Η ίδια η αγορά
---
Η αγορά μπορεί να εξακολουθήσει να ρυθμίζει οτιδήποτε άλλο ρύθμιζε, η αγορά μπορεί να εξακολουθήσει να είναι κυρίαρχος σε οποιονδήποτε άλλο τομέα της ζωής ήταν ως τώρα, αλλά στην αγορά δεν πέφτει κανένας, μα κανένας, μα κανένας, λόγος να ρυθμίσει πόσα μπλογκ θα ανοίγουν και πόσα μπλογκ θα κλείνουν, καθώς η λέξη αγορά σε σχέση με το ανοιγοκλείσιμο των μπλογκ είναι η πλέον ξένη, άστοχη και άσχετη των λέξων, σχεδόν τόσο άσχετη όσο η φράση «ισορροπία σε τούτο το πράγμα», τούτο το πράγμα το κατ' εξοχήν χαώδες και το οποίο δεν έχει καμία ανάγκη να ισορροπήσει, αφού κινείται εκτός αγοράς, όπως εξαρχής κινήθηκε το ανοιγοκλείσιμο των εκατομμυρίων μπλογκ, χαρακτηριστικό γνώρισμα των οποίων και του όλου «φαινομένου» τους ήταν ότι αναπτύχθηκαν και γιγαντώθηκαν εκτός αγοράς.
Εντός αγοράς, της λογικής της και των ρυθμιστικών της νόμων κινούνται προφανώς όσοι μας προσφέρουν τους χώρους για να ανοιγοκλείσουμε μπλογκ, o blogger που αγοράστηκε από την google, το wordpress ή δεν ξέρω ποιός άλλος. Η αγορά έκρινε κάποια στιγμή πως την συμφέρει να παρέχει εντελώς δωρεάν χώρους όπου γράφουμε ό,τι θέλουμε χωρίς την παραμικρή -στην πράξη τουλάχιστον- δέσμευση ή υποχρέωση.
Εντός αγοράς, της λογικής της και των ρυθμιστικών της νόμων κινούνται προφανώς όσοι μας προσφέρουν τους χώρους για να ανοιγοκλείσουμε μπλογκ, o blogger που αγοράστηκε από την google, το wordpress ή δεν ξέρω ποιός άλλος. Η αγορά έκρινε κάποια στιγμή πως την συμφέρει να παρέχει εντελώς δωρεάν χώρους όπου γράφουμε ό,τι θέλουμε χωρίς την παραμικρή -στην πράξη τουλάχιστον- δέσμευση ή υποχρέωση.
Κι αρχίσαμε να γράφουμε ό,τι θέλουμε χωρίς οικονομική επιβάρυνση και μη ζητώντας οικονομικό αντάλλαγμα. Ίσως όχι όλοι, ίσως ένα ποσοστό από εμάς να επεδίωξε το οικονομικό αντάλλαγμα με την μία ή την άλλη την μορφή, οπότε αυτοί πράγματι θα υποταχθούν στον νόμο της προσφοράς και της ζήτησης, αλλά όλοι οι άλλοι, όλοι όσοι άνοιξαν μπλογκ για να πουν την παπαριά τους, για να μας δείξουν τον λυρισμό τους, για να βρουν γκόμενα, για να συζητήσουν κάτι που τους καίει, για να ψυχοθεραπευθούν, για να πουν αυτό μου βρωμάει στην κοινωνία, για να βγάλουν στη φόρα τα συμπλέγματά τους, για να νιώσουν κάποιοι, για να παίξουν στο παιχνίδι της ανταλλαγής ιδεών, της επικοινωνίας, του σκοτώματος της μοναξιάς και λοιπά και λοιπά εις τη νιοστή, όλοι αυτοί θα συνεχίσουν να ανοιγοκλείνουν τα μπλογκ τους δίχως ισορροπία, δίχως σκασίλα για την αγορά την κυριολεκτική, δίχως ενδεχομένως σκασίλα και για την αγορά την μεταφορική, το πόσοι δηλαδή τους διαβάζουν ή τους σχολιάζουν, ή ενδεχομένως με σκασίλα για τη δεύτερη, η οποία εξαρτάται και από την μόδα του όλου πράγματος, αλλά οι μόδες έρχονται και παρέρχονται οι ανάγκες όμως όχι, και όσοι έχουν ανάγκη να εξωτερικεύουν την άλφα ή την βήτα πλευρά τους θα συνεχίσουν να την εξωτερικεύουν, σε όλο αυτό το πρωτόφαντο στην ιστορία της ανθρωπότητας πράγμα, όπου έχεις έναν χώρο δικό σου και ελεύθερα τον διαμορφώνεις όπως εσύ νομίζεις και ελεύθερα μπορεί ο καθένας να τον προσεγγίσει από οποιοδήποτε σημείο του κόσμου.
Εσύ προσφέρεις εσένα κι όσοι έρχονται ζητούν εσένα, ή μάλλον εσύ προσφέρεις πλευρές του εαυτού σου κι όσοι έρχονται ζητούν πλευρές του εαυτού σου, κι αυτή η συναλλαγή σας δεν εξαρτάται από έσοδα πωλήσεων ή διαφημίσεων ούτε υπόκειται σε ΦΠΑ, αφού κάποια παράδοξη τρύπα στην οικονομία της αγοράς βρήκε ότι την συμφέρει -την συμφέρει ως τώρα τουλάχιστον- να υπάρχει ένας τεράστιος κοινωνικός χώρος εντός του οποίου οι άνθρωποι επικοινωνούν και αλληλεπιδρούν έξω από τους νόμους και τους κανόνες της.
Η αγορά δηλαδή σου προσφέρει έναν τεράστιο κοινωνικό χώρο στον οποίο ξεχνάς την ύπαρξή της, την παντοδυναμία της, τα αναγκαστικά διαλείμματα για διαφημίσεις, καθώς εδώ τίποτα δεν είναι αναγκαστικό και κατ' επέκταση αυτονόητο, οπότε υπό αυτήν την έννοια, ναι, πράγματι «τούτο το πράγμα» είναι ανισόρροπο, αλλά καθαρτήρια ανισόρροπο, χαώδες και απρόβλεπτο.
posted by Old Boy @ 8:02 μ.μ.
