Τρίτη, Σεπτεμβρίου 18, 2007

Ευάγγελος Αnte Portas


Ο Βενιζέλος έξω από την είσοδο του Ζαππείου. Στο ραδιόφωνο ένας άνθρωπος με τον οποίο σπάνια διαφωνώ, ο Οδυσσέας Ιωάννου, λέει πόσο άσχημα του χτύπησε ότι ο Βενιζέλος δεν σεβάστηκε χθες βράδυ το πτώμα του αρχηγού του, δεν περίμενε λίγο πριν κάνει την κίνησή του. Διαφωνώ, επειδή βρήκα στην κίνηση Βενιζέλου μια άγρια ομορφιά, την ομορφιά ενός ανθρώπου διψασμένου για εξουσία, διψασμένου για Αρχή, που γνωρίζοντας ότι επιτέλους, μετά από χρόνια αναμονής, ήρθε η ώρα του, αποφασίζει να μην χαραμίσει ούτε μια στιγμή ακόμα και το δηλώνει ευθαρσώς, πανηγυρικά και με κάθε ειλικρίνεια: θεωρώ τον εαυτό μου ηγέτη και θεωρώ ότι τώρα πρέπει να ηγηθώ. Μου αρέσει η σκηνή γιατί είναι συμβολική και πεντακάθαρη: γεννήθηκα για να φτάσω απόψε έξω από την είσοδο και σε λίγα χρόνια μέσα σε αυτήν. Όσο κι αν αντιλαμβάνομαι την -καλλιτεχνική ούτως ή άλλως- ευαισθησία του Οδυσσέα, η πολιτική είναι μια διαρκής σύγκρουση και το πολιτικό πτώμα του Γιώργου ας το θρηνήσουν όσοι τον αγαπούν, ας το θρηνήσει η σύντροφός του· όχι οι «σύντροφοί» του. Η εξουσία του κόμματός του τα τελευταία τρία χρόνια ήταν ερωμένη στα χέρια ανάξιου εραστή και όταν βγήκε στο μπαλκόνι της, οι ορμόνες του Βενιζέλου ανέστειλαν κάθε αυτοσυγκράτησή του και τον έκαναν να αρχίσει το ερωτικό του τραγούδι. Τι κι αν ο άλλος ήταν ακόμα μέσα; Καιρός να φύγει, καιρός ο ανάξιος εραστής να δώσει τη θέση του στον ιδανικό, καιρός ο κάθε κατεργάρης να πάει στον πάγκο για τον οποίο τον όρισε η φύση και όχι η φύση του πατέρα του, την οποία -σε κραυγαλέα αντιδιαστολή με το όνομά του- δεν κληρονόμησε. Ο Βενιζέλος έξω από το Ζάππειο είναι πολιτική αληθινή, είναι πολιτική δίχως υποκριτικούς οίκτους, δίχως υποκριτικούς καθωσπρεπισμούς, είναι η πολιτική ως σκυταλοδρομία φιλοδοξιών. Ο ψευδεπίγραφος «πολιτικός πολιτισμός», που λίγη ώρα πριν την επέλαση του Ευάγγελου ευαγγελίστηκε ο Καραμανλής από τα μέσα του Ζαππείου, είναι η παγίδα η ίδια, είναι η παγίδα που όρισε ως σκανδαλώδη την «πολιτική πάνω από τα καμμένα» (λες και οι φωτιές είναι σεισμός ή φυσικό φαινόμενο εντελώς έξω από τον έλεγχο κάθε προληπτικού και κατασταλτικού μέσου), εννοώντας ως πολιτική την αντιπολιτευτική ανάδειξη του μεγέθους των κρατικών ολιγωριών, την ίδια στιγμή που έκανε εκείνος αισχρή μικροπολιτική μιλώντας για σατανικά σχέδια κατά της χώρας, είναι ακόμα η παγίδα των ελληνικών σημαιών σε προεκλογική συγκέντρωση με το ταυτόχρονο αίτημα να κατέβουν οι κομματικές, αφού τελικά φαίνεται ότι η πολιτική δεν έχει θέση ούτε στις προεκλογικές συγκεντρώσεις, μιας και το μόνο που έχει σημασία είναι «αυτά που μας ενώνουν». Και τι άλλο θα μπορούσε να ενώνει περισσότερο τους Έλληνες από τον Πρωθυπουργό της χώρας τους;
Ο Βενιζέλος στο Ζάππειο, με τη βουλιμία για εξουσία ζωγραφισμένη στο βλέμμα του και αποτυπωμένη στη φωνή του, είναι στα μάτια μου κάτι όμορφο, ακριβώς επειδή είναι κάτι κρυστάλλινο, κάτι που δεν αρνείται τη φύση ούτε του ιδίου του ανδρός ούτε της πολιτικής. Για λίγες μέρες η πολιτική θα μυρίσει λίγο αλήθεια και τα συνήθη προσωπεία της εσωκομματικής ευσέβειας θα πρέπει αναγκαστικά να βγουν μέχρι να φορεθούν τα καινούρια. Στην αναμπουμπούλα δεν χαίρεται μόνο ο λύκος, αλλά και όσοι έχουν την κλίση της παρατήρησης :)
Αντίθετα, το «πολιτισμένο» χρίσμα Σημίτη σε Παπανδρέου αρνήθηκε και τη φύση της δημοκρατίας και -όπως τελικά φάνηκε- και τη φύση του συγκεκριμένου ανδρός. Όσο για τους υμνητές εκείνης της γκρίζας στιγμής της μεταπολίτευσης, εκείνου του εντελώς ύποπτου και αδιαφανούς σκηνικού, που επικοινωνήθηκε αφενός ως το μεγαλείο ενός αρχηγού που δεν γαντζώνεται στην καρέκλα του και αφετέρου ως η μεγάλη γιορτή της δημοκρατίας με την πρωτοφανή λαϊκή ανάδειξη του νέου αρχηγού, θα έχει πλάκα να ψάξει κάνεις τα τότε λεγόμενά τους, τα τότε γραπτά τους, τις τότε δηλώσεις τους.

66 Comments:

At 9/18/2007 08:37:00 π.μ., Blogger Waldorf said...

μα ειμαστε ακόμα και σε αυτο opos ameriki...και εκει τα πιο μεγαλα μαχαιρια βγαινουν στην διαδικασια για το χρισμα παρα στις πραγματικες εκλογες...στο χρισμα ειναι που οι αλλοτε φιλοι σου με την εκ των εσω γνωση, βγαζουν αστειρευτη βρωμα και κακια και σε σφαζουν "εξω απο την πορτα" για να μπουν αυτοι μεσα... αλλωστε ο Βενιζελος φαινοταν απο χρονια τωρα οτι σαν καλος καρχαριας μυριζει αιμα απο πολυ μακρια before moving in for the kill...πως το λενε δηλαδη...εχει στοφα πολιτικου...

 
At 9/18/2007 08:44:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Πράγματι. Αυτές τις ημέρες (όπως και σε αντίστοιχες στο ίδιο κόμμα, αλλά και σε όλα τα άλλα) παίρνουμε μυρωδιά την καμαρίλα της εξουσίας, χωρίς επικοινωνιακά τερτίπια και μεταμφιέσεις.

