Tanks for Banks
Στην δική μας παραλλαγή, μπροστά στα τανκς θα σταθεί ο Λουκάνικος, που πολλά έχουν δει τα μάτια του και ακόμη περισσότερα δακρυγόνα έχουν μπει στα πνευμόνια του όλα αυτά τα χρόνια, αλλά τανκς σε επιχειρησιακή δράση δεν είχε αξιωθεί να δει, καθώς πρόκειται για αμιγώς μεταπολιτευτικό σκυλί. Το παροιμιώδες θάρρος του greek riot dog, που θα γαβγίζει εκστασιασμένο τα τεθωρακισμένα, θα αφυπνίσει τους πανικόβλητους καταθέτες, οι οποίοι θα πετάξουν τα νουμεράκια τους στον αέρα, συνειδητοποιώντας μια και καλή πως όσοι πρόλαβαν να βγάλουν τα λεφτά τους έξω πρόλαβαν, και απελευθερωμένοι πλέον τελείως και από την τελευταία ρανίδα καπιταλιστικού ονείρου θα καβαλήσουν επαναστατημένοι τα τανκς.
Η 3η και τελευταία Ελληνική Δημοκρατία (1η 1981-89, 2η 1993-2004, 3η 2009-2011) θα καταρρεύσει μέσα στην οχλαγωγία, τη λαοκρατία, τη δραχμοκρατία και τη Νέα Δημοκρατία. Ο Αντώνης Σαμαράς, άλλωστε, είναι ο καταλληλότερος να διαχειριστεί την επόμενη μέρα της χρεοκοπίας. Να παρουσιάσει την Ελλάδα της Νέας Δραχμής, την Ελλάδα της πτώχευσης δηλαδή, της καταστροφής, της ήττας της κοινωνίας, αμπαλαρισμένη με πατριωτικές κορόνες και εθνικοπατριωτικούς πύρινους λόγους κατά των ξένων κατακτητών, ως περήφανη επιλογή, νίκη του λαού, απάντηση στα αιτήματα της πλατείας. Για να το πετύχει αυτό θα χρησιμοποιήσει τα παλιά δεξιά τανκς του διλήμματος του 1974. Η μάχη με τα ευρωκεντρικά και προοδευτικά τανκς του διλήμματος του 2011 θα είναι σφοδρή. Περισσότερο έμπειρα και εκ ιδεολογικής φύσεως περισσότερο ανάλγητα, τα δεξιά τανκς θα επικρατήσουν. Επαναφέροντας μας άμεσα στη δραχμή ο Σαμαράς κατορθώνει να μας απαλλάξει άμεσα από το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης. Τα γκέτο των Αθηνών αδειάζουν από μόνα τους, καθώς εκατοντάδες χιλιάδες παράνομοι μετανάστες φεύγουν με κάθε μέσο από την πόλη, τη χώρα, το οπτικό μας πεδίο. Τα νέα όμως δεν είναι μόνο ευχάριστα, αφού την ίδια ώρα σκηνές φρίκης εξελίσσονται με θύματα συνεργάτες του παλαιού καθεστώτος. Ο Απόστολος Δοξιάδης σύρεται από πλήθος μουστακαλήδων με αμερικάνικα μπλουζάκια και μουσάτων με σορτς, οι οποίοι τον τοποθετούν απέναντι στη Βουλή, καλώντας τον να την μουτζώσει. Ο Απόστολος με τις παλάμες του πεισματικά κλειστές, στερνή φορά κι ανώφελα ξορκίζει τον τυφώνα που μας τραβάει για τη στεριά με τους ναυαγιστές. Οι αντιαισθητικοί ναυαγιστές του τραβούν ένα ένα τα δάκτυλα. Σφαδάζει. Το μαρτύριό του μπορεί να συγκριθεί μόνο με αυτό του μωρού στην