Διότι το να σιωπήσουν σημαίνει ότι το αυτί τους δεν ιδρώνει μόνο με τον ολιγάρχη Δημήτρη Μελισσανίδη, ο οποίος εκτός από τα 10.107.161,33 ευρώ που χρωστάει με την εταιρεία Πετρέλαια Αιγαίου, οφείλει ακόμα 7.134.142,84 με την εταιρεία ΑΙΓΑΙΟΝ ΟΙΛ. Σημαίνει ότι το αυτί της πολιτικής ηγεσίας -συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης- και της δικαιοσύνης ιδρώνει και με την οικογένεια Βαρδινογιάννη (εταιρεία VARNIMA CORPORATION INTERNATIONAL SA και χρέος 6.609.248,34), την οικογένεια Χανδρή (εταιρεία FANTASY CRUISES ΑΝΩΝΥΜΗ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΣΚΑΦΩΝ και χρέος 10.698.170,93), τον εκδότη-δημοσιογράφο Δημήτρη Ρίζο (εταιρεία ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΕΤΥΠΟΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ και χρέος 2.306.464,62), τον εκδότη-δημοσιογράφο Γιώργο Τράγκα (εταιρεία ΚΡΑΣ-ΕΚΔΟΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ και χρέος 2.088.413,16), τον εκδότη-δημοσιογράφο Γιώργο Κουρή (εταιρεία ΠΡΕΣ ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ και χρέος 1.527.687,22), την εφημερίδα Μακεδονία (εταιρεία ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΕΚΤΥΠΩΤΙΚΗ ΑΕ και χρέος 3.261.204,43).
(Περί μεγαλοφειλετών και άλλων δαιμονίων, στο σάιτ του Unfollow, και κυρίως στο ίδιο το περιοδικό, που κυκλοφορεί σε περίπτερα, μπαρ κι όπου αλλού το πάρτι συνεχίζεται)
12 Comments:
Υπάρχει όριο στο λαϊκισμό; Μάλλον όχι και τείνει στο άπειρο.
Προφανώς θεωρείς/-είτε ότι απευθύνεσαι/-στε σε αμόρφωτους μουζίκους ή έστω στο κοινό του Λαζόπουλου, γι' αυτό και γράφετε ό,τι να 'ναι.
Όλες οι εταιρείες που αναφέρει το Unfollow ως μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου είναι νομικά πρόσωπα περιορισμένης ευθύνης. Τα νομικά πρόσωπα αυτά στις περισσότερες, αν όχι όλες τις χώρες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων όλων των χωρών της Ε.Ε., διαθέτουν νομική και περιουσιακή αυτοτέλεια έναντι των μετόχων / εταίρων τους και ευθύνονται μόνο αυτά για τις υποχρεώσεις του. Δηλαδή δεν ευθύνονται τα (φυσικά ή νομικά)
στα οποία ανήκουν οι μετοχές τους.
Αυτό καταρχήν σημαίνει ότι η "Old Boy Α.Ε." μπορεί να φεσώσει το Δημόσιο και τους εργαζόμενούς της χωρίς ο Old Boy να μετακομίσει από το ωραίο προάστιο όπου μένει ή να πάει φυλακή. Μπορεί μάλιστα λίγο καιρό μετά να φτιάξει και τη "New Old Boy Α.Ε." και να μπει σε νέες περιπέτειες.
Γράφω "καταρχήν" γιατί μια σειρά από νόμους καθιστούν συνυπεύθυνα έναντι του κράτους και των ασφαλιστικών ταμείων για πληρωμή φόρων / εισφορών και τα φυσικά πρόσωπα που διοικούν / εκπροσωπούν τα νομικά πρόσωπα - οφειλέτες. Όχι όμως τους μετόχους. Άρα αν ο Διευθύνων Σύμβουλος της "Old Boy Α.Ε." είναι ο 80χρονος θείος σου (που δεν μπαίνει και φυλακή και δεν έχει τίποτα στο ονόμά του), ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Αυτά μπορεί να είναι σίγουρα ενοχλητικά και δυσάρεστα, παγκοσμίως όμως έχει γίνει δεκτό ότι το κοινωνικό σύνολο και οι οικονομία συνολικά ωφελούνται από τον θεσμό της νομικής προσωπικότητας και τον περιορισμό της ευθύνης των νομικών προσώπων. Και αυτό είναι νόμος του κράτους.
