Γνωστά και έγκριτα δημόσια πρόσωπα

1) Η εποχή των αδιανόητων είναι εδώ.

Σοβαρό εμπόδιο στην ομαλή λειτουργία της  αγοράς εργασίας στην Ελλάδα αποτελεί η ύπαρξη νομοθετημένου κατώτατου μισθού, επισημαίνει σε ανάλυσή της η ALPHA BANK και χαρακτηρίζει «αδιανόητη» τη στάση της πολιτείας να συνεχίζει να επιβάλει με νόμο τους κατώτατους μισθούς.

Με αυτόν τον ξέφρενο ρυθμό που έχουν πάρει τα πράγματα, το επόμενο αδιανόητο θα είναι η στάση της πολιτείας να συνεχίζει να απαγορεύει με νόμο την παιδική εργασία και το μεθεπόμενο αδιανόητο η στάση της πολιτείας να συνεχίζει να απαγορεύει με νόμο το δουλεμπόριο.

Πρόσεξε ότι από όλα τα υπόλοιπα επίθετα του λεξιλογίου επιλέγεται το «αδιανόητη». Αδιανόητο είναι πλέον ό,τι δεν θυμίζει ντικενσιανή κοινωνία. Μόνο εντός του Ντίκενς μπορεί να κινηθεί η σχολή σκέψης τους. Ο Ντίκενς είναι το μόνο πρότυπο κοινωνικής οργάνωσης στο οποίο ευθέως και απερίφραστα πλέον αναφέρονται, αφού αυτό μας πρέπει βάσει της χαμηλής μας ανταγωνιστικότητας, των χρεών και των ελλειμμάτων μας.

Με αυτόν τον ξέφρενο ρυθμό που έχουν πάρει τα πράγματα, το αληθινά αδιανόητο θα είναι να συνεχίσουμε να ελπίζουμε ότι τα επόμενα χρόνια θα φέρουν κάτι διαφορετικό από τελειωτική κατάλυση της δημοκρατίας και μεγαδόσεις αίματος χυμένου σε εξεγέρσεις.

2) Όπως άλλωστε και η εποχή των αρχείων.

Ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Φώτης Μακρής, σαν τον ταχυδρόμο που χτυπάει πάντα δύο φορές, αρχειοθετεί δύο φορές. Όταν αμέσως μετά την Πρωτοχρονιά οι Πεπόνης και Μουζακίτης μουλάρωσαν και επέμειναν στις καταγγελίες τους, τι έκανε ο Τύπος; Βγήκε να τους επαινέσει; Όχι, βγήκε να τους εγκαλέσει για ανακολουθία, χαρακτηρίζοντάς τους περίπου ασόβαρους. Αφού είχατε σωπάσει στην αρχή, τι ακριβώς θέλετε τώρα, μπορούσες να διαβάσεις πίσω από τις λέξεις. Και εν πάση περιπτώσει έχετε ονόματα κύριοι; Πείτε τα. Μιλήστε με ονόματα ή σωπάστε για πάντα. Ε, οι άνθρωποι καταπώς φαίνεται μίλησαν και με ονόματα, αλλά εντάξει, όπως φαίνεται απλά παρεξήγησαν συμπεριφορές που δεν είναι αξιόποινες και δεν συνιστούν "επιχειρησιακά επιλήψιμες παρεμβάσεις στο έργο τους". Τέλος καλό, όλα καλά: 

