Lost Christmas
Παραμονή Χριστουγέννων. Κουδούνι. Παιδάκια. Τρίγωνα. Κάλαντα. Να τα πούμε; Πείτε τα. Τα λένε: «Last Christmas I gave you my heart, but the very next day you gave it away».
Άστρο φωτεινό οδηγεί τρεις μάγους προς μια φάτνη. Ένα μωρό γεννιέται. Πρέπει να γεννηθεί. Πρέπει. Δεν γίνεται αλλιώς. Αν δεν γεννηθεί πώς θα γραφτεί το «Last Christmas» 1984 χρόνια αργότερα; Όσο απίστευτο, όσο παρανοϊκό κι αν φαντάζει σήμερα, είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι επί 1983 ολόκληρα χρόνια οι άνθρωποι έκαναν Χριστούγεννα χωρίς «Last Christmas». Πώς τα κατάφερναν; Τι είδους Χριστούγεννα ήταν αυτά; Τι μπορεί να σήμαιναν για αυτούς;
H εορταστική περιόδος τελειώνει. Τα φωτάκια θα φύγουν από τα μπαλκόνια, οι μπάλες απ' τα δέντρα, τα δέντρα απ΄τα σαλόνια, τα «Last Christmas» από τα αυτιά μας. Τι θα συμβεί όμως με τους συνανθρώπους μας τους λιγότερο δυνατούς, τους συνανθρώπους μας με τις μικρότερες αντιστάσεις, τους συνανθρώπους μας που έχουν εθιστεί; Θα αρκεστούν στις κατ΄ιδίαν ακροάσεις; Εύκολο είναι; Εύκολο είναι όταν έχουν συνηθίσει όλες αυτές τις μέρες να το ακούν παντού στην ατμόσφαιρα; Ως γνωστόν η φύση απεχθάνεται τα κενά. Ως γνωστόν η ελεύθερη αγορά τα απεχθάνεται ακόμη περισσότερο κι απ΄ τη φύση: όπου παρουσιάζεται ευκαιρία πλουτισμού, αυτός θα επιδιωχθεί είτε με νόμιμα είτε με παράνομα μέσα. Τεράστιες ποσότητες ανόθευτου λαστκρίστμας θα εισαχθούν από μεγαλεμπόρους στη χώρα σε μορφή σκόνης. Χιονόσκονης από το βιντεοκλίπ για την ακρίβεια. Οι σκοτεινές γωνιές των δρόμων θα φιλοξενούν βαποράκια που θα μοιράζουν φιξάκια λαστκρίστμας.
Το κακό πρέπει να σταματήσει προτού λάβει εφιαλτικές διαστάσεις, προτού οι λαστκριστμασομανείς μετατραπούν σε μάστιγα. Αν η εξάρτηση από το «Last Christmas» δεν μπορεί να κοπεί μαχαίρι, ας ξεκινήσουμε με την χορήγηση υποκατάστατων. Ας δοκιμάσουμε να το κάνουμε κατ΄αρχήν «Lost Christmas»: Χριστούγεννα στο νησί του «Lost». Ξαφνικά αρχίζει να χιονίζει. Το στρώνει· ό,τι πρέπει για τις πολικές αρκούδες. Ο Τζακ, ο Σώγιερ, η Κέιτ. Μια γυναίκα ανάμεσα σε δύο άντρες, φλας μπάκ στα περασμένα Χριστούγεννα, όπου ξετυλίσσονται οι ιστορίες τους, προτού μπουν στην μοιραία πτήση που τους έριξε στο νησί, ενώ τα ραδιόφωνα παίζουν μια παλιά επιτυχία των «Wham».
Μια επιτυχία που στις φετινές γιορτές άκουγες και συ, θέλοντας και μη, 4, 8, 15, 16, 23, 42 φορές την μέρα.
Άστρο φωτεινό οδηγεί τρεις μάγους προς μια φάτνη. Ένα μωρό γεννιέται. Πρέπει να γεννηθεί. Πρέπει. Δεν γίνεται αλλιώς. Αν δεν γεννηθεί πώς θα γραφτεί το «Last Christmas» 1984 χρόνια αργότερα; Όσο απίστευτο, όσο παρανοϊκό κι αν φαντάζει σήμερα, είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι επί 1983 ολόκληρα χρόνια οι άνθρωποι έκαναν Χριστούγεννα χωρίς «Last Christmas». Πώς τα κατάφερναν; Τι είδους Χριστούγεννα ήταν αυτά; Τι μπορεί να σήμαιναν για αυτούς;
H εορταστική περιόδος τελειώνει. Τα φωτάκια θα φύγουν από τα μπαλκόνια, οι μπάλες απ' τα δέντρα, τα δέντρα απ΄τα σαλόνια, τα «Last Christmas» από τα αυτιά μας. Τι θα συμβεί όμως με τους συνανθρώπους μας τους λιγότερο δυνατούς, τους συνανθρώπους μας με τις μικρότερες αντιστάσεις, τους συνανθρώπους μας που έχουν εθιστεί; Θα αρκεστούν στις κατ΄ιδίαν ακροάσεις; Εύκολο είναι; Εύκολο είναι όταν έχουν συνηθίσει όλες αυτές τις μέρες να το ακούν παντού στην ατμόσφαιρα; Ως γνωστόν η φύση απεχθάνεται τα κενά. Ως γνωστόν η ελεύθερη αγορά τα απεχθάνεται ακόμη περισσότερο κι απ΄ τη φύση: όπου παρουσιάζεται ευκαιρία πλουτισμού, αυτός θα επιδιωχθεί είτε με νόμιμα είτε με παράνομα μέσα. Τεράστιες ποσότητες ανόθευτου λαστκρίστμας θα εισαχθούν από μεγαλεμπόρους στη χώρα σε μορφή σκόνης. Χιονόσκονης από το βιντεοκλίπ για την ακρίβεια. Οι σκοτεινές γωνιές των δρόμων θα φιλοξενούν βαποράκια που θα μοιράζουν φιξάκια λαστκρίστμας.
