Τετάρτη, Ιανουαρίου 28, 2009

Little Children

Σε μια περίοδο πλήρους αποενοχοποίησης της πορνογραφίας, σε μια περίοδο όπου επίσης το γενικό κονσένσους είναι ότι ο τρόπος που την βρίσκεις μόνος σου σπίτι σου είναι αποκλειστικά δική σου υπόθεση, εκείνος που την βρίσκει με υλικό παιδικής πορνογραφίας ανάγεται στο Απόλυτο Τέρας.
Παραμένει δε τόσο τέρας, που τελικά ελάχιστα ενδιαφέρει εσένα κι εμένα αν απλώς βλέπει παιδική πορνογραφία ή τις ορέξεις του αυτές τις κάνει και πράξη επί παιδιών. Βέβαια εννοείται ότι όσο η ζήτηση υπάρχει και αυξάνεται τόσο θα αυξάνεται και η προσφορά, και η προσφορά βλάπτει υπαρκτούς ανθρώπους, αληθινά παιδιά.
Αλλά περισσότερο από το αντικειμενικό κακό (το κακό που παθαίνουν τα θύματα) έχεις την αίσθηση ότι ο νομοθέτης -που ενώ μέχρι πρόσφατα για να σε τιμωρήσει δεν αρκούνταν στην διακίνηση ή κατοχή παιδικού πορνογραφικού υλικού αλλά απαιτούσε να το διακινείς ή κατέχεις από κερδοσκοπία, τροποποίησε το νόμο και αφαίρεσε την προϋπόθεση της κερδοσκοπίας, επιτρέποντας πλέον και τη δημοσιοποίηση του ονόματός σου- και μαζί του όλοι μας ενδιαφερόμαστε περισσότερο για το υποκειμενικό κακό (την αρρώστια που κουβαλά μέσα του ο «θύτης»), το οποίο προσπαθούμε να ξορκίσουμε.
Αν ο άλλος είναι τέρας εμείς είμαστε καλά, είναι η παρήγορη θεώρηση.
Αν η παιδική πορνογραφία έχει πέραση είμαστε άρρωστοι ως κοινωνία ή -ακόμη χειρότερα- διαχρονικά ως είδος, είναι η μη παρήγορη θεώρηση, που όμως προτιμώ.


25 Comments:

At 1/28/2009 08:39:00 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Ναι. Και το ίδιο ακριβώς αίσθημα αηδίας και απίστευτης οργής μου προκαλούν τα παιδικά καλλιστεία, με κοριτσάκια μπογιατισμένα να παρατάσσονται στην αρένα-πασαρέλα ως σφάγια. Η αυτοδικία μου είναι ειδεχθής αλλά έχω φανταστεί τον εαυτό μου να πέφτει πάνω σε τέτοιους τύπους και να τους κάνει κομμάτια με γυμνά χέρια.

 
At 1/28/2009 08:57:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

little miss sunshine ένα πράμα...

(βέβαια δεν γνωρίζω αν συμφωνεί και ο κύριος Δανίκας)

 
At 1/28/2009 08:57:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Είναι πλέον ΤΡΑΓΙΚΗ η μοίρα του παιδιού (και) στον "πολιτισμένο" κόσμο.

Ζούμε εποχές απίστευτου κοινωνικού μαρασμού από την κορφή ώς τα νύχια, είναι σίγουρο.

Από την άλλη βέβαια, μην μπερδευόμαστε σε θολές γενικεύσεις και δήθεν ανθρωπισμούς: το ότι "εμείς" - η κοινωνία μας γενικά - είμαστε άρρωστοι ΔΕΝ σημαίνει ότι οι παιδόφιλοι δεν είναι τέρατα. ΚΑΙ η κοινωνία μας είναι άρρωστη αλλά ΚΑΙ αυτοί είναι τέρατα!

Τίποτα το παρηγορητικό δεν υπάρχει σε τούτη τη διαπίστωση. Εκτός κι αν είναι κανείς ηλίθιος.

 
At 1/28/2009 09:10:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

το film "little children" δεν είναι δα αξιόλογο, άσχετο με το τι επιθυμεί να δείξει ο συντάκτης του post στο not available βίντεο στο youTube. Το πώς από την οδύνη της αγάπης στο στρεβλό πέρασμα του χρόνου, ο σχολιαστής μεταβαίνει σε έναν τηλεστάρ σχολιαστή μοντάζ και κατόπιν στο ζήτημα της πορνογραφίας, αυτό είν' άλλο φρούτο. Τι θα μπορούσα να σχολιάσω για ένα ζήτημα το οποίο εντός συνόρων δύναται να απασχολήσει σε S/M εκδοχή δια ψυχολογικής εκφοράς; Αν η φυσική βία ενός γονέα στα παιδιά του ή/και τα παρατεταμένα αγγίγματα χάριν τρυφερότητας κρύβουν μια εν δυνάμει συμπεριφορά παιδεραστή ή μήπως μπορώ να συμφωνήσω πως είναι υγιής η απενεχοποίηση της πορνογραφίας στη lifestyle version χάριν σεξουαλικής καταπίεσης; Εάν αναφέρεσαι στην παιδική πορνογραφία ως αγνώστου προέλευσης downloadable υλικό κερδοσκοπίας ή όχι, αποθηκευμένο σε αφανείς file servers, ποιός συνηγορεί, αλλά και ποιός διαφωνεί πως τα αίτια είναι πιο δυσεύρετα από αυτά που καταδεικνύουν τα τέρατα κατά τη διάρκεια λήψεων. Διότι για να γίνονται οι λήψεις, δεν το απολαμβάνουν μόνο τα τέρατα, έχουν μάθει να το απολαμβάνουν και τα παιδιά, τα "θύματα", όσο εξοργιστικό κι αν ακούγεται αυτό, όπως ίσως το απολάμβαναν οι θύτες ωσάν παιδιά. Κάμποσοι - εσκεμμένα ή όχι - θεατές καθίστανται απλώς περίεργοι. Αρχέγονο ζήτημα, με ρώτησα αν δω το νεκρό μου σώμα στο σώμα του καθώς αιμορραγεί στο δρόμο κι αντί να σπεύσω προς βοήθεια, σταθώ κι αναρωτηθώ εκ νέου όσα δεν μπόρεσα πριν, αυτή τη φορά στ'αληθινά, καθίσταμαι "τέρας", φορέας βίας, αδιαφορίας; Εάν, πώς ισορροπεί εντός μου ο νομοθέτης βάσει της contemporary βιοηθικής & η φιλοσοφική μου ευθιξία; Εγώ οφείλω να κόψω το κάπνισμα ανεπιστρεπτί και σύντομα, ξεκινώντας από το χώρο εργασίας και σε κλειστούς χώρους μη καπνιστών.

 
At 1/28/2009 09:22:00 μ.μ., Blogger greekgaylolita said...