30 comments
30 Comments:
Η αγορά είναι μηχανισμός και δεν περιορίζεται στις χρηματικές συναλλαγές.
Επι τω προκειμένω, υπάρχει αγορά, με νόμισμα την προσοχή και κεφάλαιο την επιρροή.
Η Αγορά δεν ρυθμίζει τίποτα. Αυτά είναι παπαριές των νεοφιλελεύθερων, που π.χ. μάς έλεγαν (Ανδριανόπουλος, 1991) ότι μόλις το πετρέλαιο απελευθερωθεί από το κράτος και περάσει την Αγορά, η τιμή του θα ρυθμιστεί από τον ανταγωνισμό και θα πέσει. Ακόμα γελάμε!
Για να υπάρξει ρύθμιση, πρέπει πρωτίστως ο μηχανισμός που ρυθμίζει να έχει μνήμη. Η Αγορά έχει μνήμη σκύλου. Πολύ κοντή και με την όσφρηση.
Κατά δεύτερον, οι θεωρίες περί Αγοράς που δήθεν ρυθμίζει, υποθέτουν την ύπαρξη ίσων ανταγωνιστών. Αυτό δεν υπάρχει!
Η Αγορά είναι απλά πεδίο ανταγωνισμού, δηλαδή πολέμου, στο οποίο επιβιώνει ο ισχυρότερος.
Αυτό δεν ονομάζεται ρύθμιση, εκτός κι αν τον πόλεμο τον πούμε ... ρυθμιστικό μηχανισμό. Χαχαχαχαχά! Είναι η νύχτα της σκλεψης, όπου όλες οι αγελάδες είναι μαύρες.
Τον άκουσα κι εγώ, στην εκπομπή του Βαξεβάνη. Με ξένισε εξίσου, αλλά δεν ήταν το μόνο που άκουσα στην εκπομπή εκείνη και με ξένισε.
Όσον αφορά την ουσία, συμφωνώ απόλυτα με τορτιλα.
Γειά σου ρε Παλιόπαιδε!
Σπύρο, ακόμη αυτή η -μεταφορική και όχι κυριολεκτική- εκδοχή της αγοράς όμως, δεν αφορά μεγάλο μέρος των εκατομμυρίων ιστολογίων που ανοιγοκλείνουν. Ενδεχομένως δε να μην αφορά ακόμη και τα ιστολόγια που ενδιαφέρονται και επιδιώκουν να έχουν επιρροή. Να μην τα αφορά υπό την εξής έννοια: ας πούμε ότι ο Χι ιστολόγος ανήκει σε όσους ενδιαφέρονται να έχουν επιρροή. Κι ας πούμε ότι παραταύτα δεν έχει. Τίποτα δεν μας λέει ότι θα σταματήσει να ποστάρει, αφού ακόμη κι αν ήλπιζε στην προσοχή χιλιάδων και τον προσέχουν πέντε, αυτός μπορεί να συνεχίσει να ποστάρει ελπίζοντας ότι θα τους κάνει χιλιάδες ή αρκούμενος στην προσοχή των πέντε. Δηλαδή δεν υπάρχει εν προκειμένω κανένας μηχανισμός «τιμωρίας» του ή αποβολής του από τον χώρο, αντίστοιχος με αυτόν που θα υπήρχε στην κυριολεκτική αγορά. Τη λόξα του υπηρετεί και αν είναι αρκετά παθιασμένος με αυτή την λόξα και δεν απογοητεύεται κι εύκολα μπορεί να συνεχίσει να την υπηρετεί για χρόνια.
Tortila, συμφωνώ όχι απόλυτα, αλλά πάντως σε μεγάλο ποσοστό.
Μαύρε Γάτε, χρόνια στο κουρμπέτι κι ακόμα να σε ξεβράσει η αγορά βλέπω ;)
Άκου να με ξεβράσει! Εδώ σε λίγο μπαίνω στη Wall Street
Σ;ο))))))
Old Boy, και όμως, αν το ψειρίσουμε -αν ενδιαφέρει- υπάρχουν πολλά χαρακτηριστικά της μπλογκόσφαιρας που μας επιτρέπουν -αν θέλουμε- να την μοντελοποιήσουμε με όρους αγοράς.
Είναι μάλιστα μια αγορά πολύ τελειότερη από τις ενχρήματες αγορές στις οποίες έχουμε συνηθίσει να συναλλασσόμαστε.
-Δεν υπάρχει barrier to enter (στις ελεύθερες χώρες that is)
-Υπάρχει σχεδόν τέλεια πληροφόρηση: Αν ψάχνω για το |
"προϊόν" post_για_τον_Ελαιώνα αρκεί ένα Googlάρισμα για να βρω ποιος προσφέρει το προϊόν και με ένα κλικ έχω άμεση πρόσβαση σε αυτό.
Σχετικά με το ρυθμό ανοίγματος και κλεισίματος των blog, ο καθένας που ανοίγει ένα blog το κάνει για κάποιο λόγο, που σπανιότατα δεν έχει να κάνει με το να αποσπάσει πρόσοχή (αλλιώς θα μιλούσε στον τοίχο του ή θα έγραφε σε τεφτέρι). Μπορεί, όπως λες, να μην έχει την προσοχή που περίμενε και να συνεχίσει, το ίδιο όμως κάνει και ένας μαγαζάτορας που τους πρώτους μήνες μπαίνει μέσα - αν έχει χρήματα, μπορεί να συνεχίσει να χρηματοδοτεί την εμμονή του ότι κάποια μέρα θα πουλήσει τρελά. Στο blogging, κάποιος μπορεί να συνεχίσει να βάζει χρόνο. Αλλά αργά ή γρήγορα, ένα rational όν θα επιλέξει να επενδύσει τον -πεπερασμένο- χρόνο του σε κάτι άλλο που θα του δώσει μεγαλύτερη ευχαρίστηση.
