Τετάρτη, Φεβρουαρίου 25, 2009

Jai Ho

στις παραγκουπόλεις της Βομβάης τώρα για το όσκαρ.
Τα ζώα που χαίρονται.
Δεν θα έπρεπε να χαίρονται, δεν.
Η χαρά τους αποπροσανατολίζει από τη δυστυχία τους.
Είναι κακό πράγμα η χαρά,
είναι τα θεάματα που σου πετάνε για να σε κρατάνε υπόδουλο
και να ξεχνάς ότι σου λείπει ο άρτος ή η ελευθερία.
Η χαρά είναι στην υπηρεσία των εξουσιαστών σου.
Σταμάτα να χαίρεσαι.
Ξεχνιέσαι έτσι.
Σε αντίθεση με τη χαρά, στην υπηρεσία των εξουσιαστών σου δεν είναι ο φόβος.
Υπάρχει κρίση - κρίση - κρίση.
Να τρέμεις.
Να δεχτείς ότι αυτός δεν είναι καιρός για αυξήσεις, αλλά για μειώσεις.
Σε αυτά που παίρνεις βέβαια, όχι σε αυτά που πρέπει να δίνεις.
Σταμάτα να χαίρεσαι· ξεχνιέσαι.
Να φοβάσαι· μην το ξεχνάς.

45 Comments:

At 2/25/2009 09:18:00 μ.μ., Blogger Niemandsrose said...

Στάσου, μύγδαλα. Θα σου διακορεύσω το ποστ. Το διακόρευσα.

Λοιπόν έτσι είναι. Αλλά μετά που χαρήκαμε βλέποντας τους ατσαλάκωτους να μη λυπόμαστε που είδαμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη που σαν αυτούς δεν είναι.

 
At 2/25/2009 09:29:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Με τη διαφορά ότι ο κινηματογράφος είναι τέχνη, ενώ η μπάλα είναι η εκπολιτισμένη εκδοχή του να παίζεις με το κομμένο κεφάλι του εχθρού.

 
At 2/25/2009 09:35:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Για να το πω διαφορετικά: μια ταινία μπορεί να σου αλλάξει ανεπιστρεπτί την αντίληψή σου για τον κόσμο. Ένας ποδοσφαιρικός αγώνας το πολύ πολύ να σου αλλάξει την αντίληψη για το ποιο είναι το καλύτερο ντελίβερι της γειτονιάς.

 
At 2/25/2009 09:38:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Niemandsrose, είσαι μεγάλο τούβλο.

 
At 2/25/2009 11:05:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

O Ανώνυμος των 09:35 έχει δίκηο - άλλο μια ταινία, άλλο ο κρετινισμός της Μπάλας.
Εξ άλλου, εκτός από το ψευδοδίλημμα "ευτυχία (του γηπεδικού κρετινισμού)ή φόβος", υπάρχουν η αρετή και η τόλμη, αλλά αυτές είναι "κουραστικές" και πρέπει να ξέρεις και γράμματα (σιγά μη κάτσουμε να μάθουμε-έχει αγώνα).
Μπάλα - Ανδρέας Κάλβος: 1-0 στο Ολντμποϋκό Στάδιο.

Και ο Περικλής είχε πει, διά γραφίδας Θουκυδίδη, ότι ευτυχισμένοι είναι οι ελεύθεροι, και ελεύθεροι είναι οι γενναίοι, αλλά τον βλέπω και αυτόν ηττώμενο από τη Μπάλα καθημερινώς στο Ελλάντα. Είναι πολύ γερή έδρα.

 
At 2/26/2009 12:07:00 π.μ., Blogger Rodia said...

"Οσο πλουτίζει ο άνθρωπος, τόσο ξινίζει η μούρη του" έλεγ' η γιαγιά μου.

 
At 2/26/2009 12:29:00 π.μ., Blogger Γνωμοδότης said...

Για να το πω διαφορετικά: μια ταινία μπορεί να σου αλλάξει ανεπιστρεπτί την αντίληψή σου για τον κόσμο.

Ναι ―συμβαίνει συχνά. Όλο ανθρώπους με ανεπιστρεπτί αλλαγμένη αντίληψη συναντάς πλέον στους δρόμους ―ειδικά μετά τις "Νύχτες πρεμιέρας", νυσάφι πια.

 
At 2/26/2009 01:32:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Εντάξει, διοργάνωσε ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ με τους χρυσαυγίτες φίλους σου ("Νύχτες Φαρμάκη", πώς σου φαίνεται;) προκειμένου να αφυπνισθούμε αληθώς.

