Παρασκευή, Φεβρουαρίου 05, 2010

Πέντε της Τσικνοπέμπτης

Κάτι επιτακτικό.
Στην τουρκική βουλή πλακώνονται για την μαντίλα και με ξαναπιάνει αυτό το ανάμικτο συναίσθημα που επανέρχεται όποτε βλέπω πλακώματα βουλευτών: από την μια καταλαβαίνω ότι το ξύλο των εκπροσώπων του όποιου έθνους δεν μπορεί παρά να αποτελεί σημάδι πολιτισμικής ήττας και πολιτικής υστέρησης, από την άλλη κοντοστέκομαι σχεδόν νοσταλγικά μπροστά στο πάθος του διακυβεύματος, την ένταση της αληθινής διαφοράς, την αίσθηση ότι εμάς και εσάς (όποιοι κι αν είναι οι «εμείς» και οι «εσείς») κάτι μας χωρίζει, κάτι που δεν μπορεί να εξαντληθεί στο job description του βουλευτή, κάτι επιτακτικό, κάτι απόλυτο και όχι σχετικό, κάτι που μας ανεβάζει το αίμα στο κεφάλι και που αν η μια λέξη φέρει την άλλη μπορεί να μας κάνει να θέλουμε να σας χυμήξουμε. Προφανώς και δεν θαυμάζω τη λύση του να έρχεται κανείς στα χέρια, απλά έχω την αίσθηση ότι έχουν θολώσει πάρα πολύ στο πολιτικό πεδίο των μελαγχολικών μας δημοκρατιών τα όρια μεταξύ του «σέβομαι απόλυτα το δικαίωμα σου στη γνώμη σου, όσο και αν με ανάβουν αυτά που λες» και του «έλα, πες τα δικά σου, θα πω κι εγώ μετά τα δικά μου, κι αυτό είναι όλο, κι όλα ωραία και καλά».
Η παγκόσμια συντροφιά.
Η αρχή του 6ου κύκλου του «Lost» μάς υπενθύμισε τόσο την βασική αρετή του (τη διαρκή επανεφεύρεση του εαυτού του, με τη διαρκή ανατροπή των δικών του όρων του παιχνιδιού), όσο και το βασικό -από τον τρίτο κύκλο κι έπειτα- μειονέκτημά του (κάπου μέσα στο γενικό χάσιμο, χάνεται και το αληθινό ενδιαφέρον για τους ήρωές του, που παραχωρεί τη θέση του μόνο στο ενδιαφέρον για το επόμενο μυστικό, μέχρι το επόμενο, μέχρι το τελικό).
Αλλά ακόμα κι έτσι η προσμονή είναι ωραίο πράγμα, όπως και αυτή η παγκόσμια συντροφιά των τελευταίων ετών.
Αδιανόητη.
Κι όμως, θεωρώ πως αν η μια επιλογή φαντάζει κάπως, η άλλη φαντάζει απλά αδιανόητη. Δουλειές σαν της καθαρίστριας τις κάναμε κάποτε. Μετά σπουδάσαμε τα παιδιά μας. Κι ανήλθαμε κοινωνικώς. Συνολικά ως κοινωνία. Και πάνω στην ώρα ήρθαν οι ξένοι. Και τους αναθέσαμε όλες τις σχετικές δουλειές. Έτσι, τυχόν δίλημμα «μοντελοβιζιτού ή καθαρίστρια», εύκολα θα λυνόταν υπέρ της πρώτης επιλογής. Με τις ανεπιφύλακτες ευλογίες της οικογένειας: είναι αφάνταστα πιο ατιμωτικό το παιδί σου να καθαρίζει σκάλες από το να συνοδεύει κοκάκιες στη Μύκονο. Η φτώχεια είναι ατιμωτική, όχι το να είσαι κοντά στον πλούτο. Το να σφουγγαρίζεις τις βρώμες των άλλων σαν δουλικό είναι ατιμωτικό, όχι το να είσαι μέσα στα φώτα (για όσο κρατήσουν και με όποιους όρους κι αν χρειαστούν για να ανάψουν).
Κοίτα τι πρόλαβε να γίνει μέσα σε 5 1/2 χρόνια.
Σάουντρακ.
Το ποστ το έγραψα ακούγοντας αυτό, ενώ το αμέσως προηγούμενο ακούγοντας αυτό. Για το επόμενο δεν έχω αποφασίσει ακόμα τι θα ακούω. Ίσως τον ύμνο του Αμαρουσίου.

