Ντιβιντί Κοντρόλ
Αν το κάθε σκάνδαλο της ημερησίας διάταξης κρίνεται σε τηλεοπτικό και όχι σε δικαστικό χρόνο, λογικό είναι τηλεοπτικής φύσεως να είναι και τα αποδεικτικά μέσα. Έτσι, στον δημόσιο βίο της χώρας η στιγμή της αλήθειας του καθενός αποτυπώνεται πλέον αυθεντικά στα μεν τηλεπαιχνίδια μέσω ανιχνευτή ψεύδους, στις δε ειδήσεις και τις εν γένει ενημερωτικές εκπομπές μέσω ηχογραφημένης ή βιντεοσκοπημένης καταγραφής συνομιλιών και πράξεων.
Πρέπει να τονιστεί ότι αυτός δεν είναι απλά ο πιο πειστικός, αλλά μάλλον έχει μετατραπεί στον μοναδικό τρόπο απόδειξης της αλήθειας. Της αληθινής αλήθειας τουλάχιστον. Αν δεν έχει καταγραφεί με μηχανικό μέσο ώστε να πιστοποιηθεί με ISO, αλήθεια δεν υπάρχει, αφού τα λεγόμενα όλων μας απολαμβάνουν πια το τεκμήριο του ψεύδους. Για την ακρίβεια η σχέση ψεύδους – αλήθειας κινείται παράλληλα και συμμετρικά με τη σχέση ηθικολογίας – αμοραλισμού: όσο περισσότερο φουντώνουν οι περί αληθείας όρκοι και διαβεβαιώσεις τόσο περισσότερο μειώνεται ο δείκτης αξιοπιστίας του καθενός, ακριβώς όπως όσο περισσότερο διαρρηγνύει κάποιος ιμάτια και καλτσόν για την ηθική, τόσο περισσότερο έχει πάρει κεφάλι στην βαθμολογική κούρσα της διαφθοράς.
Κατά ένα ειρωνικό τρόπο ένα έμπρακτο παράδειγμα αντιδιαστολής νομίμου και ηθικού (αντιδιαστολής για την οποία τόσο μελάνι και τόσα πίξελ χύθηκαν τους τελευταίους μήνες) είχαμε από την ίδια τη Βουλή, η οποία αφού πρώτα μετέτρεψε σε κακούργημα τη χρήση των κρυφών καμερών έσπευσε αμέσως μετά να τις χρησιμοποιήσει στην Εξεταστική Επιτροπή της. Η χρήση ήταν παράνομη, αλλά σε ένα περιβάλλον κατακλυσμού ψεμμάτων, ως ηθικό μπορεί να νοείται και το μη χείρον, το να αναγκάζεσαι δηλαδή να κάνεις χρήση ενός ανήθικου μέσου, που αγιάζεται εν μέρει από το σκοπό του, από τη δυνατότητα δηλαδή που σου δίνεις να δραπετεύσεις προς στιγμή από τον κατακλυσμό.
Το όλο σκηνικό θυμίζει αρκετά τη δικαιολογητική βάση των αντιντόπινγκ κοντρόλ. Όπως η Γουάντα μπορεί να μπουκάρει στα προπονητήριά σου και να κάνει αιφνιδιαστικούς ελέγχους, όπως κι εκεί αν θέλεις να είσαι μέρος του παιχνιδιού αποδέχεσαι θέλοντας και μη τους κανόνες του, έτσι και εδώ, αφού θες να συμμετέχεις στο παιχνίδι του δημόσιου χώρου να ξέρεις ότι ο ιδιωτικός σου είναι ανά πάσα στιγμή υπό έλεγχο.
Το ντιβιντί κοντρόλ επικρέμαται πάνω από την κεφαλή σου κι άμα σου αρέσει. Αν δεν σου αρέσει, σπίτι σου (στο οποίο εννοείται πάντως ότι και να μπούμε μπορούμε και να το παρακολουθήσουμε)· σπίτι σου με την έννοια μην ασχολείσαι καθόλου με τα κοινά ή μην έχεις κανένα συγγενή ογδόου βαθμού που ασχολήθηκε με τα κοινά ή κανέναν παιδικό φίλο ή οτιδήποτε. Αν δεν ασχοληθείς με τα κοινά και επίσης δεν ασχολείται και κανείς συγγενής ή γνωστός που μας ενδιαφέρει, τότε δεν θα ασχοληθούμε και μεις μαζί σου.
