Σωματοποιώντας την Ενσωμάτωση
Όλοι οι ήρωες του Ιστγουντ, έστω και περιθωριακοί αντιήρωες, λειτουργούν πάντα εκτός θεσμών, αναπτύσσουν πάντα τη δικιά τους στρατηγική και στο τέλος θριαμβεύουν.
Και όλα αυτά πάντα μέσα στο αμερικανικό όνειρο, που το πραγματοποιεί η νεαρή πυγμάχος στο Million Dollar Baby.
Μην βιαστείς να αναρωτηθείς αν είδες άλλη ταινία από τον Περικλή Κοροβέση, μην βιαστείς να εκπλαγείς, μην σπεύσεις να ειρωνευθείς.
Από την εκδοχή να έφυγε για τον άλφα ή τον βήτα αριστερό λόγο στην μέση της ταινίας, να προτιμήσεις την άλλη, την λιγότερο προφανή: υποψιάσου δηλαδή πως ο Κοροβέσης υπαινίσσεται ότι όσοι πραγματοποιούν το αμερικάνικο όνειρο καταλήγουν σε δωμάτιο νοσοκομείου διασωληνωμένοι λόγω ολικής παραλυσίας: το αμερικάνικο όνειρο πρώτα σε παραλύει ολικά και ύστερα σε οδηγεί να εκλιπαρείς για ευθανασία. Ιδού το αμερικάνικο όνειρο, λέει ο Κοροβέσης, και ιδού ο Ίστγουντ, ο φαιός προπαγανδιστής του, αφού σε αυτή την ευλογημένη χώρα, τις ΗΠΑ, όλοι οι ικανοί έχουν τη δυνατότητα να πλουτίσουν και με την ατομική πρωτοβουλία όλα τα στραβά μπορεί να ισιώσουν. Εξού και το χάπι εντ στην ταινία, όπου η Μάγκι με την αμέριστη φροντίδα και αγάπη της οικογενείας της (που ίσως υπερβολικά γλυκανάλατα αποτυπώνει ο πολυεκατομμυριούχος σκηνοθέτης), μετά από πρωτοποριακή εγχείριση γίνεται καλά, επανέρχεται στα ρινγκ, παίρνει σαν θηλυκός Ρόκι τον παγκόσμιο τίτλο (αφού αυτό άλλωστε είναι το έργο, ο Ρόκι στα γυναικεία και όχι ο ανεστραμμένος Ρόκι) και παντρεύεται τον θαυματουργό χειρουργό της, με τον Ίστγουντ κουμπάρο και τον Φρίμαν να αγοράζει καινούριο καζανάκι για το γυμναστήριο, χάρη σε μπόνους που του έδωσε η νεόνυμφη θριαμβεύτρια του αμέρικαν ντριμ.
Και όλα αυτά πάντα μέσα στο αμερικανικό όνειρο, που το πραγματοποιεί η νεαρή πυγμάχος στο Million Dollar Baby.
Μην βιαστείς να αναρωτηθείς αν είδες άλλη ταινία από τον Περικλή Κοροβέση, μην βιαστείς να εκπλαγείς, μην σπεύσεις να ειρωνευθείς.
Από την εκδοχή να έφυγε για τον άλφα ή τον βήτα αριστερό λόγο στην μέση της ταινίας, να προτιμήσεις την άλλη, την λιγότερο προφανή: υποψιάσου δηλαδή πως ο Κοροβέσης υπαινίσσεται ότι όσοι πραγματοποιούν το αμερικάνικο όνειρο καταλήγουν σε δωμάτιο νοσοκομείου διασωληνωμένοι λόγω ολικής παραλυσίας: το αμερικάνικο όνειρο πρώτα σε παραλύει ολικά και ύστερα σε οδηγεί να εκλιπαρείς για ευθανασία. Ιδού το αμερικάνικο όνειρο, λέει ο Κοροβέσης, και ιδού ο Ίστγουντ, ο φαιός προπαγανδιστής του, αφού σε αυτή την ευλογημένη χώρα, τις ΗΠΑ, όλοι οι ικανοί έχουν τη δυνατότητα να πλουτίσουν και με την ατομική πρωτοβουλία όλα τα στραβά μπορεί να ισιώσουν. Εξού και το χάπι εντ στην ταινία, όπου η Μάγκι με την αμέριστη φροντίδα και αγάπη της οικογενείας της (που ίσως υπερβολικά γλυκανάλατα αποτυπώνει ο πολυεκατομμυριούχος σκηνοθέτης), μετά από πρωτοποριακή εγχείριση γίνεται καλά, επανέρχεται στα ρινγκ, παίρνει σαν θηλυκός Ρόκι τον παγκόσμιο τίτλο (αφού αυτό άλλωστε είναι το έργο, ο Ρόκι στα γυναικεία και όχι ο ανεστραμμένος Ρόκι) και παντρεύεται τον θαυματουργό χειρουργό της, με τον Ίστγουντ κουμπάρο και τον Φρίμαν να αγοράζει καινούριο καζανάκι για το γυμναστήριο, χάρη σε μπόνους που του έδωσε η νεόνυμφη θριαμβεύτρια του αμέρικαν ντριμ.
