Πολιτική πράξη & Ψυχική υγεία
Πριν τέσσερις μέρες έγραφα για τις αυτοκτονίες, για την κρίση σε σχέση με τις αυτοκτονίες, για τον τρόπο που τα αντεπιχειρήματα που σου λένε «σκάσε και μην σπεκουλάρεις για τις αυτοκτονίες» είναι ανά πάσα στιγμή στο τραπέζι. Έγραφα όχι γενικά και αόριστα, αλλά με αφορμή συγκεκριμένη αυτοκτονία. Η διαφορά είναι ότι εκείνη ήταν τρόπο τινά πιο ιδιωτική. Ένας άνθρωπος κρεμάστηκε μέσα στο μαγαζί του. Σήμερα όμως ένας άλλος άνθρωπος επιλέγει να καταστήσει την αυτοκτονία του πολιτική πράξη. Αντί να αυτοκτονήσει ησύχως και διακριτικώς αυτοκτονεί φωναχτά και δημόσια. Σε ένα από τα συμβολικότερα σημεία της πόλης. Με σημείωμα που δεν αφήνει αμφιβολία για τους λόγους του. Όχι βέβαια ότι το οπλοστάσιο των αντεπιχειρημάτων δεν είναι φτιαγμένο και για αυτές τις περιπτώσεις. Θα καταβληθεί προσπάθεια οι αμφιβολίες να φυτετούν κι εδώ. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Το Protagon φερ' ειπείν, μας καλεί από την πρώτη του σελίδα να συζητήσουμε με αφορμή την αυτοκτονία, για τον τρόπο με τον οποίο η κρίση τραυματίζει τη ψυχική μας υγεία. Άλλωστε, αν πιστέψουμε την μεγάλη πλειοψηφία των αρθρογράφων του -εννοώ με βάση τα όσα ως τώρα έγραφαν- τι άλλο παρά μη ψυχικά υγιής είναι ένας άνθρωπος που κάνει λόγο για «κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου»; Εν πάση περιπτώσει είναι ασφαλώς ένα δείγμα των καιρών ότι το πρώτο πράγμα που βρίσκω να γράψω τέτοια ώρα είναι για το Protagon, ψειρίζοντας ενδεχομένως δυο λέξεις του, που ίσως δεν έχουν γραφτεί με τη διάσταση που κακόπιστα τους αποδίδω. Ωστόσο δεν είναι δευτερεύον ζήτημα το πως ο επίσημος δημόσιος λόγος θα χειριστεί την αυτοκτονία, όπως δεν είναι δευτερεύον ζήτημα το πως έχει χειριστεί τις ως τώρα εκούσιες αφαιρέσεις ζωών, όπως δεν είναι δευτερεύον ζήτημα το πως έχει χειριστεί τις ζωές μας γενικά. Όσο ζει ο άνθρωπος είναι ον που σε μεγάλο βαθμό μπορείς να το χειριστείς. Ακόμα κι όταν φτάσει να αφαιρέσει τη ζωή του, ο χειρισμός δεν σταματά. Εσύ θα πεις από τη δική μου σπέκουλα. Εγώ θα πω από τη δική σου. Που σε κάθε κρίσιμη φάση επισείοντας τον κίνδυνο του χάους που θα προκληθεί, νομιμοποιεί τις συνθήκες που οδηγούν και θα συνεχίσουν να οδηγούν ολοένα και περισσότερους πολίτες στην αντικειμενική αδυναμία να ζήσουν, όχι επειδή σαλτάρισαν, αλλά επειδή δεν έχουν πια λεφτά για να ζήσουν.
posted by Old Boy @ 4:56 μ.μ.
34 comments
34 Comments:
Με σημείωμα που δεν αφήνει αμφιβολία για τους λόγους του.
Και πιο συγκεκριμένα οι λόγοι του είναι ότι η σύνταξή του πήγε από τα 1700 στα 1400.
Ένας ελ λιγότερος.
