Detached
Περιφερόμαστε μέσα στη ζωή παρατηρώντας κάτι παράξενους τύπους που ισχυρίζονται πως είμαστε εμείς. Τον ισχυρισμό τους επιβεβαιώνουν και οι τρίτοι. Ωστόσο, για εμάς που περνάμε τα χρόνια μας παρατηρώντας τους, είναι αυτονόητο πως αυτοί οι παράξενοι τύποι δεν είμαστε εμείς. Από την άλλη, όσο και αν θα θέλαμε να ισχυριστούμε με τη σειρά μας πως τελικά εμείς οι παρατηρητές είμαστε εμείς, τους παράξενους τύπους παρατηρούμε συνεχώς για να μπορούμε να αποφαινόμαστε τι είμαστε και τι όχι.Περιφερόμαστε μέσα στη ζωή παρατηρώντας κάτι παράξενους τύπους που ισχυρίζονται πως είμαστε εμείς. Τους βλέπουμε πόσο ριζικά αλλάζουν με τα χρόνια. Τους βλέπουμε ταυτόχρονα πόσο ριζικά απαράλλακτοι μένουν. Καταγράφουμε την σταδιακή πορεία τους από έναν εαυτό προς έναν άλλο εντελώς διαφορετικό, καταγράφουμε ταυτόχρονα την με κάθε τρόπο επαλήθευση του βαθιού τους εαυτού. Καταγράφουμε τη συνομιλία και την αλληλεπίδραση αυτού που μέσα τους είναι νέο, με αυτά που δεν θα φύγουν από μέσα τους ποτέ.
Περιφερόμαστε μέσα στη ζωή παρατηρώντας κάτι παράξενους τύπους που ισχυρίζονται πως είμαστε εμείς. Ισχυριζόμαστε πως τους έχουμε κατανοήσει από κάθε πλευρά, ισχυριζόμαστε πως το υλικό που έχουμε συλλέξει για αυτούς αποκαλύπτει στα μάτια μας γυμνό το ανθρώπινο μυστήριο με όλες του τις αντιφάσεις και τις σταθερότητες, τις γενναιότητες και τις δειλίες, τις ομορφιές και τις ασχήμιες. Εκείνοι παίζουν το έργο και εμείς το καταγράφουμε διαπιστώνοντας ότι κεφάλαιο με κεφάλαιο αρχίζει να σχηματοποιείται σε κάτι αληθινά ενδιαφέρον. Ξέρουμε βέβαια ότι ενδιαφέρον το καθιστά η παρατήρησή μας, η ανάγνωσή του, η κατανόησή του. Ξέρουμε δηλαδή ότι ενδιαφέρον καθίσταται ακριβώς λόγω του δυισμού μας, λόγω της αποστασιοποίησής μας από εκείνους που μας παριστάνουν.
Περιφερόμαστε μέσα στη ζωή παρατηρώντας κάτι παράξενους τύπους που ισχυρίζονται πως είμαστε εμείς. Μερικές φορές η παρατήρηση μάς κουράζει, η αποστασιοποίηση μάς κουράζει, ο δυισμός μάς κουράζει. Μερικές φορές θα λαχταρούσαμε να πετάξουμε κάτω το εργαλείο της καταγραφής, να γκρεμίσουμε την απόσταση και να γίνουμε ένα με αυτούς τους παράξενους τύπους. Αλλά τι κοινό έχουμε πια μαζί τους; Αλλά τότε ποιός θα σκέφτεται; Αλλά τότε ποιός θα καταλαβαίνει; Αλλά αν καταλυθεί η απόσταση και η μεταξύ τους σχέση, πού θα είμαστε πια εμείς;
Κάτι παράξενοι τύποι περιφέρονται μέσα στη ζωή, στην τύχη· και στην ανάγκη· και στην τύχη. Τους παρατηρούμε από ανάγκη σκέτη· τίποτα το τυχαίο εδώ: βαθύς εαυτός. Αλλά μήπως έτυχε κι αυτός; Θα πεθάνουμε μην ξέροντας, θα πεθάνουμε ακόμα πιο αβέβαιοι για όλα. Οπότε προς τι το είμαι μισός παρών μισός παρατηρών; Μα δεν ξέρω. Μα δεν με νοιάζει. Ο καθένας ας περιφερθεί μέσα στη ζωή του όπως του ταιριάζει καλύτερα, όντας ένα με τον εαυτό του ή όντας δύο με τον εαυτό του, ζώντας διαρκώς τη στιγμή ή ζώντας διαρκώς το βαθύτερο νόημα της στιγμής· είτε έτσι είτε αλλιώς κάτι θα χάσει και κάτι θα κερδίσει.
posted by Old Boy @ 11:41 μ.μ.
52 comments
52 Comments:
...κάτι παράξενα ποστ σαν κι αυτό κι η καρδιά σπάει στα δύο ...
Εξοχος.
