Πέμπτη, Μαρτίου 10, 2011

You are so beautiful to me

Τελειώνει χθες βράδυ το ματς της Τότεναμ και η κάμερα, ανάμεσα στον κόσμο που πανηγυρίζει, εντοπίζει, στο πάνω μάλιστα διάζωμα, μια γριούλα με πορτοκαλί σκουφάκι, γύρω στα εβδομήντα, ίσως και πάνω από αυτά, που κοιτάζει συγκινημένη στο κενό. Πρόκειται για το είδος της συγκίνησης που μπορεί να προκληθεί μόνο αν έχει προηγηθεί μακροχρόνια αποτυχία, μακροχρόνια στέρηση, μακροχρόνια ανέλπιστη ελπίδα. Να ήσουν σχεδόν νια και να γέρασες, προσδοκώντας την επιστροφή στιγμών σαν αυτή.
Στον αντίποδα των φίλων της Τότεναμ, ο φίλος του Ολυμπιακού δεν χρειάζεται να γεράσει για να ζήσει θριάμβους. Είναι συνεχείς και ακατάπαυστοι. Σήμερα οι εφημερίδες του Ολυμπιακού, σαν συνεννοημένες, σχολιάζουν τις καταγγελίες που εμπλέκουν το όνομα του Βαγγέλη Μαρινάκη σε απόπειρα δωροδοκίας διαιτητή σε ευρωπαϊκό αγώνα, με επίκληση του 38ου Πρωταθλήματος (και 13oυ στα 15), που πονάει πολύ. Ο ίδιος ο Μαρινάκης μέχρι στιγμής δεν έχει αντιδράσει με άλλο τρόπο εκτός από ένα εξώδικο σε σάιτ και μπλογκ, όπου οι δικηγόροι του γνωστοποιούν πως «η δημοσίευση, αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, αναμετάδοση και φιλοξενία προσβλητικών χαρακτηρισμών και σχολίων σε βάρος του προσώπου του κ. Ευάγγελου Μαρινάκη, τελούμενη είτε από διαχειριστή και συντάκτη είτε από φιλοξενούμενο σχολιαστή θα συνεπάγεται τη λήψη των αναγκαίων δικαστικών μέτρων. Η μη συμμόρφωση στην, διά της παρούσης ηλεκτρονικής εξωδίκου δηλώσεως, πρόσκλησή μας, συνιστά απόπειρα εξαναγκασμού σε ανοχή της προσβολής η οποία τιμωρείται κατά τις οικείες διατάξεις του Ποινικού Κώδικα».
Γιατί προφανώς υπάρχουν προσβολές που ο Βαγγέλης Μαρινάκης μπορεί να ανεχτεί (όπως το να τον ανακατεύουν σε απόπειρες δωροδοκίας) και προσβολές που δεν μπορεί να ανεχτεί (όπως ας πούμε το να τον πω εγώ ή εσύ, με βάση την ήδη επιδειχθείσα ανωτέρω ανοχή του, ηθικό παχύδερμο που δεν μπαίνει στον κόπο να βγει να σκίσει τα ρούχα του για την αθωότητά του και να προβεί σε μηνύσεις εναντίον όσους λερώνουν το όνομά του). Απειλεί αντίθετα με μηνύσεις όσους σχολιάσουν τις καταγγελίες για τον λεκέ.
O Αχιλλέας Μπέος κι ο Μάκης Ψωμιάδης. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης κι ο Νικόλας Πατέρας. Ο Μιχάλης Κουντούρης κι ο Μιχάλης Φιλόπουλος. Ο Θωμάς Μητρόπουλος κι ο Σωκράτης Κόκκαλης. Ο Βασίλης Γκαγκάτσης και ο Σοφοκλής Πιλάβιος. Ο Κώστας Νικολακόπουλος κι ο Κώστας Γκόντζος. Μια εβδομηντάχρονη οπαδός της Τότεναμ κι αυτό που γεμίζει το βλέμμα της ένα βράδυ Μαρτίου τoυ 2011.

