Πέμπτη, Νοεμβρίου 10, 2011

Ο Αυτονόητος

Έ - Έ - Έρχεται.

Τις τελευταίες πέντε ημέρες γίναμε μάρτυρες της παπατζήδικης δημοκρατίας, τώρα είμαστε έτοιμοι να περάσουμε στο επόμενο εξελικτικό στάδιο, την παπαδημοκρατία. Όπως διαπραγματεύονταν πέντε ημέρες τώρα, έτσι ακριβώς κυβερνούσαν δεκαετίες τώρα, με αυτό ακριβώς το πνεύμα, με αυτό ακριβώς το ήθος, και αν υπήρξαν σε κάτι ωφέλιμες αυτές οι πέντε ημέρες είναι επειδή έπαιζαν ολομόναχοι και όσο καλή θέληση και να είχες κι όσο πλουμιστά κι αν ήταν τα φτερά σου, δεν μπορούσες να ερμηνεύσεις αυτό που γινόταν με θεωρίες περί συλλογικής κοινωνικής ευθύνης, κουλτούρας βίας και ανομίας, αριστερής ιδεολογικής ηγεμονίας ή κρατισμού. Το βασίλειο των δύο μεγαλομάγαζων περιέφερε επί πενθήμερο την εντελώς γυμνή από προσχήματα πραγμάτεια του μεταξύ Μαξίμου και Συγγρού. Χορτάσαμε γύμνια, καιρός να μπει ένας Παπαδήμος να τη σκεπάσει. Και ίσως ταυτόχρονα καιρός να αρχίσουν να διαλύονται τα μεγαλομάγαζα για να αντικατασταθούν από άλλα, τι χωρίζει άλλωστε τον Γιάννη Ραγκούση απ' τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τι χωρίζει άλλωστε τον Ανδρέα Λοβέρδο απ' τον Άρη Σπηλιωτόπουλο και λοιπά και λοιπά. Μέχρι τότε όμως Παπαδήμος.

Ένας Παπαδήμος που ήταν λέει απ' την αρχή η «αυτονόητη» επιλογή. Η δική μου νόηση κινείται εκτός του μιντιακού αυτονοήτου, θα προσπαθήσω να την φιξάρω, θα καταβάλω κάθε δυνατή προσπάθεια να δω τα πράγματα υπό αυτό το πρίσμα, θα καταβάλω κάθε δυνατή προσπάθεια να νομιμοποιήσω εντός μου τον εντολοδόχο πρωθυπουργό - για να είναι αυτονόητος κάτι ριζικό πρέπει να μου έχει διαφύγει στο όλο θέμα.

Και επειδή σε έχουν κουράσει οι υστερίες μου περί εκπροσώπου του τραπεζικού συστήματος στην εξουσία κλπ, μόλις απαλλαγώ από αυτές θα προσπαθήσω να δω το ριζικό που μου διέφυγε στα εξής δύο σημεία:

1) Πώς η αυτονόητη λύση για «την υλοποίηση των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης της 26ης Οκτωβρίου 2011» -που είναι το αποκλειστικό υποτίθεται έργο της μεταβατικής κυβέρνησης- είναι ο άνθρωπος εκείνος που με βαρυσήμαντο άρθρο του τρεις ημέρες πριν την απόφαση, στις 23 Οκτώβριου, αντιτάχθηκε απερίφραστα στην προοπτική της.

2) Πώς γίνεται ενώ επανήλθε στη διεθνή συζήτηση ο τρόπος με τον οποίο μπήκε η Ελλάδα στο ευρώ και ξανακούστηκαν κατηγορίες για χάλκευμα των δημοσιονομικών στοιχείων της, να εμφανίζεται ως ο πλέον αξιόπιστος συνομιλητής με το διεθνές σύστημα ο τότε κεντρικός τραπεζίτης της χώρας, ένας δηλαδή εκ των μεγάλων πρωταγωνιστών της εισόδου μας στο ευρώ. Δηλαδή εάν δεν ανήκαμε από την αρχή στο ευρώ, δεν ανήκαμε επειδή ο Παπαδήμος μαγείρευε νούμερα. Όχι ο Φωτόπουλος, όχι ο Λυμπερόπουλος. Ο Παπαδήμος.

