Oμερτά

Θέλω από προχθές να γράψω για το δεύτερο τεύχος του Unfollow που ήδη κυκλοφορεί, κι όλο προκύπτουν πράγματα τα οποία μου μοιάζουν πιο επείγοντα προς ποστάρισμα. Επειδή λοιπόν αφενός δεν θέλω να ξεμπερδέψω με μια απλή αναφορά αλλά να παρουσιάσω την ύλη του τεύχους όπως της αξίζει κι αφετέρου θέλω να ξαναποστάρω κάτι "επείγον", επιφυλάσσομαι για την παρουσίαση τις αμέσως επόμενες μέρες και προχωράω στα επείγοντα.
Γράφω και στο περιοδικό για την δημοσιογραφική αντιμετώπιση που ειχε στην ιστοσελίδα των Νέων μια από τις πτυχές της υπόθεσης των δύο οικονομικών εισαγγελέων. Μπορεί κανείς να μπει αυτή τη στιγμή, όχι μόνο στα Νέα, αλλά και στα σάιτ των υπόλοιπων σοβαρών, έγκυρων κλπ ΜΜΕ, για να δει την αντιμετώπιση που έχει λάβει η τελευταία πτυχή της.
Ο Πεπόνης ζητά να παραπεμφθεί στη Βουλή το ζήτημα του τεχνητού φουσκώματος του ελλείμματος του 2009, επειδή η έρευνα οδήγησε σε ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες του Γιώργου Παπανδρέου και του Γιώργου Παπακωνσταντίνου.
Ας μπει λοιπόν κανείς στα διάφορα σάιτ των σοβαρών, έγκυρων κλπ ΜΜΕ να δει πόσο προβάλλεται η είδηση, αλλά και υπό ποιά σκοπιά.
Κι ας τοποθετήσει αυτόν τον τρόπο της κάλυψης χέρι χέρι με τις διαρροές του Υπουργού Δικαιοσύνης Μιλτιάδη Παπαϊωάννου ότι α) σκέφτεται να ζητήσει να διωχθούν πειθαρχικά για το συνολικό θέμα των καταγγελιών τους αφού «έπληξαν το κύρος της Δικαιοσύνης με τις συγκεκριμένες πράξεις και συμπεριφορές τους» αλλά και β) σκέφτεται να τους αντικαταστήσει, χέρι χέρι με την ανακοίνωση του εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ Πάνου Μπεγλίτη, σύμφωνα με την οποία: Εάν δεν πρόκειται για μια ακόμη επίδειξη επικίνδυνης αφέλειας, από τον κ. Πεπόνη, τότε έχουμε να κάνουμε με μια καλά οργανωμένη παρέμβαση στην πολιτική και οικονομική ζωή, που θέτει σε άμεσο κίνδυνο τα εθνικά συμφέροντα, σε αυτή την εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία για τη χώρα και το λαό μας. Η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου θα πρέπει να προχωρήσει, άμεσα, σε όλες τις εκ του νόμου προβλεπόμενες, ενέργειές της. Δεν έχει κανένας το δικαίωμα να παίζει με τα εθνικά συμφέροντα της χώρας, το πολιτικό σύστημα και την ομαλή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Να τη και η απειλή για χούντα στο τέλος, για να μην ξεχνιόμαστε. Ωστόσο το πώς ονομάζεται το πολίτευμα που υπηρετείται από τέτοια ΜΜΕ, τέτοιους Υπουργούς Δικαιοσύνης και γενικότερα τέτοια απόλυτη εξουσιαστική διαπλοκή, η οποία δεν έχει καμία μα καμία αναστολή να πετάει τα προσχήματα στην άκρη όταν νοιώθει πως απειλείται στον πυρήνα της, καθίσταται ολοένα και πιο θολό.