Μια μικρή ιστορία: τριαντατόσα χρόνια πριν, δυο φίλοι περπατούν στην παραλία της Θεσσαλονίκης. Φοιτητές πολιτικοποιημένοι, χαρακτηριστικοί της εποχής. Περνά μια κοπελιά, όχι πολύ όμορφη, αλλά φανερά πλούσια. Γυρνά ο ένας απ' τους δυο φοιτητές και λέει στον άλλο: "τη βλέπεις αυτή; μια μέρα θα την παντρευτώ". Την παντρεύτηκε πράγματι. Οι φίλοι γίνανε υπουργοί και σήμερα είναι σε αντίπαλα στρατόπεδα στη μάχη της διαδοχής. Μια μάχη περί εκσυγχρονισμού, σοσιαλδημοκρατίας κ.ο.κ.

 
At 9/18/2007 09:22:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Κι εγώ διερωτούμαι μερικές φορες γιατί μ' αρέσουν τέτοιες εικόνες παρακμής

 
At 9/18/2007 09:46:00 π.μ., Blogger maritsa said...

Και τώρα η ερώτηση της ημέρας..Τι λέτε να ψήφισε ο κύριος Βενιζέλος στις εκλογές??..χμμμ

 
At 9/18/2007 09:57:00 π.μ., Blogger Oneiros said...

Ουγκ. Αυτό δεν είναι πολιτική αλλά Mortal Kombat / "σήμερον 2 έργα sex" ;-)

 
At 9/18/2007 10:30:00 π.μ., Blogger Kiki said...

μπακ του δε φιουτσερ
(Πομπήιος ις αλαιββββββ)

 
At 9/18/2007 10:47:00 π.μ., Blogger mao tse tung said...

με σοκάρες ευχάριστα. η πρώτη μου αντίδραση ήταν να τον χαρακτηρίσω όρνεο που ασελγεί στο πτώμα. κι όμως απολάμβανα - κι ας μην το παραδεχόμουν - το άγριο βλέμμα του. η ανάλυση σου έβαλε τις σκέψεις μου σε σειρά. μπράβο για το ωμό πολιτικό σου ένστικτο.

ο Ιωάννου σε πιό ραδιόφωνο είναι? και πότε?

 
At 9/18/2007 11:03:00 π.μ., Blogger gerasimos said...

Συμφωνώ με το post.

 
At 9/18/2007 11:19:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Προσωπικά πιστεύω οτι ο Βενιζέλος έκανε την δήλωση περί αλλαγής της αρχηγίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ αμέσως μετά την ήττα, για να αποπροσανατολίσει τους ψηφοφόρους του κόμματος απο το να αρχήσουν την γκρίνια για το τι φταίει και τι πρέπει να γίνει.Έτσι κατάφερε να μην ασχοληθεί κανένας για τα αίτια της ήττας δίνοντας τους ταυτόχρονα ελπίδες γα το μέλλον.
Το πιο εύκολο πράγμα είναι να ρίξεις τις ευθύνες σε κάποιον.

 
At 9/18/2007 11:53:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Eμένα μου έδωσε την εντύπωση του οργισμένου με την τοποθέτηση Παπανδρέου το βράδυ των εκλογών. Οτι θέλησε δηλαδή να προλάβει "μαγειρέματα" σε σχέση με τις εξελίξεις.

 
At 9/18/2007 12:18:00 μ.μ., Blogger Thrass said...

Ο Ευάγγελος είναι φιλόδοξος σαν καυλωμένος σκύλος που τού τρέχουν τα ζουμιά από το πέος. Έχει λέγειν και λέει ακριβώς αυτά που ο κόσμος θέλει ν' ακούσει (αλλά όχι αυτά που ο ίδιος πιστεύει). Ξέρει όλα τα νομικά κόλπα (μερικά τα έχει δημιουργήσει ο ίδιος). Όταν είχε το υπουργείο πολιτισμού, τα έκανε πραγματικά σκατά στο ποδόσφαιρο. Κάνει ρουσφέτια, κρίνοντας πάλι από την περίοδο που ασχολείτο με την μπάλα.
Τελικά, είναι ιδανικός αρχηγός για το ΠΑΣΟΚ.

Η προτελευταία σου παράγραφος είναι όλα τα λεφτά.

 
At 9/18/2007 12:57:00 μ.μ., Blogger Vicky said...

Παρόλα αυτά, "ο Βενιζέλος δεν σεβάστηκε χθες βράδυ το πτώμα του αρχηγού του".

 
At 9/18/2007 01:04:00 μ.μ., Blogger Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα said...

Υπέροχο κείμενο!
«Κι εσύ τέκνον, Μπένι;»

 
At 9/18/2007 01:38:00 μ.μ., Blogger costinho said...

Εγώ όμως αυτό που βλέπω είναι το ίδιο το σύστημα να σώζει τον εαυτό του. Ο Βενιζέλος πρόλαβε με μια κίνηση ματ, πριν καν εμφανιστούν οι κάρτες για το 50% των εκλογικών τμημάτων να σώσει την παρτίδα για όλο τον σάπιο κοινοβουλευτικό χαβά. Βρέθηκε το εξιλαστήριο θύμα, ονομάστηκε "Γιωργάκης", και τα πάνελ βρήκαν θέμα συζήτησης. Και αυτό είναι το νέο παραμύθι της μετεκλογικής παρλάτας. Το ότι η Αριστερά, η όποια τέλοσπάντων Αριστερά (αν θέλετε την γράφω και με μικρό α), έφτασε κοντά στο 15%, ούτε λόγος -και εννοώ λόγος, όχι υποσημείωση. Το ότι η αποχή ήταν μεγαλύτερη από εκείνη των προηγούμενων εκλογών ούτε λόγος. Το ότι η ΝΔ ουσιαστικά υποχώρησε περισσότερο σε ποσοστιαίες μονάδες απ'ότι το ΠΑΣΟΚ, ούτε λόγος. Το ότι οι μισοί βουλευτές που χώνει το ΛΑΟΣ στη βουλή επανδρώθηκαν πολιτικά στη Χρυσή Αυγή, ούτε λόγος. Το ότι το ίδιο σιχαμένο κόμμα έσπευσε με τη μία να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην κυβέρνηση, ούτε λόγος. Όλοι τους σώθηκαν, γιατί ο Βαγγέλης είχε δίψα για εξουσία. Και την βροντοφώναξε και τους κάλυψε όλους.

Λες και ανησυχούσε ο τόπος τι θα γίνει με την ΠΑΣΟΚάρα μετά τις εκλογές. Λες και οι εκλογές έγιναν γι αυτό. Λες και θα ασχοληθεί η αναθεωρητική βουλή με τις διαδικασίες ανάδειξης νέου πρόεδρου του ΠΑΣΟΚ -μεταξύ μας: θα έπρεπε...

 
At 9/18/2007 02:03:00 μ.μ., Blogger Ναυαγός said...

Ειδικό βάρος αντιστρόφως ανάλογο με το ηθικό βάρος.

 
At 9/18/2007 02:40:00 μ.μ., Blogger ggl said...

Να γίνει ο Ε.Β. πρόεδρος να βρει και το ΠΑΣΟΚ την πραγματική κεντροδεξιά φωνή του. Ο Αλαβάνος να ανοίξει τα δίχτυα να είναι το ΣΥΡΙΖΑ έτοιμο για την μεγάλη ψαριά.