Την προηγούμενη εβδομάδα τελείωσα τον μαραθώνιο του Lost. Αμέσως μετά έσπευσα να διαβάσω τα κείμενά σας για τη σειρά και μπορώ να πω ότι χάρηκα που ήταν κοντά σε αυτό που ένιωθα γι αυτήν. Το σημερινό όμορφο κείμενο πόσο μου θύμισε αυτά που έχετε γράψει για το Lost. Κυρίως το "θα πεθάνουμε μη ξέροντας, θα πεθάνουμε ακόμα πιο αβέβαιοι για όλα..."
Να είστε καλά για το σημερινό.
Θαύμα κείμενο.
Ξέρεις γιατί μ' αρέσει το μαγαζί σου; Γιατί εφημερεύει. Και διανυκτερεύει. Και σερβίρει μες στον Αύγουστο πεντακάθαρα κείμενα. Κι όλα κερασμένα!
Στην υγειά σου, Old Boy :) Μεγάλη ανάγκη είχα το τελευταίο του τρατάρισμα, ακριβώς γιατί προσπαθώ να ζω διαρκώς τη "στιγμή", αλλά όλο και περισσότερο μού διαφεύγει το βαθύτερο νόημά της. Ας είναι...
m.s.
Εγώ πάλι επιλέγω να περιφερθώ μέσα στη ζωή μου όντας τρίο.
Ο/Η Γλέιφω είπε...
Εκ-πλη-κτι-κό! Απίστευτο! Έκτακτο! Αριστούργημα! Μοναδικό! Τέλειο! Τυχαίο, δε νομίζω! Δεν έτυχε, πέτυχε! Δίνεις ρέστα! Πέστα μεγάλε! Με κάλυψες! Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου! Κοίτα να δεις και εγώ αυτά σκεφτόμουνα! Γι'αυτά τα κείμενά σου ζω! Ό,τι καλύτερο έχεις γράψει ποτέ! Ίσως το καλύτερό σου κείμενο! Σίγουρα το καλύτερο κείμενο που έχεις γράψει ποτέ! Το καλύτερο κείμενο σε ολόκληρη τη μπλογκόσφαιρα! Μετά από αυτό το κείμενο έκλεισα ως μπλόγκερ! Πάω να κλείσω το μπλογκ μου! Τώρα μπορώ να πεθάνω ήσυχος!
Ο/Η Φτύνω είπε...
Κόφτο τον πληθυντικό ρε μαλάκα, ένας άνθρωπος είσαι, μπροστά στην ίδια οθόνη, με τη μπίχλα στη μάπα, κάθε μέρα! Έλεοοοοοος πια, ρε χαμένο κορμί που δεν ξέρεις τι σου γίνεται! Όχι άλλο μπαλαμούτι, ρε ηδονοβλεψία του καθρέφτη σου! Τι περιμένεις, ρε πούστη μου, τη θεία επιφώτηση; Τι σκατά περιμένεις, να έρθουν και να σε σπάσουν στο ξύλο και εσένα και το PC σου; Όχι άλλο κάρβουνο, ρε γεροπαράξενε! Κάθε μέρα μια απ'τα ίδια! Έχουμε πήξει στην παρατήρηση και στην ανάλυση! Πάψε να επαναλαμβάνεσαι! Έχεις καταντήσει χειρότερος και από την Τόλμη και Δυναστεία! Σε λίγο θα χτυπάς μπότοξ στις λέξεις για να βγει το επεισόδιο! Πάψε να εκδίδεσαι στα σοκάκια του Γούγλη! Όλα για το pagerank! Πάψε να ευλογάς την απραξία σου! Το καταλάβαμε, δε θες να κάνεις τίποτα! Δεν έχεις κάνει τίποτα σημαντικό στη ζωή σου, εσύ το καταλαβαίνεις; Μας κούρασες, ρε προνομιούχε τιποτένιε! Εδώ ο κόσμος καίγεται κι εσύ χτενίζεσαι! Έχεις πάθει αναλγησία, δε δίνεις δεκάρα για κανέναν και τίποτα! Ναι, ρε, είμαστε αυτοί που απεγχάνεσαι και μας ενοχλείς! Όχι, δεν υπάρχει χώρος για όλους! Δεν μπορείς να περιφέρεις έτσι την τρέλα σου! Δεν ζεις στον προσωπικό σου πλανήτη! Αναπνέεις το οξυγόνο μας! Στρώσε τον κώλο σου και τράβα να δουλέψεις, ρε τεμπέλη! Τράβα να δεις πως βγαίνει το μεροκάματο, ρε χαραμοφάη! Τράβα να αγωνιστείς! Κάνε κάτι, ρε γαμώτο το χριστό σου, κάνε κάτι! Get the fuck out and do something loser! Like NOW!!!
@γλύφω εκεί που φτύνω
Αν δε σου αρέσει μην ξανάρθεις, κανείς δε σε αναγκάζει να διαβάζεις τα κείμενα του Oldboy, εμάς μας αρέσουν.
