Τρίτη, Αυγούστου 03, 2010

Οι επικοινωνιακές δημοκρατίες

Αν επί της συντεχνίας των φορτηγατζήδων τα επικοινωνιακά υπερόπλα ενεργοποιήθηκαν άμεσα, με αποτέλεσμα ο κόσμος να οργιστεί και να νιώθει πως δεν πάει άλλο από τις πρώτες κιόλας ώρες της απεργίας, επί της συντεχνίας των δεητζήδων τα επικοινωνιακά υπερόπλα περνάνε στο επόμενο στάδιο του μάιντ φάκινγκ, έτσι ώστε ο κόσμος να οργιστεί και να νιώθει πως δεν πάει άλλο πολλές εβδομάδες ή και μήνες πριν κηρυχθεί η απεργία.
Ξεμπερδεύοντας με την μία συντεχνία -και χωρίς στιγμή να πάρουν ανάσα να ξεκουραστούν- έσπευσαν να ανακοινώσουν ότι η ΓΕΝΟΠ είναι έτοιμη να «βυθίσει τη χώρα τη σκοτάδι» (εάν το έχει δηλώσει κατά λέξη έτσι γενοπιτζής, μπορεί κάλλιστα να αρχίσει να γράφει και προκηρύξεις της Σέχτας αύριο, αναλύοντας πόσο η τρομοκρατία θέλει να βλάψει τον τουρισμό και την οικονομία). Θα περάσει καιρός μέχρι να κηρυχθεί η απεργία, αλλά ήδη η εικόνα του τύπου που κατεβάζει τους διακόπτες και παραλύει τη χώρα θα έχει υπερκαλλιεργηθεί και εντυπωθεί βαθιά στα μυαλά. Το σκοτάδι θα έχει ήδη προεξοφληθεί. Στις επικοινωνιακές δημοκρατίες οι αληθινές συνέπειες μιας απεργίας ωχριούν μπροστά στις προβαλλόμενες ως αληθινές. Τώρα πια ωχριούν και μπροστά στις προφητευόμενες.
Βέβαια όσο ανεβαίνουμε στην τροφική αλυσίδα αλλάζει και η αντιμετώπιση από την εξουσία και από τα ΜΜΕ. Το μέτρο με το οποίο θα επιβαλλόταν ειδικός φόρος ή κάτι σαν τεκμήριο στους ελεύθερους επαγγελματίες άντεξε ως ιδέα κάνα δύο εικοσιτετράωρα, ακόμη και επάνω στην λαίλαπα της υπογραφής του μνημονίου. Ενώ, όπως πληροφορούμαστε σήμερα, υπάρχουν και επαγγελματικοί κλάδοι που έχουν και αντεπιχειρήματα απέναντι στις επιταγές του μνημονίου, συντεχνιακά αντεπιχειρήματα άξια πρωτοσέλιδης προβολής, προβολής επικοινωνιακής που κινείται στον αντίποδα της προβολής μιας βυθισμένης στο σκοτάδι χώρας.
Στο ποστ για το σοβιετικό δελτίο του Mega μου επισημάνθηκε ότι δίνεται ο λόγος και στους απεργούς. Ωστόσο το ζήτημα είναι με ποιάν ιδιότητα δίνεται ο λόγος στον καθένα, ποιόν ρόλο καλείται ο καθένας να παίξει. Οι φορτηγατζήδες ή οι δεητζήδες παίρνουν το λόγο ως οι κακοί του έργου. Και το έργο για να είναι πειστικό χρειάζεται τους κακούς του. Θα τους δοθεί λοιπόν ο λόγος, θα ρίξουν και αυτοί τις λεκτικές φάπες τους (το έργο για να σε κρατά σε αγωνία πρέπει ο κακός να κερδίζει στην αρχή της τελικής μάχης), αλλά στο τέλος θα υποταχθούν.
Με όλους τους θριάμβους τους όμως -θριάμβους που καθιστούν κάθε σκέψη για απολυταρχικότερα καθεστώτα περιττή και βλαπτική- οι επικοινωνιακές δημοκρατίες θα πρέπει στο προσεχές μέλλον να αντιμετωπίσουν μια πολύ ύπουλη ρωγμή, ρωγμή μάλιστα που ολοένα και διευρύνεται: τα βασικά της εργαλεία, οι δημοσιογράφοι, εμπεδώνονται αργά αλλά σταθερά στη συνείδηση του ίδιου του τάργκετ γκρουπ τους ως αθλιότεροι των εκάστοτε κακών.