ταινία της Φρίντας Λιάππα. Η παλάμη ανοίγει, η επάρατη μούτζα σχηματίζεται. Το κακό έχει γίνει και δεν μπορεί να παρθεί πίσω. Τον αφήνουν πεσμένο στην άσφαλτο και παντελώς ταπεινωμένο. Ο Λουκάνικος τον γαβγίζει νομίζοντας πως πρόκειται για παιχνίδι και αγνοώντας την τραγικότητα της στιγμής. Λίγο πιο κάτω τα ζαχαροπλαστεία απλώνουν τις καρέκλες τους να χαρεί ο κόσμος την καλοκαιρινή βραδιά. Όσοι έβγαλαν τα ευρώ τους εγκαίρως στις ξένες τράπεζες θα μπορούν εφεξής να χαίρονται διπλά τις καλοκαιρινές, φθινοπωρινές, χειμερινές και ανοιξιάτικες βραδιές. Στους υπόλοιπους δεν φταίει κανένας. Αν είχαν λεφτά ας πρόσεχαν, βγάζοντάς τα έξω. Αλλά αυτά πάνε μάλλον μαζί. Για να είχες τόσα, πάει να πει ότι ήσουν φτιαγμένος από την πάστα που ξέρει και να τα βγάζει εγκαίρως, ώστε να αγοράζει στη συνέχεια τις πάστες και τα ζαχαροπλαστεία στη μισή τιμή. Γαβ.
posted by Old Boy @ 6:29 μ.μ.
25 comments
25 Comments:
...και η σκηνη κλεινει με την Helena Bonham Carter και τον Edward Norton με το πυροβολημένο μάγουλο να κοιτάζουν πιασμένοι χέρι χέρι τα πυροτεχνήματα.
Αλήθειες ειπωμένες με χιούμορ που σκοτώνει. Όμως τι να το κάνω τώρα που δεν έχω μαντήλι να κλάψω, έστω κι απ' τα γέλια.
Μας έχουν ρημάξει λέμε!
Κάπως έτσι ή μάλλον ακριβώς έτσι. Το 'πιασες. Άψογα. Αλάνθαστα. Τρομακτικά αλάνθαστα. Σε λίγο καιρό η ανάρτηση θα ξαναδιαβαστεί από γουρλωμένα και δακρυσμένα μάτια.
Πάω και στοίχημα.
Ελπίζοντας να το χάσω, βέβαια...
Ε βέβαια, το να απαιτεί ένα φασιστοειδές να μουτζώνεις τη βουλή για να σε αφήσει να περάσεις είναι αμελητέο. Στο κάτω κάτω, αν δεν τα έφαγες μαζί με τον Πάγκαλο τί έχεις να φοβηθείς από μια μούτζα. Μια μούτζα είναι αυτή, ρίχ'τη κι ας πέσει χάμω. Ή μήπως τα έφαγες μαζί με τον Πάγκαλο; Α, όχι έτσι, ζωηρά!
Το στυλ είναι τα πάντα, σε παρασύρει όμως. Άσχετα με τα ζαχαροπλαστεία και τα άλλα "χιουμοριστικά", κάθε μορφής βία είναι καταδικαστέα. Εκτός αν δεν σε πειράζει που σε κάποιο άλλο μπλόκο, προσεχώς, μπορεί να σε βάζουν να χαιρετάς ναζιστικά ή να χαστουκίζεις μαύρους για να περάσεις, αντί να ρίχνεις μούτζες στη βουλή
Ο κύριος Δοξιάδης και η πάστα του έχουν αφηνιάσει.
Το άρθρο του στη Γκάρντιαν δεν παίζεται. Τα σχόλια στη Γκάρντιαν εξαιρετικά ενδιαφέροντα και ενδεικτικά του ρόλου του κυρίου Α.Δ.
Το συγκεκριμένο άρθρο στην Καθημερινή απλά τραγελαφικό.
Κουράγιο.
Mitsara, δεν είναι αμελητέο, είναι γελοίο. Είναι ακόμη και κωμικοτραγικό. Στο άρθρο περιγράφεται ως σκέτα τραγικό. Και αυτό εγώ το βρίσκω αστείο.