Ήταν η εκπομπή «Πείτε στο αυτονόητο πως οι δρόμοι μας έχουν χωρίσει οριστικά». Αύριο πάλι μαζί, με κριτική για τον Τεντέν και τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης.

20 Comments:

At 11/10/2011 08:41:00 μ.μ., Blogger ΑΦ said...

Να το πάω ένα βήμα παραπάνω (από την δική μου οπτική φυσικά); Θα υπήρχε ο Φωτόπουλος, αν δεν υπήρχε ο Παπαδήμας; Θα φούσκωνε το άθλιο ρουσφετολογικό/παρασιτικό/αντιπαραγωγικό σύστημά μας αν δεν υπήρχαν οι επιδοτήσεις, οι εύκολες πιστώσεις σε σκληρό νόμισμα εκτός οποιασδήποτε οικονομικής λογικής, και τα στραβά μάτια σε οικονομικά στοιχεία λόγω πολιτικών επιδιώξεων; Μπορεί να αμφισβητήσει κανείς ότι το πολιτικό μας σύστημα τελευταία στιγμή αποφάσισε να μην αυτοκτονήσει παραδιδόμενο στον τουλάχιστο πεφωτισμένο ευρωπαϊκό κρατισμό, αντί να εξαϋλωθεί στα χέρια του Πτώματος. (Η αντιστοίχιση του Πετσάλνικου με τον Αντρόπωφ που έκανε ο Παπαχελάς ήταν εξαιρετική).

Παντώς δεν μπορώ να μην λάβω υπόψη μου και την υπόρρητη ανακούφισή μου, αλλά και την ανακούφιση όσων ανθρώπων συνάντησα σήμερα. Ίσως είναι αρκετό για τη γέννηση μιας κάποιας ελπίδας, το γεγονός ότι αναλαμβάνει τουλάχιστον ένας σοβαρός και συγκροτημένος άνθρωπος με υπόσταση, και ο οποίος δείχνει μια καλή περίπτωση για την αναγκαστική μετάβαση στο νεό, εκ των πραγμάτων, πολιτικό παράδειγμα.

 
At 11/10/2011 10:36:00 μ.μ., Blogger mamma said...

"Παράλογοοοο;" (κοιτώντας προς το Θεό), αναμονή ολίγων δευτερολέπτων, καμία απάντηση οπότε "δε νομίζω"!

 
At 11/10/2011 10:51:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Για άλλη μια φορά straight to the point.welldone oldboy!

 
At 11/11/2011 01:28:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

AΦ, άσχετο με το σχόλιό σου, αλλά μου κάνει εντύπωση που τόσοι πολλοί άνθρωποι τον λένε κατά λάθος «Παπαδήμα». Κάποια γλωσσολογική εξήγηση θα υπάρχει ή αν δεν υπάρχει θα προσπαθήσω να την εφεύρω :)))

