Δεν τρέχει τίποτα
Τείνω να καταλήξω ότι το εφιαλτικότερο στοιχείο στην όλη εικόνα δεν έχει να κάνει ούτε με το πόσο έχει σχετικοποιηθεί η έννοια «δημοκρατία» ούτε με το πόσο έχει σχετικοποιηθεί η έννοια «εθνική κυριαρχία»· τείνω να καταλήξω ότι το εφιαλτικότερο στοιχείο στην όλη εικόνα δεν έχει να κάνει ούτε καν με τον καλπασμό της έννοιας «φτώχεια» (με τον καλπασμό της πραγματικότητάς της φτώχειας για την ακρίβεια)· τείνω να καταλήξω ότι το εφιαλτικότερο στοιχείο στην όλη εικόνα έχει να κάνει με την έννοια «νόημα».
Πριν από τη δημοκρατία, πριν από την εθνική κυριαρχία, πριν ακόμα και από την ίδια τη φτώχεια υπάρχει ο λόγος, υπάρχει η δυνατότητα στοιχειώδους συνεννόησης· μπορεί να διαφωνούμε στα πάντα, μπορεί όσα λες να μου φαίνονται εξωφρενικά, εγκληματικά, αποτρόπαια, μπορεί όσα λες ακόμη και να με νομιμοποιούν στη συνείδησή μου να ασκήσω βία επάνω σου επειδή ανατρέπεις τη δημοκρατία, επειδή αναιρείς την εθνική κυριαρχία, επειδή μαζικοποιείς με πρωτοφανείς ρυθμούς τη φτώχεια, αλλά εν πάση περιπτώσει οφείλω να καταλαβαίνω τι είναι αυτό που λες και πρεσβεύεις, ώστε να καταλαβαίνω και σε τι αντιτίθεμαι. Όταν το καταλαβαίνω, όσο άθλιος κι αν τυχόν μου φαίνεται ο κόσμος, εξακολουθεί να διατηρεί το νόημά του.
Όταν όμως έως χθες μου έλεγες «θυσιάσου για να μην κουρευτούμε» και σήμερα μου λες «κουρευτήκαμε, είδες που οι θυσίες σου έπιασαν τόπο;», όταν ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα δεν έχει καν μεσολαβήσει μια εξήγηση για το τι ακριβώς άλλαξε στη γαμημένη την επίσημη συλλογιστική σου, όταν στον επίσημο λόγο σου περνάς αυτόματα από την καταστροφολογία στη θριαμβολογία για το ίδιο ακριβώς πράγμα,
αλλά κυρίως
όταν όλα αυτά αντιμετωπίζονται από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης ως αποδεκτό κομμάτι του παιχνιδιού, όταν όλα αυτά αντιμετωπίζονται από τα ΜΜΕ ως αποδεκτό κομμάτι του παιχνιδιού, όταν όλα αυτά αντιμετωπίζονται από τους Έλληνες πολίτες ως αποδεκτό κομμάτι του παιχνιδιού,
όταν δηλαδή τα κόμματα της αντιπολίτευσης εξαντλούνται στο να επισημάνουν την ανακολουθία και να πουν δυο επικριτικές κουβέντες, όταν τα ΜΜΕ -όσα το θυμούνται, μερικά δεν ασχολούνται και καθόλου- εξαντλούνται στο να αναπαράγουν προ μηνών βίντεο με δηλώσεις του Παπακωνσταντίνου κι όταν οι Έλληνες πολίτες ασχολούνται περισσότερο με το πρακτικό σκέλος της συμφωνίας, έχοντας προεξοφλήσει ως πολιτικά συνήθη και την πλέον τερατώδη ασυνέπεια λόγων των ίδιων ανθρώπων,
τότε το νόημα έχει χαθεί, ο λόγος ως συστατικό στοιχείο κατανόησης του κόσμου έχει χαθεί.
Εάν αναγνωρίζουμε στους πολιτικούς μας το δικαίωμα να είναι όσο μα όσο μα όσο ανακόλουθοι θέλουν σε θέματα τόσο κομβικής σημασίας, ας μην μας ενοχλεί το αν και κατά πόσο πλήττεται η δημοκρατία, ας μην μας ενοχλεί το αν και κατά πόσο πλήττεται η εθνική κυριαρχία, ας μην μας ενοχλεί το αν και κατά πόσο πλήττεται η δυνατότητα διαβίωσης η δική μας ή του διπλανού μας. Γιατί όταν όλα αυτά πλήττονταν ως χθες για να μην αναδιαρθρώσουμε και σήμερα με το ίδιο χαμόγελο επιτυχίας σου λένε ότι επλήγησαν προκειμένου να μπορέσουμε να αναδιαρθρώσουμε, είσαι ένα τελειωμένο ζόμπι και πάρα πολύ καλά σου κάνουν όσα σου κάνουν. Ούτε δημοκρατία σου πρέπει ούτε κυριαρχία ούτε λεφτά στην τσέπη. Το πείραμα έδειξε ότι το πειραματοζώο «Έλληνας» είναι πνευματικά και ψυχικά νεκρό.
Πριν από τη δημοκρατία, πριν από την εθνική κυριαρχία, πριν ακόμα και από την ίδια τη φτώχεια υπάρχει ο λόγος, υπάρχει η δυνατότητα στοιχειώδους συνεννόησης· μπορεί να διαφωνούμε στα πάντα, μπορεί όσα λες να μου φαίνονται εξωφρενικά, εγκληματικά, αποτρόπαια, μπορεί όσα λες ακόμη και να με νομιμοποιούν στη συνείδησή μου να ασκήσω βία επάνω σου επειδή ανατρέπεις τη δημοκρατία, επειδή αναιρείς την εθνική κυριαρχία, επειδή μαζικοποιείς με πρωτοφανείς ρυθμούς τη φτώχεια, αλλά εν πάση περιπτώσει οφείλω να καταλαβαίνω τι είναι αυτό που λες και πρεσβεύεις, ώστε να καταλαβαίνω και σε τι αντιτίθεμαι. Όταν το καταλαβαίνω, όσο άθλιος κι αν τυχόν μου φαίνεται ο κόσμος, εξακολουθεί να διατηρεί το νόημά του.
Όταν όμως έως χθες μου έλεγες «θυσιάσου για να μην κουρευτούμε» και σήμερα μου λες «κουρευτήκαμε, είδες που οι θυσίες σου έπιασαν τόπο;», όταν ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα δεν έχει καν μεσολαβήσει μια εξήγηση για το τι ακριβώς άλλαξε στη γαμημένη την επίσημη συλλογιστική σου, όταν στον επίσημο λόγο σου περνάς αυτόματα από την καταστροφολογία στη θριαμβολογία για το ίδιο ακριβώς πράγμα,
αλλά κυρίως
όταν όλα αυτά αντιμετωπίζονται από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης ως αποδεκτό κομμάτι του παιχνιδιού, όταν όλα αυτά αντιμετωπίζονται από τα ΜΜΕ ως αποδεκτό κομμάτι του παιχνιδιού, όταν όλα αυτά αντιμετωπίζονται από τους Έλληνες πολίτες ως αποδεκτό κομμάτι του παιχνιδιού,
όταν δηλαδή τα κόμματα της αντιπολίτευσης εξαντλούνται στο να επισημάνουν την ανακολουθία και να πουν δυο επικριτικές κουβέντες, όταν τα ΜΜΕ -όσα το θυμούνται, μερικά δεν ασχολούνται και καθόλου- εξαντλούνται στο να αναπαράγουν προ μηνών βίντεο με δηλώσεις του Παπακωνσταντίνου κι όταν οι Έλληνες πολίτες ασχολούνται περισσότερο με το πρακτικό σκέλος της συμφωνίας, έχοντας προεξοφλήσει ως πολιτικά συνήθη και την πλέον τερατώδη ασυνέπεια λόγων των ίδιων ανθρώπων,
τότε το νόημα έχει χαθεί, ο λόγος ως συστατικό στοιχείο κατανόησης του κόσμου έχει χαθεί.