25 Comments:

At 3/10/2011 07:04:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Yes!

 
At 3/10/2011 07:52:00 μ.μ., Blogger Bill said...

Ειλικρινά μπράβο. "Αυτό που γεμίζει το βλέμμα της". Ένα βράδυ - παλιά - το έζησα κι εγώ (κι άλλοι) με τη Στεάουα. Με τις εδώ όχι.

 
At 3/11/2011 12:34:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

ωραιος!
δυστυχως το βαρελι δεν εχει πατο στο ποδοσφαιρο μας. μονο αρρωστακια και μαφιοζοι ασχολουνται πλεον..
γ.π.

 
At 3/11/2011 08:26:00 π.μ., Blogger DaisyCrazy said...

Όσο υπάρχει χρήμα στο ποδόσφαιρο και γενικά στα αθλήματα, θα υπάρχουν και συμφέροντα κι ως εκ τούτου και βρωμιά. Τα πρόσωπα μπορεί να αλλάζουν οι πράξεις τους όμως θα μένουν κουραστικά, βαρετά κι απογοητευτικά οι ίδιες.

 
At 3/11/2011 10:59:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ξέχασες τον Κούγια. Casino πραγματικό. ip

 
At 3/11/2011 11:49:00 π.μ., Blogger masha nevalyashka said...

Πω ρε πούστημ' κόλλημα...Και μετά εγώ σε διαολίζω....:P

Ίσως τελικά, όντως, όπως λέει ο Αλέξης, το ποδόσφαιρό μας να βρωμάει. Από το 1996 και μετά, μην ξεχνιόμαστε.

 
At 3/11/2011 11:52:00 π.μ., Blogger masha nevalyashka said...

Πάντως, για εικόνες (και κοντράστ) σαν αυτή της γριάς (και του βλέμματός της) είναι που αγαπάμε ειλικρινά τούτο το μπλογκ. Η ποδοσφαιρική ανάγνωση μεροληπτεί σε βαθμό πλημμελήματος. Τουλάχιστον, αν ήταν σε βαθμό κακουργήματος, θα είχε πλάκα, θα κάναμε τους Τσουκαλάδες. Αλλά είναι που κι εσύ το παίζεις υπεράνω και αντικειμενικός, ενώ στην ουσία μιλάς σαν υπεράνω βάζελος. Σε διαόλισα πάλι;....Μουχαχαχαχά, ξυδάκι...;)

 
At 3/11/2011 12:12:00 μ.μ., Anonymous panos said...

Σωστά τα λες,αλλά η γριούλα μεγάλωσε σε μια άλλη εποχή.Το στίγμα της εποχής μας το δίνει ο προεδρός μας δηλώνοντας:
΄΄Τι πρέπει δηλαδή να γίνει; Ο Ολυμπιακός εχει τριπλάσιο κόσμο.Εμείς τους καλέσαμε επίσημα να παραμείνουν ήρεμοι και ψύχραιμοι και να μην απαντούν στις προκλήσεις.Τι θα γίνει εάν βγούν και οι Ολυμπιακοί στο δρόμο;΄΄
Επίσης πρέπεινα δώσουμε σημασία στις δηλώσεις αυτού του κρεμανταλά του Σισσέ για το ότι οι Έλληνες δεν τα πάνε καλά με τις φούστες.
Και τέλος στα ονόματα που αναφέρεις πρέπει να προσθέσεις και κανά δύο ακόμα, με πιστόλια.
Συμφωνώ μέσα στον βούρκο είμαστε, αλλά όχι στον ίδιο, και όπως σωστά επισημένεις ΄΄ο φίλος του Ολυμπιακού δεν χρειάζεται να γεράσει για να ζήσει θριάμβους. Είναι συνεχείς και ακατάπαυστοι.

 
At 3/11/2011 03:15:00 μ.μ., Anonymous formerly known said...

In Spurs we trust. In tapes we vomit.

 
At 3/11/2011 09:22:00 μ.μ., Anonymous duendes said...