 
At 9/18/2007 04:04:00 μ.μ., Blogger Swell said...

θα 'ρθεις την Πέμπτη το βράδι;

http://www.swell-swell.blogspot.com/2007/09/blog-post_6479.html

 
At 9/18/2007 05:25:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Mao, ο Ιωάννου είναι στον Μελωδία 99,2 στις 6. Τα τελευταία πενήντα χρόνια τουλάχιστον :)
Swell, θα είμαι εκεί.
Costinho, το μόνο σημείο που διαφωνώ με τα όσα λες είναι ότι αν δεν είχε κάνει την κίνηση ο Βενιζέλος, θα ασχολούνταν τα ΜΜΕ περισσότερο με τα υπόλοιπα ζητήματα. Η συζήτηση θα περιστρεφόταν γύρω από τη διαδοχή ή μη του ΠΑΣΟΚ ούτως ή άλλως. Όσο για τον ΛΑΟΣ, παρασύρθηκα κι εγώ από τον τυχοδιωκτισμό του αρχηγού του και διαπιστώνω ότι κι αν ο αρχηγός δεν έχει ιδεολογία, οι βουλευτές του έχουν και μάλιστα την χειρότερη.

 
At 9/18/2007 05:29:00 μ.μ., Blogger ΔΕΝ ΤΡΩΜΕ ΚΟΥΤΟΧΟΡΤΟ said...

Ο Βενιζέλος είναι ένας αήθης πολιτικός μαφιόζος, ένας καιροσκόπος με προϋπηρεσία στην δημιουργία χαριστικών νόμων προς εξυπηρέτηση συμφερόντων. Η στάση του το βράδυ των εκλογών δείχνει, όχι απλά την αχόρταγη φιλοδοξία του, αλλά και οτι δεν έχει κανέναν ηθικό φραγμό. Το να ασελγείς πάνω στο πτώμα του αντιπάλου σου δείχνει μικροπρέπεια. Δυστυχώς, όχι οτι μου προξενεί έκλπληξη, η αισχρότητα και η αναξιοπρέπεια του, είναι ανάλογη των κιλών του. Κρίμα το επώνυμο που φέρει...αλλά βέβαια δεν είναι ο μόνος που αποδεικνύεται κατώτερος του ιστορικού του επωνύμου. Επιπλέον, η στάση των προσκυνημένων που εν μία νυκτί πρόδωσαν το έως και σήμερα αρχηγό τους, μπροστά στην νέα τάση Βενιζέλου δείχνει και το συνολικό επίπεδο της παράταξης. Όπου φυσάει ο άνεμος...

 
At 9/18/2007 05:45:00 μ.μ., Blogger η ψυχη μου το ξερει said...

Στους "μεγάλους" ανθρώπους συγχωρούμε τυχόν μικροπρέπειες και τις καμουφλάρουμε πίσω από το πρόσχημα της ειλικρίνειας.
Η ειλικρίνεια είναι ένα χαρακτηριστικό, όπως η ευαισθησία, η πονηριά, η εξυπνάδα, η φιλοδοξία...Δεν μπορεί να συμπεριφέρεσαι με κακία και να λέμε ναι μεν αλλά είναι ειλικρινής!Έτερον εκάτερον.
Και όσο για την υποτιθέμενη ειλικρίνεια της δεδομένης στιγμής,είμαι επιφυλακτική, γιατί δε δήλωσε ευθαρσώς πως διψάει για εξουσία! Αυτό είναι κάτι που απλά δε κατάφερε να το ελέγξει όσο θα ήθελε και έπρεπε!
Ειλικρίνεια και πολιτική είναι πόλοι αντίθετοι :)

 
At 9/18/2007 06:03:00 μ.μ., Blogger gay super hero said...

Μέσα σε 24 ώρες τα κανάλια ανακοίνωσαν τον νέο εκλεκτό τους για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Το 2004 ο ΓΠ ήταν ο "δημοφιλέστερος". Το 2007 ο Μπένι είναι ο "καταλληλότερος". Πριν ακόμα τελειώσει η καταμέτρηση των ψήφων οι Τσίμας και Πρετεντέρης, που επί 15 μέρες είχαν αναδείξει σε κορυφαίο εθνικό ζήτημα την απαγόρευση των δημοσκοπήσεων στην προεκλογική περίοδο, έκαναν την παλιά τους τέχνη κόσκινο. Νέα δημοσκόπηση, το 70% θέλει τον Μπένι για αρχηγό!! Δεν χρειάζεται να υπάρξουν άλλοι υποψήφιοι, δεν χρειάζεται ο δελφίνος (με το χαρακτηριστικό βλέμμα του καρχαριοειδούς που αναζητά τη λεία του στο βυθό) να μας διαφωτίσει για το πολιτικό του στίγμα, ούτε το ΠΑΣΟΚ να ξεκαθαρίσει τους στόχους και την ιδεολογία του. Φτάνει να μπει ο καινούριος Μεσσίας στη θέση του προηγούμενου Μεσσία. Με αυτά τα μυαλά στις επόμενες εκλογές η διαφορά θα είναι στις 8 μονάδες. Απλά τα ρίχνουμε όλα στην ανεπάρκεια του αρχηγού και προχωράμε. Την ανεπάρκεια του συνταγματολόγου με τα ασυμβίβαστα, τους βασικούς μετόχους και το άρθρο 24 γιατί δεν την αναφέει κανείς; Ο μόνος που θα τρίβει τα μουστάκια του από αύριο θα είναι ο Αλαβάνος.

 
At 9/18/2007 06:09:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Όντως ήταν έκπληξη το πολιτικό σου ένστικτο :). Μέχρι εκείνη τη στιγμή είχα ακούσει αρνητικά σχόλια για την κίνηση του Βενιζέλου.

Αν ο Βενιζέλος έστησε στα έντεκα βήματα τον ΓΑΠ, αυτός δεν είναι χωρίς ευθύνες. Από την μέρα της ανάδειξής του ως αρχηγός του πάσοκ ως τις τελευταίες μέρες των εκλογών. Ως προς αυτό, τα γράφει πολύ ωραία σήμερα ο Τριάντης στην "Ε".

Αυτό που εν τέλει μ' ενόχλησε είναι το σπρώξιμο του Οργανισμού στον Μπένυ. Περίμενα πως αυτή η ήττα θα ήταν μια ευκαιρία να δουν οι πασόκοι τα λάθη τους, να βγει επιτέλους η εικοσάχρονη βρώμα στο φως (μόνο υγιές είναι αυτό) κι επίσης τα μαχαίρια, πηρούνια κτλ. Η πολιτική είναι σύγκρουση, έχεις δίκιο. Και θα περίμενα επίσης πριν την εκλογή έναν διάλογο για το ιδεολογικό στίγμα που πρέπει ν' ακολουθήσει η "δημοκρατική παράταξη". Όχι απλώς μια μάχη προσώπων. Wishful thinking.

 
At 9/18/2007 06:16:00 μ.μ., Blogger Locus Publicus said...

Δεν έχω μεγάλη ιδέα για τον κ. Βενιζέλο, ωστόσο πιστεύω πως στη ζωή αν θέλεις κάτι, πρέπει να το ζητήσεις. Οι φιλοδοξίες δεν είναι ντροπή.

