Ελευθερία
Όταν επιτέλους φτάσεις στο σημείο να απαλλαγείς και από τα τελευταία ίχνη τσίπας, στο σημείο να μην έχεις την παραμικρή συναίσθηση για τους άλλους, στο σημείο να νοιάζεσαι αποκλειστικά για τον εαυτό σου, στο σημείο όπου συνειδητοποιείς ότι ο ο δρόμος που έχεις πάρει μπορεί να αλλάξει μόνο από τυχόν εξωτερικούς καταναγκασμούς και ποτέ πια από εσωτερικές δυνάμεις, ποτέ πια από φιλότιμο, τύψεις και ενοχές,
τότε θα καταλάβεις ότι το σημείο αυτό λέγεται ελευθερία.
Μια ελευθερία διεστραμμένη και κατάπτυστη.
Μια ελευθερία μέσα στην οποία αναπνέεις με βουλιμία και απόγνωση, κτηνωδώς κι ευτυχισμένα.
posted by Old Boy @ 9:42 μ.μ.
20 comments
20 Comments:
Tipota pou na mh to exoume skeftei otan
dianyame ta 20-22 age tha grapseis?
Ayta einai gnwsta yparxiaka kollhmata re.
Kati new gia na poyme kai meis kati?
γαματο...
ΓΑ-ΜΑ-ΤΟ
Anonymous sta 20-22 you thought more than it was good for you.
Old Boy υπάρχει μέτα- πληροφορία εδώ ή είναι αυτόνομη η σκέψη;
Όταν εξαρχής αποφύγεις το σημείο απαλλαγής και από τα τελευταία ίχνη τσίπας, το σημείο να μην έχεις την παραμικρή συναίσθηση για τους άλλους, το σημείο να νοιάζεσαι αποκλειστικά για τον εαυτό σου, το σημείο όπου συνειδητοποιείς ότι ο ο δρόμος που έχεις πάρει μπορεί να αλλάξει μόνο από τη βεβαιότητα μιας εσωτερικής ελευθερίας και ποτέ πια από εξωτερικές δυνάμεις, πάντα και μονάχα από φιλότιμο, τύψεις και ενοχές, τότε θα καταλάβεις ότι το σημείο αυτό που απέφυγες λέγεται καταναγκασμός.
Καταναγκασμός διεστραμμένος και κατάπτυστος.
Καταναγκασμός μέσα στον οποίο θα ανέπνεες με βουλιμία την απόγνωση, κτηνώδης και δυστυχισμένος.
play it again, old boy.
J.McManus said...
I read over your blog, and i found it inquisitive, you may find My Blog interesting. So please Click Here To Read My Blog
Ga-ma-to!
11:49 πμ
GA-MA-TO !
Αγαπητή Ροδιά, καταναγκασμός γιατί; Ποιός σε καταναγκάζει όταν φτάνεις σε αυτό το σημείο;
Lazopolis, όλοι οι αναγνώστες του μπλογκ που είναι μεταξύ 20 και 22 πάσχουν από γνωστά υπαρξιακά κολλήματα. Μόλις μπουν στα 23 ξεκολλάνε από τα υπαρξιακά και ασχολούνται με σοβαρότερα ζητήματα. Όσο για την ερώτηση που κάνεις, εγώ λειτουργώ βασικά ως ενδιάμεσο, ως μέντιουμ των σκέψεων που έρχονται από ψηλά και τις μετα-δίδω. Άρα δεν υπάρχει μετα-πληροφορία :)
Μcmanus, I am really sorry but I didn't find your blog interesting. Your blog sucks. I thought I was wasting my time until I found a very interesting linkg in yor blog: http://pitsirikos.blogspot.com
:)))))
Tέλος, θα ήθελα να προσθέσω ως γενική παρατήρηση το εξής: ΓΑ-ΜΑ-ΤΟ.
που στο καλό τονίζονται αυτά τα άτονα
ΓΑ ΜΑ ΤΟ?
;)
Αγαπητέ Old, ένα παιχνίδι έπαιξα με το κείμενό σου. Απλό.
:-)
Προδήλως στο γά.
Μια ελευθερία διεστραμμένη και κατάπτυστη.
Kαι γιατί, παρακαλώ?
@Tzitzikos: προδήλως, αλλιώς θα έγραφαν GA-MAAA-TO.