Στο Gran Torino δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει ποια ήταν η φυλή Hmong (παρά το γεγονός, πως βασικός ήρωας της ταινίας του ήταν ένας νεαρός Hmong).
Ο νεαρός Hmong όχι μονάχα γίνεται Αμερικανός βάσει της αρχής «Αμερικανός γίνεσαι, δεν γεννιέσαι», αλλά επί πλέον από την Gran Torino που κληρονομεί από τον προστάτη του, βετεράνο του πολέμου της Κορέας, παίρνει και τα παράσημά του.
Και όχι μόνο αυτά. Έχουν οι Hmong τις μεταξύ τους ενδοκοινοτικές διαφορές. Αντί να σεβαστεί το πολυπολιτισμικό μοντέλο και αντί να τους αφήσει να τις λύσουν μόνοι τους, παρεμβαίνει, φυτρώνει εκεί που δεν τον σπέρνουν, δεν αφήνει το νεαρό Hmong να δράσει σύμφωνα με τον δικό του κώδικα αξιών, παγιδεύει άλλους Ηmong και τους οδηγεί στο μπουντρούμι. Είναι τόσο ακροδεξιό κάθαρμα που είναι διατεθειμένος να πεθάνει για να τους παγιδεύσει, είναι τόσο σίχαμα που σκέφτεται τι είναι η ζωή μου μπροστά σε δυο κιτρινιάρηδες ακόμα στη φυλακή.
Ο νεαρός Hmong όχι μονάχα γίνεται Αμερικανός βάσει της αρχής «Αμερικανός γίνεσαι, δεν γεννιέσαι», αλλά επί πλέον από την Gran Torino που κληρονομεί από τον προστάτη του, βετεράνο του πολέμου της Κορέας, παίρνει και τα παράσημά του.
Και όχι μόνο αυτά. Έχουν οι Hmong τις μεταξύ τους ενδοκοινοτικές διαφορές. Αντί να σεβαστεί το πολυπολιτισμικό μοντέλο και αντί να τους αφήσει να τις λύσουν μόνοι τους, παρεμβαίνει, φυτρώνει εκεί που δεν τον σπέρνουν, δεν αφήνει το νεαρό Hmong να δράσει σύμφωνα με τον δικό του κώδικα αξιών, παγιδεύει άλλους Ηmong και τους οδηγεί στο μπουντρούμι. Είναι τόσο ακροδεξιό κάθαρμα που είναι διατεθειμένος να πεθάνει για να τους παγιδεύσει, είναι τόσο σίχαμα που σκέφτεται τι είναι η ζωή μου μπροστά σε δυο κιτρινιάρηδες ακόμα στη φυλακή.