 
At 9/18/2007 06:19:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Έτσι όπως τοποθετήσε απέναντι στο φαινόμενο Benny κανείς δε μπορεί να σου αρνηθεί την ορθότητα της προσέγγισης σου.
Να σου πω ότι δε ξαφνιάστηκα ; Ούτε για το χρόνο, αλλά ούτε και για τον τόπο ; Θα είναι περιττό και - as usual - εκ των υστέρων μπορεί ο καθένας να λέει ότι του έρχεται.
Τα "βρώμικα" είχαν έρθει νωρίτερα όταν ο Ευάγελλος δεν έχανε ευκαιρία να δηλώνει ότι "με τόσο κακή κυβέρνηση, είναι αδύνατο να μη νικήσουμε, έστω με μια ψήφο".
Πάντως, θεωρώ ότι με κάποιο τρόπο ο Βενιζέλος "σπρώχνει" τον Γιωργάκη στην αγκαλιά του Κωστάκη και αυτό γιατί εμμέσως πλην σαφώς μπαίνει και θέμα...οικογενειοκρατίας, συν τοις άλλοις.
Ως εκ τούτου όταν μάθω μετά απο χρόνια ότι ο Παμπούκης π.χ. έστησε γέφυρα επικοινωνίας του Γιωργάκη με τον Κωστάκη μέσο του Θεόδωρου για να στηριχτεί ο πρώτος στην εκ νέου διεκδίκηση του τίτλου ώστε να μη μπει θέμα οικογενειοκρατίας...και πάλι δεν θα ξαφνιαστώ.
gs

 
At 9/18/2007 06:27:00 μ.μ., Blogger Rodia said...

Εμένα μου άρεσε (περισσότερο από το παιδοβούβαλο βαφτιστήρι) ο εγγυητής Νονός: Αψογη ερμηνεία του ρόλου:-)

 
At 9/18/2007 06:34:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ανέλπιστο! Ροδιά, ανέλπιστο :)

 
At 9/18/2007 06:55:00 μ.μ., Blogger gallos said...

Η δίαιτα του Ευάγγελου φαίνεται να αποδίδει, άντε να δούμε αν θα πιάσει τόπο και η δίαιτα της Θεο-ντόρας

 
At 9/18/2007 07:17:00 μ.μ., Blogger Alexandros said...

Συμφωνώ με αυτόν που μίλησε για ιδεολογικό στίγμα. Τα πρόσωπα (στην προκειμένη Βενιζέλος , ΓΑΠ) έχουν την σημασία τους άλλα στο πασοκ πρέπει να αποφασίσουν προς τα που κινούνται. Προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά; Υπό αυτό το πρίσμα θεωρώ την κίνηση Βενιζέλου βεβιασμένη για το κόμμα του , σωστή για τον ίδιο και τις πολιτικές του φιλοδοξίες.

 
At 9/18/2007 07:17:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Αφού είσαι μεγάλη πουτάνα ρε Ολντ. Μεγάλη :DDDD

(Γειά σου Οδυσσέα)

 
At 9/18/2007 07:20:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Novalis, σ' έχασα. Όχι ότι δεν είμαι πουτάνα δηλαδή (δηλωμένη κιόλας), αλλά που κολλάει τώρα;

 
At 9/18/2007 07:24:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Πριν λίγο σ' ανέφερε ο Ιωάννου :)

(ανέφερε ότι "διαφωνήσατε, αν είναι όντως διαφωνία αυτό")

 
At 9/18/2007 07:26:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Και να φανταστείς ότι το 'χα ανοιχτό το ράδιο. Θα το άλλαξα σε καμιά διαφήμιση :)

 
At 9/18/2007 09:18:00 μ.μ., Blogger Rodia said...

~~ Novalis, όχι και τόσο ανέλπιστο. Τόσα χρόνια έκανε πρόβες ο σταρ -ίσως και αισθητικές παρεμβάσεις (λέμε τώρα)
;-)

 
At 9/18/2007 11:03:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Είναι τόσο τρομακτική η θέληση και το ένστικτο για εξουσία αυτού του άκρως διεφθαρμένου μηχανισμού που λέγεται ΠΑΣΟΚ που δεν πρόκειται να βάλει μπροστά έναν τόσο χοντρά και εξόφθαλμα γλοιώδη τύπο και να φάει πάλι τα μούτρα του. Μάλλον πάλι Giorgos.

Αν βάλετε αρχηγό το Μπένυ, αγαπητοί Πασόκοι θα χάσετε παντελώς την κουτάλα με τα ζουμιά και τότε τι θα κάνετε καημένα παιδιά;;;; Πραγματικά σας λυπάμαι. Πάω να δω Ξανθόπουλο να πνίξω τα δάκρυά μου.

 
At 9/19/2007 12:57:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Μπένυ, ένας ταξιτζής θεσσαλονικιός σε γυρεύει...

 
At 9/19/2007 01:05:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Φίλε, γάμησέ τα, από αύριο είμαι με τον χατζηδιαβάτη, συγγνώμη, καρατζαφέρη. Ούτε ο ένας (χονδρός) ούτε ο άλλος (χονδρός) τελικά μπορούν να με εμπνεύσουν - για τον αδύνατο τζώρτζ δεν μιλάω καθότι στο απόσπασμα.... Βαρέθηκα κιόλας να περιμένω τις ανανεωτικές προόδους, άλλωστε δεν γουστάρω τα ξεβράκωτα λευκά πουκάμισα με την μπανάνα επάνω στο πέος - οι πίπες μου είναι αρκετές, είμαι και πλούσιος όπως ο Αλέκος. Γι' αυτό λοιπόν Μάκη του υπολοίπου αττικής, άντε και συ Περσέα, έρχομαι....!

 
At 9/19/2007 01:13:00 π.μ., Blogger Unknown said...

Αυτό που σου συνέβη με τον Βενιζέλο και που τόσο όμορφα και γλαφυρά περιέγραψες, έχει συμβεί στο παρελθόν σε πολλά εκατομμύρια ευρωπαίων (παλαιότερα) και αμερικανών ή αράβων (προσφατα). Τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Το ίδιο και η ποιότητα του πολιτικού ενστίκτου που συνδέεται με τέτοια συναισθήματα.

 
At 9/19/2007 02:04:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

christos προσυπογράφω...
old boy με απογοητεύεις.