Και μη μας απειλείς θρασύδειλε ταλαιπωράκο, πήγαινε να αγωνιστείς εσύ, εμείς βολευτήκαμε και ασχολούμαστε με βαθύτερα νοήματα.
Ο/Η Ανώνυμος των 1:37:00 είπε...
Ουκ εά με καθεύδειν το του Ολδβοΐου τρόπαιον.
Ρε Oldboy, το κείμενο για τον ΧΓ γιατί το κατέβασες; Το μετάνιωσες; Έμεινε μισό; Just curious,ε! No hard feelings..
Γραφεις «ενδιαφέρον καθίσταται ακριβώς λόγω του δυισμού μας» και ρωτω: Μόνο;
Οὐ φροντὶς ανώνυμου.
@Τσουκνίδα
Μόνο, λέμε. Έτσι τη βρίσκει ο άνθρωπος, μόνο έτσι φτιάχνεται. Όπως εσύ τη βρίσκεις μόνο με το να είσαι 20/24ωρο online και να «τσιρίζεις», ξεκινώντας καμπάνιες -πάντα από την αναπαυτική σου πολυθρόνα- για έναν καλύτερο κόσμο... όπως, για παράδειγμα, ο προσωπικός σου θρίαμβος με τους ελληνικούς υποτίτλους στα DVD.
Το να μπορεί κανείς να περιφέρεται σε έναν τέτοιο κόσμο, είναι ύψιστο προνόμιο, όταν το κάνει συνειδητά. Μια τουριστική συνείδηση άλλωστε, ρισκάρει ελάχιστα και τραυματίζεται ανεπαίσθητα: Μικρό κόστος για τόσο ακριβή ζωή.
(Πάντα άγριο το "food for thought" σου στις λογοτεχνικές σου απόπειρες.) ;)
@Riski
Αν είχαμε τα φράγκα θα το κάναμε όλοι, αλλά δεν... μόνο η Παρις Χιλτον της μπλογκόσφαιρας έχει το προνόμιο βλέπεις.
@strategic80
Μου φαίνεται ότι πας γυρεύοντας να σου πει και εσένα ότι δεν έχει σβήσει ούτε μισό ποστ εδω και 5 1/2 χρόνια και ότι αυτό που λες ανήκει σε κάποια παραίσθησή σου προφανώς και ότι άμα δεν τα έχεις σωσμένα και φυλαγμένα κάπου, τότε δεν μπορείς με τίποτα να αποδείξεις ότι δεν έχεις παραισθήσεις.
Φίλε Ανώνυμε,
δε θέλω να στο χαλάσω (πίστεψέ με), αλλά η τουριστική συνείδηση δεν απαιτεί φράγκα. Τσαγανό απαιτεί. Είναι πολύ οδυνηρό να αποκολλάται κανείς από τις αυταπάτες του, όταν αυτές είναι η μόνη του παρηγοριά. Το "παρόν" και οι "προσδοκίες" είναι εχθροί, αν με εννοείς. Όσο λιγότερα φράγκα έχεις, τόσο καλύτερα το αντιλαμβάνεσαι αυτό.
(Ωστόσο, δε βλέπω πώς το ποστ αυτό μας δείχνει ότι ο συντάκτης του έχει καταφέρει να περιφέρεται. Κάτι δεν κατάλαβα φαίνεται, γιατί το εξέλαβα ως προβληματισμό και όχι ως προκλητική, για τους απανταχού βασανισμένους, ανακοίνωση.)
@Riski
Σε πιστεύω, έχεις δίκιο, εξάλλου γι'αυτό έχουμε γεμίσει παντού πακιστανούς τουρίστες σήμερα, όπως παλιότερα είχαμε τους αλβανούς, αν θυμάσαι, για να μην αναφερθώ στους κλοσάρ... δε θέλω να στο χαλάσω (πίστεψέ με), αλλά η τουριστική συνείδηση απαιτεί φράγκα από μικρή ηλικία, ώστε να έχει μπουχτίσει το μυαλό απ'όλα. Τσαγανό απαιτεί η λαθρομετανάστευση και πολλά άλλα που δεν είναι του παρόντος. Άμα γουστάρεις να αραδιάσεις μερικές δεκάδες (δι)άσημων εξαιρέσεων, κάν'το, no problem, οι εξαιρέσεις δεν αλλάζουν την ουσία αυτού που λέω και το ξέρεις. Αλλά είπαμε, όταν έχεις το γάιδαρό σου δεμένο κάθεσαι και -ανάλογα με το πόσα δράμια τάλαντο έχεις- (αμπελο)φιλοσοφείς live στο "so you think you can write?", για την έρμη την αναγνώριση. Είπαμε ο άνθρωπος είναι αρχομανής, θέλει να γίνει αρχηγός της μπλογκόσφαιρας, σκαλίζοντας τα παιδικά του ψυχολογικά τραύματα online πριν τινάξει τα μυαλά του στον αέρα, και αυτά του τα είπε ολόκληρη ψυχίατρος στο ίδιο του το μπλογκ, οπότε όπως καταλαβαίνεις όλα αυτά ισχύουν πλέον και με τη βούλα.
old boy,πολυ ωραιο κειμενο,
τωρα δε ξερω πως ακριβως λεγεται αυτο που περιγραφεις,αν λεγεται συναισθηματικη αποστασιοποιηση,αν λεγεται αποπροσωποποιηση,καποιου ειδους ναρκισσιστικη καταθλιψη η διαχωρισμος,διασχιση κτλ,
παντως η αληθεια ειναι οτι το χανουμε σιγα σιγα το μυαλο οι περισσοτεροι,
fear and loathing in greece!!
