Ευχαριστίες

Η αχαριστία δεν συγκαταλέγεται στις αγαπημένες μου αμαρτίες. Ευχαριστώ λοιπόν θερμά τον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο που πρόσεξε το μπλογκ μου και φιλοξένησε λίγα κείμενά μου στη «LifO». Η γειτνίαση, για ένα σύντομo χρονικό διάστημα, λέξεών μου με λέξεις του Κωστή Παπαγιώργη ήταν κάτι παραπάνω από τιμητική (πόσο μάλλον όταν συνέπιπτε να στρέφονται κατά του κοινού ερυθρόλευκου εχθρού).

Μακριά από το χαρτί και τα καυσαέρια της Κάνιγγος, επιστρέφοντας ξανά στο αποστειρωμένο και άυλο διαδικτυακό περιβάλλον, οι λέξεις του Οld Boy συνεχίζουν το μακρύ και τόσο συναρπαστικό ταξίδι τους προς το πρώτο νόμπελ λογοτεχνίας που θα απονεμηθεί σε μπλογκ.

Σε ένα μπλογκ που γεννήθηκε 11 Μαρτίου του 2005, λίγες ώρες δηλαδή μετά την στιγμή που η Ελληνική Κυβέρνηση μάθαινε ότι την παρακολουθούσαν.

Κοριάδες των λαών Αμερικάνοι, δεν μας παρακολουθείτε μόνο εσείς, σας παρακολουθεί πλέον κι ο Old Boy - ο εφιάλτης σας: οι συνειδήσεις αλλάζουν, η αισθητική αλλάζει, όλα αλλάζουν, το τέλος σας έχει ήδη αρχίσει.

Κρυφτείτε.