Εγω ανατριχιαζω πιο πολυ με τον Παιδικο Πορνογραφο. Που για το κερδος ερχεται σε αμεση επαφη με το Απολυτο Κακο. Που δε ξερω ακριβως τι λενε οι ερευνες, αν ειναι και παιδεραστες δηλ και ολο αυτο το κυκλωμα που χρησιμοποιει τα παιδια.Ο μεν παιδεραστης εξαυλωνει την επιδραση του Κακου διαμεσου της διαστροφης του. Ο δε αλλος πως επιζει; Αρκει μια γεματη τσεπη για μια ζωη; Και οι εικονες; Που ολο επανερχονται;

 
At 1/28/2009 11:49:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

"Αν η παιδική πορνογραφία έχει πέραση είμαστε άρρωστοι ως κοινωνία ή -ακόμη χειρότερα- διαχρονικά ως είδος, είναι η μη παρήγορη θεώρηση, που όμως προτιμώ"

Οι πιό άρρωστοι πρέπει να ήταν οι αρχαίοι Αθηναίοι τότε που δεν θεωρούσαν καν κάτι κακό την παιδεραστία (το συμπέρασμα διαβάζοντας το Συμπόσιο).

 
At 1/29/2009 12:39:00 π.μ., Blogger Γνωμοδότης said...

Κοίτα τα λυντσαρίσματα ήταν δημοφιλή θεάματα (και συμμετοχικά σπορ) σε κάθε εποχή.

Γιατί να διαφέρει ετούτη εδώ;

 
At 1/29/2009 01:01:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ανώνυμε των 11:49
Οι αρχαίοι Αθηναίοι είναι, ακριβώς, αρχαίοι. Ίσως οι κοινωνίες τότε λειτουργούσαν έτσι, όπως σε άλλες εποχές έκαιγαν "μάγισσες" και σε ακόμη εγγύτερες έβγαζαν το περιβόητο σεντόνι μετά το "γάμο". Τα παραδείγματα δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, τα αναφέρω ενδεικτικά: το ότι κάποτε ήταν αποδεκτή και επικροτούμενη πρακτική δεν τα κάνει αυτομάτως "φυσιολογικά" πόσο μάλλον και θέσφατα. Αντιθέτως, με τις περιορισμένες γνώσεις που μπορούμε να έχουμε για την ψυχολογία του ατόμου σήμερα, μόνο αρνητικές συνέπειες φαίνεται να έχει για την εξέλιξη ενός ανθρώπου η έκθεσή του στο σεξ σε μια ηλικία που δεν καταλαβαίνει καλά καλά τον εαυτό του και κάνει πάνω κάτω ό,τι του λένε οι ενήλικες που υποτίθεται ότι ξέρουν. Από μόνο του ένα παιδί, παρά την περιέργεια για το σώμα, δεν προχωράει σε σεξουαλική πράξη με μωρά. Δεν ξέρω αν και κατά πόσο στην αρχαία Αθήνα παρατηρούσαν τις συνέπειες στους νέους που μυούνταν στη σεξουαλικότητά τους κατ'αυτό τον τρόπο. Τώρα, όμως, που όλο και κάποιος ασχολείται με αυτά τα θέματα και παρέχει πληροφορίες, εγώ προσωπικά προτιμώ τον ενήλικα να αναλαμβάνει τις ευθύνες του μαζί με έναν άλλο ενήλικα. Όχι να βάζει μέσα στο δικό του παιχνίδι εξουσίας παιδιά που σίγουρα δε θα αντιδράσουν ως ίσος προς ίσο.
Μαρία

 
At 1/29/2009 02:16:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Γιάννη, για μένα εντός ή εκτός εισαγωγικών τέρας είναι κάποιος που θα πειράξει παιδί. Ή για να το πω έτσι ό,τι και να ναι λίγη σημασία έχει από τη στιγμή που θα το πειράξει. Αυτός όμως που η αρρώστια του εξαντλείται στο να βλέπει εικόνες και φωτογραφίες ίσως είναι κάτι διαφορετικό. Aποκρουστικό μεν, διαφορετικό δε.

 
At 1/29/2009 06:12:00 π.μ., Blogger Thrass said...

Καταρχάς, για όσους δεν το έχουν πάρει χαμπάρι, τα παιδιά πλέον κάνουν σεξ από το δημοτικό. Αντίθετα, η νομοθεσία, με αυτήν της την πράξη, κινείται σε ρυθμούς εκκλησίας, γυρνώντας πίσω στο μεσαίωνα. Είναι σαν να απαγορεύεις τα αμάξια για να μην έχεις αυτοκινητιστικά ατυχήματα.

Κάποιος που τη βρίσκει με παιδοπορνογραφικό υλικό ασφαλώς και δεν είναι ανώμαλος, ανώμαλο δεν είναι το παράνομο. Κι αυτό το λέω παρόλο που ο ίδιος δεν ανάβω ούτε με εικοσάχρονες, γιατί μού φαίνονται μικρές και χαζές.

Η νέα νομοθεσία που αναφέρεις, Old Boy, εξισώνει ουσιαστικά την πράξη με τη φαντασίωση. Με αυτήν την πορεία μαντεύω έναν κόσμο που θα μάς χώνουν καλώδια στον εγκέφαλο και θα μάς φυλακίζουν επειδή κάναμε κακές σκέψεις για το αφεντικό μας.

Κάποιος μπορεί να πει ότι το συγκεκριμένο θέμα αφορά στα παιδάκια και επομένως είναι πολύ ιδιαίτερο. Παρόλο που θα συμφωνήσω για την πράξη (υπό όρους*, αλλά αυτό είναι μια πολύ πιο σύνθετη κουβέντα), θα διαφωνήσω για τη φαντασίωση.

Και εις ανώτερα (στους νομοθέτες πάει αυτό). Κάπου το 2002 είχα τοποθετήσει μια φωτογραφία τού Πάολο Κουέλιο στον τοίχο και τής πετούσα μαχαίρια. Βάλτε με φυλακή ως εν δυνάμει δολοφόνο του.


*Γενικά το κράτος έχει την τάση να απαγορεύει ό,τι μπορεί να οδηγήσει σε άσχημη κατάληξη, ακόμα κι αν τις μισές φορές μπορεί να οδηγήσει σε κάτι θετικό. Το έχω πάρει απόφαση ότι δεν μπορεί κανείς να περιμένει κάτι καλύτερο από μια οργανωμένη κοινωνία, είναι η εγγενής και απαραίτητη χαζομάρα της για να μη χάνει τον έλεγχο.

 
At 1/29/2009 07:25:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Πολύ εύστοχο κείμενο old boy, όπως και το βιντεάκι. Να μη συγχέουμε πάντως την παιδική πορνογραφία με την παιδική σεξουαλικότητα, η οποία ασφαλώς υπάρχει και εκδηλώνεται από αρκετά μικρές ηλικίες. Η πρώτη είναι μια πράξη κακοποίησης και εκμετάλλευσης, τη δεύτερη ίσως πρέπει να τη δούμε με πιο ανοιχτό μάτι ως κοινωνία. Παραδόξως εκεί είναι που εκδηλώνονται τα πιο συντηρητικά ανακλαστικά μας ενώ σε άλλα καθαρά παρακμιακά φαινόμενα είμαστε υπερβολικά ανεκτικοί. Ίσως γιατί όπως λέει ο old boy βιαζόμαστε να ξορκίσουμε το κακό για να μη μας αγγίξει. Δυστυχώς οι λέξεις σεξουαλικότητα ανηλίκων πλέον φέρνουν συνειρμικά στο νου τις λέξεις εισαγγελέας και τηλεοπτική διαπόμπευση.

