Mόνος μου
- Father.Γιατί οι τέσσερεις λέξεις που λέει με περισσότερο πάθος κάθε γιος σε κάθε πατέρα είναι «Άσε με» και «Μόνος μου».
Γιατί αυτό είναι το προαιώνιο τελετουργικό: αν δεν σκοτώσεις τον πατέρα σου, σκοτώνεις τον εαυτό σου.
Έχεις να επιλέξεις ανάμεσα στον σεβασμό προς αυτόν και στον αυτοσεβασμό.
Τerminate any father figure in your life with extreme prejudice.
---
Μια κοινωνία που θα μας άφηνε να κάνουμε αυτό ακριβώς που θέλουμε ή μια κοινωνία στην οποία θα είχαμε τη δύναμη να κάνουμε αυτό ακριβώς που θέλουμε, θα ήταν η κοινωνία ακριβώς που θέλουμε.
Κοινές ιδεολογίες, αξίες και αρχές μπορεί να υπάρχουν και υπάρχουν. Αλλά από εκεί και πέρα ο καθένας ήθελε, θέλει και θα θέλει να κάνει το δικό του· κι όταν δεν μπορεί να το κάνει αρχίζει να συσσωρεύει στράβωμα, που κάποια στιγμή θα εκτιναχθεί ως χολή.
Οι συλλογικές αποφάσεις είναι τεχνητή κατασκευή - οι σχέσεις εξουσίας είναι φυσικός νόμος.
Η ατομικότητα αναμφίβολα υπάρχει. Η συλλογικότητα όχι τόσο αναμφίβολα.
Οι ιδεολογίες, οι αξίες κι οι αρχές έχουν δύναμη, αλλά όχι τόση ώστε να αντισταθούν στις ανθρώπινες αντιζηλίες κι αντιπάθειες.
---
Γενικά ο άνθρωπος είναι σκάρτο πράγμα.
---
Αλλά έστω κι έτσι την παλεύει. Κάνοντας γιους που σύντομα θα θέλουν να τον σκοτώσουν, αναζητώντας διαρκώς τα όρια ανάμεσα στην ελευθερία του και τη σχέση του με τους άλλους, τα όρια ανάμεσα στην αξιοπρέπειά του και τη σχέση του με τους άλλους, τα όρια ανάμεσα στα ιδανικά του και την πραγματικότητα.
posted by Old Boy @ 12:19 π.μ.
21 comments
21 Comments:
Την προσήλωσή τους στο σχέδιο σταθερότητας,ωραίες λέξεις για τη μιζέρια μας εξέφρασαν οι 27 συντηρητικοί ηγέτες της ΕΕ. Μετά τα αποτελέσματα, πράσινο φως των ευρωεκλογών. Αυτό το κρίνετε συλλογική απόφαση πάνω στην ατομική αφασία μας;;
Γιατί μου θυμίζετε ώρες ώρες το κύμα που τρώει το βράχο, φυσικά και ξέρω πως είναι ένας βράχος.
άψογο το ψυχογράφημα, άψογο!
θυμάσαι εκείνο το σχόλιο για το Γιώργάκη και το Σημίτη και την λανθάνουσα πατροκτονία.. δεν έχω χρόνο να σου γράψω όλα όσ ασκέφτομαι για το νέο οιδιπόδειο ντουετάκι της κεντρικής πολιτικής σκηνής, αλλά εδώ μιλάμε (ίσως) για ανατροπή ολκής: ο διχασμένος ανάμεσα στην επιθυμία του Θυληκού (Δύναμη, Αναγνώριση, Υστεροφημία, Εξουσία) Πατέρας (Αλ) "σκοτώνει" τον φιλήδονο και ανταγωνιστικό Υιό (Τσ) αυτοκτονώντας "θεαματικα" (-> όχι ήσυχα στη γωνίτσα του όπως κάθε ταπεινός αυτόχειρας, αλλά live-on-mtv, σαν γνήσιος τηλεστάρ, παιδοκτόνος-εκδικητής).. δεν είμαι με κενένα υιό-μονογενή και τα ρέστα.. ειδικά όταν ο τελευταίος δεν προέρχεται από σύγκρουση (η μόνη αληθινή σχέση υιού-πατρός, όπως αναφέρεις) αλλά από διαδοχή με ροδοπέταλα. Απλά ο Αλ με απογοήτευσε...
''Γενικά ο άνθρωπος είναι σκάρτο πράγμα.''
όπατο αρχίσαμε και τις γενικεύσεις;
(βράστα o γιος είναι κακό πράμα, μπορεί να σε σκοτώσει, να σου φάει τη γυναίκα και το βασίλειο και μετά να βγάλει και τα μάτια του)
«όπατο αρχίσαμε και τις γενικεύσεις;»
Κάνουμε κι άλλη δουλειά 4 1/2 χρόνια;
Μάο, δεν έχω την αίσθηση πως φέρθηκε σαν τηλεστάρ ο Αλαβάνος, ούτε ότι η παραίτησή του υποβλήθηκε στην τηλεόραση. Όσο για την απογοήτευση συμφωνώ, αλλά δεν την επικεντρώνω μόνο σε αυτόν.