 
At 2/26/2009 02:20:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Έλλην vs Chaos, ακούω πολύ ανησυχητικά πράγματα και για τα νότια σύνορά μας !!!

«Με τη διαφορά ότι ο κινηματογράφος είναι τέχνη, ενώ η μπάλα είναι η εκπολιτισμένη εκδοχή του να παίζεις με το κομμένο κεφάλι του εχθρού».
Με άλλα λόγια ο κινηματογράφος είναι μορφή πολιτισμού, όπως ακριβώς και το ποδόσφαιρο :)

«Ένας ποδοσφαιρικός αγώνας το πολύ πολύ να σου αλλάξει την αντίληψη για το ποιο είναι το καλύτερο ντελίβερι της γειτονιάς».
Όχι. Αγαπάς το ντελίβερι της γειτονιάς είτε είναι το καλύτερο είτε το χειρότερο. Αν αποδειχθεί το καλύτερο πετάς.

Θείε, στην Ελλάδα, στο Ιράκ ή στις παράγκες της Βομβάης, στον 5ο αιώνα π.Χ. και στον 21 μ.Χ., το ζητούμενο είναι η ευτυχία. Η αρετή και η τόλμη έχουν άλλους εχθρούς, έχουν εχθρούς και αντιπαρατίθενται σε όσα μας εμποδίζουν να είμαστε ευτυχισμένοι.

 
At 2/26/2009 09:01:00 π.μ., Blogger Γνωμοδότης said...

Εντάξει, διοργάνωσε ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ με τους χρυσαυγίτες φίλους σου ("Νύχτες Φαρμάκη", πώς σου φαίνεται;) προκειμένου να αφυπνισθούμε αληθώς.

Δηλαδή, με ανεπιστρεπτί αλλαγμένη την αντίληψη σου (προς το καλύτερο, υποθέτω), κατέληξες στο εμβριθές συμπέρασμα ότι τα Φαρμακικά κείμενα είναι "χρυσαυγίτικα";

Ε, καλύτερα αλάργα από τον κινηματογράφο, τότε...

(Ε, ρε, κάτι άνθρωποι, που μετέχουν και της τέχνης...)

 
At 2/26/2009 10:34:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Πλαστό το δίλημα του post.

Δηλαδή τι θες να πεις; Ότι οι εξουσιαστές δεν φροντίζουν να παρέχουν άρτον και θεάματα;

Ποια εξουσία στηρίχτηκε ποτέ μόνο στο φόβο; Καμια.

Φυσικά αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να χαιρόμαστε! Ακόμα και να φοβόμαστε κάποιες φορές χρειάζεται στον άνθρωπο (ο φόβος φυλάει τα έρημα)!

Ούτε σημαίνει πως όταν κάποιος καταγγέλει τη βιομηχανία των θεαμάτων και της κονσερβαρισμένης "χαράς", καταγγέλει την ίδια τη χαρά και δεν θέλει να χαιρόμαστε.

Πώς την άκουσες έτσι σήμερα;

Συγχωρεμένος όμως γιατί μου είπαν πως η ομάδα σου έσκισε στα ξένα...

 
At 2/26/2009 11:02:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Γνωμοδότα, καταλαβαίνω τον εκνευρισμό σου. Υποψιάζομαι ότι οφείλεται στο ότι η χειροβομβίδα χθες δεν έσκασε μέσα στο οίκημα κι έτσι σήμερα δε θα γλεντήσεις τους νεκρούς "θολοκουλτουριάρηδες" με τον Φαρμάκη και την παρέα του. Κατανοητόν και σεβαστόν.

 
At 2/26/2009 11:12:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

δεν κατάλαβα??! τι επαιξε τώρα?
τι παίζει? γκρρρρρ....
ποια μπάλλα, ποιο κεφάλι εχτρου, ποια σύνορα τα βόρεια τα νότια, ποιος κινηματογράφος?? Ποιοι εξουσιαστές? Ποια ελευθερία, ποιος άρτος? κι η χειροβομβίδα? ποιο οίκημα???
ανώνυμη!

κι εγώ ποια ειμαι??

 
At 2/26/2009 11:14:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

κι οταν φτωχαίνει ο άνθρωπος τότε γλυκαίνει η φάτσα του? ναι? τι με λες??
αγάλι αγάλι θα γίνει η αγουρίδα μέλι.
και θα την πάρουμε την Πολη κάποτε.
επαθα κριση ταυτότητας τώρα.

