Το εκ του πατρός και του υιού

1054: στις τάξεις του Χριστιανισμού τα πράγματα έχουν φτάσει στο αμήν και το σχίσμα έρχεται ως αναπόφευκτη συνέπεια. Η κατάσταση δεν μπορούσε πλέον να ελεγχθεί όσο κι αν το ιερατείο προσπαθούσε να την εκτονώσει. Αλλά πώς να ηρεμήσουν τα πνεύματα των απλών πιστών, όταν αυτά συγκλονίζονταν από το ερώτημα αν το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται μόνο από τον Πατέρα ή και από τον Υιό; Δευτερεύον ζήτημα είναι η ακριβής φύση της τριαδικής θεότητας και η διαμόρφωση των εσωτερικών σχέσεων ανάμεσα στις τρεις υποστάσεις του ενός Θεού ή ο βασικός λόγος για τον οποίο ο άλλος θα γίνει ή δεν θα γίνει Χριστιανός;

2009: σχεδόν μια χιλιετία αργότερα η μη κομμουνιστική Αριστερά στην Ελλάδα βρίσκεται κι αυτή ενώπιον του κινδύνου σχίσματος. Η κατάσταση φαίνεται δύσκολο πλέον να ελεγχθεί όσο κι αν τα κομματικά ιερατεία προσπαθούν να την εκτονώσουν. Αλλά πώς να ηρεμήσουν τα πνεύματα των απλών ψηφοφόρων, όταν αυτά συγκλονίζονται από το ερώτημα αν πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι συμμαχικό ή ενιαίο σχήμα, αν πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να απορροφήσει ή όχι τον ΣΥΝ; Δευτερεύον ζήτημα είναι η ακριβής φύση της συνεργασίας ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ και η διαμόρφωση των εσωτερικών της σχέσεων ή ο βασικός λόγος για τον οποίο ο άλλος θα σε ψηφίσει ή δεν θα σε ψηφίσει;

«Και εις το Πνεύμα το Άγιον, το κύριον, το Αριστερόν, το εκ του ΣΥΝ (και του ΣΥΡΙΖΑ) εκπορευόμενον, το συν ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν δια των προφητών».

(Κείμενο γραμμένο για το «Exodos»)