Τα μικρά χωριά
As reported in the Reno Gazette, June of 1983 there is the story of a fire, the water that it took to contain the fire, and a scuba diver named Delmer Darion. Employee of the Peppermill Hotel and Casino, Reno, Nevada. Engaged as a blackjack dealer. Well liked and well regarded as a physical, recreational and sporting sort, Delmer's true passion was for the lake. As reported by the coroner, Delmer died of a heart attack somewhere between the lake and the tree. A most curious side note is the suicide the next day of Craig Hansen. Volunteer firefighter, estranged father of four and a poor tendency to drink. Mr. Hansen was the pilot of the plane that quite accidentally lifted Delmer Darion out of the water. Added to this, Mr. Hansen's tortured life met before with Delmer Darion just two nights previous. The weight of the guilt and the measure of coincidence so large, Craig Hansen took his life. And I Am Trying To Think This Was All Only A Matter Of Chance.
The tale told at a 1961 awards dinner for the American Association Of Forensic Science by Dr. Donald Harper, president of the association, began with a simple suicide attempt. Seventeen-year-old Sydney Barringer. In the city of Los Angeles on March 23, 1958. The coroner ruled that the unsuccessful suicide had suddenly become a successful homicide. To explain: The suicide was confirmed by a note, left in the breast pocket of Sydney Barringer. At the same time young Sydney stood on the ledge of this nine-story building, an argument swelled three stories below. The neighbors heard, as they usually did, the arguing of the tenants and it was not uncommon for them to threaten each other with a shotgun, or one of the many handguns kept in the house. And when the shotgun accidentaly went off, Sydney just happend to pass. Added to this, the two tenants turned out to be: Faye and Arthur Barringer. Sydney's mother and Sydney's father. When confronted with the charge, which took some figuring out for the officers on the scene of the crime, Faye Barringer swore that she did not know that the gun was loaded. A young boy who lived in the building, sometimes a visitor and friend to Sydney Barringer, said that he had seen, six days prior, the loading of the shotgun. It seems that the arguing and the fighting and all of the violence was far too much for Sydney Barringer, and knowing his mother and father's tendency to fight, he decided to do something. Sydney Barringer jumps from the ninth floor rooftop. His parents argue three stories below. Her accidental shotgun blast hits Sydney in the stomach as he passes the arguing sixth-floor window. He is killed instantly but continues to fall, only to find, three stories below, a safety net installed three days prior for a set of window washers that would have broken his fall and saved his life if not for the hole in his stomach. So Faye Barringer was charged with the murder of her son, and Sydney Barringer noted as an accomplice in his own death. And it is in the humble opinion of this narrator that this is not just "Something That Happened." This cannot be "One of Those Things... " This, please, cannot be that. And for what I would like to say, I can't. This Was Not Just A Matter Of Chance. Ohhhh. These strange things happen all the time.
70 νοικοκυριά σε ένα μικρό αγροτικό χωριό της Ισπανίας κέρδισαν 950 εκατομμύρια δολάρια στο Λόττο. Μόνο ένας κάτοικος δεν συμμετείχε σε εκείνο το δελτίο. Ήταν Έλληνας και ονομάζεται Κώστας Μητσοτάκης.
Και κατά την ταπεινή γνώμη αυτού εδώ του αφηγητή, δεν μπορούμε να ξεμπερδέψουμε τόσο εύκολα λέγοντας ότι πρόκειται για μια απλή σύμπτωση, δεν μπορούμε να ξεμπερδέψουμε τόσο εύκολα λέγοντας ότι απλά συμβαίνουν αυτά τα πράγματα.
Ας έχουμε όλοι στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι την πραγματικότητα μπορεί να την φανταζόμαστε, ότι μερικές συμπτώσεις παραείναι ακραίες για να τις προσπερνάμε έτσι άνετα, ότι αποτελεί πνευματική δειλία να μην τις κοιτάζουμε κατά πρόσωπο και μην μας κάνουν να αναρωτιόμαστε: ρε μπας και τίποτα από όλα αυτά δεν συμβαίνει στα αλήθεια, ρε μπας και όλα αυτά είναι ένα παιχνίδι του νου μου;
Σε φαντάζομαι αναγνώστη να διαβάζεις αυτό το ποστ και να γελάς ειρωνικά. Μην προσπαθείς να βγεις από πάνω. Γιατί εγώ σε φαντάστηκα να το διαβάζεις με αυτό τον τρόπο, χάρη σε μένα υπάρχεις, είσαι τμήμα ενός κόσμου που βρίσκεται κάπου στο μυαλό μου, ενός κόσμου γεμάτου μικρά ισπανικά χωριά, ενός κόσμου γεμάτου μικρά γαλατικά χωριά που αντιστέκονται ηρωικά κι επαίσχυντα στην αυτοκρατορία της πραγματικότητας.
70 νοικοκυριά σε ένα μικρό αγροτικό χωριό της Ισπανίας κέρδισαν 950 εκατομμύρια δολάρια στο Λόττο. Μόνο ένας κάτοικος δεν συμμετείχε σε εκείνο το δελτίο. Ήταν Έλληνας και ονομάζεται Κώστας Μητσοτάκης.
