Κακολογώντας

Η Μάγκι κι η Μίλι κι η Μόλι κι η Μέι πήγαν μια μέρα να καθίσουν στα παγκάκια της Κυψέλης. Στο ένα κάθονταν μετανάστες, στο άλλο ποιήτριες, στο τρίτο σοσιαλμιντιάδες, το τέταρτο ήταν κενό. Στριμώχτηκαν λοιπόν σε αυτό η μία δίπλα στην άλλη κι άρχισαν να κακολογούν· η Μάγκι τα έβαλε με τους μετανάστες, η Μίλι με τις ποιήτριες, η Μόλι με τους σοσιαλμιντιάδες, η Μέι με τον εαυτό της.
 Η Μάγκι τους εξήγησε ότι εκεί μένει, δεν μένει σε τίποτα βόρεια και νότια προάστια όπως οι υπόλοιπες, πως δεν είναι -προς θεού- ρατσίστρια, απλά κι αυτή κάπου να ξεκουράζει τον κώλο της δημοσίως θέλει και πως υπάρχει αντικειμενικό πρόβλημα έλλειψης παγκακίων. 
Η Μίλι τους εξήγησε ότι μέσα στην ποίηση μένει, ότι εκεί είναι το αληθινό της σπίτι, ότι αν κάτι ξέρει είναι να ξεχωρίζει τους αληθινούς ποιητές από τις κούφιες ποιήτριες, αρχίζοντας να απαριθμεί με μια ανεξήγητα άγρια χαρά τους λόγους για τους οποίους οι ποιήτριες του δεύτερου παγκακιού είναι κούφιες. 
Η Μόλι, με τα μάτια στο σμαρτ φον της, τους εξήγησε ότι μέσα στα σόσιαλ μίντια μένει, πως εκεί κάθε μέρα υπάρχει κι ένα καινούριο τόπικ, ένα καινούριο τρεντ, πως το υπόγειο θέμα είναι ένα και μόνιμο αλλά με καινούρια κάθε μέρα αφορμή, πως σήμερα δέρνουμε όλοι μαζί Δημουλά, αύριο θα δείρουμε όλοι μαζί κάτι άλλο, καταλήγοντας με τον αφορισμό «Τόσο πολλή επαναστατικότητα, τόσο καθόλου επανάσταση». 
Η Μέι τους εξήγησε πως είναι ανέξοδος όλος αυτός ο καταγγελτικός λόγος, πως πρέπει να σταματήσουν να κατηγορούν τα υπόλοιπα παγκάκια, πως το ισχυρότερο τριπάκι είναι η αυτοκριτική, τους εξήγησε ότι αυτή εκεί μένει, στην αυτομομφή, και άρχισε έτσι να αμφισβητεί την ίδια την Μέι -που το όνομά της σήμαινε «Μπορώ» και όχι «Μάης»- αναρωτώμενη αν όντως έχει μπορέσει κάτι στη ζωή της και αν, στην περίπτωση που δεν το έχει μπορέσει ως τώρα, θα το μπορέσει σε αυτόν ή σε κάποιον μελλοντικό Μάη. 
Η Μάγκι κι η Μίλι κι η Μόλι κι η Μέι σηκώθηκαν από το παγκάκι τους και άρχισαν να ψάχνουν στην Κυψέλη για θάλασσα, μήπως βρουν εκεί τον αληθινό εαυτό τους· ή έστω για κάποιο συντριβάνι, μήπως βρουν εκεί ένα αστικό του υποκατάστατο.