Το γιατί συμβαίνει αυτό ή αν αυτό είναι πράγματι καλό, μπορούμε να το συζητήσουμε. Πολύ συνοπτικά / χονδρικά γίνεται δεκτό ότι ο περιορισμός της ευθύνης του νομικού προσώπου στο ύψος της περιουσίας του ενθαρρύνει συνολικά τους ανθρώπους να "επιχειρούν" και να αναλαμβάνουν κινδύνους, μεγιστοποιώντας το όφελος και για το σύνολο.
Αυτονόητο είναι ότι είναι ευθύνη του κράτους, και κάθε δανειστή, να μην αφήνει το χρέος να χρονίζει ή να μεγαλώνει περισσότερο από αυτό που δικαιολογεί το μέγεθος κάθε οφειλέτη, νομικού ή φυσικού προσώπου.
Με τα δεδομένα αυτά, το να φωνάζεις ότι "χρωστά στο κράτος π.χ. ο Old Boy", αντί του ορθού ότι "χρωστά στο κράτος ένα νομικό πρόσωπο με περιορισμένη ευθύνη, συμφερόντων Old Boy, χωρίς όμως δική του νομική / προσωπική ευθύνη για τα χρέη αυτά" είναι λαϊκισμός και υπονομεύει τη συνολική σοβαρότητα και αξιοπιστία των λόγων και των προσώπων σας, των καταγγελιών και των ρεπορτάζ σας.
Να τα πει αυτά η αγράμματη θεία μου ή κανένας τύπος στο καφενείο το καταλαβαίνω και το δικαιολογώ. Να τα γράφουν / αναπαράγουν μορφωμένοι άνθρωποι (εσύ είσαι και νομικός) είναι συνειδητό ψεύδος, λαϊκισμός και απόπειρα συσκότισης.
Για να μην αναφερθώ στο ότι εσύ και πολύ φίλοι σου δουλεύετε π.χ. για τις μεγαλοοφειλέτριες Τεγοπούλου χωρίς, όχι νομικά, αλλά ούτε καν ηθικά ζητήματα...
Το Unfollow έχει δείξει ότι δεν του λείπει το θάρρος. Αυτό είναι αναγκαίο, αλλά καθόλου επαρκές. Ένα μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την αλήθεια θα ήταν σίγουρα χρήσιμο
gulag21
Τόσο το ρεπορτάζ του περιοδικού όσο και η αναπαραγωγή στο σάιτ, είναι προσεκτικά και ξέρουν τι λένε. Το περιοδικό είναι δημοσιογραφικό, δεν είναι το Νομικό Βήμα. Για την ουσία μιλάει και την περιγράφει όπως ακριβώς είναι, χωρίς λαϊκισμούς. Αν στην ουσία αυτή έχεις κάτι βάσιμο να αντιπαρατάξεις, δεκτόν. Αλλά το να λες πως η εταιρία χρωστάει και άρα όχι ο Χ επιχειρηματίας και άρα λαϊκίζετε και συσκοτίζετε την αλήθεια, μου μοιάζει σουρεαλιστικό.
Όσο για την Ελευθεροτυπία έχω απαντήσει στο παρελθόν.
Ολντ, η κυβέρνηση Σαμαρά έχει διορίσει Γενικό Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων έναν πρώην μπλόγκερ και αναγνώστη του μπλογκ σου, που δεν νομίζω οτι είναι από τους διεφθαρμένους. Και που φαίνεται ότι κάνει πολύ καλή δουλειά. Δεν δείχνει αυτό κάποιο γνήσιο ενδιαφέρον να πατηθεί η διαφθορά; (Δεν είμαι Σαμαρικός, αλλά αυτή η στελέχωση με εντυπωσίασε). Απ' ο,τι ξέρω, κυνηγάνε πολλούς πρώην προνομιούχους.