Εάν αναγνωρίζουμε στους πολιτικούς μας το δικαίωμα να είναι όσο μα όσο μα όσο ανακόλουθοι θέλουν σε θέματα τόσο κομβικής σημασίας, ας μην μας ενοχλεί το αν και κατά πόσο πλήττεται η δημοκρατία, ας μην μας ενοχλεί το αν και κατά πόσο πλήττεται η εθνική κυριαρχία, ας μην μας ενοχλεί το αν και κατά πόσο πλήττεται η δυνατότητα διαβίωσης η δική μας ή του διπλανού μας. Γιατί όταν όλα αυτά πλήττονταν ως χθες για να μην αναδιαρθρώσουμε και σήμερα με το ίδιο χαμόγελο επιτυχίας σου λένε ότι επλήγησαν προκειμένου να μπορέσουμε να αναδιαρθρώσουμε, είσαι ένα τελειωμένο ζόμπι και πάρα πολύ καλά σου κάνουν όσα σου κάνουν. Ούτε δημοκρατία σου πρέπει ούτε κυριαρχία ούτε λεφτά στην τσέπη. Το πείραμα έδειξε ότι το πειραματοζώο «Έλληνας» είναι πνευματικά και ψυχικά νεκρό.
50 Comments:
Παρόλα αυτά, και παρότι ο επίσημος πολιτικός διάλογος είναι επιπέδου flatliner, και παρότι από το λαό αντιμετωπίζεται απαθώς ως κάτι δεδομένο και αναμενόμενο, τον τελευταίο καιρό στέκομαι μάρτυρας και στο internet και στη ζωή των ουσιαστικότερων και πιο ψύχραιμων διαλόγων που έχουν γίνει. Οπότε τι στο καλό μας συμβαίνει; Μήπως θέλεις ακόμα ένα κλικ για την τελική σύνθεση;
Συμφωνώ απόλυτα.
Αλλά αναρωτιέμαι τι πραγματικά μπορούσε να κάνει το πειραματόζωο στις δεδομένες συνθήκες.
Οταν κατάλαβε οτι οι απαιτήσεις δεν σταματούν πουθενα αντέδρασε.Εμεινε στο Συνταγμα 50 μέρες,έγινε ο χαμός τις μέρες του μεσοπροθέσμου,δαρθηκε,ψεκάστηκε με επικίνδυνα ληγμένα χημικά,προβοκαρίστηκε...
Του είπαν κατάμουτρα "σε κοροιδέψαμε πριν 2 χρόνια,τώρα θα μας τρώς στη μάπα μέχρι τις επόμενες εκλογές",αν και με οτι έχει ήδη δρομολογηθεί ελάχιστη σημασία θα έχει πλέον η γραφική πια αυτή ατραξιόν...
Τι μπορούσε να κάνει απ την στιγμή που η Δικαστική Εξουσία και οι Ενοπλες Δυνάμεις δεν αντέδρασαν στην κατάλυση του Συντάγματος?
Πάντα, όταν ακούω πολιτικούς να προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, μου έρχεται στο μυαλό το εξής καταπληκτικό quote από το Billy Madison:
http://www.youtube.com/watch?v=5hfYJsQAhl0
Ποιό είναι αυτό ΑΦ; Ότι αλλάζουμε από τα κάτω; Mακάρι.
Square, οι Ένοπλες Δυνάμεις καλώς δεν έκαναν τίποτα και ούτε έπρεπε να κάνουν κάτι. Η δικαστική εξουσία θα μπορούσε όντως να είχε αποφανθεί κατά περιστάσεις αλλιώς. Αλλά για μένα ούτε η δική της στάση ήταν το κύριο πρόβλημα. Σε όσα λες για τους πολίτες και τους ψεκασμούς όμως, έχεις δίκιο.
Τhrass, μα το θέμα είναι ακόμη χειρότερο, το θέμα είναι ότι δεν το θεωρούν καν υποχρέωσή τους να δικαιολογηθούν.
"Γιατί όταν όλα αυτά πλήττονταν ως χθες για να μην αναδιαρθρώσουμε και σήμερα με το ίδιο χαμόγελο επιτυχίας σου λένε ότι επλήχθησαν προκειμένου να μπορέσουμε να αναδιαρθρώσουμε, είσαι ένα τελειωμένο ζόμπι και πάρα πολύ καλά σου κάνουν όσα σου κάνουν."
Old, αποφάσισες να γίνεις Γεωργελές/Τσαγκαρουσιάνος vol.2;
Aυτό κατάλαβες;
Αυτό αφήνεις να εννοηθεί στη συγκεκριμμένη κατακλείδα σου. Δε διαφέρεις σε τίποτε από τις ηθικοπλασίες των επιδοτούμενων free press.
(ανωνυμος 01:40).
Όταν λέω «αφού ανέχεσαι να σε κοροϊδεύουν τόσο κατάμουτρα τότε είσαι άξιος της μοίρας σου» το συμπέρασμα μπορεί και να είναι «σταμάτα να ανέχεσαι να σε κοροϊδεύουν».
Από το "είσαι ένα τελειωμένο ζόμπι και πάρα πολύ καλά σου κάνουν όσα σου κάνουν" ως το «σταμάτα να ανέχεσαι να σε κοροϊδεύουν» η απόσταση είναι όσο από την Καθημερινή ως τον παλιό καλό Old Boy. Αν δεν απατώμαι, έχεις επιλέξει συνειδητά το 1ο.
φυσικά ολα αυτα ειναι απολυτως παραλογα οπως και απολυτως πιο παραλογες ειναι οι ατιδρασεις εκεινων που επικροτουν και επιθυμουν μεν την ...ολική σταση πληρωμών καταγγελουν δε την μερική (κουρεμα) ως...χρεωκοπία
επισης εντελώς σουρρεαλιστική μου φαινεται οχι μόνο η επικληση της..αναγκης επεμβασης των..ενοπλων δυναμεων προς ..αποκατασταση του ..ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ αλλά και η σιωπηλή αποδοχή αυτής της..αποψης ως μη ..σουρρεαλιστικής και ισως ισως και ως ...θεμιτης, η και ....ισως και δημοκρατικής ή τελος πάντων ...συζητισημης
Όχι, δεν είναι καθόλου έτσι.
Πρώτον ο «παλιός καλός Οld Boy» ήταν πολύ περισσότερο σχετικιστής και πολύ λιγότερο ενταγμένος σε μια θέση. Δεν θα χρησιμοποιούσε τέτοιου είδους προτροπές, κάτι μέσα του θα έσπευδε να τις υπονομεύσει.
Δεύτερον η Καθημερινή (η πλειοψηφία της βέβαια, όχι όλη) μόνο αυτό δεν λέει. Λέει ότι υφίστασαι όσα υφίστασαι επειδή αντιστάθηκες και εξακολουθήσεις να αντιστέκεσαι στις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές. Ότι σου κάνουν όσα σου κάνουν επειδή εσύ ως πολίτης κορόιδευες ζώντας σε ένα κράτος που κορόιδευε.