 
At 11/11/2011 01:38:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Δεν έχω δουλειά εδώ και κάμποσο καιρό. Προσπαθώ απο δώ και απο κεί αλλά τίποτα. Ο φιλελευθερισμός τι λέει για την περίπτωσή μου; Να φουντάρω; Θα βοηθήσω τους υπόλοιπους κάπως; Θα προχωρήσει πιο γρήγορα η εξελικτική αλυσίδα χωρίς το βάρος ενός άχρηστου (προφανώς εκ του αποτελέσματος στον επαγγελματικό στίβο)οργανισμού;
Κάπου είδα σήμερα ότι δεν είμαι μόνος. 900.000 άνεργοι λέει στην Ελλάδα. Έβαλλα τηλεόραση να διασταυρώσω την πληροφορία, δεν άκουσα κάτι. Από το πρωί μέχρι το βράδυ χαράς ευαγγέλια για τον prime minister Παπαδήμο. Μια "νέα ελπίδα" γεννιέται επιμένουν. Μου είναι αδυνατό να την νιώσω. Η άλλη πλευρά φωνάζει "ταξικό μίσος". Αν και πιο σκοτεινή με κερδίζει περισσότερο το ομολογώ. Πιο ευγενές και ανώτερο συναίσθημα η ελπίδα από το μίσος αλλά και η καρδιά και το μυαλό με οδηγούν στο δεύτερο. Δεν θέλω να κάνω κακό σε κανένα (εξού και το να κάνω μόνο στον εαυτό μου είναι η πιθανότερη κατάληξη) αλλά μερικές φορές σκέφτομαι να εισβάλλω με τη βία στην σκέψη και τη ζωή των άλλων. Όχι για να τους βλάψω, αλλά για να με προσέξουν και να τους πώ: "Προσποιήσου τουλάχιστον ρε μαλάκα ότι υπάρχω κι εγώ σε αυτή την κοινωνία".

 
At 11/11/2011 01:58:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Φοβάμαι πως ο νεοφιλελευθερισμός λέει ότι για την περίπτωσή σου ευθύνεται ο κρατισμός και το μοντέλο που χρεοκόπησε τη χώρα. Αυτό είναι το θέμα με τις ιδεολογίες έχουν πάντα τις αρραγείς άμυνές τους. Το άλλο επίσης θέμα που έχουν είναι πως αδιαφορούν για την περίπτωσή σου: νούμερα τους αφορούν και η μεγαλύτερη εικόνα. Η δική σου αγωνία, η δική σου δυσχέρεια, η δική σου απελπισία δεν τις αφορούν.

Ελπίζω να μην παρεξηγείς το πνεύμα του σχολίου μου. Προσωπικά βρίσκω πως το σχόλιό σου -ή μάλλον η πραγματικότητα που περιγράφει- θα έπρεπε να είναι η αρχή και το τέλος κάθε συζήτησης: τι γίνεται με τους ανθρώπους που βγαίνουν με ολοένα και αυξανόμενους ρυθμούς στην άκρη, τι πρέπει να γίνει για την άμεση προστασία τους, ποιά είναι η προτιμότερη λύση και για αυτούς και για όσους κινδυνεύουν να βρεθούν πολύ γρήγορα στη θέση τους. Αυτό είναι το αληθινό διακύβευμα και κάθε συζήτηση με αντικείμενο το δραχμή ή ευρώ, Ευρώπη ή μη Ευρώπη, το ένα ή το άλλο οικονομικό σύστημα, η μια ή η άλλη πολιτική επιλογή γύρω από εκεί θα έπρεπε να περιστρέφεται και με άξονα τους ανθρώπους και τη ζωή τους. Τα θεωρητικά σχήματα όταν παύουν να τους λαμβάνουν υπόψη και εξακολουθούν να φέρονται ωσάν να αφορούν μόνο όσους καταφέρουν επιβιώσουν από την κρίση, είναι εκτός τόπου και χρόνου.

 
At 11/11/2011 09:29:00 π.μ., Blogger ΑΦ said...

Oldboy θα συμφωνήσω διαφωνόντας με το τελευταίο σχόλιο. Αφενός γενικά παρατηρώ ότι ο φιλελευθερισμός κατηγορείται ταυτόχρονα και ως απουσία ιδεολογίας αλλά και ως δογματική ιδεολογία. Οπότε μάλλον υπάρχει μια παρεξήγηση εδώ, που έχει να κάνει και με τη φύση της ιδεολογίας του φιλελευθερισμού· στηρίζεται δογματικά σε κάποιες βασικές αρχές, αλλά επουδενί δεν έχει μια δογματική ερμηνεία για τα πάντα και ένα δογματικό σχέδιο για την κοινωνία. Για να σε προλάβω αναφορικά με τις θεραπείες σοκ, να τονίσω ότι συνήθως έχουν βραχυπρόθεσμο χαρακτήρα, στηρίζονται όχι μόνο σε ιδεολογικές αλλά και τεχνοκρατικές βάσεις (που μπορεί να τις κρίνει κανείς ανάλογα), και κυρίως εφαρμόζονται σε περιπτώσεις που ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ιδεολογικής κατεύθυνσης να ήταν η πολιτική, θα έπαιρνε αναγκαστικά σκληρά μέτρα, και θα έκανε επώδυνες περικοπές.