 
At 9/19/2007 02:14:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Χαμός στη Χαριλάου Τρικούπη τη νύχτα των εκλογών

Όπως μάθαμε, χαμός έγινε τη νύχτα των εκλογών στους 2 τελευταίους ορόφους των γραφείων του ΠΑΣΟΚ στην Χαριλάου Τρικούπη. Ο Ε. Βενιζέλος επηρμένος, μετά από κλήση-προτροπή για ανάληψη ηγετικού ρόλου από μεγάλο επιχειρηματία (που τον είχε standby από το απόγευμα), αντιμετώπισε τον Γ. Παπανδρέου σαν σκουπίδι, μπροστά μάλιστα σε πλήθος στελεχών. Ουσιαστικά του έδινε εντολές –σε εντελώς απαξιωτικό ύφος- για το τι θα πρέπει να ακολουθήσει και για το τι θα πρέπει να δηλώσει. Ο Γιώργος αλλά και όσοι ήταν μπροστά αρχικά είχαν μείνει έκπληκτοι από το θράσος του Βενιζέλου, στη συνέχεια όμως πέρασαν στην αντεπίθεση. Ο Νίκος Παπανδρέου αλλά και ο Κώστας Λαλιώτης ζήτησαν από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να βάλει τον Βενιζέλο στη θέση του, ο δε πρώτος, αδερφός του προέδρου επέμενε να τον διαγράψει άμεσα («όπως αρμόζει να κάνει ένας Παπανδρέου»). Πρυτάνευσε η λογική και με την διαμεσολάβηση της Φώφης τα πνεύματα ηρέμησαν κάπως με τους δύο άνδρες να καταλήγουν σε μια βασική συμφωνία, με τον Γιώργο να ανακοινώνει ότι προτίθεται να ζητήσει επιβεβαίωση της εμπιστοσύνης από το κόμμα και τους συνεργάτες του να συντάσσουν το τελικό κείμενο που ανέγνωσε. Η σκηνή αυτή που, όσοι την είδαν φοβήθηκαν για τα χειρότερα, είναι ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί, ανεξάρτητα με τις όποιες δηλώσεις που κυρίως ο Βενιζέλος νιώθει την ανάγκη να κάνει.

 
At 9/19/2007 02:48:00 π.μ., Blogger ion said...

Οι απόψεις, λένε, είναι σαν κ#λοτρυπίδες. Όλοι έχουν απο μία.

Παρατηρώντας λοιπόν την σωματοδομή κάποιων πολιτικών, καταλαβαίνει κανείς γιατί έχουν τόοοοοοοοοσο μεγάλη άποψη για τον εαυτό τους...

 
At 9/19/2007 03:50:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Επιτέλους η πολιτική χωρίς φτιασιδωμένα ψέμματα, μόνο σκέτα ψέμματα και ραδιουργίες όπως πάντα ήταν.
Ψηφίζω τον άξιο Βοργία-Βενιζέλο.
Δεν έιναι τυχαίες οι εκκλησιαστικές του σχέσεις-καταβολές.
Είναι imperator. με ολίγη απο κανίβαλο.
Γουστάρω, πέθανα στα γέλια με το σχόλιο του περι ικανότητας giorgaaaki.
Ενας εγκέφαλος σαν τον βενιζέλο είναι καλύτερος στο ύπερατλαντικό παζάρι απο τοn μαλακα-pappet της μάργκαρετ.
Και μία μελλοντική του ήττα στο πεζοδρόμιο απο εμάς τους εξεγερμένους θα έχει πιό σημασία.

 
At 9/19/2007 11:11:00 π.μ., Blogger mao tse tung said...

μια διευκρίνιση και μερικά σχόλια:

παρά το ό,τι θαύμασα το πολιτικό σου ένστικτο ολντ μπόϋ, το οποίο πραγματικά κατάφερε να απελευθερώσει μια ισχυρή δόση απόλαυσης που καταπίεσα όταν παρακαλούθουσα άναυδος το πεινασμένο βλέμμα του Β., οφείλω να διευκρινίσω ότι εξακολουθεί να μου προκαλεί απέχθεια ως άνδρας και ως πολιτικός. Τόσο η πολιτική του θέση (άραγε υπάρχει αυτή ή κατορθώνει να μας κάνει όλους να φανταζόμαστε κάποια;) όσο και το συντροφικό του ήθος είναι φτηνότερα και από τις εκπτώσεις του Καρατζαφέρη. Ρήτωρ και επικίνδυνα συμβιβασμένος με το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο, δείχνει να αντιπροσωπεύει επάξια όλη την πολιτική ερημιά που χαρακτηρίζει ένα σύγχρονο κόμμα σοσιαλδημοκρατίας: κενό ουσίας, ανήμπορο να στηρίξει με πρακτικό και καθαρό πολιτικό τις (υποτιθέμενα) ιστορικές του κοινωνικά ευαίσθητες καταβολές, άγεται και φέρεται ως πορνίδιο σε σουπερ-μάρκετ μαστρωπέιας. Δίνεται άραγε η ευκαιρία στους πασόκους να ανοίξουν τους ασκούς του αιόλου και να συζητήσουν τα προβλήματα ιδεολογικού και πολιτικού στίγματος που ταλανίζουν την σύγχρονη κεντροαριστερά; έχουν στομάχια οι σύντροφοι να δούν την πραγματικότητα στα μάτια; κυρίως, αντέχει το 38% των ελλήνων να καταλάβει τι ψήφισε και τι τους εκπροσωπεί; δύσκολα. Σχεδόν μάλιστα εμφανίζεται γραφικός ο (κάθε) Τζουμάκας που ωρύεται κάποιες αλήθειες (με σωστό ή λαθος τρόπο και κίνητρα, είναι μια άλλη κουβέντα... Όσο περισσότερο μάλιστα ακούω τη λέξη ενότητα στα χείλια τους, τόσο γιγαντώνεται η απειλή της διάσπασης τους, η διάλυση, που κατά τη γνώμη μου, μόνο λυτρωτική μπορεί να αποδειχθεί μακροπρόθεσμα για το πολιτικό μας σύστημα... (να μην παραβλέψουμε ότι αρκεί κάποια στιγμή, τα πολιτικά αντανακλαστικά της Ντόρας να ενεργοποιηθούν με βενιζελικό μπρίο και τότε η χώρα θα μοιάζει έτοιμη για σπουδαίες αλλαγές – ο γάλλος το έθιξε).

Δέχομαι ότι ο Β. (και ο κάθε Β.) έχει κάθε δικαίωμα να διεκδικήσει την αρχηγία (ειδικά μετά από τέτοιο αποτέλεσμα) αλλά δεν έχει το δικαίωμα να το κάνει με την έπαρση και ύφος που το πράττει και, κυρίως, έχει την υποχρέωση να το τεκμηριώσει και να το αποδείξει με λόγο πολιτικό και ήθος σοσιαλιστή. Επειδή όμως το κόμμα που ονειρεύεται δείχνει να είναι κάτι άλλο από (έστω και τυπικά) σοσιαλιστικό, ας κάνει κάποιος τον κόπο να προειδοποιήσει τους συντρόφους του για τις προθέσεις του. Κι ας το κάνει με θράσος λατινοαμερικάνικο και λόγο ελληνικό. Ίσως να μας δίνεται μια χρυσή ευκαιρία να πρωτοτυπήσουμε πανευρωπαϊκά και να διεκδικήσουμε δάφνες και σε άλλα ομαδικά «σπορ»...

Ελπίζω να μην μείνει το πασοκ στο μην χείρον βέλτιστον, αν και σας αριστερός μάλλον θα πρέπει να τρίβω τα χέρια μου για τους ορφανούς αριστερούς του που τους βλέπω να έρχονται κατα ‘δω τρέχοντας...

Όσο για την «πολιτική ως σκυταλοδρομία φιλοδοξιών» δεν μπορώ παρά να δεχθώ την πραγματιστική σου προσέγγιση ολντ μπόϋ, αν και θλίβομαι που έχει επικρατήσει ως τέτοια. Για μια «άλλη» πολιτική θα σου συνιστούσα μια ανάγνωση του (επικίνδυνα ρομαντικού και ουτοπικού στα συμπεράσματα, αλλά φτιαγμένο με πρώτη ύλη μιας άλλης πολιτικής) βιβλίου της Έλλης Παππά για την Κομμούνα του Παρισίου.