Old boy σε πάω :)
Ε ναι, μετά τους ηθικισμούς θα επιστρατευτούν ψυχολογισμοί, κάθε είδους επιστημονισμοί για να μασκαρευτεί η φρικαλέα πολιτική πανούκλα.
Βάτραχε, χάρηκες πολύ που ένας συμπολίτης μας αυτοκτόνησε βλέποντας την επερχόμενη εξαθλίωσή του, ε; Αποδεικνύεις τελικά ότι είσαι ένα σκατόψυχο υποκείμενο, ίδιο με το συνάδελφό σου τον "Χ" ή "FinalBoss" και την κλίκα του.
Θαυμάστε πολιτικό άνδρα...
Μιλώντας στο ΣΚΑΪ ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Πάνος Μπεγλίτης, κλήθηκε να σχολιάσει το τραγικό γεγονός. Απαντώντας στην ερώτηση "Γιατί δεν κάνετε κάτι για αυτούς τους ανθρώπους, που λόγω οικονομικών προβλημάτων φτάνουν στην αυτοκτονία;" ο κ. Μπεγλίτης απάντησε:
" Σε αυτές τις περιπτώσεις ο σχολιασμός πρέπει να έιναι προσεκτικός, εγώ έχω να πω ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν πολύ γενναίος και ευαίσθητος.Δεν μπορούμε όμως αυθαίρετα να συνδέσουμε την αυτοκτονία του με την οικονομική κατάσταση της χώρας. Το αν είχε χρέη, ή δεν είχε χρέη, αν τα έφαγε αυτός ή τα παιδιά του…Μόνο σεβασμός".
Αλήτες...
Μπορείς να το γυρίσεις όπως θες, αλλά 1400 σύνταξη, 0 χρέη, no γυναίκα, παιδιά με δικές τους οικογένειες και στατιστικό προσδόκιμο ζωής 1 χρόνου, σημαίνει ότι το μόνο που σου λείπει για να είσαι 150% κομπλέ είναι μια θέση στην Ιστορία (όπως χρησιμοποιεί τη λέξη ο Λαζόπουλος).
φιλε το protagon και το κάθε protagon θέλει να φέρει την οργή του κόσμου στο δικό του γήπεδο δηλ. στην έκθεση ιδεών όπου μπορεί να δημιουργήσει παντός είδους συγχύσεις και ενοχές και να σε συντρίψει ακόμη κι αν όλα τα δίκαια του κόσμου είναι με το μέρος σου. είναι-για να το πω λίγο πιο παραστατικά- σαν να μπαίνει σπίτι σου κάποιος να σε κλέβει, να σου βιάζει τη γυναίκα και τη στιγμή που εσύ είσαι έτοιμος να τον "φυτέψεις" αυτός να σου λέει κάτσε να το συζητήσουμε και στο τέλος να σε πείθει πως σου αξίζει αυτό που έπαθες και επιπλέον να οικτίρεις και τον εαυτό σου. τα λόγια έχουν χάσει τη σημασία τους αγαπητέ από τη στιγμή που τα βατράχια του βόθρου χρησιμοποιούν το ίδιο ακριβώς λεξιλόγιο-ενίοτε πολύ καλύτερα- με τα αφελή πρόβατα. Επιπλέον ο ΈΛληνας πιστεύει ακόμη στην Δημοκρατία κι αυτό κάποιοι ξέρουν να το χρησιμοποιούν πολύ καλά υπέρ τους. Αλλά επειδή η δημοκρατία όσο ωραία κι αν είναι κρύβει μεγάλη πουτανιά μέσα της πιστεύω πως έφτασε ο καιρός να τους γαμήσει τα πέταλα. αυτήν η πουτανιά είναι ίσως ο τελευταίος προστάτης του άμαχου πληθυσμού των ημερών μας. υπάρχει και μια μεταφυσική προσέγγιση για τα πράγματα η οποία έτσι και συμπέσει με την προαναφερθείσα νομοτέλεια τότε το πάρτι θα αποκτήσει εκρηκτικές διαστάσεις. Είτε έτσι είτε αλλιώς πάντως, είτε πιστεύεις είτε όχι, δεν μπορείς να αποφύγεις τη σκέψη πως, μακάρι ο μεγαλοδύναμος να βάλει το χέρι του. η Ιστορία είναι κάτοικος Ελλάδας κι όσο θελκτικό κι αν ακούγεται αυτό, πρέπει να παραδεχτούμε πως είναι πιο ασφυκτική από το νέφος του κέντρου σε μέρες άπνοιας. Αντέξτε συνέλληνες, αντέξτε, μην προσφέρετε τέτοιες χαρές στους βρυκόλακες.