23 Comments:

At 2/05/2010 01:22:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Δεν ξέρω αν ζω σε άλλον πλανήτη (μάλλον αυτό συμβαίνει), αλλά δεν ξέρω και πολλές οικογένειες που θα έδιναν τις ευλογίες τους στο παιδί τους για να εκπορνευτεί...
Το κείμενο στο οποίο παραπέμπεις έχει και ένα άλλο, πιο σημαντικό κατά τη γνώμη μου, στοιχείο: λέει αυτό που όλοι σκεφτόμαστε (αλλά δεν λέμε) για τις ανθυποσελέμπριτις: είναι απλά πόρνες με φανταιζί περιτύλιγμα.

 
At 2/05/2010 01:24:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

ΥΓ: και μάλιστα πόρνες με πολύ υψηλά εισοδήματα... δες αυτό για να καταλάβεις
http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&la=2&artid=1143382&catID=16

 
At 2/05/2010 04:14:00 μ.μ., Blogger vague said...

Δεν έπρεπε ποτέ να αποκαλύψεις τι ακούς όταν γράφεις τα κείμενά σου. Κατέστρεψες τη μοναδικότητά σου. Τώρα καθένας θα βάζει ν' ακούει Jon Brion και Willy Deville και θα γράφει σαν εσένα.
:))

 
At 2/05/2010 04:29:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Ανώνυμε, ξέρεις όμως πολλές οικογένειες που θα έδιναν τις ευλογιες στο παιδί τους για να γίνει καθαρίστρια; Και η εκπόρνευση στις περιπτώσεις που λέμε δεν είναι ρητή και φωναχτή, οπού εκεί πράγματι η οικογένεια μπορεί και να το είχε το θέμα της. Το παιδί δεν πάει να γίνει call girl. To παιδί δηλώνει επισήμως κάτι άλλο, π.χ. μοντέλο. Οπότε η οικογένεια είναι μια χαρά καλυμμένη μέσα της, αφού ό,τι κι αν γίνεται, δεν γίνεται «επίσημα».

 
At 2/05/2010 04:30:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Riski, ακριβώς για αυτό τα λινκ είναι παραπλανητικά, ώστε να δοκιμάσουν, να δουν ότι δεν μπορούν και να απογοητευτούν ;)

 
At 2/06/2010 11:36:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ένα παραπονάκι : Μήπως να έγραφες λίγο λιγότερα; (λιγότερα κείμενα εννοώ φυσικά, όχι λιγότερες λέξεις σε κάθε κείμενο). ΔΕΝ σε προλαβαίνουμε!!! μερικές μέρες έχω να ρίξω μια ματιά και βρήκα ΑΛΛΟ ημ/γιο! Mας έχεις εξοντώσει!
Κατά τα άλλα σε χαιρετώ,
Γιώργος, Ν.Κόσμος.

 
At 2/06/2010 11:41:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

...και θέλω να δω τώρα και τη Ρεάλ να δω τι ψαρια πιάνει αυτή τη περίοδο (έρχονται σιγούλια-σιγούλια τα παιχνίδια του τσαμπιονς λίγκ) και με αποσυντονίζεις ρε παλιο-παιδο.

 
At 2/07/2010 12:12:00 π.μ., Anonymous 7:33 said...

Γράφεις:'Το να σφουγγαρίζεις τις βρώμες των άλλων σαν δουλικό είναι ατιμωτικό, όχι το να είσαι μέσα στα φώτα'
Γράφεις επίσης: 'Και η εκπόρνευση στις περιπτώσεις που λέμε δεν είναι ρητή και φωναχτή..'
Λοιπόν, παλιότερα, η κοινωνία έκρυβε, κουκούλωνε την εκπόρνευση, τη μοιχεία κλπ. Σήμερα την εξωραΐζει λεκτικά, όπως σωστά σημειώνεις. Αυτό όμως πού κολλάει με το δίλημμα της ελληνικής οικογένειας μεταξύ καθαρίστριας ή πόρνης; Μήπως τα μπερδεύουμε λίγο;
Μάλλον ζώ κι εγώ στον ίδιο πλανήτη με τον ανώνυμο των 1:22 μια και δε γνωρίζω οικογένειες που προωθούν τα παιδιά τους στη λάμψη και στα φώτα (!), ούτε που θεωρούν κοινωνική τα όσα αναφέρεις. Άσε δε, που θεωρώ τελείως άστοχο το δίλημμα από την αρχή: Ακούς εκεί καθαρίστρια ή πόρνη. Δύο μονόδρομοι. Εισαι σίγουρος γι'αυτό;

