Τσιπραλβανοί, τσιπραλβανοί, πότε θα μπείτε στη στενή
Όσο πληθαίνουν τα πάσης λογής κρούσματα (από αποδοκιμασίες έως και φαινόμενα βίας) κατά πολιτικών που κυβερνούν ή κυβέρνησαν, τόσο αρχίζει να αναπτύσσεται ένας αγωνιώδης δημόσιος λόγος για τους κινδύνους που κρύβουν τέτοιου είδους πρακτικές για το πολίτευμα και για το μέλλον μας. Υπάρχουν βέβαια και αντεπιχειρήματα (για το τσουβάλιασμα π.χ. όλων των αντιδράσεων στην ίδια κατηγορία), αλλά ας δεχθώ ότι πράγματι η αγωνία που εκφράζεται είναι και ειλικρινής και ανιδιοτελής και πάνω απ' όλα βάσιμη. Όντως δηλαδή, ακόμα και αν σε αυτό το στάδιο -πλην της περίπτωσης Χατζηδάκη- τα πράγματα έχουν κρατηθεί σε ένα επίπεδο δίκαιο (σόρι, και μη βγάζεις φλύκταινες που τ΄ακούς, ε;) και αναλογικό, αυτό δεν σημαίνει πως αύριο η κατάσταση δεν θα ξεφύγει τελείως. Και αν ξεφύγει τελείως, το πιθανότερο είναι πως προς ακόμη περισσότερο αυταρχισμό και προς ακόμη λιγότερη δημοκρατία θα οδηγηθούμε, παρά το αντίστροφο.Το ερώτημα λοιπόν είναι αν η έκφραση της αγωνίας είναι μονομερής. Περιλαμβάνει και τις εξακολουθητικές δηλώσεις Πάγκαλου περί ΣΥΡΙΖΑ ή δεν τις περιλαμβάνει; Η δημοκρατία κινδυνεύει μόνο από την έκφραση οργής κατά πολιτικών προσώπων και όχι από τις δηλώσεις των πολιτικών προσώπων; Ό,τι μα ό,τι κι αν λένε; Μπορεί ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης να λέει αυτά που λέει και αυτά να θεωρούνται θεμιτό μέρος του δημοκρατικού γίγνεσθαι; Αν είναι έτσι, ποιόν ακριβώς καλεί ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης να ενημερώσει μαζί με τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς και με ποιόν ακριβώς συνομιλεί στη Βουλή; Με εκείνον ο οποίος υποδεικνύει να σκοτώσουν τον Αντιπρόεδρό του; Τόσο λαρτζ δημοκρατία έχουμε; Εντάξει θα συνομιλούμε θεσμικά και αν βρε αδελφέ στο μεταξύ οδηγήσετε με όσα λέτε κάποιους (Αλβανούς ή γηγενείς) στη δολοφονία του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, το ξαναβλέπουμε τότε το πράγμα;
Δικαιούται φυσικά κανείς να μην αγανακτεί με τις δηλώσεις Πάγκαλου. Δικαιούται να μην τρομάζει με τις συνέπειες που μπορεί να έχουν. Δικαιούται να αγανακτεί και να τρομάζει μόνο με τις συνέπειες των γιαουρτιών και των γιουχαϊσμάτων. Εκείνο που δεν δικαιούται όμως να κάνει σε αυτήν την περίπτωση, είναι να εξακολουθεί να παριστάνει ότι μιλά στο όνομα της σύνεσης, της διατήρησης της κοινωνικής ειρήνης, της διαφύλαξης της δημοκρατίας. Δεν δικαιούται πάνω απ' όλα να εξακολουθεί να παριστάνει ότι μιλά στο όνομα της καταδίκης των άκρων. Άκρο είναι πια κι αυτός. Όπως σιγά σιγά και όλοι μας.
Αλλά επειδή στα άκρα σιγά σιγά οδηγείται κανένας και όχι αμέσως, και επειδή είναι μια ασταμάτητη σειρά από μικρότερες και μεγαλύτερες πράξεις ή παραλείψεις που θεμελιώνουν μέσα του την πεποίθηση πως στο ένα άκρο ανήκει και πως στην μέση το παιχνίδι έχει πάψει πολύ καιρό να παίζεται (αφού κάτι τέτοιο θα προϋπέθετε ακριβώς θεσμούς που λειτουργούν, κυρώσεις που επιβάλλονται, μπλα μπλα μπλα), η άμεση αποπομπή του Θεόδωρου Πάγκαλου από την Κυβέρνηση θα λειτουργούσε εκτονωτικά για το γενικότερο κλίμα. Αλλά όχι. Θα παραμείνει στη θέση του, στην εξουσία του και, ατιμώρητος πολιτικά, θα συνεχίσει να λειτουργεί ως γεννήτρια διαρκούς πόλωσης.
Ωστόσο το θέμα μου είναι λιγότερο ο Πάγκαλος και περισσότερο οι δικές σου αυταπάτες ότι είσαι κατά της εκτροπής των πραγμάτων και του πολιτεύματος. Για αυτό σταμάτα να μιλάς και να ανησυχείς για λογαριασμό του πολιτεύματος. Για αυτό αν ποτέ εκτραπεί οριστικά, μην αρχίσεις να λες: «Είδατε; Εμείς προειδοποιούσαμε». Γιατί η απάντηση θα είναι πως εσύ κι όλοι εσείς, προειδοποιούσατε μονομερώς, βλέπατε μονομερώς, ανησυχούσατε μονομερώς.
posted by Old Boy @ 4:09 μ.μ.
36 comments
36 Comments:
"ανησυχούσατε μονομερώς".
Γιατί πολύ απλά ανησυχούσατε για την εκτροπή του και όχι για το ίδιο το πολίτευμα -ανησυχούσατε τι θα γίνει αν αυτό εκτραπεί και όχι τι θα γίνει αν δεν εκτραπεί. Αν η ανησυχητική εκτροπή αντιστοιχεί σε ένα παλιομοδίτικο κανόνα του σαβουάρ βιβρ, τότε η περίπτωση να αποφύγουμε την εκτροπή θυμίζει μάλλον την οικογένεια του Κυνόδοντα.
Ο.Β. έχω αρκετές φορές υπερασπιστεί το Πάγκαλο στο blog σου και μπαίνω στο πειρασμό να το κάνω αλλη μία φορά.
Καταρχήν επειδή δεν αμφιβάλλω ότι είσαι άτομο με ευαισθησίες και δίκαιο θα ήθελα ειλικρινά να σε ρωτήσω άν έχεις πραγματικά διαβάσει ακριβώς τις δηλώσεις του Πάγκαλου όπως ακριβώς διατυπώνονται από τον ίδιο.
Αν ναι πες μου...
