Εδώ είναι ο παράδεισος κι η κόλαση εδώ

«Αντίθετη εκδοχή θα οδηγεί στην υπόθαλψη των εγκληματιών και των εγκλημάτων, τα οποία τελούνται μέσω του διαδικτύου (Internet), το οποίο έτσι θα καθίσταται ο παράδεισος του ηλεκτρονικού εγκλήματος».

Αν είναι να φτάσουμε στο σημείο ώστε το διαδίκτυο (Internet) να γίνει ο παράδεισος του ηλεκτρονικού εγκλήματος, θα μιλάμε για πραγματική διαστροφή.

Mάθανε οι ηλεκτρονικοί εγκληματίες ότι ανακαλύφθηκε το διαδίκτυο (Internet) και είπαν να μεταφέρουν την ηλεκτρονική εγκληματική τους δραστηριότητα σε αυτό.

Ε, όχι κύριοι. Να μείνετε στα παλιά σας μετερίζια.

«Κατά την έννοια και το σκοπό της διατάξεως του άρθρου 19 παρ. 1 του Συντάγματος το απόρρητο αφορά στο περιεχόμενο της επιστολής και των εν γένει ανταποκρίσεων και όχι στα εξωτερικά στοιχεία της επικοινωνίας, π.χ. τα στοιχεία του αποστολέα ή του αποδέκτη».

Γιατί, ως γνωστόν, το Σύνταγμα δεν προστατεύει ατομικά αλλά κειμενικά δικαιώματα. Η προστασία του απορρήτου δεν είναι προστασία εκείνων που επικοινωνούν, αλλά του περιεχομένου της επικοινωνίας τους· αυτοτελώς και όχι υπέρ τους. Όταν το Σύνταγμα ορίζει πως «το απόρρητο των επιστολών και της ελεύθερης ανταπόκρισης ή επικοινωνίας με οποιονδήποτε άλλο τρόπο είναι απόλυτα απαραβίαστο», φυσικά και δεν το ορίζει αποσκοπώντας στην προστασία των πολιτών που επικοινωνούν. Εκείνοι που επικοινωνούν είναι συνταγματικά αδιάφοροι.

Το Σύνταγμα κείμενο είναι κι αυτό και άρα για κείμενα ενδιαφέρεται και κείμενα προστατεύει· όχι πολίτες, όχι τον αποστολέα ή τον αποδέκτη, που μπορούν άνετα να διωχθούν.