 
At 1/29/2009 09:57:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Old Boy said: "Αυτός όμως που η αρρώστια του εξαντλείται στο να βλέπει εικόνες και φωτογραφίες ίσως είναι κάτι διαφορετικό. Aποκρουστικό μεν, διαφορετικό δε."

-- Διαφορετικό μεν, αλλά για να τη βρει, στηρίζεται ακριβώς πάνω σε αυτούς που, για να του προμηθεύσουν τις φωτογραφίες, θα πειράξουν τα παιδιά, θα τα απειλήσουν, ξεγυμνώσουν, βιάσουν και εκμεταλλευτούν, είτε για να τη βρουν και οι ίδιοι, είτε για να βγάλουν χοντρά φράγκα, είτε και τα δυο μαζί.

Μήπως μπερδεύεσαι από άλλες, κατά κάποιο τρόπο "αναλογικές" περιπτώσεις, όπως λ.χ. η διαφορά μεταξύ χρήστη και έμπορου πρέζας ή ακόμα η ενδεχόμενη ποινικοποίηση των ιδεών; Αν ναι, κάνεις λάθος γιατί πρόκειται για πάρα πολύ διαφορετικές, ποιοτικά, περιπτώσεις.

Μην τα ισοπεδώνουμε όλα στο όνομα μιας δήθεν ελευθερίας - και λέω δήθεν, διότι ελευθερία χωρίς αγάπη και υπευθυνότητα απέναντι στο διπλάνό μας ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, δεν είναι ελευθερία!

****

Thrass said: "Καταρχάς, για όσους δεν το έχουν πάρει χαμπάρι, τα παιδιά πλέον κάνουν σεξ από το δημοτικό. Αντίθετα, η νομοθεσία, με αυτήν της την πράξη, κινείται σε ρυθμούς εκκλησίας, γυρνώντας πίσω στο μεσαίωνα. Είναι σαν να απαγορεύεις τα αμάξια για να μην έχεις αυτοκινητιστικά ατυχήματα."

-- Μα τι λες! Πρώτον, δεν έχω παρατηρήσει ότι "τα παιδιά" γενικώς, μαζικώς και αορίστως κάνουν σεξ από το δημοτικό! Έλεος φίλε.

Δεύτερον, κάνοντας, με το σκεπτικό σου, το νομοθέτη έρμαιο της όποιας όρεξης αδιακρίτως και μάλιστα της όποιας μειοψηφικής διάθεσης, είναι σαν να λες ότι επειδή κυκλοφορούν στους δρόμους Φεράρι και Πόρσε που πιάνουν τα 300 χλμ την ώρα, πρέπει να καταργηθούν τα όρια ταχύτητας! Έλεος και πάλι!

Thrass: "Γενικά το κράτος έχει την τάση να απαγορεύει ό,τι μπορεί να οδηγήσει σε άσχημη κατάληξη, ακόμα κι αν τις μισές φορές μπορεί να οδηγήσει σε κάτι θετικό."

-- Απίστευτη γενίκευση και αοριστολογία και πάλι. Δηλαδή σε τι ... θετικό μπορεί να οδηγήσει αγαπητέ μου η παιδόφιλη πορνογραφία και η σεξουαλική εκμετάλλευση μικρών παιδιών; Θα τρελαθούμε τελείως;

Thrass: "Η νέα νομοθεσία που αναφέρεις, Old Boy, εξισώνει ουσιαστικά την πράξη με τη φαντασίωση."

-- Φαντασίωση φίλε είναι κάτι που βρίσκεται ΜΟΝΟ μέσα στο μυαλό καθενός. Από τη στιγμή που γίνεται φωτογραφίες και βίντεο, παύει να είναι φαντασίωση και γίνεται ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ μιας φαντασίωσης. Η πραγματοποίηση μιας φαντασίωσης είναι ΠΡΑΞΗ.

Υπάρχει απίστευτος παιδικός (και βρεφικός ακόμα!) πόνος, τρομακτική βία και φυσικά πολύ χρήμα σε αυτή τη βρωμοϊστορία και καθόμαστε και λέμε ό,τι μας καπνίσει;

Συγγνώμη για το οργισμένο ύφος μου, όμως ελπίζω να μην σταθείς σε αυτό διαβάζοντάς με.

 
At 1/29/2009 11:41:00 π.μ., Blogger Περαστικός said...

Είμαι πολύ επιφυλακτικός για αυτές τις αλλαγές στη νομοθεσία και σχετικές προτάσεις. Σε παλιότερες αναρτήσεις μου έχω αναφέρει τα προβληματικά τους σημεία, όπως σε σχέση με την ανακοίνωση των ονομάτων πριν από την καταδίκη, που έχει ακουστεί, και το πώς από αυτήν μπορεί π.χ. να θιγούν συγγενείς που δεν έχουν σχέση με το αδίκημα ή οι συνέπειες να είναι ετεροβαρείς ανάλογα με τη σπανιότητα του επιθέτου. Η διαπόμπευση δεν μπορεί να είναι ποινή σε πολιτισμένη χώρα, καθώς η ποινή αυτή είναι «ανοικτή» ως προς τις συνέπειές της. Δηλ. δεν είναι καθορισμένη ποινή, αλλά απρόβλεπτη. Η φαντασίωση δεν μπορεί να τιμωρείται και έχω επιφυλάξεις και για το να μπορεί να τιμωρείται και η χωρίς καταβολή αντιτίμου (οπότε δεν υπάρχει θέμα στήριξης κάποιας βιομηχανίας) αποθήκευση μιας εικόνας. Θα με αηδίαζε ένας άνθρωπος που θα μάζευε τέτοιες φωτογραφίες αλλά δεν πιστεύω ότι πρέπει να τιμωρείται, όπως δεν μπορεί να τιμωρείται και κάποιος που συλλέγει φωτογραφίες π.χ. από ανθρωποκτονίες ή σκηνές βίαιων εγκλημάτων. Γιατί ο πρώτος και όχι ο δεύτερος, από τη στιγμή, ξαναλέω, που δεν υπάρχει οικονομική συναλλαγή;