Αλλά και του νεαρού Ηmong μπορεί να του βρήκε δουλειά, να του αγόρασε εργαλεία για τη δουλειά, να θυσιάζει ακόμα συνειδητά και την ίδια του τη ζωή για αυτόν, αλλά όλα αυτά τι νόημα και τι αξία έχουν αν προσπαθείς να τον κάνεις σαν τα μούτρα σου, αν του κληροδοτείς τα μιλιταριστικά σου παράσημα (που πήρες σκοτώνοντας κιτρινιάρηδες) και την ενεργοβόρα Gran Torino (που είχε πάει να σου κλέψει) σου αντί να τα αφήσεις στα παιδιά και στα εγγόνια σου, τι σημασία έχει αν τους ανθρώπους του διπλανού χορταριού, που τους σιχαινόσουν ρατσιστικά, τους αγάπησες, τους έκανες οικογένειά σου και αποφάσισες να πεθάνεις για πάρτη τους, τι σημασία έχουν όλα αυτά αν δεν σεβάστηκες λεκτικά τη διαφορετικότητά τους, αν δεν έμαθες κάθε πτυχή της ιστορίας τους, αν τα έθιμά τους αντί να αρκεστείς να τα βιώνεις δεν προσπάθησες να τα μελετήσεις και να εμβαθύνεις θεωρητικά σε αυτά, τι σημασία έχει το ότι στην πράξη αποδείχθηκες έτοιμος να ενσωματωθείς εσύ σε αυτούς, σωματοποιώντας με τον πιο ακραίο τρόπο τα συναισθήματά σου, προσφέροντας δηλαδή εθελούσια το άρρωστο και γέρικο κορμί σου στις σφαίρες, τι σημασία έχει το πώς φέρθηκες ως άνθρωπος με σάρκα και οστά, αφού η αφηρημένη ιδεολογία σου δεν είναι αριστερή, αφού αφηρημένα είσαι ρατσιστής, αφού δεν μιλάς όπως πρέπει και δεν σκέφτεσαι όπως πρέπει, αφού αντί να διατηρήσεις την απόσταση από τον άλλο άνθρωπο που κάθε ιδεολογία τελικά πρεσβεύει, μια και στις ιδεολογίες ο άνθρωπος είναι πάντα μια αφηρημένη ιδέα, εσύ γάμησες τις ίδιες σου τις ιδεολογίες και έγινες ένα με αυτούς ως άνθρωπος, αποτυγχάνοντας να διατηρήσεις την απόσταση που ορίζει η θεωρητική τους αποδοχή, ο θεωρητικός τους σεβασμός, αφού τελικά κακό είναι ο άλλος να γεννηθεί Έλληνας, Χμονγκ ή Αμερικανός, κακό είναι και να γίνει Έλληνας, Χμονγκ ή Αμερικανός, το μόνο καλό είναι να είναι ιδεολόγος και αριστερός.
Πολυεκατομμυριούχε, προπαγανδιστή, ακροδεξιέ, φασίστα, αν ήσουν μέλος του ΣΥΡΙΖΑ θα ένιωθες τις κρυφές χαρές του να είμαστε χωρισμένοι σε 625 συνιστώσες και ο δίπλα μας να είναι ο νούμερο ένα εχθρός μας, αν ήσουν μέλος του ΣΥΡΙΖΑ αντί να πήγαινες να γίνεις ένα με αυτούς που ως χθες σιχαινόσουν, θα προτιμούσες να σιχαινόσουν αυτούς με τους οποίους ακόμα και σήμερα υπό την ίδια στέγη συνυπάρχεις, γιατί εσύ αυτούς που σιχαινόσουν τους αποκαλούσες swamp rats, μέχρι που ανακάλυψες ότι μπροστά στην πραγματικότητα της ζωής οι ιδεολογίες είναι νεφελώματα και έκανες τα swamp rats οικογένειά σου, ενώ αν ήσουν αριστερός θα μιλούσες πάντα ευπρεπώς, αλλά με μπηχτές, με μαχαιρωματάκια, γιατί αν ήσουν αριστερός θα καταλάβαινες ότι μεγαλύτερη σημασία από το συγκεκριμένο άνθρωπο έχει πάντα η αφηρημένη ιδεολογία και ότι οποιαδήποτε απόκλιση μεταξύ της δικής σου ιδεολογίας και της ιδεολογίας του άλλου, είτε ρατσιστής είναι αυτός είτε της ανανεωτικής πτέρυγας, ένα τελικά και το αυτό είναι, αφού όταν η ιδεολογία αναγορεύεται σε ευαγγέλιο και η παραμικρή απόκλιση καθιστά τον άλλο αμαρτωλό.
29 Comments:
Σωστός. Βαρέθηκα πια τη υστερική γκρίνια τους.
