Δευτέρα, Φεβρουαρίου 20, 2006

Μέσα κι Έξω

Όταν κατεβαίνουν από το Brokeback και χωρίζονται, ο Ένις πηγαίνει σε μια γωνία, γονατίζει, πιάνει το στομάχι του και νομίζει ότι θα κάνει εμετό. Προσπαθεί να κάνει αλλά δεν του 'ρχεται. Την ώρα εκείνη ένας περαστικός τον βλέπει κι ο Ένις του βάζει τις φωνές: «Τι με κοιτάς; Φύγε από 'δω». Πριν ανέβει στο Brokeback, ο Ένις ζούσε σε έναν κόσμο με ακλόνητες βεβαιότητες. Ο Τζακ τον έβγαλε από εκεί και τον έβαλε σε ένα κόσμο ενοχής. Ο Ένις θα ζήσει με την ενοχή αυτή σε όλη του τη ζωή. Θα κουβαλά την αίσθηση ότι ο κόσμος που τον κοιτάει στον δρόμο ξέρει.
Η ενοχή αυτή όμως θα έρχεται πάντοτε απ΄έξω, από την κοινωνία, από τα βλέμματα των άλλων: είναι κακό ο άντρας να είναι με άντρα.
Η ενοχή δεν έρχεται από μέσα του, από την φύση του, από την δική του φύση· ο εμετός δεν θα βγει, το στομάχι του δεν ανακατεύεται, ο οργανισμός του δεν αντιδρά: δεν είναι κακό να είμαι με άντρα (τουλάχιστον με τον συγκεκριμένο άντρα).
Στο τελευταίο μέρος της ταινίας νιώθεις ότι η κάμερα δεν κινηματογραφεί απλώς, αλλά χαϊδεύει το πρόσωπο του Χιθ Λέτζερ.

12 Comments:

At 2/20/2006 10:33:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Καλά έκανες που ΑΥΤΟ συγκεκριμένα το είδες μόνος σου! Άμα πηγαίναμε μαζί, μπορεί να σου έπιανα το χέρι στο διάλειμμα και να παρεξηγιώμασταν! Μπουχαχαχαχα

 
At 2/21/2006 12:34:00 π.μ., Blogger άρχοντας Κώστας said...

"Στο τελευταίο μέρος της ταινίας νιώθεις ότι η κάμερα δεν κινηματογραφεί απλώς, αλλά χαϊδεύει το πρόσωπο του Χιθ Λέτζερ"

...πραγματικά!

 
At 2/21/2006 11:38:00 π.μ., Blogger SputnikMonroe said...

Την ταινία δεν την έχω δει ακόμη.
Για να πω την αλήθεια το αποφευγω τόσο καιρό και η διστακτικότητα μου δεν οφείλεται ούτε στην άποψη μου για τον σκηνοθέτη, ούτε στο οτι με απωθεί το θέμα της ταινίας.
Οφείλεται στο ότι πάλι θα μαλώσω μέσα στην αίθουσα.
Δεν θα μπορέσω να μείνω ψύχραιμος σε διάφορα σχόλια που ίσως ακουστούν στην αίθουσα απο τους κλασσικούς "έξυπνους" που μυστηριωδώς και συχνά, μπερδεύουν τον κινηματογράφο με πενταήμερη στην Ρόδο, πεπεισμένοι ότι βρίσκονται αραχτοί στην γαλαρία.

Αν και είμαι υπέρμαχος της χαβαλετζίδικης ατμόσφαιρας και ενίοτε του mid-twenties παλιμπαιδισμού, εδώ δεν μιλάμε ούτε για Champions League, ούτε για βραδιά-αφιέρωμα στην Traci Lords.

Τελευταία φορά που η οχλάγωγία των ολίγων (κάπου δεν στέκει αυτό το τελευταίο) μου ανέβασε το αίμα στο κεφάλι ήταν στο History Of Violence του Cronenberg.
Πραγματικά έπρεπε να ήταν κάποιος μέσα για να πιστέψει τα κατορθώματα μιας νεαρής καβουροπαρέας στις πρώτες σειρές, που με απλά λόγια, ΠΗΔΗΞΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΛΟ.
Ολοι οι υπόλοιποι απλά προσευχόντουσαν να βρεθεί κάποιος να τους σταυρώσει ανάποδα στην έξοδο.
Στην σκηνή όπου η Μaria Bello (respect γκομενα by the way) εμφανίζεται όπως την γέννησε η μάνα της, πετάγεται ένας τους:"ΩΧ ΡΕΕ..ΤΟ ΜΟΥΝΙ ΤΗΣ".
Η απάντηση, που επιβραβεύτηκε με ολικό χειροκρότημα από την αίθουσα, ήρθε απο την τελευταία σειρά: "Καλά που έρχεσαι στο σινέμά ρε φίλε και βλέπεις και καμιά φορά πως είναι..."

Ενηγούεη, even cowgirls get the blues, γράφω πράγματα άσχετα με το θέμα.
Απλά ήθελα τα πω ,ώστε να πάω να δω τελικά τα ρομαντικά καουμποηλίκια του Lee προετοιμασμένος για τυχόν καφριλίκια.