Εράσμιε παλαιοπαί, οι μεστές σου σκέψεις με οδηγούν στα μονοπάτια του ναού του ολβιοδώτη Απόλλωνα και τη ρήση του : ΕΙ !
Προσκυνώ σε (με την πρωταρχική του σημασία) ...
XΓ UNCUT
Ανακαλύπτω μέσω buzz ότι ο Χρήστος Γιανναράς προσπαθεί να μην εκφράζει «απόψεις» του στις επιφυλλίδες, το θεωρεί ελάχιστα ενδιαφέρον και οπωσδήποτε άγονο. Η μαστορική που ασκεί ως δάσκαλος είναι ο λογικός έλεγχος, έλεγχος λογικής συνέπειας πολιτικών ενεργημάτων και ρητορευμάτων ... Ακόμα και οι χαρακτηρισμοί που χρησιμοποιεί («βραχύς», «ολίγιστος» κ.λπ.) δεν είναι κοσμητικά επίθετα, προκύπτουν συμπερασματικά, ως καταληκτικές συνόψεις, από τη λογική ανάλυση πολιτικών πράξεων, συμπεριφορών, επαγγελιών.
Και πράγματι έτσι είναι. Όσο και αν προσπαθήσεις να αποκρυπτογραφήσεις τις επιφυλλίδες του δεν μπορείς να υποπτευθείς ποιές είναι οι δικές του, προσωπικές απόψεις. Δεν αφήνει τις απόψεις του να θολώσουν την καθαρότητα της κρίσης του, όπως δεν αφήνει και το συναίσθημα να στομώσει το ξυράφι της λογικής του ανάλυσης. Ο υποκειμενισμός απουσιάζει επειδεικτικά και στη θέση του η ψυχρή, αντικειμενική -επιστημονική θα μπορούσε να πει κανείς- καταγραφή της πραγματικότητας.
Αποκτά έτσι χαρακτήρα ντοκουμέντου το ακόλουθο βίντεο, όπου o -σε βαθμό υπερβολής- μετριοπαθής αναλυτής αφήνει να εμφιλοχωρήσει και λίγο συναίσθημα, αφήνει να διαφανεί τι κρύβεται πίσω από το απροσπέλαστο μυστήριο των δικών του, προσωπικών απόψεων.
Όπου στον αρχικό σχεδιασμό του ποστ κάτω από το κείμενο έπαιζε το εξής βίντεο: http://www.youtube.com/watch?v=EuOSKzYfAgE
Ωστόσο το βίντεο δεν είχε κώδικα ενσωμάτωσης και έτσι δεν εμφανιζόταν.
Μετά επί μία ώρα προσπαθούσα διάφορα κόλπα για να το εμφανίσω.
Δεν μου εμφανιζόταν.
Τότε είδα ότι εν τω μεταξύ στο σύνδεσμο του buzz (http://buzz.reality-tape.com/story.php?title=%C2%AB%CE%A4%CE%B9-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CE%B3%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82%C2%BB-%28%CE%BA--%CE%93%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%B1%CF%81%CE%AC%29--kathimerini-gr-%7C-%CE%93%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CF%84%CF%89%CE%BD) είχε ήδη γίνει (από τον Νetpen) παρεμφερές σχόλιο, οπότε μου φάνηκε μαλακία να το ποστάρω (κι αφού ούτως ή άλλως δεν μπορούσα να εμφανίσω το βίντεο να παίζει στο μπλογκ). Έτσι αντί για ποστ έκανα σχόλιο στο buzz.
Strategic 80, αυτά ως προς εσένα τα εξηγώ με κάθε καλή διάθεση. Ως προς τον ανώνυμο προβοκάτορα, όπως είπα και στον Λαπούτα τις προάλλες, αν έχουν ποστ μου που έχω ανεβάσει και τα έχω εκ των υστέρων κατεβάσει, ο δρόμος είναι ανοικτός και τα σκυλιά δεμένα να το αποδείξουν. Το συγκεκριμένο ποστ πάντως ανέβηκε για περίπου πέντε δευτερόλεπτα τις δύο φορές που μου χρειάστηκε να διαπιστώσω ότι το βίντεο δεν έπαιζε. Αυτά και οι ισχυρισμοί περί παραισθήσεων παραμένουν στο ακέραιο.