τι να προσθεσει σε ενα τοσο καταπληκτικο κειμενο ακομα κ ενσς φαφλατας σαν εμενα?τιποτα.μονο ενα γραψε λαθος σε μια ανοησια που σου ειχα πει περι πολιτικης ορθοτητας [κ 7 στα 10].σορι μεγαλε,δεν ειχα διαβασει αρκετα κειμενα σου για να εχω αποκρυσταλλωμενη αποψη.
Εξαιρετικό.
Πολλοί έχουν πει ότι το αυτό ισχύει και στις σχέσεις των Ελλήνων με τους μετανάστες. Θεωρητικά, "είναι πολλοί, δεν χωράμε, να πάνε πίσω". Στην πράξη, "η Λιούντα που φροντίζει τον παππού είναι χρυσή κοπέλα, παντρεύεται το καλοκαίρι με τον Σοκόλ που μας έβαψε το σπίτι, καλό και τίμιο παλληκάρι".
αχ. το φχαριστήθηκα αυτό :)
Οι δύο τελευταίες παράγραφοι ήταν καταπληκτικές. Συγχαρητήρια.
Σας ευχαριστώ. Το πήρα προσωπικά...
δεν θα μπορουσε να ειναι καλυτερο...
Αγαπητέ κύριε OldBoy,
επί της ουσίας, μαζί σας,
αλλά,
608 δικές σας λέξεις και 682 του Κοροβέση,
στο τέλος έπαθα αυτό που είχαν πει οι
Σπαρτιάτες σε πρεσβευτές από τη Σάμο:
Το πρώτο μισό του λόγου σας το ξεχάσαμε,
και το άλλο μισό δεν το καταλάβαμε,
αφού είχαμε ξεχάσει το πρώτο.
Ίσως να φταίει η ηλικία μου βέβαια.
Ου γαρ έρχεται μόνον.
Χαιρετίζω κι εγώ.
Υπάρχει μια (ας την πούμε πρόχειρα 'δανικιανή') τάση να ερμηνεύουμε βιβλία, ταινίες κτλ. με βάση μια ισχυρή ιδεολογική θέση και καθαρά σε επίπεδο περιεχομένου. Πολές φορές η δανικιανή αυτή ματιά δίνει απρόσμενες ερμηνείες (λ.χ. το παράπονο του Κοροβέση για την 'εξωθεσμική' δράση των ηρώωνε του Ήστγουντ...). Δεν παύει, βεβαίως, να είναι ισοπεδωτική, περιορισμένης χρησιμότητας και πενιχρή στη διορατικότητά της: σας υπενθυμίζω π.χ. το παράπονο ορθοδόξων χριστιανών ότι το "στου γιαλού τα βοτσαλάκια" είναι άσεμνο τραγούδι γιατί προάγει τη μοιχεία...
Καλα ολα αλλα η συλλογικη ευθυνη των αριστερων για τις εμμονες του Κοροβεση? Βρηκαμε μια καλη ευκαιρια να τα πουμε? Δεν ειναι και ασχημα. Το εκαναν και αλλοι....με επιτυχια μαλιστα.
ω ρε μάνα μου καθρέφτες !!!
Κ.Κ.Μ.
Ρε σεις μήπως απλά είναι μια ταινία?Λέω εγώ τώρα..
Nα προσθέσω μόνο ότι σε μία πρόσφατη λογομαχία (υπερβολές) με έναν φίλο κριτικό κιν/φου, κομμουνιστικών καταβολών, το βασικό (του) διακύβευμα-ένσταση ήταν η ηθική ταινιών όπως το Up in the air και το Gran Torino. Αντιλαμβάνεστε τα πιστεύω του νομίζω...
Ναι, τώρα μάλιστα. Έγινε ο Ίστγουντ και οι ταινίες του το μέτρο του ανθρωπισμού με ο οποίο πρέπει να μετράμε τα πάντα.
Μάλλον κι εσείς κάνετε αυτό που κάνει ο Κοροβέσης από την ανάποδη.