Θέλω δηλαδή να πω ότι εντελώς άλλο το «Όλοι μαζί τα φάγαμε, ώρα να πληρώσουμε το λογαριασμό» και εντελώς άλλο το «Αφού ανέχεσαι να σε κοροϊδεύουν καλά σου κάνουν». Στην πρώτη περίπτωση το συμπέρασμα μπορεί να είναι μόνο πως ο λογαριασμός πρέπει να πληρωθεί και η κοινωνία να αναδιαρθωθεί, στη δεύτερη το συμπέρασμα είναι ή ξύπνα και απαίτησε να μην σε κοροϊδεύουν ή αφού δεν σε ενοχλεί να σε κοροϊδεύουν, τότε είσαι ψυχικά νεκρός.
Νοσφεράτε, για μένα τα λες αυτά; Δεν διαφώνησα ανοικτά με τα των ενόπλων δυνάμεων; Τι το σουρεαλιστικό βρίσκεις;
Η απορία αν τα λες για μένα αυτά, αφορά και την πρώτη παράγραφο του σχολίου σου.
Σε μια εποχη που η παγκοσμιοποιημενη βαρβαροτητα επιττασει ανθρωπους με χαμηλη αντιληψη και νοημοσυνη μη περιμενεις και πολλα.
Στο ειχα ξαναγραψει νομιζω και σε αλλο ποστ σου παλιο περι Δημοκρατιας.
Υπαρχει μια και μοναδικη δικτατορια που εχει βαπτισθει δημοκρατια, και δεν ειναι τιποτα αλλο απο τη σχετικοποιηση του απολυτου και τη απολυτοποιηση του σχετικου. Κατασκευαζει ανθρωπους αμοιρους, αβουλους, οι οποιοι ανεχονται τα παντα χωρις ορια, χωρις δισταγμους, χωρις ενοχες, νοσηρα ατομικιστες, εν δυναμει απατεωνες που ειναι υπερηφανοι για τον ρεαλισμο και κυνισμο τους. Με λιγα λογια η συγχρονη "Δημοκρατια" εχει ως εμβλημα της το μισος για τη σκεψη και τη βουληση χρησιμοποιωντας τα παραπλανητικα δολωματα της ελευθεριας χωρις ορια, χωρις περιορισμους. Και ελευθερια χωρις ορια και περιορισμους ειναι Δικτατορια με την εννοια οτι ενω δεν θεωρουνται δημοκρατικα και συνταγματατικα αυτα που γινονται, εμεις οι πολιτες θεωρουμε οτι εχουμε ο καθενας την ατομικη του ελευθερια εξασφαλισμενη μεσα σε ενα αντισυνταγματικο και μη δημοκρατικο κοινωνικοπολιτικο πειβαλλον βλεποντας και κρινοντας σε σχεση παντα με το ατομο μας το συνολο των πολιτων, της πατριδας, του κρατους.
Και σαν πολιτες μιας αλλης χωρας μακρινης που παρακολουθει την Ελλαδα εξ' αποστασεως και οχι αυτης της ιδιας χωρας που βιωνουμε οι ιδιοι στο πετσι μας ολη αυτη τη βαρβαροτητα. Αρα δεν υπηρχε εδω και καιρο και δεν υπαρχει δημοκρατια με την εννοια της τηρησης ισων αποστασεων μεταξυ δικαιου και αδικου, καλου και κακου, βιας και αντιβιας.
Καλώς ήρθατε στην έρημο του Πραγματικού
Νοσφεράτε να εξηγηθώ:
υπό κανονικές συνθήκες ούτε εγώ θα συζητούσα περί στρατού.Οταν όμως η Νομοθετική και Εκτελεστική Εξουσία παίρνει τόσο συνεδητά πλήρες διαζύγιο απ την λαική εντολή και βούληση,όταν δν αισθάνεται καν την ανάγκη να εξηγήσει πειστικά και να εμπνεύσει,κι όταν όλο αυτό προστατεύεται από 5-10 χιλιάδες πάνοπλους ΜΑΤατζήδες with a licence to kill,δεν βλέπω ποιός άλλος θα μπορούσε να αντιδράσει ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ...
...Και βέβαια θα προτιμούσα η Δικαστική Εξουσία να είχε ορθώσει ανάστημα ΠΡΙΝ κοπούν τα αναδρομικά της,αλλά μια και αυτό προβλέψιμα δεν έγινε, θα ητο "μια κάποια λύσις" 1-2 πατριώτες αξιωμ/κοί που θα μπορούσαν να εμπνεύσουν 300 παλληκάρια να σπάσουν τον αστυνομ.κλοιό πριν πχ.την ψήφιση του Μεσοπροθέσμου,να κρατήσουν κλεισμένους μέσα τους 300 για όσο διάστημα θα χρειαζόταν να γίνει ένας έλεγχος του Χρέους και να δοθεί η ευκαιρία να εκφραστεί η λαική Βούληση επί πραγματικών δεδομένων.
Αν διαθέτεις μεγαλύτερη φαντασία απ'αυτό ευχαρίστως να ακούσω τις προτάσεις σου...
δεν καταλαβαίνω που την βλέπετε την απάθεια... Zω στην άλλη άκρη της ευρώπης και όμως είμαι εξω φρενών με αυτά που συμβαίνουν στη χώρα.
Ο κόσμος κατεβαίνει στους δρόμους, συζητάει, τους κράζει συνέχεια ! Τι ακριβώς θέλετε να δείτε δηλαδη; την κυρά Μαρία να πετά μολότωφ ; πετάξτε εσεις πρώτοι και μπορει να ακολουθήσει !
αν δεν μπορείτε να εμψυχώσετε τους ανθρώπους σε δύσκολες στιγμές καλύτερα να σωπάσετε !
Καλλιεργώντας το μηδενισμό και τη μοιρολατρεία μονο κακό κάνετε.
ευχαριστω και καλημέρα !
Και γιατί να μην "άλλαξε" ο Old Boy; Έγινε πριγκηπικός, είδε το φως το αληθινό.
Εδώ άλλαξε ο παππούς και μιλάει δια τας Ενόπλους Δυνάμεις. Καλώς τον, τα λέω εγώ καιρό τώρα.
Αναμένω τοποθέτηση Κουτόχορτου.
"Στην πρώτη περίπτωση το συμπέρασμα μπορεί να είναι μόνο πως ο λογαριασμός πρέπει να πληρωθεί και η κοινωνία να αναδιαρθωθεί, στη δεύτερη το συμπέρασμα είναι ή ξύπνα και απαίτησε να μην σε κοροϊδεύουν ή αφού δεν σε ενοχλεί να σε κοροϊδεύουν, τότε είσαι ψυχικά νεκρός"
Μπορεί να πρέπει να συμβεί και κάτι πιο "εξωτικό". Να πρέπει να πάψεις να ανέχεσαι να σε κοροϊδεύουν με τις αναδιαρθρώσεις που μένουν μόνο στα λόγια, διαιωνίζοντας έτσι την κατάσταση που μας έφερε ως εδώ, και δυσφημίζοντας και υπονομεύοντας ταυτόχρονα κάθε έννοια και προσπάθεια ουσιαστικής μεταρρύθμισης.