J95, ιστορικά πάντως όσοι αυτοκτονούσαν για πολιτικούς σκοπούς, μπορεί να θεωρήθηκαν πολλά πράγματα, αλλά ιδιοτελείς πρώτη φορά πρέπει να θεωρούνται, τώρα από εσένα. Μόλις εφηύρες την ιδέα της πρόστυχης αυτοκτονίας. Υποκλίνομαι.
Υπάρχει μία παλιά θέση της ψυχιατρικής που μιλά για "ψυχική ασθένεια" του αυτόχειρος. Ωστόσο, η φιλοσοφία απέδειξε (sic) ότι η αυτοκτονία μπορεί να είναι μία συνειδητή στάση, μία αντίδραση. Και τούτο αποδείχθηκε πολλάκις, ειδικά ως πράξη αντίδρασης και κινητοποίησης. Θέλω να εντάξω τον ηλικιωμένο Έλληνα δίπλα στον Κώστα Γεωργάκη (που αυτοπυρπολήθηκε στην Ιταλία για την ελληνική χούντα) και πλάι στον Τυνήσιο πλανόδιο που έγινε η χαοτική πεταλούδα της αραβικής άνοιξης. Πολλοί φοβούνται μια ελληνική άνοιξη...
Δυο ερωτήσεις θα ήθελα να κάνω, γιατί έχω μείνει κάπως άναυδος:
Από που γνωρίζει ο J95 το μηνιαίο εισόδημα, την οικογενειακή κατάσταση, την οικονομική κατάσταση και το προσδόκιμο ζωής ενός ατόμου για το οποίο εγώ το μόνο που είδα να αναφέρεται, ως συνήθως συμβαίνει σε περιπτώσεις αυτοκτονίας, λόγω κάποιου ταμπού διακριτικότητας πιθανώς, είναι η ηλικία του;
Πώς είναι εφικτό για τον J95 να παράγει ολοκληρωμένες θεωρίες αιτιότητας αυτοκτονιών στην βάση όλων των παραπάνω πληροφοριών; Έχει πάψει να θεωρείται υπαρξιακή πράξη η αυτοκτονία;
Επίσης, επειδή τον τελευταίο καιρό αναρωτιέμαι για τα πραγματικά αίτια της αυτοκτονίας του Νίκου Πουλαντζά, μήπως θα μπορούσε ο J95 να με πληροφορήσει για τα ζητήματα της προσωπικής του ζωής και οικογενειακής κατάστασης και να μού δώσει την διάγνωσή του για τα αίτια αυτοκτονίας του; Προφανώς υπάρχουν άνθρωποι στην Ελλάδα με καταπληκτικές γνώσεις, επιστημονικού χαρακτήρα, που διαπερνούν κι αυτό το ίδιο το πέπλο μυστηρίου που απλώνει ο θάνατος, και θα ήθελα να το εκμεταλλευτώ αυτό ως δεξιότητα αρμόζουσα στην νέα εποχή, της κοινωνίας των εκπαιδευμένων ορνίων.
Ευχαριστώ.
j95 έχω καταλήξει πως εισαι attention whore. Ένα είδος ιντερνετικού Πάγκαλου.
