Σε μια προσπάθεια συνεισφοράς στον συνταγματικό διάλογο προτείνεται η ανναθεώρηση των ακόλουθων διατάξεων:
Άρθρο 1 παράγραφος 1: Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
Το πολίτευμα της Ελλάδας ας είναι όποιο θέλει να είναι. Ας είναι φασισμός ή βασιλεία, ας μας κυβερνούν οι μουλάδες ή τα μίντια, νόμος ας είναι το δίκιο του εργάτη ή η Σαρία· το ίδιο μου κάνει αρκεί να μου επιτρέπουν να σ’ αγαπώ, Άννα. Λένε ότι τα πάντα είναι πολιτική. Καγχάζω. Τα πάντα είναι έρωτας· ο έρωτάς μου για σένα, Άννα.
1 παρ. 2: Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
Θεμέλιο του είναι μου είναι η κυριαρχία σου επάνω μου· κυριαρχία απόλυτη, δίχως οίκτο ή μέτρο, τύψεις ή Θεό, Άννα.
1 παρ. 3: Ολες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Εθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.
Τα παμε και πριν: όλες οι εξουσίες πηγάζουν από σένα, υπάρχουν για χάρη σου και ασκούνται όπως ορίζει η κάθε σου στιγμή, Άννα.
2 παρ. 1: Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας
Δεν έχω καμία αξία. Δεν θέλω σεβασμό ή προστασία. Όλη μου η αξία εσύ, ο τρόπος που χρωματίζουν τα μάτια σου την μνήμη, ο τρόπος που με πληγώνεις, ο τρόπος που δέχεσαι την αγκαλιά, Άννα.
3 παρ. 1: Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού.
Ας επικρατεί όποια θρησκεία θέλει, εγώ και εσύ είμαστε αιρετικοί, Άννα. Ιδρυτές, ιερείς, ισαπόστολοι και μόνοι λάτρεις της Αίρεσης των Εναγκαλιστών. Δογματίζουμε πως μέσα από μια αληθινή αγκαλιά, μέσα από την δική μας αγκαλιά, αναδύεται το πνεύμα του Αγαπώντος Κυρίου ως άρωμα.
4 παρ. 1: Οι Ελληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
Ενώπιον των ματιών μου κάθε ισότητα καταλύεται, ενώπιον του βλέμματός μου η μόνη ισότητα βρίσκεται στην ασχήμια του κόσμου, ενώπιον της αλήθειας μου είσαι η μόνη σκανδαλώδης της ομορφιάς απόδειξη, Άννα.
4 παρ. 2: Οι Ελληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Ένα δικαίωμα έχω μόνο: να σ΄αγαπώ. Μια υποχρέωση έχεις μόνο: να μην χαθείς ποτέ απ’ το μυαλό μου.
4 παρ. 3: Ελληνες πολίτες είναι όσοι έχουν τα προσόντα που ορίζει ο νόμος. Επιτρέπεται να αφαιρεθεί η ελληνική ιθαγένεια μόνο σε περίπτωση που κάποιος απέκτησε εκούσια άλλη ιθαγένεια ή που ανέλαβε σε ξένη χώρα υπηρεσία αντίθετη προς τα εθνικά συμφέροντα, με τις προϋποθέσεις και τη διαδικασία που προβλέπει ειδικότερα ο νόμος.
Άννα είσαι μόνον εσύ. Ακόμη κι αν γίνεις εκούσια μια άλλη, ακόμη κι αν αλλάξεις μορφή και όνομα, χαρακτήρα και παρελθόν, ακόμη κι αν πας αντίθετα στο συμφέρον σου, η ερωτική σου ιθαγένεια δεν γίνεται να αφαιρεθεί. Ο έρωτας μου είναι τετελεσμένος και αμετάκλητος, Άννα.
4 παρ. 6: Κάθε Ελληνας που μπορεί να φέρει όπλα είναι υποχρεωμένος να συντελεί στην άμυνα της Πατρίδας, σύμφωνα με τους ορισμούς των νόμων.
Είσαι πάνοπλη – είμαι ανοχύρωτος. Μπορείς να με αλώνεις κατά βούληση. Είμαι όλος μια κερκόπορτα, ήμουν πάντα προδομένος.
7 παρ 1: Έγκλημα δεν υπάρχει ούτε ποινή επιβάλλεται χωρίς νόμο που να ισχύει πριν από την τέλεση της πράξης και να ορίζει τα στοιχεία της. Ποτέ δεν επιβάλλεται ποινή βαρύτερη από εκείνη που προβλεπόταν κατά την τέλεση της πράξης.
Έρωτας δεν υπάρχει ούτε αγάπη επιβάλλεται χωρίς μοίρα που να ισχύει πριν την έναρξη του. Ποτέ δεν επιβάλλεται έρωτας βαρύτερος από εκείνον που ήταν γραμμένος· εκτός από τότε που σ΄ερωτεύτηκα, Άννα.
7 παρ. 2: Τα βασανιστήρια, οποιαδήποτε σωματική κάκωση, βλάβη υγείας, ή άσκηση ψυχολογικής βίας, καθώς και κάθε άλλη προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, απαγορεύονται και τιμωρούνται, όπως νόμος ορίζει
Άννα μου, βασανιστήριό μου, κάκωση του σώματός μου, βλάβη της υγείας μου, ψυχολογική μου βία, καταρράκωση της αξιοπρέπειάς μου, εξευτελισμέ μου, έκστασή μου, Άννα μου.
7 παρ. 3: Θανατική ποινή δεν επιβάλλεται, εκτός από τις περιπτώσεις που προβλέπονται στο νόμο για κακούργηματα τα οποία τελούνται σε καιρό πολέμου και σχετίζονται με αυτόν
Δεν μπορείς να με σκοτώσεις, Άννα. Μπόρεσες να με κάνεις να ζήσω· κι αυτό το λέγαν ακατόρθωτο.
9 παρ. 1: Η κατοικία του καθενός είναι άσυλο. Καμία έρευνα δε γίνεται σε κατοικία, παρά μόνο όταν και όπως ορίζει ο νόμος και πάντοτε με την παρουσία εκπροσώπων της δικαστικής εξουσίας.
Είναι άσυλο, γιατί κατοικείς στα όνειρά μου, Άννα, και εκεί δεν μπορεί να σε βρει εισαγγελέας, μπάτσος ή δημοσιογράφος, όσο κι αν ερευνήσει, όσα εντάλματα κι ας κουβαλά, όσες κρυφές κάμερες κι αν φέρει, όσα μικροτσίπ κι αν φυτέψει στο κεφάλι μου. Δεν μπορούν να σε βρουν, γιατί αν σ΄ έβρισκαν τότε θα μιλούσαν για σένα κι αυτό δεν θα το επιτρέψω, Άννα. Μόνο μέσα από τις λέξεις μου θα υπάρχεις, Άννα, όπως κι εγώ υπάρχω μόνο μέσα απ’ τον λυγμό σου.