 
At 2/07/2010 12:55:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Γιώργο, να φανταστείς εμένα το θέμα μου είναι ότι δεν ποστάρω τόσο συχνά όσο παλιότερα :)
7:33, το δίλημμα δεν το θέτω εγώ. Το δανείστηκα από το άρθρο το οποίο λινκάρω στο εντός εισαγωγικών κείμενο. Και στο άρθρο το δίλημμα απαντιέται με έναν τρόπο με τον οποίο δεν συμφωνώ (ενώ γενικά συμφωνώ με το άρθρο). Από εκεί και πέρα δεν ξέρω για τους πλανήτες, αλλά ειλικρινά πιστεύω ότι έχει αλλάξει τόσο ο αξιακός κώδικας, που οτιδήποτε έχει σχέση με δημοσιότητα, λεφτά, επιτυχία καθαγιάζεται και θεωρείται πρότυπο, ενώ αντίθετα οτιδήποτε έχει σχέση με φτώχεια και δουλειές τύπου καθαρίστρια, σκουπιδιάρης κλπ θεωρείται ντροπή.

 
At 2/07/2010 04:31:00 π.μ., Blogger celin said...

φιλε oldboy δεν εχω καμια ορεξη να σε κολακεψω ουτε κανενα κερδος να αποκομισω αλλα συμφωνω 100% με αυτο που λες κ απορω με τις διαφωνιες,εννοειται οτι ο αξιακος κωδικας εχει αλλαξει,εννοειται οτι πολλες μαναδες θα ντρεπονταν να λεγαν οτι η κορη τους ειναι καθαριστρια ενω δε θα ειχαν κανενα προβλημα να συνοδευει πλουσιους,ολες αυτες που στελνουν τις κορες τους σε σχολες φωτομοντελων,που τις στελνουν στην τηλεοραση[η αν δεν τις στελνουν,το επιτρεπουν],ολες αυτες οι γυμνες φωτογραφησεις,αραγε με τι σκοπο γινονται?δεν γινονται για να γινουν γνωστες κ να κανουν το ματι καποιου πλουσιου να γυαλισει,κ να γινει ο χορηγος τους?μπορω να βρω πολλα ελαφρυντικα σε αυτο,η οικονομικη κριση δεν αφηνει πολλα περιθωρια για αξιοπρεπεια,το τιμημα της αξιοπρεπειας ειναι βαρυ κ πολλοι αρνουνται να το πληρωσουν[η δουλεια της καθαριστριας πχ ειναι μια αξιοπρεπεστατη δουλεια]
ολοι ξερουμε πανω κατω τι συμβαινει στη show biz
αλλα αυτο δεν αποτρεπει ολο κ περισσοτερα κοριτσια κ αγορια να ξεπουλιουνται για ενα εξωφυλλο,για λιγη δημοσιοτητα,για τα δωρακια των χορηγων.
εγω τα κατανοω κ εν πολλοις τα
δικαιολογω κιολας,υπαρχει οικονομικη κριση κ ο κοσμος φοβαται την επανοδο της φτωχειας που οι μεγαλυτεροι απο εμενα την εχουν ζησει κιολας
τα κατανοω αλλα ειναι αστειο να τα αρνιεμαι,υπαρχουν παντου γυρω μου
τα κατανοω αλλα δεν τα γουσταρω.κ θα εχω μεσα μου ενα μπραβο σε ολους αυτους που προτιμησαν να ζουν με το κουτελο καθαρο,που δε πουλησαν τα νιατα,το σωμα κ τη ψυχη τους για ενα χαμερ,για ενα διαμαντενιο δαχτυλιδι,για μια καριερα στα σκυλαδικα.
κατι τελευταιο,φιλε old boy,απο οσα κειμενα σου εχω διαβασει[προσφατα τα ανακαλυψα]διαισθανομαι οτι μερικες φορες συγκρατεισαι,οτι δηλαδη εχεις στο μυαλο σου 10 πραγματα να πεις κ λες τα 7.ισως στο ονομα της πολιτικης ορθοτητας,ισως επειδη σκεφτεσαι μην ακουστουν ακραια,ισως επειδη δε θες να ξεσηκωσεις κυματα αντιδρασεων απο τους ινστρουκτουρες του καθωσπρεπισμου κ της πολιτικης ορθοτητας.ξερεις,μια κουβεντα παραπανω να πεις κ η κατηγορια θα εκτοξευθει.καλοπροαιρετα τα λεω ολα αυτα κ αν ειμαι λαθος,σου ζηταω κ συγγνωμη,δεν το παιζω εξυπνος,απλα το διαισθανομαι
κ αν η διαισθηση μου ειναι σωστη,σου προτεινω να πεις κ τα 10 που εχεις στο μυαλο,κ ασε τον καθενα να πει οτι του κατεβει,η αληθεια,η εστω αυτο που εχουμε στο μυαλο μας ως αληθεια δεν ειναι ποτε βολικη,ειναι τραχια,κοφτερη κ γεματη γωνιες
ελπιζω να μην κουρασα

