Καταργώντας τη νομική

(Almodóvar on acid)

Αν δεν το έχεις δει, δες το βίντεο εδώ και πρόσεξε όχι μόνο τα όσα λέει, αλλά και το στυλ με το οποίο τα λέει. Πρόσεξε λ.χ. τον τόνο της φωνής του στις λέξεις «προβλέπει» και «διατηρούν»: «Γνωρίζετε είμαι βέβαιος όλοι σας ότι το άρθρο 9 του καταστατικού της Ενώσεως Συντακτών προ-βλέ-πει ότι οι εργαζόμενοι στα γραφεία τύπου δι-α-τη-ρούν την δημοσιογραφική της ιδιότητα, με ό,τι αυτό σημαίνει. Αν υπάρχει διαφορετική προσέγγιση της Ενώσεως για άλλο καταστατικό, για νέο καταστατικό, για νέα ρύθμιση, αυτό δεν το γνωρίζω εγώ, πάντως νομίζω ότι γνωρίζετε τι ισχύει μέχρι σήμερα και για σας που είστε δημοσιογράφος και για τον κύριο Ανδριανό, που σύμφωνα με την ΕΣΗΕΑ είναι δημοσιογράφος».

Αν το περιεχόμενο των δηλώσεων Ρουσόπουλου ήταν σε μεγάλο βαθμό αναμενόμενο, είναι πάντως μαγευτικό το ύφος των δηλώσεων του, το άκρατα αυτάρεσκο, αφ' υψηλού ειρωνικό και διδακτικό του ύφος, με την μόνη (ψιλολεπτή) διαφορά ότι πρόκειται για διδακτισμό διδαγμάτων μη νομικών, διδαγμάτων ενός δημοσιογράφου παύλα πολιτικού, που γύρισε από τις χριστουγεννιάτικες διακοπές του στο εξωτερικό, διάβασε το γράμμα μιας διάταξης και νομίζει ότι έπιασε τον ποντίφηκα από τους όρχεις, τη στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία του νομικού κόσμου αποφαίνεται (με κριτήρια τα οποία επί τέσσερα χρόνια διδασκόταν πώς να χρησιμοποιεί, γιατί η νομική είναι πάνω απ' όλα ερμηνευτική επιστήμη), ότι κανένα δημοσιογραφικό απόρρητο δεν συντρέχει στην συγκεκριμένη περίπτωση.

Θα μπορούσε λοιπόν να ισχυριστεί κανείς ότι το αυτάρεσκο πουλί πιάστηκε από την μύτη του.

Aλλά θα έκανε βέβαια λάθος.

Γιατί καμία σημασία τελικά δεν έχει αν ο Ρουσόπουλος έλεγε βλακείες.

Σημασία έχει ότι φάνηκε σίγουρος στην τηλεόραση και όταν στην τηλεόραση φαίνεσαι σίγουρος για τον εαυτό σου ο πολίτης πείθεται.

Σημασία δεν είχε η ουσία των όσων έλεγε, σημασία είχε η εικόνα του, η εικόνα που εξέπεμπε, η εικόνα του «σας κατατρόπωσα πάλι, το άτομο».

Πολιτική κάνουμε εδώ, άρα με την τρέχουσα έννοιά της επικοινωνία, άρα με την τρέχουσα έννοιά της εικόνα και φαίνεσθαι· όχι είναι.

Είμαι ό,τι φαίνομαι.