Το κακό πρέπει να σταματήσει προτού λάβει εφιαλτικές διαστάσεις, προτού οι λαστκριστμασομανείς μετατραπούν σε μάστιγα. Αν η εξάρτηση από το «Last Christmas» δεν μπορεί να κοπεί μαχαίρι, ας ξεκινήσουμε με την χορήγηση υποκατάστατων. Ας δοκιμάσουμε να το κάνουμε κατ΄αρχήν «Lost Christmas»: Χριστούγεννα στο νησί του «Lost». Ξαφνικά αρχίζει να χιονίζει. Το στρώνει· ό,τι πρέπει για τις πολικές αρκούδες. Ο Τζακ, ο Σώγιερ, η Κέιτ. Μια γυναίκα ανάμεσα σε δύο άντρες, φλας μπάκ στα περασμένα Χριστούγεννα, όπου ξετυλίσσονται οι ιστορίες τους, προτού μπουν στην μοιραία πτήση που τους έριξε στο νησί, ενώ τα ραδιόφωνα παίζουν μια παλιά επιτυχία των «Wham».
Μια επιτυχία που στις φετινές γιορτές άκουγες και συ, θέλοντας και μη, 4, 8, 15, 16, 23, 42 φορές την μέρα.
(Kείμενο γραμμένο για το «Exodos»)
posted by Old Boy @ 4:43 μ.μ.
10 comments
10 Comments:
εγώ πάντως χριστουγεννοπέθανα από όβερ ντόουζ!!!
Καλησπέρα, καλή χρονιά.
Πάμε δυνατά για 31.1.Ξεκινά ο νέος κύκλος στο ABC !!!!
Φιλιά
Όλο αυτό το κατεβατό για να δηλώσεις πως είσαι ένας από τους φανατικούς θαυμαστές...του lost!!!Έλεος και ήμαρτον μαζί!!!
Λαστ Κρίστμας μαστ ντάϊ. Χίροουζ ρούλ σαπρίμ ον τιβί. Όβερ εντ άουτ.
(Χεχε, ωραίο post. Νομίζω θα πάθαινα εγκεφαλικό αν μου λέγανε για κάλαντα το Last Christmas.)
εγώ φέτος ήμαν απ' τους κωλόφαρδους γιατί δε το άκουσα ντιπ!
και δεύτερη κωλοφαρδία καπάκι, γιατί Lost εχω παρακολουθήσει συνολικά 15min!
4, 8, 15, 16, 23, 42... The numbers are bad! Stop! Χαχα. (Κάψιμο)
Την καλημέρα μου. :)
« but the very next day you gave it away...».
Τα ιδία έλεγε και πέρσι και πρόπερσι…
Κάθε χρόνο ετσι την πατάει!
Ήσουν όμως ανάμεσα στο κοινό που παρακολούθησε τη συναυλία του Γιώργο-Γιώργο-Μπλιάχ-Μάικλ το καλοκαίρι. Άσχετο.
Φέτος, όπως και όλα τα χρόνια που περνάω τις διακοπές των χριστουγέννων εκτός ελλάδας,δεν άκουσα το λαστ κρίστμας πουθενά, εκτός από κάποια μπλογκζ.
Αναζήτησα -με τη θέλησή μου και κανείς δε μου το επέβαλε- το βίντεο κλίπ στο γιου τίουμπ και έριξα τον σχετικό γέλωτα με το απίθανα γελοίο φλερτ που καταπιάνεται. Η σκηνή που γλιστράει από τα χέρια του Γιώργου μια μπάλα από το κρίστμας τρη στη γκόμενα είναι η πεμπτουσία των 80s.
Το Λοστ πάλι τι είναι;
Είμαι ένας ακόμα εθισμένος.
Για όσους ψάχνουν φιξάκια υπάρχουν και επαίσχυντα site σαν και αυτό:
http://last-christmas.com/
Ο Θεός κι η ψυχή τους.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home