 
At 2/07/2010 05:17:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

φίλε Celin θα πας να βρεις αυτό:

ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, ΜΆΪΟΣ 20, 2005
Euro & Εurovision

και μετά λίγο παραπάνω ακολουθεί το παρτ 2
γιώργος,ν.κοσμος

 
At 2/07/2010 11:51:00 π.μ., Blogger lazopolis said...

Βλέπαμε το καινούριο επεισόδιο μαζί με ένα φίλο που δεν έχει ξαναδεί ποτέ LOST και τον οποίον προσπαθήσαμε να κατατοπίσουμε πριν το show. Όλα πήγαιναν σχετικά καλά (εντός των ορίων της ομαλότητας) μέχρι τη στιγμή που ο Miles έσκυψε πάνω απ'τον τάφο της ξανθιάς...

Τί τα θες, άμα δεν αναστηθεί ο Τζέικομπ, την έχουνε κάτσει τη βάρκα.


btw. (αγαπητέ συν-φυγόστρατε), δεν έχει πλάκα που η ελληνική κοινωνία ανέρχεται κοινωνικά πάντα σύσσωμη;

 
At 2/07/2010 09:20:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Εμείς πάντως την Τσικνοπέμπτη ψάλλαμε στα λιβάδεια, μαζί με αγρεργάτες Πακιστανούς που ετοιμάζονται να πάρουν την ελληνική ιθαγένεια, τον ακόλουθο ύμνο:

Πρωτόγονον καλέω διφυή, μέγαν, αιθερόπλαγκτον,
ωιογενή, χρυσέαισιν αγαλλόμενον πτερύγεσσι,
ταυροβόαν, γένεσιν μακάρων θνητών τ' ανθρώπων,
σπέρμα πολύμνηστον, πολυόργιον, 'Ηρικεπαίον,
άρρητον, κρύφιον ροιζήτορα, παμφαές έρνος,
όσσων ός σκοτόεσσαν απημαύρωσας ομίχλην
πάντη δινηθείς πτερύγων ριπαίς κατά κόσμον
λαμπρόν άγων φάος αγνόν, αφ' ού σε Φάνητα κικλήσκω
ηδέ Πρίηπον άνακτα καί 'Ανταύγην ελίκωπον.
αλλά, μάκαρ, πολύμητι, πολύσπορε, βαίνε γεγηθώς
ες τελετήν αγίαν πολυποίκιλον οργιοφάνταις.

 
At 2/07/2010 10:32:00 μ.μ., Blogger celin said...

φιλε ανωνυμε βρηκα τα κειμενα που μου ειπες κ τα διαβασα.εξοχα κειμενα.κ γεματα γωνιες,κοφτερα

 
At 2/08/2010 03:18:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Celin, δεν ξέρω αν κρατάω 3 από τα 10, αλλά ακόμη και αν υποτεθεί ότι τα κρατάω, σίγουρα δεν το κάνω για να είμαι πολιτικά ορθός. Ευχαριστώ πάντως.
Lazopolis, υποπτεύομαι αυτούς που θέλουν να δουν απευθείας τον 6ο κύκλο. Μπορεί να είναι από το νησί, πριν ή μετά την εκπυρσοκρότηση ή την μη εκπυρσοκρότηση της βόμβας, πριν ή μετά τον θάνατο του Τζέικομπ, πρινή μετά την ανάστασή του. Κατά τ΄αλλα φυγοστρατούμε συνολικά ως κοινωνία, παραδέξου το.