Όπως είχε παλιότερα αποφανθεί ο εθνικός μας προπονητής «ντοπέ είναι όποιος πιάνεται ντοπέ», άρα αν ποτέ δεν πιαστείς δεν είσαι και ντοπέ. Έτσι αν υποθέσουμε ότι όλοι λιγότερο ή περισσότερο ντοπάρονται και όλοι λιγότερο ή περισσότερο ψεύδονται, το κρίσιμο τελικά δεν είναι αν έχεις κι εσύ κάπου τη φωλιά σου λερωμένη, αλλά αν θα σε συλλάβει κάποια κάμερα να τη λερώνεις ή να ομολογείς ότι την έχεις λερώσει. Με άλλα λόγια το ερώτημα –το ουσιαστικό ηθικό ερώτημα- πιθανώς να μετατοπίζεται από το αν πρέπει να γίνεται χρήση των καταγραφών, στο πόσο αποτελεσματική είναι, αφού και η αλήθεια που δείχνει μια κάμερα σχετική είναι, καθώς δίπλα της παραμένει κρυμμένη η μη βιντεοσκοπημένη αλήθεια, η αλήθεια που δείχνει ότι το εκεί θύμα εδώ παριστάνει τον θύτη.
Αλλά τα ηθικά ερωτήματα λίγο αφορούν, όπως άλλωστε και τα νόμιμα. Το «πρέπει ή δεν πρέπει;» δεν είναι το δίλημμα της μόδας, το δίλημμα της μόδας είναι το «μπορώ ή δεν μπορώ;». Δίνεται η αίσθηση στους απ’ έξω ότι σημαντικότατο κομμάτι του δημοσιογραφικού κόσμου έχει ως κύρια απασχόληση την ανεύρεση μυστικών και την εν συνεχεία χρήση τους ως όπλων σε ένα συνεχές αλισβερίσι, στο οποίο πραγματικά συγχέονται και θολώνουν τα όρια μεταξύ δημοσιογραφικής έρευνας, δημοσιογραφικής αποκάλυψης, δημοσιογραφικής πίεσης και δημοσιογραφικού εκβιασμού. Πάνω στα μυστικά και στις λερωμένες φωλιές χτίζονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οι ηχηρότερες δημοσιογραφικές καριέρες.
Πρέπει να τονιστεί ότι αυτός δεν είναι απλά ο πιο πειστικός, αλλά μάλλον έχει μετατραπεί στον μοναδικό τρόπο απόδειξης της αλήθειας. Της αληθινής αλήθειας τουλάχιστον. Αν δεν έχει καταγραφεί με μηχανικό μέσο ώστε να πιστοποιηθεί με ISO, αλήθεια δεν υπάρχει, αφού τα λεγόμενα όλων μας απολαμβάνουν πια το τεκμήριο του ψεύδους. Για την ακρίβεια η σχέση ψεύδους – αλήθειας κινείται παράλληλα και συμμετρικά με τη σχέση ηθικολογίας – αμοραλισμού: όσο περισσότερο φουντώνουν οι περί αληθείας όρκοι και διαβεβαιώσεις τόσο περισσότερο μειώνεται ο δείκτης αξιοπιστίας του καθενός, ακριβώς όπως όσο περισσότερο διαρρηγνύει κάποιος ιμάτια και καλτσόν για την ηθική, τόσο περισσότερο έχει πάρει κεφάλι στην βαθμολογική κούρσα της διαφθοράς.
Κατά ένα ειρωνικό τρόπο ένα έμπρακτο παράδειγμα αντιδιαστολής νομίμου και ηθικού (αντιδιαστολής για την οποία τόσο μελάνι και τόσα πίξελ χύθηκαν τους τελευταίους μήνες) είχαμε από την ίδια τη Βουλή, η οποία αφού πρώτα μετέτρεψε σε κακούργημα τη χρήση των κρυφών καμερών έσπευσε αμέσως μετά να τις χρησιμοποιήσει στην Εξεταστική Επιτροπή της. Η χρήση ήταν παράνομη, αλλά σε ένα περιβάλλον κατακλυσμού ψεμμάτων, ως ηθικό μπορεί να νοείται και το μη χείρον, το να αναγκάζεσαι δηλαδή να κάνεις χρήση ενός ανήθικου μέσου, που αγιάζεται εν μέρει από το σκοπό του, από τη δυνατότητα δηλαδή που σου δίνεις να δραπετεύσεις προς στιγμή από τον κατακλυσμό.
Το όλο σκηνικό θυμίζει αρκετά τη δικαιολογητική βάση των αντιντόπινγκ κοντρόλ. Όπως η Γουάντα μπορεί να μπουκάρει στα προπονητήριά σου και να κάνει αιφνιδιαστικούς ελέγχους, όπως κι εκεί αν θέλεις να είσαι μέρος του παιχνιδιού αποδέχεσαι θέλοντας και μη τους κανόνες του, έτσι και εδώ, αφού θες να συμμετέχεις στο παιχνίδι του δημόσιου χώρου να ξέρεις ότι ο ιδιωτικός σου είναι ανά πάσα στιγμή υπό έλεγχο.