Εξάλλου, πώς μπορεί κάποιος να διαπιστώσει ότι το θέμα που απεικονίζεται δεν είναι προϊόν ψηφιακής επεξεργασίας; Θα ασχολείται η δικαιοσύνη με το να διαλευκάνει αν η φωτογραφία που κατέχει κάποιος είναι αληθινή ή πειραγμένη; Αν έχει τραβηχτεί πρόσφατα ή πριν από τριάντα χρόνια; Αν κάποιος ανεβάσει μια φωτογραφία που ανήκει στον ίδιο και τον απεικονίζει βρέφος, γυμνό, και κάποιος άλλος την αποθηκεύσει στον υπολογιστή του διότι έχει παιδοφιλικές τάσεις και αυνανίζεται με αυτήν, ποιος πρέπει να τιμωρηθεί; α) Και οι δύο; β) Αυτός που ανέβασε τη φωτογραφία του εαυτού του; β) Αυτός που την κατέβασε; γ) Και οι δύο; δ) Κανένας; Ποιον μπορεί να θεωρηθεί ότι προστατεύει μια ποινή σε αυτή την περίπτωση; ΠΟιος είναι το θύμα; Ο ενήλικος που ο ίδιος ανέβασε μια παιδική του φωτογραφία; Αν πειράξει αυτός που ανέβασε τη φωτογραφία ψηφιακά κάνοντας ένα μοντάζ και φαίνεται ότι κάποιος ασελγεί πάνω του, πώς θα πρέπει να αντιμετωπιστεί; Τα αναφέρω αυτά ενδεικτικά για να καταδείξω τα προβλήματα με αυτή τη νομοθεσία. Κάποιος που εκφέρει μια άποψη, που εκφράζει τα συναισθήματά του μπορεί να παραβλέπει τέτοια πράγματα και να τα θεωρεί λεπτομέρειες. Είναι άλλο όμως να κρίνεις ηθικά ένα άνθρωπο και άλλο να τον φέρνεις ενώπιον της δικαιοσύνης. Η δικαιοσύνη οφείλει να είναι συγκεκριμένη και όταν επιβάλλει ποινές πρέπει να υπάρχει μια συγκεκριμένη βάση για το ποιος είναι αυτός που θίγεται από μία πράξη. Δεν μπορείς να τιμωρείς κάποιον επειδή τον θεωρείς γενικώς τέρας ή αηδιαστικό. Η ψυχολογία του λιντσαρίσματος δεν μπορεί να είναι οδηγός για τη θέσπιση νομοθεσίας. Αν είμαστε ειλικρινείς, θα λέγαμε ότι θέλουμε να τιμωρούνται όσοι έχουν τέτοιες φαντασιώσεις, απλούστατα διότι αυτές μας είναι απεχθείς, ωστόσο, είμαι βέβαιος, ότι ελάχιστοι άνθρωποι από αυτούς που έχουν ακραίες φαντασιώσεις τις κάνουν πράξη. Για παράδειγμα, υπάρχει μια πορνογραφία με ακραίο σαδομαζοχιστικό υλικό, αλλά πόσοι από τους ανθρώπους που ασχολούνται με αυτές τις φωτογραφίες ή τα βίντεο κάνουν πράξη αυτές τις φαντασιώσεις τους και πόσο από αυτό το υλικό είναι «γνήσιο»;

Σίγουρα, σε ένα πράγμα είμαι βέβαιος, ότι το παιδί πρέπει να προστατεύεται. Αν κάποιος πείραζε ένα παιδάκι και τον έπιανα, ναι, τα αισθήματά μου είναι ότι θα ήθελα να του κάνω μεγάλο κακό. Δεν μπορεί επίσης να μπερδεύουμε την ερωτική εξερεύνηση που κάνουν τα παιδιά μεταξύ τους και είναι κάτι φυσιολογικό και μέσα στη φύση τους με την εκμετάλλευσή τους και την άσκηση βίας πάνω τους από ενηλίκους. Συμμερίζομαι επίσης την αποστροφή για τον τρόπο που, υποκριτικά, τα παιδιά από τη μία προβάλλονται σαν σεξουαλικά ενεργά φτιασιδωμένα μικρομέγαλα και γίνονται θύματα εκμετάλλευσης (με τη συνενοχή των γονιών τους) από τα ΜΜΕ που, μετά από λίγο, στις ειδήσεις, μιλούν με αποτροπιασμό για τους ανώμαλους και τα τέρατα που εμπλέκονται στα κυκλώματα παιδικής πορνογραφίας. Πέραν αυτού, σίγουρα σε καθετί που αφορά στο σεξ, οι αντιλήψεις κάθε κοινωνίας παίζουν βασικό ρόλο. Ας μην κοροϊδευόμαστε όμως, στην κοινωνία μας, μέσα από την ενοχοποίηση και την καταπίεση, ακόμη και από τον τρόπο που προβάλλεται από τη θρησκεία, το σεξ θα βρίσκει πάντα διαδρομές περίεργες και στρεβλές και θα μπλέκει με τη βία. Σκεφθείτε μόνο πως η πιο βίαιη γλώσσα μας είναι η γλώσσα που αναφέρεται σε σεξουαλικές πράξεις. Για εμένα, αυτή είναι η μεγάλη διαστροφή ολόκληρης της κοινωνίας. Πρέπει να αποστασιοποιηθούμε λίγο για να δούμε ολόκληρη την εικόνα, να πάμε στα βασικά και να εξετάσουμε αυτό που είμαστε, ατομικά και συλλογικά, αλλιώς θα είμαστε εγκλωβισμένοι μέσα σε φαύλους κύκλους, αβοήθητοι, ηθικολογούντες και βαθύτατα διεστραμμένοι, και ας μας αρέσει μόνο το «ιεραποστολικό» με άτομα του αντιθέτου φύλλου μεταξύ 25 και 45 ετών. Σε μεγάλο βαθμό, ο πρόσφατο ζήλος για την παιδική πορνογραφία ξορκίζει φαντάσματα για την κοινωνία και δημιουργεί αποδιοπομπαίους τράγους.

 
At 1/29/2009 12:11:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Περαστικός said: "Θα με αηδίαζε ένας άνθρωπος που θα μάζευε τέτοιες φωτογραφίες αλλά δεν πιστεύω ότι πρέπει να τιμωρείται, όπως δεν μπορεί να τιμωρείται και κάποιος που συλλέγει φωτογραφίες π.χ. από ανθρωποκτονίες ή σκηνές βίαιων εγκλημάτων. Γιατί ο πρώτος και όχι ο δεύτερος, από τη στιγμή, ξαναλέω, που δεν υπάρχει οικονομική συναλλαγή;".

-- Αφού συμφωνήσω μαζί σου στο θέμα της διαπόμπευσης και ειδικότερα στη δημοσίευση ονομάτων και φωτογραφιών πριν την καταδίκη, θα πρέπει να σου πω ότι διακρίνω και σε σένατο ίδιο απίστευτο μπέρδεμα τελείως άσχετων μεταξύ τους καταστάσεων, το οποίο εντόπισα και προηγουμένως.

Στην παιδική πορνογραφία, φίλε μου, κάποιοι παίρνουν επί σκοπώ και στήνουν παιδάκια ώστε να τα φωτογραφίσουν και να προμηθεύσουν εν συνεχεία το υλικό στην αγορά, στο διαδίκτυο ή όπου αλλού. Και βέβαια ο συλλέκτης τέτοιων φωτογραφιών ή βίντεο γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι αυτά τα παιδάκια δεν στήθηκαν με τη θέλησή τους, με αγάπη (μην τρελαθούμε τελείως!) και χωρίς απειλές ή και άμεση βία.

Επομένως η αναλογία με τους υποθετικούς συλλέκτες φωτογραφιών ή βίντεο από ανθρωποκτονίες και βίαια εγκλήματα, είναι η εξής: να υπάρχουν κάποιοι, που διαπράττουν ανθρωποκτονίες και βίαια εγκλήματα ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ προμηθεύσουν κάποιους άλλους (συλλέκτες) με φωτογραφικό/κινηματογραφικό υλικό από αυτές! Και φυσικά, οι εν λόγω συλλέκτες να γνωρίζουν πολύ καλά τι τρέχει πίσω από τις κάμερες.

