Ο Δρόμος της Επανάστασης
«You figure it's more comfy here in the old Hopeless Emptiness after all?» .Δεν θέλω να μιλήσω τόσο για μια ταινία όσο για ένα βιβλίο. Πήρα σχεδόν συμπτωματικά το «Revolutionary Road» του Ρίτσαρντ Γέιτς, όταν η ταινία έβγαινε στα σινεμά. Και επειδή βιβλία δυσκολεύομαι πια να διαβάσω ακόμα και στα ελληνικά, η πιθανότητα να διαβάσω ένα βιβλίο στα αγγλικά φάνταζε εξαρχής πολύ μικρή. Και τώρα φαντάζει ακόμη μικρότερη η πιθανότητα να κατορθώσω να μεταφέρω στοιχειωδώς ικανοποιητικά όλα όσα ένιωθα διαβάζοντάς το.
Πώς γίνεται κι ένα βιβλίο που πραγματεύεται σχέσεις τόσο επώδυνες, αλήθειες τόσο επώδυνες, αυτογνωσίες τόσο επώδυνες, να προξενεί τέτοια παρατεταμένη αγαλλίαση; Γίνεται, γιατί τις σπάνιες φορές που το πνεύμα σου έρχεται αντιμέτωπο με την μεγάλη λογοτεχνία, ό,τι βαθιά δυσάρεστο κι αν του παρουσιάσει αυτή, το έχει οργανώσει και παρουσιάσει τόσο μαεστρικά, που η ομορφιά του τεχνητού δημιουργήματος υπερισχύει της ασχήμιας της πραγματικότητας, την οποία αποκαλυπτικά ξεγυμνώνει.
Τελειώνοντας το βιβλίο, ξέρεις πως η ταινία δεν μπορεί παρά να είναι συγκριτικά φτωχή, και πράγματι είναι, υπό την έννοια ότι υποχρεούται να υποταχθεί στην λογική της πλοκής (πρώτα θα γίνει εκείνο και μετά εκείνο και μετά εκείνο), ενώ στο βιβλίο ακόμα και αν συμβαίνουν ακριβώς τα ίδια γεγονότα, τα γεγονότα δεν είναι οι αδιαμφισβήτητοι πρωταγωνιστές αλλά τα πιόνια πολύ πιο σύνθετων ψυχικών διεργασιών.
« Έστησε ο έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη».Ο Φρανκ χορεύει με την Έιπριλ
και όπως τους βλέπεις τώρα να χορεύουν μπροστά σου,
καταλαβαίνεις πως δεν υπάρχει ιστορία αγάπης,
που αν ςιεσίρυγοδοπανα το βλέμμα σου
και την πάρεις από το τέλος προς την αρχή της,
δεν θα βρεις χάπι εντ.
Όσο για τον δρόμο της επανάστασης της Έιπριλ και του Φρανκ Γουίλερ, όσο για τον δρόμο της επανάστασης του Λέστερ Μπέρναμ, όσο για τον δρόμο της εξέγερσης του περασμένου Δεκέμβρη, είναι δρόμοι που περισσότερο από το που θέλουν να σε οδηγήσουν ξέρουν από που θέλουν να σε απομακρύνουν, αλλά όσο ο προορισμός τους παραμένει θολός, στους δρόμους θα γυρνάς τους ίδιους και στις γειτονιές του Κονέκτικατ τις ίδιες θα γερνάς.
posted by Old Boy @ 6:34 μ.μ.
7 comments
7 Comments:
Σπάνια, έχει φυγή στο Παρίσι η πραγματική ζωή !
Εξαιρετική ταινία, μας πέρνει όλους η μπάλα.
Γίνεται, γιατί τις σπάνιες φορές που το πνεύμα σου έρχεται αντιμέτωπο με την μεγάλη λογοτεχνία, ό,τι βαθιά δυσάρεστο κι αν του παρουσιάσει αυτή, το έχει οργανώσει και παρουσιάσει τόσο μαεστρικά, που η ομορφιά του τεχνητού δημιουργήματος υπερισχύει της ασχήμιας της πραγματικότητας, την οποία αποκαλυπτικά ξεγυμνώνει.
Εγώ το πάθαινα αυτό με τη Βαβούρα.
Τι τον θες τον περασμένο Δεκέμβρη;
Το μόνο άσχετο τμήμα ενός εξαιρετικού κειμένου. Hopeless Emptiness! Όσο μικρός κι αν είναι ο ρόλος του τρελού γιου (Μάικ Σάνον νομίζω) είναι αριστουργηματικός. Ο άνθρωπος που βλέπει την καθημερινότητα να μας συνθλίβει, το λέει και την βιώνει. Σε αντίθεση με τους υπόλοιπους από εμάς. Που είτε δεν το λέμε, είτε δεν το βλέπουμε. Νομίζω θα πρέπει να υπάρξει κι ένα τρίτο όσκαρ ηθοποίιας, μικρής διάρκειας ρόλου.
Στενάχωρο έργο, αλλά έργο.
Δείτε το.
Geti
Σχεδόν πάντα τα βιβλιά ειναι μακράν καλύτερα απο την κιν/κή μεταφορά τους.
"όσο ο προορισμός τους παραμένει θολός, στους δρόμους θα γυρνάς τους ίδιους και στις γειτονιές του Κονέκτικατ τις ίδιες θα γερνάς."
Θα μπορούσε να είναι κι αλλιώς? Υπάρχει κάποια επανάσταση ή εξέγερση που να είχε ξεκάθαρο προορισμό? Αν είχε ένα προκαθορισμένο, ξεκάθαρο "τέλος" θα συνέχιζε να είναι επανάσταση ή θα κατέληγε μια στεγνή γραφειοκρατική διαδικασία στην καλύτερη ή ένα είδος ολοκληρωτισμού στην χειρότερη? Ίσα ίσα που η "θολούρα" και η ανασφάλεια που είχε η επιλογή του Παρισιού αντιπαραβάλεται με την ξεκάθαρη επιλογή της μικροαστικής καθημερινότητας. Νομίζω ότι αυτό που μπορεί να σε τρελάνει τελικά είναι ακριβώς το πόσο ξεκάθαρα μπορεί να προδιαγράφεται η ζωή του καθενός.
Πάντως είναι εξαιρετική ταινία (δυστυχώς δεν διάβασα το βιβλίο πρώτα) και δύσκολα μπορεί κανείς να αποφύγει συγκρίσεις με τη δική του ζωή και τους συμβιβασμούς που έχει κάνει...
το βιβλίο είναια πό τα καλύτερα που διάβασα στη ζωή μου. ευχαριστώ!
Xαίρομαι ιδιαίτερα :)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home