Μια ημέρα μετά στην Πορτογαλία η άσημη Μπράγκα κερδίζει την ξακουστή Λίβερπουλ. Στα τελευταία λεπτά η κάμερα εντοπίζει μια άλλη γριούλα. Γι' αυτή κι αν έχει προηγηθεί μακροχρόνια ανέλπιστη ελπίδα...

Η διαφορά είναι ότι αυτήν την έχουμε και σε εικόνα: http://yfrog.com/h43gjfpj

 
At 3/11/2011 09:28:00 μ.μ., Blogger celin said...

Kαταγγελω τον προβοκατορα masha nevalyaska οτι,ενω στα μπλογκς υποδυεται τον προβληματισμενο και συνειδητοποιημενο σχολιαστη-μπλογκερ,
στα αθλητικα sites τυπου Γκαζετα,σχολιαζει σαν γνησιος πωρωμενος Ολυμπιακος:)

 
At 3/11/2011 10:47:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Duendes, άρχοντας :)))
Από την άλλη δεν μπορώ παρά να παρατηρήσω ότι τη συγκεκριμένη δύσκολα τη λέει κανείς μπιούτιφουλ, αφού έχει όλη την κιτσαριά και την ασχήμια της μέσης (αλλά και της μη μέσης) Πορτογαλίδας, όπως τουλάχιστον τη βίωσα στους δρόμους του Πόρτο, την 1η Ιουλίου 2004, όπου γυρνώντας όλη μέρα την πόλη σε μια έστω συμπαθητική δεν έπεσε το μάτι μου ;)

 
At 3/11/2011 10:48:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Formerly Known, από το στόμα σου και στου Στιβ Άρτσιμπαλντ τ' αυτί.

 
At 3/11/2011 10:54:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Masha, ας παραμείνουμε και οι δύο στις μεροληψίες μας για να πω την ένστασή μου σε κάτι άλλο: εγώ τον εκτιμώ τον Θωμαϊδη και αυτό που κάνει. Να υπήρχε δηλαδή πιο κυριλάτη και πιο μέινστριμ αθλητικογραφική έρευνα για τα σκατά, να πω. Αλλά δεν υπάρχει. Αντίθετα υπάρχει γλείψιμο, ενίοτε και υποτέλεια. Οπότε συγκριτικά μιλώντας, Κυριάκος και ξερό ψωμί.

 
At 3/11/2011 10:56:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

ip, σκεφτόμουν να γράψω στο ποστ ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει κατορθώσει το ακατόρθωτο: να παίζει ο Κούγιας τον ρόλο του καλού του έργου.

 
At 3/12/2011 02:18:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

ολντ δες κ αυτο:

http://www.onsports.gr/Opinion/Th-Kaisarhs/item/29834-Hxeis,-afhxeis,-pasalipsater

από το σαιτ που γραφει ο θέμης. έχει κ εκει γιαγια.

γ.ν.κόσμος.

 
At 3/12/2011 11:32:00 π.μ., Blogger masha nevalyashka said...

celin, ακριβώς το αντίθετο. Στα βαζελοsite τύπου γκατσέτα υποδύομαι τον προβληματισμένο και συνειδητοποιημένο, ενώ στα μπλογκς εκνευρίζω ακριβώς επειδή φαίνομαι γνήσιος πωρωμένος γαύρος.
Το προβοκάτορας βεβαίως ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις. :P

Πέρα από τη μπλάκα πάντως, φροντίζω -και το'χα ξαναγράψει του Ολντμπόηδη- να ακολουθώ δύο οδούς στην περί ποδοσφαίρου κουβέντα: όταν κάποιος μιλάει, έστω και κατ'ελάχιστο, οπαδικά (δηλαδή ΜΕΣΑ στο πρόβλημα), τότε θα απαντήσω οπαδικά και θ'αφήσω τα πάθη να εξαφθούν, τις μεροληψίες μας που λέει κι ο Ολντ, και ναι θα υπερασπιστώ και το όποιο δίκαιο του σιχαμένου γαύρου. Αν η κουβέντα είναι πραγματικά υπεράνω (δηλαδή ΕΞΩ από το πρόβλημα) και δεν μεροληπτεί να ποστάρει αφορισμούς μόνο όταν η πρόταση μπορεί να συμπεριλάβει ως κακό τον Μαρινάκη, τότε αφήνω στην άκρη το κασκόλ και μιλάμε με την αηδία που του πρέπει όλου αυτού του μπερντέ.