Αναφέρεται στο σύνολο του Ελληνικού λαού;
Αναφέρεται και στρέφεται εναντίον των ομάδων εκείνων που πλήττονται άμεσα από την κρίση (άνεργους, συνταξιούχους, μικρομεσαίους μαγαζάτορες);
Εγώ προσωπικά δε βλέπω κάτι τέτοιο. Κι όμως ακούς έξω ανθρώπους τους οποίους ο Πάγκαλος δεν έθιξε, να ορύονται εναντίον του και να αναπαράγουν το "μαζί τα φάγαμε",στοχοποιώντας τον ακόμα και για τις δικές τους δυσκολίες.
Είναι συγκεκριμένοι πόλοι "ενημέρωσης" και κοινωνικής παρέμβασης που ενθαρρύνουν αυτό τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης. Με τρόπο γκεπελίστικο και άκρως επικίνδυνο για την κοινωνική συνοχή. Είναι τα δημοσιουπαλληλικά συνδικάτα και τα συνδικάτα των ΔΕΚΟ, είναι ο Λαζόπουλος, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ (εγώ αυτούς κυρίως εντοπίζω)και κατα δεύτερο λόγο διάφοροι εξυπνάκηδες χαβαλέδες με δημόσιο "λόγο", bloggers και άλλοι.
Της μόδας έχει γίνει η στοχοποίηση του Πάγκαλου και ανέξοδα όλοι στρέφονται εναντίον του (όπως αυτά τα πιθηκάκια στη Γαλλία), σε στιγμές του μάλιστα προσωπικές μη σεβόμενοι και τους ανθρώπους που έχει γύρω του.
Είναι δε αβάσιμη, γελοία και χωρίς επιχειρήματα αυτή η στοχοποίηση. Ακουγα αυτόν τον Ιατρού τον οποίο κατονόμασε ο Πάγκαλος να μιλά και καλά για το ΧΥΤΑ της Κερατέας (το οποίο ήταν η αφορμή για τη διαμαρτυρία), και ενώ ανέφερε κάτι γενικότητες για το θέμα αυτό, άρχισε να παπαγαλίζει τα γνωστά κατστροφολογικά για τη γενικότερη κατάσταση με το μνημόνιο. Δείγμα του ότι δε τους ενδιαφέρει όλους αυτούς να κάνουν συγκεκριμένο διάλογο για κάποιο θέμα, αλλά να προκαλέσουν εντυπώσεις, να θολώνουν, και να μηδενίσουν τα πάντα. Αναρωτιέμαι οι χρυσαυγίτες σε τι είναι περισσότερο επικύνδινοι.
Η άκρατη στοχοποίηση του Πάγκαλου είναι σίγουρο ότι έχει ανοίξει την όρεξη διάφορων θερμοκέφαλων. Σε ένα μπλογκ ομοιδεατών σου (πιο ακραίων η αλήθεια είναι) πανυγυρίζαν και σαρκάζαν επειδή ο Πάγκαλος άσπρισε από το γιαούρτι.
Ο Πάγκαλος θα κριθεί από το πόσο βάσιμα είναι όλα αυτά που προσάπτει στο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά των "ακραίων" αντιδράσεών του έχει προηγηθείμια υστερία εναντίον και μια ανέξοδη στοχοποίηση, που πραγματικά δε ξέρει κανείς που μπορεί να οδηγήσει.
old boy,μια ειναι η εξηγηση για τις Παγκαλικες φασιστομπουρδες
http://celinathens.blogspot.com/2011/03/blog-post_20.html
Και εφοσον κανεις δε το ειχε παρει χαμπαρι,αντε,να σας ανοιξω αλλη μια φορα τα ματια:ο τυπος δουλευει ως προβοκατορας εναντιον του ΚΚΕ και υπερ του ΣΥΡΙΖΑ.
Θελω να κανω κ αλλη μια αποκαλυψη:πριν 2 μηνες,με πλησιασε ενας τυπος,μου ειπε οτι ερχεται εκ μερους του Αλεξη Τσιπρα,μου πασαρε μιση ντουζινα κεσεδακια και μου εταξε 100 ευρω + το καινουριο αλμπουμ του μανου τσαο,
για να γιαουρτωσω τον Παγκαλο.
Του εριξα ενα αγριο βλεμμα
(μα 100 ευρω;Τοσο λιμουτσης φαινομαι;)
και του ειπα οτι με 100 ευρω μονο Αλβανους γιαουρτοριχτες μπορει να βρει.
Ετσι λοιπον,νιωθω κατι σαν ηθικος αυτουργος για αυτη την καταδικαστεα κ ατιμη επιθεση.
Αυτοι οι Αλβανοι Τεντυμπουδες-επιδοξοι δολοφονοι,εκαναν ανυπολογιστη ζημια στους θεσμους,τα οσια κ τα ιερα της Φυλης μας.
Oldboy, μπορεί να συντρέξουν εκατό λόγοι να γίνει εκτροπή, μπορεί μέσα σε κάποιους από αυτούς τους λόγους πρωταγωνιστική θέση να έχει η συμπεριφορά του Πάγκαλου, λαϊκή εκτροπή όμως ΔΕΝ πρόκειται να γίνει επειδή ο Πάγκαλος και η κυβέρνηση συμπεριφέρονται άσχημα ή άτιμα στον ΣΥΡΙΖΑ (σε βαθμό που δεν το γνωρίζω, γιατί δεν μπαίνω πλέον στον κόπο να εξετάζω τις λεπτομέρειες αυτής της σιχαμένης βεντέτας).
Αν υποθετικά έχω άδικο, και ο συγκεκριμένος λόγος είναι σημαντικός στο να συντελέσει στην εκτροπή, γιατί χαλάει ο Πάγκαλος αυτούς που ξημεροβραδιάζονται αποσκοποντάς την και ονειρευόντας την; Γιατί θέλουν την παραίτησή του; Δεν τους διευκολύνει στις επιδιώξεις τους; Έτσι και αλλιώς για αυτούς κάθε λόγος είναι εκμεταλλεύσιμος και σχετικός ακόμα και οι επαναστάσεις στον Αραβικό Κόσμο, οπότε άλλος ένας θα ήταν καλοδεχούμενος.
Ο Τσίπρας ως τι συναντά τον ΓΑΠ; Ως ξενόδουλο τσιράκι; Δεν είναι αυτό σημαντικό έγκλημα; Και οι νεκροί από το κρύο και την ανέχεια; Οπότε για άλλη μια φορά η υποκρισία περισσεύει από όλες τις μπάντες, και το λέει αυτός κάποιος που δεν νοιώθει ότι γίνεται κάθε μέρα και πιο ακραίος και που έχει την εντύπωση ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που γνωρίζει νοιώθουν το ίδιο.
