Ο καθένας μόνος του
Πηγαίνουμε με τα χίλια όσο δεξιότερα γίνεται. Η έλλειψη αντίδρασης, ή έστω η σάρωση αυτής της αντίδρασης, όταν και όπου εκδηλώθηκε, δια της αστυνομικής καταστολής, τους κάνει να συνεχίζουν να προωθούν τις θέσεις τους ολοένα και πιο ΄κει. Έχουμε και λέμε λοιπόν. Οι καθηγητές σκέφτονται να πάνε σε απεργία στις πανελλαδικές. Ο ΣΥΡΙΖΑ με τη σειρά του σκέφτεται τι θέση θα πάρει. Βλέπει ότι η λατρεμένη κοινή γνώμη, ο πολυφίλητος ελληνικός λαός, δε θέλει απεργίες. Όχι στην ομηρεία των παιδιών μας. Για αυτό κωλυσιεργεί.
Ανακεφαλαιώνουμε. Ένας κλάδος σκέφτεται να απεργήσει. Η κυβέρνηση διευκρινίζει δια των επίσημων φερεφώνων της, πως την στιγμή που θα ανακοινωθεί η απεργία μέσα στις πανελλαδικές, την επόμενη έχει επιστρατεύσει τα καθηγητάκια. Η αξιωματική αντιπολίτευση σε όλο αυτό ψάχνεται, γιατί δεν θέλει να νομίσει ο κόσμος πως πάει κόντρα στα θέλω του. Παρά ταύτα η ΝΔ χαρακτηρίζει το ενδεχόμενο υποστήριξης μιας απεργίας ως και ευθεία και ανεύθυνη και αδίστακτη -ναι, και αδίστακτη- ενέργεια κατά του κοινωνικού συνόλου. Και να και η μαγική λέξη ακρότητα. Να το πάλι το άκρο. Μέσα Μαίου του 2013 ακρότητα χαρακτηρίζεται όχι η άμεση επιστράτευση, αλλά το ενδεχόμενο υποστήριξης μιας απεργίας, ακρότητα χαρακτηρίζεται η υποστήριξη ενός συνταγματικού δικαιώματος και όχι η de facto εξαϋλωσή του.
Δεν χρειάστηκε να τελειώσει και τις απεργίες η συγκυβέρνηση. Τις τελείωσε πρώτος ο αγανακτισμένος ελληνικός λαός. Δεν χρειάστηκε η επιστράτευση της αγανάκτησής του. Την είχε από μόνος του. Ναι, αυτή του η αγανάκτηση κρατά ακόμα. Κανένας γαμημένος κλάδος να μην πάρει τίποτα. Όλοι μαζί κάτω και πιο κάτω και πιο κάτω. Αυτό είναι το μόνο «όλοι μαζί» που μας έμεινε. Γιατί κατά τ' άλλα ο καθένας μόνος του, ο καθένας όμηρος της ολοκληρωτικής του παράδοσης στο ταξίδι προς το εργασιακό, οικονομικό, κοινωνικό, πολιτειακό προς τα πίσω.
posted by Old Boy @ 10:50 μ.μ.
11 comments
11 Comments:
Με συγχωρεις αλλα θα διαφωνησω. Λαικιζεις αφορητα και στην προσπαθεια σου να καταδειξεις την αυθαιρεσια της εξουσιας, χανεις την ουσια. Μου δινεις την εντυπωση οτι δε μαθαινεις τιποτα, οτι γραφεις μονο για να γραφεις, σαν να γραφεις για πρωτη φορα και εχεις παθει αμνησια η σαν να εισαι εφηβος που αντικριζεις την αδικια για πρωτη φορα στη ζωη σου. Σορρυ αλλα εχεις γραψει και καλυτερα. Βάζω μερικα σημεια-ερωτηματα μονο. Οχι οτι θα απαντησεις.
