To κουπόνι

Πώς αντιδρά η κυβέρνηση Παπαδήμου:

1) Με καλή πίστη 

(στις διαπραγματεύσεις δανειστών - τρόικας 
για το κούρεμα του χρέους)

(Ο κ. Νταλάρα σημειώνει ότι οι έλληνες αξιωματούχοι διαπραγματεύονται καλή τη πίστει αλλά ασκεί κριτική στους ευρωπαίους διαπραγματευτές υποστηρίζοντας ότι δεν κινούνται μέσα στο περίγραμμα της συμφωνίας της 26ης και 27ης Οκτωβρίου. Αναφερόμενος στη συμφωνία και στους ευρωπαίους ηγέτες (Μέρκελ και Σαρκοζί) σημειώνει ότι «κάποιοι από τους συνεργάτες τους δεν ακολουθούν αυτή τη συμφωνία». Προσθέτει ότι «αυτοί που περιμένουν από τους ιδιώτες επενδυτές να δεχθούν παράλογες απώλειες από το κουπόνι δεν αντιλαμβάνονται τον χαρακτήρα μιας εθελοντικής συμφωνίας»)

(Και στο πρωτότυπο: Those who would expect private investors to take unreasonable losses on the coupon don’t understand the nature of a voluntary deal).

2) Με πυγμή

(στις διαπραγματεύσεις εργοδοτών - εργαζομένων 
για τον κατώτατο μισθό)

Η κυβέρνηση δεν δεσμεύεται ότι θα υιοθετήσει στο απόλυτο μια ενδεχόμενη συμφωνία μεταξύ των κοινωνικών εταίρων για τα θέματα του κατώτατου, του 13ου και του 14ου μισθoύ. Όπως ανέφερε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παντελής Καψής «εφ’ όσον υπάρξει συμφωνία των κοινωνικών εταίρων, θα τη δούμε και θα αποτελέσει βασική παράμετρο για την θέση που θα λάβει στη συνέχεια η κυβέρνηση».

------

Τον πολίτη - ψηφοφόρο που κοντά σαράντα χρόνια είχε μάθει να ακούει μόνο πράγματα που του χαϊδεύουν τα αυτιά, ίσως και να τον ξενίζει αυτή η στάση. Ίσως δηλαδή να μπαίνει ξανά στον πειρασμό να πει, όχι, εγώ από την κυβέρνησή μου θέλω την πυγμή να την έχει στο θέμα του χρέους, θέλω εκεί να έχει ενεργή συμμετοχή θέτοντας όρους και όρια. Ίσως να μπαίνει και στον πειρασμό να πει, όχι, εγώ από την κυβέρνησή μου θέλω την καλή θέληση να την έχει στο θέμα των συλλογικών διαπραγματεύσεων εργοδοσίας - εργαζομένων, θέλω αν μη τι άλλο να δεχτεί τις ρυθμίσεις περί κατώτατου μισθού που δέχονται οι ίδιοι οι εργοδότες, να μην απειλεί να το παίξει βασιλικότερη του βασιλέως, την θέλω να πιέζει προς την πορεία διασφάλισης ενός βιώσιμου κατώτατου μισθού, όχι προς την πορεία αφαίμαξής του.  

Ναι, ο πολίτης - ψηφοφόρος που ήταν (κακο)μαθημένος αλλιώς, θα ήθελε και από την κυβέρνηση Παπαδήμου - Χαρδούβελη - Καψή να το παίξει τσαμπουκάς με τους δανειστές της και πατερούλης με τους εργαζόμενους (που αποτελούν την εκλογική της πρώτη ύλη). Ε, η κυβέρνηση Παπαδήμου - Χαρδούβελη - Καψή δεν έχει να φοβηθεί πολιτικό κόστος ή άλλα δημοκρατικά βαρίδια. Δεν άγχεται για την επανεκλογή της. Στην χειρότερη μάς ξανακυβερνάνε μετά τις εκλογές, επειδή το πασοκονεοδημοκρατικολαοσικό τρίο - ευθύνη θα χρειαστεί να ξαναενώσει τις δυνάμεις του για να φτιάξει κυβέρνηση, γιατί έτσι που πάνε τα πράγματα ούτε δύο - δύο δεν θα μπορούν. Συνήθισε πια το τρίο, πόσο να του κακοφανεί;

Εκείνο που πάντως πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία είναι να αποσπαστεί ο Βενιζέλος από τους εσωτερικούς ρυθμούς του ΠΑΣΟΚ. Είναι απασχολημένος τώρα. Το έργο του συνίσταται στο να δείχνει μαζί με τον Παπαδήμο καλή πίστη σε εντατικούς ρυθμούς, καλή πίστη στο σκυλοφάγωμα μεταξύ εκείνων που στο κουπόνι έχουν παίξει χρεοκοπία και εκείνων που στο κουπόνι έχουν παίξει μη χρεοκοπία. Καλή πίστη σε 6% επιτόκιο, καλή πίστη σε 2% επιτόκιο, πόσο να μας αφορούν εμάς ως χώρα αυτά τα τεχνικά; Ας τα βρουν μεταξύ τους οι κουπονάτοι κι εμείς εδώ είμαστε. Να πάρουμε την καλή πίστη στο εξωτερικό και να την μετατρέψουμε σε πυγμή στο εσωτερικό. 

Όχι στις παράλογες απώλειες των δανειστών.

Ναι στις λελογισμένες απώλειες των μισθωτών.

Ναι στις εθελοντικές συμφωνίες που θα αποτρέψουν την χρεοκοπία της χώρας.

Όχι στις εθελοντικές συμφωνίες που καθυστερούν την χρεοκοπία των εργαζομένων.