Το αστείο

Η είδηση-σοκ που δημοσιεύθηκε στο τσέχικο περιοδικό «Respekt», στην οποία φέρεται ως καταδότης του «φυγά» του καθεστώτος Μίροσλαβ Ντβόρατσεκ, δίνει, μοιραία, διαφορετικές ερμηνείες στον αναχωρητισμό του. Ο Ανταμ Χάντριλεκ από το «Ινστιτούτο Μελέτης Ολοκληρωτικών Καθεστώτων» (υπογράφει το άρθρο περί «χαφιεδισμού» του συγγραφέα) υπήρξε σαφής στους υπαινιγμούς του: «Ο Κούντερα φρόντιζε πάντοτε να καλύπτει προσεκτικά τα ίχνη του. Πιθανόν άλλοι λόγοι, τους οποίους δεν μπορούσαμε να φανταστούμε, να δικαιολογούν τον απόμακρο χαρακτήρα του».

~~~

Η σύζυγος του Μίροσλαβ Ντβόρατσεκ (ο ίδιος έπαθε πρόσφατα καρδιακή προσβολή) δήλωσε χθες στο Γαλλικό Πρακτορείο: «Δεν μας εκπλήσσει η πληροφορία. Ο Κούντερα είναι καλός συγγραφέας, αλλά δεν τρέφω καμιά ψευδαίσθηση για τον ανθρωπισμό του».

~~~

Tα πιο αποτελεσματικά κατηγορητήρια δεν είναι όσα αφορούν συγκεκριμένες πράξεις (που μπορεί να αποδειχθούν ή να μην αποδειχθούν), αλλά όσα αφορούν τον ίδιο τον κατηγορούμενο, συνολικά ως άνθρωπο και ως προσωπικότητα. Πρόκειται για κατηγορητήρια ολοκληρωτικά.

Είτε κατέδωσε είτε δεν κατέδωσε ο Κούντερα (μέσα στην ομίχλη της εποχής του) είναι ήδη ένοχος ως απόμακρος χαρακτήρας και ως μη καλός άνθρωπος.

Όταν στοχάζεσαι και γράφεις με τέτοιον ξεγυμνωτικό τρόπο για την Ιστορία, αυτή θα έρθει κάποια στιγμή και θα σε εκδικηθεί. Το καθεστώς το τότε με το καθεστώς το τώρα ενώνονται για να σε πλήξουν από κοινού: όσο καλά κι αν γράφεις, αποκαλύφθηκες πια, μισάνθρωπε.

Σταμάτα να κρύβεσαι, πες τα όλα, ομολόγησε τα όλα, υπάρχουν σκιές, φύγε από τις σκιές, έλα στο φως, μίλα μας, σταμάτα να είσαι αλαζόνας, δεν σε παίρνει πια να είσαι αλαζόνας, απολογήσου, ταπεινώσου, μίκρυνε, έλα στα μέτρα μας, στα φωτεινά μας μέτρα.

Το αληθινό αστείο της εποχής είναι η προστασία των προσωπικών δεδομένων.