H μετάλλαξη ως σωτηρία

"Γνωρίζουν οι πάντες άριστα -δήλωσε- πως καμία μεγάλη χορηγία, άνω των 10.000.000 δρχ. τότε, δεν αναγραφόταν στα επίσημα βιβλία. Εάν συνέβαινε, θα απορρίπτονταν. Αλλωστε οι μεγάλοι χρηματοδότες έθεταν ως προϋπόθεση την ανωνυμία και τη διακριτικότητα, για προφανείς λόγους, αλλά και γιατί σχεδόν όλοι χρηματοδοτούσαν ταυτόχρονα και τα δύο μεγάλα κόμματα. Όποιος λοιπόν επικαλείται τα βιβλία και τα επίσημα στοιχεία, το πράττει όλως προσχηματικά, σταθμίζοντας πως η ομολογία της αλήθειας θα έχει μεγαλύτερο πολιτικό κόστος από τη συντήρηση ενός κατά συνθήκη ψεύδους".

---

"Τα μόνα βιβλία που διαθέτει το ΠΑΣΟΚ για την οικονομική διαχείριση εκείνης της περιόδου είναι αυτά που ελέγχθηκαν, τα οποία και επικαλούμαστε" δήλωσε η αναπληρώτρια εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος Μαρία Καρακλιούμη.

---

A "non-denial denial" is a statement that seems direct, clearcut and unambiguous at first hearing, but when carefully parsed is revealed not to be a denial at all, and is thus not untruthful.

---

Αντί το ΠΑΣΟΚ να ζητά έκτακτη σύνοδο της Bουλής, σύσταση εξεταστικής επιτροπής, σύγκληση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ και του Jedi Council, θα μπορούσε ενδεχομένως να εξετάσει το θέμα μόνο του, μιας και το ίδιο αφορά. Θα μπορούσε ας πούμε να καλέσει τον Τσουκάτο να αποκαλύψει δημόσια τα «ανεπίσημα στοιχεία» τα οποία επικαλείται και αν δεν τα αποκάλυπτε να του τραβούσε μήνυση και αγωγή για συκοφαντική δυσφήμιση, επιδιώκοντας την παραδειγματική τιμωρία του.

---

Αλλά το θέμα προφανώς και δεν είναι ότι κοροϊδευόμαστε όλοι αναμεταξύ μας. Το θέμα ίσως δεν είναι καν τόσο o βαθμός της κοροϊδίας όσο η αισθητική της.

Και το ερώτημα τελικά από το «Γιατί έκλεισε ο "Ελεύθερος Τύπος";» θα έπρεπε να αντιστραφεί στο «Γιατί δεν κλείνουν όλα ανεξαιρέτως τα ΜΜΕ;». Αύριο κιόλας. Την ποιού είδους δημοκρατία υπηρετούν; Την ποιού είδους εξουσία ελέγχουν; Τι ακριβώς μας λένε οι ελέγχοντες το κομματικό σύστημα δημοσιογράφοι;

Ότι είναι κοινό μυστικό πως έτσι γίνονται αυτές οι δουλειές;

Ωραία, αν είναι κοινό μυστικό, να το υπενθυμίζουν για τα επόμενα πέντε χρόνια σε κάθε μα κάθε συνέντευξη πολιτικού· κάτι σαν et praeterea censeo Carthago delenda est.

Kαι κάθε φορά που θα μιλάει ο Παπανδρέου κι ο Καραμανλής για διαφάνεια ας βάζουν για υπόκρουση τζιγκλάκια με χάχανα.

Αλλά όχι, αυτά που γράφω είναι λαϊκισμοί, μηδενισμοί, ισοπεδωτισμοί.

Και τα ΜΜΕ μας σοβαρά.

---

Μιλώντας πάντως για υποκρισία και για κοινά μυστικά, το μεγάλο βραβείο το παίρνει ο Πύρρος μας που βαθιά πικραμένος λέει: «Το παράπονό μου είναι πως μπήκα εδώ να καθαρίσω το άθλημα και αντί να τους έχω δίπλα μου τους έχω απέναντι».

Πύρρο, ας το το άθλημα βρώμικο, ας το στην εποχή που το παρέλαβες -την εποχή των Ιακώβου και Νομάρχη Σγουρού- και κοίτα μην σε λερώσουν και σένα, αγόρι μου.

---

Σκέφτομαι τις φορές που έχω δακρύσει για τον Πύρρο Δήμα.

Σκέφτομαι το μεγαλείο που μου έχει χαρίσει αυτός ο άνθρωπος.

Και σκέφτομαι και πόσο ξεφτιλισμένα μικρός αποδεικνύεται.

Ο Τσουκάτος δεν είχε δύναμη επάνω μου, τον Τσουκάτο δεν τον αγάπησα, ο Τσουκάτος δεν θα μπορούσε να με κάνει κυνικό.

Ο Τσουκάτος επιβεβαιώνει όσα ήξερα - ο Πύρρος διαψεύδει όσα ένιωσα αληθινά.

Tα οποία -επειδή και για εκείνον ήξερα- δεν είχαν να κάνουν με τις ντόπες του αλλά με το ποιόν του.

Ο Πύρρος ερχόμενος να καθαρίσει το άθλημά του βρωμίζει την δική μου ψυχή.

---

Η οποία δηλαδή ήταν καθαρή, η οποία δηλαδή κρίνει αφ' υψηλού;

Όχι· οργανικό τμήμα του βόθρου είμαι κι εγώ, σκατό εκ σκατών.

---

Είδα προχθές τον Αntony όμως.

Kι ήταν ωραία.