Ο κ. Μακρής αναφέρει επί λέξει στο δεκασέλιδο πόρισμά του: «Ο Γρηγόρης Πεπόνης αναφέρει ότι στις 30 Νοεμβρίου 2011 τον επισκέφθηκε στο γραφείο του γνωστό και έγκριτο δημόσιο πρόσωπο (δημοσιογράφος) και τον πληροφόρησε ότι γνωστός μεγαλοοικονομικός παράγοντας του εξέφρασε απειλές για το πρόσωπό του εξ αιτίας του ότι εκκρεμεί στα χέρια του συγκεκριμένη προκαταρκτική εξέταση…».
Η σύσταση του δημοσιογράφου, σύμφωνα με το πόρισμα Μακρή, προχώρησε ακόμα περισσότερο, αφού ο δημοσιογράφος φέρεται να είπε ότι «ο διοικητικής της υπηρεσίας ηλεκτρονικού εγκλήματος της ΕΛ.ΑΣ ήταν δικός του άνθρωπος (σ.σ. του επιχειρηματία) και παρακολουθούσε τις κινήσεις του κατά πόδας». Το περιστατικό αυτό το θεώρησε σοβαρό. Το ανακοίνωσε στους προϊσταμένους του και στον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ προς λήψη μέτρων για την προσωπική του ασφάλεια κατά τη διεξαγωγή της υπηρεσιακής του αποστολής. Στις επίμονες ερωτήσεις των δημοσιογράφων για την ταυτότητα του συναδέλφου τους που φέρεται να μετέφερε τη σύσταση ή τις απειλές ο κ. Μακρής δήλωσε άγνοια, ενώ εκτίμησε ότι ο επιχειρηματίας είναι τραπεζίτης.

Οι άλλες δύο υποθέσεις για τις οποίες οι δύο εισαγγελείς κατήγγειλαν ότι δέχθηκαν πιέσεις είναι η έρευνα που διεξάγουν για τα CDS (τα ασφάλιστρα κινδύνου) που αποδίδονται σε υπεράκτια εταιρεία που σύμφωνα με δημοσιεύματα συνδέθηκε με την οικογένεια Παπανδρέου, αλλά και για τις καταγγελίες Κουσελά, του πρώην υφυπουργού οικονομικών για τη λίστα των φοροφυγάδων. 
Επίσης αναφέρει ο κ Πεπόνης ότι το τελευταίο δεκαήμερο του 2011 και ενώ βρισκόταν με τον συνάδελφό του στο γραφείο του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Ν. Παντελή, επόπτη τους, τους επισκέφθηκε κάποιος συνταξιούχος αρεοπαγίτης και τους ζητούσε πληροφορίες για την πορεία της διεξαγόμενης εξέτασης. 

Γνωστό και έγκριτο δημόσιο πρόσωπο (δημοσιογράφος), του οποίου και το όνομα τελικά να μαθευτεί, πάλι δεν θα τρέχει τίποτα. Γιατί;
Επειδή υπάρχουν δύο ειδών σκάνδαλα στο δημόσιο βίο της χώρας:

- Εκείνα για τα οποία υπάρχουν σκοτεινά σημεία και πάνω στα οποία μπορεί να ανθεί ανέξοδα η σκανδαλολογία.

- Κι εκείνα που έχουν βγει σχεδόν ολοκληρωτικά στο φως. Εκεί ο σκανδαλισμός παύει, εκεί η αποκεκαλυμμένη συμπεριφορά περιγράφεται ως κοινό μυστικό, όπου μάλιστα εγκαλείσαι ως υποκριτής αν το παίζεις και σκανδαλισμένος. Έλα μωρέ, δεν ήξερες; Έλα μωρέ, δεν ήξερες ότι οι ΗΠΑ παρακολουθούν τα τηλέφωνα; Έλα μωρέ, δεν ήξερες ότι τα μεγάλα κόμματα δεν ζουν μόνο από τις επιχορηγήσεις αλλά τα παίρνουν και μαύρα; Έλα μωρέ, δεν ήξερες ότι τα πολιτικά γραφεία  μπορούν και να παίρνουν τσάμπα τα τηλεφωνικά τους κέντρα από τις μεγάλες εταιρίες; 

Έτσι δεν θα είναι αδιανόητο να διαρρεύσει το όνομα του γνωστού και έγκριτου δημοσιογράφου. Αδιανόητο θα είναι να βγει να απολογηθεί για αυτό. Θα μας εξηγήσει ότι τίποτα το μεμπτό δεν υπήρχε στη συζήτηση που έκανε με τους εισαγγελείς.
Aς μην σκανδαλιζόμαστε λοιπόν με αυτά τα πράγματα. Ας σκανδαλιζόμαστε που υπάρχουν ακόμα κατώτατοι μισθοί, ας σκανδαλιζόμαστε που δεν έχουμε γίνει ακόμα πέμπτος κόσμος.