Οut of Focus
Σε μια ιδιοφυή σκηνή του «Deconstructing Harry», σε μια από αυτές τις σκηνές που κάνουν τον Γούντι Άλεν να είναι Γούντι Άλεν, η κινηματογραφική κάμερα εμφανίζει συνεχώς θολό τον Ρόμπιν Ουίλιαμς· προσπαθούν να φτιάξουν τους φακούς μέχρι που διαπιστώνουν ότι δεν φταίνε οι φακοί, αλλά ότι είναι ο ίδιος ο ηθοποιός που είναι θολός, που είναι «out of focus».
Αν η ζωή αντιγράφει την τέχνη, αναρωτιέμαι μήπως η γυναίκα δίχως όνομα, η γυναίκα - ηλικία, η «τριαντατετράχρονη», ξυπνήσει μια μέρα στο κελί της, κοιταχτεί στον καθρέφτη και διαπιστώσει κι εκείνη ότι δεν την δείχνουν οι τηλεοράσεις θολή, αλλά ότι θολό είναι στην πραγματικότητα το πρόσωπό της.
Ακούω επίσης προχθές στην τηλεόραση να λένε ότι ο αποτυχημένος αυτόχειρας υπ' αριθμόν (ως τώρα) δύο συνεργαζόταν με τον δικηγόρο Δ. Μπ. Ένας δημοσιογράφος λέει ότι και ο Δούμπού «εμπλέκεται» στην υπόθεση Ζαχόπουλου και αμέσως ο προσεκτικός συνάδελφός του τον διορθώνει λέγοντας ότι ο Δούμπού «φέρεται να εμπλέκεται» στην υπόθεση. Το οποίο, αν το σκεφτούμε, είναι αριστουργηματικό: το ρήμα «εμπλέκομαι» δεν σημαίνει «είμαι ένοχος», δεν σημαίνει «κατηγορούμαι», δεν σημαίνει καν «είμαι ύποπτος», σημαίνει ότι το όνομά μου έχει αναφερθεί σε σχέση με την υπόθεση, εν αντιθέσει ας πούμε με το όνομα του Νικολά Σαρκοζί, που είναι δίκαιο να πούμε ότι εμπλέκεται με την Κάρλα Μπρούνι, αλλά όχι και με την υπόθεση Ζαχόπουλου. Όχι όμως· ο άνθρωπος του οποίου αναφέρουμε μόνο τα αρχικά δεν εμπλέκεται καν: φέρεται να εμπλέκεται.
Ακούω επίσης προχθές στην τηλεόραση να λένε ότι ο αποτυχημένος αυτόχειρας υπ' αριθμόν (ως τώρα) δύο συνεργαζόταν με τον δικηγόρο Δ. Μπ. Ένας δημοσιογράφος λέει ότι και ο Δούμπού «εμπλέκεται» στην υπόθεση Ζαχόπουλου και αμέσως ο προσεκτικός συνάδελφός του τον διορθώνει λέγοντας ότι ο Δούμπού «φέρεται να εμπλέκεται» στην υπόθεση. Το οποίο, αν το σκεφτούμε, είναι αριστουργηματικό: το ρήμα «εμπλέκομαι» δεν σημαίνει «είμαι ένοχος», δεν σημαίνει «κατηγορούμαι», δεν σημαίνει καν «είμαι ύποπτος», σημαίνει ότι το όνομά μου έχει αναφερθεί σε σχέση με την υπόθεση, εν αντιθέσει ας πούμε με το όνομα του Νικολά Σαρκοζί, που είναι δίκαιο να πούμε ότι εμπλέκεται με την Κάρλα Μπρούνι, αλλά όχι και με την υπόθεση Ζαχόπουλου. Όχι όμως· ο άνθρωπος του οποίου αναφέρουμε μόνο τα αρχικά δεν εμπλέκεται καν: φέρεται να εμπλέκεται.
Τα αρχικά του φέρονται πλέον επαρκώς προστατευμένα.