Ανώνυμε, δεν ξέρω από πού προκύπτει ότι έγιναν οι ταινίες του Ίστγουντ «το μέτρο του ανθρωπισμού με το οποίο πρέπει να μετράμε τα πάντα». Όχι πάντως από το ποστ. Και όχι το ποστ δεν κάνει ό,τι και το άρθρο του Περ. Κοροβέση από την ανάποδη. Το άρθρο πέραν του γενικού καταγγελτικού λόγου για τον Ίστγουντ δήμαρχο, για τον Ίστγουντ ακροδεξιό, για τον Ίστγουντ σκηνοθέτη b movies κλπ, αναφέρεται ονομαστικά σε δύο ταινίες. Σε αυτές αναφέρομαι κι εγώ και προσπαθώ να αναλύσω ότι οι ταινίες δείχνουν δώδεκα το μεσημέρι κι εκείνος διαπιστώνει πως δείχνουν μεσάνυχτα.
Dementia Inc, όχι δεν είναι μία, αλλά δύο ταινίες ;)
Sraosha, βεβαίως και υπάρχει η τάση που επισημαίνεις, ωστόσο στην προκειμένη περίπτωση, εκείνο που βγάζει μάτια είναι η διαστρέβλωση του ίδιου του περιεχομένου των ταινιών. Και δεν πρόκειται για σκόπιμη διαστρέβλωση, αλλά για τόσο φορτισμένα ιδεολογική ανάγνωσή τους, που οδηγεί σε ερμηνείες και αναλύσεις ολότελα ξένες με αυτά που συμβαίνουν στις ταινίες.
Εspectador, μεγάλο λάθος κάνεις αν νομίζεις ότι έψαχνα ευκαιρία να την πω γενικά στους αριστερούς. Δεν αυτοπροσδιορίζομαι ως αριστερός, έχει μια φόρτιση ηθικής ανωτερότητας αυτή η λέξη που δεν μου κολλάει, αλλά πάντως γενικά ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζω.
Αλλά πέραν από τις προθέσεις μου που δικάζεις, ούτε το αποτέλεσμα δικαιολογεί αυτό που λες: δεν τα βάζω συλλήβδην με τους αριστερούς στο ποστ, τα βάζω με τα συγκεκριμένα λεγόμενα ενός ανθρώπου (που παρεμπιπτόντως σέβομαι ιδιαιτέρως), τα βάζω με τα συγκεκριμένα λεγόμενά του, στο βαθμό που κατά τη γνώμη μου αντανακλούν εκφάνσεις μιας σχολής σκέψης (η οποία όντως είναι αριστερή).
Τα βάζω ακόμα με τα συγκεκριμένα λεγόμενά του στο βαθμό που κατά τη γνώμη μου αντανακλούν -άθελά τους- την απόσταση μεταξύ της κάθε ιδεολογίας και της ζωντανής πραγματικότητας, αφού πάρα πολύ συχνά ο κάθε ιδεολόγος προσπαθεί να προσαρμόσει την πραγματικότητα στα θεωρητικά σχήματα που έχει στο μυαλό του, αντί να προσπαθεί για το αντίθετο.
Σωτήρη, η λακωνικότητα κατά πως φαίνεται δεν είναι το ατού μου ;)
Μathebalitsa, για το Up in the Air γράφω την γνώμη μου δυο ποστ πιο κάτω και προφανώς διαφωνώ με τον φίλο σου, αλλά εν πάση περιπτώσει μου είναι πολύ πιο εύκολο να καταλάβω πώς μπορεί κανείς να παρεξηγήσει την «ηθική» του Up in the Air, από το να καταλάβω όσα γράφει ο Κοροβέσης για το Gran Torino.
Πετεφρή, παίρνω κι εγώ προσωπικά το σχόλιο :)
Αθανάσιε, δεν ξέρω αν έχεις δει την «Ακαδημία Πλάτωνος». Είναι αρκετά κοντά και σε αυτό που λες και -τώρα συνειδητοποιώ- και στο «Gran Torino».
Λοιπές σχολιαστικές δυνάμεις, ευχαριστώ για τα καλά λόγια :)
ΡΕ ΣΕΙΣ
ΕΙΣΤΕ ΠΟΛΥ ΒΑΡΕΜΕΝΟΙ ΤΕΛΙΚΑ
ΔΙΚΗΟ ΕΙΧΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ ΒΛΑΜΜΕΝΩΝ(ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ).
ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ........ΠΟΥ ΛΕΤΕ
ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΛΑ.Ο.Σ ΜΕ 15%
Η πιο έξυπνη σκηνή στην Ακαδημία Πλάτωνος είναι όταν ο Καφετζόπουλος επισκέπτεται στην οικοδομή τον νεόκοπο αδελφό του, ο [Αλβανός αναντάμ παπαντάμ] σκύλος τον γαβγίζει και οι Αλβανοί οικοδόμοι λένε μεταξύ τους, αμετάφραστα: Έλληνας έρχεται! [όσο μπορώ να κρίνω με τα λιγοστά αλβανικά μου :-)].
Είναι μέχρι να μυρίσουμε σαν σκύλοι τον Άλλο και να κουνήσουμε την ουρά μας.
Ανώνυμε, δέχομαι και ότι η δράση προκαλεί αντίδραση και ότι ακραίες θέσεις της μίας πλευράς μπορεί να οδηγήσουν σε υϊοθέτηση ακραίων θέσεων της άλλης. Αλλά όποιος καταλήγει να ψηφίσει ΛΑΟΣ, ίσως τελικά έψαχνε αφορμή για να το κάνει απενοχοποιημένα.
Αθανάσιε, δεν την είχα πάρει πρέφα τη σκηνή (μάλλον επειδή είμαι γκάγκαρος Έλληνας και δεν τα μιλώ τα Αλβανικά). Πάντως αφού μιλάμε για σκυλιά, Έλλην που γαβγίζει δεν δαγκώνει.
Και τέλος, αφού το έριξα για μυριοστή φορά στο αυτοαναφορικό, όποιος λαχταρά από τα τρίσβαθα της ψυχής του να διαβάσει περισσότερα για τα Swamp Rats, μπορεί να το κάνει εδώ.
old boy,2 ερωτησεις,θα γραψεις κατι για την αυτοκαταστροφικη παναθα μας?λιγο ασχετο ακουγεται αυτο αλλα νομιζω οτι η κατασταση σε αυτη τη ρημαδοομαδα προσφερεται για αναλυσεις κοινωνιολογικου τυπου
κ η 2η ερωτηση,αν σκοπευεις να γραψεις καποια κριτικη για το the road,του χιλκοουτ με τον μορτενσεν.την ειδα κ θελω να δω αν ταυτιζονται οι αποψεις μας
...και όποιος φτάνει στο σημείο να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ, ίσως τελικά έψαχνε αφορμή για να το κάνει απενοχοποιημένα.
Γιατί η ψήφος και στα δύο αυτά κόμματα (όπως και στα κόμματα εξουσίας, βέβαια - με άλλους τρόπους, ή στο σχιζοφρενές ΚΚΕ) βλάπτει την Ελλάδα, αλλά οι αφετηρίες που έχει όποιος ψηφίζει ΛΑΟΣ είναι τουλάχιστον φυσιολογικές (ένστικτο αυτοσυντήρησης, αίσθημα ανήκειν στην αληθινή "παρέα" και στο "οικόπεδο"), πράγμα που τον καθιστά δυνητικά θεραπεύσιμο, συν Θεώ.
Ενώ η αφετηρία του ψηφίζοντος ΣΥΡΙΖΑ συνίσταται στο ότι ο ίδιος είναι ένα θρασύδειλο, κακομαθημένο παληόσκυλο, που παίρνει πολλά ως δεδομένα - αυτά που για χάρη του ιδίου άλλοι πλήρωσαν ακριβά. Τους οποίος άλλους περιφρονεί.
Ουστ, κοπρόσκυλα!
ωκεανος,δεν εχω ψηφισει ποτε συριζα κ δεν προκειται να ψηφισω,αλλα μπορεις να μιλησεις με επιχειρηματα για τους χαρακτηρισμους που εκτοξευεις?να πεις,θεωρω τους 300000 περιπου ψηφοφορους του συριζα θρασυδειλους για αυτον κ για αυτον τον λογο.δε καταλαβαινεις οτι τετοια γενικευση,ελλειψη επιχειρηματολογιας κ φανατισμος καθιστουν εσενα δυσχερως θεραπευσιμο?