Το ντιβιντί κοντρόλ επικρέμαται πάνω από την κεφαλή σου κι άμα σου αρέσει. Αν δεν σου αρέσει, σπίτι σου (στο οποίο εννοείται πάντως ότι και να μπούμε μπορούμε και να το παρακολουθήσουμε)· σπίτι σου με την έννοια μην ασχολείσαι καθόλου με τα κοινά ή μην έχεις κανένα συγγενή ογδόου βαθμού που ασχολήθηκε με τα κοινά ή κανέναν παιδικό φίλο ή οτιδήποτε. Αν δεν ασχοληθείς με τα κοινά και επίσης δεν ασχολείται και κανείς συγγενής ή γνωστός που μας ενδιαφέρει, τότε δεν θα ασχοληθούμε και μεις μαζί σου.
Όπως είχε παλιότερα αποφανθεί ο εθνικός μας προπονητής «ντοπέ είναι όποιος πιάνεται ντοπέ», άρα αν ποτέ δεν πιαστείς δεν είσαι και ντοπέ. Έτσι αν υποθέσουμε ότι όλοι λιγότερο ή περισσότερο ντοπάρονται και όλοι λιγότερο ή περισσότερο ψεύδονται, το κρίσιμο τελικά δεν είναι αν έχεις κι εσύ κάπου τη φωλιά σου λερωμένη, αλλά αν θα σε συλλάβει κάποια κάμερα να τη λερώνεις ή να ομολογείς ότι την έχεις λερώσει. Με άλλα λόγια το ερώτημα –το ουσιαστικό ηθικό ερώτημα- πιθανώς να μετατοπίζεται από το αν πρέπει να γίνεται χρήση των καταγραφών, στο πόσο αποτελεσματική είναι, αφού και η αλήθεια που δείχνει μια κάμερα σχετική είναι, καθώς δίπλα της παραμένει κρυμμένη η μη βιντεοσκοπημένη αλήθεια, η αλήθεια που δείχνει ότι το εκεί θύμα εδώ παριστάνει τον θύτη.
Αλλά τα ηθικά ερωτήματα λίγο αφορούν, όπως άλλωστε και τα νόμιμα. Το «πρέπει ή δεν πρέπει;» δεν είναι το δίλημμα της μόδας, το δίλημμα της μόδας είναι το «μπορώ ή δεν μπορώ;». Δίνεται η αίσθηση στους απ’ έξω ότι σημαντικότατο κομμάτι του δημοσιογραφικού κόσμου έχει ως κύρια απασχόληση την ανεύρεση μυστικών και την εν συνεχεία χρήση τους ως όπλων σε ένα συνεχές αλισβερίσι, στο οποίο πραγματικά συγχέονται και θολώνουν τα όρια μεταξύ δημοσιογραφικής έρευνας, δημοσιογραφικής αποκάλυψης, δημοσιογραφικής πίεσης και δημοσιογραφικού εκβιασμού. Πάνω στα μυστικά και στις λερωμένες φωλιές χτίζονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οι ηχηρότερες δημοσιογραφικές καριέρες.
(Κείμενο γραμμένο για το «Post Media»)
21 Comments:
Το «πρέπει ή δεν πρέπει;» δεν είναι το δίλημμα της μόδας, το δίλημμα της μόδας είναι το «μπορώ ή δεν μπορώ;».
- Εξαιρετικά εύστοχο!
"Πάνω στα μυστικά και στις λερωμένες φωλιές χτίζονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οι ηχηρότερες δημοσιογραφικές καριέρες."
Ή αλλιώς:
"Υπάρχουν δυο λογιών άνθρωποι, οι μέλισσες και οι μύγες. Οι μέλισσες γυρεύουν τα λουλούδια, οι μύγες τα σκατά."
κε διαχειριστή του ιστολογίου είστε νηφάλιος; αναφέρω ένα τετριμμένο συμβάν από δημοσιογραφική παρουσία στο διαδίκτυο η οποία αποζητούσε "cyber sex" στο πνευματικά δικό σας ιστολόγιο κι αφορά το περιεχόμενο του post κι εσείς το διαγράφετε; δεν αυξάνεται η δημοτικότητα του ιστολογίου με καταγραφή τέτοιων συμβάντων; μήπως νομίζετε πως αντιτίθεμαι στην κερδοφορία δημοσιογραφικών οντοτήτων στο διαδίκτυο όπου ενίοτε παρίσταμαι κι εγώ μεταξύ άλλων; προσπαθείτε να προστατέψετε κάποια υπόληψη ντροπαλής στην ταυτότητα, αλλά χυδαίας στην συμπεριφορά; εσάς δεν σας αφορά το ότι το ιστολόγιό σας συχνά αντιμετωπίζεται από σχολιαστές ως adult τσοντοsite; δεν μας τα λέτε καλά φίλτατε, καθόλου καλά, ενώ σε όλους απευθύνεστε, κι εγώ δεν έχω προσωπικό συμφέρον για να παρερμηνεύσω ή συκοφαντήσω.