 
At 2/26/2009 01:44:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Aνώνυμε των 11:02, λες μπούρδες βέβαια.
Θεία, η ομάδα μου πάντα σκίζει στα ξένα. Στα ντόπια δεν σκίζει και τόσο :) Κοίτα, παραδέχομαι ότι το ποστ είναι υπερβολικό, ωστόσο τελικά εκεί που διαφωνούμε είναι στο ποιά χαρά είναι κονσερβαρισμένη και ποιά όχι. Ότι το ποδόσφαιρο και ο κινηματογράφος είναι βιομηχανίες δεν αναιρεί κατά τη γνώμη μου τη βαθιά λαϊκότητά τους, όπως επίσης θεωρώ ότι θα είχαν θέση και στην ιδανική κοινωνία.

 
At 2/26/2009 01:57:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Δε λέω καθόλου μπούρδες. Όπως σε κάθε ιερό κείμενο βρίσκεται το σπέρμα του φονταμενταλισμού, έτσι και στην ακροδεξιά ιδεολογία που διατρανώνει ο γνωμοδότης και η παρέα του βρίσκεται το φιτίλι της χειροβομβίδας.

 
At 2/26/2009 02:20:00 μ.μ., Blogger Γνωμοδότης said...

Γνωμοδότα, καταλαβαίνω τον εκνευρισμό σου. Υποψιάζομαι ότι οφείλεται στο ότι η χειροβομβίδα χθες δεν έσκασε μέσα στο οίκημα κι έτσι σήμερα δε θα γλεντήσεις τους νεκρούς "θολοκουλτουριάρηδες" με τον Φαρμάκη και την παρέα του. Κατανοητόν και σεβαστόν.

(...)

Δε λέω καθόλου μπούρδες. Όπως σε κάθε ιερό κείμενο βρίσκεται το σπέρμα του φονταμενταλισμού, έτσι και στην ακροδεξιά ιδεολογία που διατρανώνει ο γνωμοδότης και η παρέα του βρίσκεται το φιτίλι της χειροβομβίδας.


"Ακροδεξιά ιδεολογία" και άλλες παπαριές --από άτομα που δεν ξέρουν να χωρίσουν δυο γαϊδάρων άχυρα, και που δεν θα αναγνώριζαν την "ακροδεξιά ιδεολογία" ακόμα και αν τους δάγκωνε στον κώλο (που λένε και οι αγγλοσάξωνες).

Όντως έχει ανατραφεί (με πολύ TV και αμερικάνικες ταινίες που σε "αλλάζουν ανεπιστρεπτί") μια γενιά με επίπεδο σκέψης βρούβας. Τα έλεγε και ο Ντεμπόρ, αλλά ποιός τον άκουγε...

(Τώρα για το "αντιφασιστικό" του να κατηγορείς τον άλλον για φασίστα ανωνύμως --εμπλέκοντας και άσχετα πραγματικά περιστατικά--, χέσε μέσα Πολυχρόνη, τι ψάχνουμε τώρα...)

 
At 2/26/2009 02:28:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Λέω κάτι πολύ απλό: εδώ και 3 χρόνια μέσα από το μπλογκ σου ξερνάς τις μεγαλύτερες ακροδεξιές και εθνικιστικές παπαριές, τις οποίες πάνω κάτω πιστεύουν και όσοι ρίξαν προχθές τη χειροβομβίδα. Τι να κάνουμε, πιστεύετε στα ίδια πράγματα, ασχέτως αν στην πράξη διαφέρετε.

 
At 2/26/2009 03:04:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ανώνυμε των 2:28,

πας να διορθώσεις τις μπούρδες σου με ακόμα χειρότερες μπούρδες.

Η "επιχειρηματολογία" σου - δηλαδή η ανώνυμη απουσία επιχειρημάτων και η με το ζόρι ταύτιση των ιδεών ενός επώνυμου μπλόγκερ με μια παρακρατική χειροβομδίδα - είναι ξεκάθαρα ακροδεξιά, παρακρατική και φασιστική.

---


ΟΒ,

μάλλον δεν διαφωνούμε τόσο πολύ. Άσε που μ' αρέσει πολύ το σινεμά κι εμένα! Από ποια ταινία ν' αρχίσω...

 
At 2/26/2009 07:14:00 μ.μ., Blogger lemon said...