Και κατά την ταπεινή γνώμη αυτού εδώ του αφηγητή, δεν μπορούμε να ξεμπερδέψουμε τόσο εύκολα λέγοντας ότι πρόκειται για μια απλή σύμπτωση, δεν μπορούμε να ξεμπερδέψουμε τόσο εύκολα λέγοντας ότι απλά συμβαίνουν αυτά τα πράγματα.
Ας έχουμε όλοι στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι την πραγματικότητα μπορεί να την φανταζόμαστε, ότι μερικές συμπτώσεις παραείναι ακραίες για να τις προσπερνάμε έτσι άνετα, ότι αποτελεί πνευματική δειλία να μην τις κοιτάζουμε κατά πρόσωπο και μην μας κάνουν να αναρωτιόμαστε: ρε μπας και τίποτα από όλα αυτά δεν συμβαίνει στα αλήθεια, ρε μπας και όλα αυτά είναι ένα παιχνίδι του νου μου;
Σε φαντάζομαι αναγνώστη να διαβάζεις αυτό το ποστ και να γελάς ειρωνικά. Μην προσπαθείς να βγεις από πάνω. Γιατί εγώ σε φαντάστηκα να το διαβάζεις με αυτό τον τρόπο, χάρη σε μένα υπάρχεις, είσαι τμήμα ενός κόσμου που βρίσκεται κάπου στο μυαλό μου, ενός κόσμου γεμάτου μικρά ισπανικά χωριά, ενός κόσμου γεμάτου μικρά γαλατικά χωριά που αντιστέκονται ηρωικά κι επαίσχυντα στην αυτοκρατορία της πραγματικότητας.
8 Comments:
Το χαμόγελο προς ένδειξη κατανόησης και αντίστασης. Όσης τελοσπάντων μπορεί να χωρέσει σ'ένα χαμόγελο. Το διευκρινίζω γιατί μερικές φορές αισθάνομαι ότι όλα πλέον χρειάζονται διευκρίνηση.
Όχι, εντάξει, με την καλή έννοια το εξέλαβα :)
Για την πρώτη ιστορία δεν γνωρίζω, για τις άλλες δύο όμως έχω την εντύπωση ότι πρόκειται για αστικούς μύθους - οι οποίοι βεβαίως περιττεύουν όταν έχεις έναν ζωντανό μύθο σαν τον επίτιμο.
Vrennus, ίσως το γκουγκλάρω στη συνέχεια για να το επιβεβαιώσω. Ωστόσο θα έπαιρνα όρκο ότι πρόκειται για αληθινές ιστορίες και όχι για αστικούς μύθους. Όλη η αξία τους έγκειται υποτίθεται στο ότι είναι αληθινές ιστορίες που έκαναν τον Πολ Τόμας Άντερσον να μιλήσει για αυτές. Αν δεν είναι αληθινές, και ο Άντερσον ήταν είτε υπερβολικά επιπόλαιος είτε χρησιμοποίησε πλαστούς εντυπωσιασμούς, θα στεναχωρηθώ γιατί την αγαπάω πολύ αυτήν την ταινία και αυτόν τον πρόλογό της.
Είχα διαβάσει γι αυτά πριν χρόνια και τα ξανάψαξα.
Η πρώτη ιστορία είναι εν μέρει αληθινή αλλά η "συμπτωση" των ονομάτων δεν είναι. Η τοποθεσία ονομάστηκε (προσωρινά) Greenberry Hill επειδή εκεί κρεμάστηκαν οι Green, Βerry, και Hill -- και το θύμα δεν ζούσε εκεί. Το έγκλημα έγινε το 1678 και όχι το 1911. Το θύμα λεγόταν Edmund Berry Godfrey και όχι Edmund William Godfrey. (Οπότε η αλλαγή αυτού του ονόματος απο τον Άντερσον αφαιρεί την μόνη πραγματική σύμπτωση: το "Berry"). Το θύμα ήταν δημόσιο πρόσωπο και είχε αναμειχθεί σε κάποια αντι-καθολική ίντριγκα. (Αυτός φαίνεται ότι ήταν ο λόγος για την δολοφονία του). Ο μάρτυρας και κατήγορος απέσυρε και επανέφερε την κατηγορία του πολλαπλές φορές. Τελικά, και μετά την εκτέλεση των τριών, την απέσυρε. Έτσι το έγκλημα παραμένει επισήμως ανεξιχνίαστο. Λεπτομέριες εδώ.
Οι άλλες δύο ιστορίες είναι καθαρά αστικοί μύθοι.
Το synchronicity της Magnolia μου θύμισε μια άλλη ιστορία φανταστικών συμπτώσεων, την Γέφυρα του Σαν Λούις Ρέι του Thornton Wilder.
Kρίμα :(
μετά (και) από αυτό περιμένω να βρέξει βατράχια.για να επέλθει,επιτέλους,η κάθαρση...(και όχι δεν εννοώ αυτή που θα έφερνε το '89 ο "επίτιμος").
Να κι αν είναι αληθινές, να κι αν δεν είναι. Το θέμα είναι γαλατικά χωριά και, καλώς ή κακώς, όλοι έχουμε στο κεφάλι μας ένα.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home