*ροδιά πραγματικά εξαιρετικό το σχόλιο για τον Νονό. και να σκεφτείς ότι κάποτε πίστευα στις διαχειριστικές του ικανότητες...προφανώς έχει αλλά όχι αυτές που φανταζόμουν.

**ναυαγέ τα σέβη μου για το σχόλιο σου

(ολντ μπόϋ σόρρυ για την κατάχρηση της φιλοξενίας αλλά το θέμα είναι δυναμίτης)

 
At 9/19/2007 11:13:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Άντε να δούμε που θα κάτσει η μπίλια για να ξέρουμε που θα ποντάρουμε.

 
At 9/19/2007 11:15:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Αυτή ωμότητα θα συμφωνήσω οτι έχει μια ρεαλιστική κυνικότητα ζωής. Μόνο οι αρνητές της πραγματικότητας δεν γνωρίζουν οτι η ζωή είναι απολύτως άδικη και οτι η πολυσήμαντη ομορφιά της στηρίζεται στην αδικία της. Τουτέστιν σωστό λάθος ο Γιώργος πρέπει να πάει σπίτι του ή κάνω λάθος?

 
At 9/19/2007 11:17:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ενα ωραίο κείμενο των ημερών www.esopro.pblogs.gr

 
At 9/19/2007 11:22:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Συγνώμη λάθος. esoptro.blogs.gr

 
At 9/19/2007 12:01:00 μ.μ., Blogger costinho said...

που φτάσαμε όμως... η μπρουταλιτέ των μπουλντόγκ να θεωρείται πλέον η ειλικρίνεια στον πολιτικό λόγο. o tempores o mores!

Εμένα, πάντως, το βλέμμα του Βαγγέλη μου έδειξε ότι ουδόλως τον ενδιέφερε το εκλογικό αποτέλεσμα, ούτε καν η διαδικασία των εκλογών, ούτε καν το κόμμα του. Απλώς είχε βάλει ξυπνητήρι το πρωί της Δευτέρας με την υπενθύμιση "να γίνω χαλίφης στη θέση του χαλίφη". Και μετρούσε αντίστροφα. Αν αυτό πλέον ονομάζεται πολιτικό ήθος και ξεχωρίζει ως όαση ανάμεσα στα συνήθη ήθη, τότε μάλλον πρέπει να προβληματιστούμε σοβαρά και σε βάθος -και πέρα από το επίπεδο της καταγγελίας- για αυτά τα "συνήθη"...

 
At 9/19/2007 02:30:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

εντάξει ο β. δεν είναι τόσο κυνικός ώστε να πει ότι θέλει την εξουσία για την εξουσία. αυτό θέλει βέβαια, αλλά μόνο βλάκες θα ομολογούσαν κάτι τέτοιο δημοσίως. εφόσον πρέπει κάποιος να παλαίψει για την κοινωνική ισχύ και την αφεντιά του, πρέπει να γίνει αποδεκτός από τους άλλους δηλώνοντας ότι παλεύει για το καλό των άλλων. για τον δήθεν κυνισμό και την δήθεν ειλικρίνειά του λοιπόν, ή για το θάρρος του, δεν αξίζει κάτι.
για το αν είναι καλός για το πασοκ, τους αριστερούς ή τη νδ, προσωπικά αδιαφορώ. μια απ' τα ίδια είναι. έμμεση δημοκρατία έχουμε, όλο τέτοιους θα έχουμε και όλο τέτοιοι θα ξεβράζονται από τα νερά της.

 
At 9/19/2007 04:07:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Βρε σεις που ήταν το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία 3 1/2 χρόνια; Ήταν ανύπαρκτο! Ο Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου κοιμόταν (ή γυμναζόταν;)για καλά και η κυβέρνηση Καραμανλή αλώνιζε χωρίς αντίπαλο.
Αυτό φάνηκε και από τα αποτελέσματα των εκλογών.

Η κίνηση Βενιζέλου το βράδυ των εκλογών, όπως γλαφυρότατα την περιγράφει ο οικοδεσπότης, εξηγείται εύκολα αν αναλογιστεί κανείς την καταπίεση που αισθανόταν ο Βενιζέλος τόσα χρόνια. Να είναι υποχρεωμένος να βλέπει τον ΓΆΠ να πελαγοδρομεί ανάμεσα σε μια άνύπαρκτη αντιπολιτευτική ρητορική και σε μιά δουλική συναίνεση και να μην πείθει κανένα. Και ΗΞΕΡΕ πως αυτός θα τα κατάφερνε, έχοντας απέναντί του την πιο ανίκανη και πιο διεφθαρμένη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης.

Τι καινούργιο έφερε ο Γιωργάκης τα τελευταία 3 1/2 χρόνια στην πολιτική ζωή (εκτός από τη Μαριλίζα και τον Αθανασάκη);
ΤΙΠΟΤΑ.

Ε, αρκετή υπομονή δεν είχε μαζέψει ο Βενιζέλος τόσα χρόνια;

Ή όπως λέει και μια Τουρκική παροιμία:

Το τέλος της υπομονής είναι η σωτηρία.

Ουστ...

 
At 9/19/2007 08:43:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Χρήστο και Ανώνυμε των 2:04, τι καταλάβατε ότι μου συνέβη με τον Βενιζέλο; Το ποστ μου σας φαίνεται να τον υμνεί; Το ποστ μου προσπαθεί να καταγράψει μια πραγματικότητα, όπως τουλάχιστον την αντιλαμβάνομαι εγώ. Και ναι, απόλαυσα ΤΗΝ ΣΚΗΝΗ με όλη τη σημειολογία της. Δεν απόλαυσα τον άντρα. Απόλαυσα τη σκηνή γιατί είχε μια ένταση κι ένα συμβολισμό που ταιριάζει σε σαιξπηρικό έργο.

 
At 9/19/2007 08:51:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Μao, χρησιμοποιείς τον όρο «συντροφικό ήθος». Πίστευες ειλικρινά ότι το 2007 στα κορυφαία στελέχη των δύο κομμάτων νομής και εναλλαγής της εξουσίας επικρατούσε «συντροφικό ήθος»;
Μιλάς ακόμη για «ήθος σοσιαλιστή» που θα έπρεπε να έχει. Εδώ, με όλη την εκτίμηση που ξέρεις ότι σου έχω, επίτρεψέ μου να γελάσω.
Επί της ουσίας τώρα, συμφωνώ ότι πολιτικά φαίνεται να είναι ο καλύτερος φίλος των ισχυρών. Αλλά αυτό αφενός δεν είναι θέμα με το οποίο ασχολήθηκε το ποστ και αφετέρου δεν θεωρώ ότι ο Παπανδρέου είναι λιγότερο συμβιβασμένος.
Τέλος για την έπαρση του Βενιζέλου και τα «ρεύματα του αυτονόητου» είναι γεγονός ότι όταν προλαβαίνει να δείξει τόση αλαζονεία πριν καν γίνει πρόεδρος του κόμματός του, άμα μας κυβερνήσει κιόλας αναμένουμε να δούμε πράγματα και θαύματα.