Καταλαβαίνω ότι για όσους αντιλαμβάνονται την αγορά ως κάτι βρώμικο ή ανήθικο η συνύπαρξή της στην ίδια παράγραφο με την λέξη blog χρυπάει αρνητικά. Για όσους μπορούν να την αντιλαμβάνονται σαν έναν ουδέτερο μηχανισμό, προσφέρει ένα χρήσιμο μοντέλο για να εξηγήσει την μπλογκόσφαιρα - εδώ: τον ρυθμό που τα blog ανοίγουν και κλείνουν και την πιθανότητα να φτάσουμε σε κάποια (σχετική) ισορροπία.
@Ανώνυμος: Βρες κανένα άλλο παράδειγμα. Στα καύσιμα, παράγει βασικά ένα κρατικό διυλιστήριο, διακινούν βυτιοφορείς (κλειστό επάγγελμα) και πωλούν οι βενζινάδες (κλειστό επάγγελμα). Που είναι η ελεύθερη αγορά;
Ας άνοιγαν τις μεταφορές και ας επέτρεπαν σε όλους (πχ στα SuperMarket) να πωλούν, και θα βλέπαμε τότε που θα ήταν οι τιμές
Αγαπητέ old boy,
Πολύ σωστά τα λες, εμένα δεν με σοκάρει όμως τόσο πολύ η χρήση της λέξης "αγορά" εδώ από τον Χρήστο Μιχαηλίδη - ίσως γιατί μένω κοντά στην Αρχαία Αγορά κι έχω πάντα μια αίσθηση της λέξης με την τότε έννοια της, δηλαδή "χώρος συνάθροισης και ανταλλαγής απόψεων"... :-)
Αυτό που με σοκάρει είναι η παρουσίαση έρευνας στη Θεσσαλονίκη από την κυρία Ράπτη, με τίτλο "πηγή σοβαρών κινδύνων το internet"... Have a look!
@ Σπύρο: δεν είμαι ανώνυμος, με λένε Tortila.
Όποιο παράδειγμα θέλεις φίλε, όποιο παράδειγμα θέλεις! Μα φυσικά κάπου θα ανακαλύψεις να χώνει τη μύτη του το κακό Κράτος και να χαλάει τη θεωρία.
Για δες όμως και σε χώρες που το Κράτος μπλέκεται στο μίνιμουμ, τι όμορφα που ... πέφτουν οι τιμές. Χαχαχά! Οι άνθρωποι απ' τα μπαλκόνια πέφτουν, όχι οι τιμές.
Η ελεύθερη αγορά είναι μια σκέτη ιδεολογία αγαπητέ. Από τα ηρωικά χρόνια του Cobden μέχρι τα τραγελαφικά του Ανδριανόπουλου.
Αυτή η ιδεολογία ακολούθησε, ιστορικά, μια πρώτη φάση όπου η Μεγάλη Βρετανία, έπειτα από κάτι δεκαετίες κρατισμού και προστατευτισμού που της επέτρεψαν να οργανώσει την παραγωγή στο εσωτερικό της, αποφάσισε να επιτεθεί οικονομικά στο γνωστό τότε κόσμο. Για να το κατορθώσει, χρειάστηκε σαν βοήθημα τηνς ιδεολογία της ελεύθερης αγοράς, δηλαδή: ανοίξτε τις αγορές σας να σας πηδήξομεν φιλελεύθερα. Από κοντά φυσικά και τα real κανόνια.
Θέλεις λ.χ. να διαλύσεις την αγροτική παραγωγή - και επομένως την αγροτική τάξη - μιας χώρας; Ανοίγεις την αγορά με το όμορφο ιδεολόγημα ότι έτσι όπου να ΄ναι θα πέσουν οι τιμές στα αγροτικά προϊόντα, και αφήνεις να πουλιούνται δίπλα-δίπλα τα πορτοκάλια που παράγουν ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ αγρότες στη Πελοπόνησο με τα πορτοκάλια που παράγουν ΣΚΛΑΒΟΙ στο Μπουρούντι. Ω του θαύματος λοιπόν, ο κόσμος προτιμάει τα φτηνά που παράγουν οι σκλάβοι του ενός πιάτου φακής την εβδομάδα. Φοβερόν! "Θρίαμβος της ελεύθερης αγοράς", λένε τα ανδριανοπουλάκια, τσίου τσίου! Και μέσα σε μια δεκαετία, δυο το πολύ, η χώρα γκρεμίζεται καθώς δεν έχει πια δικά της ποδάρια να στηριχτεί ... και στο μεταξύ οι σκλάβοι στο Μπουρούντι μπορεί να ψιλοξύπνησαν και να θέλουνε 2 πιάτα φακής τη βδομάδα, βάλε κι κάτι "απρόβλεπτα" μπερδέματα με το πετρέλαιο, και να σου να στίβεις πορτοκάλια από το Μπουρούντι σε τιμές Πελοπονήσου - και οι φωστήρες του νεοφιλελευθερισμού να μουρμουράνε τα "Aum Aum" στη θεά Αγορά για να νικήσει το κακό Κράτος. Χαχαχαχά!
Έτσι λοιπόν πηγαίνει η ροδέλα. Όσο για τους ισχυρούς, που ρίξανε να παίζει η ιδεολογία περί λεύτερης Αγοράς, όταν φυσικά τα πράγματα αρχίζουν και σκουραίνουν, γιατί η αγορά ... παραλευτερώνεται και τα κάνει μύλος και στις δικέ ςτους τις χώρες, τότε ακολουθεί μια νέα φάση, όπου επιστρατεύεται και πάλι μια ημικρατιστική ιδεολογία με ολίγον από προστατευτισμό μασκέ, δηλαδή μόνο για την πάρτη τους: ααα, είπαμε, οι άλλοι πρέπει να έχουν τα σκέλια - ουπς, την αγορά ήθελα να πω - ανοιχτά.