υφίστανται δημοσιογράφοι ή γενικότερα εργαζόμενοι νυχτερινής βάρδιας στο διαδίκτυο οι οποίοι ντρέπονται να απευθυνθούν στα αντίστοιχα adult sites για τις σεξουαλικές τους ορέξεις ή να αναζητήσουν αυτά που επιθυμούν εκτός διαδικτύου, ωστόσο καθόλου δεν ντρέπονται ανώνυμα να κατεβάζουν την κιλότα σε ιστολόγια δημοσιογράφων όπως στο παρόν. Μου θυμήσατε με το post "μαθήτρια" λυκείου η οποία θεώρησε πως στο μάθημα παίζεται θεατράκι teenage περιοδικών με θεματολογία "πώς να κάνετε σεξ".. Οι ιθύνοντες στην παιδεία δεν κάνετε έναν κόπο ενημέρωσης και κατάρτισης στη σεξουαλική αγωγή μαθητών, μην αρχίσουν να ξεβρακώνονται κι αυτοί μες στις σχολικές αίθουσες; Γνωστή και η μόδα σε καταπιεσμένους teenagers με τα παντελόνια άνευ ζώνης και την επίδειξη του κώλου τους..
old-boy δε θέλω να σε στεναχωρήσω, πάρτο απόφαση για να μην κοπιάζεις να σβήνεις δικά μου σχόλια. Να 'μαστε καλά πρώτα ο Θεός, έχουμε πολλά χρόνια συνύπαρξης στο χώρο σχολιασμού αυτού του ιστολογίου, πάρα πολλά, εκτός κι αν εσύ αποφασίσεις να σταματήσεις να συντάσσεις σε αυτό το ιστολόγιο. Σέβομαι το χώρο και τους σχολιαστές, αν αυτό σου αρκεί κι όποτε είτε με ενοχλούν, είτε με προκαλούν, δεν έχω παρά να καταγράφω, να διατηρώ ένα αρχείο στο χώρο των σχολίων, αναλόγως και του περιεχομένου αντίστοιχου post. Είμαι σίγουρος πως αυτό αποτελεί και μια προσφορά στη δημοσιογραφική δεοντολογία χάριν ενδιαφέροντος για τα κοινά, εγώ δεν έχω πρόβλημα να με "παρακολουθούν" καθώς περιττό, τα κακώς κείμενα μεταφέρω ο ίδιος γραπτώς. Καλά κούλουμα.
Anasthod-Θόδωρε,
έγραψες: "Να 'μαστε καλά πρώτα ο Θεός, έχουμε πολλά χρόνια συνύπαρξης στο χώρο σχολιασμού αυτού του ιστολογίου, πάρα πολλά, εκτός κι αν εσύ αποφασίσεις να σταματήσεις να συντάσσεις σε αυτό το ιστολόγιο."
Ειλικρινά, γιατί έχεις κολλήσει έτσι;
Σαν εμμονή ακούγεται και φαίνεται.
Ο/Η,
μα δεν τον λένε Θόδωρο, ούτε καν Θεόδωρο αλλά Κώστα.
Το αποκάλυψα επιτέλους.
ρε Θοδωρίκο
αυτό που με τρομάζει σε σένα δεν είναι ότι είσαι μουρλός,
είναι ότι είσαι εκπαιδευτικός!
Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η είπε...
Anasthod-Θόδωρε,
έγραψες: "Να 'μαστε καλά πρώτα ο Θεός, έχουμε πολλά χρόνια συνύπαρξης στο χώρο σχολιασμού αυτού του ιστολογίου, πάρα πολλά, εκτός κι αν εσύ αποφασίσεις να σταματήσεις να συντάσσεις σε αυτό το ιστολόγιο."
Ειλικρινά, γιατί έχεις κολλήσει έτσι;
Σαν εμμονή ακούγεται και φαίνεται.