 
At 9/19/2007 08:57:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Costinho, δεν χρησιμοποίησα όμως τις λέξεις «πολιτικό ήθος». Είπα ότι η κίνησή του φανέρωσε το αληθινό ήθος της πολιτικής. Φανέρωσε τουλάχιστον το ήθος των κορυφαίων πολιτικών των κομμάτων εξουσίας.
Από την άλλη πάντως, ο Παπανδρέου δεν σκοτώθηκε σε τροχαίο και το πτώμα του ήταν μόνο πολιτικό. Σε εκλογές συμμετείχε και εκλογές έχασε. Ε, θεώρησε και ο άλλος ότι ήρθε η ώρα του.

 
At 9/19/2007 10:05:00 μ.μ., Blogger Vicky said...

By the way OldBoy, γιατί δεν έχεις comment moderation? Είναι "must" lately.

 
At 9/19/2007 10:19:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Old-Boy, μια ένσταση μόνο. Αυτά που λες για την άγρια ομορφιά ης στιγμής ίσως θα μπορούσαν να ειπωθούν και για το κράξιμο/θάψιμο/σφαγή ενός οποιουδήποτε διαιτητή μετά από ένα πολύ κακό του παιχνίδι. Γιατί αυτό είναι αν θέλεις κατ αναλογία το ήθος του ποδοσφαίρου.

Μπορεί και να σε αδικώ όμως φαίρνοντας αυτό το παράδειγμα.

Υ.Γ.Χτες σε είχε και η Καθημερινή σε άρθρο με θέμα τι έγραψαν οι bloggers για τις εκλογές.

 
At 9/19/2007 10:21:00 μ.μ., Blogger gatti said...

Κατ΄ αρχήν πρέπει να σε συγχαρώ για το εξαιρετικό κείμενο.

Εγώ το συγκεκριμένο γεγονός το βίωσα αντίστροφα. Αρχικά ενθουσιάστηκα από την κίνηση και την σημειολογία της όπως γράφεις κι εσύ. Δεν έχουμε συχνά την ευκαιρία να ζούμε τέτοιες στιγμές και μπορείς να πεις ότι είναι μια σκηνή την οποία θα μνημονεύουμε και στο μέλλον. Ο Βαγγέλης είχε το ύφος του σαρκοβόρου που είναι έτοιμο να φάει τη λεία του ενώ ακόμα αναπνέει και δεν φαίνεται διατεθειμένος να παίξει το ρόλο της ύαινας που περιμένει υπομονετικά να πάρει ό,τι περισσέψει. Δήλωσε "παρών" γιατί δεν μπορούσε να περιμένει ούτε δευτερόλεπτο και ήταν απολαυστικό να παρακολουθείς την πείνα του
αποτυπωμένη στο βλέμμα του. Θέλει την εξουσία και την θέλει τώρα επομένως στο μυαλό του δεν χωρούσαν δεύτερες σκέψεις για "αυτογνωσία και αυτοσυγκράτηση" που πρότεινε εκ των υστέρων η Διαμαντοπούλου. Δεν μπορεί να συγκρατήσει τις ορμές του και αισθάνεται ότι δεν πρέπει να το κάνει κιόλας. Ετσι κι αλλιώς, ακόμα κι αυτοί που τον απεχθάνονται δεν μπορούν να αμφισβητήσουν την ευστροφία του μυαλού του, που είναι παραπάνω από βέβαιο πως εκτός από την πλήρη συνείδηση του τι συμβαίνει στο κόμμα του, έχει αφουγκραστεί και τις γενικότερες αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό τόσο της χώρας όσο και του κόσμου ολόκληρου και παρακολουθεί τις εξελίξεις.
Οσο όμως περνούν οι μέρες και η συγκεκριμένη σκηνή "θαμπώνει" στο μυαλό μου τόσο περισσότερο μου φαίνεται άσχημη η ενέργειά του. Δείχνει άνθρωπο χωρίς πολιτικό ήθος, άνθρωπο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί επικίνδυνος και αυτό μπορεί να του κοστίσει. Μην ξεχνάς πως μπορεί να προχωράμε σταθερά προς τα κοινοβουλευτικά μοντέλα των δυτικοευρωπαϊκών χωρών, αλλά αυτό γίνεται με αργά βήματα και το συναίσθημα στην Ελλάδα θα εξακολουθήσει για καιρό να ανεβάζει και να κατεβάζει άτομα και κόμματα στην πολιτική μας σκηνή. Με τον Βενιζέλο ηγέτη του το ΠΑΣΟΚ ανεβαίνει κλίμακα αλλά το ζήτημα είναι κατά πόσο θα καταφέρει να διατηρήσει την ενότητά του.

ΥΓ. Ασχετο, αλλά αφού συνήθως ποδοσφαιροποιούμε την πολιτική ζωή
ας ...πολιτικοποιήσουμε και το ποδόσφαιρο :) Κι ο Ιβιτς το βράδυ της Τρίτης σε ρόλο ...Μπένυ βγήκε και τα έχωσε στον σερ Τάκις μετά την ισοπαλία με τη Λάτσιο. Κι όχι τίποτα άλλο αλλά ο φουκαράς ο Λεμονής δεν είχε καν χάσει...

 
At 9/19/2007 10:30:00 μ.μ., Blogger gay super hero said...

E όχι και Μακβέθ ο Μπένι :-) Ακόμα και αυτός στην αρχή τουλάχιστον φρόντιζε επιμελώς να κρύβει τη φιλοδοξία του. Και είχε και κάποιους ενδοιασμούς για το όλο θέμα.

'Οχι, ο Μπένι μου θυμίζει τις δύο κακές κόρες του Ληρ. Γίνονται δυσάρεστες από την αρχή και χωρίς καν να είναι απαραίτητο.

 
At 9/20/2007 12:16:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Mike, το κράξιμο ενός διαιτητή είναι ο κανόνας. Το πέταγμα των συναγωνιστικών μασκών είναι η εξαίρεση. Αν η σκηνή του Ζαππείου ήταν ο κανόνας δεν θα έκανε εντύπωση ούτε αρνητική (στους περισσότερους) ούτε θετική (σε μένα).
ΥΓ, thanks.
Gatti, ωραίο το σχόλιό σου. Όσο για τον Σερ Τάκη είναι προγραμμένος, για να έρθει ο προπονηταράς που θα απελευθερώσει το θρύλο, ώστε να παίζει επιθετικά και να αρχίσει να τρώει πάλι 4.

 
At 9/20/2007 12:27:00 π.μ., Blogger costinho said...

Εγώ δεν τα λέω για σένα και το post σου καλέ μου OldBoy, αλλά για τη συγκάλυψη που επιχειρήθηκε (και επιτεύχθηκε) εις βάρος των πραγματικών πολιτικών μηνυμάτων που πρόεκυψαν από αυτές τις εκλογές. Πετώντας χοντροκομμένα στο τραπέζι -όπως ο χασάπης το χοιρομέρι πριν το πετσοκόψει- τα ζητήματα "διαδοχή", "εσωκομματικά παιχνίδια" και, φυσικά, την "αυτοπροσφορά Βενιζέλου", πρόλαβαν τις όποιες εξελίξεις-συζητήσεις-αναλύσεις, από τα χαράματα της Δευτέρας κιόλας, κάνοντας όλα τα σοβαρά θέματα γαργάρα. Κι εκεί έχει το στόχο του το διπλό μου σχόλιο, ότι δηλαδή το πολιτικό ήθος των υπολοίπων (που στην περίπτωση επωφελούνται με αναίμακτο τρόπο) αγγίζει τα όρια του χυδαίου και του ανήθικου. Με τον Βαγγέλη μπροστάρη να ξελασπώνει για πάρτη τους.