Συμπερασματικά πιστεύω ότι θα έπρεπε να παραιτηθεί ο Πάγκαλος γιατί η θέση του δεν σηκώνει τέτοια καραγκιοζιλίκια. Για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ισχύει το τελευταίο.
Πρώτον, να πω ότι συμφωνώ με τις ανησυχίες σου για την κατεύθυνση που παίρνει το πολίτευμα της χώρας.
Δεύτερον, οι δηλώσεις του Πάγκαλου για τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν από καιρό να έχουν οποιοδήποτε νόημα και ως τέτοιες είναι ανάξιες λόγου.
Τρίτον, δυσκολεύομαι να βλέπω πολιτικούς να προπηλακίζονται όταν πάνε να φάνε, να πιούνε καφέ ή απλά να κάνουν τη βόλτα τους. Αλλά δεν μπορώ να πω ότι δεν τις καταλαβαίνω και, μέχρι ένα σημείο, ότι δεν τις δικαιολογώ. Τα γιαουρτώματα, τα βρισίδια που τρώει ο Καραμανλής ακόμα και μέσα σε εστιατόρια του Κολωνακίου, ή, ναι, ακόμα και οι μπουνιές που έφαγε ο Χατζηδάκης δεν είναι ακραίες συμπεριφορές. Είναι αντιδράσεις ανθρώπων που έχουν φτάσει σε ένα όριο που δεν πίστεψαν ποτέ ότι θα φτάσουν. Είναι αυτοί που τα λένε ο ένας στον άλλον, τα λένε στις γυναίκες τους, στους φίλους τους, στους συνδικαλιστές τους, στους κομματάρχες τους, στον παπά της ενορίας τους, στον καθοδήγα τους, τέλος πάντων στον εκάστοτε εξομολόγο τους, και δεν βλέπουν κανένα αποτέλεσμα, ενώ είναι γνωστό πλέον τοις πάσι ποια είναι η άποψη του "λαού". Είναι αυτοί που τους έχει αφαιρεθεί (όπως σε μένα και σε σένα) κάθε δυνατότητα πολιτικού λόγου (όχι δικαίωμα, δυνατότητα) οπότε θυμήθηκαν τι μπορούν να κάνουν για να εκφράσουν την οργή τους. Στις πορείες πια δεν μπορείς να εκφράσεις την οργή σου. Τρως δακρυγόνα αν κάνεις πως ανεμίζεις το μαντιλάκι σου προς τα ΜΑΤ.
Τέταρτον, πως φέρεσαι σε ανθρώπους (και δεν αναφέρομαι μόνο, ούτε κυρίως, στον Πάγκαλο) που σε αγνοούν, πλουτίζουν στην πλάτη σου και μετά έχουν το θράσος να βγαίνουν και να σε κοροϊδεύουν στα μούτρα σου μόνο και μόνο επειδή ο σεβασμός που έχεις δείξει στην δημοκρατική διαδικασία εδώ και τέσσερεις δεκαετίες έχει εκληφθεί ως απάθεια; Βάλε στη μία πλευρά της ζυγαριάς ένα γιαούρτι, ένα βρισίδι ή δέκα μπουνιές στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Τώρα βάλε από την άλλη τον έναν στους τρεις που δεν δουλεύει, τους νέους που θέλουν να κάνουν παιδί αλλά το σκέφτονται γιατί δεν έχουν λεφτά, τα δωδεκάωρα που δουλεύουν στα call center, χωρίς ένσημα, χωρίς μονιμότητα, τους μετανάστες που τους βρίσκουν στις χωματερές κομμένους κομμάτια και δεν κουνιέται φύλλο, τους φασίστες μέσα στη Βουλή, σύνδρομο και αυτό του πολιτεύματός μας, μιας ευνουχισμένης δημοκρατίας, τα νοσοκομεία που δεν έχουν να πληρώσουν γιατρούς, νοσοκόμες και φάρμακα, τα νοσοκομεία που δεν τα ελέγχει κανείς, οπότε κάποιος γιατρός θα κλέψει, οπότε μετά φταίει η δημόσια υγεία, ας την κάνουμε ιδιωτική, την αστυνομία στην υπηρεσία εργολάβων.
Ενα γιαούρτι ξαφνικά δεν μου φαίνεται και τόσο σοβαρό θέμα συζήτησης. Ένα γιαούρτι δεν μου φαίνεται πράξη ασέβειας ή ακρότητας. Μάλλον το αντίθετο.
Ποτέ σταματάς να σέβεσαι και αρχίζεις να πράττεις για να διατηρήσεις το πολίτευμά σου;
Γ.
το "παιχνίδι" ,μια πράξη δυναμική ,που δεν έχει πλέον κανόνες ,μέτρο ,διαιτητή και επιβλέπων
ωθεί την κατάσταση στα άκρα.
που είναι η εκτροπή του πολιτεύματος.
το "παιχνίδι " όμως δεν είναι και τα μνημόνια;
τα 50 δις;
η ελληνική γη που δεν θα πωληθεί αλλά θα παραχωρηθεί;
δεν έχουμε πλέον φτάσει στην κατάσταση να μην καταλαβαίνουμε ποιο είναι το "παιχνίδι" πως παίζεται και για χάρη ποιου;
Μα, αγαπητέ old, για την κατάντια του "πολιτικομιντιακού στερεώματος" ανησυχούμε και φωνάζουμε (μερικοί μερικοί) εδώ και πολύ καιρό - ακόμα περισσότερο δε, μετά την αποκάλυψη του μεγέθους της "χρεωκοπίας". Το να μη συνοδευτεί αυτή η κατάντια από την κατάντια της οχλοκρατίας και της αυτοδικίας, είναι το ζήτημα - αλλά αντιθέτως από μια (αντίστροφη από τη σημερινή) πορεία, που θα διορθώσει και θα επαναφέρει. Αν είναι, επειδή μας οδηγούσαν στον γκρεμό, να πατήσουμε και μόνοι μας παραπάνω το γκάζι, βράσε όρυζα...
Υ.Γ. Επαναλαμβάνω, δεν είναι ένα γιαουρτάκι ή μια γιούχα που με ανησυχεί. Αλλά η εξάπλωση μιας κουλτούρας "σωματικής τρομοκρατίας" (επί δικαίων και αδίκων), που αρχίζει και χρειάζεται όλο και περισσότερη αστυνομική παρουσία, για να μη θιγεί η σωματική ακεραιότητα. Ο προπηλακισμός Χατζηδάκη ήταν μια πολύ άσχημη προειδοποίηση. Κι αν δεν καταδικαστεί και "αναχαιτιστεί", θα οδηγήσει σε ένα φασίζοντα νόμο του Λυντς, όπου ο κάθε (ενδεχομένως και "τρελλαμένος") Μήτσος, θα βαράει όποιον του γουστάρει, με την κάλυψη ενός "αγανακτισμένου" πλήθους...