Τώρα πάλι θα ήταν κάτι παραπάνω από εύλογο να με ρωτούσες: «Εδώ άνθρωποι προσπαθούν να αυτοκτονήσουν λόγω της δημοσιότητας και του μη σεβασμού των δεδομένων τους, εσένα η προστασία των δεδομένων τους είναι αυτή που σε ενόχλησε»; Δεν ξέρω αν με ενοχλεί, ξέρω πως είναι αντικειμενικά εντυπωσιακό ότι ένα κανάλι θα μπορούσε στο δελτίο ειδήσεών του να χρησιμοποιεί εξήντα φορές το ρήμα «φέρεται», δείχνοντάς μας έξι χιλιάδες φορές θολό το πρόσωπο της «τριαντατετράχρονης» και στην αμέσως επόμενη εκπομπή του άλλος δημοσιογράφος να παίξει ένα από το επίμαχα ντιβιντί. Με εντυπωσιάζουν τα δύο άκρα που συνυπάρχουν την ίδια στιγμή στο τηλεοπτικό τοπίο, το άκρο της υστερικής, σουρεαλιστικής και αντιαισθητικώ τω τρόπω απόκρυψης στοιχείων ήδη ευρέως δημοσιευμένων και το άκρο εκπομπών κλειδαρότρυπας που η ύπαρξή τους παράγει και νομιμοποιεί ηθικά εκβιαστές. Με εντυπωσιάζουν ακόμη παράδοξα, όπως το να μη λένε το όνομα του δεύτερου παρά λίγο αυτόχειρα, αποκαλώντας τον όμως ταυτόχρονα δικηγόρο, δηλαδή το ένα και μοναδικό πράγμα που δεν δικαιούται να ονομάζεται, αφού είχε διαγραφεί και δεν μπορούσε πλέον να ασκήσει το επάγγελμα.
Θολό και out of focus είναι κατά τη γνώμη μου εν τέλει το όλο πλαίσιο του τι πρέπει να προστατεύεται αποτελεσματικά και του τι δεν πρέπει να θεωρείται απαγορευμένη πληροφορία.
Μεταξύ σοβαρού και αστείου, είδα στην τηλεόραση ένα πρόσωπο κατά την άφιξή του στο αεροδρόμιο και σοκαρίστηκα, σοκαρίστηκα όχι γιατί ο γάβρος παίρνει κι άλλον ακριβό παίκτη, αλλά γιατί φάνηκαν πρόσωπα και ακούστηκαν ονοματεπώνυμα, ενώ το λογικό θα ήταν να έβλεπα θολό το πρόσωπο του Φ. Μπ., του εικοσιτετράχρονου δηλαδή που φέρεται να εμπλέκεται σε υπόθεση μεταγραφής του στον Ολυμπιακό.
Μεταξύ σοβαρού και γελοίου, άκουσα ακόμη στις ειδήσεις ότι ο Καραμανλής θα αρνηθεί να μιλήσει στη Βουλή ως πρώην Υπουργός Πολιτισμού, αφού είχε αναλάβει το Υπουργείο «συμβολικά»· δεν διευκρινίστηκε, αλλά το πιθανότερο είναι ότι και Πρωθυπουργός συμβολικά έχει αναλάβει.
Τώρα πάλι θα ήταν κάτι παραπάνω από εύλογο να με ρωτούσες: «Εδώ άνθρωποι προσπαθούν να αυτοκτονήσουν λόγω της δημοσιότητας και του μη σεβασμού των δεδομένων τους, εσένα η προστασία των δεδομένων τους είναι αυτή που σε ενόχλησε»; Δεν ξέρω αν με ενοχλεί, ξέρω πως είναι αντικειμενικά εντυπωσιακό ότι ένα κανάλι θα μπορούσε στο δελτίο ειδήσεών του να χρησιμοποιεί εξήντα φορές το ρήμα «φέρεται», δείχνοντάς μας έξι χιλιάδες φορές θολό το πρόσωπο της «τριαντατετράχρονης» και στην αμέσως επόμενη εκπομπή του άλλος δημοσιογράφος να παίξει ένα από το επίμαχα ντιβιντί. Με εντυπωσιάζουν τα δύο άκρα που συνυπάρχουν την ίδια στιγμή στο τηλεοπτικό τοπίο, το άκρο της υστερικής, σουρεαλιστικής και αντιαισθητικώ τω τρόπω απόκρυψης στοιχείων ήδη ευρέως δημοσιευμένων και το άκρο εκπομπών κλειδαρότρυπας που η ύπαρξή τους παράγει και νομιμοποιεί ηθικά εκβιαστές. Με εντυπωσιάζουν ακόμη παράδοξα, όπως το να μη λένε το όνομα του δεύτερου παρά λίγο αυτόχειρα, αποκαλώντας τον όμως ταυτόχρονα δικηγόρο, δηλαδή το ένα και μοναδικό πράγμα που δεν δικαιούται να ονομάζεται, αφού είχε διαγραφεί και δεν μπορούσε πλέον να ασκήσει το επάγγελμα.