Για το θέμα οφειλών νομικών / φυσικών προσώπων κι αγώ απόρησα, αλλά δεν ξέρω την νομοθεσία. Για οφειλές φόρων ισχύουν είδικοί νόμοι, νομίζω. Ενδιαφέρομαι να μάθω περισσότερα.
Πολύ εμπεριστατωμένο το σχόλιο περί νομικών προσώπων. Και πάντα είχα την απορία για τα νομικά πρόσωπα, αν και δεν έχω τις γνώσεις για επιχειρηματολογήσω άμα "ο περιορισμός της ευθύνης του νομικού προσώπου στο ύψος της περιουσίας του ενθαρρύνει συνολικά τους ανθρώπους να "επιχειρούν" και να αναλαμβάνουν κινδύνους, μεγιστοποιώντας το όφελος και για το σύνολο".
Είναι η εντυπωσή μου ή ο old ρέπει προς τον λαϊκισμο τελευταία;
ΟΒ, πρώτ' απ' όλα ευχαριστώ για την απάντηση, δεδομένου μάλιστα ότι τον τελευταίο καιρό δεν συνηθίζεις να απαντάς.
Η απάντησή σου όμως δεν είναι καθόλου ικανοποιητική. Δεν χρειάζεται να είναι το νομικό βήμα για να εξηγήσεις κάτι σωστά στους αναγνώστες τους δικούς σου ή του unfollow.
Τα πράγματα είναι απλά. Ο τίτλος του άρθρου και του ποστ κάνει ξεκάθαρα λόγο για "άφεση" των οφειλετών. Αυτό σημαίνει ότι ο Σαμαράς και οι λοιποί μπορούν με βάση την υπάρχουσα νομοθεσία να εισπράξουν τα χρέη πχ της Varnima από τον Βαρδινογιάννη προσωπικά αλλά δεν το κάνουν γιατί είναι διαπλεκόμενοι και ξεπουλημένοι. Αν αυτό είναι αλήθεια, μπορούμε ακόμη και να κυνηγήσουμε πχ τον Υπουργό Οικονομικών για παράβαση καθήκοντος.
1. Εδώ ένα έντιμο με τους αναγνώστες του περιοδικό, χωρίς να είναι το νομικό βήμα, οφείλει ξεκάθαρα να πει ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Η νομοθεσία που έχουμε εμείς και όλες οι γνωστές σε μένα χώρες δεν προβλέπει προσωπική ευθύνη των μετόχων για τα χρέη της εταιρείας προς το Δημόσιο ή το ΙΚΑ. Τόσο απλά.
Και άρα αν ο Στουρνάρας πήγαινε στα δικαστήρια τον Βαρδινογιάννη για χρέη της εταιρείας του, αυτά θα τον απήλλασσαν πανηγυρικά. Θεωρεί μήπως το Unfollow ότι η επόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα εισπράξει αυτά τα χρέη από τους μεγαλομετόχους εφαρμόζοντας την υφιστάμενη νομοθεσία;
2. "Ναι αλλά πώς πάνε και δίνουν τον ΟΠΑΠ σε έναν επιχειρηματία που αποδεδειγμένα φέσωσε το Δημόσιο με άλλη εταιρεία του;" Κι εδώ η απάντηση με την υφιστάμενη νομοθεσία νομίζω ότι είναι απλή. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει πτώχευση του υποψήφιου αγοραστή (ή των διοικούντων κλπ. αυτού), με βάση την κοινοτική νομοθεσία δεν μπορείς να τον αποκλείσεις από τον διαγωνισμό και αν το εκανε αυτό το ΤΑΙΠΕΔ, πάλι τα δικαστήρια θα δικαίωναν τον κάθε Μελισσανίδη.
Με βάση αυτά, το να λες "αφίεμεν τους μεγαλοφειλέτες ημών" είναι αγνός παρθένος λαιϊκισμός καφενείου τύπου "γιατί δεν τους βάζουν όλους φυλακή να 'ούμε".
3. Με τα δεδομένα αυτά, το μόνο που μπορούμε και αξίζει να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε δημοκρατικά, είναι το ενδεχόμενο καθιέρωσης προσωπικής ευθύνης των μετόχων (όλων ή κάποιων) των κεφαλαιουχικών εταιρειών ειδικά π.χ. για τα χρέη προς το δημόσιο και/ή τα ασφαλιστικά ταμεία.