Κι αυτή η ιστορία επαναλαμβάνεται εδώ και δυο αιώνες, και όπως έλεγε ένας φίλος "μόνο οι ανόητοι συναρπάζονται νομίζοντας πως τρέχει κάτι πρωτοφανές".
Απλά τα πράγματα, άμα δεν τα βλέπεις με ιδεολογικά γυαλιά.
υ.γ. και δεν είμαι διόλου "κρατικιστής", έτσι;
---
Γειά σου και σένα Μαυρόγατε!
Ήταν όλοι τους απογοητευτικοί (βλέποντας τους από το you tube) με εξαίρεση αυτούς που αναμάσησαν τα γνωστά,
και το Ν. Δήμου που του αναγνωρίζεται σίγουρα, ότι ο ορθολογισμός ή μια κάποια ιδεολογική συνέπεια τον χαρακτηρίζει πάγια, βγάζοντας τον από τον χορό των ρητορίσκων Ελλήνων που αγορεύουν κινδυνολογικά και συνολικά περί των νέων μέσων. Η ανώνυμη ''βεντάλια'' γιατί έχει αρχίσει να ενοχλεί τον επαγγελματία δημοσιογράφο, αισθητικά δεν του αρέσει το nick, το τι κρύβεται πίσω από τη ''βεντάλια'' ή η επισήμανση που μια ''βεντάλια'' μπορεί να κάνει σε ανακρίβειες και αστοχίες που ξεστομίζουν σε εκπομπές στο ραδιόφωνο ή σε υποτίθεται επαγγελματικά ''καλογραμμένα'' πληρωμένα κείμενα και αναλύσεις!
Τα blogs και το δίκτυο γενικά είναι ένα μεγάλο χρωματιστό ταξίδι, στο οποίο φυσικά και όλα δεν θα είναι αλήθεια, όπως και στα αληθινά ταξίδια, υποκειμενικά προσλαμβάνεις τη δική σου μετάφραση όσων βλέπεις για να χτίσεις την δική σου αλήθεια εν τέλει.
Πες τα βρε Old Boy!
Εχω κουραστεί να ακούω/διαβάζω παπαριές πια...
Καθένας το μακρύ και το κοντό του, χωρίς ίχνος τσίπας. Πού χάθηκε αυτή η λέξη;
Stay in the scene αδερφέ! :)
Η μόνη "αγορά" που επικρατεί στα μπλογκς και στους χώρους ελεύθερης διακίνησης ιδεών είναι η "αγορά" της οικονομίας του δώρου, η κομμουνιστική.
Στην καπιταλιστική αγορά ιδεών το μόνο που διακινείται ελεύθερα είναι η πνευματική ιδιοκτησία.
~~inlovewithlife, τι έγραψες τώρα!:)
Το μοίρασμα, αδερφέ μου, το μοίρασμα είναι το σημαντικό. Κάτι που όλοι όσοι ασχολούνται με μπικικίνια αδυνατούν να εννοήσουν.
είναι διαθέσιμη σε όλους τους χρήστες η ιστορία του διαδικτύου όπως και η εξέλιξή του στη σημερινή μορφή. Συνεπώς όχι μόνο δεν τίθεται ζήτημα χάους και απρόβλεπτου, αλλά επιπλέον το διαδίκτυο οριοθετείται με πολύ αυστηρά κριτήρια πιστοποίησης κι ελέγχου σε υλικό, όπως και η επικοινωνία επιτυγχάνεται διαμέσου προκαθορισμένων πρωτοκόλλων. Έχω ξαναγράψει πως κάθε ιστοσελίδα και περιεχόμενο φιλοξενείται σε συγκεκριμένες διευθύνσεις, πολύ καλύτερα οργανωμένες από τις κυριολεκτικές ανθρώπινες κοινωνίες βάσει ρυμοτομίας. Σε εμένα είναι γνωστό πως οι δημοσιογράφοι στην Ελλάδα πουλάνε καταστροφολογία και προάγουν ό,τι ανέφικτο προκειμένου να γίνεται "κουβέντα", δίχως ωστόσο με αυτόν τον τρόπο να προκύπτει ουσιαστική βελτίωση και οι επιθυμητές λύσεις σε υπάρχοντα προβλήματα. Το συγκεκριμένο ιστολόγιο, αλλά και σε όσα γράφουν δημοσιογράφοι και θίγονται πολιτικά ζητήματα, αποτελούν απόδειξη αυτού, τα περισσότερα από τα οποία γράφονται ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας, μιας φαντασίας την οποία περιέργως οι συντάκτες δεν πωλούν ως π.χ. βιβλία στην αγορά. Περί πολιτικής ιδεολογίας και ρύθμισης της αγοράς σε μια χώρα περί τα 10 εκατ., είναι ασόβαρο να συζητείται οποιαδήποτε επιρροή σε διεθνές επίπεδο ή άξια μελέτης πρωτότυπη εγχώρια βιβλιογραφία σχετική με πολιτική και λοιπές ιδεολογίες. Δεν ξέρω γιατί επιμένω κάθε φορά με λογής ανάλογα σχόλια στην οδό της σαφήνειας και στην προσέγγιση της πραγματικότητας, της εγκυκλοπαιδικής, αντικειμενικά αποδεκτής πραγματικότητας, ίσως διότι δεν μπορώ να δεχτώ τον σκοταδισμό και να παραδεχτώ πως δεν υπάρχουν προβλήματα τα οποία δεν λύνονται με ανάλογη του συντάκτη τακτική. Καλύτερα να αποκαλούμαι αντιδραστικός παρά να κάνω την πάπια - η κυριολεκτική έννοια αυτής σημαίνει αδιαφορία. Αυτό το οποίο θέλω να προσθέσω είναι πως δεν έχω γνωρίσει πόλεμο, και το αναφέρω διότι έχω διαπιστώσει πως κάμποσοι παραπέμπουν σε συνθήκες πολέμου στις μέρες μας, σχεδόν επιδιώκοντάς τον. Εγώ, από όσα ντοκιμαντέρ, αφηγήσεις και εικόνες έχω ακούσει και δει, απεύχομαι κάθε ένοπλη διένεξη, πόσο μάλλον μια γενικευμένη εκδοχή σε διαστάσεις εμφυλίου για πολεμοχαρείς και κερδοσκόπους. Έχω απορήσει κάμποσες φορές με την επιθυμία ακόμη και αναγνωρίσιμων στα ΜΜΕ προσώπων, όπως και ιστολόγων για ένοπλες συγκρούσεις και εμφύλια διαμάχη, ωστόσο είμαι βέβαιος πως αναφέρουν σχετικά και τόσο συχνά δίχως να έχουν βιώσει συνθήκες πολέμου. Εάν κάποια μέρα κατά τη διάρκεια της ζωής τους ξυπνήσουν ανελεύθεροι διαμέσου σφαγέντων και οβίδων, θα 'ναι ικανοποιημένοι; Με το καλό να λάβουν τότε θέσεις μάχης. Καλή συνέχεια στους "δημοσιογράφους" οι οποίοι συνεχίζουν την επικινδυνολογία, με το καλό να παίρνουν πρώτα οι ίδιοι θέσεις μάχης όπου απαιτείται βοήθεια σε περιπτώσεις κινδύνων, πολύ περισσότερο όπου οι ίδιοι τους δημιουργούν.