Αχαχαχα, εκπληκτική η γιαγιά σου ροδιά!!!

(μα, τι γίνεται εδω μέσα old boy?)
:)

 
At 2/26/2009 08:19:00 μ.μ., Blogger Niemandsrose said...

Old Boy, τι εξυπερετεί το σχόλιο του μαλάκα του ανώνυμου που με βρίζει; Για ποιο λόγο δε του πατάς ένα delete?

 
At 2/26/2009 08:53:00 μ.μ., Blogger Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. said...

H NIEMANDSROSE είπε: Old Boy, τι εξυπερετεί το σχόλιο του μαλάκα του ανώνυμου που με βρίζει; Για ποιο λόγο δε του πατάς ένα delete?

Παραβλέποντας ότι κι εσύ βρίζεις τον υβριστή σου, υποθέτω ότι πρέπει να είσαι καινούργια αναγνώστρια του Οld Boy, ε; Πρέπει να σε πληροφορήσω, λοιπόν, ότι, δυστυχώς, ο Οld Boy δεν διαγράφει τις ύβρεις προς τρίτους, ακόμα κι όταν δικαίως το απαιτεί ο υβριζόμενος. Μια ματιά ΕΔΩ, θα σε πείσει.

Μάλλον θα έχεις κι εσύ την ίδια τύχη, εκτός και αν ο Οld Boy επιφυλάσσει διαφορετική μεταχείριση στους σχολιαστές του.

Αν, όμως, συμβαίνει να έχει πέσει στην αντίληψή μας κάτι τέτοιο, καλό είναι να δείχνουμε την ίδια ευαισθησία και να έχουμε τις ίδιες αντιδράσεις, ακόμα κι όταν οι ύβρεις δεν αφορούν στη δική μας περσόνα. Πολύ περισσότερο, όταν αυτές οι ύβρεις απευθύνονται σε κάποιον μπλόγκερ που εκτίθεται επωνύμως, όπως ο e-lawyer.

Κι αυτός είναι ο λόγος που δεν του ζητώ κι εγώ να αποσύρει όσα κατά καιρούς γράφει ψευδώς και υβριστικώς για "μένα" ο πολυώνυμος stalker μου που με ακολουθεί κι εδώ και αφήνει τα ...ίχνη του. Δεν κάνω άδικο κόπο.

 
At 2/26/2009 09:11:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Κατερίνα σ-Μ, άντε βρες κανέναν γκόμενο να στανιάρεις. Ελπίζω να έχεις κανένα 10ευρω να πληρώσεις κανέναν πακιστανό, γιατί για να σου κάτσει κάποιος τζάμπα λίγο δύσκολο το κόβω.

 
At 2/26/2009 09:29:00 μ.μ., Blogger Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. said...

...είπε το σεξιστικό, ξενοφοβικό και ρατσιστικό ανώνυμο τρολ.

NIEMANDSROSE, κατάλαβες τι εννοώ όταν σου γράφω γι αυτό το πρόθυμο φιλοξενείο ρατσιστών, υβριστών και τρολς;;;

(συνέχισε τρολάκι, αν έτσι νιώθεις ότι αποκτάς υπόσταση. Δεν e-τρομοκρατούμαι από κάτι ψυχωτικά ανθρωποειδή σαν εσένα. Aν επρόκειτο για την real life, μπορεί και ναι σε φοβόμουν.)

 
At 2/26/2009 09:33:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

χαχαχαχα

Δεν καταλαβαίνεις ότι σπάμε πλάκα με τις αντιδράσεις σου (και της νιμαντζρόζε) και τρολάρουμε για τον χαβαλέ και μόνο;

Αν μας γράφατε στ' αρχίδια σας δε θα ασχολούμασταν. Αλλά σας τρώει ο κώλος σας κι εσάς για τζερτζελέ. Δεν είναι τυχαίο που ανάλογες επιθέσεις δεν κάνουμε σε μπλόγκερ εγνωσμένης σοβαρότητας (thas, talos κλπ).

 
At 2/26/2009 10:08:00 μ.μ., Blogger Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. said...