Ναι φάνηκες αρκετά ασεβής για να αυθεωρηθείς ''εξυπνότερος" και να προκαλέσεις.
Καλή διασκέδαση το βράδυ.
Εγώ θα έλεγα ν' αφήσουμε κατά μέρος την εκατέρωθεν σπέκουλα πάνω στο θάνατο ένός δυστυχισμένου ανθρώπου. Το θέμα δεν προσφέρεται για επίδειξη ιδεολογημάτων. Ας δείξουμε λίγο σεβασμό. Ο θάνατος δεν είναι ούτε μνημονιακός ούτε αντιμνημονιακός και τα αίτια μπορεί να είναι σύνθετα. Είναι τρομακτικό το πόσο έχει δηλητηριάσει την κοινωνία αυτή η βαθιά πόλωση, που πολλοί υποθάλπουν με αηδιαστικό τρόπο. Επιτέλους, υπάρχουν και όρια!
Άννα
ΥΓ. Ο Νίκος Πουλαντζάς ήταν διαγνωσμένος μανιοκαταθλιπτικός.
@J95
Όχι τόσο από το ψευδώνυμο αλλά από το απείρως ηλίθιο σχόλιο υποθέτω ότι γεννήθηκες το '95. Άντε αγοράκι μου τώρα να σπάσεις κανένα σπυράκι και τα λέμε αύριο μεθαύριο που θα είσαι άνεργος και θα τρως από τα σκουπίδια.
Άννα, ένας άνθρωπος αυτοκτονεί και αφήνει αυτό το σημείωμα:
«Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κυριολεκτικά τη δυνατότητα επιβίωσής μου που στηριζόταν σε μια αξιοπρεπή σύνταξη που επί 35 χρόνια εγώ μόνον (χωρίς ενίσχυση κράτους) πλήρωνα γι΄αυτήν.
Επειδή έχω μια ηλικία που δεν μου δίνει την ατομική δυνατότητα δυναμικής αντίδρασης (χωρίς βέβαια να αποκλείω αν ένας Έλληνας έπαιρνε το καλάσνικωφ ο δεύτερος θα ήμουν εγώ) δεν βρίσκω άλλη λύση από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω τα σκουπίδια για την διατροφή μου.
Πιστεύω πως οι νέοι χωρίς μέλλον, κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία Συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα τους εθνικούς προδότες, όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στον Μουσολίνι (Πιάτσα Πορέτο του Μιλάνου).»
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα: τι ακριβώς συνιστά σεβασμό στο θάνατό του; Να σωπάσουμε; Να μην λάβουμε υπόψη μας όσα επικαλείται για το θάνατό του; Αυτό θα ήθελε ο ίδιος;
Να πω κάτι άλλο, αν μου επιτρέπεις. Λες ότι ήταν δυστυχισμένος. Κι αυτό σπέκουλα είναι υπό μία έννοια. Κι αυτό ερμηνεία είναι. Υπάρχουν ευτυχισμένοι αυτόχειρες; Όχι βέβαια, δεν εννοώ αυτό. Εννοώ όμως πως είναι διαφορετικό να αυτοκτονεί κάποιος χωρίς εξήγηση και να αρχίζουμε να εικάζουμε γιατί αυτοκτόνησε, και είναι διαφορετικό να λέει αυτοκτονώ για αυτόν και για αυτόν τον λόγο, και εμείς να προσποιούμαστε ότι δεν είπε όσα είπε.
Από εκεί και πέρα καμία αντίρρηση δεν έχω πως οι λόγοι για τους οποίους αυτοκτονεί κανείς μπορεί να είναι πολλοί μαζί και πως τίποτα δεν είναι πιο σύνθετο και μυστήριο πράγμα από την ανθρώπινη ψυχή. Τα λέω και στο προηγούμενο ποστ που έγραψα λίγες μέρες πριν.
