Τρίτη, Σεπτεμβρίου 25, 2007

Ο ΦΟΒΟΣ

Χθες βράδυ ο Bενιζέλος έχει πάει σε μια παρουσίαση βιβλίου. Τα κανάλια -είτε ειδοποιημένα από τον ίδιο ότι θα κάνει δήλωση, είτε επειδή κυνηγούν το κάθε του βήμα- περιμένουν απ' έξω. Ο Βενιζέλος βγαίνει και δηλώνει: «Εκτός από την πολιτική, υπάρχει η ίδια η ζωή. Υπάρχουν οι φιλίες από το πανεπιστήμιο, υπάρχει η τέχνη, το διάβασμα, το παιχνίδι. Υπάρχουν οι φόβοι του ανθρώπου που τον κάνουν καλύτερο, γιατί πάνω στο φόβο μας και στην επιθυμία μας να ζήσουμε, να αντέξουμε το αναπόδραστο του θανάτου, κρύβεται ο πολιτισμός, η πολιτική, ό,τι κάνουμε σε αυτόν τον κόσμο».
Πριν καν ολοκληρώσει την φράση του (κι ενώ από κάτω ο δημοσιογραφικός χορός των προτεταγμένων μικροφώνων ρουφά κάθε του λέξη όπως η πορνοστάρ το σπέρμα του πορνοστάρ στο τέλος κάθε συνουσίας, σε μια ανάστροφη διαδικασία όπου το φαλλικό σύμβολο - μικρόφωνο είναι ο δέκτης και το στόμα ο πομπός), με το άκουσμα της λέξης «φόβος», η πρωθιέρεια του χορού, Ελένη Καλογεροπούλου, παίρνει ξεκάθαρα κεφάλι από τους συναδέλφους της, πετάει το μικρόφωνο στην μούρη του Βενιζέλου και αρχίζει να ωρύεται σε κατάσταση δυο στάδια μετά την υστερία: «Εσείς, κύριε Βενιζέλο, τι φοβάστε; Εσείς τι φοβάστε; Εσείς φοβάστε κάτι;». Ο Βενιζέλος τελειώνει την φράση και ξεκινά να φύγει, με την κραδαίνουσα το μικρόφωνο Καλογεροπούλου να τον πρεσάρει στενότερα και αποτελεσματικότερα απ' ό,τι ο Δημήτρης Διαμαντίδης τον Γιάκα Λάκοβιτς στο τέλος του αγώνα με τη Σλοβενία, συνεχίζοντας να τον ρωτάει κάτι ακατάληπτα για το πτώμα του βιβλίου που παρουσίασε, σε σχέση με το πτώμα του Γιώργου Παπανδρέου.
Ένας επίδοξος πολιτικός αρχηγός αποφασίζει να πουλήσει διαφορετικότητα, αποφασίζει να πουλήσει πολιτισμό, αποφασίζει να πουλήσει βάθος, επιχειρώντας να απευθυνθεί και γοητεύσει πιο σκεπτόμενα στρώματα πολιτών, ένας επίδοξος πολιτικός αρχηγός μιλάει για τον φόβο του θανάτου και η δημοσιογράφος -εκκωφαντικά κουφή ως προς τον δημοσιογραφικά αδιάφορο θάνατο- ψάχνει απεγνωσμένα να ανασκάψει το μικροπολιτικό υπονοούμενο.
Ο φόβος του θανάτου ως πηγή πολιτισμού δεν αφορά την ελληνική τηλεοπτικη δημοσιογραφία.
Την ελληνική τηλεοπτική δημοσιογραφία αφορά μόνος ο φόβος του Τζουμάκα ως πηγή κουτσομπολιού.
Η Ελένη Καλογεροπούλου τα έχει λυμένα αυτά, αυτοί οι φόβοι και αυτές οι ανησυχίες είναι για τους ποιητές, είναι για τους λαπάδες, όποιος ζει δεν προλαβαίνει να ασχοληθεί με φόβους θανάτου, η ζωή είναι εδώ και εδώ είναι ο τρίτος πόλος, ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης και η Άννα Διαμαντοπούλου, εδώ είναι οι εσωκομματικοί συσχετισμοί δυνάμεων και η τελική σύσταση του εκλεκτορικού σώματος, κι αν η πολιτική είδηση από τη βραδιά ήταν η προσπάθεια του Βενιζέλου να περάσει ένα διαφορετικό προφίλ, η είδηση αυτή είναι αναπόφευκτο να μας προσπεράσει, αφού εμάς η δουλειά μας είναι να του εκμαιεύσουμε μια εξυπνάδα, η δουλειά μας είναι να είμαστε την κατάλληλη στιγμή στην κατάλληλη θέση, έτοιμοι να εκστομίσουμε την κατάλληλη μαλακιούλα που θα προξενήσει την κατάλληλη αντίδρασή του, ώστε να πει τον κατάλληλο χρησμό τον οποίο κατάλληλα θα σημειολογήσουμε τις επόμενες μέρες, αφού τίποτα άλλο να σημειολογήσουμε δεν έχουμε, αφού το παιχνίδι είναι για τα παιδιά και οι φόβοι θανάτου είναι για τους ανθρώπους, όχι για τα τσακάλια, δημοσιογραφικά και μη.
Εμείς πάψαμε να ζούμε προ πολλού -λίγο πριν ή λίγο μετά την ανταλλαγή του νοήματος της ζωής με το τσακαλιλίκι- κι όταν κανένα βράδυ η ζωή επανέρχεται υπό την μορφή ρυτίδας ή προσωπικού κενού, υπάρχουν και τα μπότοξ, υπάρχουν και τα χάπια, υπάρχει πάνω απ' όλα και το κινητό που θα χτυπήσει την ώρα της σαββατιάτικης κατάθλιψης, ώστε ένας ομοιοπαθής να πάρει να διασταυρώσει αν πράγματι ο Βενιζέλος έδειξε Τζουμάκα, αν πράγματι ο Τζουμάκας έδειξε Μπόμπολα, e tu mi fai girar tu mi fai girar come fossi una bambola, poi mi butti giù poi mi butti giù come fossi una bambola.