Tρολάκι, οι αντιδράσεις μου είναι χαλαρές - δεν θυμώνω μαζί σoυ ούτε ζητώ να σε διαγράψει ο Οld Boy. Aρχίδια, πάλι, δεν έχω για να σε γράψω, αλλά αν είχα, θα τα είχα σε υπόληψη, δεν θα τα είχα για να γράφω τα τρολς του διαδικτύου. Μήπως ήρθε καιρός να τα υπολογίσεις κι εσύ;

Δεν ξέρω ποιοι είναι οι thas και talos, και πόσο τους τιμά να τους κρίνει ως "σοβαρούς" κάποιος σαν εσένα, αλλά ο λόγος που (νομίζεις ότι) ασχολούμαι μαζί σου, είναι μπας και "ευαισθητοποιηθούν" οι "εγνωσμένης σοβαρότητας" μπλόγκερς ή σχολιαστές που στην θεωρία είναι λαλίστατοι, αλλά στην πράξη σιωπούν.

Αλλά δεν βλέπω να υπάρχουν τέτοιοι.

 
At 2/26/2009 10:27:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Νομίζω πρέπει να δεις επειγόντως έναν ψυχίατρο να κάνει κάτι με τον ναρκισσισμό σου. Έχεις τοποθετήσει την καραεαυτάρα σου στο κέντρο του μπλογκικού σύμπαντος και νομίζοντας ότι κατέχεις ένα ιδιότυπο αλάθητο κρίνεις τους πάντες και τα πάντα με όρους κατηχητικού της δεκαετίας του '60.

Είπε κάποιος τον e-lawyer αδερφή και κάτι έγινε (λες και δεν είναι). Είπε κάποιος τούβλο την νιμαντζρόζε και κάτι έγινε (λες και δεν είναι). Πήξαμε πια με τους τα φαιά φορούντες και περί ηθικής λαλούντες.

 
At 2/26/2009 10:44:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Τι κάθεστε και ασχολείστε με τους ερμαφρόδιτους μωρή κατερίνα σ-μ και νιμαντσρόζε; Η old boy είναι γνωστή πουτάνα. Ανοίγει τα πόδια σε *όλους* τους πελάτες προκειμένου να μαζεύει hits στα στατιστικά της. Αυτή για τη δημοτικότητα και το βρακί της δίνει. Τώρα, τι θα τα κάνει τόσα χίτς, στο τάφο της θα τα πάρει, μη το ρωτάτε. Οι καλύτεροι πελάτες της Όλντ Μπόυ είναι οι ανώνυμοι που βρίζουν και προκαλούν τον καυγά γιατί μαζεύεται ο κόσμος να δει ποιος μαλλιοτράβηξε ποιον. Αυτούς η old-πουτάνα τους έχει στα ώπα ώπα. Αυτός είναι ο νόμος του μπουρδέλου. Που ήρθατε εσείς και ζητάτε διαγραφές, δε το καταλαβαίνω. Θέλετε να χάσει την καλύτερη πελατεία και να το κλείσει ο μπαγασάκος το κωλοχανείο του; Και τώρα άντε να πλύνετε κανένα πιάτο.

 
At 2/26/2009 10:44:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Τι κάθεστε και ασχολείστε με τους ερμαφρόδιτους μωρή κατερίνα σ-μ και νιμαντσρόζε; Η old boy είναι γνωστή πουτάνα. Ανοίγει τα πόδια σε *όλους* τους πελάτες προκειμένου να μαζεύει hits στα στατιστικά της. Αυτή για τη δημοτικότητα και το βρακί της δίνει. Τώρα, τι θα τα κάνει τόσα χίτς, στο τάφο της θα τα πάρει, μη το ρωτάτε. Οι καλύτεροι πελάτες της Όλντ Μπόυ είναι οι ανώνυμοι που βρίζουν και προκαλούν τον καυγά γιατί μαζεύεται ο κόσμος να δει ποιος μαλλιοτράβηξε ποιον. Αυτούς η old-πουτάνα τους έχει στα ώπα ώπα. Αυτός είναι ο νόμος του μπουρδέλου. Που ήρθατε εσείς και ζητάτε διαγραφές, δε το καταλαβαίνω. Θέλετε να χάσει την καλύτερη πελατεία και να το κλείσει ο μπαγασάκος το κωλοχανείο του; Και τώρα άντε να πλύνετε κανένα πιάτο.

 
At 2/26/2009 11:03:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Α, καλώς και τη Λαπούτα. Καιρό έχουμε να σε δούμε!

 
At 2/27/2009 12:23:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

ατιμη ανωνυμια!!!!

Α.Γ.

 
At 2/27/2009 09:18:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

 
At 2/27/2009 12:26:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Εκλεισε ο καθιερωμένος ετήσιος κύκλος των ηλεκτροσόκ

και επέστρεψε ακμαίο.