(α) Αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει αναδρομικά, άρα ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ θα εισπράξει χρήματα από τον Μελισσανίδη ή τον Βαρδινογιάννη προσωπικά.
(β) Γνώμη μου είναι ότι κάτι τέτοιο θα συνιστούσε παγκόσμια πρωτοτυπία, θα ήταν πιθανώς αντίθετο με τους κανόνες της Ε.Ε. και, κυρίως, θα ήταν αναποτελεσματικό και θα δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα από αυτά που θα έλυνε. Αυτό είναι όμως θέμα συζήτησης για το μέλλον και όχι πεδίο λαϊκισμού για το παρόν.
Αναγνωρίζω ότι είναι δύσκολο να έχεις μια "αποκάλυψη" ή ένα ρεπορτάζ - "επιτυχία" κάθε μήνα, και αυτό είναι κακός σύμβουλος.
Αλλά το unfollow, με στήλες όπως π.χ. αυτές του ζενάκου ή τα μεσαιωνικά του τραμπούλη ή τη σειρά άρθρων του με τη γιαννοπούλου, όσο κι αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς (και κάθετα πολλές φορές) στα επιμέρους, φαινόταν να απευθύνεται σε, και να προϋποθέτει / δημιουργεί άλλης ποιότητας αναγνώστες από π.χ. αυτούς του Hot Dog / Buggs Bunny, γι' αυτό και ενοχλήθηκα και είπα να σου γράψω.
gulag21
Old Boy, θέλω να προσθέσω άλλη μια παράμετρο, η οποία, από ό,τι βλέπω γύρω μου, διαφεύγει από τούς περισσότερους.
Γενικώς, όλα τα κράτη χρειάζονται κάποιους ικανούς, έντιμους, δραστήριους ανθρώπους που ξέρουν να κινούν το χρήμα, για να μπορούν να κρατούν την οικονομία σε κίνηση. Πρακτικά, όταν δεν μπορούν να τούς βρουν, διαγράφουν μερικά από τα επίθετα που έγραψα και ξανακοιτούν τη λίστα. Ο μπαρμπα-Μήτσος που έχει το περιπτεράκι στη γωνία οικογενειακά εδώ και τρεις γενιές μπορεί να είναι τίμιος και καλός άνθρωπος, αλλά την οικονομία μπορεί να την κινήσει? Ιδού το ερώτημα και δε θα σ' αρέσει η απάντηση.
Θυμάσαι μερικούς μεγαλοεπιχειρηματίες που εξαφανίστηκαν από το προσκήνιο μετά το Σημίτη, μόνο για να επιστρέψουν ένα χρόνο μετά? Η επόμενη κυβέρνηση στην αρχή την είχε δει ότι θα πάρει κεφάλια, αλλά λίγο αργότερα έψαχνε για κεφάλια που μπορούν να κινήσουν το χρήμα και δεν έβρισκε άλλους.
Οπότε μέχρι να βρούμε τούς ικανούς, έντιμους κλπ επιχειρηματίες, που δεν πολυ-έχουμε βέβαια γιατί τούς έχουμε διώξει από τη χώρα και οι αριστεροί και οι δεξιοί, δεν έχουμε και πολλές επιλογές. Αυτή είναι η κατάσταση, ρεαλιστικά.
@gulag21: όλα τα παράδοξα στην οικονομική ζωή αυτής της χώρας φαίνεται να γίνονται νομότυπα - τουλάχιστον μέχρι να το ψάξει κανείς λίγο παραπάνω. Για τον Μελισσανίδη το unfollow έχει σειρά δημοσιευμάτων στα οποιά φαίνεται να έχουν διαμοιφθεί πολλές και διάφορες "παρατυπίες", από χοντρές εώς πολύ χοντρές, στις συναλλαγές του με το δημόσιο. Της εταιρίας του, θα μου πείς.