1. Δημοκρατια δε θες; Ο λαος ψηφισε και εξελεξε, τι θες τωρα;
2. Το να σαμποταρει η αξιωματικη αντιπολιτευση την εκλεγμενη εξουσια για να ροκανισει τη θητεια της ειναι θεμιτο στο μυαλο σου;
3. Ειναι η δεν ειναι κατευθυνομενες οι απεργιες;
4. Τι ζητανε μια ζωη οι συντεχνιες; Λεφτα και εκβιαζουν με απεργιες.
5. Γιατι δεν πιεζουν για τις συλλογικες συμβασεις; Γιατι κοιτανε τη συντεχνια τους.
6. Εσυ τι θα εκανες αμα ησουν στην κυβερνηση, θα τους αφηνες να τα κανουν μπαχαλο;
7. Εσυ τι θα εκανες αμα σε εβαζε ο Συριζα οπως παρολιγο τον πιτσιρικο στη βουλη; Δε θα επαιζες το παιχνιδι του Τσιπρα;
8. Τα παιδια που θα δωσουν εξετασεις δε σε νοιαζουν καθολου;
9. Οι γονεις των παιδιων που θα δωσουν εξετασεις τι γνωμη εχουν, τους ρωτησες;
10. Γιατι δεν κατακρινεις τους καθηγητες που θα υποταχτουν στην ενδεχομενη πολιτικη επιστρατευση;
11. Θυμασαι την απεργια των ανθρακωρυχων στην Αγγλια, των καλαθοσφαιριστων στο NBA, ακομα και την απεργια στο Χολιγουντ; Τοσα χρονια δεν εχεις καταλαβει ακομα οτι οι απεργιες στην Ελλαδα ειναι για γελια;
12. Γιατι μιλας μονο για καταστολη; Γιατι παραγνωριζεις την οικονομικη κριση, τα χρεη, τον γηρασμενο πληθυσμο, την καταθλιψη, την μεταναστευση; Γιατι γινεσαι αφελης λαικιστης;
13. Γιατι δε λες οτι το ¨ολοι μαζι¨ δεν αφορα τις ισχυρες μειονοτητες; Εαν απειλησει με απεργια ο μεγας φαρμακευτικος προμηθευτης του εθνους, θα πεθανει ο μισος γηρασμενος πληθυσμος της Ελλαδας που ζει με μια σακουλα φαρμακα;
14. Για ποια παραδοση μιλας; Μηπως κατα βαθος εννοεις τη δικη σου; Γιατι ξεχνας ολους αυτους που συνεχιζουν τη ζωη τους σε αλλες κοινωνιες; Γιατι δε μιλας για εκεινους που γυριζουν στα χωρια τους; Και για οσους προσπαθουμε ακομα;
15. Γιατι δεν οργανωνεις συλλογικοτητες, αφου δε σου αρεσει που ο καθενας ειναι κατ'εσε μονος του;
16. Ολοι θελουν να αλλαξουν τα πραγματα, χωρις να αλλαξει τιποτα. Εσυ τι θελεις να αλλαξει; Και τι κανεις για να αλλαξουν τα πραγματα; Τα σχολιαζεις; Απο ποτε τα πραγματα αλλαζουν σχολιαζοντας τα;
Οσο περναει ο καιρος τοσο περισσοτερο εκτιμω τους παραγεμισμενους με ουσιες γυμναστηριου, αλλα αδειους απο φαια ουσια στο μυαλο χρυσαυγιτες, τουλαχιστον αυτοι θελουν φασισμο και τον διεκδικουν. Εσυ τι θελεις και πως το διεκδικεις;
Κοίταξε ξανά ποιοί κλάδοι αναφέρονται ως παράδειγμα στην παράθεση για το "μη δικαίωμα απεργίας". Μετά κάτσε και σκέψου λίγο και θα καταλάβεις γιατί ο "αγανακτισμένος ελληνικός λαός" "τελείωσε τις απεργίες".