Λοιπόν; Δέχεσαι ότι τέτοιες πράξεις δεν πρέπει να τιμωρούνται από το νόμο; Ή ότι πρόκειται απλώς για ακραίες, άκακες φαντασιώσεις;

Τέλος, επειδή επαναφέρεις κι εσύ το θέμα του λιντσαρίσματος, ας ξεκαθαρίσουμε κάτι πρωταρχικό. Η δημιουργία και γενικώς η ύπαρξη νόμου σκοπό έχει ακριβώς την ΑΠΟΦΥΓΗ του λιντσαρίσματος, το οποίο είναι άλλωστε παράνομη πράξη. Ο νόμος δηλαδή σκοπό έχει όχι μόνο να τιμωρήσει κάποιες πράξεις αλλά και να μην επιτρέψει στον όχλο ή σε μεμονωμένα άτομα να τις τιμωρήσουν αυτά, παρακινούμενα είτε από την αντεκδίκηση, είτε από την οργή ή την αηδία.

Υπάρχει αγαπητέ μου πραγματικό και πολύ σοβαρό πρόβλημα. Και μη γελιέσαι, σκηνές από παιδιά που εξερευνούν αυθόρμητα τη σεξουαλικότητά τους ΔΕΝ κυκλοφορούν, διότι πολύ απλά το αυθόρμητο δεν γίνεται στημένα, με κάποιους να φωτογραφίζουν και να παροτρύνουν!

 
At 1/29/2009 01:43:00 μ.μ., Blogger Περαστικός said...

Κανένα μπέρδεμα, και φυσικά και πρέπει να απαγορεύεται και η φωτογράφιση παιδιών ανεξαρτήτως του πόσο αυθόρμητα κάνουν ή δεν κάνουν κάτι. Είναι θέμα ιδιωτικού απορρήτου και προστασίας της προσωπικότητάς τους και της γενετήσιας αξιοπρέπειάς τους. Εδώ απαγορεύεται η φωτογράφιση ενηλίκων σε τέτοιες σκηνές εν αγνοία τους. Αυτός όμως που πρέπει να τιμωρείται είναι ο φωτογάφος και ο διακινητής, είναι αυτός που στήνει τα παιδιά για τέτοιες φωτογραφίες, δεν μπορείς να τιμωρείς αυτόν που βρέθηκε με μια τέτοια φωτογραφία. Πρέπει να τιμωρείται α) αυτός που ασκεί βία επάνω σε ένα παιδί, β) αυτός που χρησιμοποιεί ένα παιδί για μια τέτοια φωτογραφία/βίντεο, γ) αυτός που διακινεί τέτοιες φωτογραφίες δ) αυτός που πληρώνει για τέτοιες φωτογραφίες ε) όχι όμως αυτός που απλώς βρέθηκε με μία ή περισσότερες τέτοιες φωτογραφίες από τη στιγμή που δεν τεκμηριώνεται εις βάρος του κάτι από τα α,β,γ,δ. Είναι επικίνδυνο να τιμωρείται ο απλός λήπτης, αντιγράφος μιας τέτοιας φωτογραφίες που στο κάτω κάτω, όπως και οποιοσδήποτε κατεβάζει πορνογραφικό υλικό ακραίου περιεχομένου, δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τι είναι αληθινό και τι όχι. Για αυτό επιμένω ότι η αναλογία ισχύει. Υπενθυμίζω ότι η ενοχή είναι που πρέπει να αποδεικνύεται. Προφανώς, αν η δικαιοσύνη τεκμηριώνει ότι κάποιος ο οποίος κατέχει μια φωτογραφία από ένα οποιοδήποτε έγκλημα είχε κάποιας μορφής εμπλοκή χρηματοδοτώντας ή ενθαρρύνοντας την πράξη, πρέπει να τιμωρεί, δεν μπορεί να τιμωρεί κάποιον που απλώς έχει μια φωτογραφία χωρίς καμία άλλη σύνδεση με την προέλευσή της. Το ίδιος πρέπει να ισχύει για όλες τις περιπτώσεις. Πιστεύω δηλ. ότι ο νόμος ήταν ορθότερος ως είχε, με κάποιες προσθήκες ίσως. Ελπίζω να είμαι σαφής τώρα.

Ας υποθέσουμε ότι συλλαμβάνεται κάποιος με μια φωτογραφία παιδικής πορνογραφίας και εκ των υστέρων αποδεικνύεται ότι αυτή είναι εξ' ολοκλήρου κατασκευασμένη, ότι είναι προϊόν μοντάζ και δεν υπάρχει καν υπαρκτό παιδί που τα χαρακτηριστικά του είναι αυτά που απεικονίζονται. Πρέπει να υπάρχει αδίκημα σε αυτή την περίπτωση ή όχι; Αν η απάντηση είναι όχι, πώς μπορεί να τιμωρείται κάποιος για την ίδια πράξη στη μία περίπτωση και στην άλλη να αθωώνεται, χωρίς να αλλάζει κάτι στην πράξη ή στις προθέσεις του; Αν πάλι η απάντηση είναι ναι, ότι υπάρχει και σε αυτή την περίπτωση αδίκημα, εναντίον ποιου είναι το αδίκημα, αφού δεν υπάρχει θύμα; Καταλάβατε τώρα; Δεν μπορούν να δικάζονται προθέσεις, δεν μπορούν να δικάζονται φαντασιώσεις. Η απλή αντιγραφή μιας φωτογραφίας που ήταν προσβάσιμη σε όλους, χωρίς την καταβολή πληρωμής, με πρόσχημα την αδυναμία σύλληψης των αρχικών ενόχων (αυτών που διέπραξαν το οποιοδήποτε αδίκημα εναντίον ενός παιδιού) δεν μπορεί να συνιστά αδίκημα. Αν μάλιστα είναι αδίκημα η κατοχή, κάποιος αντί να κατέχει τις φωτογραφίες μπορεί απλώς επισκέπτεται ανάλογες σελίδες, οπότε, ή θα πρέπει να δεχθούμε ότι με αυτό τον τρόπο θα γλιτώνει ή θα πρέπει πάλι να συλλαμβάνεται, αλλά πώς θα γίνεται διάκριση από κάποιον που θα πέσει από λάθος ή περιέργεια σε μια τέτοια ιστοσελίδα; Δηλ. ποιο θα πρέπει να είναι το στοιχείο που θα κρίνει την ενοχή του; Ας σκεφθούμε επίσης και την περίπτωση ενός καλλιτέχνη που μπορεί να δημιουργήσει εκ του μηδενός παρόμοιο υλικό στο πλαίσιο κάποιου καλλιτεχνικού έργου. Πώς είπατε; Αυτό το κάνουν μόνο παρηκμασμένοι καλλιτέχνες; Ανάλογα έργα παρήγαγε και κάποιος ονόματι Μιχαήλ Άγγελος. Πότε τιμωρείται ένας καλλιτέχνης που παράγει υλικό που μπορεί από κάποιους να θεωρηθεί ως παιδική πορνογραφία; Ελπίζω τώρα να έγινε σαφές γιατί πιστεύω ότι με αυτή την επέκταση της νομοθεσίας μπαίνουμε σε πολύ θολά νερά.