@Φτύνω
Ως γνήσιος (;) ανθρωπογνώστης, είμαι σίγουρος ότι η οθόνη σου παίζει και τον ρόλο του καθρέφτη σου ...
Ευτυχώς (;) που τα σάλια πάνω σε έναν καθρέφτη, δεν έχουν την ίδια επίδραση όπως σε ένα πρόσωπο.
Ανώνυμε,
το μυαλό με τα φράγκα δε μπουχτίζει απ' όλα, αλλά προσκολλάται σε όλα (κατά κανόνα).
Όσο για τη λαθρομετανάστευση, σύγκρινε το τσαγανό που χρειάζεται, με αυτό που θα χρειαζόταν να έχουν τα εκατομμύρια ατόμων που αυτή αφορά, για να τολμήσουν να πάψουν να ασχολούνται με το μικρόκοσμό τους και να αποφασίσουν να αλλάξουν τα πράγματα στις χώρες τους.
Εκείνο που δεν καταλαβαίνω (και που με αφορά μάλλον και προσωπικά), είναι η μομφή σχετικά με το γράψιμο. Αλήθεια δεν το καταλαβαίνω. Αυτός που γράφει το κάνει, λες, για την αναγνώριση!!! Εγώ το κάνω για την επικοινωνία. Και ξέρω κι άλλους σαν κι εμένα. Υπάρχουν άνθρωποι, ξέρεις, που εκφράζονται μόνο μ' αυτόν τον τρόπο και δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Συγγνώμη κιόλας αν είναι τόσο ενοχλητικό, αλλά είναι απλό να μην διαβάζει κανείς αυτά που γράφουν κάτι τέτοιοι τύποι.
Τι είδους ψυχίατρος ανακοινώνει δημοσίως την όποια διάγνωσή του, κατά την οποία ο εξεταζόμενος κοντεύει να τινάξει τα μυαλά του στον αέρα;
Taki X, Fanfarone, Ιφιμέδεια, m.s και Απόλλωνα, ευχαριστώ από καρδιάς.
Riski, ο καλόπιστος διάλογος είναι σαν το ταγκό. Χαρά στο κουράγιο σου πάντως :)
Ροδιά, ξέρω γω ;) Εκείνο που ήθελα να πω είναι ότι θα μπορούσε θεωρητικά να ζει κανείς μια πολύ πλούσια ζωή ερήμην του. Δηλαδή να μη συνειδητοποιούσε ότι ζει μια πλούσια ζωή. Ότι δηλαδή για να είναι μια ζωή πλούσια χρειάζεται και να την καταλάβουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι.
μια περιπλάνηση μέσα στη ζωή το ταξίδι σου ΟΒ; ή να μην είναι τίποτα παιγνίδια με αντικείμενα της ύλης αποκλειστικά.
ζήτω ο ταπεινός υπαρξισμός
εμένα μια χαρά μου φάνηκε το ποστ , κάπως έτσι θα τα έλεγε ο Χόλντεν Κόλφιλντ ως σαραντάρης..
Κ.Κ.Μ.
@Strategic80
Ήταν ένα στιγμιαίο λάθος, πέντε δευτερολέπτων! Μιλάμε για παρ'ολίγον παραίσθηση. Μα πώς το πρόλαβες και συ;
@Old Boy
Την celin δεν θα την ευχαριστήσεις από καρδιάς;
@Απόλλων
Συμπέρασμα: τους γλείφτες πολλοί εμίσησαν, το γλείψιμο ουδείς. Φτού σας να μη σας βασκάνω.
@Riski
Αλλιώς τους περιέγραφαν οι λογοτεχνικοί συγγραφείς της μπουρζουαζίας, και κάποτε που διάβασα και ένα δοκίμιο για την ψυχολογία της ελίτ θυμάμαι ότι ο επιστήμων συγγραφέας τους περιέγραφε ως αυτοκτονικούς, νιχιλικούς τρανσχιουμανιστές.
Και επειδή έζησα μια δεκαετία στο εξωτερικό σε διαβεβαιώ ότι η μετανάστευση θέλει πολλά κιλά κοχόνες.
Κάπου διάβασα μια πανεπιστημιακή έρευνα που λέει ότι δύο είναι οι λόγοι που γράφουν οι περισσότεροι μπλόγκερς: η μοναχικότητα και η ματαιοδοξία.
Ψυχίατρος δεν είμαι, αν έχεις απορίες ρώτα την ίδια, άφησε διεύθυνση.
@mao tse tung
Ζήτω η σεμνότητα και η ταπεινότητα της ελληνοχριστιανορθόδοξης, πατερικής μας παράδοσης.
@Κομουνιστικό Κόμμα Μαδαγασκάρης
Αν το όνειρό σου είναι η βίβλος των απανταχού Τσάπμναν, δηλαδή να γίνεις αγροφύλακας στη σίκαλη, τότε άστα να πάνε. Η περίπτωση OldBoy πάντως δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που λες.