Αποφεύγοντας τα συνωμοσιολογικά σενάρια έχω την εντύπωση το κούρεμα ήταν διακαής πόθος της κυβέρνησης εδώ και πάνω από χρόνο αλλά δεν ήθελαν για ευνόητους λόγους να το προτείνουν οι ίδιοι αλλά οι εταίροι μας
Από αυτή την σκοπιά όντως πέτυχαν το στόχος τους πλην όμως με αρκετή χρονική καθυστέρηση και επειδή ο χρόνος είναι χρήμα (στο επίπεδο της οικονομίας τουλάχιστον) πια τα αποτελέσματα του κουρέματος είναι πολύ φτωχά
Στην ουσία αυτό που τώρα επιτυγχάνεται με αυτή τη συμφωνία είναι ότι στο επίπεδο των αριθμών από εκεί που σα χώρα είχαμε τελειώσει επανερχόμαστε στην κατάσταση του ημιθανούς
Έτσι όμως οι κυβερνώντες μπορούν να ελπίζουν σε μια επόμενη ευνοϊκότερη ρύθμιση του χρέους μας (ίσως ένας ικανοποιητικός αριθμός πτωμάτων από πείνα στους δρόμους της Αθήνας να αποτελεί καλό διαπραγματευτικό όπλο)
Old boy, αν και τρέφω ελπίδες, δυστυχώς συμφωνώ εν μέρει μαζί σου.
Αυτό στο οποίο δεν συμφωνώ είναι οτι είμαστε νεκροί. Είμαστε σοκαρισμένοι, γι 'αυτό δεν αντιδρούμε. Αδυνατούμε να πιστέψουμε πως όλα αυτά που νομίζαμε πως υπήρχαν π.χ. στοιχειώδης δημοκρατία, υπήρχαν στο κεφάλι μας μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Και τώρα που αποδεικνύεται με απανωτές ψυχρολουσίες το ...ενάντιο, δεν ξέρουμε από πού να το πιάσουμε και που να τ'αφήσουμε.
Αν υπήρχε χρόνος, αυτή η ιστορία θα γινόταν μάθημα. Αλλά δεν υπάρχει χρόνος μέχρι την τελική εξαθλίωση. Και όταν λέω εξαθλίωση είναι το να καταλήξουμε να αποζητάμε την ικανοποίηση των βασικών αναγκών του σώματός μας, και να είμαστε αδύνατοι να σκεφτούμε ψύχραιμα, να ωριμάσουμε για να λύσουμε το πρόβλημα.
Ως γνωστόν, νηστικό αρκούδι δε χορεύει.
Εμενα παντα με ενοχλουσε αυτη η επικληση της δημοκρατιας οταν τα πραγματα ειναι δυσκολα και οι αντιθεσεις και οικονομικα και κοικωνικα οξυνονται.Η δημορατια προβαλεται τωρα που η ανεργια καλπαζει και που ο κοσμος βγαινει στο δρομο.Απο την αλλη ειναι καθημερινο φαινομενο οι αυτοπυρπολισμοι πολιτων εξω απο τραπεζες και τα φαινομενα ασιτιας σε σχολεια ή ιδρυματα που ζητανε απο τους γειτονες ενα πακετο μακαρονια.Ποτε ομως δεν μπορουσα να καταλαβω πως γινεται να ειμαστε κοινωνικα ισοι οταν οικονομικα μας χωριζει μια αβυσσος.
Εγω θα αντλησω απο το 1ο σχολιο και θα πω οτι ενα κλικ π[αραπανω ,ειναι,αλλα τι κλικ?εγω τα μονα κλικ που ξερω ειναι στις καραμπινες και τα κανονια.οποτε ισπανικη επανασταση.αλλο τροπο δεν εχω ακουσει.....
old boy φυσικά δεν τα λεω ειδικά για σενα ..
αλλά γενικά
η ..αποψη να επεμβει ο στρατος για να...προστατευσει το συνταγμα συναντεται συχνά τωρα τελευταια στην μπλογκοσφαιρα και μαλιστα εκει που δεντο περιμένεις ..οχι σε ακροδεξια η ναζιστικά αλλά σε αριστερα ιστολογια..
εντυπωση μου κανει οτι οι εκφραστες αυτης της αποψης αντιμετωπιιζονται με ..παιδαγωγική διαθεση λές και ειναι τιποτε παιδακια που αναρωτιιουνται ''μα καλά δενεχει ο στρατος το δικαιωμα ..να παρεμβει;''
-παρμπιπτοντως για την δικαστική εξουσια : στην Ελλάδα ο συνταγματικός ελεγχος των νομν ειναι διαχυτος και παρεμπιπτων ..τον εχουν ολα τα δικαστηρια αλλά μονο γγια την συγκεκριμμένη υποθεση ..συνεπώς αυτα τα περι ..η δικαιοσυνη εχει το δικαιιωμα να παρεμβει
ειστηριζνται στην παχυλή αγνοι του ..Συνταγματος..
το ιδιο και για το πρωτο μερος τοου συνταγματος.. Δεν αφορα ειδικά εσενα αλλ΄την γενική σουρρεαλιστική εικονα : διοτι τονα καταγγελουν ως..πτωχευση αυτοι που επιθυμουν την πληρη πτωχευση , αυτο κιαν ειναι..σουρρεαλ..
Διβάζοντας το σχόλιο του "Εν αρχή ην ο ήχος" θυμίθηκα ένα τοκ σόου που η Ντόρα απευθυνόμενη στον αντιπρόεδρο της ΑΔΕΔΥ, προσπαθώντας να τον αποτρέψει απο το να γκρινιάζει για τη κατάσταση των μισθών, του έλεγε "Η παγκοσμιοποίηση είναι μια πραγματικότητα κύριε, όπως ο σεισμός είναι μια πραγματικότητα. Συμβαίνει αυτό που συμβαίνει και από κει και πέρα ο καθένας το παλεύει με ότι καλύτερο έχει" Δε θα σχολιάσω πόσο προσβολή αποτελεί αυτό για τη νοημοσύνη, απλά θα αναφέρω το εξωφρενικό του να εντάσσεται αυτό σε λογικά πλαίσια δημόσιου διαλόγου, η απόλυτη ηλιθιότητα δηλαδή να σχετικοποιείται. Και οκ. Πες οτι αυτό -για να μη τη σπάσεις στο ξύλο- το αντιμετωπίζεις με χιούμορ και ειρωνία. Με τη κυβέρνηση τι γίνεται;
Παρατηρώ old-boy πως όσο η κυβέρνηση μετακινεί το διάλογο από τη σφαίρα του νοήτού στη σφαίρα του αδιανόητου, χάνεις το χιούμορ σου και την αίσθηση της ειρωνίας. Είναι μεν λογικό επειδή όπως ο κόσμος εξαχρειώνεται, εξαχρειώνεσαι και εσύ. Άσε που το να συζητάς και να θεωρητικολογείς και εσύ και εγώ και όλοι σε καιρούς διάχυσης της φτώχειας είναι ολίγον πολυτέλεια. Είναι όμως και δείγμα ήττας. Η κυβέρνηση σε έχει ξεπεράσει σε τρολάρισμα. Για να μη μετράμε και άλλες ήττες λοιπόν, ας συνεχίσουμε σε πείσμα της παράνοιας να βλέπουμε τα πράγματα ψύχραιμα και ας απαντάμε αρχικά στον εαυτό μας και έπειτα δημόσια, με λογικά επιχειρήματα. Αφού η κυβέρνηση φεύγει από τη σφαίρα του νοητού, ας τη κατοικίσουμε εμείς.