Ειδικότερα σε ότι λες, είναι γενικά λίγο άδικο να λες ότι ο φιλελευθερισμός δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Αντιθέτως, είναι η μόνη ιδεολογία που δεν υπόσχεται
στοχοθέτηση οικονομικής ισότητας, αιώνια σιγουριά και εγγυημένο εισόδημα. Επίσης θέλει-δε θέλει αναλαμβάνει τις αστοχίες της ελεύθερης αγοράς, ακόμα και στις περιπτώσεις που καταφανέστατα δεν φταίνε κυρίως αυτές. Το αν κατηγορείται ότι από όλες τις ιδεολογίες βάζει περισσότερο τα νούμερα πάνω από τους ανθρώπους, και λαμβάνοντας υπόψη ότι όποιος δίνει λεφτά βλέπει και τα νούμερα, προσωπικά το ερμηνεύω ότι χρησιμοποιούνται οι πιο "ανθρωπιστικές" ιδεολογίες για να δικαιολογούνται τα στραβά μάτια στα νούμερα.

Ανώνυμε, στο βαθμό που μου πέφτει λόγος: Ο φιλελυθερισμός λέει να κάνεις ότι καταλαβαίνεις και ότι αισθάνεσαι να κάνεις. Αν έχεις ξεκαθαρίσει μέσα σου, τι και ποιος φταίει για την κατάστασή σου και την κατάστασή μας, οφείλεις να το πολεμήσεις με όλες τις δυνάμεις σου. Μην νομίζεις ότι όσοι έχουμε τη συγκεκριμένη ιδεολογία έχουμε ένα μοντέλο στο κεφάλι μας και αυτοικανοποιούμαστε με αυτό. Πιθανώς και να μας νοιάζει επί της ουσίας το συμφέρον του κάθε άνθρωπου, περισσότερο από φορείς νεφελωδών ιδεολογιών που είναι είτε επίτηδες, είτε εκ των πραγμάτων ασαφείς. Αν κάνουμε λάθος είναι άλλο θέμα.

Άσχετο επευκαιρείας. Για μένα η πιο αισιόδοξη είδηση ήταν αυτή:

http://www.skai.gr/news/greece/article/185836/emfyliosgenop/

Oldboy, η αλλοίωση του ονόματος του Παπαδήμου δείχνει πολύ απλά την ταπεινή χωριάτικη καταγωγή, η οποία περνάει αναλλοίωτη από το γενετικό υλικό της γλώσσας. Για φαντάσου αν ήσουν σε μια πλαγιά, και τον έβλεπες από απέναντι, ποια από τις δύο εκδοχές θα προσφερόταν περισσότερο για να του φωνάξεις;

 
At 11/11/2011 10:26:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

''Δηλαδή εάν δεν ανήκαμε από την αρχή στο ευρώ, δεν ανήκαμε επειδή ο Παπαδήμος μαγείρευε νούμερα. Όχι ο Φωτόπουλος, όχι ο Λυμπερόπουλος. Ο Παπαδήμος.''