10 Comments:

At 8/03/2010 09:16:00 μ.μ., Anonymous HappyHour said...

Εξάλλου είναι γνωστό σε όλους μας ότι η γνώμη του Καψή είναι το βαρόμετρο της κοινής γνώμης, σήμερα ειπε στο δελτιο ρωτώντας τον πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ ότι ο κόσμος έχει κουραστεί απο τις απεργίες και τις κινητοποιησεις, οποτε μήπως θα έπρεπε να υποχωρήσουν οι της ΔΕΗ...

(ότι μας έχουν αλλάξει τον αδόξαστο τα νέα μέτρα δεν παίζει να μας έχει κουράσει ε;)

 
At 8/03/2010 09:17:00 μ.μ., Anonymous Σωτήρης said...

Η ρωγμή,
μέσα στο ίδιο τους το σπίτι ,
με απλά λόγια,
χωρίς υψηλή νοηματική ανάλυση,
για να καταλάβει όλος ο κόσμος,
σε δύο λεπτά μόνο:

«Εσείς οι δημοσιογράφοι είστε παντογνώστες
και προσπαθείτε να λύσετε οποιαδήποτε
εργασιακή απεργία, πέστε μου με ποια
εργασιακή απεργία συμφωνήσατε φέτος
εκτός από τη δικής σας.
…για να κερδίσουμε σήμερα την απεργία
πρέπει να έχουμε ένα Mega κανάλι μαζί μας.»
Θ. Κλιγκόπουλος

 
At 8/03/2010 09:28:00 μ.μ., Blogger ΑΦ said...

Τι να σου ρε oldboy. Ενώ από ότι φαίνεται δεν απέχουμε και πολύ από τον τρόπο που προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε τις πολιτικές εξελίξεις, φαίνεται ότι ο καθένας μας έχει διαφορετικό μεγάλο κακό στη σκηνή του μυαλού του, εσύ το πολιτικοδημοσιογραφικό σύμπλεγμα και εγώ το βαθύ δημόσιο (χωρίς βέβαια κανείς μας να αθωώνει το άλλο μέρος).
Ειδικά βλέποντας στο σημερινό δελτίο του Mega, δεν μπορώ να καταλάβω ποιες προσπάθειες ακριβώς χρειάστηκε να καταβάλουν οι δημοσιογράφοι για να μας πείσουν για την "κακότητα" του συνδικαλιστή, όταν εγώ (με τη δική μου πάντα ερμηνευτική) έβλεπα τον τελευταίο σπασμό του κτήνους (του παραδοσιακού ελληνικού δημοσίου), ή τον τοπικό μαφιόζο να σκούζει που χάνει την περιοχή του, και να προσπαθεί να πείσει τους προστατευόμενους του ότι το κάνει για το καλό του.
Από ότι φαίνεται για την ώρα όμως με την θρασύτατη (μέσω sms) preemptive αντίδραση των συνδικαλιστών (για μένα) ή την προ-προπαγάνδα των μέσων (για σένα), το αποτέλεσμα θα είναι το κοκοκό της δεκαετίας από την κυβέρνηση. Και πως θα μπορούσε να είναι διαφορετικά αφού ο βαθύς δημόσιος συνδικαλισμός ταυτίζεται με το βαθύ ΠΑΣΟΚ, αφού ο μουτζαχεντίν κομματικός στρατός του ΠΑΣΟΚ είναι οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ και του ΟΣΕ.
Οπότε, εν προκειμένω, ο κακός του έργου μπορεί και να νικήσει. Για το δημόσιο καλό πάντα.