Στην περίπτωσή μας, αδυνατώ (και πάλι θα διαολιστεί ο Ολντ) να εννοήσω πως όταν σε μια υπόθεση στην οποία εμπλέκονται τα ονόματα Μαρινάκης, Μπέος, Κούγιας (ΚΟΥΓΙΑΣ γαμώ το χριστό, ΚΟΥΓΙΑΣ, ας προσπαθήσουμε άλλη μία να το καταλάβουμε: MOTHER-FUCIKN'-ΚΟΥΓΙΑΣ!), Μπιτσαξής, Θωμαϊδης, Βοργιάς, Πατέρας,
κάποιος παρ'όλα αυτά, στην ψύχραιμη ανάγνωσή του, επιλέγει να κάνει το συγκριτικά εύκολο, στοχοποιώντας το απόλυτο κακό, τον απόλυτο χοντρό, και γενικά γαμιέται ο θρύλος κιοπιρεάς. Το ότι μέσα στη λάσπη και στο σκατό (κασέτες) βλέπουμε ένα κάποιο δίκαιο (καταγγελίες), εμένα μόνο αηδία μου φέρνει, γιατί -όπως έγραψα και στο ποστ μου- το καλό που θα φέρει ένας Κούγιας, είναι εξ ορισμού κακό, εξ ορισμού άχρηστο, γι να μην πω επικίνδυνο και αποπροσνατολιστικό. Η εξυγίανση που ευαγγελίζεται ο τραμπούκος που στέλνει μπράβους για να πλακώσουν τους διαφωνούντες οπαδούς της Παναχαϊκής, δεν είναι σε καμία περίπτωση εξυγίανση. Καταπώς, ας προβληματιστούμε για το αν η αρρώστια που εκείνος καταγγέλει, είναι πράγματι αρρώστια. Για μένα, αρρώστια είναι κατ'εξοχήν η υπόθεση με τις κασέτες και ΟΧΙ αυτά που δήθεν λένε οι κασέτες, οι οποίες από γεγονός και ουσία είναι το απόλυτο μηδέν. Μιλάμε για Μαρινάκη και παρεμβάσεις στο Άρης-ΠΑΟ, την ώρα που όλοι είδαμε τι είδους παρέμβαση συνέβη στο συγκεκριμένο ματς (και στο επαναληπτικό του), αλλά δεν έτρεξε κάστανο (ενώ όταν έτρεξε, πάλι ο κακός ήταν ο αμετροεπής Μαρινάκης και όχι το κύκλωμα Δαλούκων). Μιλάμε για δωροδοκίες και κουραφέξαλα, ενώ το πηλίκο λέει πως μια ομάδα ας την πούμε καλύτερη είναι μπροστά με +13 από το Μάρτη, και οι υπόλοιποι ταλαίπωροι που ακολουθούν, ακόμα και 3 πέναλτι να τους δίνεις σε κάθε αγώνα, πάλι θα ζοριστούν να το σηκώσουν. Μπάλα δεν βλέπεις, επένδυση γίνεται μόνο στους διαιτητές και το ξέπλυμα -από πλευράς μεγαλοπαραγόντων- και στη μίρλα και τη λάσπη -από πλευράς ανθρωπίσκων όπως ο Κούγιας και ο Γόντικας. Δήθεν οι κασέτες μας αποκάλυψαν τη βρωμιά, ενώ η βρωμιά είναι ακριβώς το ίδιο το θέαμα, αυτό που σου παρέχει η νόβα και η νετ, μαζί με τις αμφισβητούμενες φάσεις, ξεχνώντας ότι από μόνο του ΟΛΟ αυτό το σκηνικό δεν είναι παρά μια αμφισβητούμενη φάση. Εντελώς οφσάιντ δηλαδή. Και πέναλτι. Και κόκκινη. Και υποβιβασμός στη Γ'Εθνικής. Όλοι.