Από το σημείο αυτό όμως, μέχρι το σημείο να μη συζητάμε ούτε τις στατιστικές αυξήσεις των θανάτων ούτε θανάτους με ΤΟΣΟ ΕΚΔΗΛΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ η απόσταση είναι μεγάλη.
respect σε σένα old boy...
Η απάντηση στο ερώτημά σου "ΤΙ ακριβώς συνιστά σεβασμό στο θάνατό του" νομίζω είναι να τιμάμε το τελευταίο του μήνυμα. Είναι λιτό και συγκροτημένο, έστω κι αν δεν ικανοποιεί ορισμένες... ιδεοληψίες κάποιων. Και εκφράζεται με σαφήνεια σαν είδος διαθήκης. Εύχομαι μάλιστα να... τηρηθεί η επιθυμία που εκφράζει (εκτός αν δεν χρειαστεί λόγω άλλου είδους λαϊκής δικαίωσης)
Αν ας πούμε αύριο ο J95 διαγνωστεί με μια φοβερή αρρώστια που θα τον ξεκάνει αργά και βασανιστικά, τότε το λογικό είναι να πούμε ότι τέτοιος σκατάνθρωπος που ήταν, τόσο ανάλγητος και διεστραμμένος, η αρρώστια του ειναι το αποτέλεσμα της σήψης του που απλώθηκε στα κύτταρά του και τα διέλυσε. Νομοτέλεια δε θέλεις J95; Ψυχρή λογική δε θέλεις J95. Φάτη στα μούτρα J95.
J95, το ξέρουμε ότι γίνεται και με το χέρι, αλλά δοκίμασε και με γυναίκα.
Καταθέτω απλά τη συμφωνία μου με την προσέγγιση της Άννας. Μια επιπρόσθετη σκέψη : γιατί άραγε η αυτοκτονία από μόνη της ενός ανθρώπου να καθιστά την άποψή του υπολογίσιμη και σημαντική και πάντως περισσότερο αξιοπρόσεχτη από αυτή των ζώντων , όταν μάλιστα είναι δεδομένο ότι η άποψη αυτή διατυπώθηκε σε βρασμό ψυχής ?
Θα γίνω λεπτολόγος αλλά και το ότι διατυπώθηκε σε βρασμό ψυχής εικασία και υπό αυτήν την έννοια και σπέκουλα είναι. Μπορεί ο άνθρωπος να το προετοίμαζε στο μυαλό του μήνες, μπορεί να ήταν η πιο κατασταλαγμένη απόφαση που πήρε ποτέ.
Από εκεί και ύστερα προφανώς και δεν είναι η δική του "άποψη" πιο υπολογίσιμη και σημαντική από κανενός άλλου. Ωστόσο το ότι μετουσιώθηκε σε αυτοκτονία την καθιστά μια στάλα περισσότερο αξιοπρόσεκτη. Αν δεν την καθιστούσε, τότε αναρωτιέμαι σε τι θα έπρεπε να δίνουμε πλέον προσοχή.
Σχόλιο 1. Ο πολιτισμικός λόγος του μπεγλίτη (με μικρό!) είναι, "τα έφαγαν" "τα τρώνε" "θα τα φάμε"...
Σχόλιο 2. Δεν ήταν τόσο ο θάνατος ή η φτώχια. Ήταν πρώτ απ όλα μια Ηρωική Πολιτική Πράξη!
Εμένα μου φαίνεται περίεργο που διαφωνούμε στα αυτονόητα ή όντως είναι;
Τέλειωσαν τα αυτονόητα. Ε;
Ίσως και να είναι καλό.
Γιατί υπήρχαν τόσα λάθος αυτονόητα.
Αλλά μου προκαλούν την ίδια θλίψη όπως κι ένα χρόνο πριν, εδώ. Όταν μιλούσες για δικτατορία, και κάποιοι δεν την έβλεπαν, και κάποιοι ήθελαν συνταγματάρχες για να τη δούνε. Και είχα θυμώσει θυμάμαι.