Ανώνυμε, δεν πρόκειται για βία. Πρόκειται για ένα καλτ περιστατικό. Που αν γινόταν κατά σύστημα θα είχε γίνει το ανάλογο σούσουρο. Και δικαίως θα είχε γίνει. Και αποκλείεται να το είχε ανεχθεί κανείς να γίνεται κατά σύστημα. Το περιστατικό είναι προφανώς απαράδεκτο, αλλά απαράδεκτο ως παρακμιακό, γελοίο κλπ. Όχι ως συμβολική κατάλυση ξέρω γω της δημοκρατίας.
Το αν είναι απαράδεκτο μόνο ως γελοίο και το αν είναι αστείο εξαρτάται από το που πηγαίνεις όταν σε σταματάει ο μαλάκας για να κάνει το κομμάτι του (και ο μαλάκας δεν ξέρει που πηγαίνεις). Εμένα τέτοια φασιστοειδή που κατά τύχη μόνο βρέθηκαν από τη μία πλευρά και όχι από την άλλη μου γυρίζουν τα άντερα. Αποκτήσαμε και οι αγανακτισμένοι τα μεμονωμένα μας περιστατικά τώρα.
Πολύ soft εφιάλτες έχει ο κύριος Δοξιάδης. Θα μπορούσα να του δώσω μερικούς από τους δικούς μου.
χούντα είναι, θα περάσει.
σήμερα με κατσαρόλες,
αύριο με μαστίγιο,
μεθάυριο με σχοινιά.
Ξενικός
Ξενικέ, το μαστίγιο άντε να το πάρω μεταφορικά. Το σχοινιά δεν μπορώ να το πάρω όμως. Οπότε καταλήγω ότι είτε θες να πεις πως πρέπει να υπάρξει τιμωρία, αλλά στο μυαλό σου η έννοια τιμωρία σημαίνει μόνο σχοινί, είτε πως θες ευθέως κρεμάλες. Δεν είμαστε στο φαρ ουέστ όμως.
"Δεν είμαστε στο φαρ ουέστ όμως."
Λαθος, φιλε, στο Φαρ Ουεστ ειμαστε, δεν το βλεπεις μπροστα σου;Οι σεριφηδες πεοθηλαζουν τους ισχυρους ραντσιερηδες (ραντιερηδες), ο νομος εχει καταλυθει, οι μεγαλοτσιφλικαδες πινουν αιμα, ο λαος ειναι τρομοκρατημενος, μεχρι και πρωτοκαπιταλιστικες συνθηκες πρωταρχικης συσσωρευσης αναβιωνουν.
Φυσικα και ειμαστε στο φαρ ουεστ. Κι αντι να τρομαζουμε με τα σχοινια που θελουν καποιοι να περασουν στους αρχιμαφιοζους Κουισλινγκ, μπορουμε να τρομαξουμε και με τα σχοινια που περναν στο λαιμο του λαου οι αρχιμαφιοζοι.
Αλλωστε το πρωτο δε το βλεπω να γινεται. Το δευτερο γινεται καθημερινα, που να δεις και στις επομενες δοσεις του βρωμοδανειου τι ξεβρακωμα εχουμε να φαμε, ακομα κ αυτοι που νομιζουμε οτι θα τη σκαπουλαρουμε.
Αν ήμουν πάντως υποχρεωμένος να ήμουν η ο ΑΠ ή ο μουσάτος, θα προτιμούσα να ήμουν ο λουκάνικος. Το πολύ – πολύ να μου έβαζαν νέφτι στον πισινό. Γαβ!
