Κυριακή, Ιουλίου 19, 2009

Oι ουρανοί αγάλλονται

Η καταιγίδα που έπληξε προ δυο εβδομάδων το κέντρο αποφάσεων αυτής της χώρας (την Αθήνα), είχε ως αποτέλεσμα να καούν πέντε τουλάχιστον τηλεοράσεις στη διπλανή μου πολυκατοικία. Άκουσα ότι κάηκαν πολλές περισσότερες στο κέντρο αποφάσεων αυτής της χώρας (την Αθήνα), αλλά για τις πέντε μπορώ να μιλήσω με σιγουριά. Το έχω διασταυρώσει δηλαδή, σε χτυπητή αντίθεση με το κείμενο που έγραψα για τον Μάικλ Τζάκσον, κατηγορώντας τον ότι αγόραζε την ασπράδα του, ενώ -λέει- καθόλου δεν αποκλείεται να είχε μια ασθένεια που λέγεται λεύκη, για αυτό και άσπριζε (αν όχι όλος, πάντως τμήμα του). Ας προσπαθήσω όμως να αντιπαρέλθω την πιθανή μου γκέλα για τον «Βασιλιά της Ποπ» με ένα αποκλειστικό: με μυστική ρήτρα στη διαθήκη του, ο Μάικλ εκδηλώνει την επιθυμία του να αναλάβει την γονική μέριμνα των τριών παιδιών του η καρδιακή του φίλη Κατερίνα Καραβάτου (η οποία ως άψογη επαγγελματίας κατόρθωσε να παρουσιάσει -φορώντας ένα διακριτικό μαύρο φόρεμα- την κηδεία του, υπερνικώντας την συγκίνηση που έπνιγε κάθε ίνα της τηλεοπτικής της ψυχής). Τα παιδιά θα παραδώσει στην Καραβάτου τριμελής επιτροπή, αποτελούμενη από την μαμά Τζάκσον, την Νταιάνα Ρος και την Ελίζαμπεθ Τέιλορ, τις οποίες θα δεξιωθεί στη συνέχεια η Μαριάννα Βαρδινογιάννη μαζί με την Σούζαν Μουμπάρακ. Η δεξίωση θα συνεχιστεί στο Μέγαρο Μουσικής, όπου θα ολοκληρωθεί με αλληλοπαρασημοφόρηση των πέντε νεαρών κυριών, σε περιγραφή Μαρίας Παπάδη.
Σκεφτόμουν λοιπόν, ότι είναι τουλάχιστον αδιανόητο να εξακολουθεί στην εποχή μας να μας εκφοβίζει τόσο πολύ η φύση και πως αν ο ουρανός μπορεί να επιτεθεί μια φορά με τους κεραυνούς, οι τηλεοράσεις μπορούν να του αντεπιτεθούν δέκα. Ο πόλεμος δεν μπορεί παρά να ολοκληρωθεί με ολοκληρωτική νίκη της τηλεόρασης, που θα κατακυριεύσει τον ουρανό, καταστώντας τον το νέο προνομιακό της πεδίο. Κάθε τηλεοπτικό αστέρι θα έρθει επιτέλους στον τόπο του και θα εκπέμπει από εκεί ψηλά, ενώ μεγάλη μάχη θα δοθεί για τις ουράνιες συχνότητες, το νομικό καθεστώς των οποίων θα σπεύσουν να ρυθμίσουν άμεσα οι νεοδημοκρατοπασοκικές κυβερνήσεις, που έχουν διαχρονικά υπάρξει ο μεγαλύτερος εχθρός κάθε μεσοβέζικης και προσωρινής λύσης, κάθε λύσης που θα μπορούσε να οδηγήσει στο «κράτα με να σε κρατώ». Οι διαφημίσεις στον ουρανό θα δώσουν την απαιτούμενη νέα ώθηση στην οικονομία μας, η οποία όχι μόνο παρουσίασε αύξηση του ποσοστού ανεργίας στο 9,4%, αλλά -ακόμη πιο δυσοίωνα κι ακόμη πιο τραγικά- δεν έχει κατορθώσει ακόμη να δώσει λύση στο δράμα των εργαζομένων στο συγκρότημα του «Ελευθέρου Τύπου».
Στον ουρανό αντί για πρωινά θα ξημερώνουν πρωινάδικα: πολύχρωμοι καναπέδες, πολύχρωμες μαξιλάρες, πολύχρωμα ρούχα των χυμένων στους καναπέδες πανελιστών, χρώμα, χαμόγελα, θετική ενέργεια, ζώδια, κουτσομπολιά, μαγειρική. Όσο περισσότερο η υψηλή μαγειρική μπαίνει στο πετσί του νεοέλληνα τόσο λιγότερο αυτός τρώει φαϊ που μαγειρεύεται σπίτι του. Το φαγητό από τροφή μετατράπηκε σε έργο τέχνης και τα έργα τέχνης δεν είναι για καθημερινή κατανάλωση. Για τα καθημερινά υπάρχουν και τα ντελίβερι.
Κι όσοι έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν LCD oυρανό, με κουμπάκι που θα κόβει την οθόνη του στα δύο, ίσως είναι αρκετά τυχεροί για να πετύχουν παράλληλα τον Χρήστο Φερεντίνο με τον Κώστα Καραμανλή, ώστε να δουν έτσι δίπλα δίπλα τους δυο Έλληνες που κουνούν περισσότερο τα χέρια τους όταν μιλάνε, αφού είναι σαφές ότι όσο περισσότερο η πρώτη ύλη των λόγων σου είναι η αερολογία, τόσο περισσότερο πρέπει να αντικαταστήσεις το μηδενικό τους νόημα με την πληθωρικότητα της σωματικής σου κίνησης.
Κι όσο αυτά συμβαίνουν στον ουρανό, κάτω, στο υγρό στοιχείο, ο Γιώργος Παπανδρέου με μια πιρόγα φεύγει και γυρίζει και με ένα κανό χάνεται και ξαναβρίσκεται, προσπαθώντας ίσως να θεσπίσει στη θέση του μοντέρνου πεντάθλου το σοσιαλιστικό πένταθλο, ένα πένταθλο που περιλαμβάνει ποδηλασία, κανό και τρία ακόμη σπορ που θα μας αποκαλύψει προσεχώς. Οι υποψίες πάντως αρχίζουν και δίνουν τη θέση τους στη βεβαιότητα: ο Γιώργος δεν είναι Πρόεδρος αλλά ρόλος, ο Γιώργος είναι η νέα περσόνα του Σάσα Μπάρον Κοέν.
Borat was so 2006 - Brüno is so 2009 - George will be so 2010.
(Κείμενο γραμμένο για το «SMS» της «SportDay»)