εγω εχω πολλους λογους που δεν θα ψηφισω ποτε συριζα κ αν προκληθω,μπορω να τους παραθεσω.
αλλα συλληβδην τετοιοι χαρακτηρισμοι?
δεν ειναι σωστο.κ να εισαι σιγουρος οτι ο λογος που η χωρα που παει κατα διαολου,δεν ειναι οι συριζαιοι.
δεν κυβερνησε ποτε ο συριζα
οι αιτιοι ειναι οι απατεωνες που κυβερνησαν τον τοπο τα τελευταια 30 χρονια,αλλοι ευθυνονται λιγοτερο κ αλλοι περισσοτερο
κ η αρρωστη νοοτροπια που καλλιεργησαν στον ελληνα,τα περιττωματα που μας ταισαν μετατρεποντας το λικνο του πολιτισμου σε μια χαβουζα,στα νερα της οποιας τωρα τσαλαβουταμε ολοι
Celin, το Road λέω να το δω όταν βγει σε dvd. Για τον Παναθηναϊκό αν γράψω κάτι θα το γράψω με το αίμα των φλεβών, αφού τις κόψω ;) Προς το παρόν μπορείς να δεις αυτό: www.gatezero.gr.
Ωκεανέ, πράγματι η «παρέα» με τον Άδωνι, τον Πλεύρη, τον Βορίδη και τα άλλα παιδιά πρέπει να είναι ιδιαίτερα ευφρόσυνη.
αφου δεν το εχεις δει,δε θα κανω κριτικη να στο χαλασω κ αποκαλυψω κατι που δεν πρεπει.το μονο που θα πω ειναι οτι η κριτικη αυτης της ταινιας επιβεβαιωνει γιατι ο νινος φενεκ μικελιδης ειναι ο κορυφαιος κριτικος κινηματογραφου,αν δε κανω λαθος,νομιζω οτι την εκθειασε κ την αξιολογησε ψηλοτερα απο τους υπολοπους κριτικους.κ οπως παντα,ειχε δικιο.ειναι απιστευτη εργαρα,μαυρη,καταμαυρη κ πεσσιμιστικη,ερμηνειες,σκηνοθεσια,φωτογραφια,αψογα ολα.εχω δει κ τη προηγουμενη του χιλκοουτ,τη προταση,δυνατο γουεστερν[με μουσικη της αρρωστιας nick cave],μπραβο στον αυστραλο.κ ενα μπραβο στον μορτενσεν
το μονο λαθος ειναι οτι την ειδα μαζι με τη κοπελα μου 14 φλεβαρη.με ψυχοπλακωσες μου λεει,δε μπορουσαμε να δουμε σημερα κατι πιο αναλαφρο?
δικιο ειχε
oldboy, καταπληκτική ανάρτηση!
Νομίζω ότι ο Κοροβέσης και τα έχει μπλέξει λίγο και δεν έκανε σωστά την έρευνά του.
Δεν ξέρω τι από όλα όσα προσάπτει στον Ίστγουντ είναι αλήθεια, αλλά αποφεύγει να αναφέρει ότι ο Ίστγουντ έχει δημόσια υποστηρίξει (κι όχι μόνο με λόγια) προοδευτικές ("αριστερές") θέσεις, όπως η εναντίωση στους πολέμους σε Κορέα, Βιετνάμ κλπ, η υποστηριξη των δικαιωμάτων διάφορων κοινωνικών ομάδων (π.χ. ομοφυλόφιλοι) και η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος (αποτρέποντας τη δημιουργία θηριωδών αυτοκινητόδρομων).
Από την άλλη, όντως ο Ίστγουντ δεν πιστεύει στην λειτουργικότητα του κράτους και πιστεύει στην ατομική ελευθερία και πρωτοβουλία.(Αλλά και οι αναρχικοί σε κάτι παρόμοιο δεν πιστεύουν;)
Τέλος πάντων, ο καθένας βλέπει ό,τι θέλει να δει μου φαίνεται.
Υ.Γ. Ωκεανέ, κρίμα στο ψευδώνυμο που διάλεξες. Εκτός κι αν υπονοεί το μέγεθος της πλύσης εγκεφάλου που έχεις δεχθεί.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home