Ακριβώς αυτό. Που σημαίνει και το άλλο. Ποιοι συντεταγμένα λένε τα ανάποδα, σε media και social media με τα συγκεκριμένα ονόματα; Έ; ναι έτσι.

gasireu

 
At 11/11/2011 12:07:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

SKOUFALIS

Για μένα το πιο ανησυχητικό της όλης ιστορίας, ανεξάρτητα αν το αποδίδεις στα ΜΜΕ ή αλλού, είναι ότι, και καθαρά σε επίπεδο γκαλοπ γνωστών και φίλων, οι περισσότεροι θεωρούν ότι τουλάχιστον λύθηκε το θέμα και μακάρι να κάτσει όσο πιο πολύ καιρό γίνεται ο παπαδήμος

ΥΓ- για το γλωσσολογικά νομίζω ότι η γενική «του παπαδήμα» φαίνεται πολύ πιο ομαλή, επίσης υπήρχε και ένας πασοκος υπουργός παπαδήμας, αλλά μικρή επιρροή νομίζω έχει αυτό

 
At 11/11/2011 01:01:00 μ.μ., Anonymous νεφελη said...

Αντε κι εγω νομιζα οτι δεν μου φαινοταν λογικο διοτι ειμαι ασχετη και καλα!!
Ειναι τοσο κουλή αυτη η ιστορία που πιστευα οτι κατι δεν εχω διαβασει, κατι μου ξεφυγε καπου, καποτε και δεν καταλαβαινω σωστα την κατασταση.

πωπω..

Λοιπον ολντ, υπαρχει αλλο ενα σημειο που δεν καταλαβαινω και θα ηθελα να μου εξηγησεις(ενταξει, δεν ειναι ενα μονο αλλά αυτο πρεπει αντιστοιχει σε απλη απαντηση)

Τι ρολο βαραει το ΛΑΟΣ στη ναε κυβερνηση?
το ΚΚΕ δεν ειναι πιο υσχηρό?

 
At 11/11/2011 02:43:00 μ.μ., Blogger Bill said...

Υποσυνείδητη μεν γενική δε σύγχυση με το Λάμπρο Παπαδήμα, ο οποίος είναι παλιά καραβάνα ;

(http://www.parliament.gr/lpapadimas/index.html)

Λέω μια σκέψη

 
At 11/11/2011 03:56:00 μ.μ., Blogger ΑΦ said...

Το βίντεο με το Βενιζέλο στο post roll είναι προϊόν χυδαίας θεϊκής πλάκας.

 
At 11/11/2011 07:19:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Τα σχόλια περί εκπροσώπου του τραπεζικού συστήματος ( που επίσης υποστηρίζει ο Τσίπρας και οι φίλοι του-τυχαίο ? δεν νομίζω :) με έχουν κουράσει , όπως ακριβώς το λες , αλλά και τα βρίσκω χυδαία και ανάρμοστα, ειδικά όταν απευθύνονται σε έναν άνθρωπο που ακόμη καλά -καλά δεν έχει αναλάβει καθήκοντα πρωθυπουργου . Ότι ο άνθρωπος υπήρξε τραπεζίτης και μάλιστα παγκοσμίως εξέχων και συνεπώς ότι πρόκειται να συνεχίσει να υπηρετεί και από τη θέση του πρωθυπουργού τα συμφέροντα των τραπεζών είναι ένας συυλλογισμός παράλογος και αυθαίρετος αλλά και μια καχύποπτη και συνομωσιολογική των πραγμάτων προσέγγιση και δη τόσο έγκυρη , όσο έγκυρη είναι η ευδοκιμούσα επίσης στο περιβάλλον της ελληνικής κοινωνίας άποψη , ότι ο Γιωργάκης ως πρωθυπουργός εκτελούσε διατεταγμένη υπηρεσία υπέρ των συμφερόντων των Αμερικανών ή των σιωνιστών ή της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ κ.ο.κ. .. Εξάλλου , θα περίμενα από σένα που είσαι και καχύποπτος κατά τα παραπάνω :) να προβληματιστείς , σχετικά με τον χρόνο που επανήλθαν στη δημόσια συζήτηση οι ιστορίες για τα δήθεν μαγειρέματα που μας έβαλαν στο ευρώ και οι οποίες -όλως τυχαίως - συνέπεσαν με την σφόδρα πιθανολογούμενη απ'όλους ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Παπαδήμο. Πέραν τούτου , τα περί χαλκευμένων στοιχείων είναι μια φαιδρή κατηγορία, αφού είναι γνωστό σε όλους ότι οι αποφάσεις για την διεύρυνση της ΕΕ και της Ευρωζώνης όχι μόνον με την εισδοχή της Ελλάδος αλλά και άλλων χωρών είναι πρωτίστως ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ . Τέλος , χωρίς να ξέρω καθόλου τα δεδομένα , θα σου απαντήσω λογικά , σε σχέση με το θέμα της ανακολουθίας που χρεώνεις στον Παπαδήμο, ότι δεν υπάρχει απαραίτητα αντίφαση , όταν από τη μία αντιτάσσεται στην προοπτική μιας απόφασης και , από την άλλη, υπερασπίζεσαι την ειλημμένη πια απόφαση, η οποία ενδεχόμενα διαφοροποιείται σημαντικά σε σχέση με την προοπτική της .