τα ταξίδια μέσα στη ζωή αποδίδονται με τις τροχοδονήσεις-4 στην τεράστια ψυχολογική μας υγεία, σε όλα τα συναισθήματα οπού αναγνωρίζουν τους άλλους όλους ανθρώπους και τους ταυτοποιούν ως κινητά να ήσαν οι άνθρωποι αυτοί, σε όλες τις παιδιάδες πτήσεις, σε όλους τους ποταμούς ιερές αγελάδες στις ψυχρές του νότου παράγκες δίπλα, στα ηλεχτρικά σου τρένα σερβίρουν φραγκοσταφυλικούς χυμούς ribena, οι εφημερίδες πέφτουν, ο άνθρωπος πρόχειρα σκύβει για να τις μαζέψει, μαζεύει φύλλα αυριανά, σε μια μικρούλα γούρνα πολύ φτωχά βροχόνερα, ο ουρανός ασπάραγγος στην κίνηση το ΑΤΜ στην τσέπη φυλαγμένο.
ανώνυμε, καλό αλλά όχι αρκετά σαρκαστικό ή κυνικό, υποθέτω πως μπορείς και καλύτερα
Κ.Κ.Μ.
Ανώνυμε,
οι γενικεύσεις είναι ανεπίτρεπτες για νοήμονες ανθρώπους. Παράγονται από έναν αδιάκριτο τρόπο σκέψης και έναν αυτοματισμό που έλκει ή τους διανοητικά ανεπαρκείς, ή τους διανοητικά τεμπέληδες, ή τους αυταπατώμενους. Γενικεύσεις επίσης κάνουν και όσοι θέλουν δολίως να επωφεληθούν από αυτές. (Αυτά περί αυτοκτονικών μπουρζουάδων και μπλόγκερ-αντικείμενα ερευνών και στατιστικών.)
Για τη μετανάστευση, τι να πω; Η λατρεία "θυμάτων" δεν είναι το φόρτε μου. Κοχόνες για μένα χρειάζεται η αντιμετώπιση του προβλήματος και όχι η φυγή. Είναι, λοιπόν, παραπάνω από σαφές ότι διαφωνούμε. :))
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
@Φτύνω
Διακρίνω ένα υψηλό επίπεδο αυτογνωσίας : Εύγε !
Περί μεταναστεύσεως : η φυγή ή η υποχώρηση ήταν πάντοτε εύκολη. Επώδυνη αλλά εύκολη.
Και σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να συγχέεται με την επι-βίωση.
Ο βίος όντως χρειάζεται "όρχεις".
Η φυγή όχι.
@Riski
"Η τουριστική συνείδηση δεν απαιτεί φράγκα. Τσαγανό απαιτεί. [...] Μια τουριστική συνείδηση άλλωστε, ρισκάρει ελάχιστα και τραυματίζεται ανεπαίσθητα: Μικρό κόστος για μια τόσο ακριβή ζωή."
Άκουσα ότι κάποιοι οργανώνουν τουριστική εξπεντισιόν στην ανατολική Αμπχαζία, ενδιαφέρεσαι;
@Κ.Κ.Μ. (σ.σ. σόρρυ, αλλά το ευφάνταστο, υπαρκτό, σαρκαστικό και άκρως κυνικό ακρωνύμιο της πρώτης έκδοσης του ανώνυμου σχολιανού λογοκρίθηκε από κάποιον διαχειριστή που στερείται χιούμορ)
Ποτέ μην εμπιστεύεσαι κάποιον πάνω από τα τριάντα, ακόμα κι αν το όνομά του είναι Χόλντεν Κόλφιλντ.
(α)νονό(νυμο)ς
Έλα μην σε λογοκρίνω και πληγεί η ελευθερία του λόγου στη ρίζα της, κρίμα είναι. Ξαναβάζω αυτό που είχες γράψει:
http://www.facebook.com/group.php?v=wall&gid=15121504269
Κίνημα Κατά της Μουνοδουλείας.
@Απόλλωνα
Σου πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι οι άνθρωποι δεν μεταναστεύουν μόνο από φυγή ή υποχώρηση, αλλά και λόγω μεταπτυχιακών και λόγω προαγωγής στη δουλειά τους; όχι, ε; Άλλη φορά σκέψου το πριν πιαστείς από μια παράπλευρη φράση και κάνεις την τρίχα τριχιά. Η λέξη κλειδί ήταν "τσαγανό", όχι "(λαθρο)μετανάστης". Δεν προσέχεις καθόλου.
Old boy, off-topic, αν δεν έχεις αντίρρηση, θα ήθελα να θίξω μια άλλη πλευρά σου, πιο προσωπική, πιο βαθιά, πιο αλληλένδετη, πιο διαπροσωπική, έτσι όπως την προσλαμβάνω εγώ.
