Δευτέρα, Φεβρουαρίου 11, 2013

Τα συνεργεία

Στην αρχή ήταν απλά υγρό. Μετά άρχισε να στάζει. Ύστερα οι σταγόνες έγιναν σχεδόν ροή. Τρομαγμένος έβαλε μια πετσέτα. Για το σπίτι βολευόταν κάπως η κατάσταση. Αλλά πώς θα έβγαινε έτσι έξω; Την άλλη μέρα πήγε στον γιατρό. Φαινόταν ότι δεν ήταν πύον, αλλά τι ήταν τότε; Ο γιατρός προβληματίστηκε, του φάνηκε παράξενο, δεν μπορούσε όμως παρά να καταλήξει ότι επρόκειτο για ιδρώτα. Έχετε παρατηρήσει πουθενά αλλού τέτοια δείγματα; Όχι, γιατρέ, μόνο στο αυτί. Του έγραψε κάτι σταγόνες που ανάθεμα κι ο ίδιος αν πίστευε ότι θα έφερναν αποτέλεσμα και του φάσκιωσε το αυτί. Αν σας ρωτήσει κανείς, πείτε ότι σας τσίμπησε σφήκα. Πάρτε μια σταγόνα το πρωί, μια το μεσημέρι και μία το βράδυ, και σε μια βδομάδα ελάτε να μου πείτε πως πάτε.
Οι σταγόνες δεν έφταναν καν στον στόχο τους, καθώς το κύμα του ιδρώτα τις ξέπλενε αμέσως. Εγκατέλειψε την προσπάθεια από την πρώτη μέρα. Εκείνη την περίοδο τα είχε με μια αναισθησιολόγο. Της εξήγησε την κατάστασή του και της ζήτησε να του κάνει μια τοπική αναισθησία. Είναι παράνομο, του απάντησε. Κάν' το για μένα, της είπε. Το έκανε. Όλα πήγαν ανέλπιστα καλά. Τα συμπτώματα σταμάτησαν, ξεφασκιώθηκε, άρχισε να νιώθει γενικότερα ωραία. Τα βρήκε επιτέλους με τον εαυτό του, ήταν το γενικό συμπέρασμα. Έμοιαζε άλλος άνθρωπος. H μόνη παρενέργεια που μπορούσε να αισθανθεί, ήταν πως ό,τι του έλεγαν πλέον από αυτό το αυτί έβγαινε από το άλλο.
Μήνες μετά άκουσε Placebo στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου του κι αμέσως η απαγορευμένη λέξη χτύπησε τη συνείδησή του. Κι αν ήταν όλη αυτή η καλυτέρευση πλασίμπο; Έβαλε το δάχτυλο στο αυτί. Ήταν ακόμα στεγνό. Αλλά δίσταζε να το βγάλει. Συνέχισε να οδηγεί με το ένα χέρι, με αποτέλεσμα λίγο μετά να τρακάρει. Τίποτα πολύ σοβαρό, αλλά ο οδηγός του μπροστινού αυτοκινήτου βγήκε κι άρχισε να τον βρίζει. Για ένα σύντομο διάστημα άλλα λόγια κολυμπούσαν μέσα στον ιδρώτα κι άλλα έβγαιναν ανέπαφα από το άλλο αυτί.
Είχαν σκορπιστεί τυχαία. Ούτε τα ιδρωμένα ούτε τα ανέπαφα μπορούσαν να συγκροτήσουν από μόνα τους ένα νόημα. Μια μικρή βαβέλ σχηματίστηκε στο κεφάλι του. Δεν καταλάβαινε τίποτα. Άρχισε να κρατά και τα δύο του αυτιά, μπας και κατορθώσει να σταματήσει αυτή την κακοφωνία. Ήταν πλέον αργά. Ίδρωνε ολόκληρος ενώ οι εικόνες μπροστά του (ο οδηγός να έχει σταματήσει να τον κατηγορεί και να τον κοιτά σαστισμένος, ένας με μηχανάκι να έχει σταματήσει και να ρωτάει τον οδηγό «Τι έπαθε;», δυο παιδιά λυκείου με σπιθούρια να χασκογελάνε) έμπαιναν από το ένα μάτι και έβγαιναν από το άλλο.
Ύστερα συνήλθε και έκανε τη δήλωση για την ασφάλεια. Ξαναέβαλε μπρος. Η ζημιά με μια πρώτη ματιά δεν ήταν τόσο μεγάλη. Για αυτό, άλλωστε, υπήρχαν και τα συνεργεία. 

11 Comments:

At 2/11/2013 01:51:00 π.μ., Blogger costinho said...

ο μίτσελ είναι αυτός στη φωτό;

 
At 2/11/2013 02:29:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

O Σνίτσελ.

 
At 2/11/2013 09:07:00 π.μ., Blogger ο δείμος του πολίτη said...

Αν πω ότι δεν κατάλαβα τίποτα, μη με παρεξηγήσεις... Ή χρειάζομαι φροντιστήριο στην ολντμπόια αναλογία ή κάτι έχω και σε έπιασα...

 
At 2/11/2013 09:54:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ωραίος, βρε Old!
("σπιθούρια": πόσα χρόνια έχω να την ακούσω αυτή τη λέξη!)

 
At 2/11/2013 01:09:00 μ.μ., Blogger Fri said...

Τα συνεργεία όντως υπάρχουν, δε μπορούν να διορθώσουν τα πάντα όμως ακόμα κι αν πρόκειται για μικρές ζημιές...
Πολύ ωραίο κείμενο!

