H Παρθένα Πεθαίνει Πάντα Τελευταία.

Τουρλού τουρλού ποστ.

1. H σύμπτωση.

Η σύμπτωση: σε πρώτο πλάνο, με διαφορά μιας - δυο ημερών, φωτογραφίες από ζεϊμπέκικα  που υποτίθεται πως συμβολίζουν δυο άντρες, δυο ήθη, μια εποχή. Πριν είκοσι χρόνια ο «Νεοέλληνας» του Τζιμάκου ήθελε μεν να γίνει σαν Αμερικάνος, του άρεσε όμως στα κρυφά κι ο Μητροπάνος. Έκτοτε ο Μητροπάνος -λίγο τα μεγάλα τραγούδια που του έδωσαν ο Μικρούτσικος κι ο Τόκας να πει, πολύ ο ίδιος- έπαψε να αρέσει στα κρυφά κι άρχισε να αρέσει στα ολοφάνερα. Ο Άκης διέγραψε την ακριβώς αντίθετη πορεία, κι από εκεί που άρεσε στα ολοφάνερα, άρχισε να αρέσει στα κρυφά σε όσους ζήλευαν τα μεγαλεία, τα παλάτια, τα λεφτά του, μέχρι το σήμερα όπου δεν αρέσει σε κανένα. Εκτός ίσως από εκείνους που έχουν την αντίθετη διαστροφή, από εκείνους δηλαδή που είναι σάκερς για την πτώση των ανθρώπων, από εκείνους που όταν βλέπουν κάποιον να τιμωρείται, τότε αρχίζουν και να τον συμπαθούν. Άλλους τους φτιάχνει η επιτυχία, άλλους η αποτυχία, εμένα με φτιάχνουν περισσότερο απ' όλα οι συμπτώσεις. Καίω τα δέντρα χτίζω μεζονέτες, θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες, πώς η ιστορία γίνεται σιωπή, τι τους κοιτάζεις Άκη μουδιασμένους, συγχώρα τους που δεν καταλαβαίνουν τι λέγαν το ΚΥΣΕΑ κι η Βουλή.

ΙΙ. Οι βαριές φανέλες.

Χθες, στο Μπάγερν - Ρεάλ, Σωτηρακόπουλος και Σπυρόπουλος μας ενημερώνουν πως η Ρεάλ έκανε επίσημη καταγγελία στην ουέφα, ότι κλάπηκαν από τα αποδυτήριά της τα παπούτσια του Κριστιάνο, του Μπενζεμά και κάποιων άλλων. Αφού πουν ότι το γεγονός είναι πρωτοφανές σε επίπεδο Champions League, στη συνέχεια πιάνουν τη συζήτηση: για σπάσιμο νεύρων γίνονται αυτά, αποφαίνονται, συμπληρώνοντας ότι είναι ένα ακόμη παραλειπόμενο που θα καταγραφεί στο ιστορικό των αναμετρήσεων αυτών των δύο ομάδων. Ωραίες ποδοσφαιρικές ιστορίες, λοιπόν. Αν η κλοπή είχε γίνει στα αποδυτήρια ελληνικού γηπέδου, αν έκλεβαν τα παπούτσια του Ρονάλντο στο Καραϊσκάκη ή το ΟΑΚΑ, θα ήταν για τους ίδιους ανθρώπους ένα ακόμη περιστατικό που δυσφημεί ανεπανόρθωτα το γελοίο ελληνικό ποδόσφαιρο στην Ευρώπη. Ίσως από το κανάλι τους έκαναν έκτακτο με τον Καψή να οδύρεται για τις επιπτώσεις που θα έχει το γεγονός της κλοπής στον ελληνικό τουρισμό. Αλλά όταν τα κάνουν αυτά στην Βαυαρία, έχουν έναν αέρα πολιτισμικής ανωτερότητας, φαίνεται. Όπως και να το κάνουμε σε θέματα τήρησης του νόμου, fair play, κουλτούρας, ηθών, εθίμων, σε θέματα με μια λέξη ποιότητας, η φανέλα του Δυτικοευρωπαίου ήταν, είναι και θα είναι πολύ βαριά από αυτήν του Έλληνα.  

ΙΙΙ. Η μη κανονική χώρα.