Θολό και out of focus είναι κατά τη γνώμη μου εν τέλει το όλο πλαίσιο του τι πρέπει να προστατεύεται αποτελεσματικά και του τι δεν πρέπει να θεωρείται απαγορευμένη πληροφορία.
Μεταξύ σοβαρού και αστείου, είδα στην τηλεόραση ένα πρόσωπο κατά την άφιξή του στο αεροδρόμιο και σοκαρίστηκα, σοκαρίστηκα όχι γιατί ο γάβρος παίρνει κι άλλον ακριβό παίκτη, αλλά γιατί φάνηκαν πρόσωπα και ακούστηκαν ονοματεπώνυμα, ενώ το λογικό θα ήταν να έβλεπα θολό το πρόσωπο του Φ. Μπ., του εικοσιτετράχρονου δηλαδή που φέρεται να εμπλέκεται σε υπόθεση μεταγραφής του στον Ολυμπιακό.
Μεταξύ σοβαρού και γελοίου, άκουσα ακόμη στις ειδήσεις ότι ο Καραμανλής θα αρνηθεί να μιλήσει στη Βουλή ως πρώην Υπουργός Πολιτισμού, αφού είχε αναλάβει το Υπουργείο «συμβολικά»· δεν διευκρινίστηκε, αλλά το πιθανότερο είναι ότι και Πρωθυπουργός συμβολικά έχει αναλάβει.
Δεν διευκρινίστηκε επίσης αν ο αψύς βουλευτής του, Καυταντζόγλου, που μπούκαρε στο Καραόγλειο (ή, Καράογλου, που μπούκαρε στο Καυταντζόγλειο), μπούκαρε επειδή θεώρησε υπερβολική την πρόθεση του διαιτητή Πολατιάν να διακόψει το παιχνίδι, καθώς είχε πληροφορίες ότι η μάνα του όντως ασκεί το επάγγελμα της εταίρας, όπως επίσης δεν διευκρινίστηκε αν όταν ο διαιτητής Πολατιάν λέει αποφασιστικά «Φεύγω» εννοεί «Φεύγω, εκτός αν έχει άλλη γνώμη για την μάδερ ο Καλόπουλος», όπως επίσης δεν διευκρινίστηκε αν η μητέρα Πολατιάν απολαμβάνει ειδικού καθεστώτος προστασίας σε σχέση με τις μαμάδες των ποδοσφαιριστών, όπως επίσης δεν διευκρινίστηκε αν είναι η ατάκα της χρονιάς ή της δεκαετίας αυτή του Ζεν Μάστερ, Αλέκου Θεοφιλόπουλου, σύμφωνα με τον οποίο οι φίλαθλοι της Τρίπολης δεν ήταν σωστό να ειρωνεύονται τον τερματοφύλακα της ΑΕΚ φωνάζοντας εν χορώ «Μο-ρέ-το, Μο-ρέ-το».
Εκτός κι αν το ζήτημα δεν είναι ζήτημα ανεπίτρεπτης -σύμφωνα με τα ζαμπούνεια γηπεδικά ήθη- ειρωνείας, αλλά ζήτημα προστασίας προσωπικών δεδομένων, οπότε ο φερόμενος ως τερματοφύλακας (κατ' εξαίρεση στη συγκεκριμένη περίπτωση η λέξη «φερόμενος» ακριβολογεί) μπορεί μεν να λοιδωρηθεί, αλλά μόνο δια των αρχικών του ή έστω δια της ηλικίας του.