Ας του ευχηθούμε όλοι μας

περαστικά

και

σ
ι
δ
ε
ρ
ε
ν
ι
ο

 
At 2/28/2009 05:47:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

όπως έχω ξαναγράψει μια από τις πιο ευχάριστες εκφάνσεις στο διαδίκτυο είναι η εκμετάλλευση ψηφιακού χώρου ιστολόγων όπου παρίστανται δημοσιογράφοι. Τι πιο αρεστό από το να πίνω τον καφέ μου και να ξετυλίγω όσα εγώ θέλω να μεταφέρω είτε ως χρήστης διαδικτύου από τις προσωπικές μου εμπειρίες, είτε από αυτές της ιδιότητάς μου ως εκπαιδευτικός μέσης εκπαίδευσης; Πριν πολλά χρόνια θεωρούσα πως το να βρεθείς μόνος δίχως κανένα διαθέσιμο "φίλο" να πιεις έναν καφέ, να πας σε μια συναυλία, έναν κινηματογράφο, θέατρο κ.λπ., αποτελεί βάσανο λόγω μοναξιάς, ωστόσο ανακάλυψα πως η ελευθερία κινήσεων είναι ανεκτίμητη, όπως και η άνεση στο γράψιμο, εφόσον δεν υφίσταται καμία δέσμευση προς φόβο "ρουφιανιάς". Είναι πολύ ευχάριστο το ότι διαπιστώνω π.χ. τη σύμπλευση με τα όσα εγώ γράφω, αλλά και την ανυπαρξία αμφιβολίας για τα όσα εννοώ και ανά πάσα στιγμή μπορώ να εξηγήσω επακριβώς τι σημαίνουν. Σκεφτόμουν πως κάμποσοι στο διαδίκτυο άγνωστοι σε εμένα έχουν απευθυνθεί ανώνυμα γράφοντας κουραφέξαλα, δίνοντάς μου την ευκαιρία να διατυπώσω για άλλη μια φορά τα όσα με ενδιαφέρουν όσον αφορά τη σύγκλιση αλήθειας και πραγματικότητας, της αλήθειας και πραγματικότητας που αφορούν εμένα κι εκτυλίσσονται στην δική μου καθημερινότητα. Αυτή η οδός αποτελεί και μια απάντηση σε όσους επιμένουν να παριστάνουν τους εμπαθείς μη γνωρίζοντας ποιοί είναι, αλλά καθόλου κάτι τέτοιο δεν επηρεάζει το δικό μου online ημερολόγιο. Προφανώς αυτό το οποίο κατονομάζουν π.χ. στο ιστολόγιο vlemma ως ανάδραση από το διαδίκτυο δεν είναι τίποτε άλλο από αυτό το οποίο εγώ αποκαλώ πρόκληση προς καταγραφή από οπουδήποτε. Είθισται - εγώ έστω - να μην δίνω σημασία εφόσον δεν δίνονται αφορμές για κάτι τέτοιο. Περί γραφικότητος και σεξουαλικής ζωής, τι να άλλο να διατυπώσω παρά πως η ενεργή σεξουαλική ζωή απλά δεν υφίσταται κατόπιν ενηλικίωσης εφόσον δεν υπάρχει επιλογή προς σύζευξη και τεκνοποίηση, όποτε αυτό είναι δυνατό. Σε αυτό το ιστολόγιο με έχει ρωτήσει ανώνυμος πόσα χρόνια έχω να κάνω σεξ. Δεν ξέρω ακόμη πόσους ανώνυμους θα ειρωνευτώ με σκοπό να ξεμπερδεύω σε παρόμοιες ερωτήσεις γράφοντάς τους πως μόλις κάναμε εγκεφαλικό σεξ, πως έφαγα τροφή με συστατικά σοκολάτας, πως τράβηξα μαλακία κ.λπ., μέχρις ότου βρουν κάπου αλλού και με κάποιον άλλον να συζητήσουν για αυτά τα οποία τους ενδιαφέρουν. Δεν αποκλείεται για μερικούς και μερικές να είναι δύσκολο να αποδεχτούν πως η σεξουαλική δραστηριότητα εννοείται ως σαρκική συνεύρεση, είτε προς απόλαυση, είτε προς τεκνοποίηση και πως όσο οι άνθρωποι μεγαλώνουμε, επιλέγουμε ως ενήλικοι τη συμβίωση, τη συγκατοίκηση και τον έγγαμο ή άγαμο βίο από κοινού. Εγώ με βεβαιότητα υποστηρίζω πως η δική μου σεξουαλική ζωή είναι κακή, αδιάφορη, και θα παραμείνει έτσι, και πως είναι τόσα πολλά τα υπόλοιπα καλά τα οποία τυγχάνουν σε μια τέτοια εκδοχή, άρα και δεν τίθεται ζήτημα αρνητικότητας ή ιδιορρυθμίας. Σε μια εποχή όπου τα δημοφιλή free press AV και Lifo, τα lifestyle έντυπα για teenagers, αλλά και σημαντικό ποσοστό ιστολόγων προωθούν είτε άμεσα, είτε εμμέσως τη σεξουαλική δραστηριότητα και ό,τι συσχετίζεται με αυτή μεταβιβάζοντάς την ακόμη και στις πιο συνηθισμένες, καθημερινές δραστηριότητες, η δική μου αντιμετώπιση δεν μπορεί παρά να είναι αντίθετη των προσδοκιών τους. Όσοι κερδίζουν χρήματα από αυτήν την νοοτροπία και συμβάλλει στη δουλειά τους, με γειά τους και χαρά τους. Ακόμη και στη σύσταση που μου έγραψαν στο αθηνόραμα "πήγαινε σε ένα σεξοψυχίατρο", απάντησα με ένα αξέχαστο σε εμένα "παράπονο" προ κάμποσων ετών θηλυκής παρέας "με θέλουν όλοι για τον κώλο μου". Από τότε βεβαιώθηκα και για το γυναικείο φύλο σε ευρύτερη κλίμακα, το τι εστί για μια γυναίκα να αφιερώνει πολύ χρόνο στον ..κώλο της και την εκγύμναση του σώματός της γενικότερα, και συνάμα να εκφράζει παράπονο και απορία για τι είναι ποθητή. Το τελευταίο με αφορμή τα περί ποδοσφαίρου, το οποίο είναι ένα άθλημα με εξέχουσα θέση στις απαιτήσεις της προπόνησης για όσους αθλητές. Άλλο βέβαια αθλητισμός και πόσο μάλλον επαγγελματικός, κι άλλο αθλητική δημοσιογραφία, υπέρβαροι οπαδοί καταναλωτές και βιομηχανία θεάματος εν ολίγοις. Για όσους αρέσκοντες σε επιτραπέζια, πέτυχα τη monopoly της Hasbro σε torrent, συμπαθητικό επιτραπέζιο και στον υπολογιστή.

