Μη Λαϊκό Προσκύνημα
ΑΝΑΒΑΛΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΣΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΙΣΤΟΡΙΕΣ, ΑΜΑΡΤΙΕΣ & ΜΕΓΑΛΑ ΛΑΘΗ («Οι σχολιαστές σημειώνουν σ' αυτό το χωρίο: Η ορθή αντίληψη ενός ζητήματος και η παρανόηση ενός ζητήματος δεν αποκλείονται αμοιβαίως». Φραντς Κάφκα, "Η Δίκη").
Την Βριώνη, που δεν υπήρξε ποτέ στα αλήθεια, την νοιάζομαι, την πονάω, στεναχωριέμαι για αυτήν, στεναχωριέμαι για την αδελφή της και τον φίλο της.
πριν ξεκινήσω να σου γράψω όσα θέλω, για να μην κάνω κι εγώ κάτι ασυγχώρητο όπως εσύ (αφού όποιος καταστρέφει μέρος της μαγείας ενός έργου τέχνης είναι πραγματικά υπεράνω εξιλέωσης), πρέπει να προειδοποιήσω ότι όποιος συνεχίσει να διαβάζει και δεν έχει διαβάσει την «Εξιλέωση» ως βιβλίο ή δεν την έχει δει ως ταινία, κακώς θα συνεχίσει, γιατί θα πληροφορηθεί το τέλος της.
Και πήγε στην Γαλλία να πολεμήσει. Και πέθανε από σηψαιμία στους αμμόλοφους του Μπρε την 1η Ιουνίου 1940 (αλήθεια, Βριώνη, είδες το αριστουργηματικό μονόπλανο της Δουνκέρκης;). Και η Σεσίλια, η αδελφή σου, πέθανε κι αυτή λίγους μήνες αργότερα στους βομβαρδισμούς του Λονδίνου. Και έτσι, Βριώνη, λόγω της ψεύτικης μαρτυρίας σου (μάλλον όχι της ψεύτικης, της μαρτυρίας που μπορεί να μην ανταποκρινόταν στην αντικειμενική αλήθεια, ανταποκρινόταν όμως στην υποκειμενική σου αλήθεια, στην αλήθεια της καλπάζουσας εφηβικής συγγραφικής φαντασίας σου) η Σεσίλια και ο Ρόμπι έζησαν μαζί μόνο ελάχιστες στιγμές στη βιβλιοθήκη όταν έκαναν έρωτα πρώτη και τελευταία φορά -που κι εκεί στην μέση τους έκοψες-, έζησαν μαζί μόνο μισή ώρα σε ένα καφέ στο Λονδίνο, πριν παρουσιαστεί ο Ρόμπι στην μονάδα του.
Κι ενώ η υπόθεση για τις υποκλοπές πήγε στο αρχείο, η πιο ενδιαφέρουσα ερώτηση που μπορεί να τεθεί είναι πώς εξηγείται μια κουλτούρα τόσο μα τόσο συνωμοσιολογική, όπως η νεοελληνική, να μην έδωσε τα ρέστα της σε μια υπόθεση, που αν μη τι άλλο δικαιολογεί την υποστήριξη βασίμων σεναρίων περί κατασκοπείας. Πώς γίνεται η υπόθεση των υποκλοπών να ξεχάστηκε τόσο γρήγορα, να έπαιξε μηδενικό ρόλο στις εκλογές, να μην είχε την επίδραση που θα περίμενε κανείς να έχει;
Όταν σήμερα ο πλανήτης ακούει το όνομα «Χίλαρυ» ο νους του πάει στη Χίλαρυ, αλλά στη δεκαετία του '50 και στις επόμενες δεκαετίες όταν ο πλανήτης άκουγε το όνομα «Χίλαρυ» ο νους του πήγαινε στο Νεοζηλανδό Σερ Έντμουντ Χίλαρυ, ο οποίος στις 29 Μαϊου 1953, μαζί με το Νεπαλέζο Τενζίνγκ Νοργκάι, έγιναν οι πρώτοι άνθρωποι που ανέβηκαν στην ψηλότερη κορυφή της γης, στην κορυφή του όρους Έβερεστ των Ιμαλαϊων, ύψους 8.848 μέτρων. Πριν λίγες μέρες ο Χίλαρυ πέθανε σε ηλικία 88 ετών και ο πλανήτης ξανασύνδεσε το όνομα «Χίλαρυ» με άλλους, ηρωϊκότερους συνειρμούς.
Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους. Και κάθε σόου οφείλει να σέβεται τους θεατές του, ώστε να ξέρουν κι αυτοί τι ακριβώς παρακολουθούν προκειμένου να μπαίνουν στο αντίστοιχο κλίμα. Απαραίτητη προϋπόθεση λοιπόν κάθε τυχόν κριτικής είναι η προηγούμενη διευκρίνιση: οι εκπομπές του Τριανταφυλλόπουλου είναι αυτοτελή επεισόδια ή συνέχειες;
(Υποψήφιες συμβασιούχοι του Υπουργείου Πολιτισμού, ενώ περνούν από συνέντευξη. Στην μέση, με τα κόκκινα, ο Χρήστος Ζαχόπουλος)
Ότι η εξωτερική εμφάνιση παίζει ρόλο στην επιλογή των ψηφοφόρων, καλώς ή κακώς παίζει.
«Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ στη σημερινή του συνεδρίαση ασχολήθηκε και με θέματα δεοντολογίας, με αφορμή την επικαιρότητα των τελευταίων ημερών για την υπόθεση Ζαχόπουλου και τις δηλώσεις του κ. Ρουσόπουλου.
Σε μια ιδιοφυή σκηνή του «Deconstructing Harry», σε μια από αυτές τις σκηνές που κάνουν τον Γούντι Άλεν να είναι Γούντι Άλεν, η κινηματογραφική κάμερα εμφανίζει συνεχώς θολό τον Ρόμπιν Ουίλιαμς· προσπαθούν να φτιάξουν τους φακούς μέχρι που διαπιστώνουν ότι δεν φταίνε οι φακοί, αλλά ότι είναι ο ίδιος ο ηθοποιός που είναι θολός, που είναι «out of focus».