να πω την αληθεια old boy δεν εχω καταλαβει την ενσταση σου.
αν το ονομαζαμε απλα παιχνιδι (με την παιγνιοθεωρητικη εννοια) αντι για αγορα, τι θα διεφερε? Ειναι προφανως ενα παιχνιδι, υπαρχουν παιχτες με καποιους στοχους, υπαρχει αλληλεπιδραση. Και θεση ισορροπιας προφανως θα υπαρχει, οπως σε καθε κοινωνικο ή φυσικο φαινομενο. σημειωση: ισορροπια δεν ειναι αναγκη να ειανι στατικη. αν μπαινουν καθε μερα 400 νεα μπλογκ και βγαινουν 400, και αυτο μια ισορροπια ειναι. Και ειναι προφανες οτι καποια στιγμη θα φτασουμε και κει.
τωρα σχετικα με τον tortila (φανταζομαι εννοει tortilla?) τι να πει κανεις, ακομα και στα πιο ασχετα κειμενα βρισκουν μερικοι ευκαιρια να επιδειξουν την εμπαθεια τους αλλα και την αγνοια τους θα ελεγα.
Προκόπη, πηγή σοβαρών κινδύνων για τη νοημοσύνη μας θα χαρακτήριζα τέτοιες έρευνες :)
Gasireu, η εκπομπή θα μπορούσε κάλλιστα να έχει γυριστεί το 2006. Τόσο φρέσκια ήταν η παρουσίαση του φαινομένου και ο σχετικός προβληματισμός που ανέπτυξε.
« ... όχι μόνο δεν τίθεται ζήτημα χάους και απρόβλεπτου, αλλά επιπλέον το διαδίκτυο οριοθετείται με πολύ αυστηρά κριτήρια πιστοποίησης κι ελέγχου σε υλικό, όπως και η επικοινωνία επιτυγχάνεται διαμέσου προκαθορισμένων πρωτοκόλλων».
Θεόδωρε Αναστασίου ή Anasthe ή Αnasthod, κι όμως είναι χαώδες: σκέψου ας πούμε ότι είσαι ένας από τους δύο ανθρώπους που έχω δεσμευθεί να σβήνω αδιάκριτα, παραταύτα εδώ και καιρό δεν σε σβήνω επειδή βρίσκεσαι και συ σε φεγγάρι που δεν συμπεριφέρεσαι σαν τρολ. Χαώδης λοιπόν κι η δική σου πότε τρολ/πότε όχι συμπεριφορά, χαώδης κι η δική μου αντιφατική αντίδραση.
Σπύρο Ντόβα και SG, πέραν του ότι εξακολουθώ να θεωρώ τις λέξεις «ισορροπία» και «ρύθμιση της αγοράς» τις πλέον ακατάλληλες για να περιγράψουν το φαινόμενο (ακατάλληλες και με την ιδεολογική διάσταση που δίνει ο inlovewithlife), ας επιμείνουμε λοιπόν στην πρακτική διάσταση του θέματος.
Κι όμως λοιπόν, σε αντίθεση με κάθε λογική της εντός ή εκτός εισαγωγικών αγοράς επιτυχημένα μπλογκ κλείνουν ή αδρανούν. Είτε επειδή όσοι τα είχαν βαρέθηκαν, είτε επειδή κουράστηκαν, είτε επειδή ικανοποίησαν την ανάγκη τους, είτε επειδή βρήκαν αυτό που έψαχναν.
Επίσης, δεν θεωρώ ότι μπορεί να περιγραφεί εύκολα από κανέναν μηχανισμό το φαινόμενο, ακριβώς γιατί τα κίνητρα όσων ανοίγουν μπλογκ και τα κίνητρα όσων κλείνουν μπορούν να είναι τόσο απρόβλεπτα όσο ο ανθρώπινος ψυχισμός.
Επιπρόσθετα στα παραπάνω, δεν θεωρώ ότι έχει κάποια έννοια και η λέξη «ισορροπία». Είτε υπάρχουν στην Ελλάδα πέντε είτε πενήντα είτε πεντακόσιες χιλιάδες ενεργά μπλογκ, με ποιό κριτήριο θα πούμε ότι στην μια περίπτωση έχει επέλθει ισορροπία και στην άλλη όχι;
Προφανώς θα υπάρχουν μπλογκ επιδραστικά και μπλογκ μη επιδραστικά, προφανώς θα υπάρχουν αυτά που αφορούν κόσμο και αυτά που δεν αφορούν κόσμο παρά ελάχιστους ή και μόνο τους δημιουργούς τους. Αλλά αυτό κατά τη γνώμη μου μπορεί να ισχύσει είτε με πέντε είτε με πεντακόσιες χιλιάδες μπλογκ.