 
At 2/08/2010 04:05:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

---- Φίλε Celin, στην 6η γραμμή στο σχόλιό μου είναι το όνομα μου. Εμφανίζομαι σαν ανώνυμος αλλά δεν είμαι. (Βασικά τώρα που το σκέφτομαι κανείς δεν είναι ανώνυμος, απλά εμφανίζεται ως τέτοιος - αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία)

---- Φίλε Παλιο-Παιδο έγραψες: "υποπτεύομαι αυτούς που θέλουν να δουν απευθείας τον 6ο κύκλο."
Εγώ δεν υποπτεύομαι - βασικά λυπάμαι αυτούς που πάνε να ξεκινήσουν το Lost από τον 6ο κύκλο. Επίσης λυπάμαι αυτούς που προσπαθούν να τους κάνουν μια εισαγωγή. Παίδες σόρυ, αυτά δεν γίνονται. Κάνοντάς το αυτό χάνει όλη τη μαγεία του ρε γμτ. Βέβαια ο καθένας κάνει τις επιλογές του και αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Δημοκρατία έχουμε (λέμε και καμμιά μαλακία να περνά η ώρα).

 
At 2/08/2010 04:06:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

α, ξέχασα: Γιώργος, Ν.Κόσμος.

 
At 2/08/2010 06:52:00 π.μ., Blogger celin said...

φιλε γιωργο,φανταζομαι οτι διαβαζεις χρονια εδω τα κειμενα του old boy,εγω εχω λιγες εβδομαδες που τα ανακαλυψα κ δε θελω να λεω παλι τα ιδια αλλα εχω ενθουσιαστει,καθησα κ διαβασα παλαιοτερα κειμενα περα απο αυτα που μου υπεδειξες κ εξισου ενδιαφερον εχει κ ο διαλογος που πραγματοποιειται με τους αναγνωστες.
μπορω να καθομαι να διαβαζω με τις ωρες,υστερα απο τοσα βιβλια,τωρα το διαδικτυο,πηγα 31 χρονων κ δεν ειχα ποτε κατσει μπροστα στην οθονη ενος κομπιουτερ,σα τον προιστορικο ανθρωπο που ανακαλυψε τη φωτια,τοσο συναρπαστικο το βρισκω
την υποδειξη των κειμενων μαλλον καταλαβα γιατι μου την εκανες,υποθε
τω δηλαδη
περα απτο να διαβαζω με τις ωρες,μπορω κ να γραφω με τις ωρες,αλλα δε θελω να καταχραστω εδω τη φιλοξενια,ηδη μου φαινεται οτι φλυαρω αρκετα.
παρεμπιπτοντως,εγω λεγομαι θανασης.
αθηνα.
φιλε old boy,ειδα κ το ραντεβου στον αερα με τον κλουνει.καλη ηταν,αλλα οχι κ αριστουργημα.λιγο υπερτιμημενη μου φανηκε.ο κλουνει ειναι αρκετα καλος,δε καταφερνει να ξεφυγει απο την ερμηνευτικη του μανιερα[κ ισως να μη πρεπει να ξεφυγει] αλλα το προσπαθει φιλοτιμα,τον θυμαμαι σε κατι batman 4,κατι out of control με τη λοπεζ κ ημουν σιγουρος τοτε οτι δε θα γινει ποτε μεγαλος ηθοποιος.ακομα πιστευω οτι υπολειπεται πχ του κριστιαν μπεηλ,του ντει λιουις,ακομα κ του φιλου του μπραντ πητ,αλλα κατι χιου τζακμαν,κλαιβ οουεν η τζεραρντ μπατλερ[ζεν πρεμιε κ αυτοι],τους εχει για πρωινο.
καπου διαβασα οτι ο ραιτμαν πιανει το σφυγμο της εποχης,οικονομικη κριση,απολυσεις,ραφιναρισμενος κυνισμος του κεντρικου ηρωα-golden boy,αλλα πιστευω οτι σαν το juno[προηγουμενη ταινια του ραιτμαν]δεν ειναι,η αλλαγη στον χαρακτηρα του ηρωα ειναι λιγο αποτομη,καποιες σεναριακες ευκολιες δεν αποφευγονται,καπου αναρωτιεσαι αν βλεπεις κομεντυ η δραμα κ χανει το φιλμ σε ορισμενα σημεια την ταυτοτητα του,σωζεται ομως απο τις ερμηνειες του πρωταγωνιστικου διδυμου κ το πολυ καλο τελος.
παλι καλα που ειπα να μη φλυαρησω αυτη τη φορα

 
At 2/08/2010 10:01:00 π.μ., Blogger ο δείμος του πολίτη said...