Υπάρχουν πάντως φήμες, που λένε πως ο μουσάτος γκριζομάλλης, ήταν ο ΤΘ - έτερος των 32 διανοουμένων- ο οποίος, μεταμφιεσμένος σε αγανακτισμένο πολίτη, ήταν επίτηδες εκεί για να διαπιστώσει αν ο ΑΠ (που γνώριζε πως θα περνούσε από το επίμαχο σημείο) θα τιμήσει την υπογραφή του με το να αρνηθεί να μουντζώσει. Το ότι ο ΑΠ την κοπάνησε, αντί να μουντζώσει, χαροποίησε μεν τους 32 (μετά την αναφορά του ΤΘ) αλλά προβλημάτισε τον ΑΠ, ο οποίος και λόγω της φιλοσοφικής ενασχόλησής του, νόμιζε μέχρι τότε πως τα παλληκάρια δεν πονούν και πως οι γνήσιοι αγωνιστές της δημοκρατίας καταφέρνουν να περνούν από οπουδήποτε όπως επιθυμούν, έχοντας πάντα το θάρρος της γνώμης τους. Αισθανόμενος λοιπόν οργή με το εαυτό του και την αντανακλαστική όσο και απολύτως δικαιολογημένη δημοκρατική ολιγοψυχία του, έκατσε κι έγραψε μετά αυτό το άρθρο, ως την απάντηση που δεν μπόρεσε να δώσει τη στιγμή που έπρεπε. Νομίζω πως αξίζει την συμπόνια και την κατανόησή μας.
Αν όμως κάποιος την κοπανάει μπροστά σε έναν γκριζομάλλη, φωνάζοντάς εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς τόσο στον ίδιο όσο και στο κράτος, για την έλλειψη αστυνόμευσης, φανταζόμαστε εκ των προτέρων με τι μπορεί να συμμαχήσει, όταν φοβηθεί μήπως του πειραχτούν οι καταθέσεις.
Ολδβου,
αν είχαν υποχρεώσει τον Δοξιάδη να τραγουδήση τον εθνικό ύμνο και να χαιρετίση φασιστικά, υποθέτω ότι θα έλειπε και η κακιασμένη ειρωνία σου.
Πρώτον, η ειρωνεία δεν ήταν κακιασμένη. Δεν έχω προσωπικά μαζί του, με τις ιδέες του διαφωνώ.
Δεύτερον, και τώρα αν τον είχαν υποχρεώσει θα ήταν κάτι διαφορετικό. Ένα κρίσιμο δηλαδή στοιχείο που διαφοροποιεί το περιστατικό και το μετατρέπει από γελοίο σε σοβαρό είναι το τι έκαναν οι μουσάτοι όταν κάποιος δεν συμμορφωνόταν. Τον εξανάγκαζαν δια της βίας;
Τρίτον, δεν ξέρω πως συνδέεται ο εθνικός ύμνος με τον φασιστικό χαιρετισμό. Αν θες να πεις τι θα συνέβαινε αν εκεί ήταν Χρυσαυγίτες, οι Χρυσαυγίτες δεν διοργανώνουν γελοία χάπενιγκ της στιγμής αλλά προτιμάνε τη βία.
Τέταρτον, ακόμη κι έτσι ένας φασιστικός χαιρετισμός είναι κάτι αηδιαστικό. Μια μούντζα στη Βουλή δεν τη βρίσκω τόσο πολύ ακραίο πράγμα. Δεν μου αρέσει, δεν με εκφράζει, αλλά εν πάση περιπτώσει το παρουσιάζει σαν βεβήλωση του ιερού της δημοκρατίας, ενώ είναι μια μαλακία και μισή.
Celin, κάνω κι άλλο πράγμα από το να τρομάζω για τα δεύτερα σχοινιά για τα οποία κάνεις λόγο;
Είναι ξεκάθαρο και προφανές το τι έκαναν τα φασιστάκια όταν κάποιος δεν συμμορφωνόταν: Δεν τον άφηναν να περάσει. Παραχωρούσαν δηλαδή το δικαίωμα διέλευσης εκβιαστικά, μόνο σε όσους τους έπειθαν πως συμφωνούσαν μαζί τους μουτζώνοντας αρκετά ζωηρά.
