Αγαπητέ Ρομάνο

Κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στις συνθήκες που επικρατούσαν το 1957, όταν οι πρωτεργάτες της Ε.Ε. απάντησαν στο δίλημμα «ειρήνη ή πόλεμος» με τη δημιουργία της Ευρώπης, η κ. Διαμαντοπούλου κάνει λόγο για αληθινούς πατριώτες και συνειδητοποιημένους Ευρωπαίους που πρέπει να απαντήσουν στο ίδιο δίλημμα.

«Γιατί πόλεμος είναι να χάνει μια χώρα το 20% του ΑΕΠ σε 18 μήνες. Πόλεμος είναι να αρχίζουν συσσίτια στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Πόλεμος είναι να φεύγουν εκατομμύρια νέοι, κατά κανόνα τα πιο λαμπρά μυαλά, από τις χώρες τους».

Κι έτσι μετά τις εκατοντάδες αναφορές του πρώην πρωθυπουργού, του τότε και τώρα αντιπροέδρου της κυβέρνησης, υπουργών, βουλευτών, δημοσιογράφων και λοιπών διανοητών, βάσει των οποίων η χώρα βρισκόταν σε πόλεμο,

ο εις βάρος μας πόλεμος ξαφνικά συνίσταται στην απώλεια του 20% του ΑΕΠ σε 18 μήνες,
ο εις βάρος μας πόλεμος ξαφνικά συνίσταται στα συσσίτια που άρχισαν,
ο πόλεμος ξαφνικά συνίσταται στην μαζική μετανάστευση των νέων.
Κι όμως αυτούς ακριβώς τους μήνες ήταν που προσπαθούσαν να μας πείσουν -με το πιστόλι στον κρόταφο, όπως θα έλεγε κι ο Μιχάλης ο Χρυσοχοϊδης, ένας από τους ελάχιστους αυθεντικούς και συνεπείς αντιμνημονιακούς αγωνιστές- ότι ο πόλεμος ήταν άλλος, ότι ο πόλεμος γινόταν για την σωτηρία της χώρας και στόχευε στην λήψη της κάθε επόμενης δόσης που την εξασφάλιζε.
Κι όμως αυτούς ακριβώς τους μήνες ακούσαμε εκατοντάδες φορές από το στόμα του πρώην πρωθυπουργού ότι έσωσαν τη χώρα, ότι αυτός, η Άννα, ο Μιχάλης, ο Ανδρέας, ο Ευάγγελος, κι όλοι οι υπόλοιποι μαχητές του ποταμού Χάντσον, έσωσαν τη χώρα.
Κι όμως αυτούς ακριβώς τους μήνες όλες μαζί οι δυνάμεις της απάλαβης μη αριστεράς έδωσαν και κέρδισαν τον πόλεμο κατά των σειρήνων της καταστροφής, διασφαλίζοντας την μία μετά την άλλη τις δόσεις του μνημονίου, διασφαλίζοντας το ένα μετά το άλλο τα κουρέματα, διασφαλίζοντας διαρκώς και αταλάντευτα την συμμόρφωση με τους όρους και τις υποδείξεις των συμμάχων μας, των φίλων και εταίρων μας.
Κι όμως σήμερα συνεχίζει και η Άννα και ο Μιχάλης και ο Ευάγγελος και ο Ανδρέας, να πολεμούν για να εξασφαλίσουν τη συνέχιση της πορείας της χώρας στην ίδια κατεύθυνση, ώστε να παρθούν τα νέα δάνεια, με όρους και υποδείξεις ολοένα και σκληρότερες, ώστε ο πόλεμος να κερδηθεί και η απώλεια του 20% του ΑΕΠ να γίνει 50%, ώστε ο πόλεμος να κερδηθεί και τα συσσίτια να γίνουν συνθήκη που θα φαντάζει αυτονόητη και διόλου περίεργη, ώστε ο πόλεμος να κερδηθεί και η μετανάστευση να είναι η βασική λύση σε μια χώρα που η Άννα τους προηγούμενους μήνες ήταν απασχολημένη να διασώζει κερδίζοντας τον πόλεμό της, σε μια χώρα που και τους επόμενους μήνες φιλοδοξεί να συνεχίσει να διασώζει, ζητώντας άλλωστε παράταση της κυβέρνησης Παπαδήμου ως τον Οκτώβριο του 13 κι ακόμη παραπέρα, όσο χρειαστεί για να κερδηθεί οριστικά ο πόλεμος.