Δυο χιλιάδες (και κάτι ψιλά) χρόνια χριστιανισμού, και ακόμη ο πλανήτης να παραδεχτεί την σεξουαλική του περιέργεια και να αποβάλλει τις ομοφυλοφυλικές ενοχές του. Απλά τώρα τις κρύβει σε καθολικά μοναστήρια, στις κασέτες του Δίκαιου Μάκη και στα πριβέ δωμάτια του διεθνούς jet set.
Όχι κύριοι, οι αρχαίοι έλληνες ουδέποτε ήταν ομοφυλόφιλοι, ο Da Vinci δεν πήγαινε με αγοράκια, όλοι οι cowboys ήταν σκληρά αντράκια και στο τέλος ο Carnation σώζει πάντα την Λόλα απο την φωτιά.

Αλλά σε ένα κόσμο που αφήνουν ακόμη τον Bon Jovi να βγάζει "ροκ" δίσκους τι μπορείς να περιμένεις...

 
At 2/21/2006 03:34:00 μ.μ., Blogger JustAnotherGoneOff said...

Συμφωνώ απόλυτα με τον προλαλήσαντα, ενώ με ενδιαφέρει να δω την ταινία, σκέφτομαι να περιμένω να βγει στο dvd. Δεν τους αντέχω ούτε κι εγώ αυτούς τους αφόρητους εξυπνάκηδες των ΜαλλοΒίλατζ...

 
At 2/21/2006 05:18:00 μ.μ., Blogger Λαμπρούκος said...

Όσο το θέμα προκαλεί καβγάδες σε κινηματογράφους, τόσο θα υπάρχουν άνθρωποι που θα το σχολιάζουν δυσμενώς.

 
At 2/21/2006 06:07:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Αν Αθηνα - Εμπασσυ, καθημερινη, 22.30
Το δοκιμασα και εμεινα κατευχαριστημενος.

 
At 2/22/2006 12:45:00 π.μ., Blogger greekgaylolita said...

Γαλαξίας,Αμπελόκηποι,Τρίτη,5:30.
Κοινό μεγάλο σε ηλικία κατά 80%
Καμμία αντίδραση κατά τη διάρκεια
των "adult" σκηνών.
Όταν τελείωσε όλοι συγκινημένοι
(Λαμπρούκο σε ποιό κινηματογράφο έχει
γίνει καυγάς?)

 
At 2/22/2006 12:02:00 μ.μ., Blogger northaura said...

τη μπουνιά που έφαγε ο Ένις στο στομάχι νομίζω ότι την έχουν φάει όλοι όσους τους έχει αρπάξει η αγάπη απ'τον κόσμο των βεβαιοτήτων...
από χτες το βράδυ εγώ ακόμα κρατάω το στομάχι μου&νιώθω τα χάδια που χάιδευαν το πρόσωπο του Χιθ Λέτζερ
@thedrude στη θεσσαλονίκη η ταινία παίζεται μόνο σε μούλτιπλεξ
@greekgaylolita εμένα μου έτυχε ένα απαράδεκτο κοινό (πολύ κάτω απ'τα τριάντα)που χασκογελούσε και έλεγε μαλακίες φωναχτά-μετά τη μία ώρα είχαν βγάλει το σκασμό&έφυγαν σιωπηλοί απ'την αίθουσα

 
At 2/22/2006 06:24:00 μ.μ., Blogger northaura said...

thedrude: couldn't agree more with you

 
At 2/23/2006 02:40:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Με αφορμή το σχόλιο περί μουλτιπλέξ και ανθρώπων που βλέπουν μια ταινία ενώ έχουν παέι να δουν μια άλλη, να επαναλάβω λίγο μια κοινότοπη σκέψη: Πόσο μεγαλύτερες συγκινήσεις και εκπλήξεις θα μας προξενούσαν οι ταινίες αν τις βλέπαμε ανυποψίαστοι, χωρίς να ξέρουμε την βασική ιδέα τους. Ας φανταστούμε ας πούμε αυτόν που ξεκινάει να βλέπει το Brokeback Mountain χωρίς να έχει ακούσει τίποτα πριν. Βλέπει μια καουμπόικη ταινία και ξαφνικά στο εικοσάλεπτο, χωρίς να τον έχει προδιαθέσει ως εκείνη τη στιγμή η ταινία, οι πρωταγωνιστές τον στέλνουν αδιάβαστο. Αυτή είναι όμως μια χαμένη εμπειρία για το 99,99% των θεατών.

 
At 2/23/2006 09:36:00 μ.μ., Blogger Μαρκησία του Ο. said...

Κι εγώ Έμπασσυ βραδινή το είδα.
Στο τέλος όλοι κλαίγανε...

μακριά από multiplex!

 
At 2/24/2006 03:42:00 π.μ., Blogger greekgaylolita said...

Αχ Μαρκησία μου(με την πιο ωραία κριτική)

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home