Σκέφτομαι ότι παλι καλά που δεν έχουν μαμά αυτή την περίοδο εκεί, διότι ξέρεις πως συνεχίσουνε οι ντορς το αζμα ε;
;ΡΡΡΡ
(Καλα, με τις ενηλικες μελαγχολίες του προηγουμενου ποστ τι να πω, είσαι μπροστά κι εγω αργησα να μπω στα βλογς οπότε έχω κενά :) )
καλά δεν διαφωνώ ότι δεν λειτούργησε με αυστηρούς τηλεοπτικούς όρους, όπως κάνουν τα καλόπαιδα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ (να μην μιλήσουμε για ΛΑΟΣ που πλέον υπάρχει κυρίως τηλεοπτικά - θα μου πείς υπάρχει και αυτό το 7.2%.. μππρρρρ..)
απλά στη όμορφη μηντιακή μας χώρα, όμορφα μηντιακά όλα καίγονται και διαβάζοντας εφημερίδες σήμερα, ένιωσα πολύ απογοητευμένος και θόλωσε το μυαλό μου με το τρικάκι "σκοτώνω αυτοκτονώντας => είμαι εικονικά νεκρός αλλά πραγματικός ήρωας" <---- είσαι και μαλάκας όμως Αλ και μάλιστα μεγάλος... anyway, αυτή η αριστερά όσο μας πληγωνει τόσο μας πορώνει...
+ συμφωνώ ότι η απογοήτευση δεν μπορεί ούτε είναι ποτέ προϊόν των πράξεων ενός. φυσικά συμφωνώ. άλλωστε αριστερά σημαίνει συλλογικότητα. και στους θριάμβους και στις ήττες και στη μαλακία.
γεια, να πω κι εγω τη γνωμη μου καλε κυριε ;
εδώ μιλαμε για παιδοκτονία ξεκάθαρη. το βαρεθήκαμε το σχολιάκι για την πατροκτονία
από την Απογευματινή μέχρι τον Πρετεντέρη… ενας πα-τέρας που αρνείται να δει το παιδι του και να
του πει οτι ανησυχεί για διάφορους λόγους, και χωρίς εξηγήσεις στα όργανα προχωράει σε ατομικές αποφάσεις, τοτε παίρνει ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ, ακόμα και αν δεν είναι όλη δική του..
ταυτα και εμμενω,
τα σεβη μου
Ο ΣΥΡΙΖΑ πληρώνει την ανυπαρξία απόφασης εκ μέρους του στο θέμα: "Κατεβαίνουμε στις εκλογές γιατί θέλουμε να πάρουμε την εξουσία".
Δεν έχει αποσαφηνίσει ότι θέλει πράγματι να πάρει την εξουσία. Όμως ένα κόμμα υπάρχει - και κατεβαίνει στις εκλογές - ακριβώς γι' αυτό το λόγο: για να κερδίσει ψήφους ΩΣΤΕ να κυβερνήσει.
Ένα κόμμα που συμπεριφέρεται σαν αγαθών προθέσεων ΜΚΟ γενικού ανθρωπισμού με ολίγη από οικολογία, είναι καταδικασμένο να φθίνει.
Ο σαματάς που κάνουν τα στελέχη του τώρα περί διάσπασης κτλ, απλώς κρύβει το πρόβλημα.
ΤΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ;
Να είναι μια καλοκάγαθη ΜΚΟ;
Ή να πάρει την εξουσία;
Ας το αποφασίσει κάποτε. Δεν είναι καιροί για φλούφληδες οι σημερινοί.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Επειδή όπως γράφεις, ο άνθρωπος είναι σκάρτο πράγμα, γι' αυτό και η φύση (παρελθόν) κυριαρχεί στον πολιτισμό (μέλλον).
Αν το παρόν δε στοχεύει στον πολιτισμό αλλά στη διαιώνιση του παρελθόντος τι περιμένουμε;
Το ερώτημα είναι αν μπορεί να υπάρξει συλλογική ωρίμανση χωρίς ατομική. Κι αν όχι, που πρέπει να στοχεύσουμε ως κοινωνία;
O ηλικιωμένος κύριος της φωτογραφίας μπορεί να έχει πει και κάνει λάθος πράγματα, αλλά έχει υπηρετήσει με κόστος μία πορεία, και έχει δώσει μάχες ΚΑΙ για την Ελλάδα, παρ' όλο που αυτό είναι ανάθεμα για τους περισσότερους εκ των ψηφοφόρων του.
Οπότε, από πού κι ως πού είναι γιός του το ασύδοτο, αστοιχείωτο, αλαζονικό στην ασχετοσύνη του, κακομαθημένο κωλόπαιδο της φωτογραφίας;
Θα μου πείτε ότι πολλοί τέτοιοι πραγματικοί (κατά κόσμον) πατεράδες έβγαλαν πολλούς τέτοιους γιούς: Εδώ πέρα ο Ανδρέας έβγαλε τα παιδιά που έβγαλε, έχοντάς τα παραδώσει στην αλλοδαπή frustrated μάνα τους που μισούσε την Ελλάδα και τον ίδιον...