Αλήθεια, πότε διεκδίκησε η ΟΛΜΕ και λοιποί κάτι για τα μεροκάματα ή π.χ. τις άδειες λοχείας των εργαζομένων στα SM?
Τόσα χρόνια ήταν όλα συντεχνιακά.
Να λοιπόν τι τελειώνει ο "αγανακτισμένος ελληνικός λαός".
Και ας μη ξέρει που πατά και πού πηγαίνει.
Κατάχρηση του δικαιώματος στην απεργία γίνεται συχνότατα , σύμφωνα και με τις αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων , η οποία βέβαια έχει με τη σειρά της δώσει λαβή στην καταχρηστική εναντίωση έως και καταδίωξη του δικαιώματος στην απεργία . Αλλά μία φορά δεν μπορούμε επιτέλους να αντικειμενικοποιήσουμε τη συζήτηση , που θα'λεγες κι εσύ ; Οι καθηγητές επιλέγουν τη φάση των πανελλαδικών ως χρόνο των κινητοποιήσεών τους , δυσχεραίνοντας /εμποδίζοντας έτσι τη διεξαγωγή των πανελλαδικών , με σκοπό να θέσουν σε ομηρεία τους μαθητές (τους ), ώστε να βελτιώσουν τη διαπραγματευτική θέση τους έναντι της κυβέρνησης και να αυξήσουν τις πιθανότητες ικανοποίησης των αιτημάτων τους . Στο βωμό δηλαδή του συνδικαλιστικού τους αγώνα θυσιάζουν ή έστω διακινδυνεύουν τον αγώνα των μαθητών τους για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο . Και 'συ από πάνω τα βάζεις με την κοινωνία που δεν συγκινείται από τις μαφιόζικες μεθόδους των παιδαγωγών - μακιαβελιστών ; Σε τελική ανάλυση , μήπως το γεγονός ότι ο ελληνικός λαός τελείωσε τις απεργίες σημαίνει κάτι άλλο εκτός από το ότι είναι για τα μπάζα ;
Καλά εσύ δεν είσαι απεργοσπάστης?
Πέρα από την πλάκα, αυτό που αποδεδειγμένα χρειάζεται η Ελλάδα είναι περισσότερες, ανεξέλεγκτες απεργίες και περισσότερες, ανεξέλεγκτες πορείες. Δεν γίνετε να αφήνουμε όλους τους δεξιούς να μας λένε τι να κάνουμε. Το τελευταίο που θέλουμε είναι να γίνουμε σαν τα ξενέρωτα τα Αγγελάκια και τα Γερμανικά που όταν εμείς κάναμε επαναστάσεις, αυτοί κρεμόντουσαν σαν τις μαϊμούδες από τα δέντρα.
Ωραίο άρθρο!
Φιλικά.
Α.
Η χώρα μέχρι πριν 2-3 χρόνια, ήταν μία ατελείωτη απεργιακή κινητοποίηση. Μέρα παρά μέρα γινόταν και μία απεργία. Είναι ειρωνικό να μιλάμε για το δικαίωμα στην απεργία στην Ελλάδα. Γελάει ο κόσμος... Το δικαίωμα στην εργασία είναι που έχει χαθεί και όχι στην απεργία. Όλοι οι κλάδοι, όπως λες και εσύ, εκβίαζαν όσο τους έπαιρνε και κέρδιζαν προνόμια έναντι των συμπολιτών τους, αυτά τελειώσανε με τα δανεικά.