 
At 2/11/2013 03:34:00 μ.μ., Anonymous Σωτήρης said...

Αν όμως ο Γιατρός και η κοπέλα του ήρωα σου ήταν ωρλ, θα μπορούσαν, και αυτοί, να θέσουν την ιατρική στην υπηρεσία της αλληγορικής Συμβολικής και να σου πουν:
Ευσταχιανή σάλπιγγα - Εξίσωση πίεσης
“Κανονικά η ευσταχιανή σάλπιγγα είναι κλειστή και δεν επιτρέπει την επικοινωνία μεταξύ αυτιού και φάρυγγα, όμως μπορεί να ανοίξει για να περάσει μικρή ποσότητα αέρα και να εξισωθεί η πίεση μεταξύ του μέσου αυτιού και του περιβάλλοντος. Όταν αυτό συμβαίνει, ακούει κανείς ένα "ποπ" (όπως συμβαίνει για παράδειγμα όταν κάποιος βρίσκεται σε ένα αυτοκίνητο που μετακινείται από μεγάλο υψόμετρο σε μικρό ή αντίστροφα). Το χασμουρητό ή η κατάποση συστέλλουν τους μύες του λαιμού και προκαλούν το άνοιγμα της σάλπιγγας. Χωρίς την ευσταχιανή σάλπιγγα, ο αέρας δεν θα μπορούσε να περάσει στο μέσο αυτί, το οποίο θα απομονωνόταν από την ατμόσφαιρα, με αποτέλεσμα τη διαφορά πίεσης και την εύκολη καταστροφή του τυμπάνου. Μερικοί άνθρωποι γεννιούνται με την ικανότητα της εκούσιας συστολής αυτών των μυών, αντίστοιχα με αυτούς που μπορούν να κουνούν τα αυτιά τους. Όταν αυτό συμβαίνει, ακούει κανείς τη φωνή του δυνατότερα. Το εκούσιο άνοιγμα της σάλπιγγας θεωρείται προτέρημα σε καταστάσεις όπου συμβαίνουν απότομες αλλαγές στην πίεση, όπως σε αεροπορικές πτήσεις ή μετακινήσεις σε ψηλά κτίρια. Περεταίρω ρύθμιση της πίεσης μπιρεί να γίνει με ένα μικρό άνοιγμα του σαγονιού. Η σάλπιγγα μπορεί επίσης να ανοίξει αν κάποιος κλείσει στόμα και μύτη και προσπαθήσει να φυσήξει. Σε αυτή την περίπτωση συνήθως ακούγεται ένας μικρός ήχος και υπάρχει η αίσθηση του αέρα που περνά μέσα στη σάλπιγγα.”
Με τη συνέργεια δηλαδή των κατάλληλων ανθρώπων, ίσως τα συνεργεία να μπορούν να παράγουν μόνο τα πραγματικά κατάλληλα φάρμακα και όχι μόνο πλασίμπο.

 
At 2/11/2013 05:08:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

προς costinho:Kyle Maclachlan στο BlueVelvet.'Οποιος ξέρει κανένα άλλο στορι με κομμένο αυτί παρακαλώ να το αναφέρει...

 
At 2/11/2013 05:21:00 μ.μ., Anonymous Ζωή said...

Δεν υπάρχει τρόπος να μην ιδρώνει το αυτί σου αν δεν έχεις γεννηθεί αναίσθητος. Στην περίπτωση του ήρωα της ιστορίας θα πρότεινα πολλές τοποπεριοχικές αναισθησίες στην περιοχή των ακουστικών και οπτικών νευρώνων, ενίοτε δε και σ'αυτήν των οσφρητικών-γευστικών.Αλλά και πάλι η αναισθησία θα ήταν επωφελής μόνο για τα εξωτερικά κλινικά συμπτώματα.Ο έσω-ιδρώτας δεν απαλείφεται.

 
At 2/11/2013 09:52:00 μ.μ., Anonymous sunCoater said...

Με τέτοιο τίτλο περιμένεις να ακούσεις για την καθηγητική 3οικα της λιτότητας που μαζί με τους 7 σωματοφύλακες του Ευρώ και τα παπαγαλάκια που σερβίρουν έτοιμη τροφή, όλοι μέσα στη βρώμα και στη λίγδα από τα τόσα χειρουργεία, σε κάποιο eurogroup και σε κάποιο διάλειμμα για καφέ στο ταβερνάκι εκεί κοντά, μπαίνει και το θέμα της μικρούλας που προκαλεί αναστάτωση, έτσι στα αστεία, συζητάνε για μέτρα, για ΦΠΑ εστίασης 23%, για μικρές και μεγάλες σκάλες φορολόγησης, αποκλείεται λέει ο αφηγητής, δε θα τα καταφέρει μόνη της, γιατί δεν έρχεσαι σε μας και τίποτα να μη σε νοιάζει;

Αλλά τζίφος...

 
At 2/11/2013 10:39:00 μ.μ., Anonymous Thrass said...

@Ανώνυμε των 05:08,
O Βαν Γκογκ έκοψε το αφτί του. Δες εδώ:
http://en.wikipedia.org/wiki/Vincent_van_Gogh
(στην ενότητα Gauguin's visit, 4η παράγραφος)

 
At 2/12/2013 04:22:00 μ.μ., Anonymous ChrisMrSly said...

Είναι επίσης μια σκηνή στο Reservoir Dogs όπου κόβεται ένα αυτί, αλλά αμφιβάλλω πως ταιριάζει στην περίσταση.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home