Περίπτωση βιασμού παιδιού από ζώο: Αετός ακινητοποιεί γυμνό παιδάκι και εικονίζεται από πίσω του: Αρπαγή του Γανυμήδη, θέμα πολλών μεγάλων ζωγράφων, όπως ο Ρέμπραντ. Θα έπρεπε να κλειστεί στη φυλακή η ανωμαλάρα; Πρέπει να είμαστε γενικά επιφυλακτικοί όταν η νομοθεσία καταπιάνεται με την εικόνα και την πληροφορία και δευτερογενείς πράξεις και δεν περιορίζεται στην ίδια την πράξη. Κάποιος που σκηνοθετεί μια τέτοια σκηνή χωρίς να θίγεται ένα παιδί, ίσως στο πλαίσιο μιας ταινίας, πρέπει να τιμωρείται; Κάποιος που αντιγράφει μια τέτοια σκηνή διότι έχει τέτοιες φαντασιώσεις, πρέπει να τιμωρείται;

 
At 1/29/2009 03:57:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Αγαπητέ Περαστικέ,

η απάντησή σου με έκανε να ξανασκεφτώ αυτό που πρωτοείπα: είναι τραγική η θέση των παιδιών και στις σημερινές, "πολιτισμένες" κοινωνίες. Τραγική όπως όλων των αδύναμων, αλλά απείρως περισσότερο μιας και η έλλειψη ισχύος είναι καίριο χαρακτηριστικό της παιδικότητας.

Τελοσπάντων. Πριν όμως φτάσουμε μέχρι τον Ρέμπραντ περνώντας από την αρχαία Ελλάδα, θα σε παρακαλούσα να μου διευκρινίσεις ορισμένα από αυτά που λες.

1. Όταν λες ότι πρέπει να τιμωρείται "αυτός που ασκεί βία επάνω σε ένα παιδία" και επίσης "αυτός που χρησιμοποιεί ένα παιδί για μια τέτοια φωτογραφία/βίντεο", εννοείς με το "μια τέτοια" αποκλειστικά φωτό/βίντεο με εμφανή ίχνη βίας ή που παριστούν σκηνές βίας;

Ή μήπως μιλάς για το παιδοφιλικό πορνό γενικά και εννοεις πως υπάρχει και διακινείται παιδοφιλικό πορνό το οποίο έχει παραχθεί χωρίς να ασκηθεί βία στα εικονιζόμενα παιδιά; Εννοείς ότι μπορεί κάποια ανήλικα παιδιά να φωτογραφήθηκαν/βιντεοσκοπήθηκαν για πορνό με τη θέλησή τους, ελεύθερα και αβίαστα;

2. Όταν λες να τιμωρείται "αυτός που πληρώνει για τέτοιες φωτογραφίες", αλλά να ΜΗΝ τιμωρείται αυτός που απλώς τις κατέχει χωρίς να έχει πληρώσει γι' αυτές, σε τι βασίζεις αυτή τη διάκριση μεταξύ εκείνου που πληρώνει κι εκείνου που δεν πληρώνει για παιδοφιλικό πορνό; Τι αδίκημα διαπράττει, κατ' εσένα, εκείνος ο ... συλλέκτης που πληρώνει σε σχέση μ' εκείνον που δεν πληρώνει ώστε ο πρώτος να τιμωρείται ενώ ο δεύτερος όχι;

2β. Επιπλέον: εάν μια "παρέα" ή ένας "κύκλος" έχει συνεννοηθεί κι έχουνε βάλει έναν να πληρώνει (ρεφενέ) αυτός τέτοιες φωτο/βίντεο, τις οποίες εν συνεχεία μοιράζονται μεταξύ τους, τότε κατά τη γνώμη σου πρέπει να τιμωρείται μόνον αυτός ο ένας; Και να μην τρέχει τίποτα με τους άλλους, επειδή απλώς "βρέθηκε στην κατοχή τους";

Τι λες;

 
At 1/29/2009 06:12:00 μ.μ., Blogger Περαστικός said...

Αγαπητέ, Γιάννη, θα μπορούσα να σου ζητήσω να απαντήσεις πρώτα εσύ στις δικές μου ερωτήσεις, που αγνόησες :)

Τέλος πάντων, θα απαντήσω, αν και διευκρινίζω ότι όταν παραθέτω την άποψή μου σε ένα ιστολόγιο δεν απευθύνομαι ονομαστικά σε άλλους σχολιαστές ούτε έχω το χρόνο για να ανταλλάσσω ατελείωτα σχόλια. Το θεωρώ και κατάχρηση χώρου του οικοδεσπότη ιστολόγου. Διαφωνείς, έχει καλώς, θεώρησε αυτό ως τελευταία ενασχόλησή μου με το θέμα, καθώς δεν έχω άλλο χρόνο:

1. Όπου υπάρχει θέμα κακοποίησης/καταπάτησης δικαιωμάτων παιδιών, υπάρχει έγκλημα και πρέπει να υπάρχει και τιμωρία κατά των δραστών και των αυτουργών. Να ξεκαθαρίσω ότι όταν λέω βία, εννοώ κάθε σεξουαλική πράξη, δεν νοείται συναίνεση παιδιού, ίσως να μην το κατάλαβες αυτό για αυτό να νομίζεις ότι υπονοώ ότι υπάρχουν περιπτώσεις συναίνεσης. Πάντως, έχει ενδιαφέρον ότι, αν δεν κάνω λάθος, έγκλημα είναι με βάση τη νέα νομοθεσία και μόνο η απεικόνιση ενός γυμνού παιδιού, χωρίς κανένα άλλο στοιχείο. Δηλ. αν ανεβάσεις μια μωρουδιακή σου φωτογραφία στο Διαδίκτυο, είσαι παράνομος και διακινητής παιδικής πορνογραφίας, σκέψου το. Δεν καταλαβαίνω καλά την ερώτησή σου.

2. Προφανώς, αν έχεις πληρώσει για να γίνει οποιοδήποτε έγκλημα, έχεις συμμετοχή και είσαι αυτουργός της, ηθικά και κατά το νόμο. Νόμιζα ότι θα ήταν αυτονόητο. Αν κάποιος έχει απλώς κατεβάσει μια φωτογραφία που βρήκε τυχαία κάπου, σε μια ιστοσελίδα, δεν μπορεί να θεωρηθεί αυτουργός για την τέλεση οποιουδήποτε εγκλήματος ούτε συνδέεται με αυτό (εκτός αν είναι αυτουργός με άλλο τρόπο, έχει προτρέψει για την τέλεσή της κ.λπ.). Σε αντιδιαστολή, όποιος πληρώνει συντηρεί και ενθαρρύνει τη δημιουργία τέτοιου υλικού. Αυτή είναι η διαφορά. Αυτά προβλέπονται από το νόμο για όλες τις παράνομες πράξεις και δεν βλέπω γιατί για το συγκεκριμένο αδίκημα πρέπει να ισχύουν άλλοι κανόνες. Για να δημιουργείται αυτό το υλικό, προφανώς, το βασικό κίνητρο είναι το κέρδος, αυτός που πληρώνει.

2β. Αυτό θα πρέπει να διαπιστώνεται με τον ίδιο τρόπο που διαπιστώνεται, π.χ. ότι κάποιοι συμμετέχουν σε ένα οποιοδήποτε άλλο έγκλημα εμμέσως. Δεν μπορεί ο νόμος να κάνει διάκριση στο αποδεικτικό βάρος για αυτό το έγκλημα και να ισχύουν άλλοι κανόνες απόδειξης από ό,τι για οποιοδήποτε άλλο έγκλημα. Για αυτό και αναφέρομαι σε λιντσάρισμα. Αν αποδεικνύεται αυτό που λες, θα πρέπει να τιμωρείται, αν όχι, προφανώς όχι. Δεν μπορούμε όμως να κάνουμε υποθέσεις ούτε να θεωρείται κάποιος ένοχος μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου.