Εκτός κι αν το ζήτημα δεν είναι ζήτημα ανεπίτρεπτης -σύμφωνα με τα ζαμπούνεια γηπεδικά ήθη- ειρωνείας, αλλά ζήτημα προστασίας προσωπικών δεδομένων, οπότε ο φερόμενος ως τερματοφύλακας (κατ' εξαίρεση στη συγκεκριμένη περίπτωση η λέξη «φερόμενος» ακριβολογεί) μπορεί μεν να λοιδωρηθεί, αλλά μόνο δια των αρχικών του ή έστω δια της ηλικίας του.
19 Comments:
μια μερα ξυπνησα και αποφασισα οτι δεν θα ξανακανω focus στην τιβι,απο τοτε αρχισα να κανω focus σε οτιδηποτε αλλο γυρω μου κ πιστεψε με ηταν εντυπωσιακο...
Τώρα, μη νευριάσεις μ αυτό που θα πω, αλλά σκέφτομαι, γιατί τέτοιοι άνθρωποι σαν εσένα να μη δουλεύουν στην τηλεόραση, να ευφραίνεται ο νους μας, να ανεβαίνει λίγο παραπάνω το μυαλό μας, το ήθος μας, η ζωή μας...
Πολλές φορές αναρωτήθηκα αν πιάνει κάπου τόπο αυτό το μυαλό σου. Μετά την παρατάω τη σκέψη, λέω το μυαλό είναι για να το χαιρόμαστε εμείς και οι γύρω, δεν είναι η δουλειά που το καταξιώνει... Τέλος πάντων, κατάλαβες, συχνά μπερδεύομαι μόνη μου!
Είναι λίγο να πω θαυμάσιο ποστ. Δε Εδώ μιλάμε για μυαλό!
Ένα κανάλι που θα είχε τα δύο αυτά άκρα που ανέφερες σίγουρα θα είναι ένα ακόμα φθηνό κανάλι που υποκρίνεται το σοβαρό, γιατί αυτό θέλουν οι σοβαροφανείς τηλεθεατές - fun του... άλλωστε στο βασίλειο των φθηνών κυβερνά ο φθηνότερος...
Ο κύριος Πρωθυπουργός δεν περίμενα σε καμιά περίπτωση να πάρει θέση για την εποχή που διετέλεσε συμβολικός Υπουργός... ούτε για τα τρέχοντα γεγονότα... έστω και μια λέξη να έλεγε για τότε ή για τώρα θα ήταν μεγάλο πλήγμα για τη δημόσια εικόνα του...άσπιλος, αμόλυντος και με ιώβεια υπομονή θα περιμένει να τελειώσει η μπόρα... και θα τελειώσει όπως τελειώνουν πάντα οι αυτές μπόρες στην ελλάδα...
Αστα, πηραν φωτια τ' ακρόμπαρα...
(του φορτηγατζη)
~~ lemon, τι λες παιδι μου; να παει και να τον χαλασουν;
Καλη χρονια ειπαμε; :-)
Μετά από ένα τέτοιο ποστ ελπίζω να τα αποστείρωσες τα νυστέρια σου :))
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Η φερόμενη ως ελληνική τηλεόραση προκαλεί μια θολούρα και μια ηχορύπανση γενικότερα.
Πες τα Χρυσοστομε! Καμια φορα λεω οτι μεσα στο μυαλο μου μπαινεις! χτες σκεφτομουνα τα ιδια.Μεχρι τον Μαρτιο με τετοια θεματα θα ασχολειτε η "ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ" - Παμε στοιχημα?
Ε ναι. Καλημέρες!
δεν έχεις και άδικο old-boy
Εξαιρετικό.
Σου διέφυγε και ακόμα μία σκηνή απίστευτης φαιδρότητας: ο Καραγκούνης χτυπιέται στο χόρτο, σαν το γατάκι που συναντήθηκε με νταλίκα, αποσπώντας ένα πολύ ωραίο πέναλτι, έτσι για να μην αμαυρωθεί η σεμνή εορτή των εκατό ετών.
και μετά από τετοιο ποστ,που απαιτει 2-3 αναγνώσεις,περάστε να παρετε το βραβείο σας απο το δικό μου ιστολογιο...
...και κατά τύχη το σχόλιο για την βραβευση ειναι το 13ο!