 
At 11/11/2011 08:34:00 μ.μ., Anonymous Σωτήρης said...

Τη σύνθεση της νέας του κυβέρνησης καθώς και το βασικό επενδυτικό άξονα ,ανακοίνωσε πριν λίγο
ο κύριος Παπαδόπουλας. Στη νέα κυβέρνηση δεν θα συμμετέχουν τελικά λόγω προσωπικού τους
κωλύματος ο κύριος Ψωμιάδας , ο κύριος Κουφοντίνος και ο κύριος Κοσκωτός.
Σύσσωμος ο παραγοντικός κόσμος υποδέχθηκε με ικανοποίηση τη νέα κυβέρνηση και επικρότησε την
απόφαση να επενδύσει όλα τα αποθεματικά της στο τέσσερα , το οκτώ και το τριάντα έξι.
Παράγοντες του εξωτερικού όμως επισημαίνουν, πως η μη συμμετοχή στην κυβέρνηση τριών παραγόντων
με σημαντικότατο νόου χάου ,ίσως εκληφθεί από τις αγορές ως έλλειψη αυτοπεποίθησης.
Ερωτηθείς για τις επιφυλάξεις αυτές ο κύριος Παπαδόπουλας απάντησε, νυν υπέρ πάντων των αγορών ο αγών.

 
At 11/11/2011 09:45:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ρε συ ΑΦ, για να καταλάβω την θεωρία του φιλελεύθερου, είναι every man for himself έτσι; Αυτό καταλαβαίνω και απο την απάντηση που δίνεις στον άλλον.
Ένα πράγμα να σε ρωτήσω, πες ότι δεν είναι δυνατή η οικονομική ισότητα και δεν σε πάω σε αριστερά και μαρξιστικές πρακτικές. Μπορείς να μου πείς ένα σοβαρό λόγο γιατί να μην υπάρχει ένα μίνιμουμ στάνταρ διαβίωσης του ανθρώπου που να κοιτάμε να το τηρούμε; Δηλαδή, βγάλε εσύ καπιταλιστικά τα λεφτά σου τα παραπάνω και ό,τι θες αλλά γιατί να μην τα ορίσουμε όλα αυτά με βάση ένα μίνιμουμ - κόκκινη γραμμή αξιοπρέπειας; Τι πιστεύεις δεν φτάνουν τα αγαθά στον πλανήτη ας πούμε, δεν γίνεται ο καθένας να έχει μια στέγη με ηλεκτρισμό και νερό φαγητό ελάχιστο; Πες μου ειλικρινά το έχω απορία.

 
At 11/11/2011 11:52:00 μ.μ., Blogger ΑΦ said...