Αν σε ικανοποιεί αυτή η προσέγγιση, οκ., αλλά μην προσπαθείς να μας πείσεις κιόλας οτι το ελληνικό δημόσιο, αυτό που όλοι ξέρουμε και αγαπάμε, αυτό στο οποίο η κυβέρνηση νομοθετεί φωτογραφικά ανά πάσα στιγμή, ή νομοθετεί για να ληστέψει συγκεκριμένα επαγγέλματα, κλπ. κλπ. δε θα μπορούσε να δώσει τον ΟΠΑΠ σε άλλο επιχειρηματία, αν ήθελε, γιατί θα παρατυπούσε εις βάρος του Μελισσανίδη...
Ως προς το αναδρομικό του ζητήματος και τον Σύριζα έχεις δίκιο, αλλά η αφήγηση οτι το unfollow είναι κομματικό όργανο του Σύριζα και οφείλει να απολογείται αντ'αυτού ή να τον σιγοντάρει πάντα και παντού μπάζει λίγο νερά, όπως πιθανώς θα είχες την ευκαιρία να αντιληφθείς διαβάζοντας τα άρθρα στα τελευταία τεύχη.
Συγνώμη, αλλά ο επειδή ο φίλος gulag21 πάει να την βγει στο Unfollow -απαράδεκτα- για το νομότυπο του όλου θέματος, θα έπρεπε να ξέρει καλύτερα, πως εν αντιθέσει με τον μέτοχο, ο πρόεδρος μιας εταιρείας με χρέη στο δημόσιο διώκεται και παρά διώκεται.
(Αν δε το 21 στο gulag21 είναι δηλωτικό των οπαδικών προτιμήσεων του φίλου, θα γνωρίζει πως όλοι οι πρόεδροι της ΠΑΕ έχουν περάσει μια βόλτα από τον εισαγγελέα για τα χρέη του συλλόγου προς το δημόσιο.)
Βεβαίως, ο Μελισσανίδης αρνείται πως είναι πρόεδρος της Aegean Oil. Αν, όμως, το δημόσιο ενδιαφερόταν πραγματικά να εισπράξει τα ποσά, θα έπρεπε να στείλει το ΣΔΟΕ. Δυσκολεύομαι να πιστέψω πως θα καθόταν κανείς να μπει φυλακή στη θέση του.
Και σε κάθε περίπτωση, αν ο Μελισσανίδης είναι τόσο γάτα και νομότυπα καταφέρνει να ξεφύγει της τσιμπίδας του νόμου, κανείς δεν βάζει το πιστόλι στον κρόταφο σρο κράτος για να πουλήσει τον ΟΠΑΠ στον συγκεκριμένο επιχειρηματία. Κανονικά, μάλιστα, θα έπρεπε να τον αποκλείσει για λόγους αρχής. Το αν βάζει "μπροστινούς" ή "πισινούς", λίγη σημασία έχει. Σε μια χώρα με το μέγεθος της Ελλάδας όλα εύκολα βγαίνουν έξω. Το δημόσιο, αν ενδιαφέρεται, οφείλει να προστατεύσει τα ασημικά του. Αν λέμε.
Για να μην πιάσουμε το ζήτημα το πόσο φωτογραφική και υπέρ του Μελισσανίδη είναι η όλη σύμβαση.
1.
@lazopolis Το τελευταίο που θα ήθελα είναι να θεωρηθώ υπέρ του Μελισσανίδη ή οποιουδήποτε ολιγάρχη. Τον συγκεκριμένο τον ξέρω από την εποχή της κολιγιάς του με τον Καρρά, μόνο η σημαία του Jolly Roger έλειπε από τα πλοία τους. Και δεν είχα κανένα πρόβλημα με τα δημοσιεύματα του unfollow πχ για την υπόθεση λαθρεμπορίας όπου εμπλέκεται (ως μέλος της διοίκησης και όχι ως μέτοχος) ο αδελφός του. Δεν είναι τυχαίο ότι για το δημοσίευμα εκείνο ο "τίγρης" [ή... αυτός που χρησιμοποίησε το όνομά του, και καλά] αγρίεψε, ενώ για το παρόν δημοσίευμα δεν έτρεξε μία.
