Κυριακή, Φεβρουαρίου 24, 2013

Μind your personal belongings


H φωνή στο Μετρό δεν κουράζεται να προειδοποιεί στον ίδιο παγερό τόνο: «Κατά την επιβίβαση και την αποβίβαση, παρακαλούμε προσέξτε τα προσωπικά σας είδη». Προσπαθώ να χωθώ στα μεγάφωνα και να δω πού ακριβώς κρύβεται αυτή η φωνή, από ποιό λαρύγγι εξακολουθεί να βγαίνει, να της εξηγήσω πως αυτά τα έλεγε σε άλλες εποχές, να τη ρωτήσω μήπως ήρθε η ώρα να βγει και να πει, έστω και μια φορά, έστω και κατ' εξαίρεση: «Κατά την επιβίβαση και την αποβίβαση, παρακαλούμε μοιραστείτε τα προσωπικά σας είδη». Προσπαθώ να φανταστώ τη γυναίκα που την έβαλαν κάποτε να εκφωνήσει αυτές τις οδηγίες. Θα κυκλοφορεί κάπου ανάμεσά μας, θα έχει πιθανότατα δει και τα δικά της πέρσοναλ μπιλόνγκινγκς να μειώνονται δραστικά, θα ακούει ίσως το μήνυμα χαμογελώντας πικρά. Ωστόσο η φωνή δεν είναι στην πραγματικότητα δική της. Είναι η διάμεσος της φωνής ενός ολόκληρου πολιτισμού που έχει χτιστεί πάνω σε ένα οικονομικό σύστημα. Δεν είναι ένα απλό μήνυμα, είναι η κατηγορική προσταγή πάνω στην οποία οργανώσαμε την κοινωνία μας. Ό,τι είναι δικό μου είναι δικό μου και όχι δικό σου. Η προσωπική ιδιοκτησία δεν είναι μια σύμβαση σαν όλες τις άλλες, δεν είναι ένας τρόπος σκέψης που θα μπορούσε να είναι ριζικά διαφορετικός. Όχι, είναι κάτι έμφυτο, κάτι που δεν επιδέχεται αλλαγή. Η ζωή είναι ένα παιχνίδι απόκτησης προσωπικών ειδών, ένα παιχνίδι προσκόλλησης σε προσωπικά είδη. Όποιος συσσωρεύσει τα περισσότερα θριαμβεύει, όποιος έχει τα λιγότερα χάνει, όποιος δεν έχει τίποτα πεθαίνει.

Μετά την αποβίβαση και την επιβίβαση παρακαλούμε αρχίστε να μοιράζεστε τα προσωπικά σας είδη. Όσο κι αν έχετε πληγεί, ακόμα κάτι έχετε, και υπάρχουν ολοένα και περισσότεροι που πια δεν έχουν ούτε αυτό το κάτι. Φτάνουν ακόμα για όλους. Όχι όμως όσο εξακολουθούμε να τα θεωρούμε προσωπικά μας είδη. Όχι όσο προσπαθούμε να πληγούμε όσο το δυνατόν λιγότερο από την κρίση. Όσο αυτή παραμένει η βασική μας στόχευση, η κρίση θα τσακίζει τελειωτικά ολοένα και περισσότερους. Και τότε θα έρθει η στιγμή που θα φοβάσαι να μπεις και να βγεις από το Μετρό, γιατί αυτός που δεν θα του έχει απομείνει προσωπικό είδος θα προσπαθήσει να επιβιώσει με κάθε τρόπο. Και όταν αυτό γενικευθεί και με ένα οποιοδήποτε τσαφ συμβεί κάποια ευρύτερη κοινωνική έκρηξη, τότε και Κατάσταση Πολιορκίας του άρθρου 48 του Συντάγματος να κηρυχθεί ή και επιτέλους ατόφια, στρέιτ, χωρίς φύλλο συνταγματοφανούς συκής δικτατορία να έρθει, και ο στρατός να κάνει τη σκάντζα των ΜΑΤ στη διαφύλαξη του πολιτεύματος, ό,τι ξεκαθαρίσει προσωρινά σε πολιτειακό επίπεδο, δεν θα ξεκαθαρίσει σε οικονομικό. Από τη δημοκρατία μπορείς να ξεμπερδέψεις πολύ ευκολότερα από ό,τι από την οικονομική συντριβή μιας κοινωνίας.

