To μωρό της διασημότητας

Το βράδυ που ανακοινώθηκε η σύνθεση της κυβέρνησης ο Παύλος Τσίμας ανέλυε την πρόταση Παπανδρέου προς τους Οικολόγους για την ανάληψη του Υπουργείου Περιβάλλοντος. Η πρόταση ουδέποτε είχε γίνει, αλλά τα κοκόρια του Γιώργου γεννάνε τόσο αυτή την περίοδο, που του πιστώνεται ως πράξη πολιτικής τόλμης ακόμη και η δεύτερη πιο πετυχημένη φάρσα του αιωνίως χαρά γεμάτου Θανάση Λάλα (η πρώτη ήταν βέβαια η εκπομπή του για το περασμένο μουντιάλ). Με αφορμή λοιπόν την άρνηση Χρυσόγελου, ο Τσίμας επικαλέστηκε μια φράση του Λένιν (δεν μπορώ να την βρω στο google, αλλά για τον Βλαδίμηρο Ίλιτς Ουλιάνωφ εδώ στην Ελλάδα είμαστε από μια ηλικία και πάνω καλύτερα ενημερωμένοι από κάθε αντιδραστικό ψαχτήρι), που λέει περίπου ότι στις 12 παρά 5 θα είναι πολύ νωρίς και στις 12 και 5 θα είναι πολύ αργά: για όλα υπάρχει ένα τάιμινγκ.
Κι όταν δεν υπάρχει τα πράγματα αρχίζουν να μπερδεύονται: ένας Αμερικάνος που θα βραβευθεί στην Ευρώπη πολύ -μα πάρα πολύ- πρόωρα και ένας Ευρωπαίος που η Αμερική κατορθώνει να συλληφθεί στην Ευρώπη, πολύ -μα πάρα πολύ- καθυστερημένα. Το Νόμπελ Ειρήνης απονέμεται στον Ομπάμα χωρίς να κάνουμε υπομονή 8 χρόνια («μηδένα προ του τέλους της θητείας του νομπέλιζε») και ο Ρομάν Πολάνσκι συλλαμβάνεται στην Ελβετία προκειμένου να εκδοθεί στις ΗΠΑ, με 32 χρόνια καθυστέρηση. Εκτός αν το Νόμπελ απονέμεται όχι για ό,τι έχεις κάνει, αλλά για ό,τι δεν πρέπει να κάνεις. Εκτός και αν η σύλληψη για αδίκημα του 1977 (και ενώ έχεις φτάσει 76 ετών και ενώ τρεις δεκαετίες τώρα δεν είναι ότι δεν ταξίδευες σε κράτη που θα μπορούσες να συλληφθείς), γίνονται όχι ότι για ό,τι έχεις κάνει, αλλά για ό,τι είσαι. Και τι είσαι; Διάσημος.
Μα είσαι και φυγόδικος; Μα είσαι και καταδικασμένος για παράνομη σεξουαλική συνεύρεση με ανήλικη; Ναι, είσαι κι αυτά. Αλλά αν δεν ήσουν διάσημος, δεν φαίνεται ιδιαίτερα πιθανό να ασχολούνταν ακόμη μαζί σου, καθώς εικάζει κανείς ότι τα 32 αυτά χρόνια που μεσολάβησαν θα προέκυψε ένας άλφα φόρτος εργασίας, που θα έπαιρνε το μυαλό της Πολιτείας της Καλιφόρνια από την υπόθεσή σου. Και πράγματι δεν έχουν στην Καλιφορνια διωκτικές αναδουλειές, αφού πρόσφατα διατάχθηκε η πρόωρη αποφυλάκιση 40.000 κρατουμένων επειδή οι φυλακές έχουν φουλάρει.
Η μάχη ανάμεσα στην τυφλή κυρία με τη ζυγαριά και στην εκτυφλωτική κυρία με τα φλας είναι ανισοβαρής: όποτε η Δικαιοσύνη πρέπει να συμπορευθεί με τη Διασημότητα, είναι τελικά η δεύτερη που θα επιβάλλει τους δικούς της όρους στης πρώτη. Στην υπόθεση Ο Τζέι Σίμπσον το μεγαλύτερο σκάνδαλο δεν ήταν η αθώωσή του, αλλά αυτή καθαυτή η υπόθεση. Όχι η ετυμηγορία, αλλά η δίκη. Οι εκπομπές του Λάρι Κινγκ ασχολούνταν μήνες ατελείωτους αποκλειστικά με τη δίκη, καθρεφτίζοντας το βαθμό αλλοτρίωσης μιας κοινωνίας, που έχει χάσει κάθε αίσθηση του μέτρου.
Στο ντοκιμαντέρ «Roman Polanski: Wanted and Desired» βλέπουμε ότι επιδίωξε και ανέλαβε την υπόθεση δικαστής που είχε δικάσει στο παρελθόν πολλές υποθέσεις διασήμων. Ένας δικαστής που έφτασε να δώσει συνέντευξη Τύπου. Ένας δικαστής που έλεγε στους δικηγόρους να δίνουν παράσταση και τους ανακοίνωνε εκ των προτέρων τι είχε αποφασίσει και πώς θα το περνούσε στον Τύπο, το οποίο ήταν η μόνη του έγνοια. Ο συνήγορος του Πολάνσκι κατορθώνει τελικά να βγάλει το δικαστή από την υπόθεση και χρόνια μετά ξαναφέρνει την υπόθεση ενώπιον νέου δικαστή. Ο νέος δικαστής είπε ότι το θέμα θα λήξει και ο Πολάνσκι θα πάψει να καταζητείται, αλλά υπό έναν όρο: η δίκη να καλυφθεί τηλεοπτικά. Ο Πολάνσκι αρνήθηκε.
Ο μιντιακός κανιβαλισμός του διάσημου που θα εμπλακεί σε δικαστική υπόθεση είναι η προεξόφληση της τιμωρίας του, ιδιαίτερα αν τελικά καταφέρει λόγω των πανάκριβων δικηγόρων του να έχει επεικέστερη μεταχείριση. Γιατί πράγματι μπορεί να έχει επιεικέστερη, όπως μπορεί να έχει και αυστηρότερη. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα έχει την ίδια: θα σκαλιστεί κάθε πτυχή της υπόθεσής του κι όλα θα μπουν στο μικροσκόπιο. Κι αν το 32 χρόνια μετά καθιστά στη συγκεκριμένη περίπτωση το χρόνο σκανδαλώδη, ακόμη πιο σκανδαλώδης είναι ο χρόνος και το ενδιαφέρον που επενδύεται σε κάθε διάσημη υπόθεση, όταν συγκριθεί με το χρόνο και το ενδιαφέρον που επενδύεται στις άσημες.

(Κείμενο γραμμένο για το «SMS» της «SportDay»)