Ας ασχολούνταν περισσότερο με τα παιδιά τους.
ποιός απ τους δυο ειναι ο Τζιμ Μόρισον ;
δεν είναι ούτε αυτονόητη, ούτε εύκολη η απάντηση
Old boy, γέλασα απίστευτα μόλις είδα την αρχή του post. Και με το πρώτο μέρος.
κρατος με κκ στην βουλη ποτε δεν θα παει μπροστα.Δεν ξερω γιατι αλλα αυτο μου δειχνη η ευρωπη.England-germany-holland-danmark-sweden-belgium-στυλοβατες.italy-france-greece-portugal για τον που.....
Δίχως να ασχολούμαι και να σκαμπάζω από πολιτική, προσδοκώ ένα αριστερό κόμμα να αναλάβει την πολιτική εξουσία στις επόμενες εκλογές. Να κάνουν οι αριστεροί πραγματικότητα τα όσα οραματίζονται για την Ελλάδα και τους πολίτες, κι επιπλέον προκειμένου να πάψει η γκρίνια τους στο διαδίκτυο. Η συντριπτική πλειοψηφία των ιστολόγων και σχολιαστών οι οποίοι ασχολούνται με πολιτικά ζητήματα πρόσκεινται σε αριστερές πεποιθήσεις και προφανώς διέπονται από μίσος για την εξουσία, άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο, καθείς με γνώμονα είτε προσωπικά, είτε συλλογικά συμφέροντα. Εγώ κάμποσα αιτήματα τα βρίσκω ουτοπικά, ιδίως τα όσα αναφέρονται σε πρωτοσέλιδα αριστερών πολιτικών εφημερίδων, λες και οι υπόλοιπες πολιτικές παρατάξεις δεν επιθυμούν ανάλογες βελτιώσεις, ωστόσο εφόσον ικανοποιηθούν τα όσα ζητούν, γιατί όχι; Πέτυχα πρόσφατα ένα άρθρο στο Lifo περί περικοπών στο δημόσιο, ωστόσο αυτό αποτελεί "νέο" το οποίο ενίοτε δημοσιεύεται σε εφημερίδες κι έντυπα εδώ και πολλές δεκαετίες. Το σίγουρο είναι πως ικανοί συντάκτες με αξιόλογες σπουδές έχουν κάθε δικαίωμα, όπως και τα πρόσοντα να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο δημόσιο, κάμποσο συχνά προκηρύσσονται θέσεις για λογής υπηρεσίες. Το ίδιο και στην εκπαίδευση. Το αναφέρω περισσότερο λόγω ερώτησης προς εμένα στο παρελθόν "γιατί δεν παραιτείσαι;" από τη δημόσια εκπαίδευση, ωστόσο ο συγκεκριμένος χρήστης, εάν δεν είναι δημόσιος υπάλληλος, γιατί δεν αιτείται προς αυτό; Το ίδιο πιστεύω πως ισχύει για τον καθένα ο οποίος δημιουργεί ανάλογα ζητήματα. Σημειώνω πως δεν ασπάζομαι στο διαδίκτυο τακτική υποκριτικής και προφανώς τα περί εμπάθειας με βρίσκουν αδιάφορο, ούτε και είχα ή έχω πρόβλημα με το ποιός είμαι, με την ταυτότητά μου στο διαδίκτυο ή εκτός αυτού. Στο παρόν ιστολόγιο γράφω ως σχολιαστής δίχως να γνωρίζω κανέναν από τους υπόλοιπους σχολιαστές ή συντάκτες. Αυτό το σημειώνω λόγω πρότερης εμπειρίας σε ιστολόγιο στο οποίο έγραφαν (και γράφουν προφανώς) "φίλοι" οι οποίοι ασκούν το επάγγελμά τους στο διαδίκτυο, δίχως ωστόσο να το έχουν κάνει αυτό γνωστό εξ αρχής για όσους επισκέπτες. Παρακαλείται ο/οι διαχειριστές αυτού του ιστολογίου, εφόσον τίθεται παρόμοιο ζήτημα να πράξουν το ίδιο, καθώς εγώ δεν αντιλαμβάνομαι τα περί διαδικτυακής φιλίας, αλλά ούτε και μπορώ να γνωρίζω σε ποιά ιστολόγια στα οποία ο σχολιασμός καθίσταται ελεύθερος, οι συντάκτες ασκούν το επάγγελμά τους, πόσο μάλλον εφόσον δεν αναγράφεται σε αυτά εταιρική ταυτότητα και ονομ/μο συντακτών και σχολιαστών.
Τι ακριβώς εξηγεί το ψυχογράφημα, anepidoti, πες μου.
που να θυμάμαι...κάτι σκέφτηκα τότε...
μπορεί κάποιος απ' αυτούς να' ναι ανεπάγγελτος ? ένας τους ? και οι δύο τους ? κανείς τους ?
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home