Αποβιβάζομαι. Βαδίζω προς την έξοδο του μετρό. Βρέχει. Με περιμένουν με τις ομπρέλες τους οι νοτιοασιάτες stalkers της πρώτης αθηναϊκής ψιχάλας. Θα μπορούσα πράγματι να πάρω μία. Αλλά όχι, προτιμώ να βραχώ, προτιμώ να βραχώ την ελληνική βροχή μου από το να με σκεπάσουν οι άνομες ομπρέλες του παραεμπορίου τους. Μπορεί να χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου, ας παραμείνει όμως τουλάχιστον αυτή η γη ελληνική, ας παραμείνω τουλάχιστον πολίτης ενός κράτους και μιας κοινωνίας, τα οποία δεν είναι οργανισμοί ασπόνδυλοι και δημιουργήματα εφήμερα, αλλά παριστούν διαχρονική ενότητα με ορισμένο πολιτιστικό υπόβαθρο,κοινότητα με σχετικώς σταθερά ήθη και έθιμα, κοινή γλώσσα με μακρά παράδοση,στοιχεία τα οποία μεταβιβάζονται από γενεά σε γενεά με τη βοήθεια μικρότερων κοινωνικών μονάδων (οικογένεια) και οργανωμένων κρατικών μονάδων (εκπαίδευση). Κατεξοχήν προσωπικό μου είδος η ελληνικότητά μου. Η φωνή του Συμβουλίου της Επικρατείας μας υπενθυμίζει καθησυχαστικά από τα μεγάφωνα πως θα το προσέξουμε αυτό το είδος, πως δεν θα αφήσουμε να προσδιοριστεί αυθαιρέτως η σύνθεση του λαού με την προσθήκη απροσδιορίστου αριθμού προσώπων ποικίλης προελεύσεως, πως δεν θα αφήσουμε να μας κλέψει την ελληνικότητα το κάθε κωλόπαιδο που έτυχε να μεγαλώσει στην Ελλάδα.

(Κείμενο γραμμένο για την Ελευθεροτυπία)

7 Comments:

At 2/24/2013 10:03:00 μ.μ., Anonymous Συμεών said...

Όμορφα , αλλά ,από την αλλή, όπως περίπου είπε , πριν από τις ύβρεις που δέχτηκε , και ο φίλος μας ο Άδωνις στο φίλο του τον Παύλο - βέβαια σε άλλο τόνο και άλλο ύφος, δεν χρειάζεται καμία φωνή του μετρό και καμία κρατική απόφαση , για να εφαρμόσεις εσύ ή οποιοσδήποτε άλλος στην πράξη τα σοσιαλιστικά σας ιδεώδη και έτσι κάποιοι ,έστω λίγοι , να ανακουφιστούν.

 
At 2/25/2013 04:20:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ευτυχως τα σοσιαλιστικά ιδεώδη τα εφάρμοζαν αυτοβούλως οι μικρές κοινωνικές ομάδες από πολύ παλιά, χωρίς να χρειάζονται 450 νομοθετικά πλαίσια και αλλες τόσες τηλεοπτικές κάμερες.
Τα επαναστατικά ιδεώδη να φοβάσαι.

 
At 2/25/2013 05:29:00 μ.μ., Blogger jomarch said...

Οι πολίτες, σε πολλές περιπτώσεις, εφαρμόζουν τόσο τα σοσιαλιστικά όσο και τα ανθρωπιστικά και χριστιανικά τους ιδεώδη στην πράξη, μέσα στην κρίση. Πέρα απο το ότι αυτό, στο βαθμό που εξυπηρετεί την κατάργηση προνοιακών δομών, το λες και έμμεση φορολόγηση, σε λίγο καιρό και αν συνεχιστεί η ύφεση, δε θα μπορεί να γίνεται πια, θα ειναι πολύ λίγοι αυτοί που μπορούν να προσφέρουν το οτιδήποτε συγκρινόμενοι με το πλήθος αυτών που χρήζουν βοήθειας.

Και παρότι συμμετέχω ενεργά σε διάφορες δομές αλληλεγγύης, συνιστά και μια "διαφωνία" μου με το κείμενο το ότι δε λέει το εξής: η αλληλεγγύη, αν και απαραίτητη, ειναι μια διαχείρηση της ήττας μας. Εφόσον υπάρχει τροφή, στέγη και ρεύμα για όλους, οφείλουμε να διεκδικούμε κινηματικά να μη λείψουν απο κανέναν αυτά τα βασικά αγαθά καθώς και η παιδεία και η υγεία.

 
At 2/25/2013 05:51:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Jomarch, δεκτόν. Απλά το κείμενο είχε χαρακτήρα περισσότερο συνειρμικό και λιγότερο συνολικής πολιτικής θέσης. Εμπνεύστηκα από μια συγκεκριμένη φράση και άρχισα να γράφω πάνω σε αυτή.

 
At 2/25/2013 06:29:00 μ.μ., Blogger jomarch said...

oldboy, προφανώς και δεν ειναι ούτε και όφειλε να ειναι συνολική πολιτική θέση, γι αυτό και τα εισαγωγικά στην "διαφωνία".

 
At 2/26/2013 02:58:00 π.μ., Blogger arcades said...

για ρίξε μια ματιά σ'αυτό

 
At 3/06/2013 04:43:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

http://www.efsyn.gr/?p=26559

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home