Με την ίδια θλίψη και σήμερα διαβάζω. Άννα.
Η αυτοκτονία στο Σύνταγμα είναι ένας ηρωισμός που σίγουρα δεν μπορεί να καταλάβει κάποιος που δεν έχει διαβάσει τον Μεγάλο Περίπατο του Πέτρου, τα Ματωμένα Χώματα, το Όταν ο Ήλιος, τη Μάνα, το Μαουτχάουζεν, όταν ήταν παιδί.
Μοιάζει σαν μια αρρώστια παιδική , που αν την περάσεις μεγάλος θα είναι καταστροφική. Και ως καταστροφή δεν νοέιται φυσικά ο θάνατος. Δεν ξέρω αν βγάζω κάποιο νόημα σ' αυτό το παραλλήρημα. Μας είναι δύσκολο, θέλω να πω να περάσουμε από τα "Φιλαράκια" και το αστικό δράμα στο Τραγικό. Αλλά το Τραγικό επανακάμπτει, κι όποιος δεν έχει εκπαιδευτεί θα δυσκολευτεί.
" Αντί να αυτοκτονήσει ησύχως και διακριτικώς αυτοκτονεί φωναχτά και δημόσια. Σε ένα από τα συμβολικότερα σημεία της πόλης."
Ενόχλησε πολλούς το γεγονός επειδή δεν το έπραξε, ήσυχα και σιωπηρά.
Δεν είναι παράξενο ότι εκείνοι που "ενοχλήθηκαν" ιδιαίτερα, είναι εκείνοι οι οποίοι κατηγορούν όσους πολίτες "ιδιωτεύουν" ή σιωπούν.
Δηλαδή:
, η θα συμμετέχεις σ'αυτό το θέατρο με τους όρους που θέλουμε.
ή αν δεν συμμετέχεις είσαι απόλιτικος.
αν δεν συμφωνείς με εμάς τότε είσαι 'λαϊκιστής".
Τελικά εμείς θα επιλέξουμε μέχρι και το πως θα πεθάνεις.
Σιωπηρά και σκάσε, τουτέστιν.
Apologia: Κατανοητός ο θυμός σου που δεν αναγνωρίζουν οι πάντες το γεγονός ότι έχουμε χούντα. Προσπάθησε όμως να ζήσεις μέσα στη μοναξιά του διορατικού μεγαλείου σου! Τι να γίνει; Το παραληρημα είναι λίγο μοναχική υπόθεση!
Μία αυτοκτονία είναι πάντα πράξη αντιβίας.
Σκόπιμα αποσιωπάται ο όρος
απονενοημένο διάβημα.
@ 4/05/2012 10:13:00 πμ
Έχετε δίκιο. Αυτό κάνω. Αλλά δεν είμαι και τελείως μόνη σαν ανεμώνη, εγώ το παγόνι.Εσάς ποιό μίσος σας τυφλώνει;
«Δεν μπορούμε όμως αυθαίρετα να συνδέσουμε την αυτοκτονία του με την οικονομική κατάσταση της χώρας. Το αν είχε χρέη, ή δεν είχε χρέη, αν τα έφαγε αυτός ή τα παιδιά του».
Προφανώς τα έφαγε και αυτός και τα παιδιά του αφού όλοι μαζί τα φάγαμε. Και οι τύψεις του τον οδήγησαν στην αυτοκτονία.
J95 παρακολουθούσα παλιά το blog σου και σε θεωρώ πολύ μεγάλη μούρη για να είπες τέτοια κουβέντα τόσο αβίαστα και χωρίς στοιχεια. Πρέπει να επανέλθεις και να μας δώσεις κάποιες απαντήσεις.