 
At 3/13/2011 12:40:00 π.μ., Blogger LeftG700 said...

Φίλε Old Boy,


Και τι δουλειά έχεις (έχετε) εσύ (εσείς) με την "εβδομηντάχρονη οπαδό της Τότεναμ";

Εσύ (εσείς) έχεις (έχετε) την ...Κάτια!

Sorry! Kate we meant!...


Tα λέμε (αλλά χωρίς "ευρωπαϊκές" φαντασιώσεις... ;-) )

 
At 3/13/2011 09:53:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Masha, θα πω κάτι χωρίς ειρωνεία και σοβαρολογώντας. Πράγματι είμαστε όλοι μέρος του προβλήματος όσο αδυνατούμε να δούμε τα πράγματα εντελώς ψυχρά και εντελώς αντικειμενικά. Ίσως δεν γίνεται εξ ορισμού. Ίσως πάλι γίνεται, αλλά μέχρι ενός βαθμού.
Οπότε ίσως θα έπρεπε να θέτουμε σαν στόχο όχι την όποια ιδεατή απόλυτη αμεροληψία, αλλά το να πηγαίνει ο καθένας τη συζήτηση μέχρι τον βαθμό που του αναλογεί. Και αν το κάναμε όλοι θα βρίσκαμε ίσως ευκολότερα μια συνισταμένη.
Επί της ουσίας του υπερασπιστηρίου σου, σόρι, αλλά δεν θα απαντήσω, γιατί θα τα κάνουμε χειρότερα τα πράγματα ;)

 
At 3/14/2011 12:14:00 π.μ., Blogger masha nevalyashka said...

Να πηγαίνει ο καθένας τη συζήτηση μέχρι το βαθμό που του αναλογεί, οκ. Αλλά να πηγαίνει την κουβέντα της βρώμας μέχρι το Μαρινάκη, όχι μόνο είναι λίγο ως βαθμός που (σου) αναλογεί, αλλά περισσότερο κρύβει τη συνισταμένη, παρά βοηθάει να τη βρούμε. Τι είδους συνισταμένη ψάχνεις στη μάχη μέσα στα σκατά; Πόσο λιγότερο σκατό μυρίζει η κασέτα του Κούγια από την κοιλιά του Βαγγέλα;

Να με σχωράς, αλλά δεν γίνεται να υπάρχει μερική αηδία για το κατεστημένο με ολίγη από συναισθηματικό οπαδισμό. Ούτε αηδία λόγω αδικίας (η οποία πλήττει μονομερώς και εμμονικά δήθεν μόνο τη μία πλευρά). Εκτός αν το ονομάσουμε χαβαλέ όλο αυτό, κατάσταση στην οποία το ξέρεις πως θα με βρεις σύμφωνο και συνοδοιπόρο.

Και γιατί να μην απαντήσεις στο "υπερασπιστήριό" μου; Συ είπας πως κάπως έτσι βρίσκουμε τη συνισταμένη. ;)

