Πέμπτη, Φεβρουαρίου 16, 2006

Η Κραυγή


Άρχισε στη Νορβηγία η δίκη για την κλοπή της «Κραυγής», ο πίνακας ωστόσο παραμένει άφαντος. Όπως όμως μας λένε και «Οι Μοντέρνοι», ίσως η ακριβής αντιγραφή του δεν θα είχε να ζηλέψει τίποτα από το αυθεντικό έργο. Τελικά δηλαδή η «Κραυγή», από τη στιγμή που πέρασε στον κόσμο και φωτογραφήθηκε και αναπαράχθηκε και ξαναζωγραφίστηκε, δεν μπορεί να χαθεί.
Εκείνο που μπορεί να χαθεί όμως είναι η δική σου κραυγή. Κάποιος στην έκλεψε όταν έπαψες να είσαι παιδί. Πότε κραύγασες τελευταία φορά; Μην ακούς τι σου λένε. Να κραυγάζεις όσο μπορείς. Πήγαινε στο γήπεδο και παθιάσου. Φώναξε γκολ και Φύγε. Κραύγασε όταν βρεις τον έρωτα. Κραύγασε όταν τον χάσεις. Κραύγασε όταν δεις στο σαλόνι σου εικόνες αφρικάνικου λιμού. Κραύγασε όταν δεις έξω από το σαλόνι σου μεταναστευτική εξαθλίωση. Κραύγασε όταν δεις στο σαλόνι σου την χορεία των τηλεηλιθίων. Κραύγασε όταν σε ξαναπροσβάλλει το αφεντικό σου. Κραύγασε όταν ξυπνήσεις μια Κυριακή και συνειδητοποιήσεις ότι αύριο είναι πάλι Δευτέρα. Κραύγασε όταν καταλάβεις ότι δεν είσαι είκοσι (ακόμη κι αν είσαι 19). Κραύγασε όταν μάθεις για την παρά φύσιν έδρα ενός γνωστού. Κραύγασε όταν δεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη.

11 Comments:

At 2/16/2006 07:41:00 μ.μ., Blogger heba said...

..και άφησε τα παιδιά να κραυγάζουν με τον τρόπο τους..;)

 
At 2/16/2006 07:44:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Πάνω από τις στέγες του κόσμου. Έτσι ακριβώς.

 
At 2/16/2006 08:40:00 μ.μ., Blogger lemon said...

Οταν κάποιο βράδυ θα σε ξυπνήσει απότομη η κραυγή σου
και τρέξεις στη μαμά σου να το πεις
και εκείνη τρομαγμένη μες στο ψυγείο κλείσει τη φωνή σου
θα 'ναι αργά μεσάνυχτα και θα 'χεις κουραστεί


Το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό oldboy, είναι η κραυγή που έχει εδώ - την άκουσα αρκετές φορές πριν μέρες, όταν έκανα το σχετικό ποστ, και ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ μου σηκωνόταν η τρίχα... ΑΥΤΗ είναι κραυγή, με την κυριολεκτική σημασία της λέξης, και να μου λείπει, έχει τόσο πόνο, δεν αντέχεται....
Το δεύτερο, ήταν οι παραπάνω στίχοι του Παύλου...όχι βέβαια οτι αυτοί έχουν λιγότερο πόνο...

 
At 2/16/2006 10:32:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

All the pictures on the wall.....

 
At 2/17/2006 12:47:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Στην πέμπτη δημοτικού, κάπου εκεί στις αρχές της δεκαετίας του '80, ο δάσκαλός μας, ο αξιότιμος κύριος Πετρίδης, μας είχε ενθαρρύνει όλους να βγάλουμε την πιο δυνατή κραυγή που μπορούσαμε. Ο Σάκης ο χοντρός είχε τραντάξει το σχολείο ολόκληρο με την κραυγή του και έδωσε ώθηση και στους υπόλοιπους να το ακολουθήσουν. Από τις αναγεννητικές στιγμές του Δημοτικού.

 
At 2/17/2006 12:49:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Shout
Shout
Let it aloud
These are the things I can do without
Come on
I’m talking to you
Come on

 
At 2/17/2006 02:12:00 π.μ., Blogger Rodia said...

Πατήστε για να ακούσετε μια αληθινή κραυγή.. από ένα βίντεο δικό μου

Εδώ, συνοδεύει ένα μικρό ομότιτλο ποίημα του rigo.

 
At 2/17/2006 09:08:00 π.μ., Blogger Ladychill said...

Αν συντονίζονταν οι σιωπηλές κραυγές μας θα τρανταζόταν η Αθήνα...

 
At 2/17/2006 11:46:00 π.μ., Blogger Λαμπρούκος said...

Κραύγασε όταν σκύψεις να πιάσεις το 2ευρω που σου έπεσε και συνηδητοοπιήσεις ότι από πίσω σου στεκόταν κάποιος αράπης...

 
At 2/17/2006 04:48:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Ένταση κραυγής Lemon - ένταση κραυγής Ροδιάς, σημειώσατε 2 :)

 
At 2/17/2006 09:11:00 μ.μ., Blogger Rodia said...

Μερσί:-)
Μπορώ να αποκαλύψω ότι αυτή η κραυγή στο φλασάκι (Οδυσσέας Λυόμενος) σκάει όταν ο άντρας ανακαλύψει ότι μπήκε για τα καλά στην ενηλικίωση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.. Αμα βρω χρόνο να το κάνω μικρότερο, θα βρω και τρόπο να το ανεβάσω.. καλούτσικο είναι. Για το καρρεδάκι του κομματιού της κραυγής πάτα εδώ:

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home