Aνώνυμε Πολίτη, ναι, τις περισσότερες από τις επίμαχες δηλώσεις του τις έχω διαβάσει ή ακούσει κατά λέξη. Αλλά δεν είναι το θέμα του ποστ αυτές.
Εμένα με ικανοποιεί που λες ότι «Ο Πάγκαλος θα κριθεί από το πόσο βάσιμα είναι όλα αυτά που προσάπτει στο ΣΥΡΙΖΑ». Το θέμα είναι βέβαια πότε θα κριθεί για αυτό. Γιατί τις δηλώσεις τις έχει ήδη κάνει. Και τώρα και για παλιότερα περιστατικά. Αναπόδεικτα και αβάσιμα.
όμορφα πράγματα διάβασα αν και εξεπλάγην με τη "στοχοποίηση Πάγκαλου" που ανέφερε κάποιος. Μόνος νομίζω στοχοποιεί τον τον εαυτό του. Άποψη μου είναι ότι ο Πάγκαλος δεν είναι βλαξ. Διαδραματίζει ένα ρόλο. Ο ρόλος είναι ότι διαφυλάσσεται ο ΓΑΠ από την κοινωνική οργή. Βεβαίως και υπάρχει δυσαρέσκεια για τον ΓΑΠ αλλά θεωρώ ότι τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα αν δεν ήταν ο Θόδωρας. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
είναι λίγο άκυρο το σχόλιο μου, αλλά θα το πω: όταν άκουσα τον Πάγκαλο να λέει ότι σε περίπτωση δολοφονικής επίθεσης εναντίον του θα φταίει ο τσίπρας και ο συριζα, θυμήθηκα τη σκηνή από το Μαύρο Κύκνο όπου η Πόρτμαν λέει πανικόβλητη στον δάσκαλο της: "She's after me!!....."
ΑΦ, μιλάς για λαϊκή εκτροπή σκέτα. Εγώ μιλάω όμως -και πιθανώς να μην το διατύπωσα σωστά και με σαφήνεια-για μια πολιτειακή εκτροπή προς το αυταρχικότερο και αντιδημοκρατικότερο, η οποία θα έρθει ως αποτέλεσμα της όποιας λαϊκής εκτροπής (ή και θα την χρησιμοποιήσει ως σανίδα σωτηρίας).
Όσο για αυτούς που ονειρεύονται τις συγκρούσεις κλπ, ένα πράγμα που μου έκανε εντύπωση μόλις έληξε η απεργία πείνας, είναι ότι οι αντιδράσεις, η τσαντίλα, η ματαίωση δεν ήρθε από την πλευρά εκείνων που υποτίθεται έβαλαν μπρος τους απεργούς πείνας για να στήσουν το νέο Δεκέμβρη. Αυτούς έως και ανακουφισμένους τους είδα. Αντίθετα οι φιλήσυχοι κι οι νομοταγείς ήταν που στράβωσαν και σπάστηκαν και χαλάστηκαν.
Οπότε τελικά τα πράγματα ίσως δεν είναι τόσο μονοδιάστατα. Εγώ επιμένω ότι το σχοινί τραβιέται εκατέρωθεν και πως ακόμα και αν υπάρχει ένα φαντασιακό εξέγερσης σε ευρύτερα τμήματα της αριστεράς υπάρχει αντίστοιχα και αρχίζει να γιγαντώνεται ένα φαντασιακό επιβολής νόμου και τάξης σε ευρύτερα τμήματα των νοικοκυραίων που δεν θα του φαινόταν πια και τόσο ακραίο να απαγορευτούν οι διαδηλώσεις και οι απεργίες, να επανεξεταστεί η νομιμότητα κομμάτων της Αριστεράς κλπ
Βέβαια ακόμα και τώρα που τα γράφω εξωπραγματικά μου ακούγονται. Αλλά και πριν λίγους μήνες μου φαίνονταν εξωπραγματικά άλλα, που τώρα είναι ήδη πραγματικά. Και πάντως, ανεξάρτητα από την τυπική νομιμότητα, διαβρώνεται τόσο ο πολιτικός και ο δημόσιος λόγος, ώστε τα κόμματα της αριστεράς να στιγματίζονται ως ημιπαράνομα, ως κινούμενα στο χώρο της ανομίας, ως εχθροί της δημοκρατίας κλπ
«Αν είναι, επειδή μας οδηγούσαν στον γκρεμό, να πατήσουμε και μόνοι μας παραπάνω το γκάζι, βράσε όρυζα»
Μα, Προκόπη, αυτό λέω. Το γκάζι το πατά μόνο ο κόσμος που αντιδρά (και που μπορεί αύριο να εκτραπεί στην οχλοκρατία); Δεν πατά το γκάζι αν όχι και περισσότερο, πάντως εξίσου, ο Πάγκαλος με τέτοιου τύπου δηλώσεις;
Επίσης να συμφωνήσω με αυτό που λες για την «εξάπλωση μιας κουλτούρας "σωματικής τρομοκρατίας"». Με την εξάπλωση της κουλτούρας ηθικής τρομοκρατίας του Πάγκαλου τι γίνεται; Ο νόμος του Λιντς είναι πράγματι φασιστικός. Ο νόμος του Γκέμπελς είναι λιγότερο;
Με άλλα λόγια ο Πάγκαλος ή έχει δίκιο, οπότε -και χωρίς πλάκα- να δούμε τι θα γίνει με το ΣΥΡΙΖΑ, να τους εξορίσουμε από το πολιτικό μας σύστημα, να τους φερόμαστε σαν άντρο ηθικών αυτουργών δολοφόνων
ή αν δεν έχει, είναι ένα κατάπτυστο υποκείμενο, που γυρνάει τον πολιτικό λόγο της Ελλάδας σε εποχές εμφυλίου.
Κάτι από τα δύο πρέπει να ισχύει. Να το προσπερνάμε πάντως σαν να μην τρέχει τίποτα, σφυρίζοντας αδιάφορα ή με κατανόηση για τον τρελό του χωριού, που έτυχε να είναι και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης δεν γίνεται.
---- Το ερώτημα λοιπόν είναι αν η έκφραση της αγωνίας είναι μονομερής. Περιλαμβάνει και τις εξακολουθητικές δηλώσεις Πάγκαλου περί ΣΥΡΙΖΑ ή δεν τις περιλαμβάνει; Η δημοκρατία κινδυνεύει μόνο από την έκφραση οργής κατά πολιτικών προσώπων και όχι από τις δηλώσεις των πολιτικών προσώπων; ----
Είναι μονομερής, και οι λόγοι ευνόητοι. Οι "πάγκαλοι" μπορούν να προκαλούν όσο θέλουν, οι πολίτες όχι. Οι δεύτεροι πρέπει να φέρονται ευπρεπώς και κυριλέ επειδή "φταίνε", σύμφωνα με την αυτόματη γραφή των ...αγωνιούντων.