 
At 9/20/2007 01:48:00 π.μ., Blogger gallos said...

Ο ίδιος ο Βενιζέλος έδωσε μιαν εξήγηση για τη βιασύνη του να εξαγγείλει την υποψηφιότητά του. Είπε ότι είχαν μιλήσει με τον Παπανδρέου νωρίτερα την ίδια ημέρα. Ο Π. του είπε, σύμφωνα με τον Β., ότι και σε περίπτωση ήττας θα ήθελε να συνεχίσει και προσπάθησε να διερευνήσει τις προθέσεις του. Ο Β. του απάντησε ότι θα το συζητήσουν αργότερα, καθώς δεν ήθελε να συζητήσει καν το ενδεχόμενο ήττας!

Αλλά, πάλι σύμφωνα με το Βενιζέλο, ο Π., το ίδιο βράδυ, περιορίστηκε στο να του διαβάσει την ομιλία του ένα λεπτό πριν την εκφωνήσει δημοσίως και χωρίς να προηγηθεί ή να ακολουθήσει καμία διαβούλευση. Τότε, αισθάνθηκε ότι ο πρόεδρος του πασόκ δεν ανταποκρίθηκε σε όσα ο κόσμος του ανέμενε και ένιωσε την ανάγκη να δηλώσει παρών. Εν ολίγοις, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, σαν να αντέδρασε σχεδόν αυθόρμητα ... σαν μην είχε καν σκεφτεί νωρίτερα το ενδεχόμενο να θέσει υποψηφιότητα. Ή σαν να υπήρχε πιθανότητα να μην το κάνει, εάν δεν αισθανόταν προδομένος (!) από τον παλιόφιλό του το Γιώργο.

Στην πραγματικότητα, νομίζω ότι άδραξε την ευκαιρία να θέσει αμέσως υποψηφιότητα για να κατοχυρώσει και επισήμως ένα ρόλο που ήδη ανεπίσημα είχε με χαρά επωμιστεί εδώ και χρόνια. Για να εκμεταλλευτεί τη δυναμική της στιγμής και να προλάβει οποιαδήποτε κίνηση που θα μπορούσε να αλλάξει το βαρύ κλίμα που είχε δημιουργηθεί.

Ως εκ τούτου, συμφωνώ ότι η εν λόγω κίνησή του πράγματι φανερώνει στ' αλήθεια συμπεριφορά "πολιτική" και δημιουργεί στιγμιότυπα πολιτικού θεάματος, που σπάνια βλέπουμε στα 'γήπεδα'. Η "ηθική" σε όλα αυτά είναι μια έννοια απλά ενοχλητική και μάλλον αδιάφορη ούτως ή άλλως (τουλάχιστον για τους πρωταγωνιστές).

Αυτά περί του "τάιμινγκ". Τα περί "ανάξιου εραστή" σηκώνουν περισσότερη κουβέντα. Επιγραμματικά μόνο θα πω ότι αν κάποιος είναι "επικοινωνιακός" ή όχι δεν (θα 'πρεπε ν') αφορά τους πολίτες αλλά τους επικοινωνιολόγους.

 
At 9/20/2007 02:39:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Εφόσον λες ότι δεν είναι κανόνας το πέταγμα των συναγωνιστικών μασκών γιατί το χαρακτηρίζει ως πολιτικός ήθος; Ήθος=εθισμός. Μια πράξη που γίνεται φύση με το να την επαναλαμβένει κάποιος συνεχώς. Τουλάχιστον κατά τον Αριστοτέλη (αν κάνω μεγάλο λάθος στην αναφορά μην με σκοτώσετε). Νομίζω πως πολιτικός κανόνας είναι μάλλον ο δήθεν καθοσπρεπισμός που ξεχνιέται στη πρώτη ευκαιρία, οπότε ο Βενιζέλος έκανε ότι ήταν αναμενόμενο.

Πέρα ίσως από ένα πράγμα που στην Ελλάδα της δουλοπρέπειας δεν είναι ποτέ αναμενόμενο. Η αμφισβήτηση του αρχηγού (βλέπε του αρχι-νονού που ελεέγχει την εξουσία καθαρίζοντας όποιους τον αμφισβητού, όπως Παπαντωνίου, Κουλούρης). Εγλω τουλάχιστον αυτό κατάλαβα να θαύμασες ενδόμοιχα αν και κανείς δεν μπορεί να βρεθεί μέσα στο μυαλό του άλλου.

 
At 9/20/2007 12:37:00 μ.μ., Blogger mao tse tung said...

..για την χρήση των ταλαίπωρων όρων "συντροφικό" και "σοσιαλιστικό" ήθος:

ολντ μπόυ, αν δεν ουρλάζανε τα ίδια τα στελέχη του πασοκ ότι επιτέλους γίνεται μια καθαρή και ουσιαστική ΠΟΛΙΤΙΚΗ συζήτηση στο κόμμα, δεν θα αναφερόμουν σ αυτά. Επιτέλους πια πρέπει να δικαιολογήσουν με το λόγο τους και τη στάση τους τα λάβαρα (συμβολικά και ιδεολογικά) του χώρου τους. Μόνοι τους εκτείθονται απέναντι σε αυτές τις έννοιες, ειδικά αυτές τις στιγμές που διακυβεύεται ο χαρακτήρας και η ουσία του κινήματος τους. Να δείς που από την πολύ ανάγκη τους να εμφανιστούν ως οι αληθινοί εκφραστές του κινήματος θα πέσουν σε απίστευτες ιδεο-πολιτικές γκάφες..

μη γελάς λοιπόν καλέ μου σύντροφε και ανέμενε τα χειρότερα, όπως σωστά παρατηρείς..

 
At 9/20/2007 03:02:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Gallos, ούτε ο Σημίτης ήταν «επικοινωνιακός». Αλλά προσέφερε και κάποια εχέγγυα ικανότητας. Και η έλλειψη ικανότητας αφορά και τους πολίτες.
Μike, όπως λέω και σε παραπάνω σχόλιο, δεν μίλησα για «πολιτικό ήθος», αλλά για την αποκάλυψη του ήθους της πολιτικής.

 
At 9/21/2007 01:35:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Πάντως, αν μη τι άλλο, επιβεβαιώνεται η ερμηνεία σου για την κίνηση Βενιζέλου από την ανταπόκριση και τα σχόλια -- καθώς και την γενικότερη κίνηση γύρω από αυτό το θέμα. Κάτι ξαφνικά άρχισε να κινείται (καλό ή κακό, ηθικό ή ανήθικο) πολιτικά και φαίνεται από το ενδιαφέρον που προκάλεσε.

 
At 9/21/2007 06:00:00 μ.μ., Blogger gallos said...

OldBoy, η θητεία του στο ΥΠΕΞ φανερώνει ανικανότητα ή στοιχεία, έστω, ικανότητας;

 
At 9/21/2007 09:05:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Ok, εδώ έχεις δίκιο.

 
At 7/27/2009 07:44:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home