19 Comments:

At 9/25/2007 07:56:00 μ.μ., Blogger fevis said...

Η Ελένη Καλογεροπούλου... Ζει με την αγωνία της είδησης και χάνει την ζωή που περνάει από μπροστά της.. Αυτό και αν είναι δημοσιογραφική αποτυχία...

 
At 9/25/2007 07:56:00 μ.μ., Blogger fevis said...

Και πάρα πολλοί άλλοι συνάδερφοι της, έτσι? Απλά επειδή ανέφρες το δικό της όνομα σχολιάσα αυτή ειδικά...

 
At 9/25/2007 08:15:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

O φόβος της δημοσιογράφου πριν τη ζωντανή σύνδεση...

 
At 9/25/2007 08:49:00 μ.μ., Blogger €lisavet said...

Είναι πολύ ενοχλητικό όταν θέλουν να βγάλουν απ'τη μύγα ξίγκι...



*Δε θυμάμαι ποια είναι η συγκεκριμέμη δημοσιογράφος, το πρόσωπό της. Έβαλα το όνομά της στο google και μου βγήκε η Κάλλας. Δεν ήξερα ότι αυτό ήταν το πραγματικό της όνομα!

 
At 9/25/2007 09:01:00 μ.μ., Blogger philos said...

Έπιασες και ανέδειξες μία πολύ σημαντική πτυχή του δημόσιου βίου και των media.
Είδες εκεί που κοιτάνε πολλοί και δεν βλέπουν τίποτα...

 
At 9/25/2007 09:20:00 μ.μ., Blogger Thrass said...

Πολύ σωστός και ωραίο κείμενο. Τι καταθλιπτικό όμως! (το επίπεδο της δημοσιογράφου, όχι τα περί θανάτου και τέχνης!)

 
At 9/25/2007 10:17:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

la bambola?

 
At 9/25/2007 10:33:00 μ.μ., Blogger Suspect said...

όπου δεν υπάρχει αστυνομία, δεν υπάρχει όριο ταχύτητας.

 
At 9/25/2007 10:56:00 μ.μ., Blogger Παντελής Οικονόμου said...

Η αβάσταχτη ελαφρότητα του ματσουκοφόρου δημοσιογράφου.

 
At 9/25/2007 10:58:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Mήπως ο Βενιζέλος με αυτή τη δήλωση ήθελε με εύσχημο τρόπο να θυμίσει στο Γιώργο ότι υπάρχει ζωή (και θάνατος) μετά την πολιτική και καλά θα κάνει να πάει σπίτι του, να ασχοληθεί με την ελληνική λογοτεχνία (για να μάθει και τη γλώσσα και να πάψει να φοβάται τον πολιτικό του θάνατο; Ο Πρετεντέρης πώς το σχολίασε;

 
At 9/25/2007 11:13:00 μ.μ., Blogger gatti said...