 
At 3/14/2011 05:00:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

- Λες στο ποστ σου τι έγινε πριν το 96. Πράγματι δεν πρωτοήρθε η διαφθορά στο ελληνικό ποδόσφαιρο το 96. Αλλά αυτό που έγινε από το 96 και ύστερα δεν έχει προηγούμενο. Και αμφιβάλλω αν θα έχει και επόμενο.
- Αυτό που λέω αμέσως παραπάνω είναι τεκμήριο ΥΠΕΡ του Μαρινάκη. Αφού ο Κόκκαλης ενσάρκωνε στα μάτια μου πράγματι ένα είδος απόλυτου κακού (εν μέρει δικαιολογημένα, εν μέρει επειδή είμαι οπαδός), δεν μπορώ παρά να βλέπω τον Μαρινάκη ως συγκριτικά καλύτερο.
- Γι' αυτό και στο ποστ μετά το ντέρμπι δεν αναφέρομαι καν στο όνομά του και στα τσαμπουκαλίκιά του. Αν πρόσεξες στο ποστ αυτό δεν αναφέρομαι καν στο ντου των οπαδών. Που όχι δεν το θεωρώ Ριζούπολη όπως είπε σε μια ανακοίνωσή της η ΠΑΕ.
- Αλλά εδώ να σου θυμίσω ότι και όταν είχα γράψει για τη Ριζούπολη είχες αντιδράσει. Δεν θυμάμαι τι ακριβώς είχες πει, μπορούμε να το βρούμε, αν ψάξουμε, αλλά νομίζω πως η αντίδρασή σου ήταν κάτα κάποιο τρόπο πάλι συμψηφιστική.
- Μιλώντας λοιπόν για συμψηφισμούς, πράγματι ο Βαρδινογιαννισμός υπήρξε. Αλλά αφενός άλλα χαρακτηριστικά είχε, πολύ λιγότερο συγκροτημένα, κινούμενος σε ένα περιβάλλον επιρροής και βαριάς σκιάς, παρά σε ένα περιβάλλον οργανωμένης συμμορίας μαφιόζων, και αφετέρου,
για να το κάνουμε κι εδώ αθλητικό ραδιόφωνο,πόσα πρωταθλήματα πήραν οι άλλες ομάδες επί βαρδινογιαννισμού και πόσα πρωταθλήματα πήραν οι άλλες ομάδες επί παράγκας.
- Το συγκεκριμένο ποστ είναι πράγματι λιγότερο ευρύ από το προηγούμενο (του ντέρμπι) και πράγματι περισσότερο δηκτικό προς την μία πλευρά. Και η αφορμή του ήταν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων του Ολυμπιακού. Αναρωτήθηκα δηλαδή γιατί θα πρέπει ο οπαδός οποιασδήποτε ομάδας να παίρνει αμέσως τα δίκια του κάθε παράγοντα που φέρεται να την ψάχνει σε δωροδοκίες. Και σε τελική δε νομίζω ότι εκφράζεται αυθεντικά ο οπαδός του Ολυμπιακού από αυτά τα πρωτοσέλιδα. Θεωρώ ότι ο οπαδισμός μπορεί στην άρρωστη εκδοχή του να κάνει κόσμο να χαίρεται με μαϊμούδες πέναλτι, αλλά δεν φτάνει μέχρι του σημείου να γουστάρει δωροδοκίες ή απόπειρές τους.
- Το δεύτερο σημείο που μου έκανε κατάπληξη ήταν η μη αντίδραση του Μαρινάκη. Έστω για τα μάτια του κόσμου. Έστω επικοινωνιακά. Η πιο δυσοίωνη σκέψη που κάνω είναι μήπως κρίθηκε προτιμότερο επικοινωνιακά να μείνει το προφίλ του νέου νονού της διαιτησίας.
- Ακόμα και έτσι και σε αυτό το ποστ προσπάθησα να δείξω ότι υπάρχει και η άλλη πλευρά. Αναφέρω ονόματα και δίδυμα στο τέλος του. Τον βάζω δίδυμο με τον Πατέρα. Γιατί ήταν φίλοι μια ζωή. Γιατί εναλλάχθηκαν στη φιλία με τον Μπέο. Γιατί προφανώς και ο δικός μας την έψαχνε τη δουλειά.
- Αλλά στις κασέτες το όνομα του Μαρινάκη εμπλέκεται. Να βάλω και τον Πατέρα μέσα σσν εμπλεκόμενο σε δωροδοκίες; Κρίνε με αν ποτέ βγει στη φόρα κάτι τέτοιο. Αν θα είμαι τότε επιεικής και συμψηφιστικός.
- Κλείνοντας με κάτι που θα συμφωνήσεις βγαίνει χθες ο Μπέος και τα χώνει στον Νταμπίζα, ότι πρέπει να ντρέπεται και λοιπά. Αυτή η δήλωση, το ύψος της, το στυλ της, αυτός είναι τελικά ο πάτος του βαρελιού του ελληνικού ποδοσφαίρου.