Άλλωστε, αρκεί να δει κανείς ποιοι εκφράζουν αυτή την ...αγωνία. Φοβισμένοι πολιτικοί (πως έρχεται η σειρά τους), δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, ευνοημένοι του συστήματος και λοιποί ...παραπλεύρως κερδοσκοπούντες. Γι όλους αυτούς είναι υγιής αντίδραση να δέχεσαι δραματική μείωση των εισοδημάτων σου και να συγκροτείς ομάδες χαζοχαρούμενων νοικοκυρόπαιδων που ξύνουν τσίχλες από πεζοδρόμια, ενώ είναι κοινοί ελληναράδες τραμπούκοι όσοι αγανακτούν και δροσίζουν με κάνα γιαουρτάκι τους προκλητικούς αφέντες μας που απέτυχαν πλήρως στην εκτέλεση των καθηκόντων τους.
Να σημειώσω πως δεν είμαι οπαδός ούτε καν της λεκτικής βίας, αλλά φοβάμαι πια πως θα απευθυνθώ πολύ σκληρά, και χωρίς σεβασμό, σε όποιον πολιτικό των δύο κομμάτων εξουσίας τολμήσει να εμφανισθεί μπρος μου χαλαρός και άνετος σαν να μην τρέχει τίποτα. Αυτός είναι και ο λόγος που αποφεύγω να ανταποκρίνομαι σε προσκλήσεις με την παρουσία αυτών των πολιτικών. Είτε πρόκειται για παρουσιάσεις βιβλίων, είτε για πολιτικές ομιλίες, που, έτσι κι αλλιώς, έχουν σχεδόν καταργηθεί σε τοπικό επίπεδο. Αλλά ακόμα κι αν πρόκειται για πιο ιδιωτική ή φιλική εκδήλωση.
Είναι καλό που όλο και περισσότεροι λαμβάνουν το μήνυμα, και φοβούνται να κυκλοφορούν - αν και θα προτιμούσα να ντρέπονται και όχι να φοβούνται. Αυτό δεν μπορώ να πω ότι με κάνει δυστυχή, μιας και δυστυχώ στην σκέψη πως πολλοί πολίτες - αμέτοχοι στο μεγάλο φαγοπότι "μαζί τα φάγαμε" - φοβούνται για το μέλλον τους και το μέλλον των παιδιών τους και δεν μπορούν πια να βγουν ούτε για να απολαύσουν ένα γεύμα, ένα δείπνο της προκοπής, έξω από το σπίτι τους, ενώ αυτοί μπορούν χαλαρά να περνούν μια βραδιά πρωτοχρονιάς των πέντε χιλιάδων ευρώ - όσο περίπου το ετήσιο εισόδημα ενός μικροσυνταξιούχου που ΔΕΝ εργάσθηκε λιγότερο από δαύτους στη ζωή του.
Εξαιρετικό κείμενο αγαπητέ Old Boy, πιάνεις πολύ ωραία το σφυγμό σε ένα θέμα που οι περισσότεροι προσπερνάνε εύκολα.
Προφανώς ο Πάγκαλος δεν θα απομακρυνθεί από την Κυβέρνηση. Δεν ξέρω αν υπηρετεί κάποιο σκοτεινό σχέδιο του Παπανδρέου μ'αυτά που λέει, είμαι όμως σίγουρος ότι ο Παπανδρέου δεν θα ήθελε να τον βρίζει και ο Πάγκαλος, και μάλιστα με το χυδαίο του τρόπο («Aμερικανάκι», διαλύσαμε τη χωρα από το 2000 έως το 2004 κλπ). Αυτό βεβαια δείχνει το ήθος και των δυο ανδρών...
Προσπαθώ καιρό να διαχειριστώ την αμηχανία μου με το γιαούρτι ή το ξύλο...: γιαούρτι και ξύλο έφαγε ο Παναγόπουλος (το καταδίκασα, αλλά δεν με ενόχλησε), ξύλο έφαγε ο Χατζηδάκης (το καταδίκασα, αλλά δεν με ενόχλησε), επίσης ο Κακλαμάνης "προπυλακίστηκε" άγρια (δεν με ενόχλησε)και ο Πάγκαλος έφαγε γιαούρτι (δεν με ενόχλησε). Γιαούρτια δέχτηκε και ο Αλαβάνος στον Άγιο Παντελεήμονα και έπρεπε να το καταδικάσουμε το γεγονός ως επίθεση στη δημοκρατία επειδή τα έριξαν χρυσαυγίτες. Άβολα πράγματα, που τα χειρίζεται ο καθένας όπως μπορεί: άλλο χρυσαυγίτες προβοκάτορες - άλλο αγανακτισμένοι πολίτες, άλλο ξύλο - άλλο γιαούρτι - άλλο γουχάισμα - άλλο "παπούτσι".
Να δεχτώ βέβαια ότι σύμπτωμα της πολιτικής κρίσης είναι και η βία αυτή - περισσότερο από πολιτική αφύπνιση. Δεν είναι το μόνο, ούτε το κυρίαρχο όμως. Και δεν μπορώ να δεχτώ να προβάλλεται γκεμπελικά από τα Μέσα ως το πιο καθοριστικό για την ποιότητα της δημοκρατίας. Καταλήγω αβέβαια πως το γιούχα είναι μια "αναγκαία" δικαιοσύνη από τα κάτω - άδικη, μεροληπτική, αδιέξοδη, απολιτική αλλά... εκφραστική. Την καταδικάζω (αλλά δεν με ενοχλεί).
ΥΓ: συγνώμη για το "σεντόνι"
ob, εάν ο Τσίπρας έλεγε ότι δικαίως έφαγε το γιαούρτι ο Πάγκαλος, τι κόστος θα είχε;
ΟΒ
αν και παρακολουθώ τακτικά , πρώτη φορά σχολιάζω στο ιστολόγιο σου.
Πολλοί εδώ ήρθαν να συζητήσουν αν καλώς ή κακώς ο Πάγκαλος υφίσταται αυτές τις επιθέσεις , όμως δεν είναι αυτός ο στόχος του ποστ , αν κατάλαβα καλά.
Θα μου επιτρέψεις μια ( σχεδόν ) διαδικαστική παρατήρηση :
Το σχόλιο σου εδράζεται σε μια αρχική παραδοχή - υπόθεση , της οποίας τη χρησιμότητα αντιλαμβάνομαι όσον αφορά τη πρόθεση του άρθρου σου. Τη παραθέτω :
"....ας δεχθώ ότι πράγματι η αγωνία που εκφράζεται είναι και ειλικρινής και ανιδιοτελής και πάνω απ' όλα βάσιμη."
