Σάββατο, Απριλίου 25, 2009

Boy Under the Influence

Ενώ η «Συνεκδοχή» σε κάνει να θες να σκεφτείς και να σκεφτείς και να σκεφτείς πριν γράψεις κάτι γι΄αυτή,
σε κάνει ταυτόχρονα να θες να ποστάρεις άμεσα τον αφιλτράριστο θαυμασμό σου,
για αυτό που σε ξεπερνά, για αυτό που έχει ξεφύγει,
για αυτό που αν το πεις εγκεφαλικό σινεμά, θα είναι επειδή σου διαφεύγει η ειρωνεία του όρου,
αφού ο Τσάρλι Κάουφμαν είναι ο μόνος που έχει πάρει τον εγκέφαλο και τον εξερευνά ως παρθένα κινηματογραφική πρώτη ύλη,
για αυτό που αν το πεις σινεμά της καλλιτεχνικής ενδοσκόπησης, θα είναι επειδή σου διαφεύγει η βασική λεπτομέρεια,
πώς εάν ο καλλιτέχνης που ψάχνει μέσα του είναι αυθεντικός και όχι παπάρας, τότε αυτά που ψάχνει,
βρίσκει δεν βρίσκει,
σε αφορούν βαθιά.

7 Comments:

At 4/25/2009 09:37:00 π.μ., Anonymous Κ.Κ.Μοίρης said...

μόλις κλείσετε 17 χρόνια που ποστάρετε, να θυμηθώ να σας ρωτήσω κάτι..

 
At 4/25/2009 04:50:00 μ.μ., Blogger Seven Film Gallery said...

Το ξερα πως θα λειτουργούσε και σε σένα έτσι αυτό το απίστευτα ειλικρινές και απροδόκητα διαυγές κομψοτέχνημα που ανεβάσει σε άλλα μεγέθη τον κινηματογράφο του "δημιουργού"

Γι αυτό σε διαβαζώ ανελιπώς άλλωστε
αν και σπάνια σχολιάζω.

 
At 4/25/2009 06:41:00 μ.μ., Blogger Sraosha said...

Στο σινεμά το είδες;

 
At 4/25/2009 07:07:00 μ.μ., Anonymous inverted_a said...

Αφάνταστα υπερεκτιμημένη (-ος).

 
At 4/25/2009 09:05:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

K.K. Μοίρη, ειδικά για σας, μπορώ να απαντήσω και στα 4 χρόνια και κάτι ψιλά.
Seven Film Gallery, καθόλου απροσδόκητα ;)
Sraosha, ναι.
Ιnverted a, η Συνεκδοχή, ο Κάουφμαν και οι δύο; Η Συνεκδοχή καταλαβαίνω πώς μπορεί να μην αρέσει, αλλά το επίθετο «υπερτιμημένος» για τον Κάουφμαν μου φαίνεται το αστοχότερο όλων.

 
At 4/27/2009 01:00:00 π.μ., Anonymous inverted_a said...

Και τα δύο, μάλλον.
Δεν με πείθουν οι ταινίες του. Είναι γερή πένα, αναμφίβολα, αλλά μέχρι τώρα πίστευα ότι δεν τον έλεγχε αρκετά ένας δυνατός σκηνοθέτης. Οπότε τώρα που ήταν μόνος του μάλλον ήταν αναμενόμενα τα πράγματα...
Για μένα, καλύτερή του στιγμή παραμένει το Being John Malkovich. Τα επόμενα (ειδικά η Λιακάδα...) δεν με συγκίνησαν.

 
At 5/06/2009 07:51:00 μ.μ., Anonymous The Passenger said...

Παλι καλά που αξιώθηκα να την δώ.

Νομίζω ότι είναι απο τις ειδικές περιπτώσεις όπου δεν χωράει στο χαρτί αυτή η ταινία. Μπορείς μόνο να την ορίσεις και να την περιγράψεις παρατηρώντας το πως επηρεάζει τον κόσμο έξω απο αυτή.

Η εθιστική δημιουργία του Kauffman κατά τη γνώμη μου

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home