Και στο παράδειγμα του Σπύρου ο μαγαζάτορας που θα συνεχίζει να βάζει λεφτά, παρότι μπαίνει μέσα, κάποια στιγμή θα μείνει από λεφτά. Ο μπλόγκερ που γουστάρει να γράφει είναι αμφίβολο πότε και με ποιές προϋποθέσεις θα μείνει από χρόνο, διάθεση ή κουράγιο. Όπως είπα μπορεί να μείνει απ' όλα αυτά όταν το μπλογκ του διαβάζεται τρελά.
Και στα μαγαζιά πράγματι πρέπει να υπάρχει ισορροπία: η αγορά θα χωράει τόσα μαγαζιά του ενός είδους και τόσα του άλλου. Εδώ δεν βλέπω γιατί δεν χωράνε όλοι, ενώ και η ίδια η μπλογκόσφαιρα δεν μπορεί να ειδωθεί ως ένα πράγμα (όπως ας πούμε η τηλεόραση που η ακροαματικότητα του ενός καναλιού μειώνει την ακροαματικότητα του άλλου, τις διαφημίσεις του άλλου, τη βιωσιμότητα του άλλου).
μα η προβλεψιμοτητα ή σταθεροτητα των κινητρων των παιχτων δεν ειναι απαραιτητα για να χαρακτηρισουμε κατι ως παιχνιδι.
Αυτο που θες να πεις μου φαινεται ειναι οτι ειναι ενα πολυπλοκο παιχνιδι, με τρομερα ετερογενεις παιχτες οπου ο καθενας κανει οτι κανει για διαφορετικους λογους. Οκ, και? Αρκετες αγορες ειναι ετσι και παμπολλα παιχνιδια.
Οσο για αυτο:
"Εδώ δεν βλέπω γιατί δεν χωράνε όλοι, ενώ και η ίδια η μπλογκόσφαιρα δεν μπορεί να ειδωθεί ως ένα πράγμα (όπως ας πούμε η τηλεόραση που η ακροαματικότητα του ενός καναλιού μειώνει την ακροαματικότητα του άλλου, τις διαφημίσεις του άλλου, τη βιωσιμότητα του άλλου)."
αντιθετα νομιζω οτι η παραλληλα με τα καναλια ειναι καλη, το κοινο και των δυο ειναι πεπερασμενο αλλα οχι σταθερο. Αν γινει ενα εξαιρετικο καναλι θα βλεπω περισσοτερη τηλεοραση, παρομοιως και με ενα καλο μπλογκ. Η κυρια διαφορα ειναι οτι το κοστος ενος καναλιου ειναι πολυ μεγαλυτερο απο το κοστος ενος μπλογκ (που δεν ειναι βεβαια μηδενικο, αντι να γραφω θα μπορουσα να δουλευω αυτην την στιγμη).
old-boy έγραφα ως anasthe μέχρις ότου ξεκινήσουν να γράφουν σπουδαίοι λογοτέχνες τις εμπειρίες τους από παρτούζες στο δικτυακό τόπο www.athinorama.gr με το ψευδώνυμό μου. Αν ενόχλησα στο παρελθόν σου εξήγησα το γιατί και με email στη διαθέσιμη διεύθυνσή σου. Σε βεβαιώνω πως εξ αρχής της διαδικτυακής μου παρουσίας προτού καν συναντήσω το παρόν ιστολόγιο, με ενδιέφεραν εποικοδομητικές σε ύφος και περιεχόμενο συναλλαγές, και σίγουρα όχι με παιδιά σε ηλικία, μαθητές στο διαδίκτυο. Είμαι σίγουρος πως και η "πλάκα" διέπεται από διαβάθμιση αισθητικής σε ύφος και περιεχόμενο. Παρακολουθώ τα κείμενα σε αυτό το ιστολόγιο όπως και αυτά σε κάμποσους παρόμοιους διαδικτυακούς τόπους από δημοσιογράφους, όχι προς αντικειμενική, χρηστική ενημέρωση, αλλά προκειμένου να κρατώ μια "επαφή" με την εγχώρια δημοσιογραφική πρακτική καθώς τίθεμαι ενάντια. Ενάντια όχι ως μαχόμενος λόγω συμφερόντων, μα περισσότερο προς αποφυγή παρόμοιας νοοτροπίας τρομολαγνείας, σκοταδισμού κι επικινδυνολογίας, όπου δεν υφίστανται και δεν συμπλέουν με την πραγματικότητα. Την απτή πραγματικότητα, όχι την πολυδιάστατη "μαγική" πραγματικότητα σε θεάματα, ούτε και αυτή που ξετυλίγεται σε φιλοσοφικά συμπόσια και λοιπές καλές τέχνες. Το τι κάνουν στο και από το διαδίκτυο, συγγραφείς, γραφίστες, δημοσιογράφοι, γελοιογράφοι, όσοι εργάζονται σε τηλεόραση, διαφημιστικές εταιρίες και δεν ξέρω πού αλλού, σε εμένα είναι αδιάφορο εφόσον δεν δουλεύω στο διαδίκτυο ως καθηγητής μέσης εκπαίδευσης η οποία είναι η δουλειά μου, παρά παρίσταμαι ως ενήλικος περιηγητής στο διαδίκτυο. Το να ενοχλείσαι σε επίπεδο ιδεών κι επιχειρημάτων εγώ το βρίσκω καθ'όλα υγιές κι όχι προς διαγραφή αντίστοιχου σχολίου. Anyway, φλυαρώ, κουράστηκα να εξηγώ λες κι απευθύνομαι σε μικρό πεισματάρικο παιδί το οποίο δεν καταλαβαίνει τι διαβάζει, μια πάγια δημοσιογραφική συμπεριφορά την οποία υιοθετούν κι άλλοι ιστολόγοι (πχ. vlemma, pitsirikos).
