Η Poppy και η Bess

Πριν λίγα βράδια γνώρισα την Poppy

και μου καρφώθηκε η ιδέα ότι είναι αδελφή της Βess.

Η Πόπι βέβαια έχει τελικά όρια, ενώ η Μπες όχι,

αλλά η απόσταση τους είναι ελάχιστη:

λίγο πριν το όριο η Πόπι - λίγο μετά το όριο η Μπες.

Λίγο πριν ή λίγο μετά το όριο, όμως,

τόσο η Πόπι όσο και η Μπες,

ζουν τη ζωή απόλυτα

και χωρίς κανένα κρατούμενο.

Η διαφορά τους δηλαδή είναι πολύ μικρότερη

από την διαφορά αυτών των δύο,

γιατί κι η Πόπι είναι πρόθυμη να ακούσει

ολομόναχη

μες τη νύχτα και την ερημιά

τα τραυλίσματα του κλοσάρ

σαν να 'ναι λόγος·

αφού είναι λόγος,

κι εκείνη ξέρει να τον ακούει.

Αν το να ζεις την ζωή απόλυτα,

ακούγεται αναπόφευκτα σαν διαφημιστικό σλόγκαν,

αρκεί κανείς να δει τον τρόπο της Πόπι και της Μπες,

για να καταλάβει ότι κινούνται στον αντίποδα

κάθε διαφημιστικής αντίληψης τoυ κόσμου.
Χαζοχαρούμενη παρά κάτι η μία,

αλλοπαρμένη και κάτι η άλλη,

γιορτάζουν εξίσου τη ζωή

και δικαιώνονται εξίσου από τις ταινίες τους·

κι ας έχει η μία happy-go-lucky end

κι η άλλη άλλου είδους τέλος.

Τις καμπάνες που χτύπησαν για την Μπες

τις άκουσε η Πόπι

και το μόνο που χρειάστηκε να θυσιάσει

είναι κάθε ιδέα καθωσπρεπίλας και μιζεράδας.

Θάνατος στην μιζέρια,

η Πόπι είναι τυχερή κι ευτυχισμένη

κι η Μπες την καμαρώνει από ψηλά.