 
At 3/14/2011 05:04:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Όσο για το τι έγινε με τον Δαλούκα στο ΑΡΗΣ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ή με την Μακάμπι ειλικρινά δεν ξέρω. Αλλά να είναι ο άλλος Πρόεδρος ημερών και να την ψάχνει (έστω επειδή του είπαν άλλοι έχουμε κονέ) για ευρωπαίο διαιτητή, έστω εγκυκλοπαιδικά, είναι παγκόσμιο ρεκόρ. Μετά δε το Άρης - Παναθηναϊκός να μιλάει για έγκλημα κατά της Ελλάδας, όχι ως ο άσχετος τρίτος που την έφεραν, αλλά ως κάποιος που φαίνεται να έχει ενδιαφερθεί ενεργά, είναι ακόμα πιο σουρεαλιστικό.
Υπάρχει βέβαια θα μου πεις, το ενδεχόμενο να μην έχει ψάξει τίποτα και η συρραφή του ηχητικού υλικού να δημιουργεί ψεύτικες εντυπώσεις. Γιατί τότε δεν βγαίνει να πει θα σας πάρει και θα σας σηκώσει που με εμπλέκετε;

 
At 3/14/2011 08:46:00 μ.μ., Blogger masha nevalyashka said...

Τώρα μ'αρέσεις. Αλλά και πάλι, βλέπω κενά (ξέρεις, εγώ ο αντικειμενικός, ο υπεράνω, ο βούδας, ο άτεγκτος...:P)

Για να τελειώνουμε με την παραμύθα του ντέρμπι, μιας και το ανέφερες, η ιστορία θαρρώ πως έχει ως εξής: λαός νταβραντισμένων κάφρων -από κείνους που επωάζονται στη σκέπη κάθε συλλόγου Α', Β' και Γ' εθνικής- μπουκάρει στο τερέν για να πανηγυρίσει άλλο ένα τίτλο (το πέτσινος λίγη σημασία έχει, όταν η ίδια η ποιότητά του είναι τόσο εκφυλισμένη και απαξιωμένη στα μάτια των υγιών φιλάθλων και γαύρων -ναι, υπάρχουμε και τέτοιοι...). Στη μίρλα του επάνω, Σισέ, Τζόρβας, Καντέ και ο γαλλομπεκρής, προκαλούν -ωσάν οπαδοί- με κινήσεις που δεν θέλουν πολύ για ν εξάψουν τα ανακλαστικά του απέναντι κάφρου. Πέφτουν δυο ψιλές και αντί να οδηγηθούν με χάρη στη φυσούνα, όλοι κοιτάνε πόσο μπατιρντί παραπάνω μπορεί να γένει, προς χάριν της ανακοίνωσης που σε λίγες ώρες θα καταδικάζει τα έκτροπα και την κατάντια του ελληνικού ποδοσφαίρου. Βγαίνει κι ο χοντρός και πετάει τη μία μαλακία πίσω από την άλλη, δείχνοντας ακόμα και σε μένα, τον κάπως νοήμονα γαύρο, πως στη σύγκριση με το Σωκράτη, τούτος βγαίνει κοινωνικά επικίνδυνος, σε βαθμό κακουργήματος. Και πρέπει να σουταριστεί και να επανέλθει στην αραχτή ανυπαρξία από την οποία μας ήρθε. Όλη η φιλολογία από κει και δώθε περί διαιτησίας και βίας και μηνύσεων και ρατσισμού και δεν ξέρω τι, είναι από αστεία μέχρι εκνευριστικά και ανέμπνευστα φαιδρή.