Παρέθεσα χτες και τα δυο αποδεικτεικά στοιχεία κυβερνητικής ανακολουθίας (βιντεάκι Παπακωνσταντίνου και πασοκική ανάλυση ενός έτους πριν ενάντια στην αναδιάρθρωση και το κούρεμα) σε εκπροσώπους τύπου 2 υπουργείων, και μου απήντησαν με λογικά επιχειρήματα. Η απάντηση τους ήταν
1) τι έπρεπε να κάνει ο κάθε Παπακωνσταντίνου? Να βγει και να πει ότι την τάδε ημερομηνία θα κουρέψουμε χρέος? η υποτιμηση ενος νομισματος και η οποια αναδιαρθρωση δεν ανακοινωνονται αλλα γινονται
2)ο πινακας ειναι κατατοπιστικος,ομως υπαρχει τεραστια διαφορα μεταξυ ανεξελεγκτης αναδιαρθρωσης+εθελοντικης. Χωρια που "η ομπρελα του ευρω" εγγυαται τη νομισματικη σταθεροτητα και τραπεζικη επαρκεια
3) ή καταλαβαίνουμε σε τι διεθνές περιβάλλον κινούμαστε ή όχι. Ποιά αναδιάρθρωση πριν ένα χρόνο; Ήταν απαγορευτικό και από την ΕΕ και από τις διεθνείς αγορές και απαιτεί μεγάλη και ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ προετοιμασία. Τη στιγμή που τα έλεγε, έπρεπε να τα πει. (σσ Ο Παπακωνσταντίνου)
Τα παραθέτω αυτά γιατί θέλω να δείξω ότι το σύστημα διαθέτει εφεδρείες λογικής ή τέλος πάντων έτσι νομίζει. Τα παραθέτω για να δείξω ότι δεν υπάρχει λόγος να βγαίνεις απ'τα ρούχα σου με το αλλού γι'αλλού της σκέωψης του Γιώργου, αλλά για να γίνει κατανοητό πως η προσβολή στη νοημοσύνη δεν είναι πεπερασμένος αριθμός. Άρα πως σε κάθε περίπτωση, για τη δική μας ψυχική ηρεμία, πρέπει να βρίσκουμε τις λογικές απαντήσεις και να τις συζητάμε πρώτα με τον εαυτό μας και μετά με τους γύρω μας, και κάπως έτσι θα καταφέρουμε να μη μετατραπούμε σε ζόμπι. όσοι τελοςπάντων τα καταφέρουμε. γιατί έρχονται και άλλοι χειρότεροι καιροί.
Συγνώμη που έγραψα πολλά και πιθανότατα κούρασα. Τον επόμενο μήνα πάλι!
Παίζεις με τις λέξεις μα κατά βάθος θέλεις να συμβεί αυτό ακριβώς που υποτίθεται πως καταγγέλλεις. Να χάσει ο κόσμος και πάλι το νόημα. Όπως έκαναν οι όμοιοι σου και τότε, πριν εβδομήντα ένα χρόνια που ανάγκασαν έναν γνήσιο Έλληνα και ένα ολόκληρο έθνος να πει όχι. Να πει όχι στην ανάπτυξη, όχι στην εκβιομηχάνιση της χώρας, όχι στη δημιουργία ενός κράτους που δεν στηρίζεται σε πήλινα πόδια και σε μύθους αλλά στις στέρεες βάσεις της δημιουργικής εργασίας και της προσφοράς. Δεν λες στον κόσμο πως θα ήταν η ζωή του σήμερα αν τότε είχε πει ναι. Το κρύβεις για να τον παρασύρεις να πει και πάλι όχι. Να καταστρέψει τη ζωή του για ακόμη εβδομήντα χρόνια. Λοιδορείς έναν ηγέτη που σαν γνήσιος έλληνας προσπαθεί να κάνει τη χώρα Ευρώπη. Έναν ηγέτη που επιτέλους δεν υποκύπτει στις λέξεις σου. Μόνος πια, φθάνεις στο σημείο να λοιδορείς ακόμη και όλους τους έλληνες. Γιατί διαλέγουν την ανάπτυξη από τη μιζέρια, γιατί σε κατάλαβαν και θέλουν να γιορτάζουν μετά από εβδομήντα χρόνια τον πλούτο τους και όχι τη φτώχια τους, γιατί επιτέλους λένε το μεγάλο ναι στο μέλλον τους. Το προσωπείο σου όμως έπεσε. Ως εδώ. Παρά τις επί μέρους απώλειες, εμείς θα νικήσουμε.
Ζούμε (καιρό τώρα) καταστάσεις υπαρκτού σουρεαλισμού. Έχει αξία να να καταθέσω το tweet κάποιου χωρίς αναφορά στην πηγή, μία ατάκα που διάβασα κάπου και κρίνω ότι συνοψίζει όσα ζούμε? "Η κρίση θα τελειώσει όταν o Αλμοδοβάρ φωνάξει cut.'
In my humble opinion βέβαια, μάλλον σε σκετσάκι των Monty Python παίζουμε
σου απαντησα ..ελπιζω να μη χαθηκε το προηγουμενο σχολιο μου
OLD BOY, κανεις(κανουμε) ενα λαθος.
Προσπαθεις να εκλογικευσεις, να αντιπαρατεθεις με λογικα διαρθρωμενο Λογο, στον Παραλογισμο του Καθεστωτος.
Ρωγμες μπορουμε να βρουμε στον λογο καποιου που μιλαει λογικα,
οταν ομως εχεις απεναντι ανθρωπους φανερα εξουσιολαγνους, απονεκρωμενους και κοινωνιοπαθεις,
ο,τι λογο κ να αρθρωνεις, θα ηττασαι.
(Και το λαθος σου το επαναλαμβανουν ολοι οσοι αρθρωνουν λογο στα μπλογκς και στη κοινωνια, κι εγω και οι περισσοτεροι εδω)
Στον παραλογισμο και την ωμη βια του Καθεστωτος, ενα πραγμα μονο μπορεις να αντιπαραταξεις.
Τη Δυναμη.
Τη δυναμη της Βουλησης σου, απεναντι στη δικια τους.
Κι ερμηνευω τις τελευταιες σου προτασεις της αναρτησης σαν αποδοχη αυτου που λεω.
"Ειμαστε ζομπι" γιατι δεν αντιδρουμε.
Κι αυτο ομως, ισχυει μονο μερικως.
Ο λαος αντιδρα. Σπασμωδικα κι αναποτελεσματικα ισως, αλλα αντιδρα.
Εχει να κανει με μηχανισμους πολυ πιο αποτελεσματικους και στρατιωτικοποιγημενους απο μια διαδηλωση η ενα γιουχα.
Προς το παρον ητταται.
Προς το παρον.
Η Ιστορια ομως δε παυει ποτε να γραφεται, οσο υπαρχουν δρωντα υποκειμενα.
Και τα δρωντα υποκειμενα, ειναι εδω.
Μπορει να ειναι οχλος ακομα, αλλα πλησιαζει η στιγμη να γινουν πληθος.
Κι απο το πληθος στην οργανωση, ειμαστε λιγα βηματα μακρυα.
Κι απο την οργανωση, στο συντεταγμενο αιτημα και πολιτικη στοχευση,
το ιδιο.
Αυτη βεβαια ειναι η αισιοδοξη οπτικη,
την απαισιοδοξη την συζητησα σε προηγουμενη αναρτηση με τον aerosol, και δε θελω να την επαναλαβω.
Αδελφέ Squarelogic, διαφωνώ εντελώς. Δεν μπορεί να είναι η λύση αυτή που προτείνεις. Από την άλλη το γεγονός ότι άνθρωποι τόσο συγκροτημένοι όσο εσύ φτάνουν να προτείνουν τέτοιες λύσεις μαρτυράει πολλά για το πού έχει φτάσει η κατάσταση.