2/28/2009 12:01:00 μμ
εξηγώ το γιατί σε πρότερο post, μεταφέρω τα κακώς κείμενα όποτε με ενοχλούν ή αναδρούν μέσω διαδικτύου σε ό,τι με αφορά άγνωστοι σε εμένα. Περί εμμονής απ' όσο έχω διαπιστώσει ορισμένοι συνεχίζουν να μεταφέρουν και να "πλέκουν" τρόπω τινά, σχόλια κι εκφράσεις τις οποίες έχω χρησιμοποιήσει, καθόλου τετριμμένες στην καθομιλουμένη. Αυτό το οποίο δεν ξέρω είναι πώς επιτρέπεται στους απανταχού στη γη ιστολόγους και σε αυτό το ιστολόγιο να συνεχίζουν να "πουστάρουν" ενώ χρήστης ονόματι "Liak." εξέφερε την αντίθεσή του στο διαδικτυακό τόπο του περιοδικού 'αθηνόραμα'. Εμένα μου αρέσει να διατηρώ ιστολόγιο κι απ' όσο γνωρίζω δεν είναι παράνομο, λυπάμαι άμα στεναχωρώ τον κάθε Liak. Συγνώμη, έχω αφήσει καταμεσής ένα session στο premiere από χθες το βράδυ. Kαλημέρα, καλά κούλουμα.
να λέτε να 'μαστε καλά, σε ένα μέσο όρο ζωής τα 70-80 έτη με υγιή δάχτυλα και όραση (αλλά και μέσω προφορικού κειμενογράφου), εγώ προσωπικά περί τα 40 χρονάκια ακόμη, έχω να γράψω τα μαλλιά της κεφαλής μου. Καλό πουστάρισμα, και στα δικά σας!
Θόδωρε,
έγραψες: "εξηγώ το γιατί σε πρότερο post, μεταφέρω τα κακώς κείμενα όποτε με ενοχλούν ή αναδρούν μέσω διαδικτύου σε ό,τι με αφορά άγνωστοι σε εμένα."
Εντάξει, γενικώς κατανοητό αυτό, αλλά πιο ειδικά πώς εφαρμόζεται;
Θέλω να πω, σίγουρα είναι μέγα το πλήθος των κακώς κειμένων στα επίσης μεγάλου πλήθους ιστολογίων - οπότε:
1. Πώς τα βγάζεις πέρα; Ολημερίς είσαι καθισμένος στο πληκτρολόγιο; Ή απλά επιλέγεις σε ποιον θα τα χώσεις;
2. (σε συνάρτηση με το 1.) Αξίζει πραγματικά τον κόπο; Τι σου απομένει στο τέλος της μέρας πέρα από το αίσθημα μιας εκτόνωσης, που έτσι κι αλλιώς γνωρίζουμε πως είναι πρόσκαιρο;
Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η είπε...
Θόδωρε,
έγραψες: "εξηγώ το γιατί σε πρότερο post, μεταφέρω τα κακώς κείμενα όποτε με ενοχλούν ή αναδρούν μέσω διαδικτύου σε ό,τι με αφορά άγνωστοι σε εμένα."
Εντάξει, γενικώς κατανοητό αυτό, αλλά πιο ειδικά πώς εφαρμόζεται;
Θέλω να πω, σίγουρα είναι μέγα το πλήθος των κακώς κειμένων στα επίσης μεγάλου πλήθους ιστολογίων - οπότε:
1. Πώς τα βγάζεις πέρα; Ολημερίς είσαι καθισμένος στο πληκτρολόγιο; Ή απλά επιλέγεις σε ποιον θα τα χώσεις;
2. (σε συνάρτηση με το 1.) Αξίζει πραγματικά τον κόπο; Τι σου απομένει στο τέλος της μέρας πέρα από το αίσθημα μιας εκτόνωσης, που έτσι κι αλλιώς γνωρίζουμε πως είναι πρόσκαιρο;
2/28/2009 05:27:00 μμ
Οι υπόλοιποι ιστολόγοι πώς τα βγάζουν πέρα; Στερούνται των υπολοίπων απαραίτητων δραστηριοτήτων στο 24ωρό τους; Σε ποιόν "έχωσα" τι; Διαπίστωσες έλλειψη εκτίμησης στον old-boy, τον αγαπητό κινηματογραφικό κινέζο; Εφόσον δεν με διαβάλλουν, γιατί να ασχοληθώ; Το τέλος της ημέρας δεν αρμόζει σε ένα βιβλίο, στη συνέχεια ενός pcGame, σε μια κινηματογραφική ταινία, σε ένα μυοχαλαρωτικό ζεστό douche; Α, είδα το Juno, ευχάριστο, smells like teen spirit, μελαγχολικό brit pop(τραγουδούν και οι B&S), και ολίγο από το Ι'm Νot Τhere(neither here) περί Jack Rollins, Bob Dylan και τα τοιαύτα. Καληνύχτα σας.
Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η είπε...