Το καλό είναι ότι φοβούνται το αρύθμιστο. Όλα γι αυτό γίνονται. Μήπως και τους ξεφύγει τίποτα από τη ρύθμιση και χάσουν τον ύπνο τους.
(αυτά ως πρώην διαφημιστής)
Φίλε Old γειά σου. Επιστρέφω. Λέω τώρα.
Για όσα έγραψες θα πω δύο πράγματα.
Γενικά πρώτα: Μια λέξη, ένα μεθοδολογικό εργαλείο μέσω της αφαίρεσης μπορεί να εξηγεί όλο και περισσότερα φαινόμενα, όλο και πλατύτερο εύρος της πραγματικότητας. Μεμιάς όμως, (και δεν θα χωρίσουν αυτές οι δύο όψεις του νομίσματος ποτέ) τα εξηγεί χειρότερα, τα καλύπτει με όλο και μεγαλύτερες τρύπες και όλο και μακρύτερα θα πρέπει να πηγαίνεις για να σου φαίνονται όλα εν τάξει. Όμως για να συμβεί αυτό πρέπει να σε βοηθά και μια δόση πρεσβυωπίας.
Ειδικά: Αν καταλαβαίνω καλά η κυριότερη αντίρρησή σου στην αδόκιμη, είναι αλήθεια, χρήση της "αγοράς" είναι πως δεν υπάρχει ο άμεσος μηχανισμός ο οποίος θα αναγκάσει τον μπλόγκερ να κλείσει το μπλογκ του. Δεν υπάρχει ο homo blogicus κατ' αναλογία του homo economicus. Ε λοιπόν τα πράγματα απέχουν πολύ λιγότερο από όσο θα ήθελες, κατά την ταπεινή μου άποψη, αλλά για τους ανάποδους λόγους. Γιατί δεν υπάρχει O homo economicus της οικονομικής θεωρίας. Που είναι ο λογικός άνθρωπος σήμερα που η μία μετά την παράλογη είδηση μας κατακλύζουν καθημερινά; Να σας παραπέμψω εδώ - δεν είναι δικό μου το μπλογκ μην παρεξηγηθώ-. Ο διεθνής ανταγωνισμός έχει ρυθμίσει έτσι ώστε οι κλέφτες και οι απατεώνες να ζουν σε κάστρα. Μόνο και μόνο γιατί η απληστία μπορεί να ξεπεράσει κάθε λογική.
Αυτά και συγγνώμη που κούρασα.
Έβλεπα την έρευνα και σκεφτόμουν «τι λέει ο άνθρωπας;»
Γιατί έχει συνδέσει οτίδηποτε στη φρικτή ζωή του με τον όρο "αγορά";
Και αλήθεια, σε ποιά ρύθμιση αναφέρεται; Δεν κατάλαβα τι εννοεί..
Της ελεύθερης Αγοράς; Των πολέμων για τους φυσικούς πόρους;
«μα η προβλεψιμοτητα ή σταθεροτητα των κινητρων των παιχτων δεν ειναι απαραιτητα για να χαρακτηρισουμε κατι ως παιχνιδι.
Αυτο που θες να πεις μου φαινεται ειναι οτι ειναι ενα πολυπλοκο παιχνιδι, με τρομερα ετερογενεις παιχτες οπου ο καθενας κανει οτι κανει για διαφορετικους λογους. Οκ, και? Αρκετες αγορες ειναι ετσι και παμπολλα παιχνιδια».
Εντάξει, υπό αυτήν την έννοια δεν έχω αντίρρηση. Αν όμως υπάρχουν αγορές όπου ο καθένας κάνει ό,τι κάνει για διαφορετικούς λόγους, τότε τι ακριβώς ισχύ έχουν οι περιβόητοι νόμοι της αγοράς με την τετράγωνη λογική τους και την τρόπο τινά νομοτέλειά τους; Εγώ εκείνο που αρνούμαι να δεχτώ σε αυτήν την προσέγγιση της μπλογκόσφαιρας προφανώς και δεν είναι η ισχυρή αλληλεπίδραση των μπλόγκερ και το ότι σε πολύ μεγάλο βαθμό η πορεία του καθενός εξαρτάται και διαμορφώνεται από το γύρω περιβάλλον των άλλων μπλόγκερ ή αναγνωστών. Αντίθετα εκείνο που αρνούμαι και πιστεύω πως δεν ισχύει είναι ότι αυτή η αλληλεπίδραση έχει χαρακτηριστικά εύκολα αναγνώσιμα, χαρακτηριστικά που μπορούν να κατηγοριοποιηθούν και να ονομαστούν «νόμοι». Θεωρώ ότι το στοιχείο του τυχαίου, του απρόβλεπτου και του ιδιοσυγκρασιακού παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο στο όλο φαινόμενο, ακριβώς επειδή πρόκειται για μια δραστηριότητα που κινείται κατ΄αρχήν εκτός της σφαίρας της αγοραπωλησίας κι εντός της σφαίρας της δωρεάν διάθεσης του χρόνου σου.
Βάσκες, γουέλκαμ μπακ :) Πολλή ενδιαφέρουσα η αντιστροφή που κάνεις και σε μεγάλο βαθμό συμφωνώ. Ωστόσο, το γεγονός παραμένει ότι αν στην οικονομική σφαίρα και στην κυριολεκτική αγορά δεν τα βγάζω πέρα, τότε δεν τα βγάζω πέρα, πάει και τελείωσε. Θα αναγκαστώ να κάνω κάτι άλλο ή θα πεθάνω από ασιτία. Εδώ αν δεν με διαβάζει κανένας μπορώ κάλλιστα να γράφω στον αιώνα τον άπαντα περιμένοντας την μέρα που ο κόσμος θα δει το φως το αληθινό και θα καταλάβει τι απίστευτα πράγματα γράφω. Αντίστροφα στην οικονομική σφαίρα αν το μαγαζί μου σκίζει το πολύ πολύ να το πουλήσω και με τα λεφτά να πάω να ζήσω στις Μπαχάμες. Το μαγαζί όμως όσο σκίζει θα συνεχίσει να υπάρχει. Εδώ το μπλογκ μου μπορεί να σκίζει κι εγώ να το κλείνω. Και υπάρχουν τέτοια παραδείγματα.