Όχι, δεν είναι και δεν καταλαβαίνω που το είδες αυτό. Είναι ο σεβασμός της πολιτικής και οικονομικής ελευθερίας, η δυνατότητα να ορίζει και να διαθέτει ο καθένας τον εαυτό του όπως θέλει. Είναι η ιδεολογία που προτάσει την αρχή του ουδέτερου νόμου και θεσμών στην κοινωνία, και ο περιορισμός της διακριτικής ευχέρειας της εξουσίας. Και αυτά είναι προαπαιτούμενα γιατί προφανώς κανένας δεν μπορεί να ζήσει και να δημιουργήσει μόνος του. Αν ο κάθε άνθρωπος είναι να γίνει ο απόλυτος παρτάκιας ή ο απόλυτος φιλάνθρωπος είναι δική του υπόθεση.

Τα αγαθά στον πλανήτη αυτή τη στιγμή δεν φτάνουν για όλους. Υπό την έννοια ότι αυτοί που συνήθως βρίσκονται σε ανέχεια, είναι αυτοί που δεν μπορούν παράγουν (προφανώς χωρίς δική τους ευθύνη). Γιατί τα αγαθά δεν είναι μόνο αυτά που αναφέρεις, αλλά είναι και οι υπολογιστές και τα αυτοκίνητα και τα καλύτερα σπίτια κτλ. Αν είναι να περιοριστούμε στα βασικά και ανάλογα με το τι θα συμφωνήσουμε να θεωρούμε βασικό και σε τι ποσότητα, σε ότι αφορά τον αναπτυσσόμενο κόσμο, είναι πολύ δύσκολο και κοστοβόρο να καλυφθούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι. Και εν πάση περιπτώσει είναι ένα ζήτημα που δεν είναι ακριβώς ιδεολογικό. Δεν θυμάμαι καμιά ανεπτυμένη κομμουνιστική ή κρατικιστική χώρα να καταφέρνει κάτι εντυπωσιακό απέναντι στην παγκόσμια πείνα. Οι μόνες περιπτώσεις φτωχών χωρών όπου έγιναν πραγματικά θαύματα προόδου και αύξηση ευημερίας, είναι αυτές που μπήκαν σε κάποια μορφή καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Σε ότι αφορά την φτώχια στις δικές μας κοινωνίες, η άποψή μου είναι ότι το κράτος οφείλει να φροντίζει τις περιπτώσεις απόλυτης ανέχειας με κάποια μορφή εγγυημένου ελάχιστου εισοδήματος. Το ζήτημα εδώ είναι οι στόχοι να είναι ξεκάθαροι και ακριβώς όπως το λες· ένα μίνιμουμ-κόκκινη γραμμή αξιοπρέπειας. Γιατί, όπως έγινε και στην Ελλάδα, στο όνομα της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αναδιανομής, έγιναν (κάποια) από τα χειρότερα οικονομικά εγκλήματα και εξαμβλώματα (τύπου ΟΣΕ και ασφαλιστικών ταμείων), χωρίς να ανακουφιστούν αυτοί που είχαν πραγματικά ανάγκη. Με αποτέλεσμα να καταρεύσει το δημοσιονομικό σύμπαν και οι πρώτοι που το πληρώνουν και με το πλέον σκληρό τρόπο, είναι αυτοί που έχουν πραγματικά ανάγκη.

 
At 11/12/2011 03:38:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

«Εξάλλου , θα περίμενα από σένα που είσαι και καχύποπτος κατά τα παραπάνω :) να προβληματιστείς , σχετικά με τον χρόνο που επανήλθαν στη δημόσια συζήτηση οι ιστορίες για τα δήθεν μαγειρέματα που μας έβαλαν στο ευρώ και οι οποίες -όλως τυχαίως - συνέπεσαν με την σφόδρα πιθανολογούμενη απ'όλους ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Παπαδήμο».
Κοίτα ποιός μιλάει -στην αμέσως προηγούμενη της παρατεθείσας μάλιστα- για θεωρίες συνωμοσίας ;)
Άσε που είχα ακούσει τον Σαρκοζί να το ξαναλέει πριν το δημοψήφισμα κι άρα πριν την εκδοχή να πέσει ο ΓΑΠ και να έρθει ο Παπαδήμους (που από που κι ως πού δεν είναι αρεστός έξω; Προκύπτει από κάπου;)