 
At 8/03/2010 11:39:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Αγαπητέ Σωτήρη, ο κ. Κλιγκόπουλος ήταν αυτός που κοπανιόταν στο Mega στις μεγαλες απεργίες των λιμενεργατών ότι τον καταστρέφουν για τα συντεχνιακά τους συμφέροντα...
Τότε το Mega όμως, δεν ήταν πρόβλημα, ήταν μια χαρά χωνί για να μας ακούει το πανελλήνιο και να νιώσει τον πόνο μας.
Φίλε, old, δε μπορώ παρά να συμφωνήσω με το Ταλιμπαν.
Έτσι όπως ήρθαμε, εδώ που ήρθαμε οι αυτοματισμοί δουλεύουν απο μόνοι τους και λίγο έχουν ανάγκη το Mega.
Μάλλον το Mega κάνει αγώνα να προλάβει τους αυτοματισμούς που τρέχουν πλέον με χίλια.

gs

 
At 8/03/2010 11:44:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

AΦ, δεν είδα το σημερινό δελτίο. Όσο για το SMS και το μνημειώδες του ξεκίνημα (περί αλλαγής του κόσμου) τα λέει όλα. Αλλά χωρίς να έχω διαφορετική γνώμη από σένα για το βαθύ ΠΑΣΟΚ, πιστεύω ότι ο αληθινός χαρακτήρας όλων των ειδών του ΠΑΣΟΚ (βαθιού, ρηχού και ημιβαθέος) είναι αυτός ακριβώς ο χαμαιλεοντισμός, αυτή ακριβώς η δυνατότητα να είναι με όλους και όλα. Ωστόσο αυτό μάλλον είναι ένα θέμα που θέλει ξεχωριστή ανάλυση.

 
At 8/03/2010 11:45:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

gs, σε ένα προηγούμενο ποστ κάποιος έγραψε ότι είμαστε μια χώρα έντεκα εκατομμυρίων συντεχνιών και μάλλον κάπως έτσι είναι.

 
At 8/04/2010 12:35:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Τώρα, να σου πω, πως έχεις άδικο ;
Δϋσκολες εποχές για συντεχνίες...

gs

 
At 8/04/2010 02:22:00 π.μ., Anonymous περαστικός said...

Αφού η κυβέρνηση κατάφερε - και ελέω μέγκα - να μετατρέψει τη βαρβατίλα των μεταφορέων σε άρωμα μέντα, δεν έχει να φοβηθεί κανένα. Δεν είναι τυχαίο που η καλοκαιρινή αντιπαράθεση με τις κοινωνικές ομάδες ξεκίνησε με αυτούς. Πρόκειται για ομάδα hard-core που το καθεστώς λειτουργίας τους ήταν θέμα ταμπού για κάθε κυβέρνηση.
Θα ακολουθήσουν οι άλλες επαγγελματικές ομάδες στις περισσότερες των οποίων ηγείται η ΠΑΣΚΕ (Μηχανικοί, ΔΕΗ, ΓΣΕΕ κλπ.) Άρα η αντιπαράθεση θα είναι εσωτερική - και όχι, δεν θα υπάρξει εμφύλιος σπαραγμός, 'θα τα βρούνε' οι σύντροφοι.
Εντάξει και τα κανάλια θα σιγοντάρουν. Θα εξαγριώνουν και συνάμα θα τρομοκρατούν τον κόσμο με τους κακούς λύκους - επαγγελματίες. Δεν θυμάμαι να έχω δει δημοσιογράφο να σκούζει απέναντι στον Τσοχατζόπουλο για παράδειγμα ή στον Τσουκάτο ή, ή ... Αλλά σκούζουν σαν τις θείτσες της γειτονιάς στον κάθε συνδικαλιστή - που κι αυτοί και αν το παίζουν οι κακοί του έργου, τύφλα να'χει ο Σπύρος Καλογήρου.
Σημ. Σε συνέντευξή του ο Διευθυντής της εταιρείας Cartier (των κοσμημάτων) είπε μεταξύ άλλων ότι πληρώνουν προσωπικό για να παρακολουθεί και να συμμετέχει σε blogs γιατί ..."είναι απαραίτητο να περάσει κανείς αυτό που θέλει 'από στόμα σε στόμα'. Δε λέει κάτι καινούριο, αλλά το ότι το παραδέχεται ευθαρσώς ο Mr Cartier λέει και παραλέει.