Oλντ,
"Εδώ αν δεν με διαβάζει κανένας μπορώ κάλλιστα να γράφω στον αιώνα τον άπαντα περιμένοντας την μέρα που ο κόσμος θα δει το φως το αληθινό και θα καταλάβει τι απίστευτα πράγματα γράφω..."
μμμ, μπορείς; (εγω, εβριμπόντι) Μπορούμε; Και γιατι να μας αφορά κατι τετοιο, χαρτί μόλύβι έστω σκληρό δίσκο και γουορντ δεν εχουμε;
Η μηπως το ίδιο το κέφι της γραφής σε ένα μπλογκ, εξαρτάται -σε καποιο βαθμό και με εξαιρέσεις- και απο το είδος, το εύρος και το φιντ μπακ που δίνει η ίδια η επικοινωνία; Το δόλωμα για να γραψει κανείς θα είναι πάντα το να τον διαβάζουν. Ανθρωποι που γράφουν χωρίς τον ποθο να διαβαστούν -και μαλιστα οσο πιο άμεσα γίνεται- δεν είναι πολλοί λεγε με πεσσόα, κι αν σε ορισμένους ο ποθος αυτός δεν είναι επιτακτικός, είναι εντούτοις ισχυρός. Πχ, γιατί δεν κοβουμε τα σχόλια αν σκοπός μας είναι μονο να εκπέμπουμε;
Παρενθετικό μεν το θεμα σε σχεση με αυτό που αρχικά εβαλες, αλλα κατα τ αλλα συμφωνοι.
:)
«Η μηπως το ίδιο το κέφι της γραφής σε ένα μπλογκ, εξαρτάται -σε καποιο βαθμό και με εξαιρέσεις- και απο το είδος, το εύρος και το φιντ μπακ που δίνει η ίδια η επικοινωνία; Το δόλωμα για να γραψει κανείς θα είναι πάντα το να τον διαβάζουν. Ανθρωποι που γράφουν χωρίς τον ποθο να διαβαστούν -και μαλιστα οσο πιο άμεσα γίνεται- δεν είναι πολλοί λεγε με πεσσόα, κι αν σε ορισμένους ο ποθος αυτός δεν είναι επιτακτικός, είναι εντούτοις ισχυρός».
Προφανέστατα. Αλλά αν έχω εφημερίδα και δεν με αγοράζουν την κλείνω (εκτός βέβαια κι αν την έχω για να παίρνω κρατικές διαφημίσεις ή για να κάνω άλλες δουλειές). Αν έχω μπλογκ και δεν με διαβάζουν παίζει αν θα το κλείσω ή όχι. Για την ακρίβεια το ενδεχόμενο να μη με διαβάζει απολύτως κανείς είναι μικρό. Κάποιοι θα με διαβάζουν, πέντε είναι αυτοί δέκα είναι αυτοί. Κάλλιστα λοιπόν αυτοί οι δέκα μπορεί να μου αρκούν ή εν πάση περιπτώσει να τους προτιμάω από το να τα γράφω και να μη τα δείχνω σε κανένα. Και πάντως αυτό που λέει το ποστ είναι το ότι πόσοι τελικά θα κλείσουν μπλογκ και πόσοι θα το διατηρήσουν δεν ρυθμίζεται από καμία αγορά και δεν έχει ανάγκη ισορροπίας. Για να μην επαναλαμβάνομαι, νομίζω ότι αν όχι στο ποστ, πάντως στα προηγούμενα σχόλια εξήγησα περίπου ποιά είναι η σκέψη μου.
SG said: "τωρα σχετικα με τον tortila (φανταζομαι εννοει tortilla?) τι να πει κανεις, ακομα και στα πιο ασχετα κειμενα βρισκουν μερικοι ευκαιρια να επιδειξουν την εμπαθεια τους αλλα και την αγνοια τους θα ελεγα."
Σε ευχαριστώ, αγαπητέ, για τα καλά σου λόγια.
Υ.Γ. tortila σκέτο.
Εμένα πάλι, αγαπητέ tortila με ενδιαφέρει η ανάλυση σου (ελπίζω να επιτρέπεται αυτό), αλλά θέλω περισσότερη συζήτηση... Πού σε βρίσκει κανείς, σε αυτό το ρημαδο-web?
Αν δεν μπορώ να έρθω εγώ εκεί που είσα, θέλεις να έρθεις εσύ εκεί που είμαι εγώ; You are very welcome... :-)
Προκόπη Δούκα,
θα προσπαθήσω να περάσω από τα μέρη σου.
Μέχρι τότε special αφιέρωση στην Εκκλησία των Νεοφιλελευθέρων - περικοπές από την Αγιά Γραφή της:
"Μιλώ στο όνομα ανθρώπων, που μέσα στην καρδιά τους πάλλονται οι αρχές της ελεύθερης αγοράς σαν μια υπόθεση αληθινά θρησκευτική" (John Bright στη Βουλή των Κοινοτήτων, 1845).
"Η αξιωματική αρχή (principle) της ελεύθερης αγοράς εκφράζει μια αιώνια αλήθεια παναθρώπινης εμβέλειας, που πρέπει να εφαρμοστεί σε όλα τα έθνη και σε όλες τις εποχές, όχι μόνο στο εμπόριο αλλά σε κάθε είδους πράξη ανταλλαγής σε ολόκληρο τον κόσμο" (Cobden, 1845).
"Όποιος νόμος παρακωλύει την ελεύθερα αγορά, έρχεται σε αντίθεση με τη σωφρωσύνη και με τη Θεία Πρόνοια, και στη θέση του φυσικού νόμου βάζει το νόμο της ανθρώπινης μοχθηρότητας" (ο ίδιος).
Αμήν.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home