Αυτό πια το παραμύθι με τον ένοχο και υπεύθυνο για όλα τα κακά ΣυΡιζΑ δεν το μασάνε ούτε τα κατσίκια. Για το άλλο, με την ...ακαταλληλότητα του χρόνου εκδήλωσης απεργιών και το ξεσάλωμα στη λήψη κι άλλων μέτρων θα γράψω ό,τι σχολίασα χθες στο μπλογκ του Πάνου Ζέρβα: “Ηθικά” επιχειρήματα Ευαγγελάτος-style, όπως “όχι στην απεργία κατά την περίοδο των πανελλαδικών ή κατά την τουριστική ή όποια άλλη” εξυπηρετούν μόνον τους κυβερνώντες και τα τσιράκια τους, και τους δίνουν αέρα για περισσότερες περικοπές, μεγαλύτερες αυξήσεις τιμολογίων ΔΕΚΟ, μεγαλύτερο ξεπούλημα κρατικών εταιριών, ακόμα λιγότερο κοινωνικό κράτος, κι άλλες λεηλασίες του δημόσιου πλούτου.
Στους κυβερνητικούς εκβιασμούς δεν απαντάς με χριστιανική μοιρολατρία.
Kαι για να μην ξεχνιόμαστε: οι καθηγητές δεν θα απεργήσουν, ΑΝ απεργήσουν, για να διεκδικήσουν συντεχνιακά δικαιώματα, όπως σκοπίμως διαδίδεται από τα παπαγαλάκια των συνηθισμένων στη διαστρέβλωση μέσων. Δεν διεκδικούν αιτήματα απεργώντας, αλλά αντιδρούν, ασκώντας το συνταγματικό τους δικαίωμα, στη λήψη μέτρων που ανατρέπουν τις εργασιακές τους σχέσεις. Η κυβερνητική συντεχνία ήταν που αποφάσισε τον χρόνο για την λήψη τους, δεν ήταν οι εκπαιδευτικοί που επέλεξαν τον συγκεκριμένο κρίσιμο χρόνο. Aς σταματήσουν λοιπόν τις αηδίες όσοι μασήσανε ή όσοι στρέφονται σκοπίμως εναντίον των καθηγητών.
Κατερίνα Σκ-Μι, δεν νομίζω ότι κατάλαβες το άρθρο και αναμασάς συντεχνιακά κλισέ που ίσχυαν μέχρι και πριν 2-3 χρόνια. Δε στρεφόμαστε εναντίον των εκπαιδευτικών και μάλλον εσύ καταντάς παπαγαλάκι των συντεχνιών. Ξαναδιάβασέ το προσεχτικά μαζί με τα σχόλια. Στους κυβερνητικούς εκβιασμούς δεν απαντάς με συντεχνιακή μοιρολατρία. Γελάει ο κόσμος τώρα πια...
ΤΑ 3 ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
http://2.bp.blogspot.com/-i7XIuqYsaow/UQKvEAtAxLI/AAAAAAAABzQ/KDr4R96KOWo/s1600/lenin+ntalaras.jpg
Alex,
εσύ να σχολιάζεις την κεντρική ιδέα των κειμένων που διαβάζεις – εγώ, όμως, που ξέχασε ο δάσκαλος να μου δώσει άσκηση, σχολιάζω ό,τι με κεντρίζει μέσα στα άρθρα. Εδώ λοιπόν, η αφορμή για το σχόλιό μου ήταν αυτό το κομμάτι της ανάρτησης του Old Boy, απόσπασμα από το άρθρο του Άρη Χατζηστεφάνου, αφιερωμένο ειρωνικά στους θιασώτες του Άδωνι: Οι λιμενεργάτες δεν πρέπει να απεργούν το καλοκαίρι. Οι φύλακες των μουσείων δεν μπορούν να απεργούν την τουριστική περίοδο. Οι οδοκαθαριστές και οι αστυνομικοί δεν πρέπει να απεργούν γενικώς. Οι καθηγητές δεν πρέπει να απεργούν στην αρχή, το μέσο ή τος τέλος της σχολικής χρονιάς και σίγουρα όχι στις εξετάσεις. Οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας δεν μπορούν να απεργούν τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα γιατί ενοχλούν τους ντόπιους αλλά ούτε και το καλοκαίρι γιατί ενοχλούν τους τουρίστες.. Εντελώς σχετικό το σχόλιό μου, δεν βρίσκεις;
...και αν πιστεύεις ότι "παίζοντας" με τα ονόματα ενισχύεις τις απόψεις σου, μη συνεχίζεις, στράφι πάει το ...πνεύμα σου. Αν, όμως, το κάνεις γιατί έτσι το γλεντάτε οι ομόφρονες, σας εύχομαι καλή διασκέδαση και καλύτερες εμπνεύσεις.