7 Comments:

At 7/19/2009 05:54:00 μ.μ., Blogger ANemos said...

That's the way it is. που έλεγε και ο μακαρίτης!

 
At 7/19/2009 10:56:00 μ.μ., Blogger vague said...

"Κάθε τηλεοπτικό αστέρι θα έρθει επιτέλους στον τόπο του και θα εκπέμπει από εκεί ψηλά" ;;;

κατά το "έλα ... στον τόπο σου και ... μη γυρεύεις"; χα χα

Πολύ καλό, σχεδόν ψυχεδελικό το κείμενο. Είναι ό,τι πρέπει για τη σημερινή θερμοκρασία.

 
At 7/20/2009 01:03:00 π.μ., Anonymous κύριος Πάστρας said...

"είναι τουλάχιστον αδιανόητο να εξακολουθεί στην εποχή μας να μας εκφοβίζει τόσο πολύ η φύση"

Αδιανόητο;

Ή μήπως θα θέλαμε να είναι αδιανόητο;

(αλλά ευτυχώς που η φύση μάς θυμίζει πού και πού ότι δεν είμαστε masters of the universe)

 
At 7/20/2009 12:13:00 μ.μ., Anonymous anasthod said...

και προσθέτω: έχετε διαπιστώσει πως την τελευταία δεκαετία, λόγω double psychological binding και αντίφασης, η ωριμότητα συνάμα με την καλλιτεχνική παραγωγή στην ελληνική επικράτεια έχει σαρώσει συνειδήσεις;

 
At 7/20/2009 12:33:00 μ.μ., Blogger Litanie des Saints said...

«Στον ουρανό αντί για πρωινά θα ξημερώνουν πρωινάδικα: πολύχρωμοι καναπέδες, πολύχρωμες μαξιλάρες, πολύχρωμα ρούχα των χυμένων στους καναπέδες πανελιστών, χρώμα, χαμόγελα, θετική ενέργεια, ζώδια, κουτσομπολιά, μαγειρική.»

Μπρρρ!!! Αυτό κι αν είναι εφιάλτης...

 
At 8/12/2009 02:23:00 μ.μ., Anonymous Τάκης said...

Old boy έχεις πολύ ταλέντο στο να κάνεις εύστοχους συνειρμούς. Καταπληκτική η παρομοίωσή σου των φαγητών που παρουσιάζονται στα πρωινάδικα με έργα τέχνης! Κι αυτό που είπες με τα χέρια του Καραμανλή, δεν το χα σκεφτεί, αλλά μάλλον έχεις δίκιο.

 
At 8/13/2009 03:02:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Να 'σαι καλά.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home