Όπως λέει και ο michael και είπα κι εγώ, οι Πρόεδροι μπλέκουν και ευθύνονται απέναντι στο δημόσιο, οι μέτοχοι όχι. Γι' αυτό στην ΑΕΚ πέρασε από τη ΓΑΔΑ ο Αδαμίδης και ο (Γκα)Ντέμης, αλλά κανείς δεν είπε καλέστε τον Παππά ή τον Χατζηιωάννου. Κι αυτό όχι γιατί τους καλύπτουν αλλά γιατί δεν ευθύνονται. Είναι τόσο απλό, γι' αυτό είναι και προφανώς γνωστό στο unfollow και με ενόχλησε που το παρακάμπτει / αποσιωπά / βάλτε ότι θέλετε.
2. Προφανώς γνωρίζω ότι το unfollow δεν είναι κομματικό έντυπο, γι' αυτό και το διαβάζω, γι' αυτό όμως και έχω απαιτήσεις από αυτό. Αυτό που λέω όμως ισχύει: με τους ισχύοντες νόμους καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να ζητήσει προσωπικές ευθύνες από τον Βαρδινογιάννη ή τον Χανδρή για τις εταιρείες που φαλίρισαν και τους είχαν μετόχους (όχι Προέδρους). Κι αφού ισχύει αυτό, δεν υπάρχει "άφεση χρέους" που γράφει το unfollow.
3. Το αν έπρεπε ή όχι να πουληθεί ο ΟΠΑΠ είναι ασφαλώς μια κουβέντα που μπορούμε να κάνουμε. Το θέμα είναι ότι από τη στιγμή που ξεκίνησαν για να τον πουλήσουν, δεν μπορούσαν να παραβούν την ευρωπαϊκή νομοθεσία και να κάνουν ό,τι θέλουν, λέγοντας τον πουλάμε αλλά όχι στον Μελισσάν. Είδατε, εξάλλου, πόσοι ήρθαν και κατέθεσαν προσφορές. Δεν είμαι καθόλου σίγουρος πάντως ότι θέλω κρατικό ψευτο-μονοπώλιο στον τζόγο, έχει υπάρξει διαχρονικά τόση βρωμιά από αυτήν την πηγή. Εννοείται ακόμη λιγότερο θέλω ιδιωτικό μονοπώλιο. Δεν θα μπορούσε π.χ. η επόμενη κυβέρνηση να καταργήσει το μονοπώλιο και να δώσει άδεια (με αντάλλαγμα, φορολόγηση, κλπ.) και σε πολλές άλλες εταιρείες;
gulag21
gulag21, επίτρεψε μου να παρατηρήσω πως υπήρχε λόγος που δεν εμφανίστηκαν περισσότεροι επενδυτές για τον ΟΠΑΠ.
Κατά πρώτον υπάρχει το τεταμένο πολιτικό κλίμα, το οποίο δεν ευνοεί τα κυρίαρχα ονόματα. Η ανάμιξη του Κόκκαλη πχ θα ήταν μη ανεκτή και στον πολιτικό κόσμο, ενώ για τον Μελισσανίδη το Unfollow πολύ γενναία είναι το πρώτο έντυπο, που πασχίζει να ρίξει φως στα κακώς κείμενα του βιογραφικού του. Άλλοι δεν έχουν τις αντοχές να κάνουν κι άλλα ανοίγματα, όπως, ας πούμε, ο Μπόμπολας, που βρίσκεται συνεχώς στο επίκεμτρο με τα μεταλλεία και τις κατασκευαστικές του δραστηριότητες.
Δεύτερον, υπάρχει λόγος που δεν εμφανίστηκαν ξένοι επενδυτές. Η κυβέρνηση ανέβασε στο 30% στη φορολογία των μικτών κερδών του ΟΠΑΠ, που θα ισχύσει από τώρα, μετά δηλαδή την ολοκλήρωση του διαγωνισμού. Με αυτή την κίνηση μειώνει σε σημαντικότατο βαθμό το περιθώριο κέρδους. Βεβαίως, μετά το 2020 η φορολογία ξαναπέφτει στο 5%. Ο ξένος, λοιπόν, δύσκολα θα έρθει να κάνει αυτή την επένδυση υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες, αφού θα πρέπει να εμπλακεί στο εγχώριο πολιτικό παιχνίδι για να εξσφαλίσει πως όντως το 30% θα γίνει 5. Για τον Μελισσανίδη και τον όποιον άλλο εγχώριο, όμως, αυτό το παιχνίδι είναι μέρος του πως έβγαλαν χρήματα και γι' αυτό συνεχίζουν να ποντάρουν σε αυτό.