Νιώθω ότι γράφεις σαν να είσαι ολομόναχος, και πάντα σε νιώθω νεαρό, σαν να έχεις μόλις αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο. Είναι μια διάχυτη και απροσδιόριστη αίσθηση που αποκομίζω κάθε φορά που διαβάζω τα κείμενά σου και αναρωτιέμαι αν πράγματι είσαι παντρεμένος και πατέρας μικρού παιδιού (κοριτσιού ή αγοριού;).
Συγνώμη για το θάρρος, δεν γνωριζόμαστε ούτε είμαι αναγνώστριά σου από την αρχή και ζητώ συγνώμη αν υπερβαίνω τα εσκαμμένα, αλλά απορώ γιατί ποτέ δεν αποτυπώνεται η γυναικεία αύρα στις λέξεις σου; Είσαι τόσο τραγικά μόνος και όλη αυτή η αίσθηση είναι τόσο αταίριαστη με την εικόνα της συζυγικής ζωής, του μοιράσματος και της αγάπης.
Χωρίς να γίνομαι αδιάκριτη, η καλή σου γνωρίζει την ύπαρξη αυτού του ημερολογίου; Πώς νιώθει, γιατί δεν αποτυπώνεται ποτέ η αισθαντικότητά της; Γιατί δεν αναφέρεσαι ποτέ σε αυτή; Και πώς μπορεί ένας άντρας ερωτευμένος με τη γυναίκα του να νιώθει τόσο "Detached";
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Carbonares ή κάνε με δίχως γυρισμό κλπ ή σαλτάρω στο κενό ή τα δεκάδες άλλα ψευδώνυμα που έχεις χρησιμοποιήσει τόσα χρόνια, μια μέρα μπορεί και να ψάξω να βρω ποιός είσαι. Και τότε θα πληρώσεις αναδρομικά για όλα. Και, όχι, δεν με ενδιαφέρει που είσαι ψυχασθενής, θα το πληρώσεις το ίδιο. Νομικά, σωματικά δεν ξέρω πως. Πάντως θα το πληρώσεις. Ίσως και με τους δύο τρόπους, Ίσως πρώτα θα σε βρω να σε σπάσω στο ξύλο και μετά θα σου κάνω και δέκα μηνύσεις και αγωγές από πάνω.
σε περιμένω
Νίνα ή όπως αλλιώς σε λένε, δεν έχεις αυγουστιάτικα άλλο τρόπο να περνάς την ώρα σου; Ναι είμαι κατά φαντασίαν πατέρας, ναι είμαι αποξενωμένος πλήρως από τη γυναίκα μου και για αυτό δυστυχισμένος και ναι, όπως λές σε παραπάνω σχόλιο κατά πάσα πιθανότητα πάλι εσύ, θα αυτοκτονήσω πολύ σύντομα. Τα σχόλια θα μείνουν ανοικτά και μετά την αυτοκτονία μου και θα μπορείτε κι εσύ και ο Carbonares να ξερνάτε ελεύθερα εδώ.
Carbonares, έλα δώσε μου τα στοιχεία σου, αφού με περιμένεις.
Ανώνυμε,
πάρα πολύ καλό.. :))
(Αντίθετα με τον ΚΚΜ εγώ δεν περίμενα καλύτερα.)
Ειλικρινά λυπάμαι που μπήκα στο κόπο να σε διαβάσω και να επικοινωνήσω μαζί σου. Με αδικείς και δεν έχω κανέναν τρόπο να αμυνθώ. Δεν περιμένω συγνώμη. Από σήμερα σε διαγράφω από τα favorites του internet explorer, δε θα σε «ενοχλήσω» ποτέ ξανά.
Για το ενδεχόμενο που είσαι όντως μια Νίνα που έκανε το συγκεκριμένο σχόλιο και όχι ένας από τους πιο πάνω ανώνυμους, σου ζητώ συγγνώμη, αλλά όταν κανείς έχει να αντιμετωπίσει καθημερινά αυτό που αντιμετωπίζω εγώ στα σχόλια χάνει και τη ψυχραιμία του και την κρίση του.
Για το ενδεχόμενο αυτό λοιπόν, δεν ξέρω τι είδους κείμενα έχεις συνηθίσει να διαβάζει. Δεν ξέρω επίσης αν έχεις συνηθίσει να παρακολουθείς τηλεοπτικές επιδείξης οικογενειακής ευτυχίας. Να υποπτεύεσαι ό,τι επιδεικνύεται πάντως, όχι ό,τι προτιμά να μένει ιδιωτικό. Επίσης όσοι από εμάς την ψάχνουμε λίγο περισσότερο, όσοι από εμάς αναρωτιόμαστε αν ο εαυτός μας είναι μόνο ένα πράγμα ή περισσότερα, αν είναι μόνο αυτός ο τύπος που δρα ή και κάποιος που παράλληλα σκέφτεται, μπορεί να σου φαντάζουμε δυστυχισμένοι, αλλά σε διαβεβαιώ απέχουμε μίλια από την κατάθλιψη. Μπορεί να σου φαντάζουμε τραγικά μόνοι, γιατί έχουμε επιλέξει εκτός από όσους έχουμε δίπλα μας, οικογένεια ή μη, να περνάμε κάποιες ώρες και με τον εαυτό μας, με τις σκέψεις μας. Δεν είναι απαραίτητα ήττα αυτό, ξέρεις. Για μερικούς από εμάς μπορεί να είναι και βαθιά υπαρξιακή ανάγκη και απόλαυση μαζί.