Όλη η επιχειρηματολογία που ανέφερα στα σχόλιά μου αποσκοπεί στο να δείξει πόσο προβληματική είναι η νέα διεύρυνση της νομοθεσίας για να καλύπτονται περιπτώσεις απλής κατοχής υλικού. Δεν αντιμετωπίζεται το πραγματικό έγκλημα. Ισοδυναμεί σχεδόν με δίκη φαντασιώσεων (ιδίως αν σκεφθούμε ότι μια φωτογραφία μπορεί να μην είναι καν γνήσια), φτάνει στο σημείο να υπονοεί διαφορετικούς αποδεικτικούς κανόνες και ένα σωρό υποθέσεις και προχειρότητες και προβλέπει δυσανάλογες και απαράδεκτες ποινές όπως η διαπόμπευση χωρίς καν καταδίκη! Αυτά δεν θα περνούσαν νομίζω αν δεν ήταν η πίεση και η συναισθηματική φόρτιση της κοινής γνώμης. Αν όλα αυτά ήταν σωστά, επαναλαμβάνω, θα έπρεπε να επεκταθούν και σε άλλες περιπτώσεις. Αμφιταλαντεύομαι σε ορισμένα ζητήματα. Δεν έχω πολλές βεβαιότητες, αυτό που λέω είναι ότι καλό είναι να σκεφτόμαστε λίγο όλοι και να μην παρασυρόμαστε από συναισθήματα χάνοντας και τη συνολική εικόνα. Δυστυχώς, δεν θα πάψουν να υπάρχουν άνθρωποι με παιδοφιλικές τάσεις επειδή θα ποινικοποιηθεί η κατοχή αυτού του υλικού και τα περισσότερα «κουσούρια» βρίσκονται συνήθως σε αυτούς που ηθικολογούν και κηρύττουν περισσότερο και ζητούν τη μέγιστη αυστηρότητα, όπως έδειξε η πρόσφατη περίπτωση του αρχιμανδρίτη αλλά και το αποσιωπημένο σκάνδαλο της ορθόδοξης εκκλησίας της Αμερικής. Καλό είναι να τα έχουμε αυτά στο νου μας.

 
At 1/29/2009 08:14:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Περαστικέ,

ευχαριστώ που απάντησες. Για το 1. με κάλυψες. Στο 2. λες: "Προφανώς, αν έχεις πληρώσει για να γίνει οποιοδήποτε έγκλημα, έχεις συμμετοχή και είσαι αυτουργός της, ηθικά και κατά το νόμο."

-- Χμμμ. Αυτό δηλαδή ισχύει, σύμφωνα με το νόμο, και για εκείνους που πληρώνουν για να πηδήξουν γυναίκες, ενδεχομένως (αν όχι σίγουρα σε πάμπολλες περιπτώσεις) βγαλμένες στο κλαρί με τη βία, με αρπαγή του διαβατηρίου τους, κ.τλ.; Δεν νομίζω.

Τι θέλω να πω με αυτό. Ότι, με βάση αυτό, κάποιο γατόνι θα μπορούσε να πει ότι δεν πρέπει να ισχύει ούτε αυτό που είπες, δηλαδή να τιμωρείται όποιος πληρώνει για να συλλέγει παιδόφιλο πορνό. "Αφού δεν ισχύει ποινή εκεί, γιατί να ισχύει εδώ;", θα έλεγε, σύμφωνα - πρόσεξε - σύμφωνα με το σκεπτικό που κατέθεσες στην απάντησή σου, ότι πρέπει για όλα τα αδικήματα πρέπει να ισχύουν οι ίδιοι ακριβώς κανόνες. Τι θ' απαντούσες τότε; Θα πρότεινες να επεκταθεί η τιμωρία του "πελάτη" και στους πελάτες των ταλαίπωρων θυμάτων του trafficking; Ή θα υπαναχωρούσες ως προς την τιμωρία των "πελατών" του παιδόφιλου πορνό;

Ίσως θα έπρεπε να σκεφτούμε ότι η εκμετάλλευση γενικά, και απείρως περισσότερο η σεξουαλική εκμετάλλευση, των παιδιών δεν είναι σαν όλα τα "παρόμοια" εγκλήματα. Όχι για λόγους ... ηθικισμού, αλλά επειδή τα παιδιά αποτελούν την ενσάρκωση της έλλειψης ισχύος μέσα σ' ένα κόσμο που αποθεώνει την ισχύ - άρα, τα ιδανικά θύματα. Γι' αυτό και τα εγκλήματα εναντίον τους δεν είναι σαν όλα τα εγκλήματα!

Να το πω πολύ πρακτικά; Κάθε καταπιεζόμενη κατηγορία ενηλίκων
μπορεί να συνασπιστεί, και τελικά συνασπίζεται, για ν' αντιμετωπίσει την καταπίεση κάνοντας πολιτική με συντονισμένη ισχύ. Οι γυναίκες, οι εργαζόμενοι, οι gays, οι ίδιοι οι παιδόφιλοι... Τα παιδιά όμως δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο! Επειδή ακριβώς είναι παιδιά. Δεν μπορούν να οργανωθούν αυτά τα ίδια σε ισχύ ώστε να αντιπαρατεθούν στην καταπίεση και στις αδικίες που υφίστανται. Γι' αυτό οφείλουμε να τα προστατεύουμε και να τα υπερασπιζόμαστε ΕΜΕΙΣ. Χωρίς να ενδίδουμε στο λόγο εκείνων που τα μισούν.

Καταλαβαίνω ότι ο κύριος φόβος σου (και όχι μόνο δικός σου) είναι η "ποινικοποίηση της φαντασίωσης", που (όπως είπα και στον Ο.Β.) μοιάζει "ανάλογη" με την ποινικοποίηση των ιδεών. Δεν υπάρχει όμως αναλογία μεταξύ αυτών των δυο! Ούτε και ποινικοποίηση των φαντασιώσεων.

Συμφωνώ τέλος μαζί σου ότι τέτοια ζητήματα δεν λύνονται με το νόμο. Αλλά έτσι κι αλλιώς ο νόμος δεν υπάρχει για να λύνει τα κοινωνικά ζητήματα.

 
At 1/30/2009 12:39:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Αθήναιος - κόμμεντ - προσυπογράφεται. Αθήναιος-τώρα- σπαθί.