 
At 11/12/2011 03:50:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

«Πέραν τούτου , τα περί χαλκευμένων στοιχείων είναι μια φαιδρή κατηγορία, αφού είναι γνωστό σε όλους ότι οι αποφάσεις για την διεύρυνση της ΕΕ και της Ευρωζώνης όχι μόνον με την εισδοχή της Ελλάδος αλλά και άλλων χωρών είναι πρωτίστως ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ».
Δεν διαφωνώ σε αυτό. Όπως επίσης δεν υποστηρίζω πως μόνο εμείς μαγειρέψαμε νούμερα. Κι άλλες χώρες τα μαγείρεψαν και επειδή όπως λες ήταν πολιτικές οι αποφάσεις, μπήκαν όσοι ήταν να μπουν. Όπως επίσης δεν λέω πως κακώς τα μαγείρεψε και πως αν έπρεπε να μπούμε στο ευρώ έπρεπε να μπούμε ως Παναγίες που θα προτιμούσαν από το μαγειρευμένη εισδοχή την τίμια απόρριψη. Η ιστορία θα αποφανθεί αν η είσοδος μας στο ευρώ ήταν μια καταστροφική ή μια σωτήρια επιλογή.
Εγώ εκείνο που λέω στο ποστ είναι πως δεν γίνεται να χρησιμοποιούμε πάντα διπλά κριτήρια στο δημόσιο λόγο μας. Πως μιλώντας για τον Παπαδήμο δεν γίνεται να μην εξετάζουμε αυτά τα δύο συν ένα βασικότατα σημεία. Μου λες ότι το να μιλάω για εκπρόσωπο των τραπεζιτών είναι χυδαίο. Ωστόσο και δίκιο να έχεις, είναι εξίσου ή και περισσότερο χυδαία η παρουσίαση του ως ενός τεχνοκράτη μόνο. Όταν τα μέσα δεν αναρωτιούνται τι ρόλο θα βαρέσει -και δεν λέω ότι θα πουλήσει τη χώρα για να βγάλει λεφτά, λέω ότι όταν τα τραπεζικά συμφέροντα έχουν άμεση συνάρτηση με την υλοποίηση της συγκεκριμένης συμφωνίας έχω κάθε λόγο να ειμαι καχύποποπτος για το τι και πόσο θα προσπαθήσει να συγκεράσει, που θα βάλει πλάτη- τότε η δική μου χυδαία δίκη προθέσεων είναι απάντηση σε μια χυδαία σιωπή. Πέρα όμως από αυτό το σημείο, τα άλλα δύο δεν έχουν να κάνει με προθέσεις, αλλά είναι ερωτήματα βάσει στοιχείων: 1) πώς είναι ο κατάλληλος άνθρωπος να υλοποιήσει μια συμφωνία εκείνος που έλεγε τρεις μέρες πριν μην προβείτε στη συμφωνία θα μας κάνει κακό και 2) πως είναι δυνατόν να έχει δυσφημισθεί μια χώρα για τα γκρικ στατίστικς και να εμφανίζεται ως σωτήρας της ο άνθρωπος που θα πρέπει να έχει φωτογραφία του δίπλα στο λήμμα. Όχι μόνο δική του, αλλά σίγουρα και δική του.

 
At 11/12/2011 03:53:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Ευχαριστώ για τις ερμηνείες για το γλωσσολογικό σκέλος, δεν τις είχα σκεφτεί ομολογώ. Δεν μπορώ να πω ότι με έπεισαν, αλλά πάντως με έβαλαν σε σκέψη :)

 
At 11/12/2011 03:54:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Νεφέλη, το ΚΚΕ είναι πιο ισχυρό αλλά δεν ήθελε να συνεργαστεί. Και καλά έκανε κατά τη γνώμη μου.
Για τον ΛΑΟΣ έγραψα καινούριο ποστ, όχι ακριβώς λακωνικό :)

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home