Αποκλειστικό

Στην άλλη άκρη της ιστολογικής μας γραμμής έχουμε τον Ευάγγελο Βενιζέλο.

- Κύριε Βενιζέλο, καλησπέρα.

- Καλησπέρα.

- Να μιλήσουμε στον ενικό, ως μπλόγκερ προς μπλόγκερ;

- Θα προτιμούσα να διατηρήσουμε τον πληθυντικό.

- Σ΄ευχαριστώ, Βαγγέλη. Χθες, αμέσως μετά την εις βάρος σου επίθεση, δήλωσες ότι «Έχουν ευθύνες αυτοί που καθοδηγούν και υποθάλπουν αυτήν την αντιαισθητική κατάσταση». Ο δράστης όμως ομολόγησε λίγο αργότερα ότι σου πέταξε τον καφέ ύστερα από ρητή προτροπή του Ευαγγέλου Γιαννόπουλου, που τον επισκέφτηκε στον ύπνο του υποδεικνύοντας σε ως υπαίτιο όλων των δεινών του ΠΑΣΟΚ. Θεωρείς λοιπόν τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο ως τον μόνον ηθικό αυτουργό ή εικάζεις ότι μπορεί να ενέργησε σε συνεννόηση με άλλα κορυφαία στελέχη;

- Η ερώτηση είναι προδήλως ειρωνική. Πρέπει να διαφυλάξουμε το ήθος των μπλογκ και τον ιστολογικό πολιτισμό. Κάποιοι θέλουν να μας γυρίσουν στον λεκτικό τραμπουκισμό και στον επικοινωνιακό Μεσαίωνα. Λυπάμαι. Για κάποιους μπλόγκερ θέλω να πω ότι καταλαβαίνω πως καμία δουλειά δεν είναι ντροπή.

- Τι εννοείς δουλειά; Την ανάγκη μας υπακούουμε εδώ.

- Φοβούμαι ότι ενίοτε -όπως τώρα- εδώ δεν υπακούετε αλλά κ ά ν ε τ ε την ανάγκη σας. Εν πάση περιπτώσει, ζητάω συγγνώμη από τους δημοκρατικούς πολίτες και όλους -γιατί απευθυνόμαστε σε όλους- για την εικόνα των μπλογκ που διαμορφώνουν ορισμένοι. Καταστρέφουν το πολιτικό κεφάλαιο της μπλογκόσφαιρας. Κι εγώ, ως μελλοντικός ηγέτης όλης της μπλογκόσφαιρας, συγχωρώ τους ταλαίπωρους ανθρώπους, συγχωρώ τους επαγγελματίες που γίνονται καθοδηγούμενα όργανα σε μια αθλιότητα.

- Δεν είμαι επαγγελματίας, Βαγγέλη. Σταμάτα αυτό το βιολί. Μισό λεπτό όμως, πριν συνεχίσουμε να κλείσω την πόρτα γιατί κάνει ρεύμα.

- Είναι το ρεύμα του αυτονόητου, που δεν μπορεί να το εμποδίσει καμιά κλειστή πόρτα.

- Βαγγέλη, φιλικά στο λέω, δεν καταλαβαίνεις ότι ο ελληνικός λαός θέλει τους πολιτικούς του αρχηγούς σεμνούς και ταπεινούς, δεν καταλαβαίνεις ότι στον λαό του «Ξέρεις ποιός είμαι εγώ, ρε;» η αλαζονεία κάνει κακό γκελ, δεν καταλαβαίνεις ότι αν δεν τιθασεύσεις την έπαρσή σου θα το φας το κεφάλι σου, δεν καταλαβαίνεις ότι πρέπει να παραστήσεις ότι είσαι ένας από όλους μας αντί για εκείνος που ξεχώρισε από όλους μας;

- Αμφιταλαντεύεστε μεταξύ αστείου και σοβαρού και θα μπερδέψετε τους αναγνώστες σας. Αυτή η αμφιταλάντευση θεωρείτε ότι δεν συνιστά αλαζονεία και από τη δική σας την πλευρά;

- Ναι, Βαγγέλη, έχεις δίκιο. It takes an arrogant to know an arrogant. Αλλά πες μου σε παρακαλώ, τι έχεις να απολογηθείς για το εις βάρος σου κατηγορητήριο, σύμφωνα με το οποίο λειτουργείς ως εκπρόσωπος ΜΜΕ που επιχειρούν να χειραγωγήσουν το κίνημα;

- Μα, σας παρακαλώ, ας είμαστε στοιχειωδώς σοβαροί. Εμένα περίμενε το κίνημα για να χειραγωγηθεί; Εμένα περίμεναν τα ΜΜΕ να βάλουν ως εκπρόσωπό τους; Ας αναρωτηθούμε καλύτερα πώς οδηγήθηκε στην απόφασή του να φύγει από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ο Σημίτης, ας δούμε τι υποδοχή επεφύλαξαν τότε στον Γιώργο Παπανδρέου τα ΜΜΕ που σήμερα κατηγορούνται και ας αφήσουμε τα αστεία. Απλά πόνταραν σε άλογο καταφανώς κουτσό και τώρα είμαι το νέο αγαπημένο τους άλογο. Προσοχή όμως: είμαι το νέο αγαπημένο τους άλογο επειδή τυγχάνω ο ικανότερος και δεν παρουσιάζομαι ως ο ικανότερος επειδή τυγχάνω το νέο αγαπημένο τους άλογο. Η διαφορά ανάμεσα στις δύο περιπτώσεις είναι η διαφορά της δημοκρατικής μέρας με την κληρονομική νύχτα. Ξέρετε, οι ανίκανοι κάθε φορά που θέλουν να δικαιολογήσουν την ανικανότητά τους, τα ρίχνουν σε έξωθεν επιθέσεις προκειμένου να παραστήσουν τους αμυνόμενους. Το είδαμε στις φωτιές με τις εφευρεθείσες «ασύμμετρες απειλές», το βλέπουμε τώρα στο ΠΑΣΟΚ με τη νέα Λαμπρακειάδα. Σιγά μην στάξει η ουρά του γαϊδάρου. Σιγά μην χάσει τη φυσιογνωμία του το κίνημα. Ο βρεγμένος την νταβατζοβροχή δεν την φοβάται. Και να σας πω και κάτι άλλο; Την κρίσιμη ώρα περισσότερες πιθανότητες έχει να πει ένα όχι στους νταβατζήδες ένα άτομο τόσο υπεροπτικό όσο εγώ, παρά ένα άτομο συμπαθές μεν, λίγο δε.

- Μα, θα σταματήσεις να επαινείς τον εαυτό σου;

- Όχι. Αφού η συνέντευξη είναι προφανώς πλαστή, είναι εξίσου προφανές ότι είστε εσείς τελικά εκείνος που με επαινεί, έστω κι αν ο έπαινός σας είναι εκ του αποτελέσματος και με μπόλικη οσμή κυνισμού.

- Έχεις σχεδόν δίκιο, Βαγγέλη. Πρέπει να το κοιτάξω αυτό. Ωραία, για να το μετριάσω λίγο, ένα άτομο τόσο αλαζονικό όσο εσύ είναι δυνάμει επικίνδυνο μόλις πάρει την εξουσία στα χέρια του, γιατί στο επόμενο θερμό επεισόδιο με την Τουρκία μπορεί να φορτώσει και να θεωρήσει ότι τους έχει με τρία χτυπήματα.