Ειδικά το τελευταίο δεν μπορώ να με τίποτα να το σχολιάσω. όσον αφορά όμως τα πλακώματα, μπορούμε να σημειώσουμε ότι είναι μία ακόμα κόντρα δυτικόφιλων και παραδοσιακών τύπων υπό τη σκέπη της κόντρας πολιτικής και στρατιωτικής εξουσίας.

 
At 2/08/2010 02:38:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Φίλε Θανάση (Celin) ούτε εγώ διαβάζω το Παλιό-Παιδο πάρα πολύ καιρό, απλά έτυχε να ακούσω για το συγκεκριμένο άρθρο σε μια ραδ. εκπομπή (Σουτ-τηλεφώνημα με τους Θέμη Καίσαρη και Τσάρλυ το βράδυ στο Σέντρα fm) από τον Θέμη. Είναι το αγαπημένο μου και θα το πρότεινα σε οποιονδήποτε διαβάζει το Παλιό-παιδο. Αν δεν ακούσεις για αυτό το διαμάντι είναι δύσκολο να το βρεις.
Γιώργος, Ν.Κόσμος.

 
At 2/08/2010 06:08:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Γιώργο, σε ευχαριστώ πολύ, δυστυχώς δεν είχα ακούσει την εκπομπή, έμαθα όμως ότι το διάβασε ο Θέμης και συγκινήθηκα. Μια πιο επικεντωμένη στο Ντραγκάο μορφή του κειμένου υπάρχει κι εδώ: http://old-boy.blogspot.com/2008/06/blog-post_08.html
Celin, διαφωνώ με τα περισσότερα που λες για το Up in the Air, όπως θα διαπιστώσεις αύριο το βράδυ :)

 
At 2/08/2010 06:41:00 μ.μ., Blogger celin said...

η γνωμη μου δεν ειναι θεσφατο,θα περιμενω με ανυπομονησια να ακουσω κ τη δικη σου.αλλωστε συμφωνω μαζι σου σε τοσα πολλα[διαβασα χθες πολλα παλια κειμενα σου κ η ταυτιση ειναι εντυπωσιακη,συμφωνω στη σταση σου απεναντι στους πανηγυρισμους για το euro 2004,στο οτι ο νεκρος δε δεδικαιωται,στην αντιπαραθεση με το νικο δημου,στην γνωμη σου για τα εγκληματα που συνεβησαν στο ποδοσφαιρο μας-κ εγω παναθα ειμαι-]που καταντα ενοχλητικο,πολυ χαιρομαι που επιτελους θα διαφωνησω κ σε κατι.μακαρι να ασχολιομουν με το διαδικτυο απο παλαιοτερα για να ειχα εμπλακει κ εγω στον διαλογο που πραγματοποιηθηκε εδω,πχ στις μομφες που εκτοξευθηκαν εναντιον οσων βγηκαν στους δρομους να πανηγυρισουν για την εθνικη του ρεχαγκελ ειχα πολλα να ανταπαντησω,δε πειραζει,τωρα που ο ρεχαγκελ θα παρει κ παγκοσμιο,θα ξανακανουμε την ιδια συζητηση[λεμε κ καναν ευσεβη ποθο να περνα η ωρα]

 
At 2/09/2010 04:00:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Παλιό-παιδο εγώ σε ευχαριστώ για το λινκ. Βασικά ο Θέμης το έχει αναφέρει πολλές φορές. Αποκορύφωμα ήταν η μέρα που το διάβασε.
Μπορώ να γράψω πάρα πολλά για την εθνική του Euro 2004 (αγωνιστικά), απλά δεν περιμένω φέτος πολλά πράγματα γιατί τότε είχε βγάλει στο χόρτο ο Ρεχάγκελ πολλούς άσσους απ'το μανίκι που τώρα δεν έχει. Θα τα πούμε αυτά πιθανώς όταν πλησιάσει ο καιρός.
Τα λέμε παίδες, Γιώργος Ν.Κόσμος

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home