Από ότι φαίνεται, το να σε εξανάγκαζαν με αυτό τον τρόπο να κάνεις «μια μαλακία και μισή» θα σε ενοχλούσε λιγότερο από το να σε εξανάγκαζαν να κάνεις «κάτι αηδιαστικό». Στην πραγματικότητα βέβαια, απλώς πιάνεσαι από το φασιστικό χαιρετισμό για να υπεκφύγεις, μια και το πρόβλημα δεν το τί σε εξαναγκάζουν να κάνεις αλλά το ότι σε εξαναγκάζουν. Ο φασισμός βρίσκεται στον εξαναγκασμό και όχι στο χαιρετισμό ή στη μούτζα.
Oxι, ολντ, δε κανεις. Απλα εγω πιστευω οτι τα πρωτα σχοινια δεν ειναι καν λογος για να τρομαζουμε. Αντιθετως, πρεπει να γινουν και επιδιωξη ολων μας.
Αν θυμασαι τα σχολια μου, εδω και μηνες γραφω εδω οτι διχως συγκρουση με τη πρασινη χουντα, αυτο που ερχεται θα ειναι ολεθρος για το 90% των πολιτων.
Και στα λεει αυτα καποιος που μονο πολεμοχαρης δεν ειναι, πιθανως να εχεις καταλαβει οτι περα απο τον εμπρηστικο λογο, στη πραξη ειμαι πιο φιλησυχος κ απο τον Γκαντι.
Τα ειδες χθες ομως. Ολα αυτα που σου εχω γραψει εδω για τη πρασινη "χουντα" που βγαζει ολο κ περισσοτερο τα εισαγωγικα, βγαινουν ενα ενα.
Αυτος εδω ειναι το μεσοπροθεσμο με σχολιασμο
http://www.epikaira.gr/content/files/Efarmostikos_nomos_sxolia1.pdf
Αν θελεις, κοτσαρε ενα λινκ σε μια επομενη αναρτηση σου ωστε να το διαβασουν οσο γινεται περισσοτεροι ανθρωποι και να καταλαβουν τι ερχεται.
Αν εφαρμοστει αυτο το εκτρωμα, του χρονου θα λεμε οτι σημερα ζουσαμε σε Παραδεισο.
Κι αν δε θες να το κοτσαρεις, τουλαχιστον διαβασε το εσυ. Ισως τοτε τα πρωτα σχοινια να σε τρομαξουν λιγοτερο.
Το ξερω οτι το αιμα φερνει αιμα, το ξερω οτι ενας λογος που η Γαλλικη Επανασταση δεν ολοκληρωθηκε ειναι οτι οι συντελεστες της τυφλωθηκαν απο το αιμα, παραφρονησαν κι αρχισαν να αποκεφαλιζουν ο ενας τον αλλον.
Το ξερω οτι ο δρομος προς τη Κολαση ειναι στρωμενος απο καλες προθεσεις.
Δε μου αρεσει το αιμα, δε το γουσταρω το αιμα, εδω ζωο βασανισμενο αν βλεπω στεναχωριεμαι, ουτε ζωυφιο ενοχλητικο δε θελω να παταω,
αλλα, πως αλλιως θα γκρεμιστει αυτο που ερχεται; Υπαρχει αλλος τροπος;Υπαρχει ειρηνικος τροπος;
Mitsara, να το πω έτσι. Δεν εννοώ ότι το συμβάν είναι ασήμαντο. Διαφωνώ όμως με την τραγική διάσταση που του δίνει το άρθρο. Αν θες να το λεπτολογήσουμε τόσο πολύ, θεωρητικά ο δρόμος κλειστός ήταν ακόμη εκείνη την ώρα για τα οχήματα. Και όπως λέω και σε προηγούμενο σχόλιο, αν σε περίπτωση που ο οδηγός έλεγε όχι, εξαναγκαζόταν με βία ή με απειλή βίας να μουτζώσει τότε πράγματι θα είχαμε να κάνουμε με άλλης τάξης επεισόδιο.