Στο επικοινωνιακό παίγνιο που υφιστάμεθα καθημερινά , αναρωτιέμαι σε ποιό βαθμό αυτή η υπόθεση ισχύει πραγματικά.
Παπούλης
Τα λεγόμενα του Παγκάλου σχεδόν πάντα παρερμηνεύονται. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η παρερμηνεία έγκειται στο ότι ο Τσίπρας επιδιώκει ή υποκινεί τη δολοφονία του Παγκάλου (σκέψη πραγματικά εξωφρενική και στην οποία υποθέτω βασίζεται η συλλογιστική του ποστ.) Αυτό που είπε ο Πάγκαλος, σε προφορικό λόγο, είναι ότι ο Τσίπρας δεν έχει καταδικάσει τους προπηλακισμούς πολιτικών και ότι μάλιστα τους υποκινεί. Αυτή είναι η κατηγορία. Από κει και πέρα, ένας προπηλακισμός μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή κάποιου. Το είδαμε στην περίπτωση του Χατζηδάκη, όπως και στον Πάγκαλο που εκτός από γιαούρτια έφαγε και μια καρέκλα. Όταν έχεις έναν εξαγριωμένο όχλο απέναντί σου δεν είναι δύσκολο να συμβεί η "στραβή". Σ'αυτό το πλαίσιο διατυπώθηκε η κατηγορία ότι ο Τσίπρας θα ήταν υπεύθυνος για ενδεχόμενη δολοφονία του.
Συνεπώς ανακεφαλαιώνω:
- Υπάρχει μια τάση ή μόδα προπηλακισμού πολιτικών (και ιδίως του Παγκάλου). Γεγονός
- Οι προπηλακισμοί μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή κάποιου. Γεγονός
- Η τάση αυτή έχει την ανοχή του ΣΥΡΙΖΑ. Γεγονός
- Η τάση αυτή υποκινείται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αμφισβητούμενο αλλά σίγουρα όχι απίθανο.
Δεν ξέρω τι είναι τόσο εξωφρενικό στα παραπάνω. Προφανώς υπάρχει μια τάση δραματοποίησης στα λεγόμενά του Παγκάλου, αλλά αναρωτιέμαι πως θα αντιδρούσε ο καθένας αν γινόταν στόχος τέτοιων επιθέσεων.
Εν τέλει νομίζω υπάρχει συμφωνία στο ακόλουθο: αν οι κατηγορίες του Παγκάλου (περί εμπλοκής ΣΥΡΙΖΑ, Αλβανών κλπ.) είναι αβάσιμες τότε είναι καραγκιόζης, αν είναι βάσιμες τότε θα πρέπει να καταδικάσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος θα αποφανθεί όμως μετά βεβαιότητος ότι είναι αβάσιμες; Τουλάχιστον εκείνος ήταν παρών, εμείς όχι.
Σε κάθε περίπτωση υπάρχει μια διαφορά: τα γεγονότα αυτά συμβαίνουν, είτε τα οργανώνει ο ΣΥΡΙΖΑ ή όχι, είτε μετέχουν Αλβανοί ή όχι. Οπότε το βασικό ζητούμενο είναι πως τοποθετούμαστε απέναντί τους. Γιατί προφανώς αν δεν συνέβαιναν, δεν θα μιλούσαμε για δηλώσεις Παγκάλου. Να σημειώσουμε επίσης ότι και στο Παρίσι και στα Καλύβια ο Πάγκαλος προσπάθησε να συνδιαλεχθεί με τους διαδηλωτές. Οι ίδιοι προφανώς δεν είχαν τέτοια πρόθεση.
Oldboy, πιθανώς να έχω χάσει την επαφή με την ελληνική ειδησεογραφία και να έχω μείνει σε πολλά πράγματα πίσω. Θεωρώ ότι παρότι ο διαχωρισμός των πλευρών που περιγράφεις είναι ανατομικά ακριβής και εντελώς χρήσιμος, δεν νομίζω ότι είναι γενικευμένος και έντονος στην ελληνική κοινωνία. Προσωπικά δεν γνωρίζω πολλούς να έλεγαν να ψοφήσουν οι απεργοί ή που δεν θα θεωρούσαν την απαγόρευση διαδηλώσεων προ-φασιστικό βήμα. Δηλαδή εν προκειμένω συμφωνώ απόλυτα σε αυτό που λες ότι τα πράγματα δεν είναι μονοδιάστατα και πιστεύω ότι ο περισσότερος κόσμος είναι μετριοπαθής παρά τις δυσκολίες, τον προβληματισμό του και την αγανάκτησή του.
Το περίεργο είναι ότι ενώ τα γενικά χαρακτηριστικά των δύο πλευρών είναι καθεστωτικοί και αντιμετανάστες έναντι αντικαθεστωτικών και φιλομεταναστών μάλλον ο μέσος Έλληνας είναι αντικαθεστωτικός ΚΑΙ αντιμετανάστης. Δηλαδή πιστεύω ότι στην συντριπτική τους πλειοψηφία, αυτοί που ευχαριστήθηκαν με το γιαούρτωμα του Παγκάλου, ήταν ενάντια στα αιτήματα των απεργών πείνας.
Τώρα σε αυτό που λες σε σχέση με την υπόθεση που έχουμε συζητήσει στο παρελθόν, αν επιδιώχθηκε νέος Δεκέμβρης με την απεργία πείνας, θα μπορούσε να αντιτείνει κανείς ότι φυσικά και κάποιος με έστω και υποτυπώδη πολιτικό ρόλο που θα το επεδίωκε αυτό δεν θα το δήλωνε ευθαρσώς σε κανένα χρονικό σημείο της εξέλιξής της, και ότι πιθανώς τα πολιτικά οφέλη προς αυτή την κατεύθυνση είναι λόγω της τελικής εξέλιξης πολύ σημαντικά, κάτι που φαίνεται και από την τσαντίλα της άλλης πλευράς. Βέβαια τώρα μιλάμε λίγο αόριστα γιατί είχα ξεκαθαρίσει ότι δεν βάζω την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό το σενάριο.
- Υπάρχει μια τάση ή μόδα προπηλακισμού πολιτικών (και ιδίως του Παγκάλου). Γεγονός.
Όντως.
- Οι προπηλακισμοί μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή κάποιου. Γεγονός.
Δεν αποκλείεται, πράγματι.
- Η τάση αυτή έχει την ανοχή του ΣΥΡΙΖΑ. Γεγονός.