Τέλος, αυτό περί "βρωμιάς" από τον τομέα του τζόγου και το "ψευτο-μονοπώλιο" είναι μια πολύ βολική αφήγηση, που επαναλαμβανόταν απ' όσους είχαν συμφέρον για την αποκρατικοποίηση του ΟΠΑΠ, αλλά δεν ισχύει. Αυτό αποδεικνύεται με μια απλή σύγκριση του τι γίνεται σε άλλες χώρες. Στις ΗΠΑ πχ ο τζόγος γενικότερα απαγορεύεται εκτός από συγκεκριμένες -οριοθετημένες- περιοχές (βλέπε καζίνο, η πλειοψηφία των οποίων βρίσκεται σε περιοχές Ινδιάνων, εκτός δηλαδή της ομοσπονδιακής δικαιοδοσίας.) Απαγορεύεται τυπικά ο τζόγος ονλάιν. Κάποιος αυτό μπορεί να το ονομάσει ψευτοαπαγόρευση και να πει ότι ορισμένοι βγάζουν τρελά λεφτά. Αληθές. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως οι ΗΠΑ πρέπει να αλλάξουν την νομοθεσία τους, εφόσον κρίνουν πως ο τζόγος είναι κάτι το ιδιαίτερα κοινωνικά επιζήμιο.
Η μέχρι στιγμής ελληνική λογική επικρατούσε περίπου (εξ όσων γνωρίζω) και στην υπόλοιπη Ευρώπη με κάποιες σημαντικές εξαιρέσεις, όπως η Αγγλία. Τα τελευταία χρόνια άλλαξαν πολύ τα δεδομένα με την είσοδο των ηλεκτρονικών πρακτορείων. Όπου όμως είναι νομιμοποιημένος ο τζόγος, συνήθως λόγω του υψηλού κοινωνικού κόστους, υπήρχαν αντισταθμιστικές ρυθμίσεις στη μορφή χορηγιών προς τον αθλητισμό και τον πολιτισμό. Όπως ακριβώς δηλαδή γίνεται και στην Ελλάδα.
Ακόμα και αν δεχθούμε, όμως, πως οι περισσότερες χορηγίες του ΟΠΑΠ ενίσχυσαν "βρώμικες" δραστηριότητες (κυρίως αναφερόμαστε στη χρηματοδότηση του επαγγελματικού αθλητισμού και όχι τόσο στον πολιτισμό), δεν βλέπω γιατί η παράδοση ενός κερδοφόρου οργανισμού σε έναν εξίσου "βρώμικο" επιχειρηματία θα πρέπει να θεωρείται η ορθή οδός.
Το να δώσει πολλές άδειες το κράτος, όπως προτείνεις, είναι μια λύση. Αλλά και πάλι θα πρέπει να σταθμίσεις το τεράστιο κοινωνικό κόστος. Προσωπικά θεωρώ, ότι σε μια χώρα με κρίση είναι πολύ πιο ασφαλές το κράτος να διατηρήσει το μονοπώλιο του τζόγου και στόχος των κυβερνώντων να γίνει το πως θα βελτιώσουν τις διαδικασίες για την απονομή των χορηγιών, ώστε και να μην δημιουργούν τα γνωστά προβλήματα σήψης που βλέπουμε στον ελληνικό αθλητισμό.
Είναι περίπου 45 δις ευρώ. Είναι βεβαιωμένα χρέη 6.000 νομικών προσώπων και 4.161 φυσικών προσώπων προς τα κρατικά ταμεία. Και όμως είναι ανείσπρακτα. Την ίδια ώρα η Κομισιόν καλεί την ελληνική κυβέρνηση να λάβει πρόσθετα μέτρα ύψους 8 δις ευρώ για το διάστημα 2014-2015 κόβοντας μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές. Τα γνωστά υποζύγια θα κληθούν για ακόμα μια φορά να πληρώσουν την ασυλία που παρέχει η συγκυβέρνηση στους περιβόητους μεγαλοφειλέτες του Δημοσίου.