(ακομα πιο ιδανικά θα ηταν αν γινόταν για τα 100 χρόνια του μπλογκ,με την επετειακή φανέλα).
-)))
«Πολλές φορές αναρωτήθηκα αν πιάνει κάπου τόπο αυτό το μυαλό σου».
Πιάνει, Lemon, μέσα στο κρανίο μου. Έχω σκεφτεί πολλές φορές να το βγάλο για να αξιοποιήσω αυτόν τον χώρο ως αποθηκευτικό, για να έχει τουλάχιστον μια πρακτική χρησιμότητα, αλλά πάντα τελευταία στιγμή το μετανοιώνω :)
Ανώνυμε, καλώς ήρθες στη γη από το διάστημα όπου κατοικούσες. Αν είχε τύχει να δεις ποδόσφαιρο την τελευταία δεκαετία θα ήξερες ίσως ότι ο Καραγκούνης πέφτει σαν γατάκι που συναντήθηκε με νταλίκα σε κάθε μα κάθε φάουλ που του γίνεται, καμιά φορά και σε αυτά που δεν του γίνονται. Για την ακρίβεια όπως είχα γράψει παλιότερα ο Καραγκούνης είναι ο μόνος ποδοσφαιριστής που δεν ψάχνει να βρει κενό χώρο και να ξεμαρκαριστεί αλλά όταν περνάει αντίπαλο περιμένει να τον φτάσουν για να πάρει το φάουλ.
Κρατούμενο πρώτο λοιπόν ότι ο Καραγκούνης πάντα έτσι πέφτει.
Κρατούμενο δεύτερο ο Καραγκούνης ήθελε να πάρει πέναλτι και το πήρε.
Κρατούμενο τρίτο του έκαναν πέναλτι.
Αν έπρεπε να μην επιδιώξει το πέναλτι να μου το πεις.
Αυτή η φάση έξω από την περιοχή σφυρίζεται από 9 στους 10 Έλληνες διαιτητές φάουλ.
Πιθανότατα η ίδια φάση έξω από την περιοχή σφυρίζεται από 5 στους 10 ξένους διαιτητές φάουλ.
Αλλά στην Ελλάδα γινόταν το παιχνίδι και κάθε φάουλ μέσα στην περιοχή είναι πέναλτι και ένα πέναλτι που ο επιθετικός ψάχνει, από τη στιγμή που ο αμυντικός το κάνει δεν παύει να είναι πέναλτι όσο θεατρικά κι αν πέσει ο επιθετικός.
Αυτά :)
Ανεπανάληπτο ποστ Old boy, συμφωνώ μαζί σου στο ότι όλα γύρω μας είναι "θολά" και όλα "φέρονται". Δυστυχώς για να άλλάξει κάτι προς το καλύτερο θα πρέπει να περάσουν πολλά πολλά χρόνια κι αν.
Οι "άλλοι" είναι πάρα πολλοί κι έτσι η μόνη λύση είναι να ζητήσουμε κοινωνικό άσυλο στην Νορβηγία. Τι λές; αν φιλοξενήσουμε κάποιους στην Ελλάδα μετά από αυτήν την εμπειρία τους δεν θα μας δεχτούν;
σσ ούτε ο Αναστόπουλος ούτε ο Καραγκούνης μπόρεσαν να δείξουν κάτι καλό στην Ευρώπη ο λόγος είναι προφανής οι κολοτούμπες είναι για την Ελλάδα.
αψογο post, Old Boy. ειναι η πρώτη φορά που στέλνω κάτι αν κ σε διαβαζω αρκετο καιρο αλλα ο τρόπος που συνδύασες μια σειρά γεγονότων της καθημερινότητας κ συνάμα το έκανες δεικτικά - ειρωνικά - χιουμοριστικά με ώθησε σε αυτό το σχόλιο σχεδόν αυτόματα! keep it like today η διαφορετικά για σήμερα τουλάχιστον είσαι ο αγαπημένος μου blogger :-) (που μπορεί να μην έχει μεγάλη σημασία για σένα - λογικό - αλλά έχει για μένα)
Το λογοπαίγνιο για τον Καραμανλή άπαιχτο!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home