Αν αυτή δεν ήταν κακιασμένη, δεν θα ήθελα να δω την κακιασμένη ειρωνία σου τότε. Μιας και το γυρίσαμε στην βία όμως, κοίτα τι θυμήθηκα, συμφωνώντας ασφαλώς με τον Μητσάρα:
Προ εβδομάδων κατέβαινα κέντρο με τον ηλεκτρικό, γεμάτο προς δυστυχία μου με δίποδα άπτερα όντα της ομάδας που υποστηρίζεις. Κάπου στην Νέα Ιωνία πετυχαίνουν κάποιον φουκαρά, που έκανε το λάθος στην δημοκρατική κοινωνία που ζούμε να στέκεται στην αποβάθρα φορώντας ένα μπουφάν της ΑΕΚ ή κάτι τέτοιο.
Αμέσως μια ενωμοτία διπόδων απτέρων πετάχτηκε έξω και του είπε: "Βγάλ'το. Τώρα". Και αυτός το έβγαλε.
Υπό τινα έννοια συνεπώς ούτε εκείνοι οι δίποδοι άπτεροι ήσκησαν βία. Ούτε όσοι ζητάνε ταυτότητες περαστικών, για να ελέγξουν μήπως είναι αστυνομικοί. Ή όσοι τους βάζουν να τραγουδήσουν τον εθνικό ύμνο.
Η πόλη διαιρείται ολοένα σε πολιτοφυλακές, από δω η ΟΠΛΑ, από κει η Χ. Μιλάω εκ πείρας.
http://anamorfosis.net/blog/?p=915
Κακιασμένος δεν γαβγίζω, δαγκώνω ;)
Είδα και το λινκ και καταλαβαίνω τι λες. Αλλά το χανουμάκι που λες δε νομίζω να είχε τη δυνατότητα που είχε ο Δοξιάδης να αλλάξει πορεία. Αν δεν έβγαζε το μπουφάν θα ασκούνταν βία. Στο μπλόκο της μούτζας έχω την εντύπωση ότι κάτι τέτοιο δεν πρέπει να ίσχυε.
Οπότε μια και μιλάμε για βία θα αναρωτηθώ όχι τόσο για σένα όσο για τον Δοξιάδη. Την κανονικότατη την αστυνομική βία που ασκήθηκε την Τετάρτη πώς θα την αξιολογούσε;
Το ερώτημα δεν απευθύνεται προφανώς σε μένα. Αν μου πέφτη λόγος πάντως, παίζετε και παίζεται πάλι το ίδιο βαρετό παιχνίδι των μπάτσων και των ινδιάνων, όταν υποτίθεται ότι το ζήτημα είναι το μεσοπρόθεσμο και το δντ. Τελικά μερικές αγάπες δεν λησμονούνται.
Φαίνεται τότε πως δεν είδες βίντεο και φωτογραφίες. Γιατί το 90% των Ινδιάνων ήταν χλωμά πρόσωπα. Κάποια από αυτά θα έχουν μετατραπεί από την Τετάρτη και ύστερα σε Ινδιάνοι βέβαια. Όπως γίνεται ΟΛΑ αυτά τα χρόνια, που αναρωτιόμαστε πώς αναπαράγεται η ινδιάνικη κουλτούρα.
Αυτό ακριβώς σχολιάζω, πάλι το θέμα είναι η Αστυνομία και όχι το Μεσοπρόθεσμο. Τελικά την Επανάσταση θα την κάνουν οι Ταχριρίτες επειδή τα ΜΑΤ βαράνε στο ψαχνό ή επειδή η διεθνής νεοφιλελεύθερη συνωμοσία έπεσε με νύχια γαμψά στην χώρα;
Άμα είναι το πρώτο, μπορεί να σηκωθώ κι από τον καναπέ δηλαδή.
Όπως λέει κι ένα σύνθημα που είδα χθες «Κρίση είναι να σε κυκλώνει η φτώχεια μαζί με τους μπάτσους» :)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home