"Αλλά στις κασέτες το όνομα του Μαρινάκη εμπλέκεται." Εδώ όμως είναι το θέμα μου. Για ποιες γαμοκασέτες μιλάμε; Για τεκμήρια που φέρνει ξαφνικά και ανώνυμα στην επιφάνεια ο Κούγιας; Φαντάζομαι πως, ως νομικός, θα έχεις κι άλλη ευαισθησία επί του θέματος -των τεκμηρίων, όχι του Κούγια. Πως το μη γεγονός έγινε γεγονός; Οι κασέτες μας αποκαλύπτουν γεγονός ή μια παράγκα ανίσχυρη; Δεν έπιασαν τα τσαλίμια του Βαγγέλα (μέσω του κολαούζου Μπέου) και ο Δαλούκας σφύριξε ακριβοδίκαια; Γιατί δεν συζητάει κανείς το ποια παράγκα νίκησε στα δύο ματς των σκουληκιών με το βάζελο; Ήταν ανθρώπινα λάθη, που ωχριούν μπροστά στην έμμεση απόπειρα δωροδοκία; Τι μας κόπτει τελικά τι προσπάθησε να κάνει ο Βαγγέλας στο ματς που ο Δαλούκας σφύριξε κάτι που μόνο ο Πατέρας θα το είχε παραγγείλει; Ή, τελοσπάντων, το τηλεφώνημα να σφυρίξει Άρη είναι παράγκα, ενώ το γεγονός να συφρίξει βάζελο είναι κόλπο έξω από την παράγκα;
Με την Μακάμπι τι έγινε ακριβώς; Ούτε ο Δαλούκας δεν παραδέχεται (στις αμαρτωλές κασέτες) εμπλοκή. Στο δε ματς, όλοι είδαμε τι έγινε. Νομίζεις δηλαδή ότι δεν προσαπθούν να στήσουν άλλα ματς; Πέσαμε από τα σύννεφα κι έτσι τώρα;

Το σίγουρο, στο οποίο θα συμφωνήσουμε, είναι η ουσία του ποστ σου και η γνώμη σου περί Βαγγέλα, για την οποία εγώ θα υπερθεματίσω και θα επαυξήσω και θα πω τα χειρότερα -και ακόμα χειρότερα από σένα, και ακόμα χειρότερα από Σωκράτη, πίστεψέ με. Κατά τ'άλλα, γεγονός δεν υπάρχει. Σαπίλα υπάρχει, και μέσα στη σαπίλα είναι και οι ίδιες οι κασέτες και το περιεχόμενό τους -όχι όμως η αλήθεια του. Η αλήθεια του είναι τελικά ένα μεγάλο ψέμα, η αλήθεια του είναι αήθεια. Να συμφωνήσουμε να το κλείσουμε; Και μετά να βγάλουμε τα κασκόλ και να τσακωνόμαστε για κανά πέναλτι. Και καλά. Έστω για πλάκα.

 
At 3/15/2011 01:32:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Xαχα, δηλαδή τους προκάλεσαν οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού; Ρε τους αληταράδες ;) Έδειξε και σχετικά βίντεο ο Άκης με τον Αλέκο νομίζω :))))

Ειδικά τον Άρη τον έσφαξε η διαιτησία και στα 4 μεταξύ μας ματς της κανονικής περιόδου των δύο τελευταίων χρόνων. Δηλαδή αν είσαι Αρειανός τρελαίνεσαι.

 
At 3/15/2011 11:30:00 π.μ., Blogger mitsaras said...

@masha nevalyashka:

Μπράβο. Πες τα χρυσόστομε. Έτσι έχουν τα πράγματα.

Τζόρβας, Καντέ κλπ μου θυμίζουν αυτά τα τσουλάκια, που βάφονται πρώτα καλά καλά, τα βγάζουνε όλα στη φόρα και μετά μυξοκλαίνε ότι τις βιάσανε. Λες και δεν προκάλεσαν. Λες και δεν τα θέλανε.

Πουτανάκια.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home