Λοιπόν συγγνώμη ξανά αν σε αδίκησα, αλλά 38 είμαι και δεν τέλειωσα τώρα το Πανεπιστήμιο. Όσο έξω λοιπόν έπεσες σε αυτό σου το συμπέρασμα, άλλο τόσο έπεσες και στα υπόλοιπα.
Ευτυχώς που το κατάλαβες ότι έχω και εγώ αισθήματα, αλλά τώρα είναι αργά. Και δεν έπεσα καθόλου έξω, δεν ήταν συμπέρασμα, αλλά μια διάχυτη αίσθητη. Απλά λυπάμαι. Αντίο.
Στο καλό Νίνα μου.
Στην ευχή τού Χριστούλη και της Παναγίτσας να πας.
Μην ξεχάσεις να πάρεις και τα αισθήματά σου μαζί.
Χάιντε, μανούλα μου.
Έτσι μπράβο! :)))
hail Old.υπέροχο το κείμενο.thnx dUde.
BUT:μήπως να ρυθμήσεις διαφορετικά την υπόθεση 'δημοσίευση σχολίου΄'?Συνήθως όταν διάβαζα ενα από τα πολλά όμορφα κείμενά σου,έκανα κι ένα check τα σχόλια.Κάποια ήταν ακατανόητα,άσχημα,εντελώς άκυρα-πιθανόν και κάποια δικά μου να μπαίνουν σε αυτή την κατηγορία.
Αλλα σαν να παράγινε το κακό.Νομίζω να αναγνωρίζεις πως το λέω καλοπροαίρετα.
Τέλος,πολλές φορές λέω μέσα μου πως συμφωνώ απόλυτα μαζί σου 'ομως αυτό δεν είναι ακριβές:Αυτό που συμβαίνει στην καλύτερη είναι πως καταφέρνεις να ανασύρεις απ΄τη σκέψη μου καθε τι διαυγές,σοφό και άξιο λόγου.Αλλα να που είδα κατι που το έχω κάμποσο καιρό μέσα μου..
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΨΩ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΑΡΓΙΟΛΗ.ΨΟΦΟΣ ΣΟΥ ΠΡΕΠΕΙ.ΚΑΚΟΣ.
meshuggener
Meshuggener, το κακό με τα σχόλια παραγίνεται κάθε καλοκαίρι. Το έχω διαπιστώσει εμπειρικά πλέον. Προφανώς το καλοκαίρι αποτρελαίνει τους τρελούς και κάνει ακόμη πιο δυστυχισμένους τους παγίως δυστυχισμένους. Ίσως θα πρέπει να αρχίσω να κλείνω τα σχόλια τους καλοκαιρινούς μήνες.
Old boy, off-topic, αν δεν έχεις αντίρρηση, θα ήθελα να θίξω μια άλλη πλευρά σου, πιο προσωπική, πιο βαθιά, πιο αλληλένδετη, πιο διαπροσωπική, έτσι όπως την προσλαμβάνω εγώ.
Νιώθω ότι γράφεις σαν να είσαι ολομόναχος, και πάντα σε νιώθω νεαρό, σαν να έχεις μόλις αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο. Είναι μια διάχυτη και απροσδιόριστη αίσθηση που αποκομίζω κάθε φορά που διαβάζω τα κείμενά σου και αναρωτιέμαι αν πράγματι είσαι παντρεμένος και πατέρας μικρού παιδιού (κοριτσιού ή αγοριού;).
Συγνώμη για το θάρρος, δεν γνωριζόμαστε ούτε είμαι αναγνώστριά σου από την αρχή και ζητώ συγνώμη αν υπερβαίνω τα εσκαμμένα, αλλά απορώ γιατί ποτέ δεν αποτυπώνεται η γυναικεία αύρα στις λέξεις σου; Είσαι τόσο τραγικά μόνος και όλη αυτή η αίσθηση είναι τόσο αταίριαστη με την εικόνα της συζυγικής ζωής, του μοιράσματος και της αγάπης.
Χωρίς να γίνομαι αδιάκριτη, η καλή σου γνωρίζει την ύπαρξη αυτού του ημερολογίου; Πώς νιώθει, γιατί δεν αποτυπώνεται ποτέ η αισθαντικότητά της; Γιατί δεν αναφέρεσαι ποτέ σε αυτή; Και πώς μπορεί ένας άντρας ερωτευμένος με τη γυναίκα του να νιώθει τόσο "Detached";
8/03/2010 08:31:00 μμ
-πλάκα πλάκα και γω το ίδιο νοιώθω όταν σε διαβάζω...
Δημοσίευση σχολίου
<< Home