Ανέχεσαι όμως κάτι που είναι στο χέρι σου να ελέγξεις και σταματήσεις. Ειδάλλως δεν είναι σωστός ο όρος ανοχή. Να το πούμε μη απερίφραστη θεωρητική καταδίκη καλύτερα. Να το πούμε εννοώ στις περιπτώσεις που όντως δεν υπήρξε, γιατί δεν ξέρω που υπήρξε και που όχι.
- Η τάση αυτή υποκινείται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αμφισβητούμενο αλλά σίγουρα όχι απίθανο.
Σίγουρα όχι απίθανο γιατί; Επειδή το λέει ο Πάγκαλος; Αυτό δεν είναι τελικά η ουσία της λάσπης; Εγώ τη ρίχνω κι άντε μετά εσύ απόδειξε ότι δεν είναι έτσι;
Νομίζω αποδίδουμε μυθικές δυνάμεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Ότι είναι ένας ημισκοτεινός οργανισμός με τεράστιες δυνατότητες πρόκλησης επεισοδίων σε εκατό διαφορετικά σημεία της χώρας.
Καλή ή κακή, η οργή και οι αντιδράσεις έρχονται από κάτω. Και οι περισσότεροι από τους από κάτω μια ζωή ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ψήφιζαν.
Επίσης αν τα λεγόμενά του σχεδόν πάντα παρερμηνεύονται και αν παρερμηνεύτηκαν σε ένα τόσο κρίσιμο θέμα, ήταν νομίζω εξαιρετικά απλό και εύκολο να διευκρινήσει. Ή και να το μαλακώσει κάπως. Να πει πως η κριτική του είναι πολιτική επί του πολιτικού λόγου του άλλου. Αντ' αυτού συνέχισε επιτιθέμενος.
«Προσωπικά δεν γνωρίζω πολλούς να έλεγαν να ψοφήσουν οι απεργοί ή που δεν θα θεωρούσαν την απαγόρευση διαδηλώσεων προ-φασιστικό βήμα».
Ναι, δεν θα το έλεγαν φωναχτά. Τα ποστ μου τα σχετικά πιο πολύ προσπαθούσαν να αποδώσουν εσωτερικούς μονολόγους της πλειοψηφίας (αυθαίρετους προφανώς, δεν είμαι μέντιουμ). Ωστόσο από αυτά που δεν λέγονταν από αυτά που υπονοούνταν από αυτό που υπάρχει στην ατμόσφαιρα βγάζω το συμπέρασμα ότι εκεί που παλιά το να μην πεθάνουν θα ήταν αυτονόητη ευχή σχεδόν όλων, τώρα όταν έμπαινε στη ζυγαριά το γενικό μεταναστευτικό πρόβλημα και η γενικότερη κατάσταση, πολλοί δεν θα χαλιόντουσαν τόσο πολύ από το να πεθάνουν κάποιοι. Θα το έβλεπαν ως νίκη. Ως αποκατάσταση εθνικής αξιοπρέπειας. Ως ηχηρό μήνυμα προς αυτούς που θέλουν να έρθουν. Ως εκδίκηση για τη μαυρίλα των σκούρων που έχει πλήξει την Αθήνα. Εν πάση περιπτώσει ως προτιμότερο από μια ακόμη υποχώρηση, ένα ακόμη χαστούκι, μια ακόμη ταπείνωση από τους παράνομους ξένους. Γιατί στους νόμιμους ξένους, τους δανειστές, ταπεινωνόμαστε λόγω μονοδρόμου.
«Αναφορικά με την απαγόρευση διαδηλώσεων, μην είσαι και τόσο σίγουρος. Και εν πάση περιπτώσει αυτό που γίνεται καιρό τώρα είναι να διαμορφώνεται ένα κλίμα. Λέγε λέγε κάτι θα μείνει. Λέγε λέγε θα πειστούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ημιεγκληματική οργάνωση. Λέγε λέγε θα πειστούμε ότι ο συνδικαλισμός είναι γάγγραινα. Το ίδιο και οι συλλογικές συμβάσεις. Το ίδιο και το εργατικό δίκαιο.
Τα λέω υπερβολικά; Ίσως. Αλλά ξαναλέω είναι ήδη υπερβολικά όσα γίνονται και λέγονται. Και το κλίμα αλλάζει σιγά σιγά σε μια κοινωνία, όχι μέσα σε μια μέρα. Και αλλάζει και με τη διάχυση ενός τέτοιου τύπου λόγου.
«μάλλον ο μέσος Έλληνας είναι αντικαθεστωτικός ΚΑΙ αντιμετανάστης. Δηλαδή πιστεύω ότι στην συντριπτική τους πλειοψηφία, αυτοί που ευχαριστήθηκαν με το γιαούρτωμα του Παγκάλου, ήταν ενάντια στα αιτήματα των απεργών πείνας».
Ναι, το πιθανότερο.
Ok, αλλά ανακατεύεις διαφορετικά πράγματα. Το να γίνει παράνομος ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και να είχε 10 φορές επαναστατικότερη στάση θα ήταν εντελώς απαράδεκτο και φασιστικό. Δεν είναι το ίδιο με το να αρχίσει να θεωρεί κανείς ότι ένα σημαντικό κομμάτι του ελληνικού συνδικαλισμού εξελίχθηκε σε γάγγραινα, κάτι που εγώ πιστεύω τουλάχιστον εδώ και μια δεκαετία. Η δε διαπραγμάτευση της μορφής του εργατικού δικαίου ή της ύπαρξης συλλογικών συμβάσεων μπορεί να φαίνεται σε πολλούς κοινωνικά άδικο, δεν είναι όμως φασιστικό, αφού είναι αντικείμενο κρίσης και επιλογής του λαού μέσω των εκλογών και γενικότερης κατεύθυνσης της οικονομικής πολιτικής που επιθυμεί. Για παράδειγμα άλλοι λαοί είναι περισσότερο ευαίσθητοι στο ύψος της φορολογίας, (ή άλλοι στις κοινωνικές παροχές υψηλής στάθμης) παρά στα εργασιακά δικαιώματα σε σχέση με μας. Δεν αποτελεί αυτό κριτήριο δημοκρατικότητας ή βαθμού υποδούλωσης ενός λαού.
Για να κλείσω, θέλω να πω ότι πολλές από τις βεβαιότητες που καταρρέουν γύρω μας, δεν είναι τόσο λόγω προπαγάνδας, όσο στρεβλής συγκρότησης και του σοκ της κατάρρευσης. Δηλαδή νομίζω ότι αυτά που κάνει ο Πάγκαλος δεν είναι για να μας προετοιμάσει για του χρόνου, αλλά για να το παίξει Διγενής Ακρίτας σε μια virtual μάχη.
Μαζι το φαγαμε (το πολιτευμα)
Προελαύνει ο ΣΥΡΙΖΑ!
