Tαράξτε τους στην μουσικότητα

427 ευρώ. Μέχρι να γίνεις 25. Αν είχαμε πάρει οποιονδήποτε άλλο δρόμο, τώρα θα ήταν είκοσι πέντε ευρώ μέχρι να γίνεις τετρακοσίων είκοσι επτά ετών. Για αυτό και ο Βαγγέλης Βενιζέλος θέλει επιτέλους να αρχίσει να δρέπει καρπούς από την επιτυχία των προγραμμάτων. Τρία χρόνια τώρα το ΠΑΣΟΚ επωμίστηκε δυσανάλογο κόστος και δεν αντέχεται τόση αδικία. Και να και ο Μάκης Βορίδης που απαντά στις κατηγορίες της αντιπολίτευσης για αντισυνταγματικότητα του τρόπου με τον οποίο ήρθε στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο, με κάτι σαν «Ελάτε που σας έπιασε και ο πόνος και για το Σύνταγμα τώρα». Αυτόνομα αφοπλιστικό ως επιχείρημα, λατρεμένα σουρεαλιστικό όταν βγαίνει από το στόμα του Βορίδη, με το βάρος μιας ιστορικής διαδρομής βαθέος πόνου για το Σύνταγμα και τη δημοκρατία. Kαι να και ο Στέλιος Ράμφος που έρχεται σε μια ακόμη στιγμή φιλοσοφικού οργασμού να υπογραμμίσει ότι η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα προσβάλλει την έννοια της ισότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και τέλος μια από τις κορυφαίες στιγμές της τελευταίας τριετίας ανήκει στο Protagon και την ατάκα: «Όλοι αθώοι για το ροζ DVD και τις φωτογραφίες Ζαχόπουλου! Όλοι! Αυτή είναι η Ελλάδα, μωρέ! Περασμένα-ξεχασμένα! Αυτό θέλουν να μας χαλάσουν οι τοκογλύφοι».
Με τέτοιο επίπεδο βαθμιαίας αποθράσυνσης του μνημονιακού λόγου, προσπαθούν ίσως να σε φέρουν στη φάση που θα καταδικάζεις το λόγο από οπουδήποτε κι αν προέρχεται, που θα καταδικάζεις δηλαδή κάθε προσπάθεια να αντιλέξεις στο λόγο τους ως μάταια και υποτιμητική της νοημοσύνης σου.
Κι επειδή σπεύδεις να πεις ότι πάω να σιγοντάρω τη βία ως μόνο μέσο απάντησης, πάψε να είσαι καχύποπτος, δεν εννοούσα αυτό, δεν ήθελα να αντιδιαστείλω το λόγο με τη βία, αλλά το λόγο με τη μουσική. Μουσική, φίλοι μου. Πνίξτε τους στην μουσική. Να δούνε και να μάθουνε τι εβέσθητοι είμαστε εμείς. Θα τους ταράξουμε στην μουσικότητα.
Δες στο 1:29 πώς κάνει για σκάρτα δύο δευτερόλεπτα. Σαν να πήρε μόλις τη δόση του κάνει ενώ τραβάει το «ο». «Να μ' αγαπάς πως τοοοοθελα». Μουσική είναι να τραβάς τα φωνήεντα στις λέξεις. Μουσική είναι να τραβάς το όμικρον για να δώσεις έμφαση στη θέλησή σου. Δεν το 'θελες απλώς. Αυτό είναι πεζός λόγος. Τοοοοθελες. Αυτό είναι μουσική. Όχι άλλος λόγος, όχι άλλη πεζότητα. Μουσική. Καταδικάστε το λόγο από οπουδήποτε κι αν προέρχεται.