Μαλακίες!! Δεν υπάρχει απεχθέστερο πράγμα - καλά πάντα υπάρχει - από τον κομματικό Συνδικαλισμό. Ένας βαυκαλισμός του συστήματος εξουσίας, ένα από τα γνωστά "Προσχήματα της Δημοκρατίας". Ρωμαϊκή ίντριγκα, ρωμαϊκή παρακμή κι η εργατική τάξη με τα λιοντάρια στη Ρωμαϊκή Αρένα της αγοράς δουλείας, εχμ... εργασίας.
Αυτός ο συνδικαλισμός έχει πεθάνει και με χαρά θα χορέψω στον τάφο του. Τα δικαιώματα κερδήθηκαν όταν ο συνδικαλισμός ήταν παράνομος. Από ανθρώπους αποφασισμένους, που δεν είχαν να χάσουν παρά μόνο τις αλυσίδες τους.
Μετά οι εργάτες φόρεσαν μεταξωτά πουκάμισα και γραβάτες. Δεν ήξεραν όμως πως δεν υπάρχουν βαρύτερες αλυσίδες απ' τα μεταξωτά. Τώρα ακόμα νομίζουν πως έχουν να χάσουν αυτά, αν αγωνιστούν και τούτο δεν ακούγεται ευχάριστο· λουφάζουν ελπίζοντας ότι θα τα διατηρήσουν. Η μεγαλύτερη επιτυχία των αστών, ήταν ότι έκαναν τις εργατικές μάζες να τους θαυμάζουν και να ποθούν να γίνουν σαν αυτούς, κατόρθωσαν να μας αλλοτριώσουν όλους δια του προτύπου τους...
Τώρα θα γυρίσει και πάλι ο Τροχός της Ιστορίας, και τα γεγονότα θα επαναληφθούν. Τις επαναστάσεις δυστυχώς τις κάνουν τα άδεια στομάχια, όχι τα γεμάτα κεφάλια... Το ίδιο και τις απεργίες, σαν πρώτο βήμα.
Όταν λοιπόν η εργατική τάξη ανακτήσει την ταξική της συνείδηση κι αποφασίσει να αγωνιστεί πραγματικά κι όχι εικονικά κι επετειακά, για τα δίκια της, τότε υπάρχουν τρόποι για να κερδηθούν οι απεργίες. Δεν λείπουν οι μέθοδοι, η βούληση είναι συνήθως αυτό που λείπει...
Μακάρι αυτή τη στιγμή να μπορούσαμε να ελπίζουμε ότι η πολιτική της συγκεκριμένης κυβέρνησης θα ξυπνήσει τα κοιμισμένα αντανακλαστικά των εργαζομένων. Θα δημιουργήσει ένα νέο συνδικαλιστικό κίνημα, ανεξάρτητο από κομματικές εξαρτήσεις .
Αυτή η φωτογραφία με τους διαμαρτυρόμενους γραφικούς τα λέει όλα.
Ας αποφασίσουμε ότι αυτή τη στιγμή υπερασπίζουμε τα αυτονόητα γιατί θα μας πάρει ο διάολος, δεν υπάρχουν περιθώρια για να μετράμε με το υποδεκάμετρο πόσο ξεφτίλα είναι το συνδικαλιστικό και ρουσφετολογικό κατεστημένο στη χώρα μας .
Αυτή την ώρα δεν παίζεται ποιος φελλός είναι επικεφαλής παράγοντας,αυτή τη στιγμή παίζονται τα ελάχιστα ψήγματα ελευθερίας .
Δημοσίευση σχολίου
<< Home