Τι ωραίο κείμενο! Και τι θλιβερή η ζωή ενός δημοσιογράφου που είναι υποχρεωμένος να κυνηγάει την είδηση.
Δυστυχώς δεν είναι η μόνη και είναι περισσότερο για λύπηση παρά για μομφή...

 
At 9/26/2007 09:15:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

he he
ne alla giati o beny den apantise den mas ipe ti fovate, den epiase sfixta tin kalogeropoulou na tis dosi ena fili sto stoma, to stoma tou pou den tha akoumpisi pote to stoma tis giati i kalogeropoulou tha prolavi na valei to mikrofono anamesa sta xeilia tous, na tis pi moro mou ego den fovame tipota giati tha exo panta esena ke esi dimosiografiko moro mou min fovase tipota oute kan emena oute tin agapi mas pou den tin agizi oute o thanatos, giati den to ekane ayto, giati kati fovate profanos, fovate ton trito polo, fovate ton trito pou tha mpei anamesa tous, giati i zoi telika mimite tin politiki ke san tin anna pou tha mpei anamesa se ayton ke ton giorgaki etsi fovate oti ke o verikios tha tou klepsi tin kalogeropoulou tin istati ora, ayti tin istati ora tis agapis tou

(a re old boy, prepei telika na pas se ofthalmiatro na dei ta matia sou giati oute esi den katalavenis ti vlepis...)

 
At 9/26/2007 03:01:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Που λεφτά για οφθαλμίατρο; Μου τα τρώνε οι ψυχίατροι.

 
At 9/26/2007 06:07:00 μ.μ., Blogger gay super hero said...

Γιατί σε ενοχλεί η δημοσιογράφος που στοχεύει σε αυτό που πραγματικά έχει στο μυαλό του ο Βενιζέλος (την ακόρεστη δίψα για εξουσία), και όχι ο Ευάγγελος που προσπαθεί να πουλήσει μια τελείως πλαστή εικόνα του εαυτού του (κάτι που btw κανείς προκάτοχός του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν καταδέχτηκε να κάνει) και να ανατρέψει την εικόνα του αχώνευτου που έχει δημιουργήσει; Αν ενδιαφέρεται να πείσει τους σκεπτόμενους πολίτες όπως λες, είχε την ευκαιρία να το κάνει τότε με τις ταυτότητες, ή τότε με το άρθρο 24 ή τότε που ήταν Υπ. Πολιτισμού και η πολιτική του είχε εξαντληθεί στο δίδυμο "Νταλάρας στο Μέγαρο - φιέστες με Vangelis στα αρχαία". Όση ποίηση και να απαγγείλει, είναι λίγο αργά για δάκρυα και ευαισθησίες του κ***υ.

 
At 9/26/2007 06:10:00 μ.μ., Blogger gay super hero said...

Που το πας, που το φέρνεις πάντως μια "διακριτική στήριξη" του την προσφέρεις.

 
At 9/26/2007 06:18:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Xα. Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή ;)

 
At 9/27/2007 01:58:00 μ.μ., Blogger tks said...

lust for power with sugar on top - ο Ε.Β. μπορεί να γίνει το τυπικό παράδειγμα πως ένας τυπικά highly literate και "μορφωμένος" άνθρωπος παρακινείται από τους ίδιους μηχανισμούς με τους "καταδικασμένους"/κολάσιμους από την "διανόηση" και υποτίθεται αντιδιαμετρικούς στη ψυχοσύνθεση ήρωες της Ψυχής στο στόμα π.χ.

Το ποιό γνήσιο και κατά μια έννοια ωραίο που έχει πάνω του είναι ακριβώς αυτή η δίψα για εξουσία, τα άλλα είναι όχημα.

τώρα για το επίπεδο των δημοσιογράφων πράγματι τι να πει κανείς.

 
At 9/27/2007 02:01:00 μ.μ., Blogger tks said...

ισως είναι και ο φόβος του θανάτου που παρακινεί για την δίψα για εξουσία - τουλάχιστον σκέφτεται παντως κάτι είναι και αυτό:)

 
At 9/27/2007 04:57:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Tks, πολύ ωραίο σχόλιο.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home