Ηeracles V, δεκτή η κριτική σας. Κατ' αρχάς από χθες το βράδυ που έγραψα το ποστ ως σήμερα το πρωί ΗΔΗ κάτι έγινε. Και έχουν γίνει και άλλα πολλά από την πλευρά της λαϊκής αντίδρασης, αυτό καθόλου δεν το αμφισβητώ και φαίνεται νομίζω και στο χθεσινοβραδυνό μου σχόλιο με το οποίο συμφωνούσα με τον Squarelogic ως προς αυτό ειδικά το σκέλος.
Από εκεί και πέρα δεν ήταν μηδενιστικό το σχόλιο ούτε μοιρολατρικό. Στα μάτια μου τουλάχιστον. Αν το αποτέλεσμα βγήκε τέτοιο δεν το ξέρω. Όταν όμως ένα ποστ είναι γεμάτο απόγνωση για την διγλωσσία και την ασυνέπεια του κυβερνητικού λόγου και όταν το πνεύμα του είναι «πώς είναι δυνατόν να ανεχόμαστε τέτοια ξεδιάντροπη ασυνέπεια;», δεν περιέχει ένα μήνυμα παράδοσης στην μοίρα μας, δεν προτρέπει στο να αποδεχτούμε το μοιραίο. Το αντίθετο κάνει. Επαναλαμβάνω κάνει το αντίθετο όπως το βλέπω εγώ και πως μπορεί να έχετε δίκιο στην κριτική σας.
ΑΦ, εγώ δεν έχω καμία αντίρρηση να συμβεί αυτό που λες, αν το αποφασίσει η πλειοψηφία. Ακόμα και αν αρκετές από τις περιβόητες διαρθρωτικές αλλαγές εμένα δεν με εκφράζουν, αν εκφράζουν την κοινωνία ας εφαρμοστούν. Αλλά να εφαρμοστούν με το ζόρι και ενάντια στη θέληση της πλειοψηφίας των πολιτών, επειδή έτσι θέλουν οι εταίροι, η συναίνεση του Σικάγου, το πνεύμα του προτεσταντισμού και δεν ξέρω ποιός άλλος, όχι να μην εφαρμοστούν.
Εννοείται. Όσο για τον προτεσταντισμό, άστον στην άκρη γιατί τις μεταρρυθμίσεις τις προκρίνει πλέον και ο Γιανναράς :))
Και κάτι ακόμα. Δεν τον χάλασε καθόλου τον Παπούλια η ξεφτίλα του αιώνα. Για πάρα πολλά θέματα.
Old boy, παρότι αποβιομηχάνισες τη χώρα και δεν κατανοείς τους Έλληνες που γιορτάζουν τον πλούτο τους, σε πάω!
Γιορτάζοντας, λοιπόν, το πλήθος βιομηχανιών που υποστήριξε αυτή κυβέρνηση, την τελειοποίηση των φοροεισπρακτικών μηχανισμών που πέτυχε, την δραστική μείωση της ανεργίας, την καλπάζουσα ανάπτυξη και τις ευφυέστατες αποφάσεις που μας βγάζουν πανηγυρικά από την κρίση, αποστέλω αγωνιστικό χαιρετισμό.
Όμως, επειδή αυτός ο λαός δεν έχει φανεί αντάξιος των λαμπρών ηγετών του, θεωρώ κι εγώ πως ίσως να μην έχει κριθεί πλήρως το παιχνίδι.
Μάλιστα, αν αποφασίσει πως όταν μεγαλώσει θα γίνει πολίτης, μπορεί και να σταματήσει να ψάχνει Πατερούλη συνταγματάρχη και να δεχτεί πως η Δημοκρατία θέλει κότσια και πως την ευθύνη της την έχουν οι πολίτες της και όχι οι "πατριώτες στρατιωτικοί με τα παληκάρια".
Οι οποίοι θα μπορούσαν, πιθανόν, να είναι και ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΙ. Μόνο που αυτή η αποτελεσματικότητα μπορεί (ΗΜΠΟΡΕΙ, ΛΕΓΩ ΚΑΙ ΤΟΝΙΖΩ) να είναι προς τις συνήθεις χουντοκατευθύνσεις στις οποίες ο στρατός έχει παράδοση. Αυτές που άμα κάνει κανείς τον κόπο να ανοίξει κανένα γαμημένο βιβλίο θα δει πως ήταν περισσότερες από τις προοδευτικές και ανανεωτικές στην πρόσφατη Ελληνική -και όχι μόνο- Ιστορία.
Old Boy και ΑΦ, με συγχωρείτε αλλά θα επιμείνω σε μια διευκρίνιση για τον Προτεσταντισμό. Την πληρώνει όπως ο Φιλελευθερισμός για τον Νεοφιλελευθερισμός.
Η "προτεσταντική ηθική", που πρώτος σημείωσε ο Βέμπερ, αναφέρεται πολύ συγκεκριμένα στον Καλβινισμό ως καθοριστικό στοιχείο των πρώιμων χρόνων της βιομηχανικής επανάστασης. Στον προτεσταντισμό γενικώς υπάρχουν δυο ξεχωριστοί τύποι. Ο πρώτος και κυρίαρχος τύπος μιλάει για το άτομο, που εργάζεται για τη σωτηρία, κάνοντας καλές πράξεις στον κόσμο.
Ο δεύτερος τύπος θεωρεί ότι η σχετική απόφαση για τη σωτηρία ή μη του ατόμου είναι αποκλειστικά θέμα του Θεού και έχει καθοριστεί εξ γενετής (αρχή της ειμαρμένης). Αυτή είναι η καλβινιστική εκδοχή. Αυτή θεωρείται ότι επέδρασε καθοριστικά στην εξέλιξη του βιομηχανικού καπιταλισμού, γιατί το άτομο μη γνωρίζοντας το αν θα σωθεί θα έπρεπε να επιδιώκει ορθολογικά τη σωτηρία να μην επιτρέπει στον εαυτό του καμία παρεκτροπή. Χαρακτηριστικά θα σου πω, ότι ο Βέμπερ έλεγε πως οι καθολικοί δεν θα μπορούσαν ποτέ να συνεισφέρουν ανάλογα στην βιομηχανική επανάσταση γιατί τους αποκαλούσε ηδονιστές, που έκαναν ότι έκαναν και παίρνοντας μια άφεση αμαρτιών καθάριζαν.
Για όποιον ενδιαφέρεται περισσότερο τις βασικές αρχές τις βρίσκει αρκετά περιεκτικά και καλά στο Formations of Modernity των Gieben και Hall, που χρησιμοποιείται αρκετά στα πανεπιστήμια ανά τον κόσμο για εισαγωγικά μαθήματα σε κοινωνιολογία για τη νεωτερικότητα.
Α, και επιτρέψτε μου να σημειώσω πως με Γουδή και στρατό στους δρόμους αποκλείεται να κάνουμε την υπέρβαση (που απαιτεί από τις κοινωνίες για να εξελιχθούν ο Ερικ Χόμπσμπαουμ). Απλώς θα συνεχίσουμε να αναπαράγουμε την ιστορία μας.
Κostas Nik, οκ, ας το προσπαθήσω.
«1) τι έπρεπε να κάνει ο κάθε Παπακωνσταντίνου? Να βγει και να πει ότι την τάδε ημερομηνία θα κουρέψουμε χρέος? η υποτιμηση ενος νομισματος και η οποια αναδιαρθρωση δεν ανακοινωνονται αλλα γινονται»
Η διαφορά ανάμεσα στο δεν προαναγγέλω κάτι πριν γίνει και στο δαιμονοποιώ είναι τεράστια. Η διαφορά ανάμεσα στο δαιμονοποιώ πριν και στο πανηγυρίζω μετά για το ίδιο πράγμα είναι ακόμη τεραστιότερη. Η διαφορά ανάμεσα στο δαιμονοποιώ πριν και στο πανηγυρίζω μετά χωρίς καν να μεσολαβήσει μια εξήγηση τι ακριβώς άλλαξε ώστε η χθεσινή μου καταστροφολογία να μετατράπηκε στη σημερινή μου θριαμβολογία είναι πραγματικά απάλευτη.