Παραμένοντας στο ίδιο κανάλι, είδα και λίγο συνέντευξη Βενιζέλου απόψε. Όχι όλη, είχα να πεταχτώ και στο πρακτορείο. Αλλά και όση είδα άξιζε. Καμιά φορά αναρωτιέμαι μήπως είμαι υπερβολικά αυστηρός με τον Τσίμα. Μήπως, εντάξει, όντας στο εργασιακό περιβάλλον που είναι, αναγκάζεται να κάνει κάποιες υποχωρήσεις και συμβιβασμούς, όπως κάνουμε οι περισσότεροι από εμάς, απλά οι δικές του είναι περισσότερο εμφανείς. Και κάθε φορά που το αναρωτιέμαι ειλικρινά, έρχονται συνεντεύξεις σαν την αποψινή, όπου όλα ξανάρχονται στη θέση τους και το μόνο για το οποίο αναρωτιέμαι ειλικρινά είναι πόσο πολύ μαλάκας είμαι που αναρωτιέμαι ειλικρινά τέτοια πράγματα. Αναφορικά με τον συνεντευξιαζόμενο, αρχίζω να πιστεύω ότι η βαθύτερη φιλοδοξία του είναι να γίνει καλτ. Και με απαντήσεις σαν τις αποψινές είναι σε εξαιρετικό δρόμο. Για να αντιστρέψουμε λοιπόν λιγάκι το επιχείρημα των φωνών της ελίτ, που θέλει την Ελλάδα να είναι μια μη κανονική χώρα, σε μια κανονική χώρα θα κρέμαγαν κουδούνια σε έναν πολιτικό αρχηγό που θα ήταν τόσο κραυγαλέα ψεύτης και ανακόλουθος. Σε μια κανονική χώρα θα μπορούσε να κουδουνάει αυτός τα κουδούνια του Σαμαρά και το αντίστροφο, για να περνάει η ώρα τους. Εδώ όμως, στην μη κανονική χώρα, οι φωνές της ελίτ αποκαλούν γραφικούς και λαϊκιστές τους αντιπάλους των δύο αυτών αρχηγών, τα αντίπαλα από αυτά τα δύο κόμματα. 

ΙV. Μηχανές είναι, χαλάνε.

Εν τω μεταξύ ξαφνική βλάβη στα ηλεκτρονικά συστήματα αναβάλλει για αμέσως μετά τις εκλογές τη προγραμματισμένη από το Μνημόνιο για 1η Μαϊου νέα μείωση των συντάξεων. Όχι ότι κερδίζουν έτσι έστω  και αυτόν τον μήνα. Θα τους κόψουν ακόμη περισσότερα τους επόμενους. Ανάλογα πάντως με την πορεία των δημοσκοπήσεων, ας μην αποκλείσουμε την επιδείνωση της βλάβης, με αποτέλεσμα οι συνταξιούχοι να δουν την 1η Μαϊου κατακόρυφη αύξηση των συντάξεών τους. 

V. Του 17ου αιώνα,

Μιλώντας για δημοσκοπήσεις χθες στον Άλφα μια. Ο Λαφαζάνης λέει στον Δημοσκόπο Γεράκη το εξής: Έχουν ρωτήσει στο γκάλοπ εκείνους που δηλώνουν αναποφάσιστοι, ποιό κόμμα είναι το πιθανότερο να ψηφίσουν. Και ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει από τη δεξαμενή αυτή μεγαλύτερο ποσοστό από το ΠΑΣΟΚ. Παραταύτα, μετά την αναγωγή που έχει κάνει ο Δημοσκόπος Γεράκης, το ΠΑΣΟΚ σημειώνει μεγαλύτερη αύξηση στα αρχικά ποσοστά του από ό,τι ο ΣΥΡΙΖΑ. Και τον ρωτάει πώς διάολο γίνεται αυτό. Η απάντηση του Δημοσκόπου Γεράκη είναι πως αυτοί είναι «μαθηματικοί τύποι του 17ου αιώνα» που δεν χωράνε αμφισβήτηση. Κρίμα που είναι τόσο μικρή αυτή η προεκλογική περίοδος. Κρύβει συγκινήσεις σε κάθε της γωνιά.

VI. H Παρθένα Πεθαίνει Πάντα Τελευταία.

Που; Στο ελculture. Αυτά είχα να σου πω, λοιπόν. Μπάγερν πιάσαμε χθες, Τσέλσι πιάσαμε σήμερα, να ΄ταν κι η ζωή μας κερδισμένο στοίχημα ωραία θα 'ταν. Αλίμονο σ΄αυτούς που δεν ποντάρησαν, αλίμονο, αλίμονο, αλίμονο, αλίμονο σ' αυτούς που δεν δακρύσανε, ζωή, την ομορφιά σου δεν γνωρίσανε, ζωή, την ομορφιά σου δεν γνωρίσανε.