Θα ήθελα να σταθώ στις κουβέντες του Μπεγλίτη. Στη σημειολογία τους. Είναι η περίτρανη απόδειξη ενός πολιτικού συστήματος που όλα αυτά τα χρόνια έζησε σε μία γυάλα, παρέα με τα γνωστά χρυσόψαρα, που όλοι απ' έξω τα ταΐζουν και τα θαυμάζουν, και δεν έχουν ιδέα για τα δράματα που συμβαίνουν γύρω τους. Όταν κάποια στιγμή λοιπόν σταματούν να τα θαυμάζουν και να τα ταΐζουν, δεν είναι σε θέση να καταλάβουν τι συμβαίνει.
Αναρωτιέμαι εάν αντιλαμβάνονται τι πραγματικά συμβαίνει ή είναι σε απόλυτο denial. Όταν ένας πρώην δημόσιος υπάλληλος όπως ο Μπεγλίτης, οποίος έγινε πολιτικός λόγω της εύνοιας που του επέδειξε ένας άνθρωπος που έγινε πρωθυπουργός λόγω του επωνύμου του, απομακρύνεται μέσα σε λίγα χρόνια τόσο πολύ από την πραγματικότητα ώστε μπροστά στο θάνατο ενός ανθρώπου να προτάσσει το κομματικό συμφέρον που επιτάσσει να σπιλώσουμε την πράξη προκειμένου να μης μαυρίσουν περαιτέρω στις εκλογές, τότε η κατάσταση είναι ψυχιατρικής αρμοδιότητας. Αυτοί που νοσούν ψυχικά είναι αυτοί που κάθονται μέσα στη Βουλή. Όχι εμείς που πεθαίνουμε από έξω. Άραγε θα τους ξαναψηφίσουμε στις εκλογές; Άραγε μετά τις εκλογές, θα συνεχίσει ο Ελληνικός λαός να πληρώνει το μισθό, τη βενζίνη και το κινητό τηλέφωνο του κ. Μπεγλίτη; Η απάντηση είναι στα χέρια μας.
Για μένα οι δηλώσεις Μπεγλίτη βρίσκονται στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. Δηλαδή σε μια σφαίρα πέραν του εξηγήσιμου. Τον βλέπεις στο βίντεο και πάλι σου φαίνεται δύσκολο να πιστέψεις ότι είπε όντως αυτό που είπε.
Την κατακλείδα του σχολίου σου την προσυπογράφω.
Άλλος ένας φασίστας αγανακτισμένος μικροαστός, με την αιματοβαμμένη ονειροπόλησή του, που ζήτησε, σύμφωνα με το τελευταίο του σημείωμα, “στην πλατεία Συντάγματος να κρεμάσουν ανάποδα τους εθνικούς προδότες…”.
Άλλος ένας που εισηγήθηκε τη λύση του οικονομικού και πολιτικού προβλήματος με τα ΑΚ-47…
Σκατά στον τάφο του!
από http://athemita.wordpress.com/
Ο Μπεγλύφτης έχει ένα μπλογκ με το όνομα J95.
Αβάφτιστε των 1:22
Ζήτω το ΠΑΣΟΚ, ζήτω το ΔΝΤ. Κάτω αυτοί που είναι φασίστες γιατί δεν τους γουστάρουμε.
Κλανιές στα κενοτάφια, μικρέ.
Το εν λόγω σάιτ είναι όντως προκλητικό.....Δε συνηθίζω να το διαβάζω, γιατί δε θέλω κανείς να πατρονάρει τη σκέψη μου, αλλά όσες φορές το έχω "ελέγξει", η εντύπωση που μου αφήνουν τα περισσότερα άρθρα (όχι όλα) είναι από απογοητευτική έως εξοργιστική.....Έχεις δίκιο που το επισημαίνεις, έχει σημασία να διακρίνουμε την πρόθεση του γράφοντος πίσω από τις γραμμές.....
Όσο για τα σχόλια μερικών, τι να πω; Η οπτική γωνία του καθενός δείχνει και την κουλτούρα του....δε νομίζω ότι αξίζει να ασχολείται κανείς παραπάνω....
Ρόζα
Δημοσίευση σχολίου
<< Home