 
At 3/04/2009 07:06:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Μουμπάι, όχι Βομβάη.

 
At 3/05/2009 07:07:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Λονδίνο, όχι Λόντον.

 
At 3/06/2009 03:22:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Άκυρη η απάντησή σας (αν ήταν απάντηση). Απλά το Βομβάη (ή Bombay, δεν έχει σημασία αν το λέμε ελληνικά ή αγγλικά) είναι λανθασμένη ονομασία της πόλης που πρωτοχρησιμοποιήθηκε από τους Πορτογάλους και καθιερώθηκε από τους Βρετανούς.

 
At 3/06/2009 04:46:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Oκ, αλλά όταν καθιερώνεται στη γλώσσα ενός λαού η ονομασία ενός ξένου μέρους αυτό έχει την αυτοτελή σημασία και αξία του. Ακόμη λοιπόν κι αν είναι πολιτικά ορθότερο να αλλάξει η ονομασία αυτή δεν συνεπάγεται ότι είναι και αυτονόητη υποχρέωσή μας να αρχίσουμε να την λέμε Μουμπάι.

 
At 3/07/2009 01:34:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

ΟΚ, αρκεί να καταλαβαίνετε τι συνεπάγεται αυτό το επιχείρημα. Για παράδειγμα, εφόσον έχει καθιερωθεί στην καθημερινή ζωή των Βρετανών το FYROM να λέγεται Μακεδονία (που έχει όντως καθιερωθεί), δεν υπάρχει λόγος οι Βρετανοί να ενδιαφέρονται για την πολιτική ορθότητα της καθημερινής τους γλώσσας. Τι να πω, πάω πάσο.

 
At 3/08/2009 02:03:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

To θέμα όμως είναι ότι τελικά όταν κάτι καθιερώνεται στη γλώσσα δύσκολα -πολύ δύσκολα- ξεκαθιερώνεται. Κι αυτό άλλοτε έχει πολιτικές συνέπειες (περίπτωση Fyrom), άλλοτε πάλι όχι (λέμε Λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας και δεν νοσταλγούμε τίποτα).