 
At 1/30/2009 01:38:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

αν κι έχω στα υπόψιν πως δεν κάνω για καθηγητής από τα όσα μου διεμήνυσε σε σινεκριτική στο αθηνόραμα στο φιλμ "ανάμεσα στους τοίχους" χρήστης με όνομα "venus", οφείλω επιπλέον να παραδεχτώ πως έκανα λάθος σχετικά με τα υγιή παραδείγματα τα οποία πρέπει να ακολουθούν οι μαθητές, τα νέα παιδιά. Εγώ δυσκολεύτηκα να συμφωνήσω με τις πεποιθήσεις των free press AV & Lifo, όπως και με την αυτοθυσία των παιδιών στους αγώνες τους για ένα καλύτερο μέλλον, ωστόσο αναγνωρίζω εκ των υστέρων πως οι σύγχρονοι καθοδηγητές δεν είναι άλλοι από τους εργαζόμενους στην αγορά σύμφωνα με το τεύχος "παιδοία" στο περιοδικό γαλέρα. Ξεφύλλισα προάλλες στην τουαλέτα το ένθετο "η τέχνη της ζωής" στην κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, και τα πρότυπα από όσο διαπίστωσα διαμορφώνται από τον Μίκι Ρουρκ στην νέα του κινηματογραφική απόπειρα, όπως και από την προτροπή του ακαδημαϊκού καθηγητή Γ. Βέλτσου προς διδασκαλία με τους φοιτητές έξω από τα πανεπιστήμια. Παρόλο που την αγόρασα για τα dvd, οι δημοσιογράφοι του "Ε" μού άνοιξαν τα μάτια, ευχαριστώ θερμά γι'αυτό. Και όχι μόνο γι'αυτό, αλλά και για την καλλιέργεια περί του φαντασιακού πατέρα, της ναπολιτέν νομοθεσίας, το μοίρασμα της ντροπής και τη σύσταση τυχερών παιγνίων σε πρακτορεία. Σε μια αλλαγή στάσης, θεμιτό είναι η προστασία των παιδιών να αποτελεί προτεραιότητα, ενώ εγώ παροτρύνω την κατάρτιση αναλυτικού προγράμματος σπουδών στο υπουργείο παιδείας από τους συντάκτες της στήλης "μίλα μου βρώμικα", από τους δημοσιογράφους του ένθετου "Ε" της κυρ. Ελευθεροτυπίας, από τον κο Γ.Πανόπουλο στα ένθετα του e-tipos και της AV, not to mention τα κείμενα στο ιστολόγιο old-boy, το vlemma, τον πιτσιρίκο και το prezatv. Αυτό το οποίο με βρίσκει εξίσου σύμφωνο είναι η πρόσφατη συνέντευξη στο Lifo από την κα Μ. Γιαννάκου, και τα όσα λέει περί συγχώριας, αλλά και για την ψυχιατρική ως αφρόκρεμα της ιατρικής, άλλωστε στη σχολή από τα πρώτα που μαθαίνουν είναι "ποιό αγόρι δεν μίσησε τον πατέρα του;", πώς μπορώ εγώ να διαφωνήσω; Αντίθετα με τις δυσοίωνες προβλέψεις από μορφωμένους με θεατρικές σπουδές στο ιστολόγιο vlemma, εγώ ασπάζομαι τη ραγδαία βελτίωση στους περισσότερους τομείς της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής στην Ελλάδα, κατόπιν των αγώνων των αριστερών, των αντιεξουσιαστών και των αναρχικών, αγώνες οι οποίοι με πρότυπο μόχθο έχουν επιφέρει βέλτιστα αποτελέσματα στην παραγωγή, στην έρευνα, στην παιδεία και την εκπαίδευση. To sporty, το free magazine αποτελούν δυο παραδείγματα για το πώς να την κάνετε "manga" και να προστατέψετε οι γονείς τα παιδιά σας, όπως και το καλλιτεχνικό πόνημα "Εμείς τα ΜΜΕ", εξέχον δείγμα ιστορικής διαπαιδαγώγησης μια στήλης η οποία θα έπρεπε καθημερινά να διδάσκεται από σωστούς καθηγητές έξω από τα σχολεία. Δεν αμφιβάλλω βεβαίως πως οι επιχειρηματικές κινήσεις των Θέμου Αναστασιάδη, Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, πρώην Α.Μ.Α.Ν. και εννοείται του Μπάοκ, εγγυούνται την ευημερία της νεολαίας, τουτέστιν μερικά χιλιάρικα ευρώ στα 18 λόγω μόρφωσης και παραγωγικού επιχειρηματικού μόχθου. Φυσικά, δεν ξεχνούμε πως όποιος αναφέρει ένα προϊόν δεν μπορεί παρά να επαγγέλεται το χλιδάτο επάγγελμα του διαφημιστή, ενώ ο ίδιος ο οποίος γράφω την ιστορία της τρέλας μου κι όχι αυτά που θέλει ο Τάσος, επιστήθιος φίλος του δημοσιογράφου mhulot, δεν παραιτούμαι, αφ'ενός διότι προσδοκώ την εναρμόνιση του προγράμματος σπουδών στην υποχρεωτική εκπαίδευση με την παιδοία της αγοράς, αφ'ετέρου μπικόζ αλλάζω κι εγώ και προσαρμόζομαι στις απαιτήσεις των στελεχών της. Γιατί όμως καθυστερούν την εναρμόνιση, τη σύμπλευση κι ακόμη γίνονται μαθήματα μέσα στα σχολεία με σχολικά βιβλία του ΟΕΔΒ, αυτό κι αν είναι άξιον απορίας, σε μια εποχή όπου το one night manual oriented sex προς τεκνοποίηση και δημιουργία οικογενειακής εστίας αποτελεί κοινό τόπο, κοινωφελή σκοπό, εχέγγυο προόδου, πολιτιστικό standard. Εγώ στις επόμενες εκλογές θα ψηφίσω αριστερό κόμμα, προκειμένου και να εφαρμοσθεί έμπρακτα η αριστερή ανανεωτική πολιτική της αγοράς, διότι η σημερινή κατάσταση στην παιδοία με δεξιά κυβέρνηση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Πώς να έχουμε λεφτά με απαρχαιωμένα σχολικά βιβλία τα οποία δεν ωθούν τη νεολαία στην ευδαιμονία; Αυτά προς το παρόν, με το μπαρδόν, έχω αφήσει το dead space σε κρίσιμο για την εξέλιξη chapter, με το καλό να συμπεριληφθεί στην εξεταστέα ύλη πανελληνίων εξετάσεων. Τα όσα ακολούθησαν δεν σημαίνουν τίποτε άλλο από τα Χριστούγεννα, τη γέννηση του Θεανθρώπου και την έλευση ανύπαντρων Κινέζων στα ράφια. Καλή πρόοδο, κι όσους δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους με λίγα έτη προϋπηρεσίας, απολύστε τους, σιγά την αποζημίωση που θα λάβουν, μηδαμινά ποσά για όσους φορολογούμενους. Καλή πρόοδο. υγ: όσοι φοιτητές σπουδάζετε στις φάμπρικες της Αγγλίας, μην κάνετε σεξ με τον ερωτικό σας παρτενέρ υπό την επιρροή skunk ναρκωτικού, συμβουλεύουν οι ειδικοί στο κυριακάτικο ένθετο "Ε".

 
At 1/30/2009 10:25:00 μ.μ., Blogger Rodia said...

Εχεεις διαβάσει Παναΐτ Ιστράτι; Αν όχι, κάνε μια προσπάθεια. Οι περιγραφές του για το τι συνέβαινε σε παιδιά της Ρουμανίας (πάλαι ποτέ, αλλά όχι και τόσο πάλαι) είναι ανατριχιαστικές.

 
At 1/30/2009 10:27:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

thrass,
ξενερωσα εντελως με το σκεπτικο σου,ελεος!

Α.Γ.

 
At 1/30/2009 10:27:00 μ.μ., Blogger Rodia said...

Είναι σύμπτωση άραγε που το περισσότερο "υλικό" για παιδόφιλους βρίσκεται και σήμερα σε αυτή τη χώρα;

 
At 7/27/2009 07:27:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

 
At 7/27/2009 07:27:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home