Τον Σεμπέμβριο του 2011 και τον Ιανουάριο του 2012, το Υπουργείο Οικονομικών δημοσιοποίησε τις λίστες των μεγαλοοφειλετών με βασική οφειλή προς το Δημόσιο άνω των 150.000 ΕΥΡΩ. Στη λίστα των μεγαλοοφειλετών, την οποία παρουσιάζει το ρεπορτάζ του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου στο UNFOLLOW 17, που κυκλοφορεί στα περίπτερα, βρίσκονται μεταξύ άλλων ο Δημήτρης Μελισσανίδης, η οικογένεια Βαρδινογιάννη, η οικογένεια Χανδρή, ο εκδότης-δημοσιογράφος Δημήτρης Ρίζος, ο εκδότης -δημοσιογράφος Γιώργος Τράγκας, ο εκδότης Γιώργος Κουρής, η εφημερίδα Μακεδονία...
Όπως γράφει ο Λ. Χαραλαμπόπουλος, «το πάρτι της ευνοιοκρατίας με τους μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου δεν σταματά. Οι μεγαλοοφειλέτες σπεύδουν στους κατάλληλους ανθρώπους στο υπουργείο Οικονομικών για να λάβουν την απαραίτητη διαβεβαίωση παράτυπων διευκολύνσεων, με αποτέλεσμα να μη λαμβάνονται μέτρα σε βάρος τους αλλά και να επιχειρούνται όπως λέγεται παρεμβάσεις μειώσεων προστίμων και άρσεων κατασχέσεων. Με δεδομένο ότι με το νόμο 3943/2011 προβλέπεται ότι το ποινικό αδίκημα της μη καταβολής βεβαιωμένων χρεών προς το Δημόσιο είναι διαρκές και ως εκ τούτου "συνεχές αυτόφωρο", διερωτάται κανείς γιατί μια σειρά από επιχειρηματίες που αποδεδειγμένα χρωστούν στο δημόσιο και που οι εταιρείες τους είναι κερδοφόρες χαίρουν ιδιαίτερης αντιμετώπισης...»
Η ιδιαίτερη αντιμετώπιση συνεχίζεται. Ο Δ. Μελισσανίδης μπορεί να χρωστάει στο ελληνικό δημόσιο 10.107.161,33 ευρώ με την εταιρεία Πετρέλαια Αιγαίου και να οφείλει ακόμα 7.134.142,84 με την εταιρεία ΑΙΓΑΙΟΝ ΟΙΛ, αλλά ο όμιλός του αποκτά τον ΟΠΑΠ. Η οικογένεια Βαρδινογιάννη μπορεί να οφείλει μέσω της εταιρείας VARNIMA CORPORATION INTERNATIONAL SA 6.609.248,34 ευρώ στα κρατικά ταμεία, αλλά η Μότορ Οιλ, διεκδικεί την εξαγορά της ΔΕΠΑ.
Με αφορμή το δημοσίευμα του UNFOLLOW η βουλευτής Κοζάνης των Ανεξάρτητων Ελλήνων Ραχήλ Μακρή κατέθεσε δύο ερωτήσεις στη Βουλή των Ελλήνων προς τους Υπουργούς Οικονομικών και Δικαιοσύνης. Είναι η μόνη μέχρι στιγμής εκπρόσωπος των πολιτών στο Κοινοβούλιο που έχει ευαισθητοποιηθεί για ένα ζήτημα που από όποια πολιτική σκοπιά κι αν το δει κανείς δεν είναι τίποτε άλλο παρά κραυγαλέα αδικία. Θα ήλπιζε κανείς ότι και άλλοι βουλευτές θα είχαν παρόμοια ανησυχία - και δεν εννοούμε μόνο άλλοι βουλευτές των κομμάτων της αντιπολίτευσης, μιας και ο έλεγχος της εκτελεστικής εξουσίας είναι καθήκον όλων των βουλευτών.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home