Θόδωρε,
έγραψες: "εξηγώ το γιατί σε πρότερο post, μεταφέρω τα κακώς κείμενα όποτε με ενοχλούν ή αναδρούν μέσω διαδικτύου σε ό,τι με αφορά άγνωστοι σε εμένα."
Εντάξει, γενικώς κατανοητό αυτό, αλλά πιο ειδικά πώς εφαρμόζεται;
Θέλω να πω, σίγουρα είναι μέγα το πλήθος των κακώς κειμένων στα επίσης μεγάλου πλήθους ιστολογίων - οπότε:
1. Πώς τα βγάζεις πέρα; Ολημερίς είσαι καθισμένος στο πληκτρολόγιο; Ή απλά επιλέγεις σε ποιον θα τα χώσεις;
2. (σε συνάρτηση με το 1.) Αξίζει πραγματικά τον κόπο; Τι σου απομένει στο τέλος της μέρας πέρα από το αίσθημα μιας εκτόνωσης, που έτσι κι αλλιώς γνωρίζουμε πως είναι πρόσκαιρο;
2/28/2009 05:27:00 μμ
υγ: ανώνυμε, με φράσεις όπως "είσαι καθισμένος στο πληκτρολόγιο" κεντρίζεις τη φαντασία των δυσλεκτικών.. Άλλο "μιλώ και χέζω" από αναφορές σε Μπέκετ, Αρτό κ.λπ., άλλο "κάθομαι σε ένα pc". Ειλικρινά στο γράφω, θα βαρεθείς να κάνεις ηλίθιες ερωτήσεις για πάρα πολλά χρόνια ακόμη, εφόσον θα υφίσταται αυτό το ιστολόγιο. Εμένα δεν με ενοχλεί καθόλου, πολλοί θα απεβιώσουν στο μεταξύ, εξίσου πολλούς στα ΜΜΕ θα αναστήσουν και θα συνεχίσουν άλλοι την προσομοίωση όσων δημιούργησαν μην τυχόν κι αποκαλυφθεί η ταυτότητά τους. Συνέχισε εσύ ανώνυμε να κάθεσαι στο ..πληκτρολόγιο.
Θόδωρε,
μην παραξενευτείς αλλά ειλικρινά: με κάλυψες.
Ευχαριστώ και καλά κούλουμα.
Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η Ο/Η είπε...
Θόδωρε,
μην παραξενευτείς αλλά ειλικρινά: με κάλυψες.
Ευχαριστώ και καλά κούλουμα.
Δεν κάνει τίποτις, ένα tab παραπάνω ανοιχτό. Μια καρτέλα ελληνιστί. Είδα το wall-e, μια ευφυέστατη δημιουργία για όλες τις ηλικίες, αν σου αρέσει ο κινηματογράφος. Ξεφύλισσα και μερικά περί Ακταίονα, αλλά μπερδεύτηκα με το ποιά έκδοχη είναι η επικρατέστερη. Βίασε την πολυπόθητη Άρτεμις καθώς την είδε γυμνή ή δια σωματικής βίας; Βεβήλωσε το ιερό της επιδιδόμενος σε σεξουαλικά όργια ή απλώς την έπαιρνε μάτι την ώρα που βρισκόταν στο λουτρό; Υπήρξε ιστορικός ο οποίος προσέγγισε την πραγματικότητα ή καθείς εξύμνησε την Άρτεμις όπως ο ίδιος προτιμούσε;
Ανώνυμος Ο/Η Ανώνυμος είπε...
ρε Θοδωρίκο
αυτό που με τρομάζει σε σένα δεν είναι ότι είσαι μουρλός,
είναι ότι είσαι εκπαιδευτικός!
2/28/2009 12:08:00 μμ
Ανώνυμε κι εγώ έχω τρομάξει μερικές στιγμές με την επιλογή μου ως καθηγητής μέσης εκπαίδευσης, με τα όσα μας μεταφέρουν οι δημοσιογράφοι στα ΜΜΕ για τα όσα εκτυλλίσσονται στο χώρο της παιδείας και ιδίως με τον τρόπο με τον οποίο μας "ενημερώνουν", αλλά δεν είναι δα και τίποτε φοβερό. Περισσότερο ένας συνηθισμένος δημόσιος υπάλληλος είμαι, ενώ εκτίω την υπηρεσία μου σε όποιο σχολείο κρίνει η εκάστοτε διεύθυνση. Να σου πω την αλήθεια δεν χρειάζεται να ανησυχείς, αφ'ενός διότι αν ο ίδιος διαπιστώσω στον εαυτό μου ανησυχητική συμπεριφορά θα αναζητήσω τις πρέπουσες λύσεις, αφ' ετέρου γιατί υφίστανται κανονισμοί και αρμόδιες αρχές οι οποίες παρέχουν το κατά δύναμιν τις απαραίτητες ισορροπίες στους σχολικούς χώρους. Εγώ το μόνο το οποίο ζητώ στο χώρο της δουλειάς μου είναι βέλτιστες συνθήκες και να μου επιτρέπουν τη διδασκαλία όσο καλύτερα μπορώ. Άμα ορισμένοι, είτε μαθητές, είτε συνάδελφοι, επιμένουν στη δημιουργία χείριστων συνθηκών και στην αποτροπή της διεξαγωγής του μαθήματος, ε, δε θα επιδιώξω εγώ ούτε συνθήκες φροντιστηρίου, αλλά ούτε και συνθήκες ανταγωνισμού σε όρους της φιλελεύθερης αγοράς.