Επίσης η αναλογία με την υποτίμηση της δραχμής δεν είμαι σίγουρος ότι είναι βάσιμη. Την υποτίμηση την αποφασίζεις εσύ ο ίδιος, οπότε έχει μια σημασία να μην την προαναγγείλεις. Εδώ συρόμαστε από την αρχή ως το τέλος από τις εξελίξεις και τις αποφάσεις των άλλων που αφορούν το παρόν και το μέλλον της δικής μας χώρας. Αν η κυβέρνηση γούσταρε την αναδιάρθρωση αλλά δεν μπορούσε να το πει, θα μπορούσε πολύ απλά να τηρεί σιγή ιχθύος.
«2)ο πινακας ειναι κατατοπιστικος,ομως υπαρχει τεραστια διαφορα μεταξυ ανεξελεγκτης αναδιαρθρωσης+εθελοντικης. Χωρια που "η ομπρελα του ευρω" εγγυαται τη νομισματικη σταθεροτητα και τραπεζικη επαρκεια
3) ή καταλαβαίνουμε σε τι διεθνές περιβάλλον κινούμαστε ή όχι. Ποιά αναδιάρθρωση πριν ένα χρόνο; Ήταν απαγορευτικό και από την ΕΕ και από τις διεθνείς αγορές και απαιτεί μεγάλη και ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ προετοιμασία. Τη στιγμή που τα έλεγε, έπρεπε να τα πει. (σσ Ο Παπακωνσταντίνου)»
Το αν καταλαβαίνουμε το διεθνές περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε είναι επιχείρημα δίκοπο. Αν η Ελλάδα «καταφέρνοντας» να χρεοκοπήσει πρώτη στην Ευρωζώνη βρέθηκε σε θέση που δεν μπορούσε να καταστραφεί γιατί θα έπαιρνε μαζί της το σύστημα (ή εν πάση περιπτώσει θα του προκαλούσε σοβαρούς τριγμούς) μια στάση είναι αυτή που επέλεξε η Κυβέρνηση: η μη εκμετάλλευση της ιδιότυπης -και παράδοξης ομολογουμένως- αυτής θέσεως ισχύος και η μη αυτοδύναμη διαπραγμάτευση της χώρας, αλλά η μετατροπή της παράδοξης ισχύος σε πλήρη αδυναμία και η παράδοση ακόμη και της απειλής της χρεοκοπίας στην Μέρκελ. Δεν λέω ότι η στάση αυτή δεν έχει τη βάση της: μένω δίπλα στο σύστημα εκχωρώντας ό,τι μπορεί να του εκχωρήσω ελπίζοντας να με ανταμείψει επειδή υπήρξα καλό παιδί.
Ωστόσο ήδη το μεγάλο ερώτημα και σίγουρα το ερώτημα που θα μας απασχολήσει τα επόμενα χρόνια είναι αν η επιλογή του να τρομάξουμε πριν από τους εταίρους μας, το να πανικοβληθούμε πρώτοι εμείς για το σοκ που θα παθαίναμε αν κηρύτταμε στάση πληρωμών, ήταν η σοφότερη. Και αν η αποφυγή -η ως τώρα αποφυγή- αυτού του συγκεκριμένου σοκ ήταν προτιμότερη από όλη αυτή την πολύπλευρη ισοπέδωση που έχει επέλθει, τη διαρραγή του κοινωνικού ιστού, ακόμη και το φτάσιμο της χώρας σε επίπεδα που μυρίζουν πολιτειακό μπαρούτι.
Σωτήρη, να προσέξεις τις αναγνωστικές επιρροές σου ;)
Τolis, ίσως το χτύπημα στην μεσαία τάξη να ήταν το μοιραίο λάθος του συστήματος.
Michael, σίγουρα γνωρίζεις το θέμα πολύ καλύτερα από μένα. Αυτό που γενικά γνωρίζω είναι ότι η θεωρία του Βέμπερ έχει ένα πόιντ σε μια ευρύτερη ιστορική-φιλοσοφική θεώρηση, αλλά δεν πολυαντέχει σε σύγκριση πραγματικών συγκεκριμένων ιστορικών στατιστικών δεδομένων (όπως στη διθρησκευτική Γαλλία). Στοιχεία καπιταλισμού υπήρξαν από την Αρχαία Ελλάδα και διαμέσου όλης της ιστορικής περιόδου μέχρι την Αναγέννηση. Αυτό που συνέβη αργότερα, ήταν ουσιαστικά η απενεχοποίησή του και η συνεπακόλουθη άνοδος της αστικής τάξης. Νομίζω ότι αυτό κυρίως συνέβη στα πλουτοκρατικά βασίλεια της καρακαθολικής Ιταλίας. Μπορεί λοιπόν, η άνοδος του βιομηχανικού καπιταλισμού σε Αγγλία και Ολλανδία να οφείλεται στο ευτυχές τάιμινγκ με την άνοδο της επιστημονικής μεθόδου.
Τέλος, μάλλον θα συμφωνούσαμε ότι ο καταναλωτισμός είναι η σύνθεση καπιταλισμού-ηδονισμού.
ΑΦ, έχεις δίκιο πως η συγκεκριμένη θεωρεία του Βέμπερ έχει πολλά κενά, σύμφωνα με τη σύγχρονη κριτική τάση, αλλά δεν εστιάζεται έτσι όπως ακριβώς το θέτεις. Εξηγούμαι και θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος γιατί ξεφεύγω από το νόημα του κειμένου του Old Boy.
Καπιταλισμός υπήρχε πάντοτε. Ακόμα και η αποικιοκρατία θεωρείται καπιταλισμός (τυχοδιωκτικός καπιταλισμός). Καπιταλισμός, όμως, παραδοσιακών κοινωνιών. Οι παραδοσιακές κοινωνίες είναι οι κοινωνίες που δεν έχουν καταφέρει να εξηγήσουν τον κόσμο γύρω τους, σύμφωνα πάντα με τον Βέμπερ, και αποδέχονται τα πράγματα σχεδόν μοιρολατρικά. Οι συγκεκριμένες κοινωνίες ο Βέμπερ υποστηρίζει πως δεν θέλουν και να βελτιωθούν. Πχ λέει πως σε μια παραδοσιακή αγροτική κοινωνία, αν ο αγρότης ξαφνικά αύξανε το ημερήσιο μεροκάματό του, δεν θα συνέχιζε να δουλεύει στους ίδιους ρυθμούς, για να βγάλει περισσότερα χρήματα. Αντιθέτως, θα δούλευε λιγότερες μέρες για να βγάζει ξανά τα ίδια χρήματα με πριν που του έφταναν. Αν μελετήσεις τη θεωρεία περί παραδοσιακών κοινωνιών θα δεις πως η ελληνική πχ περιγράφεται αρκετά καλά και δεν έχει κάνει ακόμα το μεγάλο άλμα.
Ο Βέμπερ, όμως, εξέταζε το ρόλο της θρησκείας στη βιομηχανική επανάσταση, με την οποία ξεκινάει η νεωτερικότητα, επειδή θεωρεί ότι οι αστικές κοινωνίες είναι οι πρώτες ορθολογικές κοινωνίες. Δηλαδή κοινωνίες που με ορθολογική συμπεριφορά ψάχνουν τα καλύτερα μέσα για την επίτευξη των σκοπών τους για συνεχή ατομική βελτίωση και συσσώρευση κέρδους (αστικός καπιταλισμός).