Μέχρι και στις τάξεις των ΜΑΤ έχουν παρεισφρήσει τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ βλέπουμε έναν από αυτούς στο 0.59 να δηλώνει ξεκάθαρα ότι θα τα κάνει μπουρδέλο!
Παρακολουθώντας την ωραία συζήτηση εδώ , όλο και φουντώνει μέσα μου ένα ερώτημα που μου έχει δημιουργηθεί το τελευταίο διάστημα.
Γιατί είναι κακό και που βλάπτει τη Δημοκρατία , οι πολιτικοί να φοβούνται τους πολίτες ;
Γιατί δεν είναι σωστό να υπάρχει φόβος στη σχέση πολιτών και πολιτικών, μου απαντά μια φωνή μέσα μου.
Σωστά , συμφωνώ, της απαντώ της φωνής μέσα μου , αλλά μου κάνεις τρίπλα, γιατί εγώ δεν ρώτησα τι είναι σωστό ή αν ίσχυε το αντίστροφο από το εβδομήντα τέσσερα μέχρι σήμερα , αλλά γιατί είναι κακό και που βλάπτει τη Δημοκρατία οι πολιτικοί να φοβούνται τους πολίτες , άντε να το εξειδικεύσω, όχι για πάντα αλλά τουλάχιστον τα επόμενα δέκα χρόνια.
Δεν ακούω τίποτα – από τη φωνή μέσα μου- μάλλον θα μαζεύει στοιχεία για να μου απαντήσει.
Επειδή όμως μου έκανε τρίπλα θα της κάνω κι εγώ. Δεν θα δω ειδήσεις το βράδυ στο Mega, δεν θα δω καθόλου ειδήσεις στην τηλεόραση. Δεξιός δεν είμαι ; Ε, θα πάρω τον Ελεύθερο Τύπο να μάθω από κει τις ειδήσεις. Έτσι για να καταλάβει ότι την έχω πάρει χαμπάρι ότι μου κάνει τρίπλες.
Δυο παρατηρήσεις:
1.Σε σχέση με την αγανάκτηση του κόσμου (όλων μας) το γιαούρτωμα και το γιουχάισμα είναι ήπιες αντιδράσεις, σχεδόν υποτονικές.Παιδικές. Να μη το ξεχνάμε αυτό.
2. Στην ίδια συνέντευξη ο Πάγκαλος απάντησε στην κατηγορία του Τσίπρα ότι άλλα έλεγε προεκλογικά η κυβέρνηση και άλλα έκανε, με τη φράση " θα πω κάτι κυνικό (...) αλλά ποιά κυβέρνηση έκανε αυτά που έλεγε προεκλογικά;" Γιατί το αναφέρω; γιατί βαρέθηκα να ακούω πως δεν αντέχουμε να ακούμε την αλήθεια. Την ξέρουμε την αλήθεια, μας θυμωνει, και πάλι καλά να λέμε που δεν έχουμε πάρει πέτρες αλλά γιαούρτια.
//Η δημοκρατία κινδυνεύει μόνο από την έκφραση οργής κατά πολιτικών προσώπων και όχι από τις δηλώσεις των πολιτικών προσώπων;//
Πέστα χρυσοπληκτρολόγιε! ;)
Old Boy... έκανες ένα λαθάκι.
Γιατί σταχυολογείς τις δηλώσεις πολιτικών προσώπων αλλά όχι ΚΑΙ τις αποφάσεις-πολιτικές κατευθύνσεις των ίδιων πολιτικών προσώπων οι οποίοι μετά την υφαρπαγή ψήφου, λειτουργούν αρχικά ως προς όφελός τους και κατά δεύτερον ως εντολοδόχοι ανθρώπων τους οποίους δεν ψήφισαν οι πολίτες αυτής της χώρας ;
Συγνώμη μια ερώτηση (σε Old Boy και Prokopis Doukas, αλλά όποιος θέλει απαντάει): "Αν είναι, επειδή μας οδηγούσαν στον γκρεμό, να πατήσουμε και μόνοι μας παραπάνω το γκάζι, βράσε όρυζα..." Πώς είμαστε σίγουροι ότι το γκάζι προς το γκρεμό πατιέται από τους πολίτες όταν εκφράζουν με ήπιο τρόπο (εκτός Χατζηδάκη) την αγανάκτησή τους; Εγώ υποστηρίζω ότι το γκάζι προς το γκρεμό το πάταγε τόσο χρόνια η αδράνεια και η ανοχή των πολιτών. Το κλίμα τώρα πιο πολύ σε φρένο μου κάνει.
Εθελοτυφλούμε, όλοι!
Ξέρουμε που θα οδηγήσει η συνεχόμενη συρρίκνωση της ζωής της ίδιας από το μοντέλο που επιβάλεται. Επιβάλεται διότι κανείς δεν το ενέκρινε και δεν το ψήφισε ως πρόγραμμα, παρά τις κυνικές δηλώσεις του κύνα Πάγκαλου ότι όλοι με ψέματα βγαίνουν.
Όμως τι περιμένουν οι πολιτικοί και όλα τα παπαγαλάκια τους;
Είναι σαν φυσικό φαινόμενο σε εξέλιξη.
Φύσηξε, συνέφιασε, έβρεξε και τώρα ερχεται ο τυφώνας. Δεν θα σταματήσει επειδή κάποιοι προσεύχονται ή το απεύχονται. Ο τυφώνας απλώς θα έρθει.
Το ξέρουν και το ξέρουμε. Έτσι είναι τα πράγματα και προσπαθούν να κερδίσουν τον χρόνο που χρειάζεται για να εξηπυρετήσουν άλλος τα αφεντικά του και άλλος την κοιλιά του.
Όταν ετοιμάζεις στρατιές από άμυαλα αλλά πεινασμένα ζόμπυ τότε μην περιμένεις μόνο να σε ακούνε...μπορεί και να σε φάνε!
Είμαι σαφώς υπέρ του γιαουρτώματος (σε πλαστικό κεσεδάκι). Μάλιστα αν ήμουν πολιτικός θα καθιέρωνα ένα ετήσιο αλληλογιαούρτωμα με τους πολίτες.
<> από εδώ: http://sofistis.wordpress.com/2011/03/22/22-03-11/
Ανώνυμε των 9:38 στο ποστ γράφω:
«σε αυτό το στάδιο -πλην της περίπτωσης Χατζηδάκη- τα πράγματα έχουν κρατηθεί σε ένα επίπεδο δίκαιο (σόρι, και μη βγάζεις φλύκταινες που τ΄ακούς, ε;) και αναλογικό»
Αφελώς: υπάρχει λιγότερη δημοκρατία από τη μή δημοκρατία ;
Δημοσίευση σχολίου
<< Home