@ολδ βου: πολύ ζεν η απάντησή σου. Μήπως σου υποβάλλουν τα πόστς οι Βρήλ;
@ Mcmanus: I am really sorry but this blog also sucks, only in a more artistic way. There is only one Blog (except for my blog, http://...) which can be called inquisitive. And that's pitsirikos.blogspot.com
Thrass, ή ελεύθερος θα είσαι ή σωστός (ηθικός/συνεπής κ.ο.κ).
Lazopolis, χάνομαι γιατί ζενάρω. Καλοί οι Βρηλ αλλά προτιμώ τους γειτονικούς Μελλ.
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς ποτέ να είσαι ελεύθερος. Ίσως φρηη, αλλά όχι ελεύθερος. Ελεύσεται μονίμως, ποτέ δεν είναι εδώ. Κι αυτό γιατί δεν μπορεί επ ουδενί να αφορά έναν, μάλλον.
Oπότε μου λες ότι είναι "κατάπτυστο" να είναι κάποιος ελεύθερος αντί για "ηθικός, συνεπής κλπ". Πραγματικά, διαφωνώ (άσχετα με το τι πράττω). Τους λόγους για τους οποίους διαφωνώ, μπορείς να τους βρεις και στην blogόσφαιρα, σε κείμενα με τίτλους όπως Ο Μύθος, Το φαιδρό θαύμα (my #2 favorite)κλπ.
Tα διάβασα τα κείμενα στα οποία παραπέμπεις. Φληναφήματα και οιηματικός λόγος. Aνεξάρτητα όμως από αυτό, όπως τα ερμηνεύω λένε λίγο πολύ ότι είμαστε υποχείρια της τύχης και της φύσης κι ότι τα περιθώρια αυτοκαθορισμού της ζωής μας είναι περιορισμένα. Αυτό πως αναιρεί το ότι είναι κατάπτυστο να κάνει κάποιος αυτό το οποίο τον ευχαριστεί και μόνο αδιαφορώντας για τις συνέπειες που έχει αυτό στους άλλους;
Η σκέψη μου είναι απλή: με δεδομένα αυτά που μόλις περιέγραψες και εμμέσως, κρίνω την κριτική σου υπερβολικά αυστηρή (το "κατάπτυστος", βασικά).
Ο άνθρωπος μου φαίνεται τραγικά περιορισμένος κι εμένα και αυτό με οδηγεί στο να είμαι ίσως λίγο πιο επιεικής. Αντλώντας από το Μύθο, πάνω στη στροφή είμαστε όλοι, απλώς δεν ξέρει προς τα πού να στρίψει (μια σκέψη που με οδήγησε κάποια στιγμή να γράψω τη Νέλλυ, αλλά είναι αρκετά μεγάλο κείμενο, οπότε δε χρειάζεται...).
Τι να κατηγορήσεις μετά, ποιόν και γιατί. Αν και αντιλαμβάνομαι ότι ίσως δε θα ήθελες να συνδεθούν τα κείμενά σου με τέτοιες σκέψεις, οπότε θα μείνω ήσυχος στη γωνιά μου.
Εξαιρετική η Νέλλυ. Πάντως, παρά τη λαϊκή θυμοσοφία του «πολύ θέλει ο άνθρωπος;» νομίζω πως ναι, χρειάζεται πολύ θέλει, χρειάζεται πολύ προεργασία για τη στροφή.
«Μια από τις σχέσεις που δεν ξέρεις
μου φώναξε ένα πρωινό:
"κάνεις εσύ αυτό που θέλεις
γι' αυτό βαθιά και σε μισώ"»
Μαν. Ρασούλης
«Αλλά θέλω κι άλλα κάνω
πώς να σου το πω;»
Σωκρ. Μάλαμας
Υποτίθεται ότι όταν κάνουμε αυτό που θέλουμε όλα είναι καλά, όλα είναι ιδεατά. Η αλήθεια είναι ότι δεν μας αφήνει η πραγματικότητα να κάνουμε αυτό που θέλουμε κι ότι όταν -μέσα στα περιθώρια που μας δίνει η πραγματικότητα- κάνουμε αυτό που θέλουμε, πάντα το κάνουμε με παράπλευρες απώλειες, με σπαρμένα θύματα.
μείον το πρώτο «χρειάζεται»
Δημοσίευση σχολίου
<< Home