Οπότε στη θεωρεία τους για τις θρησκείες ο Βέμπερ προσπαθεί να εξηγήσει πως από το ένα είδος κοινωνίας του ότι βρέξει ας κατεβάσεις -με πολύ απλά λόγια- πάμε σε οργανωμένες κοινωνίες, που έχουν απώτερο σκοπό το κέρδος. Ο Βέμπερ ως κύριο αίτιο έθεσε τη θρησκεία. Του ασκείται όμως κριτικής για το γεγονός πως οι πρώτοι βιομήχανοι δεν ήταν ακριβώς προτεστάντες και δη καλβινιστές. Στην Αγγλία πχ η κύρια προτεσταντική εκκλησία ήταν η Εκκλησία της Αγγλίας. Όμως μέλη αυτής ήταν οι γαιοκτήμονες ελέω Ερρίκου του 8ου. Η άρχουσα τάξη της παραδοσιακής κοινωνίας. Οι πρώτοι βιομήχανοι ήταν κυρίως βαπτιστές και τριαδιστές, μέλη δηλαδή μη κομφορμιστικών σεκτών.
Εν κατακλείδι, όμως, το σημαντικό με τη θεωρεία του Βέμπερ είναι ότι υποστηρίζει πως μια ιδέα είναι αρκετή για να αλλάξει μια ολόκληρη κοινωνία. Αυτός πιστεύει πως για τη συγκεκριμένη αλλαγή η ιδέα είναι η θρησκεία, όμως με αυτό το εργαλείο οι κοινωνιολόγοι μετά από αυτόν κατάφεραν να χαρτογραφήσουν πολύ καλύτερα τις ανθρώπινες κοινωνίες.
aerosol,
Δεν είμαι καθόλου θιασώτης των στρατιωτικών,ούτε στρατιωτ.επεμβάσεων στην πολιτική.
Αλλά απέναντι στην ωμή βία των σφετεριστών της ψήφου και yesmen-βασικών υπευθύνων της σημερινής κατάστασης τι να αντιτάξεις?
Οι "αγανακτισμένοι" λογικά κάποια στιγμή θα βαριούνταν,θα ηττούνταν,θα δέρνονταν...Οι συγκεντρώσεις,όσο μαζικές και να είναι θα προβοκάρονται και θα αποτελούν πεδίο φυσικής επιλογης ανθεκτικών στα αέρια...
Απ τη στιγμή που δεν αισθάνθηκε κανείς την ανάγκη/παρόρμηση να κάνει αυτό που περιέγραψα,περιμένετε τον ανταρτοπόλεμο από μεμονωμένες ομάδες.Θα είναι καλύτερα?
Old Boy,δεχομαι απόλυτα αυτό που λες,οτι για να φτάσω κι εγώ να μην βλέπω άλλη λύση(για το πρόσφατο παρελθόν μιλάω,γιατί πλέον game over...),είναι δείγμα που έχει φτάσει η κατάσταση.
Τέλος,ξανά,για όσους προσέβαλλα τα αριστερά/αντιστρατιωτικά τους αντανακλαστικά,με τις υγείες μας "το κούρεμα του Κουρέα"...
Θυμηθείτε το όταν θα πληρώνετε απ την τσέπη σας τα φάρμακα των δικών σας...
Michael, καταρχάς να ξεκαθαρίσω, ότι λέγοντας καπιταλισμό εννοοώ την επανατοποθέτηση πλεονάσματος ακόμα και σε παρακινδυνευμένα εγχειρήματα αντί να το απολαύσεις εκεί που το έχεις, και με αυτή την έννοια τον τοποθέτησα στις αναφορές μου (τα εξόχως παρακινδυνευμένα εμπορικα ταξίδια στην Αρχαία Ελλάδα γινόντουσαν μέσω κανονικότατων επενδύσεων όπως συνέβαινε με την εταιρεία Αν. Ινδιών). Επίσης στην Αρχαία Ελλάδα και ειδικά στην εν πολλοίς άγνωστη σε μας ελληνιστική περίοδο (και φυσικότατα στη Ρώμη) οι άνθρωποι και ειδικά οι ελίτ και ήταν και αισθανόντουσαν σούπερ ορθολογιστές και προνοητικοί ως προς το μέλλον. Πάντως στο εντελώς γενικό πνεύμα δεν διαφωνώ στο ότι η θρησκεία και ειδικά μια πολύ ισχυρή και ηθικά πλούσια θρησκεία όπως η χριστιανική έπαιξε κεντρικό ρόλο στη γέννηση ιδεών, στη κοσμοθεώρηση και στις αξίες του Δυτικού Πολιτισμού και του καπιταλισμού. Και φυσικά εννοείται ότι δεν τίθεται θέμα ότι ο σύγχρονος καπιταλισμός δεν είναι απλά μια υλιστική ιστορική αναγκαιότητα, αλλά αποτέλεσμα πολλαπλών στρώσεων ιδεών, αναζητήσεων και καθαρής τύχης.
Ως προς αυτό το θέμα, το βιβλίο που έκανε ρωγμές στην πρώην υπερορθολογικότητά μου είναι το
http://books.google.com/books/about/Meaning_in_history.html?id=137NNsAt4k0C
όπου δεικνύεται πόσο ενσωματωμένη είναι η χριστιανική αντιμετώπιση της ιστορίας και εσχατολογία και στις πλέον νεωτερικές, υλιστικές και ανύποπτες ως προς αυτό το γεγονός φιλοσοφίες.
Σημαντικότατη παράλειψη ειδικά για μένα είναι το ότι δεν ανέφερα στις αιτίες τις ανόδου του σύγχρονου μαζικού καπιταλισμού, τον κοινοβουλευτισμό, το κοινό δίκαιο και την διακυβέρνηση υπό τον περιορισμό του νόμου (δηλαδή ιδέες και αξίες που προαναφέραμε).
Παίζει να είμαστε και οι πιο άσχετοι σχολιαστές στην ιστορία της μπλογκόσφαιρας έβερ :))
"Είναι μια μοιραία κατάληξη ενός κόσμου, που προετοιμάστηκε για την εξαφάνιση του. Κι εκεί νομίζω ότι έχει μεγάλο μερίδιο όλος ο μεταπολεμικός κόσμος και ειδικά ο μεταπολεμικός πολιτικός κόσμος. Δεν προετοιμάστηκε το σπάνιο είδος και το πολύ ακριβό, του ελεύθερου πολίτη." Μάνος Χατζιδάκις, 1989.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_28/10/2011_460773
Old,εναλλακτικά υπάρχει νομικά η δυνατότητα να μηνυθούν ο Παπανδρέου και η συμμορία του για όσα έχουν κάνει,για την καταστροφή της χώρας,και να εκδικαστεί κάτι τέτοιο σε μια πρότυπη δίκη εξπρές,πριν την επικύρωση του Κουρέματος?
Δεν αποκλείω καθόλου τα ειδικά δικαστήρια του μέλλοντος να έχουν δουλειά.
Costinho, εδώ που τα λέμε πάντως, δεν ξέρω πού και πότε ευδοκιμούσε αυτό το σπάνιο και πολύ ακριβό είδος.
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=yIa4PQvfmaU
κι ομως υπαρχει ελπιδα!
εχουμε κι αλλη επετειο προσεχως...
ΣΩΤΗΡΗ, ποιητη μου τι ακριβως μας λες?
ζεππελιν
Δημοσίευση σχολίου
<< Home