 
At 8/04/2010 12:52:00 μ.μ., Blogger ΑΦ said...

Περαστικέ, εννοείται ότι ο καθένας από μας έχει το προσωπικό φίλτρο που θυμάται και αξιολογεί τα γεγονότα. Το να μη θυμάται κάποιος ότι έχουν χτιστεί δημοσιογραφικές καριέρες μέσω σκουξίματος σε πολιτικούς (αλλά και επαγγελματίες, αστυνομικούς, διαδηλωτές, εκπροσώπους μεταναστών και ότι άλλο προσφερόταν) δικαίως ή αδίκως, θέλει διαγραφή μνήμης της τάξης πεταμπάιτ. Δηλαδή ο Τράγκας για αυτό έγινε μεγαλοδημοσιγράφος, επειδή όλα αυτά τα χρόνια έσκουζε αποκλειστικά σε συνδικάλιστές;
Σε αυτό που γράφεις
"Άρα η αντιπαράθεση θα είναι εσωτερική - και όχι, δεν θα υπάρξει εμφύλιος σπαραγμός, 'θα τα βρούνε' οι σύντροφοι", δεν χωράει αμφιβολία, ουσιαστικά το ίδιο λέω και εγώ. Αυτό ακριβώς όμως τους καθιστά πολύ πιο δυνατούς και θα τους δίνει την δυνατότητα να παρουσιάζονται πιο σκληροί από τον οποιοδήποτε θιγόμενο.
Τελός, ευτυχώς που έχει αλλάξει το πνεύμα των καιρών και σε κάθε κατηγορούμενο ως τσιράκι των επιχειρηματιών που συμμετέχει ιδιοτελώς σε blog, μπορεί πλέον να αντιστοιχηθούν δέκα κατηγορούμενοι ως αργόσχολοι υπάλληλοι δήμων που υπερασπίζονται στα blog εξίσου ιδιοτελώς, το δικαίωμα της αμοιβόμενης τεμπελιάς, και τον νταβαντζίδικο, suis generis, ελληνικό συνδικαλισμό.

 
At 8/04/2010 09:15:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Η δομηση καθεστώτων αληθείας προυποθέτουν και αντίστοιχους μηχανισμούς στήριξης. Η δυνατότητα επηρεασμού αυτών των μηχανισμών αλλά και τα περιθώρια που η εκάστοτε εξουσία αφήνει,αποτελεί πεδίο άσκησης επιμέρους πολιτικής από την πλευρά των παιχτών σχηματίζοντας συμμαχίες ή απλώς κάνοντας επίδειξη δύναμης.
Το καλά επαγγέλματα γιατροί, δικηγόροι , μηχανικοί έχουν μακρά διαδρομή στην ελληνική κοινωνία, πολιτική και οικονομική ισχύ και είναι βέβαιο ότι θα χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα για να κρατήσουν τα προνόμια τους.
Η Ελλάδα μετά το ΔΝΤ σίγουρα θα είναι διαφορετική. Από πού όμως θα πηγάζει η ισχύς της εκάστοτε εξουσίας; Τη θέση του συνδικαλιστή που σήμερα φωνάζει ποιος θα την έχει ή είναι καλύτερα να μην την έχει κανείς;

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home