Προσοχή: Έλλειψη Πόθου
Μολονότι θα ταίριαζε γάντι με τις ηλεκτρικές καταιγίδες αυτού του Ιουλίου, ο συνήθης ηλεκτρισμός του Μάικλ Μαν δεν προέκυψε στον «Δημόσιο Κίνδυνο» και η στέρησή του οδήγησε στην περαιτέρω στέρηση του κύριου κινήτρου της γραφής: του πόθου.
Κι αν η έλλειψη πόθου συνιστά αμαρτία, είναι μια αμαρτία εξομολογούμενη στο ελculture, συνοδευόμενη πάντως με αποσιώπηση της ύπαρξης επικουρικών κινήτρων γραφής.
4 Comments:
Μούφα ε ;
Το άλλο το γαλλικό κάτι πρέπει να λέει για light καταστάσεις.
Την εποχή των παγετόνων έπρεπε να δεις να βρεις την υγειά σου.
Έτσι ακριβώς.
Ο Μαν επιστρέφει, κατά κάποιον τρόπο, στον ...Τελευταίο Των Μοϊκανών (1992). Το ρομάντζο σε πρώτο πλάνο, με τη σκηνοθεσία να αναλώνεται κυρίως στην πετυχημένη αναβίωση της εποχής και σε μερικές χορταστικές σκηνές δράσης.
Κρίμα, γιατί ο χαρακτήρας Τζων Ντίλιγκερ και η σκηνοθετική δεινότητα του Μάικλ Μαν θα μπορούσαν να δημιουργήσουν το “εκρηκτικό μείγμα” που δυστυχώς έμεινε στο επίπεδο ενός απλά δροσερού κοκτέιλ...
(αριστούργημα βέβαια σε σχέση με την πατάτα του 2006 με τίτλο Οι Σκληροί Του Μαϊάμι)
πολύ φασαρία για το τίποτα ο κ. Mann...
ωραίο website το elculture, ωστόσο γίνεται ψιλοπανικός πληροφόρησης από την αντίστοιχη πληθώρα. Athinorama απ' τη μια, tvxs απ' την άλλη, Lifo κείθε, AV παραπέρα, avopolis δώθε, και άλλα πόσα τα οποία μου διαφεύγουν και δεν έχω επισκεφτεί. Τα περισσότερα π.χ. πολιτιστικά events δε, εκτυλίσσονται στην πρωτεύουσα. Τελικά αυτή η πόλη όντως μεγαλώνει ανάλογα με το πλήθος παρόμοιων websites, με τόσο γοργούς ρυθμούς; Αναρωτιέμαι ως έγκλειστος..
Δημοσίευση σχολίου
<< Home