Ανώνυμος Ο/Η Ανώνυμος είπε...
ρε Θοδωρίκο
αυτό που με τρομάζει σε σένα δεν είναι ότι είσαι μουρλός,
είναι ότι είσαι εκπαιδευτικός!
2/28/2009 12:08:00 μμ
ανώνυμε θέλω να σου προσθέσω κάτι: με έχουν κρίνει σε σινεκριτική πως δεν κάνω για καθηγητής, σε αυτό το ιστολόγιο πάλι ανώνυμος σχολιαστής με έχει κρίνει ως "τρελλό" και πως με συκοφαντεί και με μίσει ένα πρόσωπο, εσύ μού γράφεις πως ανησυχείς επειδή είμαι εκπαιδευτικός. Σε ενημερώνω πως έχω ήδη γράψει πολλά προσωπικά τα οποία αφορούν εμένα και άλλα πρόσωπα με τα οποία συναστράφηκα στο παρελθόν ή συναναστρέφομαι στο παρόν εκτός διαδικτύου, όπως και τα στοιχεία μου. Κάνε αυτό που θέλεις προκειμένου να μην ανησυχείς, δεν με ενοχλεί να με απολύσουν προκειμένου να ηρεμήσουν όσοι έχουν πρόβλημα μαζί μου, ούτως ή άλλως δεν μπορώ υπό αυτές τις συνθήκες ούτε να κάνω τη δουλειά μου στο σχολείο, αλλά ούτε και μπορώ να υποστώ λογοκρισία στο διαδίκτυο. Ειλικρινά κουράστηκα να εξηγώ και δεν με νοιάζει πλέον αν με πιστεύουν όσοι μου απευθύνονται και μου έχουν απευθυνθεί στο διαδίκτυο ανώνυμα. Έχουν φτάσει να θέλουν να με ..παντρέψουν με καθηγήτρια, να με απειλούν πως θα σπάσουν το αυτοκίνητο και πόσα άλλα πιο "ασήμαντα". Δεν έχω ιδέα ποιός είσαι ή ποιοί είναι και τι μπορεί να θέλουν και δεν δουλεύω σε τηλεοπτικό κανάλι, δεν έχω καν τηλεόραση. Παράκληση, κάνε αυτό που θες μέσω των νόμιμων διαδικασιών αν έχεις πρόβλημα μαζί μου και μην με ξαναενοχλήσεις, έχω εξηγήσει τι εννοώ για τα περισσότερα τα οποία έχω γράψει, είτε εσύ, είτε οποιοσδήποτε άλλος έχει πρόβλημα λόγω της παρουσίας μου στο διαδίκτυο ή σε όποιο σχολείο. Κυριολεκτώ.
Ανώνυμος Ο/Η Ανώνυμος είπε...
ρε Θοδωρίκο
αυτό που με τρομάζει σε σένα δεν είναι ότι είσαι μουρλός,
είναι ότι είσαι εκπαιδευτικός!
2/28/2009 12:08:00 μμ
ανώνυμε έχω μια μάνα η οποία είδε στην τηλεόραση - ιδιωτικό ή κρατικό κανάλι δεν γνωρίζω - πως "οι φίλοι μου" θέλουν εκδίκηση. Ποιοί φίλοι μου δεν γνωρίζω. Επιπλέον είδε σε μια σειρά περί ψυχολογίας στον ANT1 προ καιρού μια ξανθιά να δίνει συμβουλές και μού είπε πως ήταν η κοπέλα του Αντώνη Κανάκη αν δεν απατώμαι. Επιπλέον με συμβούλεψε πως οι ξανθιές που δε βάφουν και τα φρύδια τους είναι πουτάνες. Για ποιό λόγο δεν γνωρίζω, δεν έκανα καμιά νύξη περί γυναίκας, γενικώς έχει πάρει θάρρος τα τελευταία έτη το οποίο ουδέποτε της είχα δώσει. Τα Χριστούγεννα είχα πάει Αθήνα στο πατρικό, μου έθεσε την απορία "άμα δεις μια κοπέλα", είδε στην τηλεόραση πάλι σε σίριαλ, σε εκπομπή ψυχαγωγική, δεν ξέρω τι, ποιά, ποιούς. Περί ανησυχίας σου σε ένα board στο αθηνόραμα στο post περί αριστερίς ελπίδος, κι αν ανήκεις στους "φίλους μου" για τους οποίους δεν έχω ιδέα ποιοί μπορεί να είναι και θες κι εσύ εκδίκηση, έχω αναρτήσει προσωπικά στοιχεία εάν επιθυμείς να ασκήσεις δίωξη, μήνυση ή δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να σε ενοχλεί και τι θες από εμένα.