 
At 3/08/2009 06:04:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Κι όμως πιστεύω ότι δεν είναι τόσο δύσκολο. Απλά αντί για π.χ. Βομβάη λες Μουμπάι. Ένας ένας τη φορά και σιγά σιγά όλοι.
Τι μας δυσκολεύει; Εσάς προσωπικά τι σας δυσκολεύει;

 
At 3/09/2009 05:39:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Συμπτωματικά διάβασα χθες αυτό (http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,dt=07.03.2009,id=15331028,21001300,37281236): «Προτιμάτε να λέτε την πόλη σας Βομβάη αντί για Μουμπάι, όπως είναι η επίσημη ονομασία;

«Οταν μιλάω αγγλικά τη λέω Βομβάη. Οταν μιλάω γκουτζαράτι ή μαράθι, τη λέω Μουμπάι, όταν μιλάω χίντι, γίνεται Μπάμπαϊ. Είναι μια πόλη αρκετά μεγάλη και γενναιόδωρη, ώστε να είναι γνωστή με οποιοδήποτε από τα ονόματά της. Η αλλαγή του ονόματος της πόλης σε Μουμπάι, το 1995, ήταν μια λαϊκίστικη κίνηση του εθνικιστικού ινδουιστικού κόμματος, του Σιβ Σένα. Εγώ δεν έχω λόγο να προτάσσω ένα από τα ονόματα της πόλης».

Αλλά πέραν της ορθότητας ή της αυθαιρεσίας στην αλλαγή της ονομασίας, εκείνο που θεωρώ ότι με αφορά και εκείνο στο οποίο ενίσταμαι είναι η απαίτηση να αλλάξω εγώ, στη δική μου γλώσσα, τον τρόπο με τον οποίο έλεγα την πόλη. Και αν κάποιος μου το εξηγήσει τότε μπορεί να το δεχτώ και να αρχίσω κι εγώ να τη λέω Μουμπάι. Αλλά δεν μου αρέσει -και προφανώς δεν μιλάω για εσάς- να έρχεται από έξω μια πληροφορία ως απόλυτη αλήθεια, η οποία αντικαθιστά το παλιό γλωσσικό σωστό με το νέο γλωσσικό σωστό. Θέλω τελικά να πω ότι όσο απόλυτο δικαίωμα του κάθε λαού είναι να ονοματίζει τη χώρα του και τις πόλεις του όπως θέλει, δεν είναι το ίδιο αυτονόητο ότι μπορεί να επιβάλλει το πως θα τις ονοματίζουν άλλοι λαοί στη δική τους γλώσσα.

 
At 3/09/2009 11:25:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Δεκτό, κι ευχαριστώ για το link. Μάλλον ο λόγος της δικής μου επέμβασης είναι ότι συναναστρέφομαι πολλούς Ινδούς τελευταία που έχουν αγανακτήσει από τη χρήση του ονόματος Bombay γιατί το βλέπουν ως διαιώνιση της αποικιοκρατικής αυθαιρεσίας (όπως έχουν αγανακτήσει και με την ταινία, της οποίας τα προβλήματα ξεπερνούν κατά πολύ το όποιο θετικό της μη-χρήσης του βρετανικού ονόματος της πόλης). Σε κάθε περίπτωση, η Ινδία είναι μια πολύ μεγάλη χώρα με πολύ κόσμο και πολλές απόψεις (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλες οι απόψεις συμβιώνουν αρμονικά με όλες τις άλλες).
Ευχαριστώ για τη συζήτηση :-)

 
At 3/10/2009 03:32:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Eγώ ευχαριστώ και ήταν πολλή ενδιαφέρουσα.
Με αφορμή την ταινία θα γράψω προσεχώς οπότε κι εκεί όποιες ενστάσεις ευπρόσδεκτες :)

 
At 3/19/2009 12:29:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

περί επαιτείας η οποία είναι κάμποσο συχνή σε φανάρια, διασταυρώσεις και οπουδήποτε αλλού - φέτος συμβαίνει καθημερινά στις συνήθεις διαδρομές τις οποίες ακολουθώ (μένω φέτος στη Ζάκυνθο), - εγώ έδωσα αρχικά, ωστόσο πλέον λέω σε όσους έχουν ανάγκη "να πηγαίνετε στα ακριβά αυτοκίνητα και στα καταστήματα τα οποία έχουν δουλειά".

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home