Κομμουνιστής στο Κεφάλι

Ρωτούν τον Αλέξη Τσίπρα για την ταινία που τον σημάδεψε κι εκείνος απαντά: «κανονικά πρέπει να πω τις «Ζωές των άλλων», αλλά θα προτιμήσω το «Ένας προφήτης μα τι προφήτης» και σκέφτομαι ότι από τη στιγμή που σκέφτεσαι τι πρέπει να πεις «κανονικά» (τι πρέπει να πεις «κανονικά» όχι για το κόμμα σου και τις θέσεις του, αλλά για το ποιά ταινία αγαπάς περισσότερο) ήδη έχεις αρχίσει να χάνεις, να χάνεις το δικαίωμα να είσαι ο εαυτός σου, ο κανονικός εαυτός σου, γιατί ο κανονικός εαυτός σου έχει πια αρχίσει να μετατρέπεται σε κάποιον που η αγαπημένη του ταινία θα έπρεπε να είναι ιδεολογικοκομματικά ορθή, σε κάποιον που και καλά βρίσκεται σε ένα μεταίχμιο, στο οποίο υποτίθεται πως αντιστέκεται, αντιστέκεται στο να έχει «πρέπει» σε αυτά που αγαπά βαθιά, τολμώντας με μια κίνηση συγκλονιστικής ελευθερίας να βγάλει τη γλώσσα σε αυτό το «πρέπει» και να διακηρύξει, πώς όχι, είναι εναλλακτικός, είναι διαφορετικός, είναι νέος και, ναι, δεν φοβάται να το πει, προτιμά τους Πάιθον.

Χωρίς να τον ρωτούν, παίρνει μόνος του την πρωτοβουλία και έχει την καλοσύνη να μας ανακοινώσει ο Σταύρος Ψυχάρης για την «αναπόφευκτη πλέον προσφυγή στις κάλπες λόγω των σκανδάλων», δίχως να αποκαλύψει περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά το κενό αυτό στην πληροφόρησή μας το έχει ήδη καλύψει από την προηγούμενη Δευτέρα στην «Ανατροπή» ο Γιάννης Πρετεντέρης, ενημερώνοντας τους παρισταμένους βουλευτές Πάνο Παναγιωτόπουλο (ο οποίος αποδεικνύει ότι οι τηλεοπτικές κάμερες έχουν στην κυριολεξία μάτια, αφού έχει ένα τρόπο να τις κοιτάζει πάντοτε κατάματα) και Δημήτρη Ρέππα (ο οποίος κατόρθωσε με μοναδικό τρόπο να συνδυάσει την εξουσιαστική έπαρση -την οποία διατηρεί ακόμη με τη δύναμη της αδράνειας- με μια απαράμιλλη εξουσιαστική πείνα, καθώς τα μάτια του είχαν κοκκινίσει, τα σάλια του έσταζαν και τα ρουθούνια του τεντώθηκαν σαν σε στύση, έχοντας μυρίσει πάλι κυβερνητικό κρέας) ότι οι εκλογές θα διεξαχθούν τον ερχόμενο Μάρτη. Ωστόσο αν κάτι μένει από το εντιτόριαλ του Σταύρου είναι η παρατήρηση - ματ πως τυχόν μετεκλογική συνεργασία ΝΔ - ΠΑΣΟΚ θα συνιστούσε «ιδεολογικά αταίριαστη συνύπαρξη», ατάκα που αποδεικνύει ότι μπορεί οι Πάιθον να διαλύθηκαν, το πνεύμα τους όμως ζει και βασιλεύει.

Χωρίς να με ρωτάς, σε ενημερώνω ότι την ώρα που σου αναλύω Αλέξη, Σταύρο, Γιάννη, Πάνο και Δημήτρη, έχουμε γενική συνέλευση στην πολυκατοικία. Εδώ και μήνες την περιμένω πώς και πώς γιατί υπάρχει ένα κακώς κείμενο που πρέπει να λυθεί, αλλά νά που τελικά αντί να λύνω κακώς κείμενα γράφω ένα ακόμη κείμενο εδώ, μην φανταστείς από στρίψιμο μπροστά στις υποχρεώσεις, το αντίθετο, επειδή δηλαδή έχω πάρει την ματιά μου από τα μικρά και την έχω στρέψει στα μεγάλα, προτιμώντας να βάλω το δικό μου λιθαράκι για ένα καλύτερο αύριο, για μια διαφορετική κοινωνία με πιο ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά και όχι μόνο, με πιο ανθρώπινο λαιμό, στήθια, μπέλυ μπάτον, ήβη, φάντα, ιντιφάντα, Μαφάλντα, Μανολίτο, Μανόλο ζούμε για να σ' ακούμε.

Του χρόνου δεν την χάνω με τίποτα πάντως.