Ο/Η anasthod είπε...
Ανώνυμος Ο/Η Ανώνυμος είπε...
ρε Θοδωρίκο
αυτό που με τρομάζει σε σένα δεν είναι ότι είσαι μουρλός,
είναι ότι είσαι εκπαιδευτικός!
2/28/2009 12:08:00 μμ
α, ξέχασα, κατά τη γνώμη της μάνας μου είμαστε πλούσιοι. Εγώ δεν ξέρω το πώς συμβαίνει αυτό, στο αναφέρω σε περίπτωση που σε ενδιαφέρει να το συμπεριλάβεις στα όποια εκδικητικά κίνητρά σου. Μονάχα, ό,τι επιθυμείς να ασκήσεις εναντίον μου, κάνε το γρήγορα άμα είσαι οπαδός των όσων γράφουν στην Athens Voice, κάνεις σεξ, δεν αγοράζεις cds από γνωστούς στυλίστες τραγουδιτών, κ.λπ.
Ανώνυμος Ο/Η Ανώνυμος είπε...
ρε Θοδωρίκο
αυτό που με τρομάζει σε σένα δεν είναι ότι είσαι μουρλός,
είναι ότι είσαι εκπαιδευτικός!
2/28/2009 12:08:00 μμ
ανώνυμε εφόσον το αποζητάς, σημειώνω και αυτό: φέτος μου ζήτησε "συνάδελφος" μαθηματικός στο ΕΠΑΛ Ζακύνθου το προσωπικό μου τηλέφωνο, για ποιό λόγο δε γνωρίζω. Αρνήθηκα την 1η φορά. Κατόπιν μού ζήτησε βοήθεια για ένα φορητό Η/Υ, ήρθε στο σπίτι στο οποίο μένω κι εννοείται πως δεν είχα σε τίποτε να συνδράμω εφόσον η βοήθεια των windows, τα βιβλία, περιοδικά Η/Υ και το διαδίκτυο υπερκαλύπτουν τις ανάγκες αρχάριων χρηστών οι οποίοι γνωρίζουν ανάγνωση στα Ελληνικά, πόσο μάλλον στα Αγγλικά. Στη συνέχεια μού ζήτησε να πάμε θέατρο, ωστόσο έκανα σαφές πως η επικοινωνία με συναδέλφους περιορίζεται εντός του σχολείου για τα όσα κοινά αφορούν τη δουελιά μας εκεί. Στη συνέχεια μού πρότεινε αν θέλω να πάω στο σπίτι που μένει να μη διστάσω, οπότε κι ευχαρίστησα ευγενικά. Χθες έλαβα μήνυμα από τον αριθμό του τηλεφώνου που μου έδωσε για χρόνια πολλά, αλλά δεν γιόρταζα. Στα 32 μου να βγω παρέα με συνάδελφο ο οποίος προσεγγίζει τα 40 ή να πάω στο σπίτι του και καθώς εργένης, είναι κάτι το οποίο έχει περάσει ανεπιστρεπτί εδώ και πολλά χρόνια για εμένα. Επειδή δεν γίνεται να αλλάζω αριθμό κινητού τηλεφώνου κάθε τρεις και λίγο, αλλά ούτε και μου αρέσει να ενημερώνω λογής διευθύνσεις για ενόχληση από συνάδελφο, μπορείς αν τον γνωρίζεις ή αν άλλος σχολιαστής τον γνωρίζει να ικανοποιήσετε τις κοινωνικές του απαιτήσεις; Αυτό πέραν του ζητήματος της απολύσεώς μου και λοιπών απειλών για τα οποία ανώνυμε κάνε ό,τι θέλεις. Ευχαριστώ πολύ.
διορθ.: [..] για όσα κοινά αφορούν τη δουλειά μας, την εργασία μας, εκεί, στο σχολείο, στον εργασιακό χώρο. [..]
Δημοσίευση σχολίου
<< Home